لطف تشریف بیارید و نظرخود را بفرمایید. باتشکر
- شروع کننده موضوع love.1982
- تاریخ شروع
به نظر من مهمترینش اخلاق هست..
چون بودنش مایه ی آرامشه،..لازمه زندگیه و نبودنش از همه چیز رنگ می بره!
چون اگر نباشه به دست هم نمیاد، هرقدر هم تلاش کنیم..
چون بودنش مایه ی آرامشه،..لازمه زندگیه و نبودنش از همه چیز رنگ می بره!
چون اگر نباشه به دست هم نمیاد، هرقدر هم تلاش کنیم..
Z.ANSARI
کاربر فعال
پارامتری وجود نداره که قابل تغییر نباشه.........به نظر من تنها چیزی که نمیشه تغییرداد آدم بودنه..........چون میشه کسی صادق باشه و بعد به دلایلی صداقتش رو از دست بده.......یا حتی ممکنه کسی دروغگو باشه ولی صداقتی قالب تحسین پیدا کنه.......هیچ چیزی قطعی نیست.......پس باید پارامتری باشه که خیلی بشه روش حساب کرد........
ازاده جان
عضو جدید
سلام
به نظرم مهمترين فاكتور و اولين عشق است
بايد عاشق شد.بايد عاشقي كسي شد كه اول از صميم قلب دوستت داشته باشه واقعا تورو دوست داشته باشه
وقتي من با اخلاق و خوش اخلاق باشم كسي مثل خودم از من خوشش خواهد امد ادم هاي بيشتر عين خودشان را جذب ميكنن.
نه پول نه ماديات نه تحصيلات ان چناني نه خونه نه ماشين.....يكي مثل خودت نه بيشتر نه كمتر...
عشق
به نظرم مهمترين فاكتور و اولين عشق است
بايد عاشق شد.بايد عاشقي كسي شد كه اول از صميم قلب دوستت داشته باشه واقعا تورو دوست داشته باشه
وقتي من با اخلاق و خوش اخلاق باشم كسي مثل خودم از من خوشش خواهد امد ادم هاي بيشتر عين خودشان را جذب ميكنن.
نه پول نه ماديات نه تحصيلات ان چناني نه خونه نه ماشين.....يكي مثل خودت نه بيشتر نه كمتر...
عشق
Fatemeh FGH
عضو جدید
به نظر من مهمترین فاکتور صداقته و اینکه طرف آدم باشه چون اینطوری اعتماد طرفین شکل میگیره و باعث تحکیم زندگی آینده میشه.
آزاده جان حرف شما درسته ولی به گفته یک روانشناس آدم باید با عقل وارد زندگی بشه و با عشق زندگی رو ادامه بده
آزاده جان حرف شما درسته ولی به گفته یک روانشناس آدم باید با عقل وارد زندگی بشه و با عشق زندگی رو ادامه بده
مهمتریناش پاکدامنی و صداقت و زیباییه
یکی گفتن نه ده تا
به نظر من اون ذات آدماست که می تونه ویژگی های شخصیتی رو رقم بزنه.و فکر می کنم ذات پاک بیشتر تو روراست بودن و صداقته که خودشو نشون میده. وقتی آدم اینطوری (کف دست به طرف بالا 
) باشه دیگه می دونی که هر چی که از طرف می بینی خوب یا بد عین حقیقته پس مسلما تصمیم گیری بهتر انجام میشه.
) باشه دیگه می دونی که هر چی که از طرف می بینی خوب یا بد عین حقیقته پس مسلما تصمیم گیری بهتر انجام میشه.
ازاده جان
عضو جدید
عقل؟من عقل تا اون جايي قبول دارم كه مثلا اگه 23سالمه با يه26و28ساله بايد ازدواج كنم يا مثلا ازدواج فاميلي خوب نيست...و امثال اينها..ولي شروع زندگي با عقل كافي نيست بدون عشق نميشه شروع كرد....حاضر هستي كسي كه عقلت بگه اره اما قلبت بگه نه رو بپذيري......
ازاده جان
عضو جدید
درسته پاكدامني مهم ترين و اصلي ترين چيزيه كه باعث ميشه بتوني عاشق بشي .اطمينان كني ودوست بداري....
آنه...
عضو جدید
به نظرمن مهمترین پارامتر خوش تیپی هست
.
.
.
گزارشات حاکی از اینه که اخلاق با اجرا گذاشتم مهریه خودبه خود درست میشه
حق دارم عاشقش باشم؟
آیا می شود در مرحله شناخت پیش از ازدواج عاشق کسی شویم؟ برای آن که پاسخ این پرسش را خودتان کشف کنید، مثالی در این زمینه می زنیم. تا به حال برایتان پیش آمده است که از لباس یا کفشی پشت ویترین فروشگاهی خوشتان بیاید؟ منظورمان البته یک علاقه معمولی نیست منظورمان مجذوب شدن است یعنی وقتی که به ویترین مغازه ای می چسبید و می گویید «یا این یا هیچی!»
این طور وقت ها اگر دوست یا آشنایی همراه تان باشد شاید با شما هم عقیده شود که آنچه شما پسندیده اید بهترین و بی نظیرترین جنس مغازه است و بنابراین ترغیب تان می کند که بخریدش، اما این امکان هم وجود دارد که بگوید «نه! آنقدر خوشت آمده که حواست نیست این جنس اشکال دارد... چرا چشمت را باز نمی کنی...».
برخورد اول این است که بگویید «درست می گویی. آنقدر خوشم آمده بود که به اشکالاتش توجه نمی کردم...» شاید هم ذوق زده تر از آن باشید که بخواهید به حرف های همراهتان توجهی کنید و پاسخ بدهید «به هر حال از این خوشم آمده... تو اشتباه می کنی... آنقدرها هم اشکالاتش بزرگ نیست.»
آن وقت اگر او تلاش کند اشکالات لباسی را که انتخاب کرده اید بگوید شما هم سعی می کنید او را از هر راهی که شده قانع کنید مثلا او می گوید: «این لباس شور می رود» شما می گویید: «اشکالی ندارد. جای کوتاه تر شدن دارد...»
او می گوید: «رنگ پس می دهد» شما لبخند می زنید: «اتفاقا کمرنگ تر هم بشود قشنگ است.» او می گوید: «دوختش افتضاح است... ناشیانه دوخته شده...» شما پاسخ می دهید: «خیاطش کمی بی دقتی کرده، اما قابل چشمپوشی است» او می گوید: «پاره است!» شما می غرید: «لباس پاره اصلا مد است» می گوید: «دو سایز برایت کوچک است» با بغض می گویید: «خب رژیم می گیرم!»
خلاصه این که آنقدر دلیل می آورید تا دست آخر طرف مقابل از رو برود و تسلیم شود. همین که لباس را می خرید و به خانه می آیید و پرو می کنیدش پشیمان می شوید. آه می کشید، به خودتان لعنت می فرستید و می گویید کور بودی که انتخابش کردی.
پاسخ پرسش تان را درباره این که آیا عاشقی می تواند در شناخت پیش از ازدواج تاثیری داشته باشد یا نه، گرفتید؟ می پرسید چرا علاقه مند شدن به طرف مقابل را با خرید لباس مقایسه کرده ایم ؟ می گویید ازدواج مساله مهم تری است و قابل مقایسه با خرید نیست؟
حرف هایتان کاملا درست است بنابراین اگر شما برای خرید یک لباس نیاز به چشم های باز دارید، چگونه ممکن است برای ازدواج، که قرار است یک عمر طول بکشد، به چشم های باز نیاز نداشته باشید. عشق آدم ها را کور می کند. وقتی چشم هایتان را روی جقیقت وجودی یک نفر به علت علاقه به او می بندید دیگر متوجه اشکالاتش نخواهید شد و همه آنها را پذیرا خواهید بود.
نگفتنی ها
همه اتکای تان نباید بر پرسش و پاسخ باشد و شناخت فقط بر این اساس به دست نمی آید یعنی بخشی از آگاهی ما نسبت به دیگری، بر اساس رفتارهای اوست و چه بسا میان پاسخ های طرف مقابل و رفتارش از زمین تا آسمان فرق باشد.
برای نمونه ممکن است کسی در پاسخ به این که «آیا شما فرد خشونت طلبی هستید؟» بگوید: «هرگز. من بشدت آرام و ملایم هستم.» اما در عوض، در رفتارش نشان دهد که پرخاشگر است مثلا هر بار که با هم بیرون می روید یا با دیگران کتک کاری می کند یا به اشیا آسیب می زند که همه اینها گویای پرخاشگر بودن اوست.
بر این اساس بهتر است طرف مقابل را از نظر ویژگی های رفتاری نیز بسنجید و حتی امکان دارد در این مرحله چهره واقعی او را ببینید و دریابید که برای ازدواج مناسب نیست. می پرسید مثلا چه نوع افرادی ممکن است برای ازدواج مناسب نباشند:
-قانون شکن ها:
آنها افراد خطرناکی هستند. چگونه می توانید مطمئن باشید کسی که به قوانین جامعه اش پایبند نیست به عهدش با شما وفادار بماند؟
-پرخاشگرها:
آنها غیرقابل تحمل هستند. آیا می توانید زندگی را تاب بیاورید که در آن شریک تان هر بار چیزی باب طبعش نیست دست روی شما بلند کند یا با حرف های ناجور شما را بیازارد یا خشمش را بر سر اشیای اطراف تان خالی کند و با این روش مضطرب تان کند؟
-وسواسی ها:
این گروه را باید دریابید. نمی شود با اطمینان به این پرسش پاسخ داد که آیا واقعا ممکن است با یک وسواسی زندگی سعادتمندانه داشت یا نه.
شاید اگر کسی ماهیت وسواس را کاملا درک کند و شناخت دقیقی از آن به دست بیاورد، بتواند تحمل کند که شریک زندگی اش رفتارهای وسواسی از خودش بروز بدهد، مثلا می پذیرد که طرف مقابل ده ها بار یک برخورد ساده را با دیگری مرور کند و از همسرش هم بپرسد که آیا رفتارش درست بوده یا آیا فلانی منظوری داشته است؟ یا بپذیرد که طرف مقابل 15 - 10 بار دستش را در هر دفعه دستشویی رفتن آب بکشد یا حتی هر بار که دستشویی می رود یک بار هم دوش بگیرد یا بپذیرد که همسرش، هر وقت می خواهد جایی بنشیند آنجا را دستمال بکشد و... .
-عصبی ها:
سر هر مساله پیش پا افتاده ای از کوره در می روند. فکرش را بکنید کسی که سر قیمت کالایی شروع به هوار زدن و ابراز نارضایتی می کند، در برابر چالش های بزرگ زندگی چگونه رفتار خواهد کرد ؟
-خسیس ها:
آیا وقتی با او هستید پرداخت هزینه های خوراکی ها و رفت و آمدتان را قبول می کند ؟ اگر پاسخ تان منفی است و می خواهید حتما او را انتخاب کنید، دست کم فکری به حال تامین خرج و مخارج زندگی تان از منبعی بجز جیب او داشته باشید.
- دروغگوها:
در هیچ لحظه ای، از موقعیت واقعی تان در زندگی مطمئن نیستید چون نمی دانید او برای حفظ منافعش در حال دروغ گفتن به شماست یا واقعیت را به زبان می آورد. برای او این مهم است که منافعش، به حقیقت نزدیک تر باشد یا دروغ.
علاوه بر اینها، مجموعه ای از ویژگی های ناخوشایند دیگر نیز وجود دارد که گرچه شاید بر اساس آمارها، جزو اصلی ترین ویژگی های بدی که باعث طلاق می شود، نباشد اما ممکن است بر اساس ساختار شخصیتی شما برایتان اهمیت ویژه ای داشته باشد.
برای مثال اگر شما فردی هستید که سر وضع تان برایتان بشدت مهم است، بدلباسی طرف مقابل دنیای تان را تیره و تار می کند. در حالی که اگر نوع لباس پوشیدن خودتان برایتان مهم نباشد، بد لباسی همسر آینده تان هم گرچه به چشم تان می آید، اما آنقدر مهم نیست که گمان کنید نمی توانید با او زیر یک سقف زندگی کنید.
بعدا به او علاقه مند می شوم
حتی بر اساس احادیث اسلامی، دو نفری که قصد دارند با هم ازدواج کنند حق دارند پیش از ازدواج به هم نگاه کنند البته به شرطی که این نگاه برای لذت جویی نباشد و برای ازدواج لازم باشد. به هیچ وجه در مرحله آشنایی، قرار نیست دلبسته طرف مقابل شوید بلکه شما در حال آزمون گرفتن از او هستید و می خواهید بفهمید آیا او لیاقت زندگی مشترک با شما را دارد؟ آیا ویژگی های اخلاقی اش با شما جور است؟ و... .
اما دقت داشته باشید که اگر گفتیم دلبسته نشوید معنایش این نیست که اصلا به جنبه های جسمی ارتباط با او فکر نکنید. اگر بخواهیم رک و بی پرده حرف بزنیم منظورمان این است که وقتی ویژگی های روانی فردی را پسندیدید به او نگاه کنید و از خود بپرسید: «آیا من ظاهر این فرد و ویژگی های جسمی اش را برای برقراری ارتباط زناشویی می پسندم ؟»
شاید به نظر شما این پیشنهاد ما گستاخانه باشد، اما باید باور کنید که شمار زیادی از زوج هایی که به روان شناس ها مراجعه می کنند از ظاهر یکدیگر نیز در ارتباط زناشویی ناراضی اند.
چی بپرسم ؟
حدود یک ماه پیش خانواده های سیما و رضا به آنها اجازه دادند یکدیگر را هفته ای یک بار در پارک ببینند و با هم در گفت وگویی یک ساعته، بیشتر آشنا شوند تا بفهمند که آیا ویژگی های اخلاقی آنها برای هم مناسب است یا نه.
مشکل سیما و رضا اما مثل بیشتر زوج ها این است که آنها نمی دانند در فرصتی که برایشان در نظر گرفته شده است چه نوع مسائلی را از هم بپرسند که شمایی کلی از شیوه زندگی یکدیگر را درک کنند.
به همین خاطر مسائلی را می پرسند که اهمیتی ندارد و فقط باعث وقت گذرانی می شود. مثلا رضا می پــــــرسد: «شما از چه رنگی بیشتر خوش تان می آید؟» سیما می گوید: «قول می دهید هیچ وقت به من بی احترامی نکنید؟» و باز رضا می پرسد: «شما از این پارک خوش تان می آید یا برویم یک پارک دیگر حرف بزنیم؟» و سیما با ناز می گوید: «فرمودید چه غذایی بیشتر دوست دارید؟»
می خواهید بدانید کدام دسته از پرسش ها واقعا سرنوشت ساز است و حتما باید آنها را از طرف مقابل بپرسید:
1.درباره هدفش از ازدواج سوال کنید ؟
2.حتما باید بدانید که آیا ازدواجش به میل خودش است یا به اصرار خانواده و دوستان قصد ازدواج کرده است؟
3.از معیارش را برای انتخاب همسر مطلع شوید و سپس بپرسید که چرا شما را انتخاب کرده است ؟
4.او پس از ازدواج چه توقعاتی از شما خواهد داشت ؟
5.وضع شغلی اش چیست؟
6.وضع شغلی شما پس از ازدواج چگونه خواهد بود؟
7.اگر پسر است از او سوال کنید آیا به سربازی رفته است ؟
8.تا چه حد استقلال مالی دارد و آیا هم اکنون توانایی اداره کردن یک زندگی مستقل را دارد؟
9.درآمد متوسطش چقدر است ؟
10.باورهای دینی اش در چه حدی است و تا چه اندازه به مسائل مذهبی پایبند است؟
11.چه میزان تحصیل کرده است؟
12.آیا خانواده او نیز با ازدواج شما موافق هستند ؟
13.درباره خانواده اش بیشتر توضیح بخواهید مثلا تحصیلات و شغل پدر و مادرش چیست، چند خواهر و برادر دارد و چگونه زندگی می کنند؟
14.تا چه حد به تساوی حقوق زن و مرد اعتقاد دارد ؟
15.مایل است پس از ازدواج کجا زندگی کند ؟
16. 1 تفریحاتش چیست ؟ باید دقیقا برایتان توضیح بدهد که یک روز تعطیل را چگونه می گذراند.
17.آیا او بیماری خاصی دارد یا داروی خاصی مصرف می کند ؟
18.آیا سیگار می کشد؟
19.آیا از زندگی مشترک انتظار صاحب فرزند شدن هم دارد؟
20.چند بچه می خواهد ؟
21.باید در پرسش های تان این نکته را حتما مطرح کنید که به طور کلی برنامه اش برای آینده چیست و می خواهد چه کند ؟ برای مثال آیا قصد دارد به خارج از کشور سفر کند یا شغلش را تغییر دهد یا ادامه تحصیل دهد؟
22.آیا او پیش تر ازدواج کرده است؟
23.مهم است که بپرسید او تا چه حد به مشارکت در امور خانه معتقد است.
24.به او بگویید همین حالا ده ویژگی بد و ده ویژگی خوب خودش را نام ببرد.
25.از او بخواهید توضیح دهد که تا چه حد به رفت و آمد با دیگران مثلا خانواده های مان و دوستان اعتقاد دارد؟
26.نظرش را درباره مهریه و شروط ضمن عقد سوال کنید.
27.برنامه های آینده تان را برای او شرح دهید و سپس بپرسید آیا با ادامه این برنامه ها موافق است و با شما برای به سرانجام رسیدنشان همکاری می کند؟
آیا می شود در مرحله شناخت پیش از ازدواج عاشق کسی شویم؟ برای آن که پاسخ این پرسش را خودتان کشف کنید، مثالی در این زمینه می زنیم. تا به حال برایتان پیش آمده است که از لباس یا کفشی پشت ویترین فروشگاهی خوشتان بیاید؟ منظورمان البته یک علاقه معمولی نیست منظورمان مجذوب شدن است یعنی وقتی که به ویترین مغازه ای می چسبید و می گویید «یا این یا هیچی!»
این طور وقت ها اگر دوست یا آشنایی همراه تان باشد شاید با شما هم عقیده شود که آنچه شما پسندیده اید بهترین و بی نظیرترین جنس مغازه است و بنابراین ترغیب تان می کند که بخریدش، اما این امکان هم وجود دارد که بگوید «نه! آنقدر خوشت آمده که حواست نیست این جنس اشکال دارد... چرا چشمت را باز نمی کنی...».
برخورد اول این است که بگویید «درست می گویی. آنقدر خوشم آمده بود که به اشکالاتش توجه نمی کردم...» شاید هم ذوق زده تر از آن باشید که بخواهید به حرف های همراهتان توجهی کنید و پاسخ بدهید «به هر حال از این خوشم آمده... تو اشتباه می کنی... آنقدرها هم اشکالاتش بزرگ نیست.»
آن وقت اگر او تلاش کند اشکالات لباسی را که انتخاب کرده اید بگوید شما هم سعی می کنید او را از هر راهی که شده قانع کنید مثلا او می گوید: «این لباس شور می رود» شما می گویید: «اشکالی ندارد. جای کوتاه تر شدن دارد...»
او می گوید: «رنگ پس می دهد» شما لبخند می زنید: «اتفاقا کمرنگ تر هم بشود قشنگ است.» او می گوید: «دوختش افتضاح است... ناشیانه دوخته شده...» شما پاسخ می دهید: «خیاطش کمی بی دقتی کرده، اما قابل چشمپوشی است» او می گوید: «پاره است!» شما می غرید: «لباس پاره اصلا مد است» می گوید: «دو سایز برایت کوچک است» با بغض می گویید: «خب رژیم می گیرم!»
خلاصه این که آنقدر دلیل می آورید تا دست آخر طرف مقابل از رو برود و تسلیم شود. همین که لباس را می خرید و به خانه می آیید و پرو می کنیدش پشیمان می شوید. آه می کشید، به خودتان لعنت می فرستید و می گویید کور بودی که انتخابش کردی.
پاسخ پرسش تان را درباره این که آیا عاشقی می تواند در شناخت پیش از ازدواج تاثیری داشته باشد یا نه، گرفتید؟ می پرسید چرا علاقه مند شدن به طرف مقابل را با خرید لباس مقایسه کرده ایم ؟ می گویید ازدواج مساله مهم تری است و قابل مقایسه با خرید نیست؟
حرف هایتان کاملا درست است بنابراین اگر شما برای خرید یک لباس نیاز به چشم های باز دارید، چگونه ممکن است برای ازدواج، که قرار است یک عمر طول بکشد، به چشم های باز نیاز نداشته باشید. عشق آدم ها را کور می کند. وقتی چشم هایتان را روی جقیقت وجودی یک نفر به علت علاقه به او می بندید دیگر متوجه اشکالاتش نخواهید شد و همه آنها را پذیرا خواهید بود.
نگفتنی ها
همه اتکای تان نباید بر پرسش و پاسخ باشد و شناخت فقط بر این اساس به دست نمی آید یعنی بخشی از آگاهی ما نسبت به دیگری، بر اساس رفتارهای اوست و چه بسا میان پاسخ های طرف مقابل و رفتارش از زمین تا آسمان فرق باشد.
برای نمونه ممکن است کسی در پاسخ به این که «آیا شما فرد خشونت طلبی هستید؟» بگوید: «هرگز. من بشدت آرام و ملایم هستم.» اما در عوض، در رفتارش نشان دهد که پرخاشگر است مثلا هر بار که با هم بیرون می روید یا با دیگران کتک کاری می کند یا به اشیا آسیب می زند که همه اینها گویای پرخاشگر بودن اوست.
بر این اساس بهتر است طرف مقابل را از نظر ویژگی های رفتاری نیز بسنجید و حتی امکان دارد در این مرحله چهره واقعی او را ببینید و دریابید که برای ازدواج مناسب نیست. می پرسید مثلا چه نوع افرادی ممکن است برای ازدواج مناسب نباشند:
-قانون شکن ها:
آنها افراد خطرناکی هستند. چگونه می توانید مطمئن باشید کسی که به قوانین جامعه اش پایبند نیست به عهدش با شما وفادار بماند؟
-پرخاشگرها:
آنها غیرقابل تحمل هستند. آیا می توانید زندگی را تاب بیاورید که در آن شریک تان هر بار چیزی باب طبعش نیست دست روی شما بلند کند یا با حرف های ناجور شما را بیازارد یا خشمش را بر سر اشیای اطراف تان خالی کند و با این روش مضطرب تان کند؟
-وسواسی ها:
این گروه را باید دریابید. نمی شود با اطمینان به این پرسش پاسخ داد که آیا واقعا ممکن است با یک وسواسی زندگی سعادتمندانه داشت یا نه.
شاید اگر کسی ماهیت وسواس را کاملا درک کند و شناخت دقیقی از آن به دست بیاورد، بتواند تحمل کند که شریک زندگی اش رفتارهای وسواسی از خودش بروز بدهد، مثلا می پذیرد که طرف مقابل ده ها بار یک برخورد ساده را با دیگری مرور کند و از همسرش هم بپرسد که آیا رفتارش درست بوده یا آیا فلانی منظوری داشته است؟ یا بپذیرد که طرف مقابل 15 - 10 بار دستش را در هر دفعه دستشویی رفتن آب بکشد یا حتی هر بار که دستشویی می رود یک بار هم دوش بگیرد یا بپذیرد که همسرش، هر وقت می خواهد جایی بنشیند آنجا را دستمال بکشد و... .
-عصبی ها:
سر هر مساله پیش پا افتاده ای از کوره در می روند. فکرش را بکنید کسی که سر قیمت کالایی شروع به هوار زدن و ابراز نارضایتی می کند، در برابر چالش های بزرگ زندگی چگونه رفتار خواهد کرد ؟
-خسیس ها:
آیا وقتی با او هستید پرداخت هزینه های خوراکی ها و رفت و آمدتان را قبول می کند ؟ اگر پاسخ تان منفی است و می خواهید حتما او را انتخاب کنید، دست کم فکری به حال تامین خرج و مخارج زندگی تان از منبعی بجز جیب او داشته باشید.
- دروغگوها:
در هیچ لحظه ای، از موقعیت واقعی تان در زندگی مطمئن نیستید چون نمی دانید او برای حفظ منافعش در حال دروغ گفتن به شماست یا واقعیت را به زبان می آورد. برای او این مهم است که منافعش، به حقیقت نزدیک تر باشد یا دروغ.
علاوه بر اینها، مجموعه ای از ویژگی های ناخوشایند دیگر نیز وجود دارد که گرچه شاید بر اساس آمارها، جزو اصلی ترین ویژگی های بدی که باعث طلاق می شود، نباشد اما ممکن است بر اساس ساختار شخصیتی شما برایتان اهمیت ویژه ای داشته باشد.
برای مثال اگر شما فردی هستید که سر وضع تان برایتان بشدت مهم است، بدلباسی طرف مقابل دنیای تان را تیره و تار می کند. در حالی که اگر نوع لباس پوشیدن خودتان برایتان مهم نباشد، بد لباسی همسر آینده تان هم گرچه به چشم تان می آید، اما آنقدر مهم نیست که گمان کنید نمی توانید با او زیر یک سقف زندگی کنید.
بعدا به او علاقه مند می شوم
حتی بر اساس احادیث اسلامی، دو نفری که قصد دارند با هم ازدواج کنند حق دارند پیش از ازدواج به هم نگاه کنند البته به شرطی که این نگاه برای لذت جویی نباشد و برای ازدواج لازم باشد. به هیچ وجه در مرحله آشنایی، قرار نیست دلبسته طرف مقابل شوید بلکه شما در حال آزمون گرفتن از او هستید و می خواهید بفهمید آیا او لیاقت زندگی مشترک با شما را دارد؟ آیا ویژگی های اخلاقی اش با شما جور است؟ و... .
اما دقت داشته باشید که اگر گفتیم دلبسته نشوید معنایش این نیست که اصلا به جنبه های جسمی ارتباط با او فکر نکنید. اگر بخواهیم رک و بی پرده حرف بزنیم منظورمان این است که وقتی ویژگی های روانی فردی را پسندیدید به او نگاه کنید و از خود بپرسید: «آیا من ظاهر این فرد و ویژگی های جسمی اش را برای برقراری ارتباط زناشویی می پسندم ؟»
شاید به نظر شما این پیشنهاد ما گستاخانه باشد، اما باید باور کنید که شمار زیادی از زوج هایی که به روان شناس ها مراجعه می کنند از ظاهر یکدیگر نیز در ارتباط زناشویی ناراضی اند.
چی بپرسم ؟
حدود یک ماه پیش خانواده های سیما و رضا به آنها اجازه دادند یکدیگر را هفته ای یک بار در پارک ببینند و با هم در گفت وگویی یک ساعته، بیشتر آشنا شوند تا بفهمند که آیا ویژگی های اخلاقی آنها برای هم مناسب است یا نه.
مشکل سیما و رضا اما مثل بیشتر زوج ها این است که آنها نمی دانند در فرصتی که برایشان در نظر گرفته شده است چه نوع مسائلی را از هم بپرسند که شمایی کلی از شیوه زندگی یکدیگر را درک کنند.
به همین خاطر مسائلی را می پرسند که اهمیتی ندارد و فقط باعث وقت گذرانی می شود. مثلا رضا می پــــــرسد: «شما از چه رنگی بیشتر خوش تان می آید؟» سیما می گوید: «قول می دهید هیچ وقت به من بی احترامی نکنید؟» و باز رضا می پرسد: «شما از این پارک خوش تان می آید یا برویم یک پارک دیگر حرف بزنیم؟» و سیما با ناز می گوید: «فرمودید چه غذایی بیشتر دوست دارید؟»
می خواهید بدانید کدام دسته از پرسش ها واقعا سرنوشت ساز است و حتما باید آنها را از طرف مقابل بپرسید:
1.درباره هدفش از ازدواج سوال کنید ؟
2.حتما باید بدانید که آیا ازدواجش به میل خودش است یا به اصرار خانواده و دوستان قصد ازدواج کرده است؟
3.از معیارش را برای انتخاب همسر مطلع شوید و سپس بپرسید که چرا شما را انتخاب کرده است ؟
4.او پس از ازدواج چه توقعاتی از شما خواهد داشت ؟
5.وضع شغلی اش چیست؟
6.وضع شغلی شما پس از ازدواج چگونه خواهد بود؟
7.اگر پسر است از او سوال کنید آیا به سربازی رفته است ؟
8.تا چه حد استقلال مالی دارد و آیا هم اکنون توانایی اداره کردن یک زندگی مستقل را دارد؟
9.درآمد متوسطش چقدر است ؟
10.باورهای دینی اش در چه حدی است و تا چه اندازه به مسائل مذهبی پایبند است؟
11.چه میزان تحصیل کرده است؟
12.آیا خانواده او نیز با ازدواج شما موافق هستند ؟
13.درباره خانواده اش بیشتر توضیح بخواهید مثلا تحصیلات و شغل پدر و مادرش چیست، چند خواهر و برادر دارد و چگونه زندگی می کنند؟
14.تا چه حد به تساوی حقوق زن و مرد اعتقاد دارد ؟
15.مایل است پس از ازدواج کجا زندگی کند ؟
16. 1 تفریحاتش چیست ؟ باید دقیقا برایتان توضیح بدهد که یک روز تعطیل را چگونه می گذراند.
17.آیا او بیماری خاصی دارد یا داروی خاصی مصرف می کند ؟
18.آیا سیگار می کشد؟
19.آیا از زندگی مشترک انتظار صاحب فرزند شدن هم دارد؟
20.چند بچه می خواهد ؟
21.باید در پرسش های تان این نکته را حتما مطرح کنید که به طور کلی برنامه اش برای آینده چیست و می خواهد چه کند ؟ برای مثال آیا قصد دارد به خارج از کشور سفر کند یا شغلش را تغییر دهد یا ادامه تحصیل دهد؟
22.آیا او پیش تر ازدواج کرده است؟
23.مهم است که بپرسید او تا چه حد به مشارکت در امور خانه معتقد است.
24.به او بگویید همین حالا ده ویژگی بد و ده ویژگی خوب خودش را نام ببرد.
25.از او بخواهید توضیح دهد که تا چه حد به رفت و آمد با دیگران مثلا خانواده های مان و دوستان اعتقاد دارد؟
26.نظرش را درباره مهریه و شروط ضمن عقد سوال کنید.
27.برنامه های آینده تان را برای او شرح دهید و سپس بپرسید آیا با ادامه این برنامه ها موافق است و با شما برای به سرانجام رسیدنشان همکاری می کند؟
نازنین شاهرضا
عضو جدید
وفادار بودن با تمام وجود... بعد و قبلش ی فاکتورایی داره که بازم همه چیز تحت تاثیر همین وفادار بودنه هستش ...
farzaneh ba
عضو جدید
صداقت و پاکدامنی
البته تو جامعه امروزی ما وفاداری از همه چیز مهمتر هستش چون اینروزا خیلی چیز کمیابی
البته تو جامعه امروزی ما وفاداری از همه چیز مهمتر هستش چون اینروزا خیلی چیز کمیابی
اگ انسان باشه،خوی انسانی داره، ن فقط صرفاً ظاهرش
اگ معرفت داشته باشد،تمام لحظه ها رو کنارته و برا تمام مشکلاتت درس برنامه ریزی میکنه
اگ تقوی داشته باشه هیچ وخت بت خیانت و ظلم نمیکنه
احسنت به این مطلب
واقعا درسته
این دو صنف آدمو به هیچ وجه نمیشه تحمل کرد و همیشه یه زندگیه پر تنش وجود داره
با ایمان باشه، منظور ازین ایمان اعتقاد قلبی به خداست
کسی که به خدا معتقد باشه قلبا، هیچ وقت نمیتونه آزارت بده و همیشه منبع آرامشته
کسی که ایمان به خدا سرلوحشه چیزی کم نداره واسه بی نظیر بودن
بهترین ملاک و معیار انتخاب همسر
سحر صبح
عضو جدید
با سلام
کفویت در شخصیت مهمترین عامل هست
به این معنی که خط فکری طرفین یکسان باشه
جهان بینی+ ایدئولوژی عملی
هیچ عاملی به این اندازه تقدیر زندگی رو تعیین نمیکنه که چقدر بتونن با هم سازگاری حاصل کنن و علاقمند بشن...
برخی پسر ها به مسائل حاشیه ای مثل قیافه دختر، قد دختر، تعداد افراد خانواده دختر، مادیات خانواده دختر و ... اهمیت قائل میشن و حاضر میشن مسائل و کفویتهای اصلی چون شخصیت دختر و خط فکری فرهنگی خانواده اش، این بین فدا بشه و اهمیت نمیدن
برخی دختر ها هم به مسائلی در پسر اهمیت قائل میشن که به معنای واقعی سخت گیری هست مثل کار ثابت یا آزاد پسر، قد پسر، قیافه پسر، خانه، ماشین، مقدار مهریه و...