انیشتن و شیطان

طیبه مروت در مطلبی درباره انیشتن می‏نویسد:" استاد بی دین دانشگاه با این سوال شاگردانش را به چالش ذهنی کشاند: آیا خدا هر چیزیکه وجود دارد را خلق کرد؟
شاگردی با قاطعیت پاسخ داد:بله او خلق کرد. استاد گفت : اگر خدا همه چیز را خلق کرد، پس او شیطان را نیز خلق کرد و مطابق این قانون که کردار ما نمایانگر ماست، خدا نیز شیطان است. شاگرد آرام سر جای خود نشست و پاسخی نداد. استاد با رضایت از خودش خیال کرد بار دیگر توانسته است ثابت کند عقیده به مذهب افسانه و خرافاتی بیش نیست.
شاگرد دیگری دستش را بلند کرد و گفت: استاد می توانم سوالی بپرسم؟
استاد پاسخ داد: البته.
شاگرد ایستاد و پرسید: استاد سرما وجود دارد؟
استاد پاسخ داد: این چه سوالی ست که می پرسی؟ البته که وجود دارد. آیا تا به حال حسش نکردی؟
شاگرد گفت: در واقع سرما وجود ندارد. مطابق قانون فیزیک آن چیزی که ما آن را سرما یاد می کنیم نبودن گرماست. درواقع سرما وجود ندارد. این کلمه رابراي آنکه بشر از نبودن گرما توصیفی داشته باشد، خلق کرد.
شاگرد ادامه داد: استاد آیا تاریکی وجود دارد؟
استاد: البته که وجود دارد!
شاگرد گفت: بار دیگر اشتباه کردید آقا! تاریکی هم وجود ندارد. تاریکی در واقع نبودن نور است. نور چیزی است که می توان آن را مطالعه و آزمایش کرد، اما تاریکی را نمی توان. تاریکی واژه ای است که بشر برای زمانی که نور وجود ندارد به کار می برد.
در آخر مرد جوان پرسید: استاد! شیطان وجود دارد؟
استاد در حالی که مطمئن نبود گفت: البته! همانطور که گفتم ما هر روز او را می بینیم. او هر روز در مثال هایی از اخلاق های غیر انسانی بشر به همنوع خود دیده می شود. او در جنایتها و تصادفاتی که همیشه در سرتا سر دنیا اتفاق می افتد وجود دارد. این ها نمایانگر هیچ چیز به جز شیطان نیست.
آن جوان پاسخ داد: شیطان وجود ندارد. یا حداقل در نوع خود وجود ندارد. شیطان را به سادگی می توان نبود خدا دانست. درست مثل تاریکی و سرما. کلمه ای که بشر خلق کرد که توصیفی از نبود خدا داشته باشد. شیطان نتیجه ی چیزی است که وقتی بشر عشق به خدا را در قلب خودش حاضر نبیند. مثل سرما که وقتی گرما نیست می اید و یا تاریکی که در نبود نور به وجود می آید...
آن مرد جوان همان آلبرت انیشتین بود...