Bookcrossing : پدیده ای نو در کشور ایران ، آیا امکان پذیر است که عمومی شود؟

Schneider گفت:

ایده ی عالی ای هستش
منتها آنچه الان در جامعه بیشتر شاهدش هستیم Booklifting ست تا Bookcrossing

کلیک کنید تا باز شود...

MOΣIN گفت:

این طرح تو اتوبوسها انجام شد
کتاباش خوب نبود..........بعضیا حتی با خودشون می بردن کتاب رو!

کلیک کنید تا باز شود...

محمد ساوه گفت:

من راجع بهش نشنیده بودم،اما به نظر من تو تهران جواب میده
اون کیوسک زیاد جالب نیست،شاید نقاطی از شهر پر بشه از کتاب و جاهایی خالی
اما کتاب های پای درخت خیلی عالی و کاربردی بود.

راجع به شهرهای دیگه هم باید با توجه به امکانات و فرهنگ کار بشه تا جواب بده

پریروز تو یکی از شهرها بودم،شهرداری تازه کل کاشته بود،ملت ریخته بودن و داشتن میکندن.اگر رو فرهنگ کار نشه،تو همچین شهرهایی جواب نمیده

استارتر عزیزم،یه دنیا ممنون

کلیک کنید تا باز شود...

samanehghasemi گفت:

جالبه و خیلی خوبه اجرا بشه البته اگر تا مرحله بعد از فرهنگ سازی هم پیش بره!
چون استقبالی از کتابهای اتوبوسی نشد و فرهنگش جا نیفتاد و صورت مسئله پاک شد و کتابها رو جمع کردن!

کلیک کنید تا باز شود...

EECi گفت:

به نظر شما برداشتن و برنگردوندن کتاب ها تا چه میزان می تونه به نهاد های دولتی خسارت بزنه؟( فکر نکنم مردم پیش قدم باشن برای قرار دادن کتابهاشون در ابتدای کار)
شاید بهتر باشه تا جا افتادن کار یکم دست و دلباز باشن!اولای همه کارها همیشه از این جور اتفاقات پیش میاد

در مورد کیفیت کتاب ها
به نظر شما بهترین موضوعاتی که میشه برای مردم کتاب گذاشت چیه؟
داستانی ، آموزشی ، ورزشی ؟کدوم موضوعات مهم تره؟

کلیک کنید تا باز شود...

هیچی!

شما اگر بدونی همین الان که داریم اینجا حرف میزنیم چه حجم بزرگی از گاز سر flare ها داره میسوزه(در ساعت) چی میگی؟؟؟؟؟

کشور نیست که!
مخزن انواع منابعه عظیمه خاکی-آبیه!
(منتاها بلد نیستیم استفاده کنیم)

اون کتابهایی هم که من تو اتوبوسها دیدم، تقریبا همگی هیچ بار علمی ندارن
شاید حق هم داشته باشن...
مخاطبشون که فقط قشر دانشجو نیست
30-40 صفحست با تصاویر تقریبا کاریکاتوری....بار معنایی ضعیف....و دید خاص که مخاطب خاصی رو میطلبه و دنبال این نیست که دیدی رو توسعه بده
دنبال اینه که "چیزی" رو حفظ کنه(ابقا کنه)

من که ترجیح میدم تو اتوبوس چند دقیقه ای رو چرت بزنم تا اینکه اونارو بخونم

Schneider گفت:

هیچی!

شما اگر بدونی همین الان که داریم اینجا حرف میزنیم چه حجم بزرگی از گاز سر flare ها داره میسوزه(در ساعت) چی میگی؟؟؟؟؟

کشور نیست که!
مخزن انواع منابعه عظیمه خاکی-آبیه!
(منتاها بلد نیستیم استفاده کنیم)

اون کتابهایی هم که من تو اتوبوسها دیدم، تقریبا همگی هیچ بار علمی ندارن
شاید حق هم داشته باشن...
مخاطبشون که فقط قشر دانشجو نیست
30-40 صفحست با تصاویر تقریبا کاریکاتوری....بار معنایی ضعیف....و دید خاص که مخاطب خاصی رو میطلبه و دنبال این نیست که دیدی رو توسعه بده
دنبال اینه که "چیزی" رو حفظ کنه(ابقا کنه)

من که ترجیح میدم تو اتوبوس چند دقیقه ای رو چرت بزنم تا اینکه اونارو بخونم

کلیک کنید تا باز شود...

EECi گفت:

کیوسک ها در چه محلی قرار بگیرن بهتره؟
برای شهر های کوچیک میشه همین کار رو در مدارس و دانشگاه ها انجام داد؟ به نظر من اینجور جاها بهتره و کم کم فرهنگ رو جا میندازه

به نظر شما میشه رو همین موضوع واسه فرهنگ سازی کار کرد؟ یعنی خود این کار یه ابزار واسه فرهنگ سازی استفاده بشه

کلیک کنید تا باز شود...

EECi گفت:

کیوسک ها در چه محلی قرار بگیرن بهتره؟
برای شهر های کوچیک میشه همین کار رو در مدارس و دانشگاه ها انجام داد؟ به نظر من اینجور جاها بهتره و کم کم فرهنگ رو جا میندازه

به نظر شما میشه رو همین موضوع واسه فرهنگ سازی کار کرد؟ یعنی خود این کار یه ابزار واسه فرهنگ سازی استفاده بشه

کلیک کنید تا باز شود...

EECi گفت:

به نظر شما چطور میشه مردم رو راضی کرد تا کتاب هایی که خوندن و دیگه لازم ندارن ، به دیگران بدن؟

کلیک کنید تا باز شود...

محمد ساوه گفت:

به نظر من کیوسک ها میتونه تو مترم،تو اتوبوس های درون یا حتی بین شهری قرار بگیره خوب میشه.
سرچهار راهها،تو بانک ها یا هرجایی که ملت مجبورن منتظر باشن،این انتظار بهترین فرصته برای کسانی که همیشه میگن سرشون شلوغه تا مطالعه کنن

من برای یه شهرداری که ملت گل هارو میکندن(به طرز وحشتناکی)نظر دادم و گفتم انقد بکارید تا خسته بشن و دیگه کاری بهش نداشته باشن،انقده بکنن تا دستشون بیفته.
به نظرم برای گل های کوچیک جواب داده،اما گلایر ها رو باز جوویدن.

برای اینکه این کار بشه فرهنگ سازی تو جاهای دیگه،نیاز به این داره که انقدر زیاد باشه که به چشم نیاد،شما بیاین 300 تا کتاب رو تو یه شهر مثلا 10000 نفری بذاری تو خیابون،شب نشده یدونه اش هم نمیمونه.
ملت وقتی ببینن کمه،احتیاج وافر به مطالعه دقیق و چندباره کتاب پیدا میکنن.

کلیک کنید تا باز شود...

samanehghasemi گفت:

به نظر منم باید فرهنگ سازی رو از محیط های کوچیک شروع کرد. علاوه بر مدرسه و دانشگاه پارکهای کوچک محله که همه ی افراد استفاده کننده از اون مکان همدیگر رو می شناسن هم جای مناسبیه.
و این فقط تو فرهنگ سازی در زمینه ی کتاب خوانی نیست تو همه ی کارها از محیط های کوچکتر خصوصا محله شروع کردن و کمک گرفتن از خود ساکنین محله و آگاه کردنشون در مورد نوع کاری که قراره انجام بشه بیشتر جواب می ده.

کلیک کنید تا باز شود...

همش بستگی به اطلاع رسانی داره
من خودم کتابهای داشتم تو خونه که استفاده ای ازش نمی کردم و تغریبا دوسالی بود که به شدت مزاحمم بود یکسری ها که کمک درسی بود رو اهدا کردم به کتابخونه دانشگاه و مدرسه یه سری ها رو دادم کتابخونه و یه سری ها رو دادم بازیافت.
مطمئنن اگر از همچین طرحی اطلاع داشتم تعدادیشون که مناسب بود رو اهدا می کردم.
یکبار یادمه چند سال پیش یکی از آشناها تو ترمینال روی یکی از صندلی ها یه کتاب دیده بود و چون متظر حرکت ماشین بود کتاب رو تا چند صفحه مطالعه می کنه و چون کنجکاو موضوعش می شه اون با خودش می بره اون کتاب مهر یه کتابخونه داشت که 1700 کیلومتر با جای که پیداش کرده بودن فاصله داشت.بعد این کتاب به دست من رسید منم خوندمش و دادم به یکی دیگه.فکر می کنم زندگی نامه ی این کتاب هم خیلی جالب بوده باشه الان نمی دونم کجاست ولی خودشBookcrossing البته به شیوه ی کاملا سنتیشه.

کلیک کنید تا باز شود...

EECi گفت:

دقیقا چه علتی داره این طمع برای خود خواستن؟
ایا میتونه با اعتماد سازی حل بشه؟

کلیک کنید تا باز شود...

Schneider گفت:

هیچی!

شما اگر بدونی همین الان که داریم اینجا حرف میزنیم چه حجم بزرگی از گاز سر flare ها داره میسوزه(در ساعت) چی میگی؟؟؟؟؟

کشور نیست که!
مخزن انواع منابعه عظیمه خاکی-آبیه!
(منتاها بلد نیستیم استفاده کنیم)

اون کتابهایی هم که من تو اتوبوسها دیدم، تقریبا همگی هیچ بار علمی ندارن
شاید حق هم داشته باشن...
مخاطبشون که فقط قشر دانشجو نیست
30-40 صفحست با تصاویر تقریبا کاریکاتوری....بار معنایی ضعیف....و دید خاص که مخاطب خاصی رو میطلبه و دنبال این نیست که دیدی رو توسعه بده
دنبال اینه که "چیزی" رو حفظ کنه(ابقا کنه)

من که ترجیح میدم تو اتوبوس چند دقیقه ای رو چرت بزنم تا اینکه اونارو بخونم

کلیک کنید تا باز شود...

EECi گفت:

نظرتون چیه این کار در دانشگاه ها با همکاری نهاد های دانشجویی انجام بگیره؟
دانشگاه می تونه پیشگام خیلی از فرهنگ سازی ها باشه

کلیک کنید تا باز شود...

MOΣIN گفت:

گاز هایی که توسط فلر سوزونده میشه صرفه ی اقتصادی برای انتقال نداره!
و متاسفانه باعث نابودی محیط زیست میشه که محیط زیست خودش بزرگترین سرمایه هس که داریم نابودش می کنیم


از الان باید به فکر نسل بعدی باشیم
ترک عادت موجب مرض هست

کلیک کنید تا باز شود...

MOΣIN گفت:

از الان باید به فکر نسل بعدی باشیم
ترک عادت موجب مرض هست

کلیک کنید تا باز شود...

hasan_g2002 گفت:

چرا به فکر نسل بعدی نیستیم ؟؟؟

کلیک کنید تا باز شود...

hasan_g2002 گفت:

ببخشید یک سوال ...
گازی که توی پالایشگاه میسوزه که خوب هیچ ، توی پتروشیمی چرا میسوزه ؟؟؟
خوراک پتروشیمی که باقلواست ، درصد مخلوط مناسب ، دما و فشار مناسب ، تقریبا بدون گوگرد و ....
چرا به فکر نسل بعدی نیستیم ؟؟؟

کلیک کنید تا باز شود...

EECi گفت:

منظور شما رو متوجه نشدم

کلیک کنید تا باز شود...

MOΣIN گفت:

منظورم اینه بهتره روی نسل بعدی سرمایه گذاری کنیم و از مدارس شروع کنیم..........
تو ایران همیشه برعکس عمل میشه!
یه مثال بزنم که ملموستر باشه
مثلا ما هیچوقت به رده های سنی پایینتر توجه نداریم مورد واضحش ورزشمون هس
اکثر کشورهای صاحب نام فوتبال دارای مدرسه های فوتبال با کیفیت بالا هستند! و ثمره ی این کارشون رو هم وقتی بازیکنا به رده های سنی بالاتر میرسن می بینن
فکر کنم فرهنگسازی ما در مدارسمون بسیار ضعیف هست .
باید واسه نسل بعدیمون سرمایه گذاری کنیم تا به امید خدا ایرانی بهتر داشته باشیم
تغییر الگوی رفتار یک انسان بزرگسال به مراتب سخت تر هست

کلیک کنید تا باز شود...

Unline گفت:

سلام

من اولین باری که با این مورد برخورد کردم در تهران سوار اتوبوس شدم و روی صندلی که نشستم دیدم یک مممم پاکت یا هر چیزی ( الان نمیدونم چه کلمه ای قرار بدم اینجا ) کنار صندلی هست و در اون چند کتاب قرار داده شده - اولین سوالی که توی ذهنم مطرح شد این بود که : "ایران؟؟!!؟!!" و بعد سوالات مشابه - منتها فکر کردم هرکسی روی این صندلی میشینه ممکنه با خودش همین سوالات رو مرور بکنه و به خاطر اینکه بگه من خیلی انسان فرهیخته و با فرهنگی هستم مثل یک جنتل من واقعی کتاب رو مطالعه کنه و بذاره سر جاش - این شد که گفتم "خواهی نشوی رسوا ... " و یکی از کتاب ها رو برداشتم و شروع به خوندنش کردم

خوشبختانه همون کتاب اول از همه در ذهن من موندگارتر شد - نمیدونم شاید چون اولی بود و یا شاید واقعا جالب بود - اون روز خسته بودم و کلی کار داشتم و از این سمت تهران میرفتم اون سمت و کلافه شده بودم

این کتاب محتواش حالت طنز داشت - یعنی مسائل واقعی و تجربیات بزرگان و در کل اندیشه هایی که می تونن روی آدم تاثیر بذارن و همین طور مشکلات و ... رو به صورت طنز و خنده داری بیان کرده بود - از طرفی چون به این مسائل علاقه داشتم توجهم رو جلب کرده بود و از طرفی چون طنز بود خسته نمیشدم از خوندنشون و دعا می کردم ترافیک بشه و تا عصر الاف!!! بشم ولی این کتاب رو بتونم تا آخر بخونم

منتها این اتفاق نیفتاد و از بخت بد اتوبوس رفت توی خط ویژه و مثل بنز حرکت می کرد و فرصت کردم چند صفحه ای از اون رو بخونم

یک سری از جملاتش در ذهن من موندن و الان که شاید 5 - 6 سال از اون روز می گذره هنوز خیلی از جملاتش رو یادم هست

خوب من اینقدر صحبت کردم که نظرم رو بگم ( البته در حدی نیستم که نظر بدم ولی حوصله ام سر رفتهه گفتم یه مقدار اسپم بدم ) به نظر من - چون این کتاب ها معمولا در اماکن عمومی و وسایل نقلیه ی عمومی قرار داده می شوند - مخاطبین اونها افرادی هستند که قریب به اتفاق یا دارن میرن سرِکار یا بر می گردند یا دانشگاه یا به قول خودمون دنبال یک لقمه نان هستند - این افراد معمولا از شلوغی و ایستادن در خیابون و ایستگاه اتوبوس و فشار داخل مترو و اتوبوس و زمان زیادی که برای رفت و آمد تلف میشه و مسائلی از این قبیل در عذاب هستند و به دنبال یک سرگرمی می کردند

اگر دقت کنید در چنین مکان هایی مردم یا در حال موسیقی گوش دادن هستند ( با هندزفری ) یا سرشون توی گوشیشونه یا جدول حل می کنند و یا به این موارد دسترسی ندارند و به در و دیوار و مناظر اطراف و .. خیره می شوند و دائم به تابلوی راهنمای ایستگاه ها یا ساعت خودشون نگاه می کنند

چیزی که عموم مردم باهاش موافق هستند یک مقدار تفریح و یا انعطافیه که میشه به این فضاها اضافه کرد - حالا بحث ما کتابه اینجا - میشه کتاب هایی مثل اون موردی که اشاره کردم باشند - دایره المعارف های مصور خیلی خوب هستند - به طوری که سعی بشه اکثر توضیحات در همون تصاویر گنجونده بشن تا مخاطب وقت زیادی بابت خوندشون به خرج نده - سخنان بزرگان گزینه ی مناسبی است - در کل یک معجونی که هم به اطلاعات ادم اضافه کنه - هم خسته کننده نباشه و هم خلاصه باشه تا ادم دعا نکنه که ترافیک بشه و از همه مهمتر - حتی انسان هایی که با کتاب میونه ای ندارند رو عاشق مطالعه بکنه

البته این بحث رو ما در اماکن عمومی روش صحبت کردیم - به فرض کتاب هایی که در سالن های انتظار و دفاتر کاری می توان قرار داد خیلی می توانند پربار تر باشند و فرصت ما هم برای مطالعه ی اونها بیشتره

در مورد بحث فرهنگی اش هم صحبت نمی کنم چون به نظرم اول باید کاملا اجرا بشه و جا بیفته و بعد در مورد فرهنگ سازی صحبت بشه - یک سری جملات جادویی هم هستند که می توان روی جلد کتاب نوشت تا به مخاطب احساس "بزرگی" و "شرافت" بده - همین میشه فرهنگ و باعث میشه همه درست استفاده کنند از این منابع

بیشتر از این هم صحبت نمی کنم چون می دونم تا همین جاش هم اگر خوندید کلافه شدید

موفق باشید

کلیک کنید تا باز شود...

clostridium گفت:

من راجع بهش قبلا تحقیق هم کردم و می خواستم یکی از کتابهامو اون طوری بکنم، نشد ولی حداقل سایتشو توی برگ اول کتابی که اهدا کردم نوشتم که بقیه هم بدونن یعنی چی!!

توی ترمینال هم غرفه هایی رو دیدم که از طرف کتابخانه عمومی زدن که کتاب رو از یه ترمینال تا مقصد می تون بخونی و موقع پیاده شدن توی ترمینال مقصد توی غرفه کتابخونه بذاری، اما موقعی که من دیدم خالی بود و نمیدونم یا طرحه خوابیده یا اصلا کتابی نذاشتن یا همه کتابها رو برده بودن!!

کلیک کنید تا باز شود...