رد پای احساس ...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
بیا با من
و ما
تمام شب را
در شهر می گردیم
زیر نور چراغ های خیابان
دو کودک بودیم
خالی از تمام دلهره ها
همه چیز اشتباه بود
ولی چه احساس خوبی بود
تا وقتی کنار من بودی
امشب کنار من
با پنجره های بسته
و صدای تا آخر ِ رادیو
موی تو در باد
تو می دانی
تحمّلش را ندارم
بگذار این لحظه را
متوقّف کنیم در زمان
ما تا همیشه
این جا خواهیم ایستاد
بگذار تا همیشه
این جا بایستیم
اتاق کوچکت را
به یاد خواهم آورد
احساس تو را
نور پنجره را
نوشته هایت، کتاب هایت را
قهوۀ صبحگاهیمان
شام و شب هایمان را
بدن های در هم تنیدمان
خوابمان
و کارهای کوچک جاریمان را
بی درنگ و برای همیشه
پای تو و من
بازوان تو و آغوش من
لبخند تو
و گرمای تو
که مرا دوباره می خنداند
ما به هم محتاجیم
من برای عشق ورزیدن
و تو برای دوست داشتن
بی تردید ما بی هم
شبیه کودک سر راهی تنها
از رشد می مانیم
بزرگ نمی شویم
دیوانگی را انتخاب نمی کنیم
و حتی مرگ را
هر لحظه در تو عاشق می شوم
انگار چیز تازه ای برای دوست داشتن
پیدا می کنم هر روز
طرز خندیدنت
طرز عطسه کردنت
حتی طرز پلک زدنت
فکر می کنم اینها
رابطه ها را نگه می دارد
وقتی همه چیز مهیّج است
هر روزی که با تو می گذرانم
شبیه ماجراجوئی
در روح توست !
می خواهم کمی آهسته تر
قدم بزنیم
چون هیچ جائی نیست
که واقعا لازم باشد آنجا باشم
در میابم که زندگی
آسان تر ست
وقتی که تنها
منظرۀ مه آلودی ست
با هیچ جزئییّاتی برای گیج کردنت
که چه کسی چه چیز یا کجا بودم
اینگونه با آمدنِ پایان
حسرت کامل مبهم ست
و این ها روزهائی هستند
که در رؤیایشان هستیم
وقتی که آفتاب
ما را رنگ طلائی می زند
و این خانه
زیباتر از آن نمی توانست باشد
وقتی که درآن
تنها می رقصیدیم
و اگر چشمانت را ببندی
همیشه همانگونه خواهیم بود
که آن شب بودیم
تو را در آغوش می گیرم
و هیچ کس قرار نیست
تو را نجات دهد
و ما غرق می شویم
تو آن شب پرسیدی
چگونه در تاریکی راه میروم
و نمی دانستی
که تو تنها نوری بودی
که می دیدم
بیا با من
و ما
تمام شهر را
به دنبال آن شب می گردیم
آن جا که هر گز نخواستم
در جائی جز قلب تو باشم
و تو
تمام دار و ندار من بودی
بیا با من بیا ...
چه ارام رفتی و چه بی صدا بی
انکه بیاندیشی به ویرانی من...بی انکه بنگری به لبهای لرزانم و بشنوی نوای اشکهایم
را که مرو برای خدا از من جدا مشو!اکنون غرق در اندوهم انچه روزی میبایست می دیدم
ندیدم انچه باید می شنیدم نشنیدم و امروز...شفاف ترین برگ دفتر عمرم نمناک ترین
صفحه روزگار است!زیباترین یاد زندگی ام امروز غباری است دست نیافتنی ترین
خاطراتم!
انکه بیاندیشی به ویرانی من...بی انکه بنگری به لبهای لرزانم و بشنوی نوای اشکهایم
را که مرو برای خدا از من جدا مشو!اکنون غرق در اندوهم انچه روزی میبایست می دیدم
ندیدم انچه باید می شنیدم نشنیدم و امروز...شفاف ترین برگ دفتر عمرم نمناک ترین
صفحه روزگار است!زیباترین یاد زندگی ام امروز غباری است دست نیافتنی ترین
خاطراتم!
پنجره را كه باز میكنی
دلم می آید و
لبــــــ طاقچه ی نگاهت
مینشیند!
میبینی؟!
دلمـــــــ بی دام و دانه
جلد نگاهت شده است..!!!
دلم می آید و
لبــــــ طاقچه ی نگاهت
مینشیند!
میبینی؟!
دلمـــــــ بی دام و دانه
جلد نگاهت شده است..!!!
کودک می شوم ...
کفش هایم تا به تا می شوند ...
دستانی می خواهم که آرامم کنند ...
مهربوونی که به فکر دلتنگی هایم شود ...
و گلویی که بغض امانش را نبرد ...
بهانه گیر می شوم ...
نق می زنم که این را می خواهم ....
که آن را می خواهم ...
ولی هیچکس نمی داند ؛
که به جز تو هیــــــــچ نمی خواهم .........
کفش هایم تا به تا می شوند ...
دستانی می خواهم که آرامم کنند ...
مهربوونی که به فکر دلتنگی هایم شود ...
و گلویی که بغض امانش را نبرد ...
بهانه گیر می شوم ...
نق می زنم که این را می خواهم ....
که آن را می خواهم ...
ولی هیچکس نمی داند ؛
که به جز تو هیــــــــچ نمی خواهم .........
این روز ها
که یوسف گمگشته ی چشمانم شده ای
و می جویمت
به یاد روز هایی می افتم
که پا برهنه قدم بر ذهن خسته ام می گذاشتی
و نمی دیدمت
که یوسف گمگشته ی چشمانم شده ای
و می جویمت
به یاد روز هایی می افتم
که پا برهنه قدم بر ذهن خسته ام می گذاشتی
و نمی دیدمت
دلت را بتکان
غصه هایت که ریخت ، تو هم همه را فراموش کن
دلت را بتکان
اشتباهاتت تالاپی می افتد زمین ، بذار همان جا بماند
فقط از لابلای اشباهاتت یک تجربه را بیرون بکش
قاب کن و بزن به دیوار دلت
دلت را اگر محکم تر بتکانی تمام کینه هایت هم می ریزد
و تمام آن غم های بزرگ
و همه حسرت ها و آرزوهایت
محکم تراز قبل بتکان
حالا آرام تر بتکان تا خاطره هایت نیفتد، چه خوب ، چه بد ، فرقی نمی کند
خاطره… خاطره است باید باشد ، بمان
غصه هایت که ریخت ، تو هم همه را فراموش کن
دلت را بتکان
اشتباهاتت تالاپی می افتد زمین ، بذار همان جا بماند
فقط از لابلای اشباهاتت یک تجربه را بیرون بکش
قاب کن و بزن به دیوار دلت
دلت را اگر محکم تر بتکانی تمام کینه هایت هم می ریزد
و تمام آن غم های بزرگ
و همه حسرت ها و آرزوهایت
محکم تراز قبل بتکان
حالا آرام تر بتکان تا خاطره هایت نیفتد، چه خوب ، چه بد ، فرقی نمی کند
خاطره… خاطره است باید باشد ، بمان
بي تو نه شعر مي چسبد
نه مرور خاطره
نه سيگار
من دلم آغوش مي خواهد
مي فهمــــــــــــــــــي...
نه مرور خاطره
نه سيگار
من دلم آغوش مي خواهد
مي فهمــــــــــــــــــي...
سکوت
زیباترین آواز در سمفونی تنهایی
در اوج فرو رفتن در خویش
در اعماق قله ی رهایی
به هنگامی که نمی بینی آشنایی که ببیند تورا
که برهاند تورا از قفس بغض
که بپرسد:
” به کدامین جرم به دیار تنهایان تبعید گشته ای؟ “
کاش گوشی .سکوتم را میشنید…
زیباترین آواز در سمفونی تنهایی
در اوج فرو رفتن در خویش
در اعماق قله ی رهایی
به هنگامی که نمی بینی آشنایی که ببیند تورا
که برهاند تورا از قفس بغض
که بپرسد:
” به کدامین جرم به دیار تنهایان تبعید گشته ای؟ “
کاش گوشی .سکوتم را میشنید…
kolaqermezi
عضو جدید
دل من باز چو ني مينالد.
اي خدا،خون كدامين عاشق
باز در چاه چكيد؟
اي خدا،خون كدامين عاشق
باز در چاه چكيد؟
kolaqermezi
عضو جدید
غروب
غروب
درختي پير
شكسته،خشك،تنها،گم،
نشسته در سكوت وهمناك دشت.
نگاهش دور
فسرده در غروب مردهء دلگير.
و هنگامي كه برمي گشت
كلاغي خسته سوي آشيان خويش،
غم آور،بر سر آن شاخه هاي خشك
فروغ واپسين خنده خورشيد
شد خاموش...
غروب
درختي پير
شكسته،خشك،تنها،گم،
نشسته در سكوت وهمناك دشت.
نگاهش دور
فسرده در غروب مردهء دلگير.
و هنگامي كه برمي گشت
كلاغي خسته سوي آشيان خويش،
غم آور،بر سر آن شاخه هاي خشك
فروغ واپسين خنده خورشيد
شد خاموش...
می دانی
یک وقت هایی باید
روی یک تکه کاغذ بنویسی
تـعطیــل است
و بچسبانی پشت شیشه ی افـکارت
باید به خودت استراحت بدهی
دراز بکشی
دست هایت را زیر سرت بگذاری
به آسمان خیره شوی
و بی خیال ســوت بزنی
در دلـت بخنــدی به تمام افـکاری که
پشت شیشه ی ذهنت صف کشیده اند
آن وقت با خودت بگویـی
بگذار منتـظـر بمانند !!!
یک وقت هایی باید
روی یک تکه کاغذ بنویسی
تـعطیــل است
و بچسبانی پشت شیشه ی افـکارت
باید به خودت استراحت بدهی
دراز بکشی
دست هایت را زیر سرت بگذاری
به آسمان خیره شوی
و بی خیال ســوت بزنی
در دلـت بخنــدی به تمام افـکاری که
پشت شیشه ی ذهنت صف کشیده اند
آن وقت با خودت بگویـی
بگذار منتـظـر بمانند !!!
آخرین ویرایش:
اینجا همه آدم به آدم می شناسندم
یک مرد با اخلاق در هم ، می شناسندم
از هر کسی نام و نشانم را که پرسیدی
دیدی که بی اغراق اگر کم ، می شناسندم
هرگز نگفتم که خدا هستم ، ولی مردم
کافر شدند و خالق ِ غم می شناسندم
هر چند بی نام و نشان اما کبوتر ها
از بس برایت نامه دادم ، می شناسندم
آنقدر دنبال تو گشتم شهر را هر روز
دیگر تمام کوچه ها هم می شناسندم
یک مرد با اخلاق در هم ، می شناسندم
از هر کسی نام و نشانم را که پرسیدی
دیدی که بی اغراق اگر کم ، می شناسندم
هرگز نگفتم که خدا هستم ، ولی مردم
کافر شدند و خالق ِ غم می شناسندم
هر چند بی نام و نشان اما کبوتر ها
از بس برایت نامه دادم ، می شناسندم
آنقدر دنبال تو گشتم شهر را هر روز
دیگر تمام کوچه ها هم می شناسندم
هستی65
عضو جدید
به تو عادت کرده بودم اي به من نزديک تر از من
اي حضورم از تو تازه
اي نگاهم از تو روشن
به تو عادت کرده بودم
مثل گلبرگي به شبنم
مثل عاشقي به غربت
مثل مجروحي به مرهم
لحظه در لحظه عذابه
لحظه هاي من بي تو
تجربه کردن مرگه
زندگي کردن بي تو
من که در گريزم از من
به تو عادت کرده بودم
از سکوت و گريه شب
به تو حجرت کرده بودم
با گل و سنگ و ستاره
از تو صحبت کرده بودم
خلوت خاطره هامو
با تو قسمت کرده بودم
خونه لبريز سکوته
خونه از خاطره خالي
من پر از ميل زوالم
عشق من تو در چه حالي
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| M | *** ♥♥♥ در خلوت احساس ♥♥♥ *** | ادبیات | 2234 |