مردم به برندهای ایرانی لوازم خانگی اعتماد ندارند

QmpMarketing

عضو جدید

مردم به برندهای ایرانی لوازم خانگی اعتماد ندارند




طی سال های اخیر اسم « چین » که می آید نا خودآگاه در ذهن شهروندان کالا هایی نقش می بنند که یاد آور عدم کیفیت است. بحث را از همین جا آغاز کنیم و اینکه آیا صحت دارد « چین » طی سال های اخیر در بازار لوازم خانگی ایران به شکل گسترده ای وارد شده است و محصولات این کشور را می توان به وفور در بازار داخلی مشاهده کرد؟
خیر. اصلا این موضوع را قبول ندارم. سیاست ما اقتصادی نیست بلکه اقتصاد ما سیاسی است. در حال حاضر می آییم با ترکیه قرار داد 30 میلیارد دلاری می بندیم یا اینکه با چین رقم قابل توجه ای قرارداد امضا می کنیم. رابطه دوستانه ای هم با این دو کشور داریم حالا اینکه می گویند لوازم خانگی چینی در بازار ایران خودنمایی می کند باید بگویم که باید در نظر داشت که چین بازار دنیا را قبضه کرده است. در آمریکا هم تشریف ببرید در هتل های این کشور تمام یخچال های چینی به کار گرفته شده است. تاجر های ایرانی هستند که می روند چین و کالای بی کیفیت وارد می کنند وگرنه به شخصه در شهر گوانجوی چین بودم و از چند کارخانه بازدید کردم. مدیران این کارخانه های می گفتند به هر قیمتی که بخواهید برای شما کالا می سازیم. این یک مقدار بی انصافی است که می روند کالای نامرغوب می آروند و گرنه 90 درصد لوازم خانگی ریز بازار ایران چینی است و مشکلی هم وجود ندارد. برند های معروف دنیاست و به فروش می رسد.
یعنی کالاهای نا مرغوبی به حساب نمی آیند؟
آنهایی که خدمات دارند و برند معروفی دارند کالای نامرغوب نمی آورند. بسیاری از کالا های لوازم خانگی درشت هم از ترکیه می آید که کیفیت خوبی دارد. تولید کنندگان ما همیشه ادعا دارندچین جلوی فعالیت آنها را گرفته است.
یعنی حرف آنها را قبول ندارید؟
خیر. به شخصه اعتقاد دارم چین جلوی منافع آنان را رگفته است. همین آقایانی که می گویند « چین » بد است تا امکاناتی برای واردات فراهم می شود به چین سفر می کنند و کالا وارد می کنند. اگر بد است پس چرا به چین می روند و کالا می آروند؟ کالا ارزان در چین برای آنان جذاب است و سود خوبی هم به همراه دارد. خود تولید کننده ایرانی به چین می رود اما باز هم کالای با کیفیت را وارد نمی کنند. موردی که ما در حال حاضر داریم این است که در یک بخشی ما چین شده ایم و عراق به ایران تبدیل شده است. الان یک تاجر از عراق می آید ایران و به طور مثال پیش تولید کننده اجاق گاز ما می رود و سفارش اجاق گاز می دهد. تولید کننده اجاق گاز قیمتی که برای فروش به فرد تاجر اعلام می کند 250 هزارتومان است و در مقابل تاجر از او سوال می کند می توانی این اجاق گاز را با قیمت 150 هزار تومان به من بفروشی؟ در این حالت تاجر می رود نا کجا آباد تبریز و در آنجا برای او شبیه اجاق گاز مد نظرش را تولید می کنند و به عراق میفرستند. این اجاق گاز 2 ماه هم در عراق کار نمی کند و در این حالت بازار مان را از دست می دهیم.


یعنی مقطعی برخورد می کنند و فقط به دنبال یک سود فوری هستند؟
دقیقا همینطور است آنها فقط سود آنی را در نظر می گیرند و منافع بلند را از یاد می برند. چرا نباید گذاشت کالای درجه یک ایرانی در بازار عراق حضور پیدا کند؟ تولید کنندگان خوب ما هم نتواسنته اند تولیدات مناسب شان را به عراق بفرستند چرا که ما در این حالت مانند چین شدیم و عراقی هم شد ایرانی و در خواست کالای نامرغوب داد. چون کالای نامرغوب هم می خواست رفت و آن مشکلات را برای مردم وجود آورد.


اگر بخواهیم جمع بندی کنیم در بخش لوازم خانگی پراکنش کالا های چینی در بازار به چه شکلی است؟
در بخش لوازم خانگی در کالا های ریز مان محصولات چینی مشاهده می شود اما در کالا های بزرگ، محصولات چینی چندان مشاهده نمی شود.
در صنعت لوازم خانگی ایران کشور چندان عقب مانده ای نبوده حتی از لحاظ بازاریابی و بررسی تاریخ نماینگر این است که محصولات با کیفیتی توسط کارخانه های داخلی تولید شده است. چه اتفاقی رخ داد که به یکباره به جای رشد در این صنعت ما باید شاهد واردات وسیع لوازم خانگی باشیم؟ در واقع یک نوع بی اعتمادی در حال حاضر به محصولات تولید داخل وجود دارد. چرا؟
صنعت لوازم خانگی ما در آن زمان با برند های معروف دنیا پیوند بر قرار کرد. هنگامیکه انقلاب شد بحث این بود که کوخ نشینان به کاخ نشینیان نزدیک شوند. بحثی بود که حضرت امام (ره ) آن را مطرح کردند. جوی که به وجود آمد علیه سرمایه داری بود و اینکه سرمایه دار نباید در این مملکت باشد. خیلی از سرمایه داران در این شرایط فرار کردند. نمونه هایی که فرار کردند مانند ارج و آزمایش بودند. کارخانه هایی که صاحبان آن فرار کردند زیر پوشش سازمان صنایع رفتند و در این حالت بخش خصوصی نبود. مدیرانی آمدند که آدم های بسیار خوبی بودند ولی مدیر صنعتی نبودند. در این شرایط کارخانه ها با مشکل مواجه شد. پس از آن به دلیل مشکلات ناشی از جنگ که پیش آمد کالا کم بود و هر کالایی تولید شد مردم خریدند. عرضه بر عکس حال حاضر کم تر ار تقاضا بود. پس از مدتی کارخانه های به تعطیلی کشیده شد و یواش یواش باز بخش خصوصی رشد پیدا کرد.
در حال حاضر تولید داخل اصلا قابل رقابت با نمونه ها وارداتی از کره، ژاپن و چین هست؟
ما در تولید داخل فقط در بخش اجاق گاز،آبگرمکن، چرخ خیاطی و بخاری گازی حرف داریم. یعنی من توصیه ام به شهروندان این است که اگر کسی می خواهد اجاق گاز بخرد حتما اجاق گاز ایرانی بخرد.
چرا؟
چون اجاق گاز تکنولوژی ندارد و وسیله ساده ای است. قطعات آن را هم شرکت های خوب تولید می کنند.
در حال حاضر چند واحد تولید کننده اجاق گاز داریم؟
حدود 270 کارخانه اجاق گاز سازی داریم. به نظر من 10 عدد بس است. مشکلات ما همین است که اگر می گویند کارگر بیکار می شود به خاطر آن کارگاهی بوده که به کارخانه تبدیل شده است. این کارخانه ها در حال حاضر مشکل ایجاد کرده اند و کالای آنها را در بازار نمی خرند. آن زمانی که نیاز بود دولت به همه مجوز داد. ما در بخش اجاق گاز خوشبختانه اجاق گاز هایی داریم که قابل رقابت با نمونه های اروپایی با یک سوم قیمت است.
پس چرا باز مشاهده می کنیم مردم چندان گرایش به کالای داخلی ندارند؟
این موضوع به اوایل انقلاب باز می گردد. هر چیز که تولید شد مردم خریدند و مردم از خاطرشان پاک نشده است. کالا هایی که مردم در آن زمان خریدند خدمات و سرویس نداشت و آنان را اذیت کرد. به طور مثال بخچال های بدون برفک وجود نداشت و در حال حاضر با نمونه هایی مواجه می شوند که هم جمال و هم کمال دارد. علت آن هم که نتوانستیم رشد کنیم نداشتن دانش است. به طور مثال افراد تولید کننده در لوازم خانگی داریم مانند آقایان خلیلی ها که سرمایه این مملکت هستند. همیشه پیش بینی 15 سال بعد را داشتند. به طور مثال آقای خلیلی هر کالایی را تولید کردند در نوع خود بی نظیر است به طوریکه آّگرمکن کارخانه ای که ایشان تاسیس کرده اند در ایتالیا به فروش می رود. ساخت ایران در ایتالیا به فروش می رسد. یا اینکه پکیج های این شرکت طرفدار دارد چرا که دانش به کشور آورده اند. تکنولوژی روز در لوازم خانگی بسار مهم است. این همه یخچال سازی داریم یک عدد از آن بیشتر نمی تواند با درجه A تولید کند. آن هم در 14 مدل یخچال یک مدل را با درجه A می توانند تولید کنند. چرا باید اینطوری باشد؟
ما چند عدد کارخانه یخچال سازی داریم؟
بالای 100 کارخانه یخچال سازی داریم. در استان ها وشهرستان ها کالا های آنان فروش می رود. به طور مثال ما در سال یک میلیون و چهارصد هزار تولید کولر در سال داریم که 400 هزار عدد آن در عراق به فروش می رود. همه این یک میلیون که تولیدات برند های معروف داخلی نیست. پس کارخانه های خرد وجود دارند که آن هم یک بحث دیگری داریم که برای ما ایجاد سوال کرده است. در دنیا می گویند تولید زیاد کاهش قیمت را به همراه دارد اما در ایران برعکس شده است و تولید زیاد کالا را گران تر می کند. در اوایل انقلاب اگر فقط 5 عدد کارخانه تولید یخچال داشتیم در حال حاضر این رقم به 150 عدد رسیده است در مقابل تعداد کارخانه ها تلویزیون سازی نه تنها یک عدد افزایش پیدا نکرده است بلکه بیشتر از نصف شان هم از بین رفته است. برای اینکه تلویزیون دانش نیاز داشت و افرادی که آمدند این کاره نبودند.تلویزیون های برندهای معروف در ایران مونتاژ و تولید می شوند. تا سایز ها ی 42 اینچ در ایران تولید می شوند ولی مردم ما این کالا ها را به اسمه خارجی می خرند.
یعنی یک بی اعتمادی به برند ایرانی وجود دارد؟
 

Similar threads

بالا