بچه بودی دوست داشتی چی کاره بشی که الان مهندس؟

haleh_sharif

عضو جدید
خدا را شکر هیچ کدوم از اقواممون معلم شما نبود!!!!!

سلام
من بچه که بودم خیلی دلم می خواست معلم بشم ولی . . . .
سال اول دبستان معلم مون توی رودخونه غرق شد ( خدا رحمتش کنه ) . سال دوم دبستان معلم مون رفت زیر ماشین دیگه بیرون نیومد . سال سوم دبستان معلم مون توی بمب بارون صدام . . . سال چهارم دبستان معلم مون . . . تااینکه دیگه دلم نمی خواست معلم بشم . یه روز که دیدم مرگ ومیر زیاد شده تصمیم گرفتم مرده شور یا قبرکن بشم اما دل و جرات نداشتم بعد تصمیم گرفتم دکتر بشم اما رشته دبیرستان من ادبیات بود چند تا کتاب کوچیک نوشتم و از نویسندگی هم بدم اومد بالاخره یه بار بهمون خورد اومدیم دانشگاه و رشته فناوری اطلاعات و ارتباطات رو قبول شدیم و من خیلی از رشته و دانشگاه و . . . راضی هستم .
 

hot849

عضو جدید
من دوست داشتم بشوم:


پرفسور بالتازار

بعدش دوست داشتم بشوم:


کشاورز

بعدش دوست داشتم بشوم:


کارمند بهشت زهرا(گورکن)

بعدش دوست داشتم بشوم:

سوپور
(تا 6 سالگی)
.
.
.
.
.
.

اما آخرش شدم :

مهندس شیمی

الان هم شرکتم 4 ماه منحل شده و من بیکارم
کاش که یا صنایع خوانده بودم یا دروس مرتبط با مسائل مالی و پولی
الان وضع استخدامی اینها از همه بهتر است
 

mahdiiyar

عضو جدید
سلام من دوست داشتم مهندسه مکانیک بشم که شدم


یه قانونی هست که می گن به هر چی فک کنی همون میشی
می خوام ببینم این قانون در مورد رشته ای که داری تحصیل می کنی هم صدق میکنه؟
بچه که بودی وقتی ازت می پرسیدن عمو جون دوست داری چی کاره شی چی جواب می دادی؟:biggrin:
 

سپهر2

عضو جدید
ت

ت

من از بچگی عاشق هنر بودم دوست داشتم نقاش بشم
الان معمارم و عاشق رشته معماری هستم;)
 

Mr.Pouyan

عضو جدید
کاربر ممتاز
امارگیری به کجا رسییده ؟؟ یه گزارش بده ببینیم
 

Lord Kevinz

عضو جدید
کاربر ممتاز
فک کنم یکی دیگه بود
کاریش داری؟
می ترسی جاتو بگیره؟

نه :biggrin::biggrin:

میخوام 2 تا شیم بعد بریم با هم دیگه یا ایران فرقون یا سیپا شتری ثبت نام کنیم بریم سوار یه ماشین فرمول 1 ماکت بشیم حال کنیم:D:D

توی مسابقات فرقون 1 مقام بیارم.:D
 

haleh_sharif

عضو جدید
ا!!!
خوب هر کی که علاقه داشته باشه که رانندگیش خوب نیس که
بیا خودم باهات میام
ولی تو می شی راهنما من می شم راننده ها
گفته باشم

نه :biggrin::biggrin:

میخوام 2 تا شیم بعد بریم با هم دیگه یا ایران فرقون یا سیپا شتری ثبت نام کنیم بریم سوار یه ماشین فرمول 1 ماکت بشیم حال کنیم:D:D

توی مسابقات فرقون 1 مقام بیارم.:D
 

haleh_sharif

عضو جدید
زهرا سالاريه، تنها دختر دريانورد ايراني است كه با 23 سال سن در شهرستان بوشهر زندگي مي كند.
زهرا سالاريه، تا 16 سالگي شنا کردن بلد نبوده. همه ي تصوري هم که از دريا داشته، همان تصويري بوده که همه دارند. اما چند اتفاق ريز و درشت باعث شده است که فکر زدن به دريا در ذهنش جوانه بزند و او را وارد فصل عجيبي از زندگي کند. زهرا از 15 سالگي مجبور شده است که کار کند. در آن زمان خياطي مي کرده و اتفاقا خياط ماهري هم بوده، به خاطر همين يک روز دنبال يک آگهي استخدام خياط ضخيم دوزي وارد شرکتي مي شود که جليقه نجات مي دوختند. کار کردن در همان شرکت هم بوده که باعث مي شود زهرا با شرکت هايي که ناخدا و قايقران تربيت مي کردند و به آنها گواهينامه قايقراني مي دادند آشنا شود.
بعد از آشنايي هم تمام تلاش خودش را مي کند که در اين کلاسها شرکت کند. اما مشکلي که وجود داشته اين بوده که در هيچ کدام از اين کلاسها ثبت نامش نمي کردند، چون اصلا اولين بار بوده که يک دختر آنهم در سن 16 سالگي چنين درخواستي داشته. به هر حال عدم استقبال اين شرکت ها باعث نمي شود که زهرا نا اميد شود، در عوض کلي پرس و جو مي کند و متوجه مي شود که قانوني که اجازه ندهد يک دختر دراين کلاسها شرکت کند وجود ندارد و با همين برگ برنده در کلاس ها شرکت مي کند.
خودش مي گويد درس هاي تئوري کلاسها خيلي سخت بوده اند و دانستن زبان انگليسي در حد رفع نياز هم اجباري بوده، به خاطر همين هم زهرا مجبور مي شود روزها کار کند و شبها درس بخواند تا از کلاسها عقب نماند. اما نکته سخت تر قضيه کلاس هاي عملي بوده .اينطور که معلوم است هدايت يک قايق با آن چيزي که در فيلم ها مي بينيم خيلي فرق دارد.
به خاطر همين هم زهرا مجبور شده براي اينکه بهانه اي دست کسي ندهد، هر چيزي را که قابل ياد گرفتن است از طريقه وارد شدن به قايق گرفته تا تعمير موتور و 70 مدل گره ملواني جور واجور به طنابهايي که دو برابر خودش وزن داشتند را ياد بگيرد و در امتحان پايان دوره شرکت کند.روز امتحان هم سخت ترين امتحان آن دوره را از زهرا گرفته اند و دست آخر گواهينامه ناخداي قايقران را گذاشته اند کف دستش. بعد از آن هم زهرا دوره هاي ديگري را که به کارش ربط داشته گذرانده و گواهينامه هاي جور واجور را گرفته است.
بر اساس اين گزارش زهرا سالاريه، 5سال است که بعد از گرفتن گواهينامه هاي قايقراني و ناخداي قايقران رسما دريانورد شده و هر روز، چند ساعت از زندگي اش ر روي دريا مي گذراند و از بوشهر به خارک مي رود

این مطلب را گذاشتم که به اونهایی که همچنان در آرزوی شغل مورد علاقه شان هستند نشان دهم که هیچ چیز غیر ممکن نیس
 

Similar threads

بالا