دانستنی های علوم دامی

[h=2]دانستنی های دام - گاو و گوساله[/h][h=2]دوره خشکی کوتاهتر می تواند به کاهش عفونتهای جدید کمک کند[/h][h=3][/h]
تحقیقات نشان داده اند که دوره های خشکی کوتاهتر، کاهش مشکلات زایش و آسان سپری کردن دوره انتقال گاوها را فراهم می آورد. محققان دریافته اند هنگامی که دوره خشکی کمتر از 45 روز باشد، تعداد عفونتهای جدید در گاوهای تازه زا کاهش پیدا میکند.

در این تحقیق گاوهایی از سه گله در شهرهای مختلف مورد مطالعه قرارگرفتند. طول دوره خشکی، در دو حالت طولانی (45 تا 60 روز) و کوتاه (حدود 30 روز) در نظر گرفته شد. به همه گاوها یک ترکیب تجاری "سفاپیرین" به هر کارتیه در زمان خشکی داده شد، درمان دوره خشکی برای حالت طولانی و درمان دوره شیردهی برای حالت کوتاه در نظر گرفته شد.
کارتیه های درمان شده، آنهایی بودند که در زمان زایش عاری از عوامل بیماری زایی بودند که در زمان خشکی از گاو جدا شده بود. عفونت جدید به صورت عامل بیماری زای جدید یا متفاوت در زمان زایش نسبت به عامل بیماری زای جدا شده در زمان خشکی تعریف گردید.
نتایج نشان داد که گاوهایی که دوره خشکی کوتاهی را سپری کردند، تعداد نسبتا کمتری عفونتهای داخل پستانی در زمان زایش داشتند. دوره خشکی کوتاه منجر به افزایش خطر ورم پستان بعد از زایش نگردید

http://www.www.www.iran-eng.ir/static/uploads/media/header-3.jpg
[h=2]دانستنی های دام - گاو و گوساله[/h][h=2]بی حسی قبل از شاخسوزی روی رشد تاثیر ندارد[/h][h=3][/h]
در یک تحقیق، گوساله هایی که قبل از شاخ سوزی مسکن و داروی بیحسی دریافت کرده بودند نسبت به بقیه گوساله ها عملکرد متفاوتی نداشتند. یک گروه 90 راسی از گوساله های هلشتاین بین 6 و 8 هفته سن، به دو گروه تقسیم شدند. نخستین گروه 2/0 میلی گرم زایلازین به صورت تزریق عضلانی و داروی بیحسی با 3 میلی لیتر لیدوکائین دو درصد، نزدیک هر جوانه شاخ دریافت کردند. به گروه دیگر هیچ دارویی داده نشد. شاخ سوزی با یک میله داغ، حدود 35 ثانیه روی هر جوانه شاخ انجام شد.
سلامتی گوساله در طول مطالعه در سطح خوبی قرارداشت و نرخ تلفات صفر درصد بود. میانگین افزایش وزن روزانه حدود 1 کیلوگرم بود. این مطالعه، تفاوتی در میزان رشد و سلامتی گوساله یا التهاب بین گوساله هایی که داروی مسکن و بیحسی دریافت کرده بودند و گروه دیگر، نشان نداد

http://www.www.www.iran-eng.ir/static/uploads/media/header-3.jpg
[h=2]دانستنی های دام - گاو و گوساله[/h][h=2]پنج راه برای کاهش تنش حرارتی در گله گاو شیری[/h][h=3]طی فصل تابستان و گرمای شدید هوا، کاهش تولید شیر در گله طبیعی است اما برای جلوگیری از کاهش تولید و کاهش تنش گرمای تابستان در گله پنج راهکار کاملا مفید و موثر در دسترس شماست:[/h]
1) به گاوهای انتظار زایش توجه بیشتری کنید و آخور خوراک آنان را برای پیشگیری از فساد ناشی از تابش آفتاب بپوشانید.2) با استفاده از فن های 90 تا 120 سانتیمتری با فاصله 6 متری از یکدیگر و در ارتفاع 4/2 متری از زمین، هوای خنک برای گله فراهم سازید. نازل های آبپاش را بالای راهروی خوراک، در ارتفاع 4/2 متری و زیر فن ها قرار دهید. حتی الامکان برای آبپاش ها زمان سنج قراردهید بطوریکه گاوها در هر چرخه 15 دقیقه ای 2 تا 3 دقیقه خیس شوند.3) فضای جایگاه شیردوشی را به حداقل کاهش دهید و برای گردش هوا و تخلیه هوای گرم از هواکش استفاده کنید زیرا این مکان گرمترین مکان در دامداری است.4) در طول تابستان برای جلوگیری از تجمع خوراک فاسد و جلبک، باید آبشخورها حداقل یک روز در میان با محلول ضدعفونی کننده رقیق شده شسته شوند و آبشخورهای بیشتری نزدیک محوطه انتظار شیردوشی قراردهید.5) تغییراتی در جیره غذایی برای افزایش میزان انرژی و کاهش حرارت زایی اعمال کنید. نخست، مکمل چربی اضافه کنید. منابع چربی میتوانند تا 5 درصد ماده خشک جیره را تشکیل دهند. پروتئین جیره را میتوان تا 16 درصد یا کمتر کاهش داد. در آخر، پتاسیم، سدیم و منیزیم را تا 5/1، 45/0 و 35/0 درصد ماده خشک جیره برای گاوهای شیری افزایش دهید

http://www.www.www.iran-eng.ir/static/uploads/media/header-2.gif
[h=2]دانستنی های دام - گاو و گوساله[/h][h=2]5 نکته کلیدی در ارتباط با نقش مهم بستر در کیفیت شیر[/h][h=3]حفظ نظافت و راحتی جایگاه های فری استال نقش مهمی در کیفیت تولید شیر دارد.[/h]
معمولا گاوهای کثیف باعث تولید شیر با کیفیت پائین می­ شوند. بستر جایگاه­های فری­ استال رابطه مستقیمی با کیفیت شیر دارد. انتخاب مواد بستر به سامانه جمع­ آوری کود، دسترسی، قیمت، شاخصه­ های افزایش بهداشت، آسایش و سلامتی پستان بستگی دارد. ماسه تمیز، استانداردی طلایی برای بستر می­ باشد ولی مواد دیگری مانند کود جامد بازیافتی نیز به نحو موثری استفاده می­ شوند.عوامل زیادی بسترریزی را تحت تاثیر قرار می­ دهند، به عنوان مثال، تراکم گاو (جمعیت)، کیفیت خوراک، نظافت پی در پی جایگاه­، دفعات نظافت راهروها، تهویه، شیوه ذخیره بستر، آب و هوا، تعداد بسترریزی و راهکارهای بسترریزی.محققان 5 نکته کلیدی را در ارتباط با نقش بستر در کیفیت شیر تولیدی توصیه کرده­ اند:1) تعداد باکتری بستر رابطه مستقیمی با تعداد باکتری سرپستانک دارد. شمار باکتریایی انتهای سر پستانک همبستگی مثبتی با عفونت­های داخل پستانی دارد. از طرفی ارتباط مستقیمی بین بهداشت گاو و شمار سلول­های بدنی وجود دارد. 2) برای آنکه گاوها سالم و بهره ور باقی بمانند به 11 تا 12 ساعت استراحت در روز احتیاج دارند. در طی این استراحت طولانی، نوک سرپستانک­های گاو در تماس مستقیم با مواد بستر می­باشد. بنابراین تلاش­های مداوم برای کاهش تماس نوک سرپستانک­ها با باکتری­های محیطی به منظور داشتن سلامتی پستان و کیفیت شیر لازم و ضروری می­باشد.3) بهبود بهداشت گاو منجر به کاهش تماس سرپستانک با عوامل بیماری­زای ورم پستان محیطی، عفونت­های درون­ پستانی و شمار سلول­های بدنی می­ شود.4) نظافت عالی گاو قبل از شیردوشی برای رفع باکتری­های محیطی از انتهای سرپستانک آخرین مرحله از مدیریت گله در اطمینان یافتن از تولید مداوم شیر با کیفیت بالا محسوب می­ شود.5) باکتری­هایی که در طی آماده سازی پستان گاو از بین نمی­ روند نهایتا به مخزن شیر شما وارد می­ شوند. نمونه براداری از مخزن شیر یا مسیر شیر در هر وعده شیردوشی و کشت عوامل محیطی دقیقا میزان موثربودن آماده­ سازی پستان قبل از دوشش را نشان می­دهد. مدیریت مناسب­ تر بستر منجر به تولید شیر با کیفیت بیشتر می­ شود. اما این کار ملزم به پیگیری مداوم و اعمال صحیح می­باشد. بنابراین گاوهای تمیزتری برای شیردوشی خواهیم داشت

http://www.www.www.iran-eng.ir/static/uploads/media/header-3.jpg
[h=2]دانستنی های دام - گاو و گوساله[/h][h=2]بیماری و درمان کتوز[/h][h=3]در باره بیماری کتوز و درمان آن تحت تاثیر مصرف موننسین[/h]
کتوز زمانی روی می دهد که اجسام کتونی، (استواستات، استن و بتاهیدروکسیبوتیرات) در خون، ادرار و شیر از حد طبیعی بیشتر شده و علائم بالینی (کاهش مصرف خوراک، از دست دادن وزن، بوی استن در هوای تنفسی، کاهش فعالیت شکمبه، کاهش قند خون و مدفوع خشک) مشهود گردند.
گاوهایی که چرخه فحلی در آنان با تاخیر آغاز میشود، معمولا خوراک کمتری مصرف نموده، شیر کمتری تولید میکنند و وزن و امتیاز بدنی بیشتری در طی شیردهی از دست میدهند.
تحقیقات رابطه بین تعادل انرژی منفی محاسبه شده و صفات تولید مثلی را به اثبات رسانده اند که شامل تعداد روزها تا شروع چرخه فحلی، گیرایی اولین تلقیح مصنوعی، فاصله بین زایمان و تلقیح مصنوعی و فاصله بین زایمان و گیرایی می باشد.

بعضی علائم هشداردهنده بیماری کتوز
تعادل انرژی به عوامل متعددی بستگی دارد. معیارهای مختلف متابولیکی، فراسنج های هورمونی خون و شیر نظیر اسیدهای چرب استریفه نشده (NEFA)، اجسام کتونی، گلوکز، انسولین، چربی شیر یا نسبت چربی به پروتئین شیر، معیارهای مستقیم تعادل انرژی هستند. زمانی که استفاده از NEFA و ذخیره چربی بیش از توان گاو باشد، اجسام کتونی در چرخه خون زیاد میشوند. افزایش اجسام کتونی در ارتباط با بیماریهای رحمی نیز می باشد.

یک تحقیق جدید انجام شده در کانادا (مجله "دیریساسنس"، سال 2007) یافته های جالبی در مورد گاوهای تازه زایی که علائم تحت بالینی کتوز داشته اند را گزارش کرده است. این تحقیق از دادههای 25 گله ایالت اونتاریو که در آنها گاوها 3 هفته قبل از تاریخ مورد انتظار زایمان، با کپسولهای موننسین، که به طور کنترل شده آنرا آزاد میکرد، درمان شده بودند، استفاده کرده است و سپس به بررسی سلامت، تعادل انرژی و عملکرد تولید مثلی بعد از زایمان پرداخته است.
موننسین غلظت اسید چرب فرار پروپیونات را در شکمبه افزایش میدهد و بدین ترتیب تولید کتونها را کاهش داده و منجر به افزایش تولید گلوکز توسط کبد میشود. فرضیه آنها این بود که افزایش تولید گلوکز از بروز کتوز تحت بالینی جلوگیری کرده و از سوی دیگر بعد از زایمان به نفع گاو است.

منافع کاهش کتونها
در تحقیقات پیشین انجام شده توسط همین گروه، افزایش اجسام کتونی (غلظت بتا هیدروکسی بوتیرات) بیشتر یا برابر µmol/L 1200 باعث کاهش بروز کتوز تحت بالینی به میزان 50 درصد گردید و استفاده از موننسین قبل از زایمان، میزان آزمایشهای مثبت کتون را کاهش داد. موننسین تولید شیر در گاوهای چاقتر را بالا برد و تولید شیر پیش بینی شده در مدت 305 روز در تمام گاوهای گله های در معرض خطر کتوز بهبود یافت. درمان قبل از زایمان با موننسین وقوع جابجایی شیردان و بیماریهای همزمان نظیر کتوز و خطر حذف شدن در اوایل شیردهی را کاهش داد.
درمان قبل از زایمان با موننسین غلظت بتا هیدروکسی بوتیرات را در سه هفته اول شیردهی کاهش داد که منجر به افزایش گلوکز خون در دو هفته اول شیردهی گردید. از دست دادن وضعیت امتیاز بدنی نیز کمتر بود. اگرچه موننسین نتوانست به طور ثابت نرخ گیرایی تلقیح مصنوعی را بهبود بخشد، اما گاوهایی که بتاهیدروکسی بوتیرات خونی کمتر از µmol/L 1000 در هفته اول بعد از زایمان داشتند، به میزان بیشتری بعد از اولین تلقیح، آبستن تشخیص داده شدند.
در هفته دوم بعد از زایمان، گاوهایی که بتاهیدروکسی بوتیرات خونی کمتر از µmol/L 1400 داشتند به میزان بیشتری بعد از اولین تلقیح آبستن شدند. بنابراین احتمال آبستنی بعد از اولین تلقیح در گاوهای مبتلا به کتوز تحت بالینی چه در هفته اول و چه در هفته دوم زایمان 20 درصد کاهش یافت. گاوهایی که بالاتر از آستانه کتوز تحت بالینی بودند به میزان 50 درصد کمتر، بعد از اولین تلقیح آبستن شدند. هم غلظت نسبی بتاهیدروکسی بوتیرات و هم مدت زمان بالا بودن آن با بازده مثبت آبستنی رابطه منفی داشتند.
مدیریت گاوهای تازه زا و برنامه های تغذیه ای گاوهای خشک از نظر بازده تولیدمثلی اهمیت دارند. برای کمک به گاوها برای شروعی بهتر، بعد از زایمان چه چیزی می بایست در برنامه شما تغییر کند؟ برنامه تغذیه ای گاوهای خشک را با متخصص تغذیه و برنامه گاوهای تازه زا را با دامپزشک گله مورد بررسی مجدد قرار دهید تا بتوانید اجسام کتونی افزایش یافته در بدن گاوها را کاهش دهید. تلقیح مصنوعی موفقی داشته باشید

زود از شیرگیری گوساله ها صرفه جویی در پی دارد

زود از شیرگیری گوساله ها صرفه جویی در پی دارد

[h=3][/h]
قیمت بالای جایگزینهای شیر همه ما را به فکر راههایی برای صرفه جویی انداخته است. فراهم ساختن یک شروع خوب برای گوساله ها به شما امکان میدهد تا آنها را زودتر از شیر بگیرید.
آخرین ارزیابی ها از میانگین سن شیرگیری گوساله در آمریکا می گوید که 70 درصد از گوساله ها در 7 هفتگی یا بیشتر، شیرگیری می شوند. به علاوه 25 درصد از دامداری های مورد بررسی، گفتند که گوساله ها را در 9 هفتگی یا بیشتر از شیر میگیرند. با در نظر گرفتن اینکه گوساله های دارای شکمبه به خوبی توسعه یافته، میتوانند از نظر فیزیولوژیکی برای شیرگیری حتی در 3 هفتگی آماده باشند، بسیاری از دامداریها فرصت بزرگی برای شیرگیری گوساله ها در سنین کمتر و صرفه جویی در هزینه ها و زمان سپری شده دارند. زود از شیرگیری موضوع جدیدی نیست ولی به خصوص در مواقعی که نقدینگی کم بوده و هزینه جایگزین شیر بالا است، ممکن است بخواهید شیوه فعلی خود را مورد تجدیدنظر قراردهید.
نیاز به توسعه شکمبه
نخست مروری سریع بر توسعه شکمبه داریم که عامل کلیدی در یک برنامه شیرگیری زودهنگام است. هنگامی که گوساله شروع به خوردن خوراک خشک به خصوص آغازین می کند، شکمبه شروع به فراهم ساختن مواد مغذی تولید شده در اثر تخمیر کرده و جمعیت میکربی شکمبه شروع به رشد می کند. تخمیر بخش نشاسته ای غلات، اسیدچرب فرار، بویژه اسید بوتیریک تولید کرده که رشد پرزهای شکمبه و فعالیت متابولیکی آن را تحریک می کند. بعد از حدود 3 هفته از تغذیه از غلات، شکمبه گوساله باکتریهای کافی برای تخمیر خوراک لازم جهت تولید مقدار لازم انرژی را خواهد داشت. باکترهای شکمبه نیز منبع مهمی از مواد مغذی و پروتئین میکربی را با خروج از شکمبه و هضم و جذب شدن در روده کوچک فراهم می کنند. پروتئین میکربی بسیار قابل هضم بوده و حاوی ترکیب مطلوبی از اسیدهای امینه است.
از نقطه نظر مدیریتی، ما می توانیم در چند روز نخست بعد از تولد، با فراهم کردن دسترسی به آب و یک مخلوط کنسانتره ای با کیفیت و داری بافت درشت و زبر، زمینه را برای رشد مطلوب گوساله فراهم کنیم. در 3 تا 4 هفتگی، شکمبه به خوبی میتواند توسعه یافته باشد و برای تغییر به جیره ای حاوی خوراک جامد آماده باشد. هر چه زودتر نشاسته توسط گوساله مورد هضم قرارگیرد، توسعه شکمبه زودتر صورت می گیرد. حدود 21 روز از نخستین زمانی که کنسانتره مصرف می شود طول می کشد تا پرزهای شکمبه توسعه پیدا کنند. این زمان توسعه از وقتی است که برای بار اول کنسانتره مصرف می شود که می تواند در 2 روزگی یا 20 روزگی باشد. اینجاست که مدیریت نقش مهمی در تعیین توسعه شکمبه و سن شیرگیری ایفا می کند. کمک به گوساله در خوردن نخستین لقمه های کنسانتره میتواند اثرات مثبت و چشمگیری در شروع روند توسعه شکمبه داشته باشد.

تحقیق اخیر در ایالت پنسلوانیا، تاثیر سن شیرگیری روی عملکرد گوساله و تولید شیر نخستین شیردهی را مورد بررسی قرارداده است. در دو آزمایش 124 گوساله نر و ماده در 3، 4، 5 یا 6 هفتگی از شیر گرفته شدند و تا سن 8 هفتگی مورد مطالعه قرار گرفتند. بسیاری از تحقیقات قبلی تفاوتی بین گوساله های شیرگیری شده در 6 یا 8 هفتگی نشان نداده است. جایگزین شیر این مطالعه حاوی 22 درصد پروتئین و 15 درصد چربی بود و به میزان 10 درصد وزن تولد مورد تغذیه قرار گرفت. در هفته قبل از شیرگیری، جایگزین شیر به نصف کاهش یافت. گوساله ها در دو وعده از روز، در آزمایش اول شیر دریافت می کردند، در آزمایش دوم تا دو هفتگی، از شیر روزانه دو بار تغذیه می گردید، سپس گوساله ها تا زمان شیرگیری، تمام شیر را در یک وعده دریافت میکردند. گوساله هایی که در سه هفتگی شیرگیری شدند، دقیقا در این دو آزمایش به طور مشابه با بقیه تغذیه شدند.
وزن بدن در 8 هفتگی در تمام گوساله ها یکسان و به طور متوسط 74 کیلوگرم بود. این بدین معنی است که وزن آنها در 8 هفتگی تقریبا دو برابر وزن تولد شده بود که شاخص خوبی در هر سامانه تغذیه گوساله است. ارتفاع لگن و جدوگاه نیز صرفنظر از سن شیرگیری، مشابه بود.
در 8 هفتگی ارتفاع لگن گوساله ها 5/87 و ارتفاع جدوگاه آنها 5/82 سانتیمتر بود. نکته مهم در این مطالعه این بود که گوساله های شیرگیری شده در 3 هفتگی استارتر را در هفته قبل از شیرگیری، با میل نمی خوردند، بنابراین استارتر به طور دستی برای کمک به توسعه شکمبه تغذیه می گردید. به این دلیل و این حقیقت که 21 روز، حداقل زمان برای توسعه کافی شکمبه است، شیرگیری در 3 هفتگی توصیه نمی شود. با این حال شیرگیری در 4 هفتگی تحت شرایط مدیریتی خوب تا عالی کاملا مورد قبول می باشد. به علاوه تقاوتی در سلامتی گوساله در سرتاسر این آزمایشات مشاهده نشد. توسعه شکمبه مشاهده شده در 8 هفتگی برای تمام گوساله ها یکسان بود و تفاوتی در ترکیب بدن تشخیص داده نشد.

در مورد تولید شیر چطور؟
آمارهای انجمن بهبود گاوهای شیری برای گوساله از این مطالعات جمع آوری و تحلیل شد تا مشخص شود آیا سن شیرگیری روی سن زایش یا تولید شیر نخستین شکم موثر بوده است یا نه. 40 تلیسه در این بخش از آزمایش مورد مطالعه قرارگرفتند و PTA (قابلیت انتقال پیش بینی شده) برای تولید چربی پدر و مادر در تحلیلهای آماری قرارگرفت. صرفنظر از سن شیرگیری، همه تلیسه ها تقریبا در سن مشابهی 4/23 ماهگی زایش کردند. تولید شیر معادل بلوغ 305 روزه شکم اول، 13630 کیلوگرم بدون تفاوتی بین تیمارها برآورد گردید. ترکیب شیر نیز تحت تاثیر قرار نگرفت، چربی 83/3 درصد و تولید معادل بلوغ آن، 522 کیلوگرم بود. پروتئین 3 درصد و تولید معادل بلوغ پیش بینی شده آن، 407 کیلوگرم بود.
گوساله ها می توانند برای شیرگیری در 3 تا 4 هفتگی آماده باشند. با این حال، در این مطالعه، گوساله های شیرگیری شده در 3 هفتگی به توجه بیشتری نیاز داشتند. زمان و نیروی کار بیشتر مورد نیاز برای به مصرف رساندن استارتر، به این گوساله ها بیان می کند که صبر کردن تا 4 هفتگی بهتر خواهد بود.
شیرگیری زودتر گوساله ها تا جایی که امکان دارد، باعث می شود آنها مصرف خوراک خشک را سریعتر آغاز کنند و در زمان و هزینه صرفه جویی می کند. مهم است بیاد داشته باشیم که زود از شیرگیری، بدون توسعه شکمبه نمی تواند موفقیت آمیز باشد. اگر شکمبه برای پذیرش خوراک خشک آماده نباشد، گوساله از کمبود رشد تا 3 هفته بعد از شیرگیری، رنج خواهدبرد. اگر شکمبه به میزان کافی توسعه نیافته باشد، ابن کمبود رشد بعد از شیرگیری در هر سنی می تواند رخ دهد.
با مراقبت و مدیریت مناسب، اکثر گوساله ها می توانند، در 4 تا 5 هفتگی شیرگیری شوند، ولی تصمیم از شیرگیری را تنها بر اساس سن نگیرید. به جای آن، از مقدار استارتر مصرف شده توسط گوساله ها به عنوان نشانگر اصلی زمان شیرگیری استفاده کنید.
گوساله هایی که 9/0 کیلوگرم کنسانتره در روز به مدت 3 روز پیاپی مصرف می کنند، برای شیرگیری آماده هستند. برای استفاده از این سامانه، باید بدانید چه مقدار استارتر روزانه تغذیه می گردد. 9/0 کیلوگرم کنسانتره را وزن کرده و مقدار را روی ظرف مورد استفاده برای تغذیه گوساله ها علامت گذاری کنید تا از دقت آن مطمئن شوید. اندازه گیری مصرف استارتر به شما امکان می دهد تا تاریخ شیرگیری را برای گوساله هایی که از زمان مورد نظر به دلیل بیماری عقب می افتند، تنظیم نمائید و تنها آنهایی که سالم بوده و به خوبی خوراک می خورند را شیرگیری کنید. اگر شیر گیری در 5 هفتگی به نظر میرسد که برای شرایط شما مناسب نیست، احتمالا عوامل دیگری دخیل هستند. برخی احتمالات می توانند شامل: عدم مصرف آغوز کافی، تهویه ضعیف، عدم تغذیه استارتر با کیفیت، جایگاه مرطوب و نمناک یا دیگر منابع تنش زا باشند.
در زمان شیرگیری، شیر میتواند به طور ناگهانی یا به تدریج حذف شود ولی تغییرات در خوراک خشک را به تدریج اعمال نمائید. استارتر یکسانی را به مدت یک هفته تغذیه کرده و سپس استارتر را با کنسانتره گوساله شیرگیری شده مخلوط کنید تا گوساله ها امکان تطابق با خوراک رشد دهنده را پیدا کنند. علوفه با کیفیت، زمانی که مصرف کنسانتره به حدود 2/2 تا 7/2 کیلوگرم در روز می رسد، می تواند یک بار در روز تغذیه گردد که احتمالا حدود 6 تا 7 هفتگی می باشد. دیگر راهکارها برای کاهش تنش در زمان شیرگیری شامل صبرکردن به مدت یک هفته و سپس انتقال گوساله به جایگاه گروهی، محدود ساختن گروه انتقالی به 4 تا 6 گوساله و اجتناب از شاخسوزی یا واکسیناسیون در این زمان است.
در مطالعه ای که در سال 1994 در ایالت پنسیلوانیا انجام شد، هزینه پرورش گوساله ها تا 112 روزگی مقایسه گردید و برآورد شد که شیرگیری در 30 روزگی به جای 60 روزگی، 32 دلار به ازای هر گوساله صرفه جویی در پی داشت. شیرگیری در 45 روزگی به جای 60 روزگی، 19 دلار و شیرگیری در 30 روزگی نسبت به 45 روزگی باعث 13 دلار صرفه جویی گردید. اگر از قیمت جایگزین شیر در سال 2007 در این تحلیلها استفاده کنیم، میبینیم که شیرگیری در 4 هفتگی میتواند تا 55 دلار به ازای هر گوساله نسبت به شیرگیری در 8 هفتگی صرفه جویی به دنبال داشته باشد. شیرگیری در 45 روزگی تا 30 دلار به ازای هر گوساله نسبت به شیرگیری در 60 روزگی صرفه جویی به همراه دارد.
مطالعات انجام شده در ویسکانسین و پنسیلوانیا نشان داده اند که گوساله ها قبل از شیرگیری پرهزینه ترین دامهای جایگزین از نظر تغذیه و مراقبت هستند. به علاوه، این مطالعات نشان می دهد که نخستین گروه بعد از شیرگیری، ارزانترین گروه می باشد. تصمیم مدیریتی شما و عملیات مرتبط، تعیین می کند که چه موقع گوساله ها را از گرانترین گروه به ارزانترین گروه منتقل نمائید.
به خاطر داشته باشید که سن، اساس خوبی برای از شیرگیری دامها نیست و مصرف کنسانتره و شکمبه توسعه یافته، روشهای بسیار بهتری برای تعیین زمان از شیرگیری گوساله ها می باشد.
سخن آخر اینکه سامانه های زود از شیرگیری، می تواند باعث صرفه جویی مالی بدون تاثیر بر عملکرد گوساله یا تولید شیر آتی گردد

گفتار جامع در باره بیماری یون.

گفتار جامع در باره بیماری یون.

[h=3][/h]
بيماري يون چست ؟بيماري يون يک عفونت باکتريايي مزمن علاج ناپذير است که به صورت اوليه قسمتهاي تحتاني روده کوچک نشخوارکنندگان را درگير مي نمايد، هرچند پاتولوژي و نشانه هاي آن ميان گونه ها متفاوت است. عفونت معمولا هنگامي رخ مي دهد که حيوانات جوان باکتري مايکوباکتريوم ايويوم پاراتوبرکلوزيس (map) را دريافت دارند. پس از آلودگي باکتري داخل سلولهاي روده اي حيوانات به آرامي رشد مي نمايد، پس از مدتي سلولهاي ايمني حيوانات در پاسخ به حضور باکتري تکثير مي يابند و سرانجام به ضخيم شدن روده و آسيب به قابليت جذب غذاها و نشانه هاي کلينيکي بيماري يون در تعدادي از حيوانات منتهي مي شود. علائم کلينيکي بيماري يون بصورت تاخيري بروز مي نمايد و اين امر به اين دليل مي باشد که دوره کمون آن 2 تا 6 سال يا بيشتر است.علائم فاز تاخيري عفونت شامل کاهش وزن، اسهال ناگهاني پرتابي يا متناوب و اشتهاي نرمال مي باشد. تعدادي از حيوانات غير اقتصادي مي شوند و يا التهاب و تجمع مايع زير فک (bottle jaw)ناشي از کمبود پروتئين در آنها رخ مي دهد. مرحله تاخيري بيماري در حيوانات تا به زوال رفتن و لاغري مفرط ادامه مي يابد و مي تواند طي چند روز يا چند ماه به مرگ منتهي شود. يون يک بيماري پيش رونده در سطح گله ها مي باشد، مطابق يک مطالعه انجام شده يون در دست کم 22% از گله هاي شيري آمريکا وجود دارد. (تنها گله هايي با 10% يا بيشتر گاو عفوني بعنوان مثبت تلقي شدند) و 40% از گله هاي بزرگتر (بيش از 300 راس) از نظر تست بيماري مثبت شدند. همچنين در گله هاي کوچکتر (زير 50راس) ميزان آلودگي 20% بوده است و فقط 7% از گله و 4/0% از گاوها در اين گله ها از نظر تست مثبت بوده اند، اين کاهش تيتر شايد يک نتيجه از بهبود امر مديريت بر مراتع و مقادير تجمعي کمتر بوده است.ضرورت هاي اقتصادي شناسايي بيماري يون چيست؟اگر تعداد زيادي دام در يک گله آلوده شوند کنترل دشوار است و حيوان ارزشمند مي تواند به يک حيوان که نگهداري آن ايجاد ضرر مي نمايد تبديل شود، بيماري يون در يک گله متعاقبا تعدادي يا همه ضررهاي اقتصادي زير را بدنبال خواهد داشت:- از دست رفتن سودمندي دامها- احتمال کاهش توليد شير به ميزان 5 تا 25% در آخرين شيردوشي- کاهش ارزش لاشه در کشتارگاه و لاغري مفرط آن- کاهش بازارپسندي- درمان غير موثر و نياز به زمان عدم مصرف گوشت به دليل داروهاي مصرف شده- بهاي انجام تست ها و اقدامات مديريتي جهت جلوگيري از انتشار بيماريآناليز از 934 گله از نظر برآورد ضرر اقتصادي حاصله نشان داده است که در گله هايي که دست کم 10% از دامها علائم کلينيکي بيماري يون را نشان مي دهند بطور متوسط ساليانه 245 دلار به ازاي هر گاو در گله ضرر وارد مي گردد.متوسط ضرر اقتصادي ساليانه در کل گله هاي مثبت 100 دلار به ازاي هر گاو و ضرر به صنعت توليد شير 200 ميليون دلار برآورد مي گردد. آيا وقوع بيماري يون از نظر بهداشت عمومي حائز اهميت است؟تعدادي از محققان پزشکي پيشنهاد نموده اند که مايکوباکتريوم ايويوم پاراتوبرکلوزيس احتمالا نقشي در ايجاد بيماري کرون (john, s disease) ايفا نمايد. اين بيماري يک التهاب مزمن روده ها در انسان مي باشد، البته نتايج مطالعات متناقض بوده اند و خطر مايکوباکتريوم پاراتوبرکلوزيس جهت سلامت عمومي تائيد نگرديده است با اين وجود تشويق واحدهاي شيري و پرواري و دولت ها جهت توجه مستقيم به کنترل بيماري يون و ارزيابي سلامتي شير و توليدات گوشتي از اين نظر مي تواند در پيشگيري از بيماري کرون مورد توجه قرار گيرد.چگونه بيماري يون رخ مي دهد؟گله ها غالبا بصورت اوليه بوسيله ورود حيوانات آلوده اي که علائم باليني ندارند آلوده مي شوند. در گله ها معمولا گوساله ها از نظر ابتلا به عفونت مستعدترند، اگرچه با افزايش سن دامهاي جوان و حتي گاوهاي بالغ در صورتيکه دز بالايي از ارگانيزم را دريافت دارند و يا در معرض موارد بيماری بصورت ثابت قرار گيرند، ممکن است آلوده شوند. سلامتي، عملکرد ايمني، ذخيره ژنتيکي، تغذيه و سويه مايکوباکتريوم نيز در بيماري يون نقش بازي کند اما دانستني هاي کمي در خصوص فاکتورهاي بالقوه شناسايي شده است. مايکوباکتريوم ايويوم پاراتوبرکلوزيس (map) يک حيوان را به سه روش اصلي آلوده مي کند:1- آلودگي محيط پيرامون گوساله ها به کودي که متعلق به حيوانات آلوده مي باشد و يا آلودگي پاها، پستان ها و تيتها به مدفوع.2- دريافت آغوز يا شير از يک گاو که در مرحله تاخيري بيماري يون مي باشد و تغذيه گوساله ها با آغوز و شير جمع آوري شده از کل گله خطر ابتلاي گوساله را افزايش مي دهد.3- آلودگي جنين به ارگانيزم مايکوباکتريوم پاراتوبرکلوزيس از طريق جريان گردش خون در دام آلوده، هرچند اين خطر کمتر متداول است اما در صورتيکه گاو در مرحله آخر عفونت باشد احتمال آلودگي افزايش مي يابد.به تدريج که عفونت پيشرفت مي کند خطر انتقال افزايش مي يابد، حيوانات آلوده در ابتدا مايکوباکتريوم ايووم پاراتوبرکلوزيس (map) را در کود طي مرحله دوم (stagell) دفع مي کنند، تعدادي نيز ممکن است سرانجام طي مرحله دوم و سوم آلودگي از طريق آغوز، شير و جنين دفع شوند و در نهايت بيماري با علائم باليني در مرحله چهارم (stage IV) بروز مي يابد، دفع ارگانيزم مايکوباکتريوم در اين مرحله بشدت و به مقدار زياد خواهد بود. در مرحله دفع فراوان ارگانيزم از گاوهايي با علائم باليني در کشتارگاه مايکوباکتريوم ايويوم پارانوبرکلوزيس کشت شده است. از آغوز و نمونه هاي شير نيز از مقادير زياد تا 35% اين گاوها و از 20 تا 40% جنين اين گاوها آلودگي به ارگانيزم تائيد گرديده است. در نمونه هايي که از گاوهاي آلوده تحت باليني اخذ مي گردد 9% از نمونه هاي آغوز، 3% از نمونه هاي شير و 9% از نمونه هاي بافت جنيني آلوده بوده اند.سيمن تجمع يافته در واحد، انتقال جنين و حيات وحش راههاي ديگري جهت آلودگي را مهيا مي نمايند که تاکنون مورد توجه قرار نگرفته اند اگرچه دلايل عمده عفونت نمي باشند.علائم باليني بيماري يون چه هنگام بروز مي نمايد؟علائم باليني بيماري در گاوها بطور تيپيک تا زمان بلوغ رخ نمي دهد، گوساله هايي که در سن پايين بوسيله يک دز بالا از ارگانيزم آلوده مي شوند، دست کم پس از سن 2 سالگي علائم بيماري را نشان مي دهند. همه موارد باليني بيماري و رخدادهاي آن در سن 2 سالگي و پس از آن مي باشد. گاهي اوقات حيوانات جوان تر ممکن است مبتلا شوند و آن به دليل رشد عفونت در گله به دليل وسعت آن مي باشد. حيواناتي که در معرض بيماري در سنين بالاتر (18 تا 24 ماهگي يا بيشتر) قرار مي گيرند يا با يک دز کمي از ارگانيزم در سن جوانتر آلوده مي شوند کمتر علائم باليني بيماري را نشان مي دهند. اگر بيماري در آنها توسعه يابد بصورت تاخيري علائم در آنها رخ مي دهد، شيوع علائم باليني بيماري اغلب متعاقب شرايط استرس زا نظير زايمان، دوره خشکسالي، درجه حرات بالا يا استرس هاي محيطي، تغييرات تغذيه اي، عدم بالانس جيره، جابجايي يا بيماريهاي همزمان رخ مي دهد.چگونه بيماري يون در گاو تشخيص داده مي شود؟کشت مدفوع مي تواند دفع ارگانيزم (map) را در 30 تا 40 درصد حيوانات عفوني جدا نمايد و دقيق ترين تست تشخيصي در گاوهاي زنده است، صرف هزينه بيشتر براي آن بي فايده است و شايد نياز به چندين هفته يا ماه جهت نتيجه گيري بيشترداشته باشد.تست سرولوژي نظير الايزا ميزان آنتي بادي ها عليه ارگانيزم (map) را اندازه مي گيرد و دقت کمتري دارد اما سريعتر انجام مي گيرد و ارزان تر مي باشد، اين روش آنتي بادي افزايش يافته در مراحل 3 و 4 را تعيين مي کند و بهتر است براي غرلبالگري گله ها براي تعيين درصد آلودگي در آنها استفاده شود، تستهاي الايزا مي تواند پاسخ مثبت کاذب ناشي از واکنش متقاطع با ساير ارگانيزمها نشان دهد. لذا کشت از موارد مثبت براي تائيد حيوانات عفوني پيشنهاد مي گردد، آگارژل ديفيوژن نيز داراي حساسيت کمتر، اما دقت بالاتري از تستهاي سرمي مي باشد و يک تست مناسب جهت تائيد يا رد کلينيکي است.تستهاي جداسازي DNA قطعات سگمنت مشابه با ارگانيزم (map) را جدا مي سازد و جهت مدفوع، شير يا خون به کار مي رود، اين تستها احتمالا در آينده بعنوان شيوه کامل و دقيق تشخيصي پيشنهاد مي گردند. دقيق ترين شيوه تشخيصي در گاو هيستوپاتولوژي و کشت از قسمت تحتاني روده (Distal ileum) و عقده هاي لنفاوي نزديک آن مي باشد. عموما تستهاي بيماري يون براي جداسازي بيش از 50% حيوانات آلوده به map خطا دارند و از تستهاي سرولوژي مي توان توقع داشت که تا 3-1% نتايج مثبت کاذب استخراج گردد. با اين وجود تستهاي يون ابزار خوبي هستند و هنگامي که به همراه مديريت صحيح گاوداري استفاده شوند مي توانند نقش مهمي جهت کنترل بيماري ايفا نمايند، مديريت گله مناسب مي بايست در مشورت با دامپزشک و شيوه هاي آزمايشگاهي تشخيصي براي تستهاي يون باشد.مراحل عفونت بيماري يون در دام چگونه است؟مرحله اول (stage I): (عفونت زود هنگام، خاموش،‌ تحت باليني و غيرقابل جداسازي)، اين مرحله بطور تيپيک در گله هاي جوان کمتر از دو سال سن و حيواناتي که در معرض دز پائين ارگانيزم قرار مي گيرند يا در سنين بالا آلوده مي شوند ديده مي شود. اين عفونت نمي تواند بوسيله کشت مدفوع يا تستهاي سرولوژي (الايزا) تشخيص داده شود. اين عفونت به کندي پيشرفت مي کند، بيش از ماهها و سالها طول مي کشد تا به مرحله دوم (stage II) برسد. تعدادي از حيوانات شايد اين مرحله عفونت زودهنگام را رد نمايند يا هرگز به مرحله بعدي نرسند.مرحله دوم (stag II): (فرم تحت باليني) بطور تيپيک اين مرحله در گله هاي جوان با سن بالاتر و گاوهاي بالغ رخ مي دهد که عفونت در آنها پيشرفت نموده است. حيوانات ظاهرا سالم مي باشند اما دفع ارگانيزم متناوبا رخ مي دهد و مايکوباکتريوم پاراتوبرکلوزيس ممکن است در کشت مدفوع جداسازي شود، کمتر از 10% اين موارد حاوي آنتي بادي کافي جهت جداسازي بوسيله تست الايزاي خون مي باشند، خطر انتقال عفونت کمتر از مراحل سوم و چهارم( III و IV )مي باشد، با اين حال تعداد زيادي از حيوانات آلوده در گله در مرحله دوم مي باشند بنابراين آنها يک منبع مخفي از عفونت مي باشند.مرحله سوم (stag III): (عفونت حد واسط، نشانه هاي کلينيکي زود هنگام، دفع فراوان ارگانيزم).اين حيوانات ممکن است ظاهرا سالم باشند يا اسهال يا کاهش وزن داشته باشند آنها توسط کشت مدفوع و الايزا قابل تشخيص مي باشند، مايکوباکتريوم ايويوم پاراتوبرکلوزيس به مقدار زياد در دامهاي بالغ يافته شده و دفع مي شود و در سطوح پائين تر در تعدادي از حيوانات (10تا 35%) در شير، آغوز و مدفوع تشخيص داده مي شود. اين حيوانات داراي يک ريسک بالايي براي انتقال عفونت مي باشند.مرحله چهارم (stage IV): (فرم کلينيکي بيماري يون، دفع سنگين ارگانيزم). گاو در محله کلاسيک عفونت پيشرفته دچار اسهال، کاهش وزن و توليد شير مي شود در حاليکه اشتهاي آن تغيير چنداني نمي کند، نشانه ها غالبا همزمان با استرس ها بروز نمايند.بعضي اوقات حيوانات ظاهرا بهبودي نشان مي دهند اما پس از يک رويداد استرس زا مجددا بيماري عود مي کند در محله چهارم حيوانات بيليون ها ارگانيزم مايکوباکتريوم ايويوم پاراتوبرکلوزيس (map) را از طريق کود دفع مي نمايند و ارگانيزم در آغوز، شير و مدفوع حيوانات وجود دارد و اين حيوانات جهت سلامتي گله خطرناک هستند، آنها دفع سنگين ارگانيزم را در کشت مدفوع دارا مي باشند و بسياري از آنها در تستهاي سرولوژيک مثبت مي شوند. نهايتا آنها يک منبع عظيمي از عفونت مي باشند و باعث آلودگي مي شوند. اين مرحله انتهايي ممکن است چند روز تا چند ماه طول بکشد اگر حيوانات داراي تراکم بالا نباشند و همچنين لاشه اين حيوانات احتمالا مورد بازرسي قرار نمي گيرند.«کوه يخ بيماري يون » The john s icebergدر يک گله که بيماري يون ثبت مي گردد به ازاي هر گاو که در مرحله 4(IV) مي باشد چندين گاو در مراحل زودتر مي باشند انتشار حيوانات آلوده در گله مشابه کوه يخي مي باشد. بنابراين حيواناتي که علائم باليني بيماري يون دارند (مرحله 4) در نوک قله يخي عفونت در گله حضور دارند، تعداد موارد باليني متفاوت است و بستگي به درجه و سرعت انتشار عفونت در گله دارد. اما 5 تا 20 حيوان ديگر به ازاي هر مورد باليني در گله آلوده وجود دارد. يک تست کشت مدفوع واحد در يک گله تنها 30 تا 40% حيوانات آلوده را شناسايي مي نمايد و 20 تا 30% اين موارد انفرادي در مراحل 3 و 4 مي باشند و دفع بالاي ارگانيزم (بيش از 10 کلني در هر گرم مدفوع) را دارا مي باشند. 70 تا 80 درصد موارد در مرحله دوم باقي مي مانند و دفع کم ارگانيزم. چه اقداماتي بايد جهت کنترل بيماري يون در فارم انجام گيرد ؟بهترين راهکار براي بيماري يون، داشتن يک نقشه و اجراي آن بعنوان يک کار روتين در گله مي باشد بيشتر دانستن و بحث در خصوص نکات کنترلي با يک دامپزشک نقطه خوبي جهت آغاز است سه اصل کليدي جهت پيشگيري و کنترل بيماري يون وجود دارد:عدم ورود حيوانات آلوده به گله:يون معمولا در اثر ورود حيوانات حامل که ظاهرا سالم مي باشند به گله وارد مي شود، خطر ورود عفونت مي تواند با شناسايي منبع کاهش يابد. درخواست يک تاريخچه از وضعيت سلامتي و برنامه هاي مديريتي براي بيماريهاي خاص، خريد دام از منابع با ريسک کمتر آلودگي، قرنطينه و جداسازي اوليه دامها بويژه دامهايي که از گله هاي جوان خريداري مي شوند و انجام اقدامات کنترلي از مهمترين روشهايي است که مي توان در اين زمينه انجام داد .مقررات مديريت کنترل ريسک فاکتورها :اقدامات مديريتي روتين جهت پيشگيري از وقوع بيماري در حيوانات مستعد (حيوانات کمتر از 12 ماه و بيش از 24 ماه) مي بايست انجام گيرد، اين حيوانات از طريق ورود ارگانيزم در کود، آغوز، شير، غذا و آب آلوده مي شوند و اين موارد بحراني ترين نقاط در کنترل بيماري يون مي باشند.تشخيص حيوانات بيمار :انتشار عفونت به ميزان زيادي با تشخيص و انتقال حيوانات عفوني کاهش مي يابد، جداسازي و مديريت اين حيوانات دشوار است و شناسايي و تست حيوانات مشکوک يک روش استاندارد مي باشد. تست گله در صورتيکه به برنامه هاي مديريتي موثر اضافه شود مي تواند در شکستن سيکل بيماري کمک کننده باشد، اهميت روشهاي متنوع کنترل و پيشگيري براي هر فارمي متفاوت خواهد بود:در گله هاي آلوده،‌ برنامه هاي کنترلي بايد بر بهداشت و بيوسکوريتي متمرکز گردد و جهت گله هاي عاري از بيماري مقدم ترين موضوع ممنوعيت ورود حيوان آلوده است، در هر دو مورد مهيا نمودن استراتژي انجام تست مي تواند برنامه موثري باشد.توليد کنندگان مي بايست کميته اي جهت کنترل بيماري يون تشکيل دهند و نقشه ها و برنامه هاي متناوبي جهت اهداف آينده تدوين نمايند. مهمترين ريسکها بايد شناسايي و سپس بطور واقع بينانه اي مديريت گردد و نيز از ابتدا مي بايست نقشه ها و برنامه ها براي مسئولين واحدها تشريح گردد. مديريت نقاط بحراني جهت کاهش موارد عفوني جديد:مقررات زير مي تواند جهت واحدهاي شيري و گوشتي به کار رود:- مديريت کود (کليه کودها آلوده اند)- ممانعت از درمعرض قرار گرفتن گوساله هاي تازه متولد شده با ارگانيزم بيماري از طريق انتقال آنها به نواحي تميز و خشک، همچنين گوساله ها مي بايست از مراتع تميز و عاري از کود استفاده نمايند.- مهيا نمودن غذا و آب تميز جهت گله هاي جوان و غير آلوده بودن منابع آب و غذاي آنها به کود حيوانات بويژه کود حيوانات مسن تر.- جدا نمودن گله هاي جوان از دامهاي بالغ و کود آنها. مديريت خطر آلودگي از طريق آغوز و شير:- تغذيه آغوز از گاوهاي سالم و آنهايي که داراي ريسک کمتر بيماري هستند انجام گيرد، ذخيره آغوز انجام نشود و يک گوساله تنها با شير يک گاو تغذيه گردد.- استفاده از شير جايگزين، شير حيوانات سالم و آنهايي که در يک ريسک پائين آلودگي هستند يا پاستوريزه نمودن شير. تشخيص و مديريت حيوانات آلوده:- تشخيص و کشتار موارد مشکوک کلينيکي بيماري و حيوانات با ريسک بالا و جداسازي فوري آنها.- اتخاذ يک سياست تشخيصي جهت مديريت حيوانات داراي ريسک بالا و پائين بيماري به منظور کاهش آلودگي در حيوانات جايگزين.- بررسي و هماهنگي نتايج تستها جهت تصميم گيري براي نقاط بحراني نظير مراحل خشکي، زايش، آبستني، مصرف علوفه، تجمع و تراکم و انتخاب راه جايگزين.- توجه به افزايش ريسک بالقوه آلودگي در هنگام ورود دام- توسعه و ارتقاء مديريت بيماري يون بهمراه ساير اولويت هاي فارم، مديريت تشخيص، تهيه برنامه مدون مديريتي و آموزش منظم از ديگر نيازهاي واحد توليدي مي باشد. برنامه بيمه سلامت گاوها:برنامه هاي بيمه سلامت در بسياري مواقع مي تواند به تشخيص ريسکهاي ورود و انتشار بيماري يون به فارمهاي شيري کمک نمايد، همچنين کار کردن با دامپزشک گله و مشورت با ساير مديران در خصوص ارتقاء و بهبود مديريت يک گله در مبارزه با اين ريسکها حائز اهميت است. چه اقداماتي در خصوص گله هايي که ريسک آلودگي پائين دارند بايد انجام بگيرد؟فارمهايي که در ريسک پائين عفونت هستند نيز مي بايست تحت مراقبت و پيگيري باشند و تحت پوشش برنامه هاي پيشگيري و کنترلي باشند. دامداراني که مايلند جايگاه مناسب و مطلوبي در بازار داشته باشند و حيوانات باارزش توليد نمايند مي بايست تست گله آنها منفي شود و تحت پوشش برنامه هاي مدون باشند

عوامل مؤثر بر پروتئین و چربی شیر

عوامل مؤثر بر پروتئین و چربی شیر

[h=3]فاکتورهای مؤثر بر ترکیبات شیر: 1) فاکتورهای غیر تغذیه ای 2) فاکتورهای تغذیه ای[/h]
فاکتورهای غیر تغذیه ای:
- مرحله شیردهی:بالاترین درصد چربی و پروتئین شیر اواخر شیردهی و پایین ترین سطح آنها در بعد از زایمان مخصوصاً پیک تولید می باشد.
- سن : از اولین تا پنجمین دوره شیردهی به علت افزایش سطح تولید شیر به ازای هر دوره ، چربی شیر 2/0% و پروتئین شیر 02/0% تا 05/0% کاهش می یابد.
- فصل: در فصول گرم و مرطوب کاهش درصد چربی و پروتئین شیر اتفاق می افتد و در فصل زمستان افزایش تدریجی در ترکیبات (چربی و پروتئین) شیر را شاهد هستیم. این تغییرات تحت تأثیر نوع خوراک و نحوه خوراک دادن کاهش و یا افزایش می یابد.
- ورم پستان: ورم پستان چربی و کازئین شیر را کاهش می دهد ولی در مقابل حجم پروتئین خون (گاما گلبولین) موجود در شیر را افزایش میدهد. حجم سلولهای بدنی (SCC) شیر در طی ورم پستان زیاد می شود. گله هایی که در آنها ورم پستان وجود دارد SCC موجب کاهش 2-3 برابر قیمت شیرشان می گردد. در برخی کشورها برای اینکه گاوداریها ترغیب به تلاش برای کاهش SCC در شیر گله شان شوند جایزه قرار داده اند.
- اشتباهات فنی: از قبیل مشکلات خنک کردن شیر و تانک، مشکلات نمونه گیری و لوله کشی و بی دقتی در انتقال شیر می تواند منجر به کاهش چربی و پروتئین شیر گردد.
- ژنتیک و وراثت: ژنتیک تا 55% می تواند روی چربی و پروتئین شیر در گاوهای مختلف تأثیر داشته باشد. البته نباید محیط و اثرات متقابل بین محیط و ژنتیک را نادیده گرفت. چربی و پروتئین شیر خیلی بیشتر از خود شیر و سایر ترکیباتش قابل توارث می باشند. شیر همبستگی مثبتی با مقدار چربی و پروتئین خود دارد ولی با درصد چربی و پروتئین دارای همبستگی منفی می باشد.

فاکتورهای تغذیه ای:
فاکتورهای تغذیه ای تأثیر گذارترین فاکتورها بر روی شیر و ترکیبات آن می باشند که با نحوه مدیریت همبستگی مستقیم دارد. اگر تغییری در جیره حاصل گردد چربی شیر بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرد تا پروتئین. برای مثال چربی شیر ظرف 7 تا 21 روز با عوض شدن جیره تغییر خواهد کرد در صورتی که پروتئین 3 تا 6 هفته طول می کشد تا این تغییر را نشان دهد.

منشاء ترکیبات شیر:
با هضم میکروبی فیبر جیره در شکمبه، اسید استیک و اسید بوتیریک آزاد می شوند که پس از انتقال به پستان در تولید نیمی از چربی شیر شرکت میکنند، نیم دیگر چربی شیر از طریق چربی موجود در جیره و چربی قابل تبادل در بدن تأمین می گردد. میکروبهای شکمبه، پروتئینهای جیره را به پروتئینهای میکروبی تبدیل می کنند که حاوی اسید آمینه های ضروری می باشد. این اسید آمینه ها توسط غدد پستانی برای تولید پروتئین شیر مورد استفاده قرار می گیرند. انرژی مورد نیاز برای این مسیر متابولیکی را گلوکز تأمین می کند. گلوکز خود یا از اسید پرپیونیک تولیدی در شکمبه فراهم می شود و یا از گلوکز جذب شده در دیواره روده مهیا می گردد. بنابراین اگر پرپیونات کمی تولید شود اسید آمینه کمی نیز تولید می شود که اینها نیز وارد پروسه گلی کونئوژنز شده و به گلوکز تبدیل می گردند. البته کازئین شیر از اسیدهای آمینه قابل دسترس تولید می شود که مجموعاً همراه با آلبومینها و ایمنوگلوبولینهای خون مترشحه در شیر به عنوان پروتئین شیر محسوب می شوند ولی کیفیت آن به دلیل عدم حضور اسیدهای آمینه ضروری موجود در شیر پایین می باشد.

تأثیر شکمبه :
حضور مقادیر کافی پروتئین، فیبر مؤثر و هیدرو کربن های سریع التخمیر قابل دسترس در جیره، برای عملکرد صحیح شکمبه و حفظ سطح اپتیمم ترکیبات شیر مورد نیاز می باشند.

مدیریت در خوراک دادن:
به دو شکل TMR و TMR-non می باشد. در نوع TMR-non اجزا خوراک به طور جداگانه در اختیار دام قرار می گیرد به طوری که دام توانایی انتخاب را دارا می باشد. در مدل TMR اجزا خوراک به گونه ای با هم مخلوط می شوند که دام قدرت انتخاب نداشته باشد و بدین ترتیب تمام احتیاجات غذایی دام با مصرف آن تأمین می گردد. عیب TMR-non این است که شاید دام در خوردن یکی از اجزاء خوراک زیاده روی کند و در مقابل از خوردن جزء دیگر امتنا ورزد که منجر به عوارضی مانند اسیدوز، سندرم چاقی، کاهش چربی شیر و غیره خواهد شد. در TMR این احتمال وجود دارد که غذا خوش خوراک نباشد و دام میلی به خوردن آن در حد کامل ظرفیت دستگاه گوارش خود نداشته باشد، در چنین حالتی مقدار تولید بسته به مقدار مصرف پایین می آید.

وضعیت بدنی
در دوره شیردهی آینده گاوهای لاغر و چاق و اواخر دوره آبستنی، چربی و پروتئین شیر کاهش خواهند یافت. در ابتدای شیرواری کاهش وزن برای یک دوره کوتاه می تواند چربی شیر را افزایش دهد که در گاوهای لاغر این پتانسیل وجود ندارد و گاوهای چاق نیز دچار بیماری کتوز می گردند.

انرژی جیره:
اگر انرژی جیره بالا و فیبر جیره پایین باشد، موجب کاهش چربی و افزایش پروتئین شیر می گردد و بر عکس، عدم کیفیت علوفه، عدم بالانس جیره از نظر پروتئین و مواد معدنی و پایین بودن کنسانتره در جیره از عواملی هستند که موجب کاهش سطح پروتئین شیر می گردد.

پروتئین جیره:
در سه هفته آخر آبستنی و ابتدای زایش، دام بیش از هر چیز در جیره به پروتئین نیاز دارد در غیر این صورت پروتئین شیر به شدت پایین می آید. قابل ذکر است که فزونی بیش از حد پروتئین در جیره موجب افزایش پروتئین شیر نگشته و مازاد بر نیاز دام دفع می گردد. پروتئین جیره باید از نظر پروتئین قابل تجزیه و غیر قابل تجزیه در شکمبه، سطح سیلاژ علوفه ای، پروتئین محلول و NPN بالانس باشد حتی برای گاوهای پر تولید نیاز به بالانس اسیدهای آمینه نیز می باشد.

کنسانتره جیره:
به کار بردن کنسانتره و کربوهیدراتهای غیر فیبری(NFC) بالا و علوفه پایین در جیره سبب افزایش تولید اسیدپرپیونیک و کاهش اسید استیک در شکمبه گشته در نتیجه پروتئین شیر افزایش و چربی شیر پایین می آید. معمولاً مقدار 36-38% از ماده خشک جیره را NFC تشکیل دهد تولید ترکیبات شیر در حد مطلوب خواهد بود.

علوفه جیره:
40-45% ماده خشک جیره گاوهای شیری را علوفه تشکیل می دهد که شامل سیلوی ذرت و علوفه هایی با درصد فیبر بالا می گردد. اندازه خرد کردن علوفه نباید آنقدر ریز باشد که منجر به تولید بیشتر اسید پرپیونیک نسبت به اسید استیک شود و همینطور نباید آنقدر بلند باشد که از لحاظ فیزیکی برای خوردن خوراک کافی جهت تأمین احتیاجات دام محدودیت ایجاد کند. اندازه علوفه باید مناسب باشد تا جیره به صورت TMR به دامها ارائه گردد.

چربی یا روغن افزودنی به جیره:
وقتی چربی از 5% ماده خشک جیره تجاوز کند برای میکروبهای شکمبه سمی خواهد بود و همینطور موجب کاهش هضم فیبر می شود. اگر مقدار مصرفی چربی (مخصوصاً اسیدهای چرب غیر اشباع) 6-7% باشد شکمبه از حرکت طبیعی خود باز می ایستد. باید به عدم فاسد بودن چربی نیز توجه کرد چرا که در صورت مصرف چربی شیر تا سطح حداقل خود پایین می آید. البته طبق یک فرضیه اثبات نشده اگر چربی بکار رفته در جیره پایین 5% باشد موجب افزایش چربی شیر خواهد شد.

چربی شیر بالا :
اگر گله با علوفه خوب و با کیفیت همراه با سطح مناسبی از کنسانتره تغذیه شود، چربی شیر گله در سطح بسیار مناسبی خواهد بود. لازم به ذکر است که چربی خیلی بالا در شیر نیز بدلیل کاهش تولید شیر، غیر اقتصادی می باشد.

خلاصه مطلب اینکه، تولید مناسب شیر و ترکیبات آن به شرط تنظیم جیره ای از نظر فیزیکی و شیمیایی متناسب با تمام احتیاجات دام دست یافتنی می باشد. تست منظم انرژی، پروتئین و مواد معدنی علوفه، تست منظم TMR از جهت تأمین تمام احتییاجات دام، ارزیابی اندازه علوفه و TMR، دیدن رکوردهای قبلی ترکیبات شیر و بازرسی وضعیت بدنی دام جهت صحیح بودن برنامه های تغذیه ای که در گله اعمال می شود از جمله راههایی می باشند که می توانند مدیر گله را به هدف فوق برساند.

http://www.www.www.iran-eng.ir/static/uploads/media/header-1.gif
[h=2]دانستنی های دام - گاو و گوساله[/h][h=2]اسیدوز[/h][h=3]عوامل متداولی که منجر به اسیدوز می شوند:[/h]
چیرهای که بیش از 28 درصد از ماده خشک آن، نشاسته است.
وقتی که نسبت کنسانتره به علوفه در جیره بیش از 55 درصد باشد.
وقتی که به سرعت، جیره با علوفه بالا را به جیره حاوی کنسانتره بالا، تغییر دهید.
تغییر سریع از سیلاژ به سمت سطوح بالای علوفه سبز میتواند باعث اسیدوز شود.
زمانی که الیاف جیره کم باشد، کمتر از 30 درصد دیواره سلولی (NDF) کمتر از 19 درصد دیواره سلولی علوفه به عنوان درصدی از ماده خشک جیره.
وقتی که مقدار کافی از دیواره سلولی علوفه ذخیره نکنید.
زمانی که جیره شامل خوراکهای خیلی مرطوب و به سرعت تخمیر پذیر است، بیش از 52 درصد رطوبت دارد.
زیاد مخلوط کردن جیره کاملا مخلوط ممکن است که اندازه ذرت را بیش از حد کاهش دهد، بیش از 20 درصد زرات در سینی کف الک میماند.
توزیع غیر معمول اندازه ذرات هم دخیل است

http://www.www.www.iran-eng.ir/static/uploads/media/header-1.gif
[h=2]دانستنی های دام - گاو و گوساله[/h][h=2]عوامل موثر در موفقیت تولیدمثلی گله های گاو[/h][h=3][/h]

1) اتخاذ فن آوری برای به حداکثر رساندن نرخ تلقیح
2) راحت نگه داشتن گاوها
3) مدیریت گاوها در دوره انتقال جهت به حداقل رساندن مشکلات سلامتی
4) تلاش برای به موفقیت در برنامه های تولیدمثلی
5) تشخیص افرادی که علاقه به کار تولید مثل دارند
6) برگزاری آموزش مداوم برای کارکنان
7) اختصاصی کردن واکسیناسیون جهت به حداقل رساندن بیماریهای تولیدمثلی

http://www.www.www.iran-eng.ir/static/uploads/media/header-1.gif
[h=2]دانستنی های دام - گاو و گوساله[/h][h=2]چند راهکار مفید برای افزایش آبستنی گاو در تابستان[/h][h=3][/h]
استفاده از انتقال جنین به جای تلقیح مصنوعی

فراهم کردن آبشخورهای مکمل خصوصا در مناطقی که گاوها از شیردوش خارج میشوند.

گاو یا هوا یا هر دو را خنک کنید. مقدار کافی سایبان تعبیه کنید، آب تامین کنید و در بالای آخورها، فری استالها، مسیرهای بازگشت و سالنهای انتظار، جریان هوای بیشتری ایجاد کنید.

با خیس کردن گاو و اجازه دادن به او تا خشک شود، سرعت تنفس او و دمای بدنش را کاهش خواهید داد.

تعداد چرخه های خیس کردن و خشک شدن را در طول روز افزایش دهید.

دفعات غذادهی را بیشتر کنید.

روی آخورها سایبان نصب کنید تا از خشک شدن زیاد جیره کاملا جلوگیری کند.
ممکن است موقع مخلوط کردن خوراک لازم باشد مقداری آب به خوراک اضافه شود.

http://www.www.www.iran-eng.ir/static/uploads/media/header-1.gif
[h=2]دانستنی های دام - گاو و گوساله[/h][h=2]خنک سازی گله گاو شیری و نرخ گیرایی[/h][h=3]اثر مثبت خنکسازی شدید گله گاو شیری بر تولید شیر و نرخ گیرایی[/h]
روش تجربه شده و کاملا موثر برای بالا نگاه داشتن تولید شیر و گیرایی موثر در طول تابستان. این روش بر اساس خیس کردن و تهویه اجباری بدن گاو یا خنک کردن مستقیم انجام شده است.

گاوها 10 نوبت خنکسازی، هر نوبت به مدت 45 دقیقه دریافت می کنند.
5 بار در روز گاوها در محل انتظار شیردوشی، قبل از هر بار دوشش و دو بار بین شیر دوشی "صبح و ظهر" و "ظهر و شب" خنک می شوند.
پس از هر بار بازگشت از شیردوشی، در محل تغذیه، خنک سازی دیگری به مدت 45 دقیقه انجام می شود.
خنک سازی بر اساس توالی 30 ثانیه خیس شدن (استفاده از 112 لیتر در ساعت) و 5/4 دقیقه تهویه اجباری (استفاده از فنهای 62 سانتیمتری با سرعت حداقل 3 متر بر ثانیه) میباشد که در کل گاوها 7 ساعت در روز خنک می شوند.

این روش در مورد گاوهای پر تولید و کم تولید در طول تابستان تجربه شده و نشان داده است که میزان تولید شیر گاوها در این روش در سال یکسان باقی مانده و در تابستان دچار افت نمی شوند، ضمن آنکه میزان گیرایی آنها نیز تغییر محسوسی نمی کند

http://www.www.www.iran-eng.ir/static/uploads/media/header-2.gif
[h=2]دانستنی های دام - گاو و گوساله[/h][h=2]استانداردهای مفید در پرورش گاو[/h][h=3]استانداردهای سختگیرانه ولی مفید در پرورش گاو[/h]
در گاوهای شیری نباید از هورمون رشد گاوی یا آنتی بیوتیک های خوراکی استفاده شود. آنتی بیوتیک ها می توانند فقط برای درمان در مورد گاوهایی که به آن نیاز دارند استفاده شود.
در جایی که شرایط جوی امکان استفاده از مرتع را فراهم کرده، گاوها باید درصد زیادی از غذای مورد نیاز خود را با چرا در مرتع به دست آورند.
اندازه دام های یک بهاربند نباید بیشتر از فری استالهای آن باشد و جایگاه باید دارای بستری به قطر حداقل 7 سانتیمتر باشد.
گوساله ها نباید قبل از 35 روزگی از شیر گرفته شوند.
قطع سرپستانکهای اضافی باید در هفته اول پس از تولد انجام شود. در سنین بالاتر سرپستانکها باید توسط یک دامپزشک و با بیحسی موضعی برداشته شوند.
شاخ سوزی با آهن داغ در 4 ماه اول زندگی مجاز است. اگر گوساله ها بیش از 4 ماه دارند بیحسی موضعی برای شاخ سوزی نیاز است.
قطع دم ممنوع است. اما اصلاح دم مجاز است

[h=2]ازدحام کشتی های حامل غلات در انتظار نوبت تخلیه[/h][h=3]هم‌اکنون 12 فروند کشتی منتظر تخلیه بار خود هستند. حدود 90 درصد بار این کشتی‌ها غلات است و بیشتر آنها از روسیه و اوکراین راهی ایران شده‌اند.[/h]
سخنگوی روبو بانک از بانک های اروپایی فعال در بخش کشاورزی جهان اعلام کرد از قراردادهای مربوط به فروش غلات به ایران کنار کشیده و اعتبار اسنادی برای چنین قراردادهایی ارائه نمی دهد.

به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از پایگاه اینترنتی داو جونز منابع آگاه اعلام کردند چند بانک اروپایی دیگر هم تامین مالی محموله‌های غلات یا هر محصول کشاورزی دیگری به مقصد ایران را متوقف کرده‌اند. وی افزود صادرکنندگان غلات به ایران نمی‌توانند بدون دریافت پولشان بار کشتیها را خالی کنند چون اگر ایران نتواند پول آنها را بپردازد فروشندگان چندین میلیون دلار ضرر می‌کنند چون ارزش قراردادها و حجم غلاتی که به مقصد ایران ارسال شده‌اند خیلی زیاد است.صادرکنندگان غلات نمی‌توانند پول خود را به صورت نقد دریافت کنند و ناگزیر به استفاده از خدمات بانکی هستند.رویترز نیز گزارش داد آمارهای شبکه بین‌المللی ردیابی کشتی‌ها نشان می‌دهد در بندر امام خمینی یکی از بزرگترین پایانه‌های واردات غلات ایران 9 کشتی باری لنگر انداخته ‌اند و کشتی‌های باری دیگری هم به مقصد این بندر در حال حرکت هستند. هم‌اکنون 12 فروند کشتی منتظر تخلیه بار خود هستند. حدود 90 درصد بار این کشتی‌ها غلات است و بیشتر آنها از روسیه و اوکراین راهی ایران شده‌اند.تشدید تحریمهای بانکی علیه ایران باعث شده است بانکهای اتحادیه اروپا از تامین مالی محموله‌های غلات که به این کشور فرستاده شده‌اند خودداری کنند و طرفهای قرارداد با ایران نتوانند اسناد اعتباری معتبری را دریافت کنند

این مجموعه" اختصاصا تولید کننده استارتر گوساله استتغذیه گوساله با استارتر "تولیدی این مجموعه"،

• سلامتی دستگاه گوارش گوساله را تضمین نموده و باعث رشد چشمگیر گوساله می گردد.
• اشتهای گوساله را به سبب خوشخوراکی افزایش می دهد.
• گوساله های ماده را در آینده، به مادرانی با آمادگی جسمی مناسب برای آبستنی و زایمان راحت تبدیل می کند.
• مقاومت بدن گوساله را در مقابل عوامل بیماریزا به نحو چشمگیری بالا می برد.
• کاهش چشمگیر هزینه های دارو و درمان را به دنبال داشته و سبب صرفه جویی در هزینه ها می گردد.
• باعث صرفه جویی در مصرف شیر می گردد.
• ریخت و پاش و ضایعات در حین تغذیه گوساله را به حداقل می رساند.
• و در کل، با صرفه جویی های به عمل آمده و حفظ سلامتی و شادابی گوساله ها، سرمایه گذاری شما را بیمه می نماید.

مقدار و نحوه مصرف:
استارتر گوساله دستچین را می توان از آغاز هفته دوم تولد به بعد و با مقدار روزانه 100 گرم خوراک استارتر شروع به تغذیه نموده و به تدریج به مقدار آن افزود.
توصیه می گردد از هفته ششم الی هفتم به بعد روزانه 100 تا 200 گرم یونجه خشک خرد شده و مرغوب نیز در کنار خوراک استارتر مصرف گردد.

تکنولوژی‌های رویان از انتقال رویان تا کلونینگ با تاکید بر کاربرد در گاو

تکنولوژی‌های رویان از انتقال رویان تا کلونینگ با تاکید بر کاربرد در گاو

چکیدهدر این مقاله، پیشرفت تکنولوژی انتقال رویان و تکنولوژی‌های وابسته به آن (کلونینگ و ترانس ژنیک) از جنبه‌های گوناگون مانند نقش آن­ها در پژوهش های پایه، جنبه های پزشکی و به ویژه کاربرد در کشاورزی و با تاکید بر گاو، بررسی شده است. یافته‌های پژوهشی ناشی از کاربرد تکنولوژی انتقال رویان دانش ما را دربارة بهبود باروری در گله‌ها افزایش و برخی دیدگاه‌های علمی را تغییر داده است. پژوهش‌های انتقال رویان نشان داده اند که می‌توان تکنیک‌های بسیار پیچیده را برای کاربردهای تجارتی در سطح گله‌ها، سادتر کرد و از این رو، اهمیت سرمایه‌گذاری برای پژوهش‌های پایه را بیشتر می‌کند. بررسی منابع علمی نشان‌ می‌دهند که تکنولوژی‌های کلونینگ (همانند سازی) و ایجاد حیوانات ترانس ژنیک می‌توانند برای اهداف پزشکی، اقتصادی باشند هرچند کاربردهای آن‌ها در کشاورزی، دست کم در آیندة نزدیک، اقتصادی و محتمل به نظر نمی‌رسد، با این وجود ممکن است در شرایط ویژه‌ای اقتصادی باشند. چگونگی پذیرش تکنولوژی‌های نوین از سوی جامعه با توجه به باورهای فرهنگی و اجتماعی می‌تواند بر صرف هزینه برای این اهداف و کاربرد تجارتی آن‌ها تاثیر بگذارد.واژه‌های کلیدی: انتقال رویان، همانندسازی (کلونینگ)، انتقال ژن. واژه های کوتاه:ICSI: intracytoplasmic sperm injection; IVC: in vitro embryo culture; IVEP: in vitro embryo production; IVF: in vitro fertilization of oocyte; IVM: in vitro oocyte maturation; OPU: ovum pick up; SCNT: somatic cell nuclear transfer. مقدمهابداع و به کارگیری تکنولوژی‌های تولیدمثلی از دیرباز مورد توجه کارشناسان بوده، هرچند می‌توان ادعا کرد که پیدایش همة تکنولوژی‌های موجود ناشی از کنجکاوی‌های پژوهشگران بوده است. هم‌اکنون، تکنولوژی‌های تولیدمثلی فراوانی در دسترس هستند امّا کارایی تکنیکی و تاثیرگذاری‌های آن‌ها بسیار متفاوت است. بحث دربارة این تکنولوژی‌ها، محدودیت‌ها، مزایا و کاربردهای احتمالی آن‌ها موضوع کتاب‌ها و مقاله‌های فراوانی است که پیوسته بروز می‌شوند. از این رو، این مقاله، تنها به تکنولوژی‌های رویان (Embryo technology) و کلونینگ (Cloning) می‌پردازد. کلونینگ، به شیوة گسترده‌ای به تکنولوژی‌های رویان وابسته است و می‌تواند موثرترین شیوة تکثیر حیوانات ترانس‌ژنیک (Transgenic) باشد.تکنولوژی رویان، در برگیرندة تکنیک‌های انتقال رویان، تولید برون‌تنی رویان (اووسیت‌گیری، تکامل اووسیت، لقاح با اسپرم و رشد و نمو رویان) و تکنیک‌های وابسته به آن (کلونینگ و تولید جانوران ترانس‌ژنیک است). انتقال رویان، نخستین بار در خرگوش (١٨٩٠) و سپس در موش صحرایی (١٩٣٣)، گوسفند و بز (١٩٤٩)،‌گاو و خوک (١٩٥١) و سپس در دیگر جانوران از جمله انسان (١٩٧٩) انجام شد. تکنولوژی‌های رویان، تکنیک‌هایی پیچیده هستند، نیازمندی‌های ویژه‌ای دارند (مواد، ابزار، مهارت، همکاری بین رشته‌ای) و با توجه به تفاوت‌های زیاد بین جمعیت‌ها حیوانی و سیستم‌های مدیریتی باید بهینه‌سازی شوند.پیشرفت‌های تکنولوژی رویاندر سال ٢٠٠٣، نزدیک به ٠٠٠/٦٠٠ رویان گاو در جهان انتقال داده شدند که ٤٠ درصد آن‌ها یخ زده و ٢٠ درصد به روش برون‌تنی(IVEP)، تولید شده بودند. بیشترین انتقال در آمریکای شمالی (٦٥ درصد) و آمریکای جنوبی و اروپا (٢٠ درصد) انجام شده بود. در آمریکا بیشتر رویان‌ها، رویان‌های گاوهای گوشتی (٦٥ درصد) و در کانادا، رویان‌های نژادهای شیری (٨٠ درصد) بودند. در همین دوره ٣٧٠٠ انتقال در نشخوارکنندگان کوچک، ٠٠٠/٢٠ مورد در خوک و نزدیک به ١٨٠٠ مورد در اسب (٦٤ درصد در آمریکا و ٣١ درصد در برزیل) انجام شد.

نژادها و خصوصيات نژادى گاوهاى گوشتى

نژادها و خصوصيات نژادى گاوهاى گوشتى

کیفیت میکروبی شیرخام

کیفیت میکروبی شیرخام

اگر طبقه بندی فوق را مورد نظر قرار دهیم به این نتیجه می رسیم که شیر اکثر ایستگاههای جمع آوری درجه C و حتی از نظر کیفی نازلتر از آن است.

منحنی شیردهی

منحنی شیردهی

نژادهای مشهور گاو گوشتی:بلان بلوبژ:

نژادهای مشهور گاو گوشتی:بلان بلوبژ:

در کشورهای بلژیک و فرانسه وجود دارد و جزٕء نزادهای بومی و مقاوم این کشورهاست و خاصیت ماهیچه مضاعف در این نژادها دیده میشود . رنگ بدن اغلب سفید یکدست یا بلق سیاه وسفید است . وزن گاو بالغ 1250کیلوگرم است ، وزن گوساله هنگام تولد 48 کیلوگرم ، افزایش وزن روزانه به طور متوسط 1.5 کیلوگرم در روز است . گوشت این نژاد از کیفیت بسیار عالی برخوردار است و به همین علت قیمت آن از سایر گوشتها گرانتر است . بازدهی لاشه این نژاد 65 تا 70 درصد می باشد . نژادهای سنتزی یا آمیخته : نزادهایی هستند که از تلاقی دو یا چند نژاد با همدیگر به وجود می آیند . چون هر نژاد دارای یک سری ویژگی های منحصر به فرد می باشد و به وسیله آمیخته گری خصوصیات چند نژاد را در یک نژاد جمع می نماییم . در این نژادهای سنتزی نزاد براهمن به عنوان یک پایه پدری استفاده می گردد . اکثر این نژادها از کشور امریکا می باشند . برانگوس: منشاء آن کشور آمریکا می باشد و از تلاقی براهمن و آنگوس می باشد که سه هشتم خصوصیات نژاد براهمن و پنج هشتم خصوصیات نزاد آنگوس را دارا است . رنگ بدن سیاه یکدست می باشد و قابلیت عادت پذیری بالایی به شرایط آب و هوایی را دارد . بیف مستر : منشاء آن آمریکا می باشد در اثر تلاقی سه نژاد شورت هورن یک چهارم ، هرفورد یک چهارم ، و برهمن دو چهارم می باشند اکثراً قرمز یکدست است . شاربرای :منشاء آن آمریکا می باشد و از تلاقی دو نژاد شاروله سیزده شانزدهم و برهمن سه شانزدهم بوده و رنگ آن سفید است . برآرفورد : از تلاقی براهمن و هرفورد بدست آمده است . در ایران به علت ارتباط خویشاوندی گاوها توده های بومی در مناطق مختلف کشور وجود دارند که نمی توان به آنها نژاد گفت .توده گاوهای جنگلی مثل گاوهای مازندرانی که شبیه برهمن و دارای کوهان نسبتاً بزرگ بوده و تولید شیر آنها 2 تا 3 کیلوگرم در روز است و جثه نسبتاض کوچکی دارند . توده گاوهای کوهستانی : مثل سرابی که مخصوص نواحی سردسیر بوده و از نظر تولی شیر مقام اول را دارد . توده گاوهای مرکزی : مثل گلپایگانی که جثه کوچک داشته و مقاوم به بیماری می باشد و از نظر تولید شیر با درصد چربی بالا 6% معروف است . توده گاوهای دشتی : مثل سیستانی از نظر جثه بر گاوهای ایرانی برتر بوده و دومنظوره گوشتی و کار می باشد .تذکر : از گاو سرابی به عنوان جرسی ایران نام می برند به علت مشابه بودن از لحاظ فنوتیپ ، جثه و شرایط آب و هوایی محل پرورش و خصوصیات کمی و کیفی شیر مثل درصد چربی شیر .

مرگ جنين و آبورت

مرگ جنين و آبورت

معمولا عمل لقاح و ادغام تخمک با اسپرم در لوله رحم انجام میگیرد و حدود سه هفته پس از لقاح عمل جایگزینی و کاشته شدن (Implantation , Nidation) جنین در دیواره رحم و تشکیل جفت (Placenta) با کلیه لایه ها و متعلقات تغذیه ای ، حفاظتی و تبادل گاز بین مادر و جنین به انجام میرسد (سه هفته اول باروری اهمیت فراوان برای ادامه حیات جنین دارد زیرا جنین در دیواره رحم جایگزین و کاشته نشده است).
تا هفته هفتم و حدود 50 روز پس از لقاح هرگونه مرگ و از بین رفتن محصول باروری را مرگ جنین میگویند. اغلب مرگهای جنینی در اواخر هفته اول و هفته سوم (مدت زمانی که جنین در دیواره رحم جایگزین و کاشته نگشته است) پس از لقاح رخ میدهد.

دلایل اصلی مرگ جنینی:

• اختلالات ارثی و ژنتیکی

همانند انسانها بنابر اختلالات ژنتیکی نقص جنین و مرگ جنین قابل وقوع میباشد. دلایل آن بسته به غیرعادی بودن کروموزومهای مادری و یا پدری میباشد.
تلقیح مصنوعی دیر و باتاخیر دلیل لقاح اسپرم با تخمک ناشاداب و فرسوده میباشد که اغلب با مرگ جنین همراه است (اهمیت کنترل و نظارت دقیق فحل و زمان مناسب تلقیح مصنوعی).

• تولیدمثل در میان هم نژادها و هم منسب ها (Inbreeding)

جنین های اینگونه دامها اقبال کمی به حیات دارند و نیز دیواره رحم اینگونه دامها قابلیت نگهداری مساعد این جنین ها را ندارند.

• التهابات لوله رحم و رحم

از وظایف لوله رحم حمل تخمک رهاگشته تا رحم و تغذیه آن تا جایگزینی نهایی جنین میباشد.
التهابات لوله رحم بدلیل اختلالات هورمونی باعث کاهش حمایت تغذیه ای و ترانسپورتی جنین در راه لانه گزینی و کاشته شدن جنین میگردد.
التهابات رحم بدلیل وجود میکروبهای ویژه نیز خطری برای نگهداری و جایگزینی جنین در دیواره رحم میباشد.
(مانند Campylobacter fetus , Trichomonas fetus :
IPV – Virus: Infectious pustular vulvovaginitis)

• زایمان دشوار

هر زایمان میبایست دقیقاً کنترل و درصورت لزوم درمان گردد.
در اغلب گاوهای تحت زایمان دشوار عمل بازسازی بافت رحم (دو ماه پس از زایمان) به حد کافی انجام نمیگردد و این سبب مرگ جنین در باروری آینده میشود. این امر بخصوص در گاوهایی که در زمان کمتر از دوماه پس از زایمان تحت تلقیح مصنوعی یا جفتگیری طبیعی قرارمیگیرند مشاهده میگردد.
تلقیح مصنوعی گاوهای تحت زایمان دشوار یا زایمان تحت سزارین برای باروری بعدی بهتر است که سه ماه بعداز زایمان انجام گردد.

اقدامات پیشگیری کننده:

• اجتناب از تولیدمثل هم منسب ها
• اولین تلقیح مصنوعی در شرایط ایده آل حداقل 50 روز پس از زایمان و 90 روز پس از زایمانهای دشوار یا تحت سزارین
• زمان مناسب تلقیح مصنوعی تحت کنترل دقیق دوره فحل
• شرایط محیطی و آب و هوایی مناسب (گرما و رطوبت)

2-آبورت (Abortus)

به زایمان قبل از زمان عادی که نوزاد نارس و قادر به حیات نیست آبورت اطلاق میگردد.
دلایل عمده آبورت آلودگی عفونی یا غیرعفونی میباشد. عاملین عفونت باکتری، ویروس، قارچ و تک سلولیها (Protozoa) میباشند. روند این عفونتها همه گیرانه (بصورت اپیدمی) و پراکنده میباشد.
پس از بروز آبورت اولین سئوال یافتن دلیل آن میباشد و در اسرع وقت دامپزشک مطلع میگردد. قبل از رسیدن دامپزشک جنین مرده و متعلقات کیسه جنینی حتی الامکان محفوظ و خنک نگهداری میگردد زیرا در بررسی آنها مبتوان اغلب پی به دلیل آبورت برد.
تشخیص دقیق آبورت و آلودگی عفونی وغیرعفونی آن برای دامداریها از اهمیت خاصی برخوردار است زیرا مشکل آبورت اغلب همه گیر است. اگر پس از معاینات کلینیکی در محل دامداری علت دقیق آلودگی عفونی مشخص نگردید میبایست جنین مرده به انستیتوهای کنترل پاتولوژیک ارسال گردد تا علت آبورت توسط این انستیتوها تحت آنالیزهای آزمایشگاهی و میکروسکوپی مشخص گردد. اگر توسط انستیتوها نتایج کنترل و دلیل آلودگی عفونی منفی باشد میبایست دلایل آبورت را در اقدامات مدیریتی دامداری جستجو کرد.
تشخیص علت آبورن بخصوص بدلیل آلودگی غیرعفونی بسیار مشکل میباشد و اغلب بستگی به دلایل درونی و جسمانی دام (Habitus) دارد.


A :عاملین آلودگی های عفونی

الف : عفونت باکتریایی

• بروسلا (Brucella abortus)
این عفونت ابتدا مشکلات عمده ای در دامداریها ایجاد میکرد و روند آن همه گیر و دامهای یک دامداری را واگیر میکرد. دلیل اساسی آن خرید دامهای آلوده (بدون پیش کنترل) و خرید آذوقه دام آلوده بود ولی امروزه با اقدامات پیشگیری کننده و کنترل دقیق دامها از بروز آن جلوگیری گردیده است. بروز اغلب آبورتها از ششمین ماه بارداری میباشد.

• لیستریا (Listeria monocytogenes)
آذوقه فاسد قابلیت مساعدی در جذب باکتری بسیار مقاوم لیستریا دارد. این باکتریها درصورت مصرف توسط دامهایی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند میتوانند در مسیر گوارشی ارگانهای دیگر را مانند رحم مبتلا گردانند.
نتیجه زایمان این گاوها گوساله های ضعیف، زایمان زودرس و یا آبورت بین ماه 4 تا 7 بارداری میباشد.

• لپتوسپیر (Leptospira)
این باکتری اغلب ازطریق ادرار جوندگان در مزارع ، آلودگی آذوقه و آب آشامیدنی وارد چرخه غذایی دامها میگردد. مصرف آب آشامیدنی و آذوقه آلوده میتواند دامهای باردار (حداقل از شش ماهگی بارداری) را ابتلا کرده و سبب آبورت گردد. (اهمیت نگهداری آذوقه دام و اجرای تدابیر بهداشتی آن).
• سالمونلا (Salmonella)
برخلاف دیگر باکتریها آلودگی عفونی با این باکتریها همراه با تب و اسهال آبکی و گاهی با لکه های خونی میباشد. دامهای شش ماهه تا هشت ماهه اغلب در معرض آبورت هستند.

• کامپیلوباکتر (Campylobacter fetus)
این عفونت ازطریق گاونر در جفتگیری یا تلقیح مصنوعی با اسپرم آلوده میباشد.
در صورت ابتلا اغلب با مرگ جنینی (بین هفته 4 تا 5 پس از تلقیح) همراه میباشد و این دامها اغلب نشانگر سیکل جنسی نامرتب و تکرار فحل پس از 4 تا 5 هفته پس از تلقیح مصنوعی هستند. در برخی موارد نیز آبورت بین چهارماهگی تا شش ماهگی مشاهده میشود.

• آکتینومیسین پیوژن (Actionomyces pyogenes)
منشا عفونت از التهاب عفونی پستان گاوشیرده میباشد و طی آن دستگاه تناسلی و رحم مبتلا گردیده است. انتظار آبورت از شش ماهگی میباشد.

• کلامیدیا (Chlamydia)
انتقال این باکتریها بیشتر ازطریق کنه و شپش میباشد. این باکتریها سبب التهاب ریه و التهاب مفصل میگردد که همراه با اسهال میباشد. در برخی از دامها بخصوص با سیستم ایمنی ضعیف میتواند دام باردار (از سه ماهگی) همراه با آبورت باشد.

علاوه بر این باکتریها میتوانند باکتریهای ذیل هم سبب آبورت در دامهای باردار باشند:
میکوپلاسما، ریکتزیا (Rickettsia) ، استرپتوکوکها، استافیلوکوکها، هموفیلوس و توبرکولا (Tubercula).

ب: عفونت ویروسی

• (IBR Infectious bovin rhinotracheitis)
این عفونت ویروسی که روند اپیدمیکی (همه گیرانه) دارد دامهایی را شامل میگردد که بیش از 5 ماه آبستن هستند و اغلب بعداز عفونت سه تا چندین هفته طول میکشد که جنین آبورت میگردد.
گاهی علائم ابتلا در دام آبستن دیده نمیشود و جنین ازبین رفته از بدن دفع نمیگردد در این حالت به آن جنین مومیایی میگویند که یا بطور ناگهانی و یا تحت داروهای هورمونی دفع میگردد.

• (BVD-MD Bovin virus diarrhoe – mucosal disease)
گاوهای آبستنی که به این ویروس مبتلا میگردند ویروس را در زمانهای مختلف جنینی به آن انتقال میدهند که نتیجه آن مرگ جنینی، جنین مومیایی، آبورت و نقص نوزاد میباشد.مدت زمان ابتلا و نتایج آن از 10 روز تا سه ماه میباشد.
در مواردی گوساله های آلوده به این ویروس زایمان میگردند که در بدن آنها آنتی کر در مقابل این ویروس وجود ندارد.
این گوساله ها معمولا پس از چند روز از زایمان از بین میروند یا رشد ناکافی دارند و یا این گوساله ها هیچ علائم کلینیکی ندارند و در تمام زندگی خود حامل نهفته این ویروس میباشند.

پ : تک سلولیها (Protozoa)

تریکوموناس (Trichomonas)
در سه ماهه اول آبستنی ابتلا به این عفونت سبب آبورت با روند همه گیرانه میباشد. اغلب جنین تحت تولید چرک در رحم متلاشی میگردد و نتیجه آن التهاب شدید چرکین رحم میباشد.

ت : قارجها و کپک ها

دلیل اصلی آذوقه آلوده به قارچها و کپکها میباشد. قارچها و کپکها قادر به رسیدن از طریق رگهای خونی به جفت میباشند و لایه های کیسه جنینی و جنین را متلاشی میگردانند.


B :آلودگی های غیرعفونی

آلودگیهای غیرعفونی دلایل درونی و برونی دارند که اغلب این دلایل باهم سبب آبورت در گاوهای باردار میگردد.

الف : دلایل درونی
دلایل توارثی و ژنتیکی و نامتوازن بودن ترشحات هورمونی یا درمانهای هورمونی که در سیستهای تخمدان اجرا میگردد عمده ترین دلایل درونی میباشند.

ب : دلایل برونی
دلایل برونی بیشتر روش نگهداری و تغذیه دام میباشد که عامل اصلی ایجاد استرس دامها میباشد. ضربه های نابجا، سرو صدای ناهنجار، واکنشهای آلرژیکی دارویی یا واکسن و آلودگیهای آذوقه ای دام از دلایل عمده آبورت در گاوهای باردار میباشد.

رعایت اقدامات و تدابیر دقیق مدیریتی تغذیه ای، نگهداری، بهداشتی و حمایتی گاوهای باردار ضروری میباشد

عفونت های رحمی

عفونت های رحمی

مقدمه
عفونت های رحمی بعد از عد م تشخیص فحلی بزرگترین مشکل گاوداران در تولید مثل گاو شیری می باشد در گاو هایی که دچار عفونت های شدید رحمی هستند میزان آبستنی از اولین تلقیح آنان 8 درصد پایین تر از گاوهای سالم است گاوها ی پیرتربیشتر در معرض عفونت رحمی می باشند بعد از گذشت دو ماه از زایمان شدت بیماری به کمتر از 10% می رسد
فاکتورهای مهم در بروز عفونت های رحمی
1.عوامل تغذیه
2.عوامل محیطی
3.کمک به زایمان
4.عدم تشخیص دقیق فحلی
5.ترزیقات رحمی بعد از زایمان
عوامل تغذیه ای
کمبود وزن در گاو هنگام زایمان در گاو هائی که نمره بدنی کمی دارند میزان ابتلا به عفونت بیشتر از گاوهای طبیعی است دیگر کمبودها که سبب تغییر در میزان عفونت های رحمی می شوند کمبود کلسیم،سلنیم،ویتامین و در جیره گاو های خشک و شیرده سبب افزایش میزان ابتلا به عفونت های رحمی می شود
عوامل محیطی
بستر آلوده در باکس های زایمان ، فری استال ها و یا در بهار بندها محیطی مناسب برای رشد باکتریها و آلوده سازی دستگاه تولید مثل بوجود می آورد
فضای زایشگاه باید بخوبی تهویه شده،خشک باشد و بستر مناسبی داشته باشد (ترجیحا با کلش)
در طول ماههای مرطوب و سرد باید میزان تهویه را افزایش داد،گاوها و باکس های زایش را به دفعات بیشتر نظافت کرد و تراکم را کاهش داد
در زمانی که عفونت های رحمی رخ می دهد باید زایشگاه و محل نگهداری گاوهای بعد از زایمان را تمیز و ضد عفونی کرد
کمک به زایمان
زایمان های سخت و جفت ماندگی اغلب عفونت رحم را به دنبال دارند در هنگام کار کردن با گاو از دستکش یکبار مصرف باید استفاده شود تا هم گاو و هم کارکنان در مقابل عوامل میکروبی محافظت شوند قبل از زمان مورد نیاز نباید رحم گاو را دستکاری کرد که میزان وقوع عفونت های رحمی در حقیقت با تزریقات مواد ضد عفونی و یا آنتی بیوتیک ها به رحم افزایش پیدا می کند استفاده از پروستا گلندین در بسیاری ازکشور های به عنوان راه حل ارجح نسبت به تزریق رحمی آنتی بیوتیک و آنتی سبتیک پذیرفته شده است فقط درعفونت های شدید رحمی باید از آنتی بیوتیک ها استفاده شود
ترزیقات رحمی بعد از زایمان
تحقیقات نشان می دهد که میزان وقوع عفونت های رحمی در حقیقت با تزریقات مواد ضد عفونی و یا آنتی بیوتیک ها به رحم افزایش پیدا می کند استفاده از پروستا گلندین در بسیاری ازکشور های به عنوان راه حل ارجح نسبت به تزریق رحمی آنتی بیوتیک و آنتی سبتیک پذیرفته شده است فقط درعفونت های شدید رحمی باید از آنتی بیوتیک ها استفاده شود
تشخیص فحلی نا درست
وقتی گاو ها را بطور غلط و در پی تشخیص فحلی نا صحیح تلقیح شوند شانس تلقیح گاوهائی که در حقیقت فحل نیستند و تلقیح می شوند افزوده می شود عوامل عفونت زا در هنگامی که گاو فحل نیست شانس بیشتری در جایگزینی در رحم دارند وقتی گاو ها را بطور غلط و در پی تشخیص فحلی نا صحیح تلقیح شوند شانس تلقیح گاوهائی که در حقیقت فحل نیستند و تلقیح می شوند افزوده می شود عوامل عفونت زا در هنگامی که گاو فحل نیست شانس بیشتری در جایگزینی در رحم دارند بین 5 الی 15 درصد گاوهائی که تلقیح می شوند دارای غلظت های زیاد پروژسترون در سرم خویش می باشند که نشان دهنده ی این است که زمان تلقیح مناسب نیست یکی از مهمترین مکانیزم های دفاعی رحم مهاجرت گلبولهای سفید به داخل رحم می باشد که با افزایش پروژسترون این کار کند می شود این در حالی است که گاو در فحلی واقعی دارای استرادیول زیادی در سرم خون بوده و این هورمون سبب افزایش مهاجرت گلبولهای سفید شده،شدت جریان خون به رحم را افزایش داده و انقباضات رحمی را زیاد می کند تمامی این حالات سبب خنثی کردن باکتریهائی است که به رحم گاو نفوذ کرده اند حتی اگر گاو در زمان صحیح هم تلقیح شود اگر روش تلقیح غیر بهداشتی بوده و یا تکنسین به کار خود وارد نبوده و یا اینکه دقیق عمل نکند سبب می شود که رحم زخم شده و یا اینکه آلوده گردد
جفت ماندگی
پس از زایش زمان طبیعی خروج جفت بین 3 تا 48 ساعت است. پس از زایش بایستی درجه حرارت مقعدی دام را مرتب کنترل کنیم اگربه 7/39 درجه سانتی گراد رسید درمان شروع می کنیم. درمانهای کمکی نظیر تجویز ویتامین A ، مولتی ویتامین و کلسیم در درمان این بیماری سودمند است.مهمترین آنتی بیوتیک برای استفاده از درمان جفت ماندگی ، سسفتیوفور سدیم است که اثر منفی در شیر نمی گذارد. پروسلوز،سقط جنین، دوقلوزائی، و سخت زائی از مهمترین عوامل جفت ماندگی است . مهمترین خسارت ناشی از جفت ماندگی افزایش فاصله ی بین دو زایش است. دام مبتلا به جفت ماندگی بیشتر از سایرین در معرض کتوز ورم پستان، متریت ، جفت ماندگی در شکم بعدی می باشد.
شیب کپل
محل استقراراستخوان ((pinنسبت به استخوان بر جسته (hip)را شیب کپل گویند.
این فاصله بین مثبت 12(استخوان hipبالا)تا منفی 4(استخوانpinبالا)می باشد.
طول کپل
فاصله بین دو استخوان hipوpinرا طول کپل گویند.
معمولا این فاصله بین 48 تا 58 سانتی متر می باشد.
عرض کپل
فاصله بین دو استخوان pinدرقسمت مرکزی استخوان راعرض کپل می گویند.
معمولا این فاصله بین10 تا 26 سانتی متر می باشد.
فحلی چیست
فحلی یک مقطع زمانی کوتاه پذیرش جنسی تلیسه یاماده گاو غیر آبستن که معمولاهر18تا 24روزیک بار تکرار می شود.یک گاو موقعی بارور می شود که یک تخمک از تخمدان آزاد کند که این عمل 10 تا14ساعت بعدازخاتمه فحلی .یا 18تا32ساعت بعدازشروع فحلی صورت می گیرد
طول و زمان فحلی
22درصدگاوها فحلی خود رابین ساعات 6 صبح تا 12ظهر نشان داده اند از ساعت12تا 6 بعدارظهرفحلی ها افت نموده وبه 10درصدرسیده وسپس درصد آنها از 6 بعدازظهرتا12شب بیشتر شده وبه 52 درصد رشد نموده است بالاترین رویداد ایست فحلی از ساعت12شب تا 6 صبح وبه میزان 34 درصد بوده است
مهمترین علایم فحلی ایستادن
با اطمینان ترین علایم فحلی همواره این نشانه است که تلیسه یا گاو فحل برای گاو نر،ویا تلیسه وگاوهای دیگر می ایستد واجازه سوار شدن می دهد.این پدیده به ایستا فحلی معروف است که بهترین زمان تلقیح و باروری گاو می باشد. گاوهای فحل معمولا عصبانی می شوند وبیش از حالات طبیعی نعره می کشند،بی قرارند ومرتبا دور بهاربند راه می روند ودم خود را بالا گرفته و به طور منقطع ادار می کنند.کمر خود را خم کرده و نسبت به افراد وکارگران حساس ومتوجه می گردند و با کم شیر شدن در شیردوشی ،و شفاف شدن جشمانشان فحلی را مشخص می سازند. از علایم فابل اطمینان فحلی حریان ماده مخا طی زلال ،غلیظ وجسبناک است که از واژن وفرج به صورت طنابی آویزان می گردد و یا روی دم وکپل حیوان چسبیده است. این ترشحات مخاطی بیشتر در موقع سوار شدن حیوان فحل به سایر دامها به علت زیا د شدن شیب بدن از فرج خارج ونمایان می گردد.
نکته
گاوها در هر سیستمی که نگهداری می شوند لازم است که حداقل روزی دو بار ،وهر بار 30 دقیقه برای مشاهده فحلی یابی وقت صرف شود . بایستی توجه کنیم که بستر وزیر پای گاوها را خوب تهیه کنیم تا مشکلاتی برای سواری دادن گاوها پیش نیاوریم و بهتر است که یک ماده گاو خشک در داخل گاوهای فحل رها کنیم چرا که گاوهای خشک تعقیب کننده و سوار شونده و فحل یابیهای خوبی هستند .
نتیجه گیری
برنامه ریزی بهداشتی گله یکی از حساس ترین قسمت ها در جهت حفظ دستگاه تولید مثل دام می باشد و در این راستا باید مشکلات فعلی شناسائی شوند معاینه مداوم دامهای تازه زایمان کرده به دامدار کمک می کند که مشکلات بالقوه را زود تشخیص داده و سریعا نسبت به درمان اقدام کرد در این نوشتار عوامل اصلی عفونت های رحمی مورد بررسی قرار گرفت ولی فاکتورهای زیادی در بروز این مشکلات دخالت دارند و باید با مدیریت قوی انان را به تدریج شناسائی و رفع کرد

نظر بدهيد
نوشته شده توسط عبدالحسین احمدیان در چهارشنبه 30 آذر1390

مهم ترین نژادهای گوشتی و شیری

مهم ترین نژادهای گوشتی و شیری

نژادهای گوشتی

1- آنگوس (Angus)


نام اهلی این نژاد آبردین آنگوس (Aberdeen Angus) و منشاء آن اسکاتلند است. گاوهای آنگوس به رنگ سیاه می باشند. پوشش مویی بدن آنها نرم بوده و بدون شاخ هستند. این نژاد دارای بدنی تنومند بودن و از نظر پرواربندی مناسب می باشد. این گاوها بسیار مقاوم بوده و به آسانی به شرایط گوناگون خو می کنند. از این رو برای بهبود گوشت در بیشتر نقاط جهان ، برای آمیزش با گاوهای بومی برگزیده شده اند. چون بی شاخی صفتی غالب است گوساله های نسل اول بدون شاخ خواهند بود که از نظر آسان کارکردن ، زخم نکردن پوست و زیان نرساندن به گوشت دارای اهمیت است. تعدادی از این نژادها حامل ژن مغلوب بوده و در بعضی مواقع گوساله قرمز رنگ از والدین سیاه رنگ به دنیا می آیند. گوساله معمولاً به آسانی و بدون نیاز به کمک زاده می شوند و به همین دلیل است که در بسیاری از تلیسه های گاوهای شیری را با گاوهای نر این نژاد جفتگیری می دهند.
2- آنگوس قرمز (Red Angus)


گله های این نژاد حاصل تلاقی گاوهای قرمز اصلاح شده با گاوهای قرمز حاصل از آنگوس سیاه می باشند. فرزندان حاصل از تلاقی های آنگوس قرمز همیشه قرمز رنگ می باشند . در حالیکه ژن قرمز مغلوب می باشد.این نژاد به غیر از رنگ از سایر جهات شبیه آنگوس سیاه است آنگوس قرمز آب و هوای گرم را نسبت به آنگوس سیاه بیشتر و بهتر تحمل می کند.


3- شارولی (Sharolais)


یکی از قدیمی ترین نژادهای گاوهای گوشتی فرانسوی است. این نژاد در منطقه شاروله در مرکز فرانسه توسعه یافته است. اگرچه در آغاز، نژادی دو کاره ( کار و گوشت) بوده، اما به دلیل نبود نیاز به گاو برای انجام کار و با پیشرفت تکنولوژی به نژادهای گوشتی تبدیل شده است. گله های شارولی در آمریکا ، کانادا ، جزایر باهاما، انگلستان، ایرلند ، ژاپن و فرانسه وجود دارد. گاو شارولی سفید متمایل به کرم بوده و پوستی صورتی رنگ دارد. گاو نر بالغ وزنی برابر 907 تا 1134 کیلوگرم و گاو ماده بالغ نیز وزنی برابر 680 تا 816 کیلو گرم دارد. به طور معمول شاخدار بوده و شاخها سفید رنگ ، باریک و نوک تیز می باشد. بعضاً شارولی بدون شاخ نیز مشاهده می شود. کیفیت لاشه آن بسیار عالی بوده و به دلیل نداشتن چربی زیر پوست ، می توان بدون افزایش چربی روی لاشه آن را تا وزنهای زیاد پروار کرد. میزان چربی درون ماهیچه ای لاشه زیاد است . این نژاد سازگاری خوبی با اکثر مناطق دارد و در برنامه های تلاقی نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
4- چیانینا یا کیانینا (Chianina)

منشأ این نژاد ، دره کیانینا در ایتالیا می باشد و یکی از قدیمی ترین ن‍ژادهای گاو در ایتالیا و احتمالاً یکی از قدیمی ترین نژادها در جهان بوده و قبل از زمان امپراتوری رم وجود داشته است. بلندی قد گاو نر چیانینا به 8/1 متر می رسد و وزنی بالغ بر 1814 کیلوگرم دارد. بلندی قد گاو ماده نیز به 5/1 متر و وزن آن به 1088 کیلوگرم می رسد. این نژاد دارای موههای کوتاه و نرم و به رنگ سفید است. گوساله های خالص در زمان تولد به رنگ قهوه ایی سوخته هستند اما در 4-3 ماهگی سفید رنگ می شوند. انتهای دم ، مژه ها و سم ها سیاهرنگ ، سر مستقیم و صورت دراز است. در دامهای جوان شاخها سیاه هستند ولی در 2 سالگی زرد رنگ می شوند. مهمترین ویژگی این نژادها همانطور که ذکر شد اندازه بسیار بزرگ آن است. چیانینا به دلیل شیوه کاربرد آن در دراز مدت به نژاد کاری تبدیل شده است. حیوانی است با دست و پا و سم بسیار نیرومند که می تواند مسافت زیادی را به راحتی طی کرده و با سرعت کار کند. مقاومت این نژاد در برابر گرما و بیماری بسیار زیاد بوده و می تواند در نواحی گرم و هم معتدل زندگی کند. در ایتالیا این نژاد از حالت دو منظوره بودن ( گوشت و کار) خارج شده و به نژاد گوشتی تبدیل می شود. کیفیت لاشه آن بسیار خوب است و حتی در وزنهای بسیار بالا نیز چربی گوشت آن اندک است.
5- گالووای (Galloway)


این گاوها برای سده های پیاپی در جنوب غربی اسکاتلند دیده می شوند. گفته می شود این نژاد هرگز با نژادهای دیگر آمیخته نشده و بنابراین کهن ترین نژاد گوشتی بریتانیا است. این گاوها بسیار مقاوم بوده و سرما ، باد و باران و برف را بخوبی پذیرا هستند. دارای پوستی کلفت و موهای دراز و پر پشت هستند.که آنها را حفاظت می کنند. قابلیت چرای آن بسیار خوب است و مراتعی که برای سایر نژادها مناسب نیستند برای این گاوها بسنده است. گاوها بیشتر سیاهرنگ هستند. یک سویه از این نژاد نواری سفید پیرامون کمر دارد و به Belted Galloway معروف است. به طور طبیعی این گاو بدون شاخ است.
6- هرفورد (Herford)

منشأ هرفورد از بخش هرفورد در انگلستان می باشد. این نژاد دارای صورت سفید و بدنی قرمز رنگ بوده و شکم ، پاها و دم افشان نیز سفیدرنگ می باشد. هرفورد نژادی شاخدار و دست آموز بوده و کار کردن با آن راحت می باشد. همچنین تولید گوساله این نژاد تحت شرایط سخت از سایر نژادها بیشتر است. وزن هرفورد نر در حدود 834 کیلوگرم و وزن هرفورد ماده 544 کیلوگرم است. گاوهایی مقاوم با توان چرای بسیار مناسب هستند و به آسانی می توان آنها را در مراتع پروار کرد. هرفورد بدون شاخ نیز وجود دارد که منشأ آن از آیوای آمریکاست و به غیر از شاخداری و بدون شاخی ، سایر خصوصیاتی شبیه هرفورد شاخدار دارد.
7- لیموزین(Limousin)

منشأ این نژاد استان لیموزین در غرب فرانسه است. خاک این ناحیه فقیر بوده و به دلیل شرایط بسیار سخت محیطی گاوهای این ناحیه بسیار مقاوم هستند. در سراسر سال می توان گاوها را در هوای آزاد نگهداری کرد. گاوها توان تحمل هوای بسیار گرم تا بسیار سرد را دارند. لیموزین در آغاز نژادی دو منظوره برای کار و گوشت بوده اما بعدها ویژگی های گوشتی آن مورد تأکید قرار گرفت. رنگ این گاوها زرد مایل به قهوه ای ، سر آنها کوتاه و پیشانی و پوزه آنها پهن است. شاخها ، کوتاه و متوسط و به رنگ زرد طلایی ( بلوند) هستند که به سوی جلو رشد می کنند. گردن کوتاه و شانه ها صاف است. قفسه سینه گسترده ، دنده ها برجسته و کپل بزرگ است. پاها نسبتاً کوتاه و با وجود استخوان بندی ظریف بسیار نیرومند است.

8- ماین آنجو(Main – Anjou)

منشأ این نژاد کشور فرانسه می باشد.ماین آنجوحاصل تلاقی شورت هورن نر انگلیسی و مانسل ماده فرانسوی است. اصالتاً این نژاد حیوان کاری است و در اثر اصلاح نژاد برای صفات تولید شیر و گوشت توسعه یافته است. ماین آنجو امروزه به عنوان یک تولید کننده عالی گوشت در نظر گرفته می شود. رنگ آن قرمز تیره و سفید می باشد و دارای رنگدانه های روشنی بر روی پوست خود هستند. این نژاد دارای شاخ با اندازه متوسط می باشد که به سمت جلو پیچش دارد و حیوانی آرام بوده و به راحتی دست آموز می گردد.


9- شورت هورن و شورت هورن بدون شاخ (Short horn and polled short horn)

منشأ این نژاد از شمال انگلستان است و گاوهای شورت هورن به رنگ قرمز و سفید و یا ابرش دیده می شوند. شاخ این گاوها کوتاه است. در گاوهای نر، خمش شاخ به سمت جلو و در گاوهای ماده به سوی جلو و درون است. گاو نر بالغ وزنی معادل 1088 کیلوگرم و ماده آن 680کیلوگرم دارد. شورت هورن توانایی سازگاری با شرایط آب و هوای مختلف را دارد. از این نژاد در تلاقی بسیار استفاده می شود و دارای خصوصیات مادری خوب و توانایی شیردهی عالی می باشدو شورت هورن لاشه مناسب و مطلوب تولید می کند. اگرچه این نژاد زمانی یکی از نژادهای بسیار مشهور جهان و از نظر تعداد بسیار زیاد بوده ، اما اکنون در نتیجه رقابت با گاوهای شیری و گوشتی خالص تعداد آنها بسیار اندک است. گونه ایی از آن در استرالیا بوجود آمده که به نام شورت هورن ایلاوارا معروف است.
10- سیمنتال (Simmental)

منشأ این نژاد از دره سیمن در کشور سوئیس است و به همه کشورهای مجاور یافته است. حدود نیمی از گاوهای کشور سوئیس از این نژاد بوده و یکی از مشهورترین نژادها در اروپا می باشد. در فرانسه به نام Pie Rouge و در آلمان به نام Fleckvieh نامیده می شود.تخمین زده می شود که هم اکنون بیش از 35 میلیون رأس از این نژاد در اروپا موجود باشد. گاو سیمنتال ، دارای صورتی روشن و بدنی با لکه هایی به رنگ قرمز می باشد و شاخه هایی با اندازه متوسط دارد. این حیوان بدنی بزرگ داشته ، وزن گاو نر بالغ 1043 تا 1179 کیلوگرم و وزن ماده بالغ آن 658 تا 816 کیلوگرم است. این نژاد در هردوره شیردهی 4082 کیلوگرم شیر با %4 چربی تولید می نماید.
11- براهمن (Brahman)

این نژاد در جنوب غربی ایالات متحده آمریکا توسعه یافته است و منشأ اصلی آن از کشور هند است و از گاو Bos indicus بوجود آمده است. Bos indicus دارای کوهان بوده که اغلب به نام زبو معروف هستند. گوشت خوب و بلوغ زودرس از صفات این نژاد می باشد و همچنین در تلاقی ها از آن استفاده می شود و نتایج هیبرید آنها به وجود آوردن گاوهای گوشتی خوبی بوده است. رنگ برهمن خاکستری روشن یا قرمز و تقریباً سیاه می باشد ولی غالباً به رنگ خاکستری روشن تا خاکستری نیمه روشن دیده می شوندو علاوه بر کوهان ، پوستی شل و افتاده و به زیر گلو و گوشها آویزان دارند. موی بدن گاوهای برهمن کوتاه ، پر پشت و براق است. سر گاوهای برهمن دراز شاخهای آنها کوتاه است. کوهان در این گاوها کاملاً مشخص است. گاوهای برهمن تا سن 5 الی 6 سالگی نیز به رشد خود ادامه می دهند. پایداری آنها در برابر گرمای زیاد محیطی و بیماریها از ویژگیهایی است که موفقیت این نژاد در نواحی گرم را سبب شده است. برهمن از نظر تولید گوشت در نواحی گرم و مرطوب نقش مهمی دارد و اکنون در بیش از 60 کشور جهان دیده می شود.
12- برانگوس(Brangus)

این نژاد از تلاقی گاوهای برهما و آنگوس بوجود آمده است و اولین تلاقی در سوئیزیانای آمریکا صورت گرفته است. برانگوس به رنگ سیاه و بدون شاخ می باشد. این نژاد سازگاری خوبی با آب و هوای متنوع داشته و خصوصیات مادری خوب ، راندمان غذایی بالا و تولید لاشه مناسب نیز از صفات دیگر آن است. موهای سیاه برانگوس راست ، کوتاه است . سر ، متوسط و پیشانی و پوزه پهن است . گاوها بدون کوهان اند. کیفیت گوشت از نظر میزان چربی درون ماهیچه ایی همانند آنگوس است. گوساله ها به آسانی زاده می شوند و بنابراین گاوهای نر برانگوس را می توان برای نژاد آمیزی با تلیسه های نژاد های دیگر بکار برد.
13- درات ماستر (Drought master)
این نژاد در استرالیا ایجاد شد که ترکیب %50 برهمن و %50 شورت هورن دارد. دارای کوهانی کوچک و رنگ قرمز بوده و گاوها ممکن است شاخدار یا بی شاخ باشند. این گاو در شرایط سخت مانند گرمای زیاد و مراتع فقیر رشد مناسب دارند و هنگامی که تغذیه آنها بهتر شود ، به سرعت واکنش مناسب نشان می دهند. پایداری آنها نسبت به کنه زیاد است و در نتیجه از بیماریهایی که بوسیله کنه منتقل می شود کمتر آسیب می بینند.

- ماری گری (Murray Grey)
منشأ این نژاد نیز استرالیا است و در منطقه ای واقع در دره رودخانه ماری بوجود آمده . در سال 1905 یک ماده گاو شورت هورن به رنگ ابرس که با یک گاو نر آنگوس جفتگیری کرده بود ، گوساله ای بدنیا آورد که رنگ آن خاکستری بود. این نژاد بسیار مقاوم و آرام بوده و از نظر جنسی زود رس است. تولید لاشه های پرگوشت و کم چربی از ویژگیهایی است که باعث موفقیت این نژاد شده است. در سال 1967 ، سه لاشه از استرالیا به انگلستان فرستاده شد تا در مسابقه ای شرکت کنند. این لاشه ها مقام اول تا سوم را بدست آوردند.
از سایر نژادها می توان به سنپول(Senpol) ، پینزگاوور(Pinzgaur)،ردپول(Redpoll)و ... اشاره کرد.

موطن اصلی این نژاد از استان ایر در اسکاتلند می باشد که در طی قرن هجدهم توسعه یافته است. ایر شایر به رنگ قرمز گیلاسی بوده و دیگر رنگهای آن قهوه ای مایل به قرمز ، قهوه ای یا سفید می باشد. رنگ سفید ممکن است مخلوط با قرمز یا قهوه ای باشد. رنگ مطلوب این نژاد که تولید کنندگان آن ترجیح می دهند. رنگ قرمز و سفید متمایز شده و رنگ سیاه یا راه راه سیاه در زمینه خاکستری می باشد. شاخهای ایر شایر دارای پیچش به سمت بالا و خارج می باشد و طول شاخ متوسط و نوک آن تیز می باشد. ایر شایر دارای پستانهایی متعادل بوده که در یک خط راست قرار دارند و نوک پستانها اندازه متوسطی دارند. به دلیل شرایط محیطی ( یعنی کوه ، تپه های خشن ، هوای سرد و باران زیاد) نژاد ایرشایر کاملاً مقاوم است. اندازه گاوها نسبتاً کوچک است. بنابراین گوساله های نر را نمی توان برای تولید گوشت پرورش داد. مگر اینکه گاوهای ماده با گاو نر نژادهای گوشتی ، نژاد آمیزی شوند. مقدار شیر تولیدی اینگونه گاوها نسبت به اندازه آنها خوب است و می توانند تا 4000 کیلوگرم شیر با %4 چربی تولید کنند.گلبولهای چربی ریز هستندو بنابراین به آسانی در بالای شیر جمع می شوند و از این نظر شیر این نژاد برای تولید پنیر بسیار مناسب است. به دلیل کمبود علوفه و وجود مراتع نا مرغوب نژاد ایرشایر با گذشت زمان به نژادی تبدیل شده که بیشترین قدرت استفاده از کمترین مقدار علوفه را دارد. برای پدید آوردن این نژاد بیشتر بر شکل پستان تأکید شده است. وزن ماده گاوها نزدیک به 600 کیلو گرم می باشد اما وزن گاوهای نر ممکن است به 900کیلوگرم هم برسد.
2- براون سوئیس (Brown swiss)
منشاء این نژاد از کشور سویس بوده و احتمالا" یکی از قدیمی ترین نژادهای شیری می باشد . این نژاد در آلپ توسعه یافته و عقیده بر این است که هیچ نژاد خارجی دراین توسعه نقش نداشته است . در کندوکاوهای باستان شناسی در سویس ، اسکلت گاوهای متعلق به 4 هزار سال پیش از میلاد مسیح بدست آمده است که همانند اسکلت گاوهای براون امروزی است . در سویس گاوهای براون در فصل بهار چرای خود را از دامنه کوههای نزد آغاز کرده و به تدریج با نزدیک شدن تابستان در دامنه های فرازمند
گاوهای براون سوئیس برای این منظور گاوهایی بوجود آمده اند که تولید شیر آنها زیاد ولی چربی آنها اندک است. امروزه از این نژاد بیشتر بعنوان نژاد دو منظوره ( گوشت و شیر) استفاده می شود. تولید شیر براون سوئیس برای یک نژاد دومنظوره خوب است و به طور میانگین 4000کیلوگرم شیر با چربی 8/3 درصد چربی تولید می کند. تولید گوشت آن نیز خوب است. به گونه ایی که افزایش وزن روزانه برابر یک کیلوگرم برای گاوهای نرو گاوهای نر اخته یاد شده است. رنگ گاوها قهوه ای باز ( روشن) تا قهوه ای تیره ، متغیر است و موهای پیرامون پوزه ، درون گوش و پایین ساق ها معمولاً کم رنگتر است. شاخها بیشتر سفید ، انتهای آنها سیاه و اندازه آنها کوچک تا متوسط است. سر گاوهای براون سوئیس عریض و صورت آنها پهن است. براون سوئیس نژادی آرام بوده که به لجوج بودن شهرت یافته است. میانگین وزن گاو ماده، نزدیک به 600 کیلوگرم است و در گاو نر به 1000کیلوگرم می رسد.
3- گرنزی(Guernsey)

موطن این نژاد از جزیره گرنزی در انگلستان است. رنگ حنایی باعلامتهای سفید رنگ روی بدن ، پوست زرد رنگ و پوزه نخودی رنگ از مشخصات این نژاد می باشد. شاخهای گرنزی به سمت بیرون انحنا داشته و رو به جلو می باشد که طول آن متوسط و نوک آن باریک و تیز است . گاوهای گرنزی اندکی بزرگتر از گاوهای جرزی هستند، اما شکل ظاهری و ویژگیهای شیر آنها همانند جرزی است. درصد چربی شیر گرنزی ، کمتر از نژاد جرزی است ، اما رنگ شیر گرنزی زردتر است که ناشی از کاروتن بیشتر در شیر آن است. گاوهای گرنزی به دلیل کوچک بودن اندام برای تولید گوشت مناسب نیستند. گاوهای گرنزی اندکی دیرتر از گاوهای جرزی بالغ می شوند و قدرت چرای آنها هم به خوبی گاوهای جرزی نیست رنگ بیشتر گاوهای گرنزی زرد آهویی است که گاهی لکه های سفیدی نیز دارد. پوزه به رنگ زرد کرمی ، سم ها زرد کاهی و انتهای دم سفید است. گاوهای گرنزی در انگلستان نزدیک به 3600 کیلوگرم شیر با 6/4 درصد چربی تولید می کنند.
...................
4- هلشتاین(holstein)

.............
مرکز پرورش این نژاد استان فریسلند واقع در شمال هلند بوده و از جمله پرشیر ترین نژادهای دنیا به شمار می آید.
رنگ این نژاد بصورت ابلق سیاه و سفید بوده و کلیه خصوصیات شیرواری را دارا می باشد و میزان تولید سالانه شیر آن در سال 1999 در حدود 10 تن اندازه گیری شده است.
گاوهای تاپ این نژاد تا 30 تن تولید در سال را داشته اند. مقدار چربی شیر در این نژاد مورد توجه نبوده و مقدار چربی شیر آنها در حدود 4/3 تا 2/4 درصد متغیر است .
در صد پروتئین شیر این نژاد در حدود 11/3 درصد گزارش شده اشت.
قد این گاو 35/1 تا 45/1 متر بوده و وزن گاوها به 700 الی 750 کیلوگر می رسد.
این گاو دارای سری ظریف، سینه ای فراخ و شاخی کوچک و پستانهایی شکیل و پررشد می باشد. این نژاد هر چند بومی کشور هلند است ولی در تمام کشورهای جهان به خوبی پرورش یافته و امروزه پر تعداد ترین گاو د ر جهان می باشد.
اصیل ترین گاوهای هلشتاین رنگ پوستشان از مفصل مچ ( کارپ ) به پایین ، کاملاً سفید می باشد که این مورد ساده ترین روش برای تعیین اصالت گاوهای هلشتاین است، البته میزان تولید شیر و تولید مناسب تحت تاثیر این ویژگی نمی باشد و این ویژگی از اهمیت چندانی برخوردار نیست.
وزن تولد این نژاد حدود 42 کیلوگرم است که هنگام بلوغ نرهای آن تا حدود یک تن وزن را دارا می باشند.

حذف شاخ

حذف شاخ

[h=4][/h][h=4][/h]