براي اينکه بتوانيم در برابر مشکلات مقاوم باشيم، زندگي آرامي را تجربه کنيم و به هر چه که آرزو داريم برسيم ، کافي است ابتدا روي خودمان کار کنيم و به توانمندي ها و مهارت هايي در خود دست پيدا کنيم .
براي آن که اين توانمندي ها و مهارت ها در برابر برخوردها و واکنش هاي ناخوشايند اطرافيان و روزگار ، متزلزل نشوند و حتي فراموش نشوند بايد تلاش کرد که در ما هميشگي و ماندني شوند .
بنابراين مي بايست ابتدا نقاط ضعف خود را بشناسيم و بدانيم همه ي واکنش هايي که در اطراف مي بينيم به نوعي امواجي هستند که ما خود چه در ذهن و چه در رفتار خود آن ها را به سمت خود فرا خوانده ايم. البته قبول دارم افراد بيماري ممکن است در اطراف ما وجود داشته باشند ولي اگر روي خود تسلط داشته باشيم مي توانيم از ايجاد ناراحتي ها از سوي ايشان به راحتي جلوگيري کنيم. يا حتي آنها را وادار کنيم که رفتار غلط شان را با ما تغيير دهند يا نهايتا اين قدرت را خواهيم داشت که با چيزي که قابل تغيير نيست کنار بيائيم و يا خود را از آن محيط دور کنيم.
دانستن علت رفتارهاي اشتباه ديگران و حتي خود ما مثل راه کوتاهي است که ما را زودتر به سر منزل مقصود مي رساند.
وقتي به خود دقت کنيد و ببينيد که چرا زود عصباني مي شويد يا چه چيزي در رفتار فرد متقابل ، شما را عصباني مي کند خيلي زود حتي در حين مکالمه و احيانا جر و بحث به خود آمده و نسبت به کنترل اوضاع به ويژه به نفع خود اقدام مي کنيد، آرامش خود را هم حفظ کرده و از آسيب هاي احتمالي آن برخورد ناشايست نيز خواهيد کاست.
دوست داشتن و پذيرفتن خود ميانبري ست براي پيدا کردن شناخت و تغيير نقاط ضعف.
اگر بپذيريم " تو هماني که مي انديشي " پس همان کسي هم هستي که وضعيت کنوني خود را آفريده اي! اين مساله آن قدر مهم است که تحول بزرگي در زندگي تو ايجاد مي کند. وقتي بپذيريم که آفريننده ي وضع کنوني زندگي مان خود ما هستيم و نه ديگران، آن گاه ديگري را مسئول ناکامي خود نمي دانيم و هر گاه فراموش کنيم که وضعيت مان را مي آفرينيم آن وقت است که ديگري را مسئول ناکامي خود دانسته و سرزنش مي کنيم و به اين ترتيب اقتدار خود را از دست مي دهيم.
اگر بپذيريم " تو هماني که مي انديشي " پس همان کسي هم هستي که وضعيت کنوني خود را آفريده اي!
اتفاقات کوچک، تصادفات، ترافيک، تاخيرهاي ناخواسته ، دلشوره ها و حتي امراضي که گرفتار آن ها مي شويم همگي پيامي دارند تا به ما بفهمانند که يک جاي کار غلط است! و ممکن است مفاهيم و علت هايي از اعتبار ندادن و دوست نداشتن خود تا باني خير شدن براي ديگران را در بر داشته باشد. اگر نگاه را به دورن خود برگردانيم و اجازه دهيم اعضا و جوارح ما با ما حرف بزنند ، ما از راز بسياري از واقعيت ها که مدعي هستيم اطرافيان مسبب ايجاد آنها هستند مطلع خواهيم شد.
اگر خود را دوست داشته باشيم ، قبول داشته باشيم و وقتي را براي گوش دادن و نگاه کردن به خود بگذاريم ، حتي راه خود را هم پيدا خواهيم کرد و اگر نه اولين ناملايمات ، برخوردها و مقاومت ها و اعتراض ها را از جانب همين اعضا و جوارح خود خواهيم ديد! (بيياري از بيماري ها در اثر ضعف روحيه ايجاد يا تشديد مي شوند.
بنابراين حتما بهتر است که هر چيز را از خود شروع کنيم از دوست داشتن و مهربان بودن گرفته تا قاطع بودن و پذير ا بودن که تو مسئول کارهاي خودت هستي و نه اوضاع و شرايط و حتي ديگران.
دوستان عزيز تبياني : شما اين مقاله را در ماه مبارک رمضان مطالعه مي کنيد ، ماهي که بهترين فرصت است براي تامل و فکر کردن ، نزديک شدن به خود ، نيايش و در نهايت نزديکي با خدا ست . پس قدر اين فرصت رابدانيم. با خود خلوت کنيم . با روضه اراده ي مان را تقويت کنيم و قصد کنيم تا زندگي مان را تغيير دهيم .
منبع : روزنامه ابتکار - باتغيير
براي آن که اين توانمندي ها و مهارت ها در برابر برخوردها و واکنش هاي ناخوشايند اطرافيان و روزگار ، متزلزل نشوند و حتي فراموش نشوند بايد تلاش کرد که در ما هميشگي و ماندني شوند .
بنابراين مي بايست ابتدا نقاط ضعف خود را بشناسيم و بدانيم همه ي واکنش هايي که در اطراف مي بينيم به نوعي امواجي هستند که ما خود چه در ذهن و چه در رفتار خود آن ها را به سمت خود فرا خوانده ايم. البته قبول دارم افراد بيماري ممکن است در اطراف ما وجود داشته باشند ولي اگر روي خود تسلط داشته باشيم مي توانيم از ايجاد ناراحتي ها از سوي ايشان به راحتي جلوگيري کنيم. يا حتي آنها را وادار کنيم که رفتار غلط شان را با ما تغيير دهند يا نهايتا اين قدرت را خواهيم داشت که با چيزي که قابل تغيير نيست کنار بيائيم و يا خود را از آن محيط دور کنيم.
دانستن علت رفتارهاي اشتباه ديگران و حتي خود ما مثل راه کوتاهي است که ما را زودتر به سر منزل مقصود مي رساند.
وقتي به خود دقت کنيد و ببينيد که چرا زود عصباني مي شويد يا چه چيزي در رفتار فرد متقابل ، شما را عصباني مي کند خيلي زود حتي در حين مکالمه و احيانا جر و بحث به خود آمده و نسبت به کنترل اوضاع به ويژه به نفع خود اقدام مي کنيد، آرامش خود را هم حفظ کرده و از آسيب هاي احتمالي آن برخورد ناشايست نيز خواهيد کاست.
دوست داشتن و پذيرفتن خود ميانبري ست براي پيدا کردن شناخت و تغيير نقاط ضعف.
اگر بپذيريم " تو هماني که مي انديشي " پس همان کسي هم هستي که وضعيت کنوني خود را آفريده اي! اين مساله آن قدر مهم است که تحول بزرگي در زندگي تو ايجاد مي کند. وقتي بپذيريم که آفريننده ي وضع کنوني زندگي مان خود ما هستيم و نه ديگران، آن گاه ديگري را مسئول ناکامي خود نمي دانيم و هر گاه فراموش کنيم که وضعيت مان را مي آفرينيم آن وقت است که ديگري را مسئول ناکامي خود دانسته و سرزنش مي کنيم و به اين ترتيب اقتدار خود را از دست مي دهيم.
اگر بپذيريم " تو هماني که مي انديشي " پس همان کسي هم هستي که وضعيت کنوني خود را آفريده اي!
اتفاقات کوچک، تصادفات، ترافيک، تاخيرهاي ناخواسته ، دلشوره ها و حتي امراضي که گرفتار آن ها مي شويم همگي پيامي دارند تا به ما بفهمانند که يک جاي کار غلط است! و ممکن است مفاهيم و علت هايي از اعتبار ندادن و دوست نداشتن خود تا باني خير شدن براي ديگران را در بر داشته باشد. اگر نگاه را به دورن خود برگردانيم و اجازه دهيم اعضا و جوارح ما با ما حرف بزنند ، ما از راز بسياري از واقعيت ها که مدعي هستيم اطرافيان مسبب ايجاد آنها هستند مطلع خواهيم شد.
اگر خود را دوست داشته باشيم ، قبول داشته باشيم و وقتي را براي گوش دادن و نگاه کردن به خود بگذاريم ، حتي راه خود را هم پيدا خواهيم کرد و اگر نه اولين ناملايمات ، برخوردها و مقاومت ها و اعتراض ها را از جانب همين اعضا و جوارح خود خواهيم ديد! (بيياري از بيماري ها در اثر ضعف روحيه ايجاد يا تشديد مي شوند.
بنابراين حتما بهتر است که هر چيز را از خود شروع کنيم از دوست داشتن و مهربان بودن گرفته تا قاطع بودن و پذير ا بودن که تو مسئول کارهاي خودت هستي و نه اوضاع و شرايط و حتي ديگران.
دوستان عزيز تبياني : شما اين مقاله را در ماه مبارک رمضان مطالعه مي کنيد ، ماهي که بهترين فرصت است براي تامل و فکر کردن ، نزديک شدن به خود ، نيايش و در نهايت نزديکي با خدا ست . پس قدر اين فرصت رابدانيم. با خود خلوت کنيم . با روضه اراده ي مان را تقويت کنيم و قصد کنيم تا زندگي مان را تغيير دهيم .
منبع : روزنامه ابتکار - باتغيير
