بگذار خدا در دلت سکنی گزیند ....

sutern

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
هوالرئوف


پیوسته ساکن درگاه تابناک خدا باشید و بدانید هر چه او برایتان می فرستد ،بهترین است


هدایای خداوند را با گشاده رویی بپذیرید


با دعای "هر انچه را پیش می آید ، می پذیرم" هیچگاه



احساس درماندگی و تیره روزی نخواهید کرد....


براستی نیک و حق گفته شده و در صداقت این حرف شکی نیست


گاهی احساس راکد ماندن به ما دست میدهد و ترس اینکه مبادا چون مردابی شوم و بگندم ،


همه ی وجود ادمی را فرا می گیرد


غافل از اینکه هر انچه از جانب خداوند سبحان می رسد حکمتی دارد


غافل از اینکه گاهی این توقف ها شاید جریان یا شدت قوی تری ایست برای طی کردن ادامه مسیر


در مسیر خودشناسی همیشه مسیر مستقیم نیست گاهی چپ یا راست هم دارد گاهی توقف کردن هم دارد.


انچه مهم است این است که در راه نمانی در هیچ منزلگاهی بیش از حد لنگر نیندازی و شوق رفتن را در دلت زنده نگاه داری و دوباره به مسیر مستقیم برگردی...




تقصیر دلم بود ... دلم بزرگ نبود ... هنگامی که خدا میخواست وارد دلم شود من همه و همه را

وارد دلم نکرده بودم کسانی را پشت دلم قرار داده بودم بیرون از دلم

او میخواست که من همه ی افریده هایش را بپذیرم

همه را با غمهاشون با شادیهاشون با خوبیهاشون و با بدیهاشون

باید همه را به درون دلم راه میدادم تا خدا در درون دلم میهمان میشد

آه چه ناسپاسم خدایا


بخشند ه تر از تو سراغ ندارم خدایا

به کرمت به مهربانیت ببخش

ساز دلم را دوباره کوک میکنم تا با هر نغمه ای با هر زخمه ای صدای تو طنین بیندازد در فضای زندگیم


عشق به خود عشق به دیگران عشق به همه ی افریده های خداوند

من بعد این را سعی میکنم ملکه ذهنم سازم

یا عشق مدد ...





 
آخرین ویرایش:

Similar threads

بالا