استادیوم ها و فضاهای ورزشی Sports Architecture

وضعیت
موضوع بسته شده است.

sara_r

کاربر بیش فعال

آبی، سفید، قرمز 1
نگاهی به طرح هرتزوگ و دمورن برای استاديوم مونيخ

The Blue, The White, The Red 1
The New Munich Stadium (Allianz Arena), Herzog & de Meuron


جعفر بزاز

در آوریل سال 2002، فدراسیون بین‌المللی فوتبال (فیفا)، با نامزدی سایت آلیانز (Allianz) شهر مونیخ آلمان به عنوان یكی از دوازده سایت برگزاری مسابقات فوتبال جام جهانی 2006 آلمان موافقت نمود. بعد از اعلام نظر فیفا، در ماه جولای همان سال، تصمیم ساخت استادیوم جدید در سایت آلیانز (Allianz) با عنوان استادیوم آلیانز (StadiumAllianz) با ظرفیت 66000 صندلی و اختصاصی فوتبال (و نه چند منظوره) همراه با پوشش سقف برای تمام صندلی‌ها، به عنوان یكی از استادیوم‌های میزبان رقابت‌های جام جهانی 2006، گرفته شد. البته این استادیوم علاوه بر برگزاری مسابقات جام جهانی فوتبال به عنوان استادیوم خانگی تیم‌های بایرن مونیخ (FC Bayern Munich) و مونیخ 1860 (TSV 1860) نیز مد نظر بود.
در نوامبر همان سال (2002)، كمیته‌ای متشكل از نمایندگان تیم‌های بایرن مونیخ و مونیخ 1860 به همراه اعضای شورای شهر مونیخ، دو طرح از میان 8 طرح پیشنهادی برای استادیوم آلیانز را انتخاب نمودند. دو طرح برگزیده نهایی، شامل طرح ارائه شده توسط هرتزوگ و دمورن (architects Herzog & de Meuron) و architects gmp (Gerkan, Marg und Partner)بودند. سرانجام كمیته داوری، طرح ارائه شده از طرف هرتزوگ و دمورن به عنوان طرح برگزیده برای استادیوم آلیانز انتخاب نمود


داوران در خصوص طرح برگزیده عقیده داشتند كه؛
"طرح هرتزوگ و دمورن، طرحی نوآورانه برای استادیوم‌های آینده فوتبال است. نمای یك دست و پیوسته بیرونی استادیوم به صورت پوسته نیمه شفاف با فرم‌هایی لوزی شكل كه با بهره‌گیری از تكنولوژی پیشرفته امكان بازی رنگ در پوسته بیرونی استادیوم را می‌دهد، این امكان را به وجود آورده كه بنا احساسی شاعرانه و سحرآمیز را به مخاطب خود القا كند. همچنین طراحی چیدمان صندلی‌ها نیز در مطلوب‌ترین فرم خود برای یك استادیوم مدرن، به صورت نزدیكی تماشاگران با زمین همراه با افزایش هیجان بازی می‌باشد."
آبی، سفید، قرمز ۲
نگاهی به طرح هرتزوگ و دمورن برای استاديوم مونيخ

The Blue, The White, The Red 2
The New Munich Stadium (Allianz Arena), Herzog & de Meuron


جعفر بزاز

ماندگارترین حضور ورزشی
ژاك هرتزوگ (Jacques Herzog) و پیر دمورن (Pierre de Meuron) هر دو در سال 1950 در شهر باسل (Basel) سوئیس به دنیا آمده و تحصیلات خود را در انیستیتو تكنولوژی سوئیس (ETH) در شهر زوریخ در سال 1975 به اتمام رساندند. ژاك هرتزوگ و پیر دمورن در سال 1978 شركت معماری خود را با عنوان Herzog & de Meuron تاسیس نمودند. شاید بتوان گفت هرتزوگ و دمورن عمده شهرت خود را مدیون طراحی گالری جدید هنر مدرن موزه تیت (Tate Museum) در لندن هستند. این پروژه كه در واقع تبدیل نیروگاه عظیم برق در كنار رودخانه تایمز (Thames River) به یك گالری بود، تحسین گسترده همگانی را در پی داشت.
هرتزوگ و دمورن ضمن تدریس در دانشگاه‌هایی چون دانشگاه كورنل (Cornell)، دانشگاه هاروارد (Harvard) و انیستیتو تكنولوژی سوئیس (ETH)، تاكنون پروژه‌های مختلفی چون ساختمان‌های مسكونی، آپارتمان، كتابخانه، مدرسه، استودیو عكاسی، هتل، ساختمان‌های خدمات رفاهی راه‌آهن، دفاتر اداری، كارخانه و چندین موزه و مجموعه ورزشی را طراحی نموده‌اند. این دو معمار در سال 2001، موفق به دریافت جایزه معماری پریتزكر شدند.
آنچه كه به نوعی سبب تمایز هرتزوگ و دمورن نسبت به معماران حرفه‌ای چون فرای اتو (Frei Otto) طراح استادیوم المپیك مونیخ، رنزو پیانو (Renzo Piano) طراح استادیوم سن نیكولا (San Nocola) در شهر باری (Bari) ایتالیا، نورمن فوستر (Norman Foster) و HOK طراح استادیوم ویمبلی (Wembley Stadium) و ... می‌كند، حضور گسترده و چشمگیر ایشان در عرصه معماری ورزشی به خصوص طراحی استادیوم می‌باشد.
طراحی تقریبا هم زمان ورزشگاه‌های سه رویداد بزرگ جهان ورزش، یعنی طراحی استادیوم آلیانز در شهر مونیخ كه بازی افتتاحیه جام جهانی فوتبال 2006 در آن برگزار خواهد شد، طراحی استادیوم اصلی المپیك 2008 پكن و طراحی استادیوم مركزی مسابقات فوتبال جام ملت­های اروپا 2008 در شهر باسل (زادگاه هرتزوگ و دمورن) سوئیس (كه به طور مشترك با میزبانی هم زمان سوئیس و اتریش برگزار خواهد شد.) نمونه‌ای از مهم‌ترین پروژه‌های ورزشی اخیر هرتزوگ و دمورن می‌باشند

آبی، سفید، قرمز ۳
نگاهی به طرح هرتزوگ و دمورن برای استاديوم مونيخ

The Blue, The White, The Red 3
The New Munich Stadium (Allianz Arena), Herzog & de Meuron


جعفر بزاز

استادیوم آلیانز مونیخ
در شمال شهر مونیخ و میان تپه‌ها و علف‌زارهای بیرون شهر (مابین شهر و فرودگاه مونیخ)، پیكره مشبك فشرده‌ای با عنوان استادیوم آلیانز قرار گرفته است. هیجان حاصل از این پیكره نورانی كه از فاصله بسیار دور نیز قابل رویت است، به قدری است كه افرادی را كه علاقه‌ای به رویدادهای ورزشی ندارند را نیز به سوی خود جذب می‌كند.



ایده اصلی معماران استادیوم، هرتزوگ و دمورن، سنت شكنی در شیوه طراحی رایج استادیوم‌های ورزشی بود. آنها قاعده كلی طراحی استادیوم را كه تقریبا از سال 1972 (زمانی ‌كه فرای اتو (Frei Otto) استادیوم المپیك مونیخ را طراحی كرد)، شروع شده بود و روش غالب در طراحی پوشش سقف استادیوم‌های ورزشی و شیوه پایداری آن (فرم‌های سازه) به‌شمار می‌رفت، كنار نهادند.
آنها با استناد به این كه طراحی استادیوم یك امر انسان‌ساز فرهنگی است نه یك كار مهندسی صرف، كار طراحی را آغاز كردند. منبع الهام آنها در طراحی استادیوم، معماری بر مبنای فرم سازه‌های كششی و سیستم‌های خرپایی یا ایده‌ای چون سازه یك پل معلق نبود، بلكه تصویر كلاژ شده‌ای از نمایش بازیكنان فوتبال در یك تئاتر باروك بود.
همچنین هرتزوگ و دمورن بر این باور بودند كه، استادیوم‌ها تنها مكان‌هایی برای تماشای یك مسابقه ورزشی نیستند، بلكه همچون یك شهر كوچك دارای رستوران‌ها، فروشگاه‌ها، تسهیلات برگزاری همایش‌ها و امكانات رفاهی دیگر برای برگزاركنندگان و رسانه‌های گروهی می‌باشند كه در این میان شیوه پوشش سقف و گاه خودنمایی سازه آن به عنوان ویژگی منحصربفرد استادیوم تنها بخشی از معماری آن را شكل می‌دهد.
در خصوص فضای داخلی استادیوم نیز، اولین مسئله مورد توجه آنها، ایجاد نزدیك‌ترین رابطه و هیجان ممكن میان بازیكنان و تماشاگران فوتبال بود. فضایی كه هرتزوگ و دمورن آن را به تئاتر های گلوب شكسپیری یا دهانه آتشفشان (به سبب وجود حرارت و التهاب ناشی از گدازه‌ها) تشبیه می‌كنند. زمانی كه استادیوم در طی یك مسابقه مملو از تماشاگر است‌، در این صورت است كه معماری به كنار رفته و تماشاگران و بازیكنان برای تجربه‌ای از جنس هیجان به جزئی از بنا تبدیل می‌شوند. این فضا (سكوهای تماشاگران) به مثابه مكانی است كه كیفیت‌های فضایی آن به وسیله شیب قرارگیری صندلی‌ها، حس پیوستگی میان قسمت‌های زیرین و بالایی، ایجاد حالت انحنا و خمیده در ردیف‌های صندلی‌ها برای القا حس بیشتری از احاطه‌داشتن بر بازی، و پوشش سازه پشت تماشاگران و سپس صفحات مات ETFE، تعیین می‌شود.


برای رسیدن به چنین كیفیتی كه مورد نظر هرتزوگ و دمورن بود، آنها 66000 صندلی تماشاگران را در سه تراز به شكل مورد نظر خود آرایش دادند. پوشش نقره‌ای صندلی‌های استادیوم كه از نوع استاندارد تاشو، صندلی های VIP و صندلی‌ لژ (The Box Seat) می‌باشند، سبب می‌شود كه صندلی‌ها بسته به زاویه برخورد نور، رنگ‌مایه‌های مختلفی منعكس كنند و این عامل حالت‌های بصری مختلفی را در استادیوم ایجاد می‌نماید. البته تعداد 10000 صندلی كه در هركدام از دو جایگاه شمالی و جنوبی قرار گرفته‌اند به صورت صندلی‌های متحرك می باشند كه در موارد ضروری برچیده شده و تماشاگران به صورت ایستاده تماشا خواهند نمود
آبی، سفید، قرمز ۴
نگاهی به طرح هرتزوگ و دمورن برای استاديوم مونيخ

The Blue, The White, The Red 4
The New Munich Stadium (Allianz Arena), Herzog & de Meuron


جعفر بزاز

پوشش سقف (سقف استادیوم مساحتی حدود 37600 مترمربع را پوشش می‌دهد) و نمای بیرونی استادیوم، كه به صورت پیوسته می‌باشند، پوسته‌ای تشكیل یافته از سیستم ETFE (Ethylene Tetrafluoroethylene) است كه به صورت توده‌های لوزی شكل قرار گرفته‌اند. (تصویر 4) سیستم ETFE از یك سری المان‌های نورانی رنگی همانند یك صفحه عظیم LED (Light Emitting Diodes) می‌باشد كه قابلیت تغییر و تبدیل به رنگ‌های مختلف را دارد.




این سیستم مطابق با برنامه تیم‌های فوتبال مونیخی كه در زمین مسابقه دارند، یعنی قرمز و سفید برای باشگاه بایرن مونیخ (FC Bayern Munich) كه لباس‌های قرمز دارند و سفید و آبی برای باشگاه مونیخ 1860(TSV 1860) كه لباس‌های آبی دارند، به وسیله سیستم دیجیتالی ارسال كنترل شده گازهای رنگی در توده‌های لوزی شكل ETFE، تغییر رنگ می‌دهد. این پوشش طی روز، سفیدی مرواریدسانی دارد و در طول شب به صورت پیكره‌ای سرخ‌فام می‌درخشد، و چنان كه گفته شد بسته به بازی تیم به رنگ های سفید و آبی و سفید و قرمز تبدیل می‌شود.


هرتزوگ و دمورن معتقدند كه نمای بیرونی استادیوم تجسمی از یك ایده ناپایدار و بی‌ثبات است، كه با پویایی و تغییر خود هیجان درون استادیوم را هم‌زمان به بیرون نیز منتقل می‌كند. علاوه بر این، نوع پوسته نمای بیرونی و توانایی آن در تغییر رنگ، این امكان را می‌دهد تا استادیوم جلوه چشمگیرتری داشته باشد و احساس سبكی و بی وزنی نسبت به سازه سنگین بتنی بنا ایجاد نماید



لنداسكیپ استادیوم نیز با تپه‌ها و علف‌زارهای موجود تركیب شده و نحوه قرارگیری استادیوم در سایت آلیانز به گونه‌ای است كه استادیوم همچنان كه (از سمت شهر) به سایت نزدیك می‌شویم به آرامی پدیدار می‌شود. مجموعه استادیوم آلیانز علاوه بر تسهیلات و امكانات لازم برای یك استادیوم، دارای دو رستوران اختصاصی هركدام با ظرفیت 1500 نفر برای تیم مونیخ 1860 در شمال استادیوم و برای تیم بایرن مونیخ در جنوب آن می‌باشد





بی‌شك می‌توان استادیوم آلیانز مونیخ و استادیوم المپیك پكن را، به دلیل طراحی استادیوم دو رویداد بزرگ تاریخ ورزش جهان و هم به دلیل نقطه اوجی در طراحی خاص این دو معمار سوئیسی یعنی تاكید بر طراحی سطح و پوسته بیرونی كه پیش از این دو پروژه نیز در كارهای قبلی این دو معمار می‌توان مشاهده نمود، نقطه عطفی در میان پروژه‌های هرتزوگ و دمورن قلمداد نمود.
استادیوم آلیانز مونیخ كه عملیات ساخت آن از 21 اكتبر 2002 شروع شده بود، در 30 می 2005 بازگشایی و با بازی دوستانه دو تیم هم‌شهری مونیخ 1860 و بایرن مونیخ، در 2 جولای 2005 به طور رسمی فعالیت خود را آغاز نمود.:w40:
 

omid_sashaa

عضو جدید
شگفتی‌های جدید معماری چین

شگفتی‌های جدید معماری چین

;)شگفتی‌های جدید معماری چین
Architecture of the World
China's New Architectural Wonders
چین، این‌روزها در آستانه آغاز المپیک 2008، در حال پشت‌سرگذاشتن تجربه یک رشد و رونق بی‌سابقه در ساخت‌وساز است که این کشور را به عرصه‌ای جهانی برای نشو و نمو تعدادی از جسورانه‌ترین و نوآورانه‌ترین آثار معماری و مهندسی تبدیل کرده است. پرجمعیت‌ترین کشور جهان که در سال‌های اخیر از نظر رشد اقتصادی، به شاخص‌های بالایی دست یافته است، به زودی میزبان نسل جدیدی از شاهکارهای معماری، از جمله بزرگ‌ترین فرودگاه جهان و نخستین شهر کاملاً پایدار جهان خواهد بود.
در کلان‌شهر‌های پکن و شانگهای، فهرستی از نوابغ معماری که در میان آنها معماران مشهوری همچون رم کولهاس از هلند، هرزوگ و دمورن از سوییس و نورمن فاستر از بریتانیا به چشم می‌خورد، در حال پیشبرد پروژه‌هایی‌ هستند که طبق برنامه‌ریزی و زمان‌بندی انجام‌شده، بایستی تا پیش از روشن‌شدن مشعل المپیک به پایان برسند. البته خود پروژه‌ها، به دلیل ویژگی‌های منحصربفردشان، جالب‌توجه‌تر از نام‌های معمارانشان هستند؛ برج CCTV، طرح رم کولهاس، که از یک سیستم سازه‌ای کاملاً جدید برخوردار است، اصلاً شبیه یک آسمان‌خراش معمولی نیست و ورزشگاه جدید المپیک، طرح هرزوگ و دمورن، که به آشیانه پرنده معروف است، بزرگ‌ترین مجموعه ورزشی «سبز» جهان خواهد بود.
اگرچه بیشترین حجم ساخت‌وساز در پکن و شانگهای، به عنوان پرجمعیت‌ترین شهرهای چین، متمرکز شده، اما این تب ساختمانی به شهرهای دیگر نیز سرایت کرده است، به عنوان مثال، حتی شهر شمالی کمتر شناخته‌شده Harbin در صدد بازسازی و نوسازی خود با یک مرکز شهری جدید است.
آنچه در پی می‌آید، نگاهی است به 10 پروژه شگرف سازنده خط آسمان چین جدید، به روایت مجله Business Week:
þمجتمع مسکونی Commune، پکن، 2002 (فاز نخست) ـ 2010 (طرح توسعه) / 12 معمار برجسته آسیا

þفرودگاه بین‌المللی پکن، 2007 / نورمن فاستر

þمرکز مالی جهانی شانگهای، 2008 / Kohn Pedersen Fox Architects


þمرکز بین‌المللی ورزش‌های آبی، پکن، 2008 / PTW و Ove Arup


þ CCTV (تلویزیون مرکزی چین)، پکن، 2008 / رم کولهاس


þمجتمع مسکونی Linked Hybrid، پکن، 2008 / استیون هال


þشهر اکولوژیکی Dongtan،ر۲۰۱۰ (فاز نخست) / طرح جامع از Arup

þورزشگاه المپیک پکن، 2008 / هرزوگ و دمورن


þپل Donghai، شانگهای ـ جزیره Yangshan،ر۲۰۰۵ / گروه مهندسی پل‌های بزرگ Zhongtie چین، شرکت مهندسی شماره 2 شانگهای و گروه ساخت‌وساز شهری شانگهای


þتئاتر بزرگ ملی، پکن، 2008 / پل آندرو و ADP
 

سـعید

مدیر بازنشسته
مرکز شنای المپیک 2008 چین...

مرکز شنای المپیک 2008 چین...

در ماه جولای سال 2003 دو شرکت استرالیایی معماران PTW و گروه مهندسی Ove Arup برنده طراحی مرکز شنای المپیک 2008 چین شدند.طرح ایشان از بین 18 طرح ارسال شده از سراسر جهان (با هزینه ای بالغ بر 3.4 میلیارد دلار) انتخاب گردید.
مرکز ملی شنا قرار است در زمینی با مساحت 70800 متر مربع واقع در قسمت غربی دهکده المپیک بنا شود.




دهکده المپیک در ناحیه شمالی مرکز شهر پکن قرار دارد.
معماران PTW و گروه مهندسی Ove Arup با همکاری شرکت مهندسی ساختمان چین (CSCEC) و موسسه طراحی شنزن( (CSCEC+DESIGN مرکز شنای المپیک چین را طراحی کردند.

ایده و فکر اصلی مکعبی از آب است. با تغییر در شکل هندسی حباب که به صورت مستطیل شکل در آمده. در کل سعی شده که ساختمان در هماهنگی کامل با استادیوم باشد که جزء اصلی دهکده است.
سازه نمایان خارجی ، سقف و دیوارها را شکل می دهد..مواد مصرفی مواد غیر معمولی است به نام تفلون که در نما به کار رفته است.از این ماده ی شفاف به منظور پذیرفتن فرم خاصی از برآمدگی ها و نورپردازی استفاده شده است..استفاده از آن راه حل مناسبی بود که موا د رایج و معمولی مانند شیشه نمی توانست مانند آن ایفای نقش کند.

برای ساخت اسکلت داخلی که دارای شکل هندسی ویژه ای مانند حباب صابون است از سیستم سازه های خرپا کمک گرفته شده که بوسیله 3 طرح متفاوت اتصال و چهار طرح مختلف از میله ها شکل می گیرد.
تفلون استفاده شده در سطوح خارجی دارای ویژگی جذب حرارت خورشید میباشد که از آن برای گرم کردن آب استخرها و فضای داخلی استفاده میشود. در اطراف این ساختمان "که شاید بتوان آن را تحفه ی هنری سیستم های مدرن خواند " حفره های نسبتا بزرگی به منظور هدایت و استفاده بهینه از آب باران تعبیه شده است که جلوه زیبایی نیز به مجموعه داده است.
قرار است کار ساخت این بنا تا پایان سال 2006 میلادی به پایان رسد. هر دو شرکت معماری و مهندسی برنده ی مبلغ 100 میلیون دلاری شدند.













 

سـعید

مدیر بازنشسته
استادیوم ملی المپیک 2008 چین...(آشیانه پرنده)

استادیوم ملی المپیک 2008 چین...(آشیانه پرنده)

The National Stadium

استادیوم ملی المپیک 2008 چین




A bird's eye view

Venue: National Stadium;
Location: Olympic Green;
Total land surface: 258,000 sq m;
Permanent Seats: 80,000;
Temporary Seats: 11,000;
Competitions: Athletics, Football;
Post-Games use: The Stadium is to stage sports events at national and international levels, as well as cultural and entertaining activities;
Groundbreaking date: Dec. 2003;
Designer: Herzog & DeMeuron (Swiss) and China Architecture Design Institute;

A night shot


The exterior


Seating bowl


The lobby


View from the plinth


The stadium in the sunset


The shopping center in the stadium


Entrance to the shopping center


The east corner


The green area


A bird's eye view of the Olympic Green
 
آخرین ویرایش:

سـعید

مدیر بازنشسته
استادیوم معلق هانوور، تلفیقی از معماری سنتی و مدرن

استادیوم معلق هانوور، تلفیقی از معماری سنتی و مدرن

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]سقف ورزشگاه هانوور جدا از کل ورزشگاه بنا شده و فرمیمعلق گونه به آن داده است.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]
شهر هانوور آلمان در یکی از قدیمی‌ترین محله‌های این کشور قرار دارد. قدمت این شهر
به قرون وسطی بر می‌گردد. هانوور به معنای «ساحل بالا» است و به آن خاطر این اسم رابه آن داده‌اند که در آن زمان این شهر بزرگترین دهکده‌ای بود که در کنار رودخانه271کیلومتری «لاینه» واقع شده بود. امروزه با وسعت یافتن هانوور دیگر این شهر درکنار رود نیست بلکه رودخانه لاینه را در دل خود جای داده است[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif].
[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]رودخانهلاینه اگرچه نسبت به رودخانه‌های دیگر آلمان بسیار کوچک است اما تأثیرات مستقیمی برنحوه زندگی ساکنان آن منطقه در طول تاریخ داشته است. از آن جمله می‌توان به صنعتشیلات اشاره کرد که عمده‌ترین صنعت هانوور محسوب می‌شود[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif].
[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]هانوور که یکی ازده شهر بزرگ آلمان به شمار می‌رود از سال 1946 مرکز ساکسونی سفلی بوده است. ورزشگاهشهر هانوور یکی از خیره‌کننده ترین قسمت‌های آن شهر به شمار می‌رود. یکی ازافتخارات این استادیوم آن است که منحصرأ برای فوتبال ساخته شده است. نیدرزاکسن‌اشتادیون چنان مشتاق فوتبال است که از سال 2004 خود را برای جام جهانی امسال آمادهکرده بود[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif].
[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]سقف معلق این ورزشگاه 50 هزار نفری از مهم‌ترین ویژگی‌های آن بهحساب می‌آید. سقف ورزشگاه هانوور به نحوی مستقل و جدا از کل ساختمان ورزشگاه بناشده است[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif].
[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]معماران و طراحان این استادیوم جنس سقف ساختمان را از ورقیساخته‌اند که نسبت به نور ماورا بنفش نفوذپذیر است و علت این کار تأمین نور محوطهبه اندازه مطلوب بوده است[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif].
[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]عملیات ساخت این استادیوم در سال 2000 در شورایشهر به تصویب رسید. پروژه ساخت استادیوم هانوور در سال 2002 آغاز شد و تا سال 2005بدون وقفه ادامه یافت[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif].
[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]معماران این استادیوم 80 هزار متر مکعبی تمام تلاشخود را کرده‌اند تا معماری سنتی این بنا را حفظ کنند و به این ترتیب سنت و مدرنیتهبه زیبایی در کنار هم قرار گرفته‌اند. در این استادیوم تمام تلاش معماران آن بودهکه با استفاده از بهترین امکانات به اهداف زیست محیطی خود نزدیک‌تر شوند. بدین‌ترتیب مخازن وسیع آب باران در استادیوم طوری تعبیه شده‌اند که قابلیت ذخیرهکامل آب باران را دارا هستند و نیازهای آبی این ورزشگاه را تأًمین می‌کنند.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]یکی دیگر از ویژگی‌های این زمین فوتبال آن است که علاوه 50 هزار نفری که در آنامکان نشستن دارند هفت‌هزار نفر دیگر هم می‌توانند به طور ایستاده بازی‌ها را تماشاکنند[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif].
[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]در ساخت این پروژه تا آن‌جا که ممکن بوده به تمام جوانب پرداخته شدهاست. از 126 میلیون یورویی که به این پروژه اختصاص داده شده بود 45 میلیون یوروبرای راه‌های داخل شهری و ریل راه‌آهن صرف شد[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif].
[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]این استادیوم ششمیناستادیومی بود که از طرف فدراسیون بین‌المللی فوتبال، فیفا، مجوز میزبانی بازی‌هایجام‌جهانی 2006 آلمان را دریافت کرد. [/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]
[/FONT]​
 

atish_baran

عضو جدید
کاربر ممتاز
معماری مکان های بازیهای المپیک 2008

معماری مکان های بازیهای المپیک 2008



المپیک امسال هم گذشت با کلی عجایب معماری که قصد داریم درمورد هنرهای معماری بکار رفته در این المپیک بحث کنیم.

۱- استادیوم ملی “لانه ی پرنده” (Bird’s Nest)



“لانه ی پرنده”، طراحی شده توسط دو معمار به نام های Herzog و De Meruron که توانست بیشترین توجهات رو در طی این مسابقات به خودش جلب کنه. هم مراسم افتتاحیه و هم مراسم اختتامیه در این ورزشگاه برگزار میشه. در زمان رقابت ها هم مسابقات دو میدانی و همچنین مسابقات فوتبال رو در این ورزشگاه برگزار میکنن. فعلا” برای بازی های المپیکاین استادیوم گنجایش یازده هزار تماشاچی رو داره که میتونه تا ۸۰.۰۰۰ نفر هم افزایش پیدا کنه. ایستایی این بنا هم مثل لانه ی پرندگان با درهم تنیده شدن عوامل ایستایی در هم ایجاد میشه که در نما هم ظاهر خودش رو نشون میده.

2--مرکز جدیدCCTV



طراحی مرکزی جدید برای China Center Television، با دعوت کردن ده معمار برتر دنیا برای ارائه ی طرح هاشون آغاز شد تا از بین اونها طرح برتر انتخاب بشه. این ۱۰ نفر ، از معمارانی بودند که سبک های متفاوتی در کارهاشون اجرا میکردند. مسئولین برگزاری این مسابقه اعتقاد داشتند که این رقابت در بالاترین سطحی که تا کنون سابقه داشته اجرا شده. بعد از بررسی طرح ها، ۳ طرح به طور برگزیده انتخاب شد، طرح هایی از معمار هلندی، Koolhass ، معمار ژاپنی، Toyo Ito و طرحی از دفتر طراحی Shanghai Xiandi ، اما در نهایت طرح Koolhass به عنوان طرح برتر انتخاب شد که به نظر بعضی از منتقدین، فقط به دلیل طراحی خاص این بنا نبود، بلکه نام koolhass به عنوان معماری شناخته شده هم در این انتخاب تاثیر داشت.
این بنا با ارتفاعی به اندازه ی ۲۳۰ متر ، درست در قلب ناحیه ی تجاری پکن قرار گرفته. برای این پروژه که زیربنایی ۵۵۰.۰۰۰ متر مربعی داره، چیزی حدود ۶۰۰ میلیون دلار هزینه شده.
وقتی Ram Koolhass ، در حال توضیح طرح خودش بود، اون رو با این جملات وصف کرد : این معماری ای هست که چین به اون نیاز داره … و من اون رو بهش میدم”
۳- دهکده ی بازی ها


چینی ها برای اینکه بتونن ۱۶.۰۰۰ نفر از ورزشکاران و مقامات رسمی که برای این بازی ها به پکن میرن رو اسکان بدن، به فکر ساخت محلی افتادند که بازده بسیار خوبی از نظر انرژی داشته باشه. در حقیقت این مهمترین عاملی بود که بر دهکده ی بازی ها تاثیر گذاشت. با تکنولوژی های جدیدی مثل آب گرم کن های خورشیدی و سیستم های کنترلی هوشمند و سلول های برقی آفتابی، دهکده ی بازی های پکن فقط ۱/۳۰ ام انرژی ای رو که ساختمان های معمولی هدر میدن از دست میده. علاوه بر اون بیش از ۲۰۰ تن از آب این مجموعه روزانه تصفیه شده و دوباره وارد چرخه ی آبی این مجموعه میشه.مساحت این مجموعه چیزی حدود ۱۶۰ جریب (هر جریب میشه تقریبا” ۴۰۴۷ متر مربع! ) براورد شده

۴- ورزشگاه بسکتبال بازی های المپیک چین


این ورزشگاه که تیم ملی بسکتبالمون همه ی بازیهاش رو توی اون باخت و گنجایش چیزی حدود ۱۸.۰۰۰ تماشاگر رو داره، مجهز به سیستم نمایشی LED ، سیستم چرخه ی آب، شیشه های خود پاک کن و سایر تکنولوژی های روز دنیاست. این مجموعه توسط موسسه ی تحقیقات معماری پکن ساخته شده. ظاهر این مجموعه، که چیزی شبیه مکعبی است که در گیاه بامبو یا یک نوع چوب پیچیده شده، در حقیقت از نوعی آلیاژ الومینیوم است. در شب، دسته های رنگی LED ، نمای این بنا رو زیباتر هم میکنه.


۵-مرکز مسابقات آبی پکن، مکعب آبی “Water Cube”


ین نام، برای مرکز شنا و بازی های آبی المپیک سال ۲۰۰۸ پکن در نظر گرفته شده. پروژه به شکل یک مکعب بسیار ساده ، ولی پیچیده در نظر گرفته شده که سعی در شبیه شدن آن به اجتماع مولکول های آب شده. ابعاد این مکعب بزرگ ۱۷۷*۱۷۷ متر و ارتفاع آن ۳۱ متر است. الهام بخش این نوع سازه ، شکل ارگانیک حباب های صابون و کف بوده ، گرچه این نوع سازه به کرات در طبیعت قابل مشاهده هست : در سلول های زنده ، در کریستال های تشکیل دهنده ی مواد و … این ساختار توسط دو دانشمند به نام های “phelan” & “weaire” برای تقسیم بندی فضا پیشنهاد شد : یکی ۱۴ وجهی ( شامل ۱۲ پنج ضلعی و دو شش ضلعی منتظم ) و دیگری یک ۱۲ وجهی ( شامل ۱۲ پنج ضلعی منتظم ) این راه حل در حال حاضر بهترین روش برای تقسیم فضای سه بعدی است و به رغم ظاهر پیچیده، قابلیت تکرار پذیری فوق العاده ای دارد. در این نوع هندسه فقط سه نوع سطح، چهار نوع لبه و سه نوع گوشه (گره) به کار رفته.

اینم یه سری عکس از مکانهای دیگر برگزاری ورزش های مختلف در چین:

*ورزشگاه سرپوشیده دانشگاه فناوری چین با ظرفیت 7 هزار و 500 نفر محل برگزاری مسابقات بدمینتون و ژیمناستیک

*ورزشگاه «لائوشان ولودروم» میزبان مسابقات دوچرخه سواری داخل سالن با گنجایش 6 هزار صندلی

* مرکز تنیس سبز المپیک پکن دارای 10 زمین مسابقه تنیس و 6 زمین تمرینی با ظرفیت 17 هزار و 400 نفر

* سالن سرپوشیده دانشگاه کشاورزی چین محل برگزاری مسابقات کشتی با ظرفیت 8 هزار و 200 صندلی

* ورزشگاه سرپوشیده دانشگاه هوانوردی و کیهان نوردی پکن با ظرفیت 5 هزار و 400 صندلی میزبان رقابت های وزنه برداری

* استادیوم کارگران از استادیوم های قدیمی چین ساخت سال 1959 محل برگزاری رقابت های فوتبال با ظرفیت 70 هزار نفر

* مجموعه ورزشی هاکی دارای دو زمین مسابقه با ظرفیت 17 هزار صندلی

* زمین والیبال ساحلی با ظرفیت 12 هزار تماشاگر

* زمین تیراندازی با ظرفیت 5 هزار نفر
 

azam

عضو جدید
ورزشگاه المپیک پکن

ورزشگاه المپیک پکن

ورزشگاه المپیک پکن عنوان جایزه بزرگ معماری بریتانیا را کسب کرد


مهر- استادیوم ملی پکن معروف به «آشیانه پرنده»، عنوان جایزه معماری بریتانیا در سال 2007 را به خود اختصاص داد.
مطبوعات انگلستان ساخت این استادیوم را بسیار مبتکرانه، مدرن، بدیع و خلاقانه تر از استادیوم بازی های المپیک مونیخ در سال 1979 عنوان کردند. در عین حال بسیاری از نشریات انگلستان استادیوم «لانه پرنده» را مظهر پیشرفت و ترقی چین می دانند. استادیوم لانه پرنده که در مجاورت مرکز ملی شنا قرار گرفته، علاوه بر برگزاری برخی مسابقات ورزشی، میزبان مراسم افتتاحیه و اختتامیه بازی های المپیک پکن خواهد بود .
این ورزشگاه که به لحاظ معماری و طراحی در نوع خود بی نظیر و خارق العاده است به شکل آشیانه پرنده طراحی شده که در معماری جهان تازگی دارد.

منبع : http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1592368
روزنامه ی دنیای اقتصاد


شمارش معکوس برای بازیهای المپیک 2008 پکن
</SPAN>




از سال 1978 چین مرزهای کشورش را به روی دنیا باز کرد ودر این کشور کوششی واقعی برای بهبود کیفیت کارهای معماری به وجود آمد به ویژه زمانی که شهر های بزرگی چون شانگهای اصلاحات مالی را در اواخر دهه هشتاد میلادی به منظور توسعه مجدد آغاز کردند دراین زمان سرمایه گذاری های مستقیم خارجی بسیاری در چین انجام گرفت که تبعات آن حضور معماران خارجی بسیار در چین بود تاکون چینی ها در استفاده از شرکتهای خارجی بسیار هوشمندانه عمل کرده اند این حضور معمولا با شرایط خاصی همراه بوده شرایط تشویقی و پاره ای مواقع الزامی برای استفاده از شریک داخلی تاثیر شگرفی در پیشرفت معماری چسن داشته است تاثیری که برگرفته از تکنولوزی ونتیجه آموزش رو در رو بوده است






در اوایل سال 2003 مسابقه ای برای طراحی ورزشگاه المپیک پکن برگزار شد که در ان مسایقه طراحان زیادی شرکت کردند از بین طرحهای متعدد 13 طرح به مرحله حذفی راه پیدا کردند و از این 13 طرح 3 طرح نهایی به مرحله پایانی مسابقه وارد شدند و در نهایت 1 طرح بعنوان برنده نهایی انتخاب شد طرح نهایی مربوط به سویسی های سیم پیچی شده بود و اینبار ساختار – فضا – نما وحدتی را تشکیل داده بودند که معماری ایده آل پست مدرنیستی بود .طراحان این شبه لانه پرندگان برندگان جایزه پرایتزیکر سال 2001 بودند هرتزرگ و دمورن دوباره در چین درخشیدند . و ساخت این ورزشگاه از اواخر سال 2003 آغاز شد و در حال حاضر در مراحل پایانی به سر می برد .


ورزشگاه جدید ملی پکن به صورت یک توده برجسته در مرکز مجتمع المپیک قرار گرفته است شکل خارجی ورزشگاه توسط مجموعه ای از دیوارهای توری مانند محصور شده است سازه خارجی به صورت مجموعه ای رگ های بزرگ طرح ریزی شده ترکیب موجی شکل بالا و پایین آن فرم چشمگیری را به وجود آورده است نما و سازه آن کاملا شبیه هم است عناصر سازه ای به طور کامل یکدیگر را نگه می دارند و همدیگر را به صورت شبکه ای قطع میکنند که این تقریبا شبیه به لانه پرندگان است که با شاخه های کوچک به هم بافته شده است .


بدون در نظر گرفتن مقیاس و عظمت این ورزشگاه در ابتدا فهمیدن آن سخت است که چه میبینید . وقتی به آن نگاه می کنید آیا یک تصویر کلی و اجمالی از فرمی عجیب و غریب و باور نکردنی دارید؟ یا یک آتشفشان بسیار شدید که در یک صحرای دور افتاده اتقاق می افتد .



دیوارهای توری مانند در اطراف ورزشگاه باعث به وجود آمدن یک شبکه بزرگ می شوند تا از طریق این شبکه بزرگ و کاملا ملموس نور بتواند به قلب ساختمان نفوذکند هرتزرگ و دمورن در طراحی هایشان مجموعه ای از شکافهای عمدی قرار می دهند چیزی که آنها تکنولوزی معمول ورزشگاه نامیده اند آنها تمایل به برجسته کردن وقایع ورزشی اخیر دارند که شاید این امر با برنامه ریزی های نرمن فاستر متجلی شده بود به نظر می رسد که معماران این طرح با انجام این کار به دنبال یک فضای شاعرانه معماری هستند که پیشرفتی منطقی یا یک فضای احساسی را به خود اختصاص می دهد .


ورزشگاه پکن کلیه احتیاجات عملکردی و تکنیکی ورزشگاه ملی المپیک را برآورده میکند و ظاهر آن به صورت سازه خالص و سازه بیرونی آن به طور کامل ضد آب است .ظرفیت ورزشگاه 100000نفر است و حدود 80000صندلی را در خود جای میدهد داخل آن شامل 3 طبقه عملکرد آن شبیه یک بازارچه یا شبیه یک سالن اجتماعات است تمام امکانات آن شامل : رستوران ها – سویت ها – مغازه ها – اتاق های استراحت می شود که این امکانات راحتی دیدهای شگفت انگیز و فضای درجه یک را فراهم می آورد .

و اما سوال آیا به راستی امید وار بودن به تغییر و تحول در معماری بدون توجه به اقتصاد یک کشور می تواند کارساز باشد ؟آیا اینطور نبوده که هر معماری قابل تحسینی که در این چند سال و حتی در تاریخ معماری می بینیم و دیده ایم بدون در نظر گرفتن زیر ساختهای اقتصادی کشور میزبان معماری قابل تحسین بسیار پخته و قوی بوده ؟

در شرایط اقتصادی امروز ایران آیا می توان به تغییر در معماری امید وار بود ؟ آیا شعار دادنهای رادیکال برای ساختن معماری خوب و از این گونه شعار ها می تواند مفید فایده باشد ؟ اما هر چه شما پاسخ این سوالات را بدهید نگارنده بر این باور است که معماری تشنه پول است و بوده و خواهد بود و معماری و جامعه معماران هیچگاه به تنهایی نمی تواند این روند را تغییر دهند چون معماران و معماریشان به کانونهای اقتصادی بیش از هر چیز دیگری وابسته اند .و شعار دادنهایی به منظور اصلاح این جامعه سرابی است واهی .
-----------------------------------------------
منبع : http://mohammadhamed.mihanblog.com/Post-313.ASPX

http://mohammadhamed.mihanblog.com/Post-313.ASPX
 

azam

عضو جدید
ورزشگاه های المپیک پکن

المپیک تابستانی ۲۰۰۸ به عنوان بزرگترین رویداد ورزشی جهان رسما از روز هشتم اوت مصادف با 18 مرداد در شهر پکن آغاز شده استو تا 24 اوت به طول خواهد انجامید. مراسم افتتاحیه بازیهای المپیک در استادیوم ملی شهر پکن در ساعت 8:8:8 به وقت رسمی چین برگزار شد. حدود 10 هزار و 500 ورزشکار از سراسر دنیا در 302 مسابقه در 28 رشته ورزشی رقابت می کنند که یک مسابقه بیشتر از بازیهای المپیک 2004 آتن خواهد بود.

http://www.iran-iran.ir/helpgroup.htm

www.worldarchitectur.blogfa.com
استادیوم ملی ورزش های آبی پکن موسوم به «مکعب آب» با ظرفیت 17 هزار نفر محل برگزاری ورزش های آبی و شنا
http://www.iran-iran.ir/helpgroup.htm

www.worldarchitectur.blogfa.com
در ماه جولای سال 2003 دو شرکت استرالیایی معماران PTW و گروه مهندسی Ove Arup برنده طراحی مرکز شنای المپیک 2008 چین شدند.طرح ایشان از بین 18 طرح ارسال شده از سراسر جهان (با هزینه ای بالغ بر 3.4 میلیارد دلار) انتخاب شد.
http://www.iran-iran.ir/helpgroup.htm
www.worldarchitectur.blogfa.com

استادیوم ملی پکن معروف به «آشیانه پرنده» با گنجایش 91 هزار صندلی که میزبان مراسم افتتاحیه و اختتامیه المپیک بوده و مسابقات دو و میدانی و فینال فوتبال نیز در این استادیوم برگزار خواهد شد.
http://www.iran-iran.ir/helpgroup.htm

www.worldarchitectur.blogfa.com
ورزشگاه بسکتبال المپیک پکن با ظرفیت 18 هزار صندلی میزبان رقابت های بسکتبال


www.worldarchitectur.blogfa.com
ورزشگاه سرپوشیده دانشگاه فناوری چین با ظرفیت 7 هزار و 500 نفر محل برگزاری مسابقات بدمینتون و ژیمناستیک

www.worldarchitectur.blogfa.com

ورزشگاه «لائوشان ولودروم» میزبان مسابقات دوچرخه سواری داخل سالن با گنجایش 6 هزار صندلی
http://www.iran-iran.ir/helpgroup.htm
www.worldarchitectur.blogfa.com

مرکز تنیس سبز المپیک پکن دارای 10 زمین مسابقه تنیس و 6 زمین تمرینی با ظرفیت 17 هزار و 400 نفر
http://www.iran-iran.ir/helpgroup.htm
www.worldarchitectur.blogfa.com
سالن سرپوشیده دانشگاه کشاورزی چین محل برگزاری مسابقات کشتی با ظرفیت 8 هزار و 200 صندلی
http://www.iran-iran.ir/helpgroup.htm

www.worldarchitectur.blogfa.com
ورزشگاه سرپوشیده دانشگاه هوانوردی و کیهان نوردی پکن با ظرفیت 5 هزار و 400 صندلی میزبان رقابت های وزنه برداری
http://www.iran-iran.ir/helpgroup.htm

www.worldarchitectur.blogfa.com
استادیوم کارگران از استادیوم های قدیمی چین ساخت سال 1959 محل برگزاری رقابت های فوتبال با ظرفیت 70 هزار نفر
http://www.iran-iran.ir/helpgroup.htm
www.worldarchitectur.blogfa.com

مجموعه ورزشی هاکی دارای دو زمین مسابقه با ظرفیت 17 هزار صندلی
http://www.iran-iran.ir/helpgroup.htm

www.worldarchitectur.blogfa.com
زمین والیبال ساحلی با ظرفیت 12 هزار تماشاگر
http://www.iran-iran.ir/helpgroup.htm
www.worldarchitectur.blogfa.com

زمین تیراندازی با ظرفیت 5 هزار نفر
http://www.iran-iran.ir/helpgroup.htm
www.worldarchitectur.blogfa.com

مجموعه بیسبال شامل دو زمین مسابقه و یک زمین تمرینی با ظرفیت 15 هزار نفر
http://www.iran-iran.ir/helpgroup.htm
www.worldarchitectur.blogfa.com

منبع : http://worldarchitectur.blogfa.com/post-51.aspx
;)
 

azam

عضو جدید
«آشیانه پرنده»ی پکن

بیژن روحانی

rohani@radiozamaneh.com


روز هشتم آگوست برابر با هجدهم امرداد، بازی‌های المپیک پکن یا بیجینگ در چین آغاز خواهد شد. بازی‌هایی که در آن بیش از ده هزار و پانصد نفر ورزشکار در رشته‌های گوناگون ورزشی با هم به رقابت می‌پردازند. بیجینگ نام اصلی و چینی شهر پکن، پایتخت جمهوری خلق چین است
رویدادهای بزرگ ورزشی، علاوه بر تاثیرات گسترده اجتماعی و اقتصادی، اغلب فرصتی را برای خلق طرح‌های بزرگ معماری نیز فراهم می‌کند. به خصوص آن‌که المپیک‌های ورزشی به محلی برای معرفی توانایی‌ و نمایش قابلیت‌های کشور برگزار کننده نیز تبدیل می‌شود.
مجموعه‌های المپیک با دربرداشتن ورزشگاه‌های متعدد برای رشته‌های مختلف ورزشی و همچنین محل اسکان و استقرار ورزشکاران، هیات‌های همراه و خبرنگاران جزو پروژه‌های ملی کشورهای برگزار کننده قرار گرفته و بسیاری از شرکت‌های بزرگ معماری و ساختمانی برای طراحی و اجرای این ورزشگاه‌ها با یکدیگر به رقابت می‌پردازند.

ورزشگاه المپیک مونیخ
مجموعه‌هایی که به دلیل سرمایه‌گذاری هنگفت، معمولاً سال‌ها پس از افتتاح نیز همواره به عنوان مهم‌ترین مجموعه‌های ورزشی شهر یا حتا کشور برگزار کننده مراسم باقی می‌مانند.
بسیاری از این ورزشگاه‌ها به هنگام افتتاح دربردارنده دست‌آوردهایی جدید در زمینه طراحی معماری یا مهندسی دوران خود بوده‌اند.
به عنوان مثال ورزشگاه المپیک مونیخ که برای بازی‌های سال ۱۹۷۲ احداث شد، انقلابی در زمینه معماری و مهندسی به حساب می‌آمد. در این ورزشگاه، از کابل‌های فولادی در مقیاس بزرگ برای معلق نگاه‌داشتن پوشش و سایبان اکریلیک روی جایگاه تماشاگران استفاده شد که در نهایت برآمدگی‌های قله مانندی را ایجاد می‌کرد و به نوعی به کوهستان‌های آلپ نیز اشاره داشت.
ورزشگاه جدید آلمان‌ها در دهه هفتاد، با معماری نوین خود سعی داشت چهره‌ای جدید از آلمان را بر خلاف بازی‌های المپیک سال ۱۹۳۶ در زمان آلمان نازی به نمایش بگذارد.
در برخی کشورها، یا به دلیل وجود ورزشگاه‌های بزرگ از قبل و یا به دلایل اقتصادی، هنگام برگزاری بازی‌های المپیک از همان امکانات و تاسیسات موجود استفاده شده و تنها به نوسازی و تجهیز آن‌ها اقدام می‌کنند. ورزشگاه المپیک ۲۰۰۴ آتن، در حقیقت در سال ۱۹۸۲ افتتاح شده بود.

لانه پرنده
اما کشور چین که در سال‌های اخیر رشد اقتصادی حیرت انگیزی داشته است، بازی‌های المپیک را میدانی برای نشان دادن توانایی‌های متعدد خود می‌بیند. به همین دلیل ورزشگاه المپیک بیجینگ یا پکن برای بازی‌های تابستانی سال ۲۰۰۸ طراحی و ساخته شد.
در سال ۲۰۰۲ میلادی، دولت چین برای طراحی این ورزشگاه بزرگ یک مسابقه بین‌المللی برگزار کرد که دفتر معماری هرتزوگ و دمورن برنده آن مسابقه شد. این دفتر که نام خود را از دو معمار سوییسی موسس آن، ژاک هرتزوگ (Jacques Herzog) و پیر دمورن (Pierre de Meuron) گرفته پیش از این ‌نیز طراحی ورزشگاه فوتبال جدیدی در شهر مونیخ را به نام ورزشگاه آلیانس (Allianz Arena) برعهده داشته است.
این دفتر در سال ۲۰۰۱ میلادی توانسته بود برنده جایزه پریتزکر، از معتبرترین جوایز بین‌المللی معماری شود. این گروه برای طرح ورزشگاه پکن با یک گروه چینی نیز همکاری کرده و همچنین یکی از سرشناس‌ترین هنرمندان چینی معاصر به نام آی وی وی (Ai Weiwei) نیز به عنوان مشاور هنری طرح در کنار آن‌ها بوده‌است.

مکعب آبی
ورزشگاه ملی بیجینگ به دلیل شکل ظاهری‌اش، به لانه یا آشیانه پرنده هم معروف شده است. این شکل حاصل به نمایش گذاشته شدن ساختار یا سازه ورزشگاه است. عناصر مختلف سازه‌ای که با اتصال به یکدیگر کل ساختمان را برپا نگه‌ می‌دارند شبکه‌ای را تشکیل می‌دهند که از دور شبیه به لانه یا آشیانه یک پرنده است.
بنابراین آن‌چه در نما یا ظاهر ساختمان دیده می‌شود، نمایش کامل و خالصی است از ساختار یا سازه آن. به این ترتیب شبکه‌های درهم تنیده ورزشگاه هم نقش سازه‌ای دارند و هم نما و ظاهر کار را شکل می‌دهند. ضمن آن‌که پلکان‌ها، دیوارها و سقف نیز همانند کلیتی یکپارچه به نظر می‌آیند. در طرح این ساختمان سعی شده تا شکل و عملکرد به یک ترکیب واحد دست پیدا کنند. بیش از چهل و چهار هزار تن فولاد در ساخت این ساختمان عظیم به کار رفته است.
بازدید کننده یا تماشگر می‌تواند در اطراف ساختمان حرکت کند و از میان شبکه فضایی این سازه عظیم پا به درون آن بگذارد. البته هرجا که لازم بوده، فضاهای ایجاد شده میان سازه ورزشگاه با بالشتک‌های بادی پرشده است.
به این ترتیب وزش باد، نور خورشید و به طور کلی عوامل آب و هوایی تحت کنترل در‌آمده‌اند. هم‌چنین این بالشتک‌های شفاف بر اثر نورپردازی‌های متفاوت در شب به رنگ‌های گوناگونی دیده می‌شوند.
این بالشتک‌های شفاف پلاستیکی در سقف ورزشگاه نیز به عنوان مانعی برابر باران و همچنین پرتوهای مضر خورشیدی عمل می‌کنند. البته سقف متحرک ورزشگاه نیز قابلیت‌های متنوعی به آن می‌بخشد: با بسته شدن کامل سقف، ورزشگاه به یک میدان سرپوشیده تبدیل می‌شود.

داخل لانه پرنده
تا حد ممکن سعی شده طرح ورزشگاه به الگوهای «معماری سبز» یا معماری سازگار با محیط زیست وفادار باشد. بنابراین ورزشگاه به سیستم جمع آوری و استفاده مجدد از آب باران مجهز شده است و همچنین سقف شفاف آن نیز اجازه استفاده از نورخورشید را می‌دهد.
ورزشگاه ظرفیت نود و یک هزار نفر را دارد گرچه پس از انجام بازی‌های المپیک از ظرفیت آن کاسته خواهد شد و تعدادی از جایگاه‌های و صندلی‌های موقت جمع آوری می‌شوند. هزینه احداث ورزشگاه در حدود پانصد میلیون دلار بوده و عملیات آن در ماه‌های گذشته به پایان رسیده‌است. ورزشگاه را در زمینی به مساحت دویست و پنجاه و هشت هزار متر مربع ساخته‌اند
اما در همین مجموعه المپیک و در کنار «آشیانه پرنده» که جایگاه جشن‌های آغاز و پایان المپیک خواهد بود، ساختمان بسیار جالب توجه دیگری برای شنا و ورزش‌های آبی ساخته شده که به «مکعب آبی» یا «ساختمان حباب‌ها» معروف شده است.
ساختمان یک مکعب ساده است که از کنار هم قرارگرفتن بالشتک‌هایی به شکل حباب‌ صابون در داخل قاب‌ها و ساختارهای فلزی به وجود آمده است. این حباب‌ها در فضای داخلی خود فضایی شبیه گلخانه را به‌وجود می‌آورند که به مدد سیستم جذب و تنظیم گرمایش می‌توانند انرژی لازم برای گرم کردن آب استخرها و فضای داخلی را فراهم کرده و به این ترتیب از نظر مصرف انرژی نیز صرفه‌جویی صورت گیرد. جنس حباب‌ها همانند بالشتک‌های «لانه پرنده» از نوعی پلمیر است.
اما المپیک بیجینگ که به یکی از سیاسی‌ترین بازی‌های ورزشی سال‌های اخیر تبدیل شده، برای معماران این ورزشگاه نیز حاشیه‌هایی به همراه داشته و در مطبوعات از آن‌ها به طور مستقیم علت همکاری با دولت چین سوال شده است.

لانه پرنده و مکعب آبی در کنار یکدیگر
ژاک هرتزوگ در پاسخ به یکی از این انتقادات می‌گوید: «اعتقاد ندارم که معماری در این وضعیت بغرنج سیاسی و اجتماعی نقش قاطع و تصمیم‌گیرنده‌ای داشته باشد. به عقیده من به جای متهم کردن و یا خودداری از اجرای پروژه در کشورهای "غیر دمکراتیک" باید با آن‌ها وارد ارتباط شد و پروژه‌های زیادی را آن‌جا اجرا کرد به این امید که عاملی برای تحولات بعدی باشند.
پروژه ما یک مکان عمومی بزرگ است که قابلیت گردهم آوردن هزاران هزار نفر را دارد. امری که چندان خوشایند دولت‌هایی که می‌خواهند همه چیز را تحت کنترل داشته باشند نیست»1
با این حال اقدامات وسیع ساختمانی در بیجینگ از جنبه دیگر نیز با انتقاداتی روبه رو شده و برخی معماران چینی آن را به زمین مسابقه‌ای برای معماران خارجی تشبیه کرده‌اند که شناختی از فرهنگ و سنت‌های معماری چینی ندارند و بدون توجه به آن، ایده‌های خود را به آزمایش می‌گذارند. گرچه مخالفان و موافقان این پروژه‌های بزرگ هر دو به استثنایی بودن این ساختمان‌ها اذعان دارند.
1- Ideare un cavallo di Troia, La Repubblica delle donne, 12 Luglio 2008, pp.44-48.

سایت رسمی بازی‌های المپیک بیجینگ
سایت «آشیانه پرنده»

منبع : http://radiozamaaneh.com/rohani/2008/07/post_237.html
 

shanli

مدیر بازنشسته
طراحی‌های حیرت‌انگیز شرکت «هرزوگ و دو مورون»

طراحی‌های حیرت‌انگیز شرکت «هرزوگ و دو مورون»

حتما در طی برگزاری المپیک تابستانی پکن، استادیوم ملی پکن که به ورزشگاه آشیانه پرنده هم موسوم است، دیده‌اید. شاید از خود پرسیده باشید که کار طراحی و ساخت این استادیوم را چه اشخاص و شرکت‌هایی انجام داده‌اند.




کار طراحی این استادیوم را شرکت سویسی "هرزوگ و دو مورون" http://en.wikipedia.org/wiki/Herzog_&_de_Meuron Herzog & de Meuron انجام داده است. این شرکت در سال ۱۹۷۸ به وسیله پییر دو مورون و ژاک هرزوگ در بازل تأسیس شد. این شرکت تا به حال برنده جوایز متعدد معماری شده است و طراحی‌های منحصر به فردی انجام داده است. در سال ۲۰۰۶، مجله نیویورک تایمز این شرکت را تحسین‌شده‌ترین شرکت معماری دنیا دانست.
علاوه بر ورزشگاه آشیانه پرنده، علاقه‌مندان ورزش حتما یکی دیگر از شاهکارهای این شرکت را می‌شناسند: ورزشگاه مشترک تیم‌های بایرن مونیخ و مونیخ ۱۸۶۰ موسوم به «آلیانز آرنا» Allianz Arena:





اما کارهای این شرکت مهندسی منحصر به ساخت ورزشگاه‌های مدرن زیبا نیست، شماری دیگر از طراحی‌های زیبای این شرکت شامل موارد زیر است:
موزه M. H. de Young Memorial در پارک گلدن گیت سانفرانسیسکو:





Walker Art Center در میناپلولیس مینه‌سوتای آمریکا:





Forum Building بارسلونای اسپانیا: این ساختمان را سمبل بارسلون جدید می‌دانند:




شرکت «هرزوگ و دو مورون» پروژه‌های جالب زیادی در دست ساخت دارد. یکی از این پروژه‌ها که این روزها در اینترنت سرو صدای زیادی به پا کرده است، پروژه ساخت یک ساختمان مسکونی ۵۷ طبقه در نیویورک است که معماری منحصر به فردی دارد. این ساختمان شامل ۱۴۵ آپارتمان دو تا پنح اتاق خوابه خواهد بود. قیمت این آپارتمان‌ها از ۳/۵ میلون تا ۳۳ میلیون دلار متغییر است.




نیویورک شهر آسمان‌خراش‌هاست و در شهر آسمان‌خراش‌ها، برای شاخص شدن، قطعا باید طراحی‌های غیرمعمولی با استفاده از تخیل انجام داد.




ساخت این ساختمان در سال ۲۰۱۰ به پایان خواهد رسید.
سالن کنسرت فیلارمونیک هامبورگ و طرح جاه‌طلبانه استادیوم تیم فوتبال پورتموث، از پروژه‌های در حال ساخت و طراحی دیگر این شرکت هستند:






 

sargen

عضو جدید
استادیوم Otl Aicher Munich 72

استادیوم Otl Aicher Munich 72

استادیومOtl Aicher Munich 72

نمونه ای است که با الهام ازتار عنکبوت ساخته شده است و در عین زیبایی و سبکی

ازخاصیت استاتیکی بالا برخوردار و بسیارمحکم است. یکی از جنبه های فوق العاده این

استادیوم کنتراست بین رنگ ، حجم ، کاربرد سقف های مشبک و محکم با رنگ سیاه و سفید ،

سیال و ارگانیک آن و ... است.

گروهAicher در پی آن نبوده که روی شکل استادیوم تغییر زیادی اعمال کند بلکه با ایجاد

کنتراست فوق العاده توانسته است نمونه ی زیبایی از هنر معماری و گرافیک و سازه را به

نمایش بگذارد.




 

amirabas_ali

عضو جدید
کاربر ممتاز
ورزشگاه ویملی

ورزشگاه ویملی

ورزشگاه ویملی
ورزشگاه ویملی مهمترین مجموعه ورزشی در انگلستان است.که در سال 1924 برای نمایشگاه امپراطوری انگلیس ساخته شد.این ورزشگاه که مرکز فعالیت فوتبال در انگلستان است که در چند سال اخیر مورد باز سازی قرار گرفته شد.طراح آن سر نورمن فاستر می باشد.

پارلمان آلمان
نام ساختمانی در برلین است که پارلمان آلمان از سال ۱۸۹۴ تا ۱۹۳۳ در آن واقع بود. در این سال به تحریک نازی‌ها پارلمان به آتش کشیده می‌شود. نهایتا در سال ۱۹۹۹ و پس از بازسازیهای گسترده، پارلمان آلمان به این مکان بازگشت.
کاری از :نورمن فاستر و همکاران
اتمام پروزه:آپریل سال ۱۹۹۹
موقعیت:برلین- آلمانمساحت:۶۱.۱۶۶متر مربع
سازه بنا:سنگی
ماده بکار رفته در گنبد :شیشه و شیشه رفلکس آینه ای
قیمت :۶۰۰میلیون مارک




هرم صلح فاستر
لرد نورمن فوستر معمار 70 ساله، تا به حال خالق آثاری جسورانه در مقیاس جهانی، از برج پر سرو صدای خیار شوری (Gherkin) در لندن گرفته تا فرودگاه جدید پکن (بزرگترین محوطه ساختمانی حال حاظر جهان)، بوده است؛ وی همچنین طراح بلند ترین برج جهان _ که هرگز ساخته نشد _ نیز هست.... اما هیچکدام از آثار گذشته فوستر قابل مقایسه با اثر اخیر وی در پایتخت جدید قزاقستان نیستند یعنی همان هرم صلح فاستر.

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

zoha22

عضو جدید
معماری در استادیوم های ورزشی

معماری در استادیوم های ورزشی

استادیوم های معروف جهان که ازعجایب معماری هستند.
 

پیوست ها

  • 101.pdf
    291.3 کیلوبایت · بازدیدها: 0

samaneh_82

عضو جدید
شهر فوتبال؛ استادیوم اصلی جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی



تقریبا” شش ماه به برگزاری بازی های فوتبال جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی باقیمانده است، ولی چیزی که جدیدا” از این مسابقات به گوش میرسد تکمیل استادیوم بزرگی است که برای این مسابقات طراحی شده است. البته استادیوم ساخته شده ، در حقیقت بازسازی کامل استادیومی است که در سال ۱۹۸۷ ساخته شده بود و ارزش تاریخی زیادی برای آفریقای جنوبی دارد، برای مثال اولی سخنرانی بزرگ نلسون ماندلا در این ورزشگاه انجام شده بود.​
شهر فوتبال؛ استادیوم اصلی جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی

تقریبا” شش ماه به برگزاری بازی های فوتبال جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی باقیمانده است، ولی چیزی که جدیدا” از این مسابقات به گوش میرسد تکمیل استادیوم بزرگی است که برای این مسابقات طراحی شده است. البته استادیوم ساخته شده ، در حقیقت بازسازی کامل استادیومی است که در سال ۱۹۸۷ ساخته شده بود و ارزش تاریخی زیادی برای آفریقای جنوبی دارد، برای مثال اولی سخنرانی بزرگ نلسون ماندلا در این ورزشگاه انجام شده بود.​
ورزشگاه اصلی بازی های جام جهانی فوتبال در آفریقای جنوبی، کاریست از گروه معماری Boogertaman + Partnersکه به عنوا مرکزی برای این سری از مسابقات طراحی شده است. در ساختار این ورزشگاه به مقدار زیادی از بتن برای رسیدن به ساختاری پایدار و پیدا کردن فرمی مناسب استفاده شده ، به طوری که این پروژه به خاطر الهام گرفتن از نوعی سفالینه های بومی آفریقا و دمیدن روح بومی به بنا توسط بتن، جایزه ی Concrete in Architecture award را از آن خود کرده است.





منبع : ehsan1150.mihanblog.com
 

Martin Eco

عضو جدید
کاربر ممتاز
استادیوم فوتبال دالیان از UNStudio

استادیوم فوتبال دالیان از UNStudio




معماران هلندی UNStudio برنده مسابقه طراحی استادیوم فوتبال در دالیان – چین – برای موفق ترین باشگاه در سوپر لیگ چین شدند . ساختمان دارای یک سقف شبکه مانند و دو لایه می باشد و از توپ های فوتبال سنتی چینی الهام گرفته که از لایه هایی از بامبوِ رنگی ساخته شده اند . ورزشگاه شامل 40000 صندلی برای تماشاچیان ، یک مرکز پخش تلویزیون ، امکانات بازیکنان و یک سالن VIP است . معماران هلندی UNStudio برنده مسابقه طراحی استادیوم فوتبال در دالیان – چین – برای موفق ترین باشگاه در سوپر لیگ چین شدند . ساختمان دارای یک سقف شبکه مانند و دو لایه می باشد و از توپ های فوتبال سنتی چینی الهام گرفته که از لایه هایی از بامبوِ رنگی ساخته شده اند . ورزشگاه شامل 40000 صندلی برای تماشاچیان ، یک مرکز پخش تلویزیون ، امکانات بازیکنان و یک سالن VIP است .
















 

h.naji

عضو جدید
استادیوم آشیانه پرنده , المپیک پکن و استادیوم مونیخ

استادیوم آشیانه پرنده , المپیک پکن و استادیوم مونیخ

سلام دوستان این فایل شامل معرفی و بررسی کوتاه چندتا استادیومه که دیدنشون خالی از لطف نیست اگه شمام عکسای بیشتری دارین بذارین تا همه استفاده کنیم.
مرسی;)
 

پیوست ها

  • ورزشگاه آشیانه پرنده.rar
    2.6 مگایابت · بازدیدها: 0

SHEYT0N

عضو جدید
استادیوم ورزشی شگفت انگیز کازابلانکا

استادیوم ورزشی شگفت انگیز کازابلانکا

استادیوم ورزشی شگفت انگیز کازابلانکا استودیوی معماری "یاسر خلیل" طراحی و اجرای پروژه زیبای استادیوم ورزشی کازابلانکا را در کشور مراکش بر عهدا دارد.
معماری نیوز / استودیوی معماری "یاسر خلیل" طراحی و اجرای پروژه زیبای استادیوم ورزشی کازابلانکا را در کشور مراکش بر عهدا دارد. هدف از طراحی این ورزشگاه، ایجاد یک مرکز ورزشی مدرنی است که کاملا در هماهنگی با محیط زیست طبیعی، جغرافیا و تاریخ ملت مراکش باشد و در عین حال نمادی از کشور مراکش در جهان باشد.

طراحان استادیوم کازابلانکا در نظر دارند تا بتوانند با استفاده از محیط زیست طبیعی، تحولی عظیم در مصرف انرژی ایجاد کنند.

تیم طراحی به جنبه های گوناگونی توجه داشته اند و هدف آن ها این است که این ورزشگاه، علاوه بر خدمت رسانی به شهر کازابلانکا و ملت مراکش و دنیای ورزش، نقطه عطفی در حوزه های مدنی و معماری باشد و در نهایت، مرکزی با عملکرد بالا، انعطاف پذیر و دارای خروجی مفید اقتصادی باشد. یکی از نکات مهم در طراحی ورزشگاه کازابلانکا، طراحی اصولی و انتخاب سنجیده مصالح می باشد.



در حال حاضر، عمر مفید سازه های ورزشی، به طور متوسط 25 تا 30 سال می باشد. اما سازة این ورزشگاه، عمری در حدود 100 سال خواهد داشت و ساختار انعطاف پذیر آن، مقابله با تغییرات گوناگون را آسان کرده است.



این استادیوم در حومه شهر کازابلانکا واقع شده است و به عنوان چراغ دریایی قدرتمند عمل می کند و نمادی از آینده کشور را با الهام از تاریخ و فرهنگ مراکش می باشد، به نمایش می گذارد. سقف استادیوم از سطح غشایی بسیار سبک و تاشو تشکیل شده است که به ایجاد یک الگوی پیچیده، همراه با تقارن و تعادل تأکید دارد.



نمای استادیوم با استفاده از یک الگوی منحصر به فرد آلومینیوم سوراخ دار تشکیل شده است که این متریال، تفسیری معاصر از الگوهای کشور مراکش می باشد. سوراخ های موجود در نمای سازه، موجب بهره گیری از بادهای غالب، دسترسی مناسب و پربازده به نور خورشید و ذخیره انرژی خورشید برای روشنایی در هنگام شب می شود.



این استادیوم ظرفیت حضور 80000 تماشاگر را دارد. طراحی این ورزشگاه با رویکردی هوشمندانه و با استفاده از روش ساخت و ساز سبک صورت گرفته است و تمامی تیم اجرایی بر این موضوع متفق القول هستند که در تمامی مراحل طراحی و اجرای این پروژه، هیچ مصالحی به هدر نمی رود و هر جنبه ای از مواد، در داخل سیستم یکپارچه جای می گیرد و در نهایت یک پروژه منحصر به فرد را خلق می کند. استادیوم کازابلانکا، ویژگی های معماری پایدار، حفظ انرژی، کاهش ضایعات، حفاظت از آب و بسیاری از نکات دیگر را در خود جای داده است.
 

هدیه.

مدیر تالار مهندسی شهرسازی
مدیر تالار
ورزشگاه ملی یویوگی: شاهکار سازه و ابتکارِ دهه ی ۶۰






ورزشگاه ملی یویوگی (YoYogi) یکی از ساختمان های معروفِ معمار ژاپنی، کنزو تانگه است که برای المپیک ۱۹۶۴ در توکیوساخته شد. این طرح آیرودینامیکی و اِلمانی ، تبدیل به آیکُن پایتخت ژاپن و بنچ مارکی برای جنبش متابولیست گردید و بدین ترتیب سبک طراحی تانکه را از سبکهای بین المللی جدا کرد . وقتی ساخت این مجموعه به اتمام رسید ، بعنوان یکی از بزرگترین سقف معلق جهان شناخته شد . امروزه بعد ازگذشت ۵۰ سال از ساخت این مجموعه ، هنوزاین ساختمان به خوبی پابرجاست. این مجموعه از دو ساختمان تشکیل شده است . در کشوری که مدام در خطر تهدید باد و زلزله های ویرانگر است ، هر دو ساختمان با سازه ی قوی و طرح ابتکاری که دارند و با استفاده از تکنولوژی روزآن زمان ؛ در عین ناباوری همچنآن پابرجاهستند . مروری بر گذشته ی ژاپن : ژاپن بعد ازشکست در جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ و اشغال آمریکایی ها (به رهبری مک آرتور ) به ویرانه ای تبدیل شده بود. هرچند، جهآن درحیرت مانده بود که ژاپن چگونه کمتر از ۲۰ سال بعد ازبمباران اتمی، توانست المپیک توکیو را در سال ۱۹۶۴برپا کند؛ و آنچه بیشتر تحیرانگیز بود ، چگونگی کیفیت و ابتکار زیرساختهای فوق العاده ی طراحی این پارک ورزشی بود که توسط کنزو تانکه طراحی شده بود. تانگه (۲۰۰۵-۱۹۱۳ ) یک شخصیت مهم در معماری مدرنِ ژاپن است. وی شدیدا تحت تاثیر لوکوربوزیه بوده و استادِ استفاده و کاربرد از بتن مسلح بوده ودر بسیاری از کارهایش از این متریال استفاده کرده است. پروژه های شهری اش ( مانند برنامه ریزی ساخت و سازمجدد هیروشیما، یابرنامه ریزی الحاقی توکیو ) او را به معماری شاخص در جهان تبدیل کرد که جایزه های بسیاری از جمله جایزه ی پریتزکر را از آنِ خود کند . مکان: این ساختمان در منطقه شیبویا واقع شده است. این مجموعه که به نام مجموعه ی ورزشگاهی یویوگی مشهور است، براساس نام پارکی را که در آن واقع شده است نامگذاری شده است . در مقابل این مکان ، فضای سبز وسیعی است که معبد معروف شینتو( متعلق به امپرور می جی) در آن قرار دارد.همچنین این مجموعه در نزدیکی ایستگاه هاراجوکوجائی که بیشتر ژاپنی ها اغلب با لباس های عجیب و غریب در آن حضور میابند. هر دو ساختمان ورزشگاه ، برروی سکویی که منظر سازی شده ،واقع شده اند . در واقع ، این مجموعه با آنکه فرمی کاملا برجسته ازسطح زمین دارد ،از لحاظ بصری آنچنان با محیط اطرافش در تعامل است که گویی سقفهای معلق ، فضا و پارک اطرافشان را خلق کرده اند . کانسپت: سقف های شاخص هردو استادیوم دارای یک گونه از زبان معاصر و یک ساختار از سازه ای مشابه میباشند: هر دو سقف توسط دو کابل فلزی ، معلق نگه داشته شده اند. آکس هر دو در جهت اصلی نقشه ی طرح یعنی در راستای غربی- شرقی سازمان دهی شده اند. استادیوم اصلی: این استادیوم ظرفیتی برابر با ۱۰۰۰۰ نفردارد که مسابقات شنا، بازی های هاکی و بسکتبال در آن برگزار میشوند. فضای مذکور بصورت متقارن سازماندهی شده است. جایگاه نشستن که در سمت شمال و جنوب قرار دارند ، بر جهت گیری غربی- شرقی هر دو عنصرِ سقف و موقعیت ورودی، تاکید میکند. سازه: کانسپت سازه یک ستون فقرات اصلی است که از دو کابل فولادی با قطر ۱۳ اینچی تشکیل شده که از دو انتهای سازه به دو دال بتنی بزرگ متصل شده اند. کابل ها بصورت منحنی سهمی با نام تخصصی منحنی زنجیری هستند که از طناب های کوچکتر و نازکتر بصورت عمود بر کابل های اصلی قرار گرفته اند تا سقفی مشابه سقف چادری را تشکیل دهند . سقف جایگاه تماشچیان انحنای متفاوتی با کابل ها دارند یکسری از آنها بصورت مقعر و بقیه بصورت محدب است که مجموعه از این عناصر در کنار یکدیگر ، سازه ی سقفی زیبا و منحصر بفردی را بوجود آورده اند. این نوع شکل گیری (ترکیبی از سهمی و هزلولی ، با نام تخصصی هزلولی سهمی وار) از تمام زوایا متنوع و متفاوت بنظر میرسند. تانکه مشابه این روش را در "مقبره سادل در پارک پیس هیروشیما" استفاده کرده است. نما: کنزو تانکه از فاصله بین دو منحنی مذکور استفاده کرد تا یک مسیر دسترسیِ با ابهتِ مثلثی شکل را بوجود آورد که علیرغم داشتن مقیاسی عظیم ، به ساختمان حس سبکی و رهایی دهد. هر دو مسیر دسترسی دارای چهار راهها و میدانهایی هستند اند که از بقیه پارک ، بوسیله یک آتریوم کوچک متمایز شده است. جزییات دیگری که از لحاظ بصری ، سازه را سبک نشان میدهد ،طره های زیبای جایگاه تماشاچیان است که احساس شناور بودن ساختمان را القا میکند.همچنین این جایگاه ها بازشوهایی دارند که به صورت ریتمیک سازمان دهی شده اند. ریتمی مشابه این ریتم در ورودی مجموعه، جایی که سازه V شکل در سایزهای مختلف با روشی پویا اجرا شده اند، دیده میشود. همچنین این قابل توجه است که ، سقف این مجموعه ، هرچند ازتکنولوژی روز را استفاده کرده است اما همچنان عناصر معماری سنتی ژاپنی (مخصوصاعناصری مانند سقف معبد شینتو) را دارا است . در واقع ، اولین ساختمان تانگه که در طول ۲۹ سال عمر آن" نماد یادبود معبد ایسِ" را نشان میدهد. تانگه از بتن، فلز و فولاد ، و مصالح متداول بروتالیستیِ اواسط دهه ی ۶۰ را یا بصورت اکسپوزد (Exposed ) بکار برده و یا از خصوصیات مشابه آن ها به منظور دستیابی به فرم های تندیس وارانه و پویا استفاده کرده است . داخل ساختمان: تانکه از فضای بین دو قوس منحنی زنجیری بمنظور ورود نور آسمان به داخل ساختمان استفاده کرد. با این شیوه حال و هوای دراماتیکی را در این فضا بوجود آورده است . تانکه مشابه این سیستم را در" کاتدرال اس تی مری توکیو" استفاده کرده است. استادیوم ثانویه: این باشگاه ظرفیتی برابر با ۵۳۰۰ نفردارد که ورزش های ثانوی در آن برگزار میشود. فضای ساختمان در اطراف دو دایره ی مختلف المرکز شکل گرفته است، که این سبب بزرگتر شدن بعضی از جایگاه ها از دیگر جایگاهها شود. برخلاف استادیوم اصلی ، این استادیوم فقط یک ستون سازه ای و یک ورودی دارد.


سایت


دو استادیوم



معبد شینتو



کانسپت و قرار گیری دو استادیوم در سایت



استادیوم اصلی



پلان استادیوم اصلی




ماکت استادیوم اصلی



نما و مقطع استادیوم اصلی



طرح سازه ای سقف



جزییات اتصال دو کابل فلزی



بازشوهای ریتمیک موجود در جایگاه نشیمن


مشابه بازشوهای ریتمیک در بخش ورودی



جزییات یکی از ستون های ورزشگاه که مشابه جزییات یکی از ستون های معبد ایسِ است .









استفاده از عناصر متداول در بروتالیسم به شیوه های مختلف به منظور دستیابی به فرم تندیس گونه



استفاده از فضای بین دو قوس بمنظور ورود نور



استادیوم ثانویه



پلان استادیوم ثانویه



مقطع اکسپوز
منبع : اتود​
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

LOVELORNG

عضو جدید
مجموعه ورزشی آبی المپیک ۲۰۱۲ لندن

مجموعه ورزشی آبی المپیک ۲۰۱۲ لندن

مشاهده پیوست 92848
 

پیوست ها

  • مجموعه ورزشی آبی المپیک.zip
    326.5 کیلوبایت · بازدیدها: 0

V A N D A

عضو جدید
کاربر ممتاز
معماری استادیوم شگفت انگیز کازابلانکا

معماری استادیوم شگفت انگیز کازابلانکا

استودیوی معماری "یاسر خلیل" طراحی و اجرای پروژه زیبای استادیوم ورزشی کازابلانکا را در کشور مراکش بر عهدا دارد. هدف از طراحی این ورزشگاه، ایجاد یک مرکز ورزشی مدرنی است که کاملا در هماهنگی با محیط زیست طبیعی، جغرافیا و تاریخ ملت مراکش باشد و در عین حال نمادی از کشور مراکش در جهان باشد.

طراحان استادیوم کازابلانکا در نظر دارند تا بتوانند با استفاده از محیط زیست طبیعی، تحولی عظیم در مصرف انرژی ایجاد کنند.

تیم طراحی به جنبه های گوناگونی توجه داشته اند و هدف آن ها این است که این ورزشگاه، علاوه بر خدمت رسانی به شهر کازابلانکا و ملت مراکش و دنیای ورزش، نقطه عطفی در حوزه های مدنی و معماری باشد و در نهایت، مرکزی با عملکرد بالا، انعطاف پذیر و دارای خروجی مفید اقتصادی باشد. یکی از نکات مهم در طراحی ورزشگاه کازابلانکا، طراحی اصولی و انتخاب سنجیده مصالح می باشد.

در حال حاضر، عمر مفید سازه های ورزشی، به طور متوسط 25 تا 30 سال می باشد. اما سازة این ورزشگاه، عمری در حدود 100 سال خواهد داشت و ساختار انعطاف پذیر آن، مقابله با تغییرات گوناگون را آسان کرده است.

این استادیوم در حومه شهر کازابلانکا واقع شده است و به عنوان چراغ دریایی قدرتمند عمل می کند و نمادی از آینده کشور را با الهام از تاریخ و فرهنگ مراکش می باشد، به نمایش می گذارد. سقف استادیوم از سطح غشایی بسیار سبک و تاشو تشکیل شده است که به ایجاد یک الگوی پیچیده، همراه با تقارن و تعادل تأکید دارد.
نمای استادیوم با استفاده از یک الگوی منحصر به فرد آلومینیوم سوراخ دار تشکیل شده است که این متریال، تفسیری معاصر از الگوهای کشور مراکش می باشد. سوراخ های موجود در نمای سازه، موجب بهره گیری از بادهای غالب، دسترسی مناسب و پربازده به نور خورشید و ذخیره انرژی خورشید برای روشنایی در هنگام شب می شود.
این استادیوم ظرفیت حضور 80000 تماشاگر را دارد. طراحی این ورزشگاه با رویکردی هوشمندانه و با استفاده از روش ساخت و ساز سبک صورت گرفته است و تمامی تیم اجرایی بر این موضوع متفق القول هستند که در تمامی مراحل طراحی و اجرای این پروژه، هیچ مصالحی به هدر نمی رود و هر جنبه ای از مواد، در داخل سیستم یکپارچه جای می گیرد و در نهایت یک پروژه منحصر به فرد را خلق می کند. استادیوم کازابلانکا، ویژگی های معماری پایدار، حفظ انرژی، کاهش ضایعات، حفاظت از آب و بسیاری از نکات دیگر را در خود جای داده است.
منبع : معماری نیوز
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

Seti.Star

عضو جدید
کاربر ممتاز
استادیوم اف.ان.بی (ساکر سیتی )

استادیوم اف.ان.بی (ساکر سیتی )

مراسم افتتاحیه و اختتامیه ی جام جهانی آفریقای جنوبی ، در استادیوم ساکرسیتی در شهر جوهانِسبرگ برگزار خواهد شد. این استادیوم را ، با گنجایش 88460 جایگاه ، گروه معماری بوگـِـرتمن بازسازی کرده اند تا میزبان مهم ترین رقابت های جام جهانی در آفریقای جنوبی باشد. در بازسازی این مجموعه ، معماران بوگـِـرتمن سعی داشتند در طرح خود شمایلی از ظروف سنتی آفریقایی ( کالاباش ) را به نمایش بگذارند : کالاباش ، نمادی مختص قاره ی آفریقا و به عنوان ظرفی برای ذوب فرهنگ های آفریقایی ، قرار گرفته بروی سکویی مرتفع .در ساخت جداره ی محدب بنا از صفحات بتنی و چندلایه ی فیبر مسلح ، در هشت رنگ و دو بافت مختلف استفاده شده است ؛ پنل های شفاف هم در قسمت هایی از جداره روزن هایی ایجاد کرده اند. این جداره توسط ستون های بتنی مدور و مورب که از یک مرکز منشعب شده اند ، مهار شده است. دوازده ستون بتنی ، جهت دفع نیروهای عظیم تنشی و فشاری ، به ارتفاع چهل متر ، تا بستر سنگی زمین تعبیه شده اند. فضای گسترده ای که این خرپاهای مثلث شکل در آن قرار گرفته اند را سقفی محدب با پوسته ای از جنس PTFE ( پلی تترا فلورو اتیلن ) پوشش داده است. استادیوم ساکر سیتی مبتنی بر ساختار باقی مانده از استادیومی قدیمی مربوط به اواسط دهه ی هشتاد ، بازسازی شده و در این پروژه هشت هزار متر مکعب بتن ، نه هزار تن فولاد مسلح و هشت هزار تن فولاد سازه ای ابه کار رفته است.

http://www.cloob.com/club/article/show/clubname/www_architarm_ir/articleid/3463534
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

V A N D A

عضو جدید
کاربر ممتاز
استادیومی پیشرفته در وسط بیابان و صحرا

استادیوم شهر العین امارات وسط بیابان و صحرای این منطقه طراحی و در حال ساخت است. به گزارش تکناز این پروژه شامل سه زمین فوتبال، مرکز پزشکی، هتل، مراکز تجاری اداری، ساختمان های مسکونی و دیگر تاسیسات ورزشی است و در دسامبر 2013 افتتاح می شود.

منبع: تکناز
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

e.69a_h

عضو جدید
طراحی ورزشگاه Jingzhou این مجموعه مختص به فعالیت‌های ورزشی به اضافه چندین فروشگاه و همچنین محل برگزاری کنسرت‌ها و نمایشگاه‌ها می‌باشد.
اختصاصی معماری نیوز: ورزشگاه Jingzhou واقع در مرکز شهر Jingzhou با همکاریChina National Sports Group و DUO طراحی شد.

این ورزشگاه 470 × 550 متری شامل سقف‌های حلزونی شکل بهم متصل با یک سایه بان سقفی است.

این مجموعه مختص به فعالیت‌های ورزشی به اضافه چندین فروشگاه و همچنین محل برگزاری کنسرت‌ها و نمایشگاه‌ها می‌باشد.

این مجموعه سه پر ، مکانی برای ورزش‌های آبی، سالن ورزشی و یک مرکز آموزشی است که سایبان سقفی سه بنا را به یک مجموعه واحد تبدیل کرده است.








منبع:http://memarinews.com/Pages/News-8445.html
 

E . H . S . A . N

مدیر تالار مهندسی معماری مدیر تالار هنـــــر
مدیر تالار
مرکز ورزشی نانتونگ

مرکز ورزشی نانتونگ


معماران Henn به تازگی موفق به کسب جایزه اول رقابت بین المللی طراحی مرکز جدید ورزشی در نانتونگ -چین- شدند که در نزدیکی شانگهای قرار گرفته . این مرکز ، ترکیبی از چشم انداز ، فضای عمومی و عملکردهای ورزشی را ایجاد کرده . استادیوم 50000 مترمربعی با گنجایش 10000 نفری و یک مسیر 400 متری ، کانون این مجموعه محسوب می شود . سالن های ورزشی مستقل کوچکتر ، ورزشگاه مرکزی را احاطه کردند که توسط یک شبکه مسیر هندسی که تمام عملکردها را در سراسر سایت یکپارچه می کند ، به هم متصل می شوند . همانندی و همگونی توسط دوباره تفسیر شبکه شهری برای به حداکثر رساندن تعامل با محور سبز شرق و غرب بدست می آید . گسترش محورهای مرکزی همچنین گردش بین معابد باستانی و امکانات تجاری همسایه را ترویج داده است . ریشه های باستانی این شهر بر هماهنگی بین مردم ، فعالیت هایشان و طبیعت تأکید دارد .
































.
.
.
منبع : مارپیچ
 
وضعیت
موضوع بسته شده است.

Similar threads

بالا