معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
معلم ما به خط فاصله میگفت: خط تیره!!
او میدانست که فاصله ها چه بر سر ما خواهد آورد........
http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=74863&d=1323079522
او میدانست که فاصله ها چه بر سر ما خواهد آورد........
http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=74863&d=1323079522
از روزی که رفتی
نگاهم فقط یک نقطه را میبیند:جایی که چشمان تو را یاد آور میشود...
گفتی: میرم،سکوت کردم
گفتی:یکی دیگه رو دارم،سکوت کردم
نگاهم همچنان مبهوت است.لب هایم سکوت را محکم در آغوش گرفته.
گوشهایم صداهایی میشنود؛فراموشش کن،الان معلوم نیست با کی خوش وخرم داره میچرخه،از اون بهتر زیاده،فراموشت
کرده..
عیب نداره،فراموش کنه،من که فراموشش نکردم
دوستم نداره؟عیب نداره،من که دوستش دارم.
با یکی دیگست؟عیب نداره،من که بهش وفادارم.
من نگران خودم نیستم،فقط نگران اینم که؛هر عملی عکس العملی داره،میدونم که تو منو شکستی،ولی اینم میدونم که
تو تحمل شکسته شدن نداری...
نگاهم فقط یک نقطه را میبیند:جایی که چشمان تو را یاد آور میشود...
گفتی: میرم،سکوت کردم
گفتی:یکی دیگه رو دارم،سکوت کردم
نگاهم همچنان مبهوت است.لب هایم سکوت را محکم در آغوش گرفته.
گوشهایم صداهایی میشنود؛فراموشش کن،الان معلوم نیست با کی خوش وخرم داره میچرخه،از اون بهتر زیاده،فراموشت
کرده..
عیب نداره،فراموش کنه،من که فراموشش نکردم
دوستم نداره؟عیب نداره،من که دوستش دارم.
با یکی دیگست؟عیب نداره،من که بهش وفادارم.
من نگران خودم نیستم،فقط نگران اینم که؛هر عملی عکس العملی داره،میدونم که تو منو شکستی،ولی اینم میدونم که
تو تحمل شکسته شدن نداری...
دیر شده نازنین پرستوها رفته‌اند و دیگر برای هیچ کس دلتنگ نمی‌شوم
دلتنگی نیست،
تنگ دلی ست این که غربال میکند همه‌مان را این‌روزها
دلتنگی نیست،
تنگ دلی ست این که غربال میکند همه‌مان را این‌روزها
فقط بهش بگید:صبرم تموم شد...
فقط بگید:از طعنه ها و زخم زبون ها خسته ام...
بگید:جون همونی که دوستش داره،اون که براش الان عزیزه،خواهشا" توی این شب ها دعا کنه زندگی من تموم بشه،عمر من باشه باقی عمر اون.
نمیخوام دیگه بمونم.
میرم اون دنیا منتظرش میمونم...
فقط بگید:از طعنه ها و زخم زبون ها خسته ام...
بگید:جون همونی که دوستش داره،اون که براش الان عزیزه،خواهشا" توی این شب ها دعا کنه زندگی من تموم بشه،عمر من باشه باقی عمر اون.
نمیخوام دیگه بمونم.
میرم اون دنیا منتظرش میمونم...
[h=2] [/h]
حالا که رفته ای....... ساعتها به این می اندیشم که....
چرا زنده ام هنوز؟؟؟؟
مگر نگفته بودم بی تو میمیرم!!!!!
خدا یادش رفته اس مرا بکشد؟؟؟؟
یا تو قرار است برگردی؟؟؟؟؟
چرا زنده ام هنوز؟؟؟؟
مگر نگفته بودم بی تو میمیرم!!!!!
خدا یادش رفته اس مرا بکشد؟؟؟؟
یا تو قرار است برگردی؟؟؟؟؟
ای دلم دیدی ماتت کردو رفت..... خنده ای بر خاطراتت کردو رفت.....
من که گفتم این بهاره افسرده ایست.....
من که گفتم این پرستو رفتنیست....
آه عجب کاری به دستم داد دل.....
هم شکستو هم شکستم داد دل......
من که گفتم این بهاره افسرده ایست.....
من که گفتم این پرستو رفتنیست....
آه عجب کاری به دستم داد دل.....
هم شکستو هم شکستم داد دل......
بی قرار توام ودر دل تنگم گله هاست
آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست
مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی وبین من وتو فاصله هاست
آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد
بال وقتی قفس پر زدن چلچله هاست
بی هر لحضه مرا بیم فرو ریختن است
مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست
باز می پرسمت از مسئله دوری وعشق
وسکوت تو جواب همه مسئله هاست
آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست
مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی وبین من وتو فاصله هاست
آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد
بال وقتی قفس پر زدن چلچله هاست
بی هر لحضه مرا بیم فرو ریختن است
مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست
باز می پرسمت از مسئله دوری وعشق
وسکوت تو جواب همه مسئله هاست
دیروز با یه دسته گل اومده بود دیدنم........... با نگاهی مهربون همون نگاهی که سالها آرزوش رو داشتم و ازم دریغ می کرد......می خواستم اشکاشو پاک کنم اما نمی تونستم فقط نگاش کردم و اون رفت ولی سنگ قبرم خیس خیس بود.....!
مخمل نرم صدایت
چه انقلابی بر پا کرده است
در دلم
ولی آخه چراااااااااااااااااااااااااااااااااا........................
چه انقلابی بر پا کرده است
در دلم
ولی آخه چراااااااااااااااااااااااااااااااااا........................
غمگین ترین ماجرای زندگی مرگ انسان ها نیست
بلکه رسدن به مرحله ایست که دیگر نتوانند عشق بورزند
به زووووووووووووووووووووووووووور
بلکه رسدن به مرحله ایست که دیگر نتوانند عشق بورزند
به زووووووووووووووووووووووووووور
خسته ام!خسته ام از کسانی که فقط و فقط میخواستند وقتشان را با من پر کنند...
حوصله شان سر رفته بود...فرقی نمیکرد با کی...فقط میخواستند وقتشان را برایشان پر کنی! همین...
و خسته ترم ، از کسانی که در عالم مجاز و حقیقت دوستشان داشتم ولی نفهمیدند مرا...
حواسم بود که حواسشان نبود
ندیدند مرا یا که نخواستند ببینند مرا.. نفهمیدند که دوستشان دارم ولی من... نفهمیدند که من همان امضایم بودم و هستم... بگذار هیچ وقت نفهمند!بگذار و بگذر..
شاید روزی ، کسی ، جایی ، و به بهانه ای بفهمد مرا....خداحافظ...
حوصله شان سر رفته بود...فرقی نمیکرد با کی...فقط میخواستند وقتشان را برایشان پر کنی! همین...
و خسته ترم ، از کسانی که در عالم مجاز و حقیقت دوستشان داشتم ولی نفهمیدند مرا...
حواسم بود که حواسشان نبود
ندیدند مرا یا که نخواستند ببینند مرا.. نفهمیدند که دوستشان دارم ولی من... نفهمیدند که من همان امضایم بودم و هستم... بگذار هیچ وقت نفهمند!بگذار و بگذر..
شاید روزی ، کسی ، جایی ، و به بهانه ای بفهمد مرا....خداحافظ...
این روزها تلخترم از قهوه ای که تو را قسمت فال من نکرد...
[FONT="]♡[/FONT][FONT="]بازم [/FONT][FONT="]سکوت[/FONT][FONT="] میکنم[/FONT][FONT="]♡[/FONT][FONT="][/FONT]
[FONT="]اره رفیق منم خسته[FONT="]
[FONT="]ام...خسته از تکرار...خسته از این که[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]نمیتونم[/FONT][FONT="] [/FONT][/FONT][FONT=MRT_Poster_10]داد بزنم[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT=MRT_Sayeh-1]هه[/FONT]
نبودی به عکست پیله کردم
به یادت سال ها گریه کردم
جلو عکست سرم گیج رفت
زمین خوردمو باز سجده کردم
تو ماهی که بر من در خسوفی
تو خورشیدی که سال ها در کسوفی
شب و روزم همه در سیاهیست
تو بهترین یادگار فصولی
وقتی رفتی دور شد ازم بخت
خوشی رفت و بربست ازم رَخت
از اون روز در فکر و خیالم
جهنم شده برایم زندگی سخت
به یادت سال ها گریه کردم
جلو عکست سرم گیج رفت
زمین خوردمو باز سجده کردم
تو ماهی که بر من در خسوفی
تو خورشیدی که سال ها در کسوفی
شب و روزم همه در سیاهیست
تو بهترین یادگار فصولی
وقتی رفتی دور شد ازم بخت
خوشی رفت و بربست ازم رَخت
از اون روز در فکر و خیالم
جهنم شده برایم زندگی سخت
گر غصه روزگار گویم
بس قصه بی شمار گویم
یک عمر هزارسال باید
تا من یکی از هزار گویم
چشمم به زبان حال گوید
نی آن که به اختیار گویم
بر من دل انجمن بسوزد
گر درد فراق یار گویم
مرغان چمن فغان برآرند
گر فرقت نوبهار گویم
یاران صبوحیم کجایند
تا درد دل خمار گویم
کس نیست که دل سوی من آرد
تا غصه روزگار گویم
درد دل بی‌قرار سعدی
هم با دل بی‌قرار گویم
بس قصه بی شمار گویم
یک عمر هزارسال باید
تا من یکی از هزار گویم
چشمم به زبان حال گوید
نی آن که به اختیار گویم
بر من دل انجمن بسوزد
گر درد فراق یار گویم
مرغان چمن فغان برآرند
گر فرقت نوبهار گویم
یاران صبوحیم کجایند
تا درد دل خمار گویم
کس نیست که دل سوی من آرد
تا غصه روزگار گویم
درد دل بی‌قرار سعدی
هم با دل بی‌قرار گویم
اگر تو بازنگردی
چگونه خواهم مرد
نهال های جوان اسير گلدان را
كدام دست نوازشگر آب خواهد داد
چه كس به جای تو آن پرده های توری را
به پشت پنجره ها پيچ و تاب خواهد داد
اگر تو بازنگردی
اميد آمدنت را به گور خواهم برد
و كس نمی داند
كه در فراق تو ديگر
چگونه خواهم زيست
چگونه خواهم مرد
فریاد من از فراق یارست
و افغان من از غم نگارست
بی روی چو ماه آن نگارین
رخساره من به خون نگارست
خون جگرم ز فرقت تو
از دیده روانه در کنارست
درد دل من ز حد گذشتست
جانم ز فراق بی‌قرارست
کس را ز غم من آگهی نیست
آوخ که جهان نه پایدارست
از دست زمانه در عذابم
زان جان و دلم همی فکارست
سعدی چه کنی شکایت از دوست
چون شادی و غم نه برقرارست
و افغان من از غم نگارست
بی روی چو ماه آن نگارین
رخساره من به خون نگارست
خون جگرم ز فرقت تو
از دیده روانه در کنارست
درد دل من ز حد گذشتست
جانم ز فراق بی‌قرارست
کس را ز غم من آگهی نیست
آوخ که جهان نه پایدارست
از دست زمانه در عذابم
زان جان و دلم همی فکارست
سعدی چه کنی شکایت از دوست
چون شادی و غم نه برقرارست
[h=2][/h]
اگه این زندگی باشه من از مردن حراسم نیست
یه حسی دارم این روزا شاید مردم حواسم نیست
اگه این زندگی باشه اگه این سهمم از دنیاس من از مردن حراسم نیست
یه حسی دارم این روزا که گاهی با خودم میگم شاید مردم حواسم نیست
بعد تو من از همه دنیا بریدم
باورم کن من به بدجایی رسیدم
لحظه لحظه زندگیمون با عذابه
باورم کن حال من خیلی خرابه
اگه این زندگی باشه من از مردن حراسم نیست
یه حسی دارم این روزا شاید مردم حواسم نیست
اگه این زندگی باشه اگه این سهمم از دنیاس من از مردن حراسم نیست
یه حسی دارم این روزا که گاهی با خودم میگم شاید مردم حواسم نیست
دست که تکان دادم ...
تازه فهمیدم که دیگر حتی ...
غبار جاده هم تسکینم نمی دهد ...
حالا لحظه ها سنگین تر می گذرند ...
و تنها خلوت اتاقم می داند ...
که چقدر بی تاب بازگشتت هستم ...!
تازه فهمیدم که دیگر حتی ...
غبار جاده هم تسکینم نمی دهد ...
حالا لحظه ها سنگین تر می گذرند ...
و تنها خلوت اتاقم می داند ...
که چقدر بی تاب بازگشتت هستم ...!
فاجعه وقتیست که
که دیگر
چشمانت
ترانه های عاشقانه ی چشمانم را
نمیفهمد.
که دیگر
چشمانت
ترانه های عاشقانه ی چشمانم را
نمیفهمد.