► •*♥*•◄ تاپیک جامع اخبار نجوم ► •*♥*•◄
- شروع کننده موضوع *** s.mahdi ***
- تاریخ شروع
با سلام خدمت مدیر عزیز تالار
خیلی ارادت داریم
فقط جسارتا میشه بگید سین های این سفره کجان؟؟چون من هرچی دقت میکنم سینی نمیبینم
سلام به دوست عزیز خوبید ...
ارادت ما رو هم پذیرا باشین ...
خب منظور گردش و سیاحت علمی در فضا بوده گویا به تعبیر هفت سین نام گرفته ...
تعبیر دیگه هم اگه به اول هر کدام سیاره یا ستاره اضافه کنید سین ها جور میشه ..
خب دیگه در فضا سین ها جور دیگه ای تعبیر میشن ممنون ...
از هم‌اکنون بلیت پروازهای زیرمداری را رزرو کنید
از هم‌اکنون بلیت پروازهای زیرمداری را رزرو کنید
از هم‌اکنون بلیت پروازهای زیرمداری را رزرو کنید ...
دانش > نجوم - با گذشت 5 دهه از عصر فضا، دسترسی به لایه‌های فوقانی جو زمین برای بشر کماکان امکان‌ناپذیر است. اما با تکیه بر پروازهای فضایی خصوصی و سفینه‌هایی مانند ویرجین‌گلکتیک، دستیابی به آن دور از ذهن نیست.
منطقه‌ای در جو زمین وجود دارد که ارتفاع آن برای هواپیماها بسیار زیاد و برای ماهواره‌ها بسیار کم است. دانسمندان این منطقه را به شوخی "لایه فراموش‌شده" می‌نامند. آلن اشترن، دانشمند علوم نجومی در موسسه تحقیقاتی ساوت‌وست می‌گوید: «این نام به این دلیل به این منطقه داده شده که علی‌رغم اهمیت بسیار این لایه برای دانشمندان، هیچ راه ساده‌ای برای دستیابی به آن وجود ندارد.»
اما به گزارش پاپ‌ساینس، اشترن معتقد است پروازهای زیر مداری مثل پروازهایی که توسط کشتی فضایی ویرجین‌گلکتیک2 انجام شد، دقیقا به قلب این منطقه وارد می‌شوند. این لایه بالای استراتوسفر و زیر ترموسفر واقع شده است. این فضاپیماهای زیرمداری مسافرانی را که بیش از 100هزار دلار پرداخت کرده‌اند، در سفری به فضا می‌برند.
اما اکنون دانشمندان درصددند از این پروازها، آزمایشگاهی کم‌هزینه ساخته و پاسخ سوالاتی را پیدا کنند که رسیدن به آنها تنها در فضا ممکن است.
در کنفرانس تحقیقاتی نسل بعد تحقیقات زیرمداری که اشترن برپا کرده بود، بیش از 250 دانشمند، مهندس و هوانورد حضور داشتند. در این نشست که 3 روز به طول انجامید، در مورد ایده‌ها و عملکردها برای تحقیقات زیر مداری آینده گفتگو شد.
بی‌وزنی
پروازهای قوسی شکل به مناطق بی‌وزنی در 30 ثانیه خلاصه می‌شوند، اما پروازهای زیرمداری مدت زمان 3 تا 5 دقیقه را در شرایط بی وزنی می‌گذرانند. ممکن است زمان زیادی به نظر نرسد، اما برای مطالعه تاثیر بی‌وزنی بر انسان و اجسام کافی است. محققان سوئدی حاضر در نشست معتقد بودند که برخی از مطالعات بی وزنی می‌تواند به عنوان یک تجربه شخصی و بدون همراهی متصدی انجام گیرد.
پرواز فضایی انسان
پروازهای زیرمداری محیطی مشابه فضا را تولید میکنند و در آنجا، متخصصان زیست‌پزشکی می‌توانند پاسخ فیزیکی انسان را به پروازهای فضایی بررسی کنند. سپس محققان قادرند این اطلاعات را برای تولید رژیم‌های غذایی و قوانین تمرینی فضانوردان استفاده کنند تا از اثرات منفی پروازهای فضایی بر بدن انسان بکاهند. کشتی فضایی ویرجین‌گلکتیک2 برای 6 مسافر و 2 خلبان جا دارد و فضای بزرگی برای آزادی حرکت سرنشینان فراهم کرده است.
علوم جوی
محققان در طول تاریخ جو زمین را با استفاده از ابزارهای زمینی، بالون‌ها، ماهواره‌ها و راکت‌ها مورد مطالعه قرار داده‌اند؛ اما هیچ‌یک از این‌ها نتوانسته‌اند به منطقه‌ای که "آخرین مرز" نامیده میشود، دست یابند. پروازهای زیرمداری دسترسی به این قسمت از جو را امکان‌پذیر میکنند. اشترن گفت: «ما می‌توانیم از آن منطقه نمونه‌برداری کنیم و خصوصیات شیمیایی آن را ببینیم و متوجه شویم که چطور تحت تاثیر تغییرات جهانی قرار گرفته است.» سفینه‌های زیرمداری همچنین می‌توانند حسگرهای کنترل از راه دور را برای بررسی بادهای جوی که زیاد شناخته شده نیستند، حمل کنند.
اخترشناسی
رسیدن به "لایه فراموش شده" همچنین فضانوردان را در شرایطی بهتر برای مطالعه اجسام منظومه شمسی که با روش‌های معمول قابل شناسایی نیستند، قرار می‌دهد. به عنوان مثال یک تلسکوپ در یک سفینه زیرمداری فضانوردان را قادر می‌سازد تا نگاه دقیقی به سیارک‌های آتن و آپولو و شهاب‌سنگ‌های بسیار نزدیک به خورشید بیندازند.
دیگر مطالعات فضایی شامل جستجوی سیارک‌های بسیار ریز موجود در مدار عطارد است. تحقیقات تاکنون به علت نزدیکی بسیار زیاد آنها به خورشید ناتمام مانده؛ اما یک وسیله تصویربرداری خاص که بر روی سفینه زیرمداری پرواز می‌کند، منجمان را قادر می‌سازد تا در منطقه‌ای تقریبا وسیع و با هزینه‌ای کم به مطالعه این سیارک‌ها بپردازند.
در کنار این علوم، پروازهای زیرمداری، راهی بخصوص در آموزش عمومی و دخیل کردن مردم در تجربیات علمی ارائه می‌دهد. دانشمندان و مهندسان حاضر در پروازها، با تمرکز جدید بر رسانه‌های اجتماعی می‌توانند بحث‌های مستقیم عمومی راه انداخته و آنها را از چگونگی تحقیقات و یافته‌ها آگاه کنند. امیلی لاکداوالا از جامعه نجوم که ارتباط صوتی با نشست بولدر برقرار کرده بود معتقد است اگر افراد علاقمند را به‌وسیله ابزارهایی چون وبلاگ‌ها، فیس‌بوک و توییتر در این مسائل درگیر کنید، آنها به عنوان مدیران عمومی اطلاعات بدون دستمزد خدمت میکنند و اطلاعات را در جوامع خود منتشر میکنند.
اشترن می‌گوید موفقیت وسایل تجاری زیرمداری بستگی به چند عامل دارد. نخست، این سوال مطرح است که مردم با چه سرعتی این فناوری را می‌پذیرند و زمانی که فناوری موقعیت خود را پیدا کرد، هزینه‌ها تا چه حد پایین می‌آیند. اشترن گفت: «تصور کاهش هزینه‌ها به 50هزار دلار در هر پرواز جالب توجه است. مردم برای فتح اورست این مبلغ را پرداخت میکنند؛ چطور است به جای آن به فضا بروند؟»
سپس مسئله امنیت پرواز مطرح میشود. اشترن افزود: «اگر در هر صد پرواز یک حادثه داشته باشیم، یعنی پروازها نا امن هستند؛ اما اگر از هر 10هزار پرواز یک حادثه رخ دهد، مثل سوار شدن به یک هواپیمای معمولی است».
شرکت ویرجین مدعی است تاکنون 300 توریست جا ذخیره کرده‌اند. اشترن معتقد است پروازهای فضایی از خدمات خصوصی مسافری نیز موفق‌تر خواهد بود. وی گفت: «آژانس‌های فعالی چون ناسا و ان.اس.اف احتمالا صدها بلیت خریداری میکنند. فروش خارجی هم مطرح میشود. ما صندلی‌ها و تجربه پرواز را به تمامی 195 ملت روی زمین خواهیم فروخت. احتمالات دیگری نیز فراتر از حد تصور وجود دارند.»
از هم‌اکنون بلیت پروازهای زیرمداری را رزرو کنید
از هم‌اکنون بلیت پروازهای زیرمداری را رزرو کنید ...
دانش > نجوم - با گذشت 5 دهه از عصر فضا، دسترسی به لایه‌های فوقانی جو زمین برای بشر کماکان امکان‌ناپذیر است. اما با تکیه بر پروازهای فضایی خصوصی و سفینه‌هایی مانند ویرجین‌گلکتیک، دستیابی به آن دور از ذهن نیست.
منطقه‌ای در جو زمین وجود دارد که ارتفاع آن برای هواپیماها بسیار زیاد و برای ماهواره‌ها بسیار کم است. دانسمندان این منطقه را به شوخی "لایه فراموش‌شده" می‌نامند. آلن اشترن، دانشمند علوم نجومی در موسسه تحقیقاتی ساوت‌وست می‌گوید: «این نام به این دلیل به این منطقه داده شده که علی‌رغم اهمیت بسیار این لایه برای دانشمندان، هیچ راه ساده‌ای برای دستیابی به آن وجود ندارد.»
اما به گزارش پاپ‌ساینس، اشترن معتقد است پروازهای زیر مداری مثل پروازهایی که توسط کشتی فضایی ویرجین‌گلکتیک2 انجام شد، دقیقا به قلب این منطقه وارد می‌شوند. این لایه بالای استراتوسفر و زیر ترموسفر واقع شده است. این فضاپیماهای زیرمداری مسافرانی را که بیش از 100هزار دلار پرداخت کرده‌اند، در سفری به فضا می‌برند.
اما اکنون دانشمندان درصددند از این پروازها، آزمایشگاهی کم‌هزینه ساخته و پاسخ سوالاتی را پیدا کنند که رسیدن به آنها تنها در فضا ممکن است.
در کنفرانس تحقیقاتی نسل بعد تحقیقات زیرمداری که اشترن برپا کرده بود، بیش از 250 دانشمند، مهندس و هوانورد حضور داشتند. در این نشست که 3 روز به طول انجامید، در مورد ایده‌ها و عملکردها برای تحقیقات زیر مداری آینده گفتگو شد.
بی‌وزنی
پروازهای قوسی شکل به مناطق بی‌وزنی در 30 ثانیه خلاصه می‌شوند، اما پروازهای زیرمداری مدت زمان 3 تا 5 دقیقه را در شرایط بی وزنی می‌گذرانند. ممکن است زمان زیادی به نظر نرسد، اما برای مطالعه تاثیر بی‌وزنی بر انسان و اجسام کافی است. محققان سوئدی حاضر در نشست معتقد بودند که برخی از مطالعات بی وزنی می‌تواند به عنوان یک تجربه شخصی و بدون همراهی متصدی انجام گیرد.
پرواز فضایی انسان
پروازهای زیرمداری محیطی مشابه فضا را تولید میکنند و در آنجا، متخصصان زیست‌پزشکی می‌توانند پاسخ فیزیکی انسان را به پروازهای فضایی بررسی کنند. سپس محققان قادرند این اطلاعات را برای تولید رژیم‌های غذایی و قوانین تمرینی فضانوردان استفاده کنند تا از اثرات منفی پروازهای فضایی بر بدن انسان بکاهند. کشتی فضایی ویرجین‌گلکتیک2 برای 6 مسافر و 2 خلبان جا دارد و فضای بزرگی برای آزادی حرکت سرنشینان فراهم کرده است.
علوم جوی
محققان در طول تاریخ جو زمین را با استفاده از ابزارهای زمینی، بالون‌ها، ماهواره‌ها و راکت‌ها مورد مطالعه قرار داده‌اند؛ اما هیچ‌یک از این‌ها نتوانسته‌اند به منطقه‌ای که "آخرین مرز" نامیده میشود، دست یابند. پروازهای زیرمداری دسترسی به این قسمت از جو را امکان‌پذیر میکنند. اشترن گفت: «ما می‌توانیم از آن منطقه نمونه‌برداری کنیم و خصوصیات شیمیایی آن را ببینیم و متوجه شویم که چطور تحت تاثیر تغییرات جهانی قرار گرفته است.» سفینه‌های زیرمداری همچنین می‌توانند حسگرهای کنترل از راه دور را برای بررسی بادهای جوی که زیاد شناخته شده نیستند، حمل کنند.
اخترشناسی
رسیدن به "لایه فراموش شده" همچنین فضانوردان را در شرایطی بهتر برای مطالعه اجسام منظومه شمسی که با روش‌های معمول قابل شناسایی نیستند، قرار می‌دهد. به عنوان مثال یک تلسکوپ در یک سفینه زیرمداری فضانوردان را قادر می‌سازد تا نگاه دقیقی به سیارک‌های آتن و آپولو و شهاب‌سنگ‌های بسیار نزدیک به خورشید بیندازند.
دیگر مطالعات فضایی شامل جستجوی سیارک‌های بسیار ریز موجود در مدار عطارد است. تحقیقات تاکنون به علت نزدیکی بسیار زیاد آنها به خورشید ناتمام مانده؛ اما یک وسیله تصویربرداری خاص که بر روی سفینه زیرمداری پرواز می‌کند، منجمان را قادر می‌سازد تا در منطقه‌ای تقریبا وسیع و با هزینه‌ای کم به مطالعه این سیارک‌ها بپردازند.
در کنار این علوم، پروازهای زیرمداری، راهی بخصوص در آموزش عمومی و دخیل کردن مردم در تجربیات علمی ارائه می‌دهد. دانشمندان و مهندسان حاضر در پروازها، با تمرکز جدید بر رسانه‌های اجتماعی می‌توانند بحث‌های مستقیم عمومی راه انداخته و آنها را از چگونگی تحقیقات و یافته‌ها آگاه کنند. امیلی لاکداوالا از جامعه نجوم که ارتباط صوتی با نشست بولدر برقرار کرده بود معتقد است اگر افراد علاقمند را به‌وسیله ابزارهایی چون وبلاگ‌ها، فیس‌بوک و توییتر در این مسائل درگیر کنید، آنها به عنوان مدیران عمومی اطلاعات بدون دستمزد خدمت میکنند و اطلاعات را در جوامع خود منتشر میکنند.
اشترن می‌گوید موفقیت وسایل تجاری زیرمداری بستگی به چند عامل دارد. نخست، این سوال مطرح است که مردم با چه سرعتی این فناوری را می‌پذیرند و زمانی که فناوری موقعیت خود را پیدا کرد، هزینه‌ها تا چه حد پایین می‌آیند. اشترن گفت: «تصور کاهش هزینه‌ها به 50هزار دلار در هر پرواز جالب توجه است. مردم برای فتح اورست این مبلغ را پرداخت میکنند؛ چطور است به جای آن به فضا بروند؟»
سپس مسئله امنیت پرواز مطرح میشود. اشترن افزود: «اگر در هر صد پرواز یک حادثه داشته باشیم، یعنی پروازها نا امن هستند؛ اما اگر از هر 10هزار پرواز یک حادثه رخ دهد، مثل سوار شدن به یک هواپیمای معمولی است».
شرکت ویرجین مدعی است تاکنون 300 توریست جا ذخیره کرده‌اند. اشترن معتقد است پروازهای فضایی از خدمات خصوصی مسافری نیز موفق‌تر خواهد بود. وی گفت: «آژانس‌های فعالی چون ناسا و ان.اس.اف احتمالا صدها بلیت خریداری میکنند. فروش خارجی هم مطرح میشود. ما صندلی‌ها و تجربه پرواز را به تمامی 195 ملت روی زمین خواهیم فروخت. احتمالات دیگری نیز فراتر از حد تصور وجود دارند.»
ضمن تشکر مجدد از مدیر محترم تالار
http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?p=1836684#post1836684
چون من از اونایی نیستم که فقط بلدن ایراد بگیرن و خودشون کاری نمی کنن تصمیم گرفتم یک هفت سین نجومی واقعی براتون بچینم بنابر این یه تاپیک جدید زدم به نام هفت سین آسمونی .
اینم لینکش :
http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?p=1836684#post1836684
چگونه منجم حرفه ای شوم؟
چگونه منجم حرفه ای شوم؟
چگونه منجم حرفه ای شوم؟
منجم حرفه ای، منجمی است که برای شناخت کیهان و سیر و تحول ستارگان، تحصیلات دانشگاهی دارد. منجم حرفه ای ایرانی برای تحصیل در زمینه نجوم در دبیرستان رشته ریاضی- فیزیک، در دوره کارشناسی رشته فیزیک (هر گرایشی) و در کارشناسی ارشد یکی از شاخه های فیزیک، اخترفیزیک و کیهان شناسی را انتخاب می کنند. کیهان شناسی رشته محبوب آن دسته از منجمان حرفه ای است که به شناخت چگونگی ساز و کار اجرام سماوی علاقه مندند؛ کیهان شناسان می کوشند به سوالاتی از قبیل این که پس از مهبانگ، انفجار بزرگ، چه رخ داده است و چگونه جهان در حال انبساط است، پاسخ دهند.
از طرفی دیگر اخترفیزیک، گرایش محبوب آن دسته از منجمان حرفه ای است که به شناخت سیر و تحول ستاره ها و منظومه های آنها و همچنین بررسی آنها علاقه مندند. اختر فیزکدانان به سوالاتی همچون چگونگی تولد و مرگ ستاره ها، چگونگی تولد و مرگ ستاره ها، چگونگی تولد سیاهچاله ها و همچنین سیر و تحول منظومه شمسی پاسخ می دهند.
هم کیهان شناسان و هم اختر فیزیکدانان از لحاظ کاری به 2 دسته تقسیم می شوند؛ یک دسته آنهایی که رصدهای رصدخانه های حرفه ای جهان را مبنای کار خود قرار می دهند و سعی در آزمودن نظریه ها با استفاده از
داده های این رصدخانه ها دارند دسته ای دیگر که می کوشند تا گاهی در راه تکمیل پیشرفته ترین نظریات علمی زمان خود بردارند.
کیهان شناسان و اختر فیزیکدانان، پس از اتمام تحصیلات، در مقام هیات علمی در رصدخانه های حرفه ای، پژوهشکده های فیزیکی و نجومی و دانشگاه ها مشغول به فعالیت می شوند. امروزه در ایران بسیاری از دانشگاه ها در رشته های مختلف به تدریس نجوم می پردازند و رصدخانه ملی ایران افقی امید بخش پیش روی ایرانیان گشوده است.
تحصیل در زمینه ی تاریخ نجوم
یکی دیگر از رشته های مرتبط با نجوم، رشته ی تاریخ علم گرایش نجوم است که چند سالی است از طرف دانشگاه تهران، پژوهشکده ی تاریخ علم، در مقطع کارشناسی ارشد داشنجویان علاقمند به نجوم را می پذیرد. در حال حاضر تعداد بسیار زیادی نسخه ی خطی نجومی از منجمین ایرانی و غیرایرانی در دوره ی اسلامی در کتابخانه های ایران و جهان خاک می خورد. هر از چند گاهی بعضی از علاقمندان برای فهم و کشف دستاوردها و فعالیتهای علمی آن دوره، به این کتابخانه ها س
ر می زنند و نسخه ای را مورد مطالعه قرار می دهند. ولی متاسفانه بعضی از کسانی که در این زمینه فعالیت می کنند فاقد دانش کافی نجومی هستند و هیچ شبی را برای رصد آسمان زیر سقف پرنقش نگارش صبح نکرده اند. از طرف دیگر کسانی که به صورت حرفه ای و علمی روی این نسخ کار می کنند اغلب مححقین اروپایی ای هستند که زحمت آموختن زبانهای عربی و فارسی را بر خود هموار کرده اند و در این نسخ کنکاش می کنند.
مشکل همین جاست که حتی تاریخ علوم خودمان را هم اروپاییان می آیند و به ما یاد می دهند و ما خودمان همت نمی کنیم که برای شناخت تاریخ علم و نجوم در کشور خودمان و به زبان خودمان تلاش کنیم.
ای کاش بعضی از علاقمندان به نجوم نسل جدید ، اگر می خواهند وارد فعالیتهای حرفه ای و دانشگاهی در زمینه ی نجوم شوند، با ورود به رشته ی تاریخ نجوم در دانشگاه تهران، کمی از بار این ثروت عظیم و سرمایه ی گرانمایه را بر دوش خود بگیرند و به جهانیان بشناسانند، نه اینکه فرانسویان با دشواری بسیار زحمت آموختن زبان عربی را بر خود هموار کنند، و ما که آموختن این زبان برایمان بسیار راحت تر است، برای مطالعات نجومی در آن زمینه همت نکنیم. چرا که تنها کسانی که با مفاهیم بنیادی نجومی از قبیل کره ی سماوی و نجوم کروی آشنا هستند به شیوه ای مناسب می توانند از این متون استفاده کنند.
آیا راهی دیگر برای منجم شدن هست؟
در زمینه نجوم آماتوری، حرفه های روزنامه نگاری نجومی، تصویرسازی نجومی، برنامه سازی علمی تدریس نجوم آماتوری نیز در
ایران وجود دارد؛ اما به سبب الزام داشتن تخصص ویژه و دانسته های نجوم آماتوری، افراد انگشت شماری در این زمینه ها گام بر می دارند. در زمینه نجوم حرفه ای، یکی از گرایش ها زمین شناسی به نام سیاره شناسی، رشته ای نجومی به حس
اب می آید که در هیچ یک از دانشگاه های ایران ارائه نمی شود. همچنین رشته نجوم به صورت دوره ای جدا از فیزیک در برخی از کشورها به دانشگاه ها راه پیدا کرده که این رشته نیز هنوز جایی در دانشگاه های ایران پیدا نکرده است. همچنین مهندسان هوافضا با تحصیل در رشته مهندسی هوا فضا می توانند سامانه های فضایی همچون موشک ها، فضاپیماها و ماهواره ها را بسازند که با تاسیس پژوهشگاه هوافضا و سازمان فضایی ایران،این حرفه در ایران بسیار کاربرد دارد. اما با وجود این نمی توان مهندسی هوافضا را یکی از گرایش های نجوم خواند.
رویای فضانوردی تاکنون فقط برای یک ایرانی، خانم انوشه انصاری، به واقعیت پیوسته است. شاید با نگاهی واقع بینانه می توان گفت تا زمانی که ایران به فناوری و توانایی ساخت فضاپیمای سرنشین دار دست پیدا کند گردشگری فضایی تنها راه تحقق این رویاست.
چگونه منجم حرفه ای شوم؟
چگونه منجم حرفه ای شوم؟
منجم حرفه ای، منجمی است که برای شناخت کیهان و سیر و تحول ستارگان، تحصیلات دانشگاهی دارد. منجم حرفه ای ایرانی برای تحصیل در زمینه نجوم در دبیرستان رشته ریاضی- فیزیک، در دوره کارشناسی رشته فیزیک (هر گرایشی) و در کارشناسی ارشد یکی از شاخه های فیزیک، اخترفیزیک و کیهان شناسی را انتخاب می کنند. کیهان شناسی رشته محبوب آن دسته از منجمان حرفه ای است که به شناخت چگونگی ساز و کار اجرام سماوی علاقه مندند؛ کیهان شناسان می کوشند به سوالاتی از قبیل این که پس از مهبانگ، انفجار بزرگ، چه رخ داده است و چگونه جهان در حال انبساط است، پاسخ دهند.
از طرفی دیگر اخترفیزیک، گرایش محبوب آن دسته از منجمان حرفه ای است که به شناخت سیر و تحول ستاره ها و منظومه های آنها و همچنین بررسی آنها علاقه مندند. اختر فیزکدانان به سوالاتی همچون چگونگی تولد و مرگ ستاره ها، چگونگی تولد و مرگ ستاره ها، چگونگی تولد سیاهچاله ها و همچنین سیر و تحول منظومه شمسی پاسخ می دهند.
هم کیهان شناسان و هم اختر فیزیکدانان از لحاظ کاری به 2 دسته تقسیم می شوند؛ یک دسته آنهایی که رصدهای رصدخانه های حرفه ای جهان را مبنای کار خود قرار می دهند و سعی در آزمودن نظریه ها با استفاده از
داده های این رصدخانه ها دارند دسته ای دیگر که می کوشند تا گاهی در راه تکمیل پیشرفته ترین نظریات علمی زمان خود بردارند.
کیهان شناسان و اختر فیزیکدانان، پس از اتمام تحصیلات، در مقام هیات علمی در رصدخانه های حرفه ای، پژوهشکده های فیزیکی و نجومی و دانشگاه ها مشغول به فعالیت می شوند. امروزه در ایران بسیاری از دانشگاه ها در رشته های مختلف به تدریس نجوم می پردازند و رصدخانه ملی ایران افقی امید بخش پیش روی ایرانیان گشوده است.
تحصیل در زمینه ی تاریخ نجوم
یکی دیگر از رشته های مرتبط با نجوم، رشته ی تاریخ علم گرایش نجوم است که چند سالی است از طرف دانشگاه تهران، پژوهشکده ی تاریخ علم، در مقطع کارشناسی ارشد داشنجویان علاقمند به نجوم را می پذیرد. در حال حاضر تعداد بسیار زیادی نسخه ی خطی نجومی از منجمین ایرانی و غیرایرانی در دوره ی اسلامی در کتابخانه های ایران و جهان خاک می خورد. هر از چند گاهی بعضی از علاقمندان برای فهم و کشف دستاوردها و فعالیتهای علمی آن دوره، به این کتابخانه ها س
ر می زنند و نسخه ای را مورد مطالعه قرار می دهند. ولی متاسفانه بعضی از کسانی که در این زمینه فعالیت می کنند فاقد دانش کافی نجومی هستند و هیچ شبی را برای رصد آسمان زیر سقف پرنقش نگارش صبح نکرده اند. از طرف دیگر کسانی که به صورت حرفه ای و علمی روی این نسخ کار می کنند اغلب مححقین اروپایی ای هستند که زحمت آموختن زبانهای عربی و فارسی را بر خود هموار کرده اند و در این نسخ کنکاش می کنند.
مشکل همین جاست که حتی تاریخ علوم خودمان را هم اروپاییان می آیند و به ما یاد می دهند و ما خودمان همت نمی کنیم که برای شناخت تاریخ علم و نجوم در کشور خودمان و به زبان خودمان تلاش کنیم.
ای کاش بعضی از علاقمندان به نجوم نسل جدید ، اگر می خواهند وارد فعالیتهای حرفه ای و دانشگاهی در زمینه ی نجوم شوند، با ورود به رشته ی تاریخ نجوم در دانشگاه تهران، کمی از بار این ثروت عظیم و سرمایه ی گرانمایه را بر دوش خود بگیرند و به جهانیان بشناسانند، نه اینکه فرانسویان با دشواری بسیار زحمت آموختن زبان عربی را بر خود هموار کنند، و ما که آموختن این زبان برایمان بسیار راحت تر است، برای مطالعات نجومی در آن زمینه همت نکنیم. چرا که تنها کسانی که با مفاهیم بنیادی نجومی از قبیل کره ی سماوی و نجوم کروی آشنا هستند به شیوه ای مناسب می توانند از این متون استفاده کنند.
آیا راهی دیگر برای منجم شدن هست؟
در زمینه نجوم آماتوری، حرفه های روزنامه نگاری نجومی، تصویرسازی نجومی، برنامه سازی علمی تدریس نجوم آماتوری نیز در
ایران وجود دارد؛ اما به سبب الزام داشتن تخصص ویژه و دانسته های نجوم آماتوری، افراد انگشت شماری در این زمینه ها گام بر می دارند. در زمینه نجوم حرفه ای، یکی از گرایش ها زمین شناسی به نام سیاره شناسی، رشته ای نجومی به حس
اب می آید که در هیچ یک از دانشگاه های ایران ارائه نمی شود. همچنین رشته نجوم به صورت دوره ای جدا از فیزیک در برخی از کشورها به دانشگاه ها راه پیدا کرده که این رشته نیز هنوز جایی در دانشگاه های ایران پیدا نکرده است. همچنین مهندسان هوافضا با تحصیل در رشته مهندسی هوا فضا می توانند سامانه های فضایی همچون موشک ها، فضاپیماها و ماهواره ها را بسازند که با تاسیس پژوهشگاه هوافضا و سازمان فضایی ایران،این حرفه در ایران بسیار کاربرد دارد. اما با وجود این نمی توان مهندسی هوافضا را یکی از گرایش های نجوم خواند.
رویای فضانوردی تاکنون فقط برای یک ایرانی، خانم انوشه انصاری، به واقعیت پیوسته است. شاید با نگاهی واقع بینانه می توان گفت تا زمانی که ایران به فناوری و توانایی ساخت فضاپیمای سرنشین دار دست پیدا کند گردشگری فضایی تنها راه تحقق این رویاست.
روز نجوم چیست و چه روزی است؟
روز نجوم چیست و چه روزی است؟
روز نجوم چیست و چه روزی است؟
در روز نجوم منجمان آماتور (و گاهی حرفه ای) تلاش می کنند عموم مردم را با زیبائیهای آسمان آشنا کنند. برخی از مردم تصور می کنند "علم" چیز پیچده ای بوده، متعلق به دانشمندان است و از ارتباط آن با زندگی روزمره و زیبائیهای آن در محیط اطرافشان اطلاعی ندارند. در روز نجوم می توان تا حدی فاصله میان محققان، دانشمندان و مردم را کمتر کرد.
در برخی از کشورها، یک یا چند روز درهای آزمایشگاهها و رصدخانه ها به روی مردم عادی باز است تا همه مردم بتوانند با فعایت های علمی از نزدیک آشنا شوند، اما بیشتر رصدخانه ها برای دوربودن از آلودگی نوری و آلودگی هوا و کم کردن اثر جو، در خارج از شهر و در ارتفاعات بالا قرار دارند و حتی اگر برخی روزها رصدخانه ها پذیرای مردم عادی باشند، مراجعه مردم به رصدخانه ها مشکل است.
حدود 30 سال پیش داگ برگر پیشنهاد داد به جای اینکه مردم را به خارج از شهرها و مناطق دوردست بکشانیم، بهتر است در روز مشخصی از سال، تلسکوپها را به داخل شهرها و به میان مردم بیاوریم.این گونه بود که روز نجوم متولد شد.
امروز بیش از 50 کشور روز و هفته نجوم را برگزار می کنند.
اتحادیه نجوم تلاش می کند در برگزاری روز نجوم در سراسر جهان هماهنگی ایجاد کند. این مرکز یکی از روزهای آخر هفته بین 15 می تا 15 اوریل را که ماه در حالت تربیع اول است، به عنوان روز جهانی نجوم و هفته پیش از آن را به عنوان هفته نجوم اعلام می کند.
هنگامی که ماه در وضعیت تربیع است، هنگام ظهر طلوع می کند و حدود 6 بعدازظهر به بیشترین ارتفاع (فاصله از افق) می رسد و نیمه شب غروب می کند، بنابراین از ظهر به بعد می توان با دوربینها و تلسکوپهای آماتوری، پستی بلندی های ماه را به مردم نشان داد.
در ایران از سال 1380 روز نجوم برگزار می شود و شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران هماهنگی برگزاری روز نجوم در ایران را به عهده دارد.
در کشورهایي كه تقويم رسمي آنها ميلادي است روز نجوم روز شنبه یا یکشنبه (روز آخر هفته که تعطیل است) برگزار می شود. طبق دستور العمل اتحادیه نجوم، هر کشوری با شرایط خاص خود روز نجوم در هفته نجوم را در کشور خود تعیین می کند.
با توجه به تقویم رسمي ایران، انجمن نجوم ایران روز جمعه قیل یا بعد از روزی را که اتحادیه نجوم انتخاب می کند، به عنوان روز نجوم در ایران اعلام می کند تا مردم بیشتری به ویژه خانواده ها بتوانند از برنامه های این روز استفاده کنند.
چگونه مراسم روز نجوم را برگزار کنیم؟
در برگزاری مراسم روز نجوم باید توجه داشته باشیم که روز نجوم متعلق به عموم مردم به ویژه خانواده ها است، لذا باید از دادن اطلاعات پیچده و سنگین به مردم خودداری کنیم و برنامه هایی را در سطح درک عمومی ترتیب دهیم.
در ابتدا یک گروه یا کمیته برگزاری روز نجوم تعیین کنید و برای بهتر انجام شدن کار، فعالیت ها را تقسیم کنید. یک نفر مسؤول تعیین مکان مناسب و دریافت و پی گیری مجوزها، یک نفر مسؤول پیگیری اجرای ایده ها و یک نفر مسؤول جلب حامی و ... .
کارهایی که باید انجام شود:
1- مکان یابی برای یافتن محل مناسب برگزاری مراسم روز نجوم:
بهترین مکان جایی است که مردم در روز جمعه تردد زیادی دارند. در ایران پارکها بهترین منطقه هستند؛ در شهرهای ساحلی و شهرهایی که رودخانه از بین شهر عبور می کند مانند شهر اصفهان، ساحل دریا و رودخانه هم مکان های مناسبی هستند.
در شهرهایی که جاذبه های گردشگری و مکانهای باستانی دارند مانند قلعه فلک الافلاک در خرم آباد، این مناطق هم در روزهای تعطیل محل رفت و آمد مردم شهر و گردشگران هستند.
مراکزی مانند مراکز خرید، فرهنگسراها و میدان های اصلی شهر، به شرطی که فضایی برای نصب پوستر و برپایی غرفه داشته باشند هم مکانهای مناسبی به شمار مي روند.
همچنین اگر شهر شما آسمان نما یا رصدخانه ای دارد می توانید با اطلاع رسانی مناسب مردم را برای بازدید از این مراکز دعوت کنید.
خوب است با مسؤولان مراکز از قبل هماهنگ کنید که برنامه ها در روز نجوم رایگان باشد.
2- دریافت مجوز وهماهنگی با ارگانهای مربوط:
اگر می خواهید از محوطه پارک یا فرهنگسرا و ... استفاده کنید، از قبل با مسؤولان آن محل موضوع را مطرح کنید و از محل اجرای برنامه ها مطمئن شوید. هرچه زودتر این کار را انجام دهید، زودتر می توانید کار اطلاع رسانی را آغاز كنيد. با توجه به موقعیت مکان اجرای برنامه ها لازم است از مسؤولان شهرداری، راهنمایی–رانندگی یا فرمانداری شهر مجوز دریافت کنید.بهتر است از قبل با نیروی انتظامی محل نيز هماهنگی های لازم انجام شود تا مشکلی پیش نیاید.
در صورتی که برای گرفتن مجوز به معرفی نامه احتیاج دارید، با انجمن نجوم ایران (تلفن و نمابر 02188989550 ) تماس بگیرید یا به نشانی اینترنتی iranastroday@gmail.com این آدرس ایمیل در مقابل هرزنامه‌ها محافظت می شود. برای مشاهده آن نیاز به فعال کردن جاوا اسکریپت دارید. نامه الکترونیکی ارسال کنید.
3- یافتن حامی:
اجرای برخی برنامه ها ممکن است بار مالی زیادی داشته باشد. بهتر است برای دریافت کمکهای نقدی و غیرنقدی از ارگانهای دولتی یا شرکت های خصوصی کمک بگیریید. برای تهیه پوستر، بنرهای تبلیغاتی، چاپ و تکثیر بروشور و محصولات فرهنگی، تهیه وسیله حمل و نقل، امانت چادر و میز و صندلی برای اجرای غرفه ها و ... شرکت ها و ارگانهای مختلفی می توانند با شما همکاری کنند.
حتی می توانید از شرکتهایی مانند تولید کنندگان صنایع غذایی، محصولات بهداشتی و ... در ازای امکان تبلیغ محصولاتشان، کمک نقدی و غیرنقدی دریافت کنید.
4- یافتن ایده ها و اجرای آنها:
برنامه ها می تواند شامل سخنرانی های ساده، نمایش اسلاید و غرفه های معرفی نجوم باشد. اگر در نظر دارید نمایش اسلاید و سخنرانی داشته باشید باید هرچه سریعتر مکان مناسبی مانند سالن همایش یا سینما برای سمینار پیدا کنید.
ممکن است تهیه برخی غرفه ها مانند ساخت ماکت، هزینه زیادی نداشته باشد، اما ساخت آن زمان زیادی ببرد. به همین دليل خوب است از دانشجویان و دانش آموزان و خانواده های علاقه مند برای ساخت ماکت ها و تهیه پوسترها کمک بگیرید.
تعطیلات عید نوروز فرصت مناسبی برای پیاده کردن ایده هایی است که برای ساخت آنها زمان زیادی نیاز دارید.
5- اطلاع رسانی:
از 10 روز تا یک هفته قبل از هفته و روز نجوم، باید مردم را از زمان و محل برگزاری برنامه ها آگاه کنید
برای اینکار می توانید از رسانه ها و نشریات محلی و صدا و سیمای شهرستان کمک بگیرید. نصب پلاکارد و پوستر در سطح شهر هم بسیار مفید است.
می توانید از شرکت ها و ارگان هایی که بخش تبلیغات و پارچه نویسی دارند کمک بگیرید یا بر روی پارچه ها و صفحات بزرگ تصاویر نجومی را نقاشی کنید و همراه با توضیحاتی درباره روز نجوم با هماهنگی شهرداری و شورای شهر، در محل های پرتردد شهر نصب کنید.
فرودگاهها، پایانه های مسافربری داخل شهری و بین شهری و ایستگاههای قطار و مترو بهترین مکان برای نصب پوسترهای روز نجوم و پلاکاردهای اطلاع رسانی هستند.
برای هماهنگی نصب پوسترها در این مکان ها، با روابط عمومی این محل ها تماس بگیرید.
ریز برنامه های خود را همراه با زمان بندی و محل اجرای برنامه ها برای شاخه آماتوري انجمن نجوم ايران ارسال کنید تا در سایت قرار گيرد و از طریق برخی رسانه ها اعلام شود.
روز نجوم چیست و چه روزی است؟
روز نجوم چیست و چه روزی است؟
در روز نجوم منجمان آماتور (و گاهی حرفه ای) تلاش می کنند عموم مردم را با زیبائیهای آسمان آشنا کنند. برخی از مردم تصور می کنند "علم" چیز پیچده ای بوده، متعلق به دانشمندان است و از ارتباط آن با زندگی روزمره و زیبائیهای آن در محیط اطرافشان اطلاعی ندارند. در روز نجوم می توان تا حدی فاصله میان محققان، دانشمندان و مردم را کمتر کرد.
در برخی از کشورها، یک یا چند روز درهای آزمایشگاهها و رصدخانه ها به روی مردم عادی باز است تا همه مردم بتوانند با فعایت های علمی از نزدیک آشنا شوند، اما بیشتر رصدخانه ها برای دوربودن از آلودگی نوری و آلودگی هوا و کم کردن اثر جو، در خارج از شهر و در ارتفاعات بالا قرار دارند و حتی اگر برخی روزها رصدخانه ها پذیرای مردم عادی باشند، مراجعه مردم به رصدخانه ها مشکل است.
حدود 30 سال پیش داگ برگر پیشنهاد داد به جای اینکه مردم را به خارج از شهرها و مناطق دوردست بکشانیم، بهتر است در روز مشخصی از سال، تلسکوپها را به داخل شهرها و به میان مردم بیاوریم.این گونه بود که روز نجوم متولد شد.
امروز بیش از 50 کشور روز و هفته نجوم را برگزار می کنند.
اتحادیه نجوم تلاش می کند در برگزاری روز نجوم در سراسر جهان هماهنگی ایجاد کند. این مرکز یکی از روزهای آخر هفته بین 15 می تا 15 اوریل را که ماه در حالت تربیع اول است، به عنوان روز جهانی نجوم و هفته پیش از آن را به عنوان هفته نجوم اعلام می کند.
هنگامی که ماه در وضعیت تربیع است، هنگام ظهر طلوع می کند و حدود 6 بعدازظهر به بیشترین ارتفاع (فاصله از افق) می رسد و نیمه شب غروب می کند، بنابراین از ظهر به بعد می توان با دوربینها و تلسکوپهای آماتوری، پستی بلندی های ماه را به مردم نشان داد.
در ایران از سال 1380 روز نجوم برگزار می شود و شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران هماهنگی برگزاری روز نجوم در ایران را به عهده دارد.
در کشورهایي كه تقويم رسمي آنها ميلادي است روز نجوم روز شنبه یا یکشنبه (روز آخر هفته که تعطیل است) برگزار می شود. طبق دستور العمل اتحادیه نجوم، هر کشوری با شرایط خاص خود روز نجوم در هفته نجوم را در کشور خود تعیین می کند.
با توجه به تقویم رسمي ایران، انجمن نجوم ایران روز جمعه قیل یا بعد از روزی را که اتحادیه نجوم انتخاب می کند، به عنوان روز نجوم در ایران اعلام می کند تا مردم بیشتری به ویژه خانواده ها بتوانند از برنامه های این روز استفاده کنند.
چگونه مراسم روز نجوم را برگزار کنیم؟
در برگزاری مراسم روز نجوم باید توجه داشته باشیم که روز نجوم متعلق به عموم مردم به ویژه خانواده ها است، لذا باید از دادن اطلاعات پیچده و سنگین به مردم خودداری کنیم و برنامه هایی را در سطح درک عمومی ترتیب دهیم.
در ابتدا یک گروه یا کمیته برگزاری روز نجوم تعیین کنید و برای بهتر انجام شدن کار، فعالیت ها را تقسیم کنید. یک نفر مسؤول تعیین مکان مناسب و دریافت و پی گیری مجوزها، یک نفر مسؤول پیگیری اجرای ایده ها و یک نفر مسؤول جلب حامی و ... .
کارهایی که باید انجام شود:
1- مکان یابی برای یافتن محل مناسب برگزاری مراسم روز نجوم:
بهترین مکان جایی است که مردم در روز جمعه تردد زیادی دارند. در ایران پارکها بهترین منطقه هستند؛ در شهرهای ساحلی و شهرهایی که رودخانه از بین شهر عبور می کند مانند شهر اصفهان، ساحل دریا و رودخانه هم مکان های مناسبی هستند.
در شهرهایی که جاذبه های گردشگری و مکانهای باستانی دارند مانند قلعه فلک الافلاک در خرم آباد، این مناطق هم در روزهای تعطیل محل رفت و آمد مردم شهر و گردشگران هستند.
مراکزی مانند مراکز خرید، فرهنگسراها و میدان های اصلی شهر، به شرطی که فضایی برای نصب پوستر و برپایی غرفه داشته باشند هم مکانهای مناسبی به شمار مي روند.
همچنین اگر شهر شما آسمان نما یا رصدخانه ای دارد می توانید با اطلاع رسانی مناسب مردم را برای بازدید از این مراکز دعوت کنید.
خوب است با مسؤولان مراکز از قبل هماهنگ کنید که برنامه ها در روز نجوم رایگان باشد.
2- دریافت مجوز وهماهنگی با ارگانهای مربوط:
اگر می خواهید از محوطه پارک یا فرهنگسرا و ... استفاده کنید، از قبل با مسؤولان آن محل موضوع را مطرح کنید و از محل اجرای برنامه ها مطمئن شوید. هرچه زودتر این کار را انجام دهید، زودتر می توانید کار اطلاع رسانی را آغاز كنيد. با توجه به موقعیت مکان اجرای برنامه ها لازم است از مسؤولان شهرداری، راهنمایی–رانندگی یا فرمانداری شهر مجوز دریافت کنید.بهتر است از قبل با نیروی انتظامی محل نيز هماهنگی های لازم انجام شود تا مشکلی پیش نیاید.
در صورتی که برای گرفتن مجوز به معرفی نامه احتیاج دارید، با انجمن نجوم ایران (تلفن و نمابر 02188989550 ) تماس بگیرید یا به نشانی اینترنتی iranastroday@gmail.com این آدرس ایمیل در مقابل هرزنامه‌ها محافظت می شود. برای مشاهده آن نیاز به فعال کردن جاوا اسکریپت دارید. نامه الکترونیکی ارسال کنید.
3- یافتن حامی:
اجرای برخی برنامه ها ممکن است بار مالی زیادی داشته باشد. بهتر است برای دریافت کمکهای نقدی و غیرنقدی از ارگانهای دولتی یا شرکت های خصوصی کمک بگیریید. برای تهیه پوستر، بنرهای تبلیغاتی، چاپ و تکثیر بروشور و محصولات فرهنگی، تهیه وسیله حمل و نقل، امانت چادر و میز و صندلی برای اجرای غرفه ها و ... شرکت ها و ارگانهای مختلفی می توانند با شما همکاری کنند.
حتی می توانید از شرکتهایی مانند تولید کنندگان صنایع غذایی، محصولات بهداشتی و ... در ازای امکان تبلیغ محصولاتشان، کمک نقدی و غیرنقدی دریافت کنید.
4- یافتن ایده ها و اجرای آنها:
برنامه ها می تواند شامل سخنرانی های ساده، نمایش اسلاید و غرفه های معرفی نجوم باشد. اگر در نظر دارید نمایش اسلاید و سخنرانی داشته باشید باید هرچه سریعتر مکان مناسبی مانند سالن همایش یا سینما برای سمینار پیدا کنید.
ممکن است تهیه برخی غرفه ها مانند ساخت ماکت، هزینه زیادی نداشته باشد، اما ساخت آن زمان زیادی ببرد. به همین دليل خوب است از دانشجویان و دانش آموزان و خانواده های علاقه مند برای ساخت ماکت ها و تهیه پوسترها کمک بگیرید.
تعطیلات عید نوروز فرصت مناسبی برای پیاده کردن ایده هایی است که برای ساخت آنها زمان زیادی نیاز دارید.
5- اطلاع رسانی:
از 10 روز تا یک هفته قبل از هفته و روز نجوم، باید مردم را از زمان و محل برگزاری برنامه ها آگاه کنید
برای اینکار می توانید از رسانه ها و نشریات محلی و صدا و سیمای شهرستان کمک بگیرید. نصب پلاکارد و پوستر در سطح شهر هم بسیار مفید است.
می توانید از شرکت ها و ارگان هایی که بخش تبلیغات و پارچه نویسی دارند کمک بگیرید یا بر روی پارچه ها و صفحات بزرگ تصاویر نجومی را نقاشی کنید و همراه با توضیحاتی درباره روز نجوم با هماهنگی شهرداری و شورای شهر، در محل های پرتردد شهر نصب کنید.
فرودگاهها، پایانه های مسافربری داخل شهری و بین شهری و ایستگاههای قطار و مترو بهترین مکان برای نصب پوسترهای روز نجوم و پلاکاردهای اطلاع رسانی هستند.
برای هماهنگی نصب پوسترها در این مکان ها، با روابط عمومی این محل ها تماس بگیرید.
ریز برنامه های خود را همراه با زمان بندی و محل اجرای برنامه ها برای شاخه آماتوري انجمن نجوم ايران ارسال کنید تا در سایت قرار گيرد و از طریق برخی رسانه ها اعلام شود.
منطق هاوکينگ درباره‌موجودات فضايي
منطق هاوکينگ درباره‌موجودات فضايي
ارتباط با فضاييها خطرناک است!
منطق هاوکينگ درباره‌موجودات فضايي ...
جام جم آنلاين: استفان هاوکينگ يکي از مشهورترين فيزيکدانان جهان در جديدترين برنامه مستند خود درباره حيات موجودات فضايي مي‌گويد موجودات فضايي خارج از زمين وجود دارند و بهتر است زمين مراقب ارتباط با آنها باشد.
به گفته استفان هاوکينگ فيزيکدان 68 ساله که از بيماري اختلال نروني رنج مي برد، وجود موجودات فرا زميني تقريبا امري ثابت شده است اما انسانها به جاي اينکه به جستجوي آنها بپردازند بايد تمامي تلاش خود را براي پرهيز از مواجهه با اين موجودات به کار گيرند.
اين پيشنهادها و راهکارها در سريال مستند جديدي ارائه مي شوند که هاوکينگ در آن آخرين ذهنيات خود را درباره بزرگترين اسرار جهان هستي نمايش مي دهد. به گفته وي حيات موجودات فضايي در بسياري از بخشهاي جهان امري ثابت شده است. اين موجودات نه تنها بر روي سياره ها بلکه حتي در مرکز ستاره ها ساکن بوده و يا در فضاي ميان ستاره اي شناور هستند.
منطق هاوکينگ درباره موجودات فضايي به شکلي غيرطبيعي ساده است. به گفته وي گيتي از 100 بيليون کهکشان تشکيل شده است که هر يک از صدها ميليون ستاره برخوردارند. در چنين فضاي وسيعي تصور اينکه زمين تنها سياره اي باشد که حيات در آن جاري شده است کمي ساده انگارانه به نظر مي آيد.
وي مي گويد: "در مغز مملو از رياضي من، تنها اعداد مي توانند تفکر درباره موجودات فضايي را به خوبي عقلاني و مستدل سازند، چالش اصلي مطالعه بر روي اين نکته است که اين موجودات چه شکلي دارند." پاسخ هاوکينگ به سئوال خودش اين است که اکثر اين موجودات با ميکروبها و حيوانات ساده، گونه اي از حيات که در بيشترين بخش تاريخ حيات در زمين بر روي اين سياره حکمفرما بوده است، برابري مي کنند.
تصور هاوکينگ از اين جانداران در سريال مستند جديدش به شکل گياهخواراني دو پا که از صورتي مسطح برخوردارند يا شکارچيان مارمولک مانند و زرد رنگ يا آبزياني فلورسنت مصور شده اند. اين اشکال کاملا تخيلي هستند اما هاوکينگ از آنها براي رساندن اين پيام استفاده مي کند که احتمال هوشمند بودن تعدادي از اين گونه ها وجود دارد. وي معتقد است برقراري ارتباط با چنين گونه هاي هوشمندي مي تواند براي بشريت نابود کننده باشد.
هاوکينگ بر اين باور است اين موجودات فضايي مي توانند به راحتي به زمين نفوذ کرده و از آن به عنوان منبع انرژي استفاده کنند. وي نتيجه مي گيرد تلاش براي برقراري ارتباط با موجودات فضايي مي تواند "کمي بيش از اندازه خطرساز" باشد. هاوکينگ مي گويد: "اگر موجودات فضايي ما را ملاقات کنند به گمان من نتيجه چنين ملاقاتي بسيار مشابه اولين سفر "کريستف کلمب" به آمريکا خواهد بود. نتيجه اي که چندان به نفع بومي هاي آمريکا تمام نشد."
بر اساس گزارش تايمز آنلاين، هاوکينگ امکان وجود موجودات فضايي را در گذشته نيز بازگو کرده بود اما ديدگاه وي به واسطه يکسري از اکتشافات علمي شفاف تر شد. کشف 450 سياره جديد از سال 1995 تا کنون و اثبات رايج بودن وجود سياره ها در تمامي نقاط گيتي از جمله اين کشفيات بوده است.
منطق هاوکينگ درباره‌موجودات فضايي
ارتباط با فضاييها خطرناک است!
منطق هاوکينگ درباره‌موجودات فضايي ...
جام جم آنلاين: استفان هاوکينگ يکي از مشهورترين فيزيکدانان جهان در جديدترين برنامه مستند خود درباره حيات موجودات فضايي مي‌گويد موجودات فضايي خارج از زمين وجود دارند و بهتر است زمين مراقب ارتباط با آنها باشد.
به گفته استفان هاوکينگ فيزيکدان 68 ساله که از بيماري اختلال نروني رنج مي برد، وجود موجودات فرا زميني تقريبا امري ثابت شده است اما انسانها به جاي اينکه به جستجوي آنها بپردازند بايد تمامي تلاش خود را براي پرهيز از مواجهه با اين موجودات به کار گيرند.
اين پيشنهادها و راهکارها در سريال مستند جديدي ارائه مي شوند که هاوکينگ در آن آخرين ذهنيات خود را درباره بزرگترين اسرار جهان هستي نمايش مي دهد. به گفته وي حيات موجودات فضايي در بسياري از بخشهاي جهان امري ثابت شده است. اين موجودات نه تنها بر روي سياره ها بلکه حتي در مرکز ستاره ها ساکن بوده و يا در فضاي ميان ستاره اي شناور هستند.
منطق هاوکينگ درباره موجودات فضايي به شکلي غيرطبيعي ساده است. به گفته وي گيتي از 100 بيليون کهکشان تشکيل شده است که هر يک از صدها ميليون ستاره برخوردارند. در چنين فضاي وسيعي تصور اينکه زمين تنها سياره اي باشد که حيات در آن جاري شده است کمي ساده انگارانه به نظر مي آيد.
وي مي گويد: "در مغز مملو از رياضي من، تنها اعداد مي توانند تفکر درباره موجودات فضايي را به خوبي عقلاني و مستدل سازند، چالش اصلي مطالعه بر روي اين نکته است که اين موجودات چه شکلي دارند." پاسخ هاوکينگ به سئوال خودش اين است که اکثر اين موجودات با ميکروبها و حيوانات ساده، گونه اي از حيات که در بيشترين بخش تاريخ حيات در زمين بر روي اين سياره حکمفرما بوده است، برابري مي کنند.
تصور هاوکينگ از اين جانداران در سريال مستند جديدش به شکل گياهخواراني دو پا که از صورتي مسطح برخوردارند يا شکارچيان مارمولک مانند و زرد رنگ يا آبزياني فلورسنت مصور شده اند. اين اشکال کاملا تخيلي هستند اما هاوکينگ از آنها براي رساندن اين پيام استفاده مي کند که احتمال هوشمند بودن تعدادي از اين گونه ها وجود دارد. وي معتقد است برقراري ارتباط با چنين گونه هاي هوشمندي مي تواند براي بشريت نابود کننده باشد.
هاوکينگ بر اين باور است اين موجودات فضايي مي توانند به راحتي به زمين نفوذ کرده و از آن به عنوان منبع انرژي استفاده کنند. وي نتيجه مي گيرد تلاش براي برقراري ارتباط با موجودات فضايي مي تواند "کمي بيش از اندازه خطرساز" باشد. هاوکينگ مي گويد: "اگر موجودات فضايي ما را ملاقات کنند به گمان من نتيجه چنين ملاقاتي بسيار مشابه اولين سفر "کريستف کلمب" به آمريکا خواهد بود. نتيجه اي که چندان به نفع بومي هاي آمريکا تمام نشد."
بر اساس گزارش تايمز آنلاين، هاوکينگ امکان وجود موجودات فضايي را در گذشته نيز بازگو کرده بود اما ديدگاه وي به واسطه يکسري از اکتشافات علمي شفاف تر شد. کشف 450 سياره جديد از سال 1995 تا کنون و اثبات رايج بودن وجود سياره ها در تمامي نقاط گيتي از جمله اين کشفيات بوده است.
سپاس از مطلب مفید و جالبتون 
فکرشو بکنید این حدس درست باشه و زیر سطح اروپا حتی ماهی های بزرگ هم پیدا بشه . چقدر جالب و رویایی خواهد بود.
دوستان نجومی توجه کنید لطفا :
http://http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=177267
فکرشو بکنید این حدس درست باشه و زیر سطح اروپا حتی ماهی های بزرگ هم پیدا بشه . چقدر جالب و رویایی خواهد بود
.دوستان نجومی توجه کنید لطفا :
http://http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=177267
سپاس از مطلب مفید و جالبتون
دوستان نجومی توجه کنید لطفا :
http://http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=177267
دوستان نجومی توجه کنید لطفا :
http://http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=177267
سپاس از مطلب مفید و جالبتون
دوستان نجومی توجه کنید لطفا :
http://http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=177267
دوستان نجومی توجه کنید لطفا :
http://http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=177267
سپاس از مطلب مفید و جالبتون
دوستان نجومی توجه کنید لطفا :
http://http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=177267
دوستان نجومی توجه کنید لطفا :
http://http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=177267
سپاس از مطلب مفید و جالبتون
فقط اگه لطف میکردید و منبع رو هم ذکر میکردید دیگه حرف نداشت
.
دوستان نجومی توجه کنید لطفا :
http://http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=177267
فقط اگه لطف میکردید و منبع رو هم ذکر میکردید دیگه حرف نداشت
.دوستان نجومی توجه کنید لطفا :
http://http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=177267
سپاس از مطلب مفید و جالبتون
دوستان نجومی توجه کنید لطفا :
http://http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=177267
دوستان نجومی توجه کنید لطفا :
http://http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=177267
سپاس از مطلب مفید و جالبتون
فقط اگه منبع رو هم ذکر میکردید دیگه حرف نداشت.
دوستان نجومی توجه کنید لطفا :
http://http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=177267
فقط اگه منبع رو هم ذکر میکردید دیگه حرف نداشت
.دوستان نجومی توجه کنید لطفا :
http://http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=177267
سپاس از مطلب مفید و جالبتون
دوستان نجومی توجه کنید لطفا :
http://http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=177267
دوستان نجومی توجه کنید لطفا :
http://http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=177267
سپاس از مطلب مفید و جالبتون
دوستان نجومی توجه کنید لطفا :
http://http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=177267
دوستان نجومی توجه کنید لطفا :
http://http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=177267
بیگانگان فضایی بر روی زمین
بیگانگان فضایی بر روی زمین
بیگانگان فضایی بر روی زمین ...
دریاچه های قیری یعنی نزدیکترین و شبیه ترین گزینه ها به دریاهای زحلی قمر تایتان بر روی زمین منزلگاه حیاتهای میکروبی بیگانه ای هستند که امید یافتن نمونه هایی مشابه بر روی قمر زحل را نیز افزایش می دهند. به گزارش خبرگزاری مهر، چنین یافته هایی نه تنها قادر خواهند بود به جستجو برای یافتن حیات بیگانگان در منظومه خورشیدی کمک کنند بلکه می توانند دیدگاه هایی جدید را در رابطه با تکامل حیات بر روی سیاره زمین در اختیار دانشمندان قرار دهند.
بزرگترین دریاچه قیر جهان دریاچه Pitch در جزیره کارائیب در ترینیداد است که وسعتی برابر 461 هزار و 343 مترمربع داشته و مملو از قیر داغ، دی اکسید کربن و گازهای هیدروکربنی است که ظاهر آن را برای حیات غیرممکن می سازد.
با این همه اکنون دانشمندان دریافته اند هر گرم از ماده لزج و داغ این دریاچه می تواند منزلگاه 10 میلیون میکروب از قبیل باکتری ها و دیگر ارگانیزمهای تک سلولی مشهور به Archaea باشد. این گونه از حیات که در حرارتی میان 90 تا 132 درجه فارنهایت در حال سپری کردن زندگی است از هیدروکربنها تغذیه می کند و به جای تنفس اکسیژن از فلزهایی مانند آهن یا منگنز برای تنفس کردن کمک می گیرد.
دانشمندان 6 نمونه از این نوع حیاتها را از این دریاچه جمع آوری کرده و دریافتند هر یک از این نمونه ها حاوی تعداد زیادی از میکروبها است. بیشتر این باکتری ها با باکتریهایی که در ته نشستهای متانی یا نفتی یافت شده اند در ارتباطند. با این حال برخی این باکتری ها به اندازه ای از نمونه های شناخته شده فاصله دارند که نسل جدیدی از موجودات زنده را یادآور می شوند.
جدا از محیط بسیار سردی که بر قمر تایتان حاکم است، شرایط محیطی این قمر با دریاچه Pitch شباهت بسیار زیادی داشته و در واقع نزدیکترین موقعیت مشابه تایتان بر روی زمین به شمار می رود. از این رو یافتن طیفی از میکروبها در این دریاچه امکان یافتن حیات بر روی دریاهای هیدروکربنی تایتان را افزایش می دهد زیرا امکان گرم شدن برخی از این دریاها از لایه های درونی قمر و دریافت انرژی مورد نیاز برای بهبود یافتن امکان شکل گیری حیات در آنها به وجود خواهد آمد.
به گفته دانشمندان پیش بینی وجود حیات در قمر تایتان بسیار هیجان انگیز است زیرا در صورتی که بتوان نمونه هایی زنده را در این قمر کشف کرد احتمال اینکه منشا آنها نسبت به دیگر موجودات کاملا متفاوت باشد بالا است از این رو چنین نمونه هایی قادر خواهند بود اطلاعات بسیار ارزشمندی را از تنوع زیستی در اختیار دانشمندان قرار داده و شانس یافتن حیات در خارج از منظومه خورشیدی را افزایش دهد.
بر اساس گزارش ایندیپندنت، مطالعات بیشتر می تواند ساختار ژنتیکی که این میکروبها با کمک آنها قادر به ادامه حیات در چنین شرایط دشواری هستند را آشکار سازد و در عین حال نشانه هایی جدید از حیات بیگانگان را آشکار ساخته و منجر به ابداع آزمایشهای جدیدتری برای ردیابی حیات که قادر به جستجوی طیفهای گسترده تری از نشانگرهای زیستی خواهند بود، شود.
بیگانگان فضایی بر روی زمین
بیگانگان فضایی بر روی زمین ...
دریاچه های قیری یعنی نزدیکترین و شبیه ترین گزینه ها به دریاهای زحلی قمر تایتان بر روی زمین منزلگاه حیاتهای میکروبی بیگانه ای هستند که امید یافتن نمونه هایی مشابه بر روی قمر زحل را نیز افزایش می دهند. به گزارش خبرگزاری مهر، چنین یافته هایی نه تنها قادر خواهند بود به جستجو برای یافتن حیات بیگانگان در منظومه خورشیدی کمک کنند بلکه می توانند دیدگاه هایی جدید را در رابطه با تکامل حیات بر روی سیاره زمین در اختیار دانشمندان قرار دهند.
بزرگترین دریاچه قیر جهان دریاچه Pitch در جزیره کارائیب در ترینیداد است که وسعتی برابر 461 هزار و 343 مترمربع داشته و مملو از قیر داغ، دی اکسید کربن و گازهای هیدروکربنی است که ظاهر آن را برای حیات غیرممکن می سازد.
با این همه اکنون دانشمندان دریافته اند هر گرم از ماده لزج و داغ این دریاچه می تواند منزلگاه 10 میلیون میکروب از قبیل باکتری ها و دیگر ارگانیزمهای تک سلولی مشهور به Archaea باشد. این گونه از حیات که در حرارتی میان 90 تا 132 درجه فارنهایت در حال سپری کردن زندگی است از هیدروکربنها تغذیه می کند و به جای تنفس اکسیژن از فلزهایی مانند آهن یا منگنز برای تنفس کردن کمک می گیرد.
دانشمندان 6 نمونه از این نوع حیاتها را از این دریاچه جمع آوری کرده و دریافتند هر یک از این نمونه ها حاوی تعداد زیادی از میکروبها است. بیشتر این باکتری ها با باکتریهایی که در ته نشستهای متانی یا نفتی یافت شده اند در ارتباطند. با این حال برخی این باکتری ها به اندازه ای از نمونه های شناخته شده فاصله دارند که نسل جدیدی از موجودات زنده را یادآور می شوند.
تصویر یکی از حیاتهای یافت شده در دریاچه قیر
Pitch
مقادیر آب موجود در قیر بسیار پایین است. مقداری که در آستانه یا پایین تر از حد آستانه حیات بر روی زمین به شمار می رود. از این رو حیاتی که دانشمندان در دانشگاه بریتیش کلمبیا موفق به یافتن آن شده اند می تواند بسته هایی مملو از آب باشند که با لایه ای از قیر احاطه شده اند.Pitch
جدا از محیط بسیار سردی که بر قمر تایتان حاکم است، شرایط محیطی این قمر با دریاچه Pitch شباهت بسیار زیادی داشته و در واقع نزدیکترین موقعیت مشابه تایتان بر روی زمین به شمار می رود. از این رو یافتن طیفی از میکروبها در این دریاچه امکان یافتن حیات بر روی دریاهای هیدروکربنی تایتان را افزایش می دهد زیرا امکان گرم شدن برخی از این دریاها از لایه های درونی قمر و دریافت انرژی مورد نیاز برای بهبود یافتن امکان شکل گیری حیات در آنها به وجود خواهد آمد.
به گفته دانشمندان پیش بینی وجود حیات در قمر تایتان بسیار هیجان انگیز است زیرا در صورتی که بتوان نمونه هایی زنده را در این قمر کشف کرد احتمال اینکه منشا آنها نسبت به دیگر موجودات کاملا متفاوت باشد بالا است از این رو چنین نمونه هایی قادر خواهند بود اطلاعات بسیار ارزشمندی را از تنوع زیستی در اختیار دانشمندان قرار داده و شانس یافتن حیات در خارج از منظومه خورشیدی را افزایش دهد.
بر اساس گزارش ایندیپندنت، مطالعات بیشتر می تواند ساختار ژنتیکی که این میکروبها با کمک آنها قادر به ادامه حیات در چنین شرایط دشواری هستند را آشکار سازد و در عین حال نشانه هایی جدید از حیات بیگانگان را آشکار ساخته و منجر به ابداع آزمایشهای جدیدتری برای ردیابی حیات که قادر به جستجوی طیفهای گسترده تری از نشانگرهای زیستی خواهند بود، شود.
520 روز زندگی در انزوا و خلاء/ مردانی که در خیال به مریخ می‌روند
520 روز زندگی در انزوا و خلاء/ مردانی که در خیال به مریخ می‌روند
520 روز زندگی در انزوا و خلاء/ مردانی که در خیال به مریخ می‌روند ...
6 مرد در راستای آرزوی دیرین سفر به سیاره مریخ قصد دارند دو سال از زندگی خود را در گوشه ای از فضاپیما نمایی کوچک و با محدودیتهای فراوان سپری کنند. به گزارش خبرگزاری مهر، چنین زندگی به دور از زرق و برقی شاید به نظر ناخوشایند بیاید اما این چیزی است 6 داوطلب فضانوردی آن را پذیرفته اند: پروازی شبیه سازی شده به سوی مریخ و بازگشت از آن به زمین.
این آزمایش که "مریخ 500" نام دارد در اواخر ماه می و در فضاپیمایی ساختگی که در موسسه ای در موسکو قرار دارد آغاز خواهد شد.
داوطلبان در این آزمایش حداقل به مدت 520 روز از زندگی خود را در پنج کپسول فلزی در ابعاد کلی 92 متر مربع سپری خواهند کرد در شرایطی که این افراد هشت ساعت برای خواب، هشت ساعت برای کار و هشت ساعت برای پرداختن به کارهای شخصی خواهند داشت.
سازمان دهنگان این برنامه اعلام کرده اند داوطلبان روسی، چینی و اروپایی باید به سختی تلاش کنند تا انزوا، محدودیت مکان و یکنواختی بر آنها غلبه نکند. به گفته سخنگوی آژانس فضایی اروپا بزرگترین سئوال درباره سفر به مریخ عوامل انسانی آن خواهد بود. چگونگی انتخاب و آماده سازی فیزیکی و ذهنی این افراد برای تحمل سفری یک و نیم ساله یا بیشتر در محیطی تنگ و بسته، دیدن چهره های تکراری، تحت فشار ثابت و به دور از خانواده و دوستان و زمین از موانع بزرگی است که بر سر راه سفر انسانها به مریخ قرار گرفته است.
پس از آغاز این ماموریت داوطلبان تنها با مرکز کنترل در ارتباط خواهند بود و در عین حال می توانند از طریق اینترنت با اعضای خانواده خود تماس بگیرند. اینترنتی که به منظور افزایش شباهت با شرایط فضا با 20 دقیقه تاخیر اطلاعات را انتقال خواهد داد. این آزمایش که بخشی از آن بر روی سایت YouTube پخش خواهد شد، شرایط دقیق ماموریت واقعی را شبیه سازی خواهد کرد.
250 روز اول به شبیه سازی سفر از زمین به مریخ پرداخته و بخش دوم به مدت 30 روز به انجام ماموریتهای سخت بر روی مریخ و مابقی روزها به سفر بازگشت به زمین اختصاص داده خواهد شد. سازمان دهنگان این آزمایش اعلام کرده اند در صورت نیاز به محاسبات و نتایج دقیق تر 180 روز دیگر به این آزمایش افزوده خواهد شد.
فضاپیمای شبیه سازی شده در دهه 1970 به عنوان بخشی از برنامه فضایی Soviet ساخته شده و دارای کپسولی متشکل از 6 کابین کوچک، آشپزخانه، اتاق نشیمن و دستشویی است. کپسول دوم به منظور انجام آزمایشهای فیزیکی و روانشناسی و کپسول سوم به ورزشگاه و گلخانه ای برای پرورش سبزیجات مورد نیاز اختصاص داده شده است. این دو کپسول تنها در زمانی قابل استفاده خواهند بود که سرنشینان فضاپیما به مریخ برسند.
به گزارش مهر، در عین حال برای شبیه سازی زمانی که فضاپیما به مریخ می رسد، اتاقکی مشابه فضاپیمای فرود بر روی مریخ طراحی شده است که مشابه شرایط واقعی فضانوردان باید در تمامی لحظات لباسهای مخصوص فضایی را در این کپسول به تن داشته باشند. کپسول دیگری نیز به منظور انجام راهپیمایی فضایی بر روی مریخ طراحی شده است.
بر اساس گزارش تلگراف، سه روس، یک چینی و دو اروپایی در این آزمایش حضور خواهند داشت و انتخاب نهایی این افراد طی هفته های آینده انجام خواهد گرفت. آژانس فضایی اروپا معتقد است این افراد بخشی از تاریخ را رقم خواهند زد زیرا به طور حتم اولین انسانهایی که قدم بر روی مریخ خواهند گذاشت این افراد و پیشگامی آنها را در سفر به مریخ به یاد خواهند آورد.
520 روز زندگی در انزوا و خلاء/ مردانی که در خیال به مریخ می‌روند
520 روز زندگی در انزوا و خلاء/ مردانی که در خیال به مریخ می‌روند ...
6 مرد در راستای آرزوی دیرین سفر به سیاره مریخ قصد دارند دو سال از زندگی خود را در گوشه ای از فضاپیما نمایی کوچک و با محدودیتهای فراوان سپری کنند. به گزارش خبرگزاری مهر، چنین زندگی به دور از زرق و برقی شاید به نظر ناخوشایند بیاید اما این چیزی است 6 داوطلب فضانوردی آن را پذیرفته اند: پروازی شبیه سازی شده به سوی مریخ و بازگشت از آن به زمین.
این آزمایش که "مریخ 500" نام دارد در اواخر ماه می و در فضاپیمایی ساختگی که در موسسه ای در موسکو قرار دارد آغاز خواهد شد.
داوطلبان در این آزمایش حداقل به مدت 520 روز از زندگی خود را در پنج کپسول فلزی در ابعاد کلی 92 متر مربع سپری خواهند کرد در شرایطی که این افراد هشت ساعت برای خواب، هشت ساعت برای کار و هشت ساعت برای پرداختن به کارهای شخصی خواهند داشت.
سازمان دهنگان این برنامه اعلام کرده اند داوطلبان روسی، چینی و اروپایی باید به سختی تلاش کنند تا انزوا، محدودیت مکان و یکنواختی بر آنها غلبه نکند. به گفته سخنگوی آژانس فضایی اروپا بزرگترین سئوال درباره سفر به مریخ عوامل انسانی آن خواهد بود. چگونگی انتخاب و آماده سازی فیزیکی و ذهنی این افراد برای تحمل سفری یک و نیم ساله یا بیشتر در محیطی تنگ و بسته، دیدن چهره های تکراری، تحت فشار ثابت و به دور از خانواده و دوستان و زمین از موانع بزرگی است که بر سر راه سفر انسانها به مریخ قرار گرفته است.
پس از آغاز این ماموریت داوطلبان تنها با مرکز کنترل در ارتباط خواهند بود و در عین حال می توانند از طریق اینترنت با اعضای خانواده خود تماس بگیرند. اینترنتی که به منظور افزایش شباهت با شرایط فضا با 20 دقیقه تاخیر اطلاعات را انتقال خواهد داد. این آزمایش که بخشی از آن بر روی سایت YouTube پخش خواهد شد، شرایط دقیق ماموریت واقعی را شبیه سازی خواهد کرد.
250 روز اول به شبیه سازی سفر از زمین به مریخ پرداخته و بخش دوم به مدت 30 روز به انجام ماموریتهای سخت بر روی مریخ و مابقی روزها به سفر بازگشت به زمین اختصاص داده خواهد شد. سازمان دهنگان این آزمایش اعلام کرده اند در صورت نیاز به محاسبات و نتایج دقیق تر 180 روز دیگر به این آزمایش افزوده خواهد شد.
فضاپیمای شبیه سازی شده در دهه 1970 به عنوان بخشی از برنامه فضایی Soviet ساخته شده و دارای کپسولی متشکل از 6 کابین کوچک، آشپزخانه، اتاق نشیمن و دستشویی است. کپسول دوم به منظور انجام آزمایشهای فیزیکی و روانشناسی و کپسول سوم به ورزشگاه و گلخانه ای برای پرورش سبزیجات مورد نیاز اختصاص داده شده است. این دو کپسول تنها در زمانی قابل استفاده خواهند بود که سرنشینان فضاپیما به مریخ برسند.
به گزارش مهر، در عین حال برای شبیه سازی زمانی که فضاپیما به مریخ می رسد، اتاقکی مشابه فضاپیمای فرود بر روی مریخ طراحی شده است که مشابه شرایط واقعی فضانوردان باید در تمامی لحظات لباسهای مخصوص فضایی را در این کپسول به تن داشته باشند. کپسول دیگری نیز به منظور انجام راهپیمایی فضایی بر روی مریخ طراحی شده است.
بر اساس گزارش تلگراف، سه روس، یک چینی و دو اروپایی در این آزمایش حضور خواهند داشت و انتخاب نهایی این افراد طی هفته های آینده انجام خواهد گرفت. آژانس فضایی اروپا معتقد است این افراد بخشی از تاریخ را رقم خواهند زد زیرا به طور حتم اولین انسانهایی که قدم بر روی مریخ خواهند گذاشت این افراد و پیشگامی آنها را در سفر به مریخ به یاد خواهند آورد.
ممنون از تاپکتون. منم جایی خوندم که فضانوردانی که به مدار رمین میرن در هنگام بازگشت لباسشون رو با مواد شیمیایی ضدعفونی میکنن تا اگر ویروس ناشناخته ای رو حمل میکنند مشکل ساز نشه.ویروس که هیچ ولی به نظر من اصلا بعید نیست در بسیاری از نقاط منظومه شمسی حیات باکتریایی پیدا بشه
سفر جادوئی و اسرار آمیز
سفر جادوئی و اسرار آمیز
سفر جادوئی و اسرار آمیز ...
فضا- همشهري آنلاين:
شش سال قبل، به محض این که سفینه فضایی کاسینی به نزدیکی ارباب حلقه‌ها رسید و گردش خود به دور زحل و اقمارش را آغاز کرد توانست تصاویر بسیار خوبی از حلقه‌ها و اقمار آن به زمین مخابره کند.
با وجود این که سفینه فضایی کاسینی و سطح نشین هویگنز به پرسش‌های زیاد دانشمندان پاسخ دادند، اما هنوز هم در حال پرده‌برداری از اسرار جدید این سیاره هستند.
یکی از ناشناخته‌ها در این سرزمین، قمر کوچک انسلادوس است. کاسینی با بررسی‌های خود متوجه شد که توده‌های یخ از قطب جنوب آن به بیرون پرتاب میشود. اگر توده‌های فوران شده به علت آب‌های ذخیره شده در زیر سطح این قمر یخی است، پس چه چیزی باعث میشود تا آب را در سطح این قمر یخی به حالت مایع نگهدارد؟
اگر به راستی زیر سطح یخی انسلادوس آب وجود دارد، آیا ممکن است در نتیجه همان وضعیت یا پروسه باشد که در قمر دیگر مشتری یعنی اروپا جریان دارد. آیا ممکن است میدان مغناطیسی قوی سیاره مشتری که در اثر جذر و مد بر اروپا، آب مایع را زیر سطح یخی آن ایجاد کرده، همین تأثیر را در ایجاد آب‌های انسلادوس هم داشته باشد؟
مأموریت کاسینی خیلی از این معماها را آشکار ساخت. به گفته کارولین پورکو، رئیس پروژه تصویربرداری های کاسینی، یکی از چیزهايی که انتظار کشف آن را نداشتیم، یافتن موج‌های ملایم در حلقه‌های زحل بود که در حلقه D آغاز و در سراسر حلقه C امتداد دارد.
تا حال علت این پدیده را نمی‌دانیم، ولی می‌تواند به اتفاقاتی اشاره کند که از دهه 1980 در خود زحل و یا در داخل حقله‌های آن جریان دارد. همانگونه که برخورد یک سنگ با سطح آب باعث ایجاد موج‌هایي در آب میشود، ما هم پیامد اتفاقی را در حلقه‌های زحل می‌بینیم که 30 سال قبل آغاز شده بود.
راز دیگر این سیاره ترکیب حلقه‌های آن است. با این که 95 درصد حلقه‌ها از یخ آب ساخته شده، ولی ترکیب 5 درصد دیگر آن که مایل به رنگ سرخ است، هنوز ناشناخته است. به گفته پژوهشگر ارشد سطح‌نشین هویگنز، راز حیرت‌انگيز دیگر آن "درخشش" سطح انسلادوس است که در تصاویر فرستاده شده از سطح این قمر دیده شده.
در گذشته دانشمندان بر این باور بودند که کل قمر تیتان با اقیانوسی از هیدروکربن مایع پوشانیده شده، اما کاوشگر هویگنز خلاف آن را ثابت کرد و تنوع عجیبی را در قسمت‌های مختلف تیتان نشان داد.
این مسئله باعث ایجاد پرسش دیگری میشود که چگونه اتمسفر ضخیم و کلفت هیدروکربنی تیتان می‌تواند در نبود اقیانوس عظیمی از همان مواد باقی بماند؟ پس اتمسفر تیتان از کجا آمده؟ این پرسش تاکنون بی پاسخ مانده است.
یک راز دیگر تغییر یا اختلاف در زمان گردش کامل تیتان به دور محورش است. در مریخ و زمین این تغییر به خاطر حرکت زاویوی هر دوسیاره است که در اثر تفاوت چگالی مایعات در زیر سطح یا اتمسفرشان ایجاد میشود. در زمین این اثر، گردش زمین به دور محورش را کم می‌سازد که بر اساس تخمین 0.0005 تا 0.0035 ثانیه در هر صد سال مي‌باشد.
در تیتان این تغییر می‌تواند بدین معنی باشد که پوسته یخی روی سطح، از بعضی از اجزای عمده فیزیکی آن جدا شده که به احتمال زیاد اقیانوس اتان یا متان در زیر سطح آن است. در مجله ساینس 2008، رالف لورنز و همکارانش از دانشگاه جان هاپکینز ادعا نموده‌اند که تیتان حتمأ یک پوسته یخی بر روی ترکیب مشترک از آب و آمونیا و یا حتی اقیانوسی از آب مایع دارد که چنین احتمال برای خیلی از اقمار مشتری پیشنهاد شده بود. اگر پوسته به اندازه کافی نازک و اقیانوس‌ها هم به اندازه کافی عمیق باشند، در آن صورت بر اساس نظریه گردش، گردش پوسته یخی تیتان می‌تواند از هسته سنگی این قمر جدا باشد.
دانشمندان تا حال با هم گمانه‌زنی میکنند که علت اساسی این عدم مطابقت میان اقیانوس تیتان و هسته آن در نتیجه تغییرات فصلی در بادهای آن است. درست مثل قضیه زمین که تفاوت‌های بسیار زیاد در جرم سیاره و اتمسفر آن این تأثیر را نامحسوس نگه می‌دارد. اتمسفر غلیظ و سطح نازک تیتان تأثیر بیشتری ایجاد می‌کند.
اطلاعات تازه از قمر دیگر زحل، میماس که به صورت نقشه گرمایی است تنوع عجیب دما یا حرارتی را آشکار ساخته و چندین منطقه داغ جدید را نشان می‌دهد. نقشه برداری از سطح میماس با کمک طیف‌سنج نصب شده در سفینه کاسینی نشان داد که گرم‌ترین منطقه در میماس در زمان صبح آن است که دمای آن حدود 92 کلوین (منفی 294 درجه فارنهایت) می‌باشد. بخش‌های دیگر میماس بسیار سردتر و تا 77 کلوین (منفی 320 درجه فارنهایت) می‌رسد.
در دهه 1980 وقتی ویجر 1 و 2 به منظومه زحل رسیدند، رصدهای این دو سفینه مراحل لازم برای تحقیقات کاسینی – هویگنز را آماده ساخت. بازدید ویجرها از زحل و اقمارش بسیار کوتاه بود و با انتخاب مسیر دیگری به راه خود به سوی مرزهای بیرونی منظومه شمسی ادامه دادند. به خاطر مطالعه دقیق این سیاره به یک مأموریت دیگر با مدت زمان طولانی‌تر نیاز بود.
حالا که مأموریت کاسینی تا سال 2017 تمدید شده، دانشمندان فرصت زیادی خواهند داشت تا شاهد تغییرات در این سیاره، حلقه‌ها و اقمار آن باشند. چشم و گوش این سفینه به دانشمندان امکان می‌دهد تا ارباب حلقه‌ها را با دقت بیشتر مطالعه کنند.
سفر جادوئی و اسرار آمیز
سفر جادوئی و اسرار آمیز ...
فضا- همشهري آنلاين:شش سال قبل، به محض این که سفینه فضایی کاسینی به نزدیکی ارباب حلقه‌ها رسید و گردش خود به دور زحل و اقمارش را آغاز کرد توانست تصاویر بسیار خوبی از حلقه‌ها و اقمار آن به زمین مخابره کند.
با وجود این که سفینه فضایی کاسینی و سطح نشین هویگنز به پرسش‌های زیاد دانشمندان پاسخ دادند، اما هنوز هم در حال پرده‌برداری از اسرار جدید این سیاره هستند.
یکی از ناشناخته‌ها در این سرزمین، قمر کوچک انسلادوس است. کاسینی با بررسی‌های خود متوجه شد که توده‌های یخ از قطب جنوب آن به بیرون پرتاب میشود. اگر توده‌های فوران شده به علت آب‌های ذخیره شده در زیر سطح این قمر یخی است، پس چه چیزی باعث میشود تا آب را در سطح این قمر یخی به حالت مایع نگهدارد؟
اگر به راستی زیر سطح یخی انسلادوس آب وجود دارد، آیا ممکن است در نتیجه همان وضعیت یا پروسه باشد که در قمر دیگر مشتری یعنی اروپا جریان دارد. آیا ممکن است میدان مغناطیسی قوی سیاره مشتری که در اثر جذر و مد بر اروپا، آب مایع را زیر سطح یخی آن ایجاد کرده، همین تأثیر را در ایجاد آب‌های انسلادوس هم داشته باشد؟
شرح تصویر: این تصویر هنری ساختار درونی تیتان قمر زحل را نشان می‌دهد که بر اساس اطلاعات جمع‌آوری شده از میدان مغناطیسی آن توسط سفینه فضایی کاسینی تهیه شده. این اطلاعات نشان می‌دهد که ساختار درونی تیتان سرد و بی حرکت است و نتوانسته به لایه‌های مختلف مانند یخ و سنگ تقسیم شود. علاوه بر سطح مه آلود و تیره (با رنگ زرد) قسمت بریده شده، لایه‌های مختلفی را نشان می‌دهد. لایه یخی (خاکستری روشن) نزدیک به سطح، یک اقیانوس درونی (به رنگ آبی)، یک لایه یخی (خاکستری روشن) و ترکیبی از سنگ و یخ در قسمت داخلی (به رنگ خاکستری تاریک).مأموریت کاسینی خیلی از این معماها را آشکار ساخت. به گفته کارولین پورکو، رئیس پروژه تصویربرداری های کاسینی، یکی از چیزهايی که انتظار کشف آن را نداشتیم، یافتن موج‌های ملایم در حلقه‌های زحل بود که در حلقه D آغاز و در سراسر حلقه C امتداد دارد.
تا حال علت این پدیده را نمی‌دانیم، ولی می‌تواند به اتفاقاتی اشاره کند که از دهه 1980 در خود زحل و یا در داخل حقله‌های آن جریان دارد. همانگونه که برخورد یک سنگ با سطح آب باعث ایجاد موج‌هایي در آب میشود، ما هم پیامد اتفاقی را در حلقه‌های زحل می‌بینیم که 30 سال قبل آغاز شده بود.
راز دیگر این سیاره ترکیب حلقه‌های آن است. با این که 95 درصد حلقه‌ها از یخ آب ساخته شده، ولی ترکیب 5 درصد دیگر آن که مایل به رنگ سرخ است، هنوز ناشناخته است. به گفته پژوهشگر ارشد سطح‌نشین هویگنز، راز حیرت‌انگيز دیگر آن "درخشش" سطح انسلادوس است که در تصاویر فرستاده شده از سطح این قمر دیده شده.
در گذشته دانشمندان بر این باور بودند که کل قمر تیتان با اقیانوسی از هیدروکربن مایع پوشانیده شده، اما کاوشگر هویگنز خلاف آن را ثابت کرد و تنوع عجیبی را در قسمت‌های مختلف تیتان نشان داد.
این مسئله باعث ایجاد پرسش دیگری میشود که چگونه اتمسفر ضخیم و کلفت هیدروکربنی تیتان می‌تواند در نبود اقیانوس عظیمی از همان مواد باقی بماند؟ پس اتمسفر تیتان از کجا آمده؟ این پرسش تاکنون بی پاسخ مانده است.
یک راز دیگر تغییر یا اختلاف در زمان گردش کامل تیتان به دور محورش است. در مریخ و زمین این تغییر به خاطر حرکت زاویوی هر دوسیاره است که در اثر تفاوت چگالی مایعات در زیر سطح یا اتمسفرشان ایجاد میشود. در زمین این اثر، گردش زمین به دور محورش را کم می‌سازد که بر اساس تخمین 0.0005 تا 0.0035 ثانیه در هر صد سال مي‌باشد.
در تیتان این تغییر می‌تواند بدین معنی باشد که پوسته یخی روی سطح، از بعضی از اجزای عمده فیزیکی آن جدا شده که به احتمال زیاد اقیانوس اتان یا متان در زیر سطح آن است. در مجله ساینس 2008، رالف لورنز و همکارانش از دانشگاه جان هاپکینز ادعا نموده‌اند که تیتان حتمأ یک پوسته یخی بر روی ترکیب مشترک از آب و آمونیا و یا حتی اقیانوسی از آب مایع دارد که چنین احتمال برای خیلی از اقمار مشتری پیشنهاد شده بود. اگر پوسته به اندازه کافی نازک و اقیانوس‌ها هم به اندازه کافی عمیق باشند، در آن صورت بر اساس نظریه گردش، گردش پوسته یخی تیتان می‌تواند از هسته سنگی این قمر جدا باشد.
دانشمندان تا حال با هم گمانه‌زنی میکنند که علت اساسی این عدم مطابقت میان اقیانوس تیتان و هسته آن در نتیجه تغییرات فصلی در بادهای آن است. درست مثل قضیه زمین که تفاوت‌های بسیار زیاد در جرم سیاره و اتمسفر آن این تأثیر را نامحسوس نگه می‌دارد. اتمسفر غلیظ و سطح نازک تیتان تأثیر بیشتری ایجاد می‌کند.
اطلاعات تازه از قمر دیگر زحل، میماس که به صورت نقشه گرمایی است تنوع عجیب دما یا حرارتی را آشکار ساخته و چندین منطقه داغ جدید را نشان می‌دهد. نقشه برداری از سطح میماس با کمک طیف‌سنج نصب شده در سفینه کاسینی نشان داد که گرم‌ترین منطقه در میماس در زمان صبح آن است که دمای آن حدود 92 کلوین (منفی 294 درجه فارنهایت) می‌باشد. بخش‌های دیگر میماس بسیار سردتر و تا 77 کلوین (منفی 320 درجه فارنهایت) می‌رسد.
در دهه 1980 وقتی ویجر 1 و 2 به منظومه زحل رسیدند، رصدهای این دو سفینه مراحل لازم برای تحقیقات کاسینی – هویگنز را آماده ساخت. بازدید ویجرها از زحل و اقمارش بسیار کوتاه بود و با انتخاب مسیر دیگری به راه خود به سوی مرزهای بیرونی منظومه شمسی ادامه دادند. به خاطر مطالعه دقیق این سیاره به یک مأموریت دیگر با مدت زمان طولانی‌تر نیاز بود.
حالا که مأموریت کاسینی تا سال 2017 تمدید شده، دانشمندان فرصت زیادی خواهند داشت تا شاهد تغییرات در این سیاره، حلقه‌ها و اقمار آن باشند. چشم و گوش این سفینه به دانشمندان امکان می‌دهد تا ارباب حلقه‌ها را با دقت بیشتر مطالعه کنند.
والا تا جایی که من اطلاع دارم ما زمینی ها پیامی جز دوستی برای موجودات فضایی نفرستادیم . حالا اونا با ما چه برخوردی خواهند کرد خدا داند
.جهت اطلاع از پیام ما زمینی ها برای ساکنان فضا بروید به :
http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=178231
دلشوره مرگ زمین
دلشوره مرگ زمین
دلشوره مرگ زمین
اخترک 2020 یک ستاره کوچک معمولی نیست!
میشود گفت که یکی از معدود جرم‌های آسمانی اهل مطالعه و کنجکاو، در همسایگی کهکشان راه شیری است که بر حسب اتفاق یک روز وقتی با تلسکوپ نقره‌ای رنگش که به گفته خودش آدمها تا 1000 سال دیگر هم نمیتوانند یکی مثل آن را بسازند، به سیاره زمین نگاه میکرد، متوجه نشریه دوچرخه شد و شروع به خواندن آن کرد...(البته این را هم بگویم که اخترک 2020 از وقتی که کره زمین را کشف کرده دیگر کار و زندگیاش را ول کرده است و مدام در زندگی و کار ما زمینی‌ها سرک میکشد و گه گاه ایراداتی هم میگیرد!) همین‌طور که با اشتیاق مشغول خواندن «دوچرخه» بود، از بین مطلبها، توجهش به خبرهای نجومی جلب شد و بعد از کمی تحقیق، فهمید که خوانندگان ما علاقه زیادی به نجوم و اتفاق‌هایی که در جهان می افتد دارند. آنجا بود که فکری به نظرش رسید و تصمیم گرفت که کار تازهای را شروع کند. از طریق ماهواره ارتباطیاش با ما تماس گرفت و گفت که حاضر است با ما همکاری کند و خبرهای مربوط به فضا و ستاره‌ها را برایمان بفرستد!
این شد که ما هم ستونی را به جناب اخترک 2020 اختصاص دادیم تا هر چند وقت یک بار ما را از اتفاق‌هایی که در گوشه و کنار کیهان می‌افتد با خبر کند و با توضیحات اخترکی خودش، به ما بگوید که آن دور دورها چه می گذرد.
سلام! این آخرین گزارش اخترک 2020 در آخرین ماه سال 1388 شمسی است. این روزها بحث داغی بر سر زبان‌ها افتاده كه باعث شده من بیشتر از قبل به پیچیدگی شما زمینی‌ها پی ببرم. خبری نه چندان علمی كه بسیاری از سایت‌های معروف و رسانه‌ها به بررسی و بازتاب آن در سراسر كره‌زمین پرداختند. به تازگی شایعه‌ای به وجود آمده كه بر اساس آن سیاره زمین در سال 2012 میلادی از بین خواهد رفت. وقتی من این خبر را شنیدم بسیار تعجب كردم و به همین دلیل تحقیقات گسترده‌ای را در این زمینه آغاز كردم تا ببینیم شما زمینی‌ها كه در بسیاری از موارد دانش و هوشتان مرا به حیرت وا می‌دارد، چه‌طور چنین مسئله‌ای را عنوان كرده‌اید و حتی جنبه علمی به آن داده‌اید! ماجرا از آنجا آغاز میشود كه قومی به نام «مایا» ها كه قرن‌ها پیش در امریكای مركزی زندگی می‌كردند، با توجه به تقویم بومی‌شان پیش‌بینی كرده‌اند كه جهان در سال 2012 میلادی به كلی دگرگون خواهد شد! آنها ادعا كرده‌اند كه تمام كسوف و خسوف‌ها را پیش‌بینی كرده‌اند و تقویم آنها بسیار دقیق و علمی است. البته درباره این پیش‌بینی حرف و حدیث‌های زیادی مطرح شده است و به همین دلیل من به سراغ دكتر پژمان نوروزی مدرس نجوم رفتم و در یك گفت وگوی كوتاه نظر ایشان را در این زمینه پرسیدم: « این مسئله از نظر من خنده‌دار است، این كه شهاب سنگی تا دو سال دیگر به كره‌زمین برخورد می‌كند و یا سیاره مریخ بعد از تصادف با زمین باعث ازبین رفتن هر دو سیاره میشود، هیچ كدام جنبه علمی ندارند. در واقع بسیاری از سایت‌های علمی هم با دامن زدن به این مسئله و مطرح كردن بحث‌های نجومی، تنها بازار این پیش‌گویی‌های افسانه‌ای را داغ كرده‌اند كه در نتیجه فیلم و داستان‌هایی هم در این باره ساخته شده است.»
اما خبر بعدی هم باز از سیاره مریخ یا بهرام است. این‌طور که پیداست شما زمینی‌ها به این راحتی دست از این سیاره بر نمی‌دارید! دانشمندان در تحقیقات جدیدی پی برده‌اند که در گذشته میکروب‌هایی در این سیاره وجود داشته‌است. حتماً می‌پرسید که چه‌طور چنین چیزی اثبات شده است؛ در واقع نزدیک 10 سال است که گروهی از محققان در تگزاس امریکا، تکه سنگ دو کیلوگرمی را که در سال 1980 میلادی در منطقه آنتارکتیکا – جایی نزدیک قطب جنوب_ کشف شد، بررسی میکنند. در واقع این سنگ بخشی از یک شهاب‌سنگ است که گفته میشود در آن نوعی باکتری معروف به باكتری مریخی زندگی می‌کند. این مسئله در ابتدا با کمی شک و تردید مطرح شد اما آزمایشهای جدید وجود این باکتری‌ها را اثبات کرده است. آنها در منطقه‌های دیگری از مریخ هم پیدا شده‌اند و این فرضیه را که در گذشته، زندگی در این سیاره وجود داشته است، محکم‌تر میکنند.
اما برسیم به آخرین خبر اخترکی امسال. پنجم اسفند، روز بزرگداشت خواجه نصیر الدین طوسی و روز مهندسی بود. خواجه نصیر یکی از دانشمندان بنام ایرانی است که فعالیتهای زیادی در علوم مختلف مثل مثلثات، هندسه، زیست شناسی، فلسفه و ...داشته است. اما بخشی از کارهایش که من به آنها علاقه‌مند شدم، تحقیقات نجومی اوست. یکی از مهم‌ترین آنها ساخت رصدخانه بزرگی در شهر مراغه است که محل گردهمایی و تحقیق ستاره‌شناسان آن زمان بوده است. به دستور او در نزدیکی این رصدخانه کتابخانه بسیار بزرگی هم ساخته شد که چند صد هزار جلد کتاب در آنجا نگه داری می‌شده است. خواجه نصیر جدول دقیقی از چگونگی حرکت سیاره‌ها و ستاره‌ها به دست آورد و آن را در یکی از کتاب‌هایش به نام «زیج ایلخانی» توضیح داد. بررسی حرکت زمین و خورشید و ابداع روش نجومی برای مشاهده آسمان از فعالیتهای این دانشمند بزرگ بوده است.
منبع: همشهری آنلاین
دلشوره مرگ زمین
دلشوره مرگ زمین
اخترک 2020 یک ستاره کوچک معمولی نیست!
میشود گفت که یکی از معدود جرم‌های آسمانی اهل مطالعه و کنجکاو، در همسایگی کهکشان راه شیری است که بر حسب اتفاق یک روز وقتی با تلسکوپ نقره‌ای رنگش که به گفته خودش آدمها تا 1000 سال دیگر هم نمیتوانند یکی مثل آن را بسازند، به سیاره زمین نگاه میکرد، متوجه نشریه دوچرخه شد و شروع به خواندن آن کرد...(البته این را هم بگویم که اخترک 2020 از وقتی که کره زمین را کشف کرده دیگر کار و زندگیاش را ول کرده است و مدام در زندگی و کار ما زمینی‌ها سرک میکشد و گه گاه ایراداتی هم میگیرد!) همین‌طور که با اشتیاق مشغول خواندن «دوچرخه» بود، از بین مطلبها، توجهش به خبرهای نجومی جلب شد و بعد از کمی تحقیق، فهمید که خوانندگان ما علاقه زیادی به نجوم و اتفاق‌هایی که در جهان می افتد دارند. آنجا بود که فکری به نظرش رسید و تصمیم گرفت که کار تازهای را شروع کند. از طریق ماهواره ارتباطیاش با ما تماس گرفت و گفت که حاضر است با ما همکاری کند و خبرهای مربوط به فضا و ستاره‌ها را برایمان بفرستد!
این شد که ما هم ستونی را به جناب اخترک 2020 اختصاص دادیم تا هر چند وقت یک بار ما را از اتفاق‌هایی که در گوشه و کنار کیهان می‌افتد با خبر کند و با توضیحات اخترکی خودش، به ما بگوید که آن دور دورها چه می گذرد.
سلام! این آخرین گزارش اخترک 2020 در آخرین ماه سال 1388 شمسی است. این روزها بحث داغی بر سر زبان‌ها افتاده كه باعث شده من بیشتر از قبل به پیچیدگی شما زمینی‌ها پی ببرم. خبری نه چندان علمی كه بسیاری از سایت‌های معروف و رسانه‌ها به بررسی و بازتاب آن در سراسر كره‌زمین پرداختند. به تازگی شایعه‌ای به وجود آمده كه بر اساس آن سیاره زمین در سال 2012 میلادی از بین خواهد رفت. وقتی من این خبر را شنیدم بسیار تعجب كردم و به همین دلیل تحقیقات گسترده‌ای را در این زمینه آغاز كردم تا ببینیم شما زمینی‌ها كه در بسیاری از موارد دانش و هوشتان مرا به حیرت وا می‌دارد، چه‌طور چنین مسئله‌ای را عنوان كرده‌اید و حتی جنبه علمی به آن داده‌اید! ماجرا از آنجا آغاز میشود كه قومی به نام «مایا» ها كه قرن‌ها پیش در امریكای مركزی زندگی می‌كردند، با توجه به تقویم بومی‌شان پیش‌بینی كرده‌اند كه جهان در سال 2012 میلادی به كلی دگرگون خواهد شد! آنها ادعا كرده‌اند كه تمام كسوف و خسوف‌ها را پیش‌بینی كرده‌اند و تقویم آنها بسیار دقیق و علمی است. البته درباره این پیش‌بینی حرف و حدیث‌های زیادی مطرح شده است و به همین دلیل من به سراغ دكتر پژمان نوروزی مدرس نجوم رفتم و در یك گفت وگوی كوتاه نظر ایشان را در این زمینه پرسیدم: « این مسئله از نظر من خنده‌دار است، این كه شهاب سنگی تا دو سال دیگر به كره‌زمین برخورد می‌كند و یا سیاره مریخ بعد از تصادف با زمین باعث ازبین رفتن هر دو سیاره میشود، هیچ كدام جنبه علمی ندارند. در واقع بسیاری از سایت‌های علمی هم با دامن زدن به این مسئله و مطرح كردن بحث‌های نجومی، تنها بازار این پیش‌گویی‌های افسانه‌ای را داغ كرده‌اند كه در نتیجه فیلم و داستان‌هایی هم در این باره ساخته شده است.»
اما خبر بعدی هم باز از سیاره مریخ یا بهرام است. این‌طور که پیداست شما زمینی‌ها به این راحتی دست از این سیاره بر نمی‌دارید! دانشمندان در تحقیقات جدیدی پی برده‌اند که در گذشته میکروب‌هایی در این سیاره وجود داشته‌است. حتماً می‌پرسید که چه‌طور چنین چیزی اثبات شده است؛ در واقع نزدیک 10 سال است که گروهی از محققان در تگزاس امریکا، تکه سنگ دو کیلوگرمی را که در سال 1980 میلادی در منطقه آنتارکتیکا – جایی نزدیک قطب جنوب_ کشف شد، بررسی میکنند. در واقع این سنگ بخشی از یک شهاب‌سنگ است که گفته میشود در آن نوعی باکتری معروف به باكتری مریخی زندگی می‌کند. این مسئله در ابتدا با کمی شک و تردید مطرح شد اما آزمایشهای جدید وجود این باکتری‌ها را اثبات کرده است. آنها در منطقه‌های دیگری از مریخ هم پیدا شده‌اند و این فرضیه را که در گذشته، زندگی در این سیاره وجود داشته است، محکم‌تر میکنند.
اما برسیم به آخرین خبر اخترکی امسال. پنجم اسفند، روز بزرگداشت خواجه نصیر الدین طوسی و روز مهندسی بود. خواجه نصیر یکی از دانشمندان بنام ایرانی است که فعالیتهای زیادی در علوم مختلف مثل مثلثات، هندسه، زیست شناسی، فلسفه و ...داشته است. اما بخشی از کارهایش که من به آنها علاقه‌مند شدم، تحقیقات نجومی اوست. یکی از مهم‌ترین آنها ساخت رصدخانه بزرگی در شهر مراغه است که محل گردهمایی و تحقیق ستاره‌شناسان آن زمان بوده است. به دستور او در نزدیکی این رصدخانه کتابخانه بسیار بزرگی هم ساخته شد که چند صد هزار جلد کتاب در آنجا نگه داری می‌شده است. خواجه نصیر جدول دقیقی از چگونگی حرکت سیاره‌ها و ستاره‌ها به دست آورد و آن را در یکی از کتاب‌هایش به نام «زیج ایلخانی» توضیح داد. بررسی حرکت زمین و خورشید و ابداع روش نجومی برای مشاهده آسمان از فعالیتهای این دانشمند بزرگ بوده است.
منبع: همشهری آنلاین
به اين کاوشگر کمک کنيد
به اين کاوشگر کمک کنيد
به اين کاوشگر کمک کنيد
کاوشگر فروسرخ ديد گسترده يا وايز، تازه‌ترين تلسکوپ فضايي ناسا است که آذرماه گذشته براي نقشه‌برداري از کل آسمان در طيف فروسرخ به فضا فرستاده شده است. اين تلسکوپ کار رصدي خود را از اواخر دي ماه 1388 رسما آغاز کرد. اما در همين مدت کوتاه موفق شد حدود 16 سيارک ناشناخته را در نزديکي مدار زمين شناسايي کند. اين اجرام تازه شناخته شده کمتر از يک دهم نوري را که از خورشيد دريافت مي‌کنند، بازتاب مي‌دهند.
همين موضوع مشاهده آنها را از زمين ناممکن ساخته بود. يکي از اين اجرام به تيرگي آسفالت تازه است و اين يعني تقريباً بازتابشي در کار نيست. اما همين امر باعث شده است که اجرام مورد نظر ما تقريباً تمام انرژي دريافتي را جذب نمايند. بنابراين از نگاه تلسکوپ فضايي فروسرخ وايز بسان ستاره‌اي درخشان، نوراني به نظر مي‌رسند.
بسياري از اين سيارک‌هاي تاريک در مدار‌هايي به دور خورشيد گردش مي‌کنند که در مقايسه با صفحه دايره‌البروج که زمين، ديگر سيارات و اغلب سيارکها درون آن حرکت مي‌کنند، بسيار کج است. به همين دليل است که تلسکوپ‌هاي جستجوگر سيارکها که معمولا در صفحه زمين به جستجو مي‌پردازند، غالبا اين اجسام را نمي‌بينند. خوشبختانه اين اجسام جديد در تابش‌هاي فروسرخ روشن ديده مي‌شوند، زيرا در اين محدوده نور بيشتري را جذب کرده و گرم مي‌شوند. اين مسئله مشاهده آنها را براي وايز بسيار آسان مي‌کند.
اما داستان کشف خرده‌سيارکها توسط تلسکوپ تازه چشم گشوده ما به همين جا ختم نمي‌شود. يافتن اجرام جديد از روي تصاوير دريافتي وايز، کار ساده‌اي نيست. به همين دليل است که تيم دانشمندان وايز دست نياز به سوي همه رصدگران آماتور دنيا دراز کرده‌اند. اگر شما هم علاقه‌مند هستيد که در اين پروژه بين‌المللي مشارکت داشته باشيد، مانعي جز همت خودتان وجود ندارد. فقط کافي است ادامه اين مقاله را با دقت بخوانيد.
حتي با وجود اينکه شما همراه با تلسکوپ فضايي وايز در مداري به دور زمين نمي‌چرخيد، باز هم مي‌توانيد به دانشمندان پروژه وايز کمک کنيد تا اجرام نزديک زمين و خرده‌سيارکهايي که بالقوه براي زمين خطرناک تشخيص داده مي‌شوند را پيدا کنند. براي اين کار خير فقط نياز داريد يک تلسکوپ معمولي همراه با يک دوربين تصويربرداري بخريد، برويد بيرون از شهر، جاييکه آسمان در شب هنگام تاريک‌تر باشد و رصدتان را آغاز کنيد. البته فراموش نکنيد که براي جاودانه ساختن نامتان در تاريخ ستاره‌شناسي، حتماً از قبل فکري براي يک کامپيوتر شخصي متصل به اينترنت کرده باشيد. چون به محض يافتن خرده سيارکتان بايد آن را به مرکز کنترل وايز گزارش کنيد.
خيلي‌ها تصور مي‌کنند که تلسکوپ فضايي وايز قرار بوده به تنهايي همه اين اشياء سرگردان در اطراف زمين را کشف کند. ما اين سوال را با دانشمندان وايز در ميان گذاشتيم. پاسخ اين بود که:
" البته درست است. وايز در واقع قرار است هزاران هزار تصوير فروسرخ از آسمان تهيه کند که حتماً در ميان آنها مي‌توان صدها شئ نزديک به زمين و د‌ه‌ها هزار صخره سرگردان در کمربند اصلي سيارکها پيدا کرد. اما از آنجاييکه وايز روي مداري به دور زمين مي‌چرخد و هميشه به بالا نگاه مي‌کند، مي‌تواند جرم سماوي مشخصي را که مورد مطالعه است، فقط حدود 10 بار در هر 30 ساعت مشاهده و تصويربرداري نمايد. اگر نتوانيم در محدوده 10 تا 14 روز پس از ديدن يک جسم جديد نزديک به زمين، رصدهاي کافي انجام دهيم، جرم سماوي تازه پيدا شده را گم خواهيم کرد بدون آنکه قادر شده باشيم مدار آن را به دقت مشخص نماييم."
حالا اگر يک خرده سيارک به قول شما گم شود، کجا مي رود؟
در واقع هيچ جا نمي‌رود. خرده‌سيارکها درست مانند سياره‌هاي منظومه شمسي و يا دنباله‌دارها، به دور خورشيد مي‌چرخند. اين موضوع باعث مي‌شود که در تصويربرداري مداوم از آسمان، شاهد باشيم که خرده‌سيارکها نسبت به ستارگان پس‌زمينه، حرکت مي‌کنند. با چندين رصد در روزها، هفته‌ها و شايد ماه‌ها و سالها بعد (بستگي به دوري يا نزديکي موقعيت جسم سماوي مورد نظر به خورشيد دارد) مي‌توان مشخصات مداري آن را با دقت و صحت کامل محاسبه کرد. تنها در اين صورت است که قادر خواهيم بود موقعيت اين جرم سماوي را در آينده پيش‌بيني کرده و از برخورد احتمالي آن با زمين مطلع شويم.
اما اگر ما خودمان را محدود به رصدهاي کوتاه مدت تلسکوپ فضايي وايز نماييم، مدار محاسبه شده از صحت لازم برخوردار نخواهد بود و اگر ما براي رصد آنها توسط وايز صبر کنيم و صبر کنيم، روزي متوجه خواهيم شد که خرده سيارک جديد خود را در فضاي لايتناهي گم کرده‌ايم. در آن صورت خرده‌سيارک قطعاً هنوز در مدار خود به دور خورشيد قرار دارد اما ما نمي‌دانيم کجا و چگونه بايد آن را دوباره رصد کنيم. به همين دليل نياز داريم تا رصدگران زميني به کمک ما بيايند و شئ سماوي کشف شده توسط وايز را دائماً رصد کرده و گزارش دهند تا بتوانيم مشخصات مداري قابل قبولي براي آن استخراج نماييم.
براي اين که متوجه شويد رصدگران آماتور چگونه مي‌توانند به دانشمندان تلسکوپ فضايي وايز کمک کنند در روزهاي آينده با ما همراه باشيد.
ادامه دارد ...
شهرام يزدان‌پناه، پژوهشگر علوم و فناوري فضايي
برگرفته از: spacescience.ir
به اين کاوشگر کمک کنيد
به اين کاوشگر کمک کنيد
کاوشگر فروسرخ ديد گسترده يا وايز، تازه‌ترين تلسکوپ فضايي ناسا است که آذرماه گذشته براي نقشه‌برداري از کل آسمان در طيف فروسرخ به فضا فرستاده شده است. اين تلسکوپ کار رصدي خود را از اواخر دي ماه 1388 رسما آغاز کرد. اما در همين مدت کوتاه موفق شد حدود 16 سيارک ناشناخته را در نزديکي مدار زمين شناسايي کند. اين اجرام تازه شناخته شده کمتر از يک دهم نوري را که از خورشيد دريافت مي‌کنند، بازتاب مي‌دهند.
همين موضوع مشاهده آنها را از زمين ناممکن ساخته بود. يکي از اين اجرام به تيرگي آسفالت تازه است و اين يعني تقريباً بازتابشي در کار نيست. اما همين امر باعث شده است که اجرام مورد نظر ما تقريباً تمام انرژي دريافتي را جذب نمايند. بنابراين از نگاه تلسکوپ فضايي فروسرخ وايز بسان ستاره‌اي درخشان، نوراني به نظر مي‌رسند.
بسياري از اين سيارک‌هاي تاريک در مدار‌هايي به دور خورشيد گردش مي‌کنند که در مقايسه با صفحه دايره‌البروج که زمين، ديگر سيارات و اغلب سيارکها درون آن حرکت مي‌کنند، بسيار کج است. به همين دليل است که تلسکوپ‌هاي جستجوگر سيارکها که معمولا در صفحه زمين به جستجو مي‌پردازند، غالبا اين اجسام را نمي‌بينند. خوشبختانه اين اجسام جديد در تابش‌هاي فروسرخ روشن ديده مي‌شوند، زيرا در اين محدوده نور بيشتري را جذب کرده و گرم مي‌شوند. اين مسئله مشاهده آنها را براي وايز بسيار آسان مي‌کند.
اما داستان کشف خرده‌سيارکها توسط تلسکوپ تازه چشم گشوده ما به همين جا ختم نمي‌شود. يافتن اجرام جديد از روي تصاوير دريافتي وايز، کار ساده‌اي نيست. به همين دليل است که تيم دانشمندان وايز دست نياز به سوي همه رصدگران آماتور دنيا دراز کرده‌اند. اگر شما هم علاقه‌مند هستيد که در اين پروژه بين‌المللي مشارکت داشته باشيد، مانعي جز همت خودتان وجود ندارد. فقط کافي است ادامه اين مقاله را با دقت بخوانيد.
حتي با وجود اينکه شما همراه با تلسکوپ فضايي وايز در مداري به دور زمين نمي‌چرخيد، باز هم مي‌توانيد به دانشمندان پروژه وايز کمک کنيد تا اجرام نزديک زمين و خرده‌سيارکهايي که بالقوه براي زمين خطرناک تشخيص داده مي‌شوند را پيدا کنند. براي اين کار خير فقط نياز داريد يک تلسکوپ معمولي همراه با يک دوربين تصويربرداري بخريد، برويد بيرون از شهر، جاييکه آسمان در شب هنگام تاريک‌تر باشد و رصدتان را آغاز کنيد. البته فراموش نکنيد که براي جاودانه ساختن نامتان در تاريخ ستاره‌شناسي، حتماً از قبل فکري براي يک کامپيوتر شخصي متصل به اينترنت کرده باشيد. چون به محض يافتن خرده سيارکتان بايد آن را به مرکز کنترل وايز گزارش کنيد.
براي اين که متوجه شويد رصدگران آماتور چگونه مي‌توانند به دانشمندان تلسکوپ فضايي وايز کمک کنند در روزهاي آينده با ما همراه باشيد.
خيلي‌ها تصور مي‌کنند که تلسکوپ فضايي وايز قرار بوده به تنهايي همه اين اشياء سرگردان در اطراف زمين را کشف کند. ما اين سوال را با دانشمندان وايز در ميان گذاشتيم. پاسخ اين بود که:
" البته درست است. وايز در واقع قرار است هزاران هزار تصوير فروسرخ از آسمان تهيه کند که حتماً در ميان آنها مي‌توان صدها شئ نزديک به زمين و د‌ه‌ها هزار صخره سرگردان در کمربند اصلي سيارکها پيدا کرد. اما از آنجاييکه وايز روي مداري به دور زمين مي‌چرخد و هميشه به بالا نگاه مي‌کند، مي‌تواند جرم سماوي مشخصي را که مورد مطالعه است، فقط حدود 10 بار در هر 30 ساعت مشاهده و تصويربرداري نمايد. اگر نتوانيم در محدوده 10 تا 14 روز پس از ديدن يک جسم جديد نزديک به زمين، رصدهاي کافي انجام دهيم، جرم سماوي تازه پيدا شده را گم خواهيم کرد بدون آنکه قادر شده باشيم مدار آن را به دقت مشخص نماييم."
حالا اگر يک خرده سيارک به قول شما گم شود، کجا مي رود؟
در واقع هيچ جا نمي‌رود. خرده‌سيارکها درست مانند سياره‌هاي منظومه شمسي و يا دنباله‌دارها، به دور خورشيد مي‌چرخند. اين موضوع باعث مي‌شود که در تصويربرداري مداوم از آسمان، شاهد باشيم که خرده‌سيارکها نسبت به ستارگان پس‌زمينه، حرکت مي‌کنند. با چندين رصد در روزها، هفته‌ها و شايد ماه‌ها و سالها بعد (بستگي به دوري يا نزديکي موقعيت جسم سماوي مورد نظر به خورشيد دارد) مي‌توان مشخصات مداري آن را با دقت و صحت کامل محاسبه کرد. تنها در اين صورت است که قادر خواهيم بود موقعيت اين جرم سماوي را در آينده پيش‌بيني کرده و از برخورد احتمالي آن با زمين مطلع شويم.
اما اگر ما خودمان را محدود به رصدهاي کوتاه مدت تلسکوپ فضايي وايز نماييم، مدار محاسبه شده از صحت لازم برخوردار نخواهد بود و اگر ما براي رصد آنها توسط وايز صبر کنيم و صبر کنيم، روزي متوجه خواهيم شد که خرده سيارک جديد خود را در فضاي لايتناهي گم کرده‌ايم. در آن صورت خرده‌سيارک قطعاً هنوز در مدار خود به دور خورشيد قرار دارد اما ما نمي‌دانيم کجا و چگونه بايد آن را دوباره رصد کنيم. به همين دليل نياز داريم تا رصدگران زميني به کمک ما بيايند و شئ سماوي کشف شده توسط وايز را دائماً رصد کرده و گزارش دهند تا بتوانيم مشخصات مداري قابل قبولي براي آن استخراج نماييم.
براي اين که متوجه شويد رصدگران آماتور چگونه مي‌توانند به دانشمندان تلسکوپ فضايي وايز کمک کنند در روزهاي آينده با ما همراه باشيد.
ادامه دارد ...
شهرام يزدان‌پناه، پژوهشگر علوم و فناوري فضايي
برگرفته از: spacescience.ir
نپتون، دزدی خوشخوراک
نپتون، دزدی خوشخوراک
نپتون، دزدی خوشخوراک
بزرگ بودن نپتون علی رغم فاصله زیادش با خورشید، در کنار تشعشعات گرمایی آن و مدار عجیب و غریب قمرش، این فرضیه را به ذهن دانشمندان آورده که شاید نپتون سیاره اصلی را بلعیده و قمر آن را از آن خود کرده است.
به نظر می‌رسد که سیاره نپتون، یک ابرزمین (یک سیاره در حال گردش به دور خورشید که بین 2 تا 10 برابر زمین است) را بلعیده است و قمر آن را هم از آن خود ساخته است. این پدیده می‌تواند دلیل انتشار گرما از سیاره یخ زده نپتون و نیز مدار عجیب و غریب قمر آن، تریتون را روشن کند.
تا همین اواخر، نپتون یک معما بود. غباری که منشا تشکیل آن بوده است، به احتمال زیاد از خورشید جدا شده بوده است. با داشتن موادی بسیار کمیاب، همیشه سوال این بوده که چه طور نپتون و اورانوس، دورترین سیاره‌های منظومه شمسی نسبت به خورشید، این همه بزرگ هستند.
اما اگر آنها زمانی تشکیل شده باشند که خیلی به خورشید نزدیک‌تر بوده‌اند چه؟ در سال 2005/ 1384 گروهی از دانشمندان پیشنهاد کردند که شاید در یک تحول اولیه، سیاره‌های بزرگ در منظومه شمسی تغییر مکان داده باشند. بر اساس فرضیه آنها، اورانوس و نپتون در نزدیکی خورشید شکل گرفته‌اند و بعد با تعویض جا به مرور، به دورتر منتقل شده‌اند.
بر اساس محاسبات استیون دش در سال 2008/ 1387، در صورت درست بودن این فرضیه، این سیاره‌ها باید در محل تولد خود آن قدر مواد به جای می‌گذاشتند که به اندازه تشکیل سیاره‌ای با حجم دو برابر زمین باشد.
به گزارش نیوساینتیست، حالا دش و همکارش سیمون پورتر می‌گویند که قمر عجیب نپتون، تریتون، احتمالا زمانی به دور ابرزمین خود می‌گشته است. تریتون از پلوتو بزرگ‌تر است و در جهت مخالف گردش نپتون، روی مدار خود می‌چرخد. این مسئله می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که تریتون قمر اصلی نپتون نیست.
برای این که نپتون، تریتون را تصاحب کرده باشد، باید سرعت قمر بسیار پایین آمده باشد. یک احتمال این است که تریتون جفتی داشته که بیشتر انرژی جنبشی خود را به آن انتقال داده است. در سال 2006/ 1385 پژوهشگران بحثی را عنوان کردند که بر آن اساس، تریتون با جسم دیگری در ابعاد خود جفت بوده که بعد از پیوستنش به نپتون، به درون فضا پرتاب شده است.
اما اگر جفت سابق تریتون، یک ابرزمین بوده باشد، به دلیل حجم بزرگ‌تر و قابلیت گرفتن انرژی جنبشی بیشتر، به تریتون امکان بیشتری برای کند شدن می‌داده است. به اعتقاد دش، این فرضیه به نظر عملی‌تر می‌رسد.
احتمال دارد نپتون ابرزمین تریتون را بلعیده باشد. گرمای به جا مانده از این برخورد، ممکن است توضیح مناسبی برای تشعشعات گرمایی نپتون در مقایسه با اورانوس باشد. چرا که این دو سیاره از نظر حجم و ترکیبات بسیار به هم شبیه‌اند.
با این حال، داگلاس همیلتون، یکی از محققین طرح پیشنهادی سال 2006/ 1385 معتقد است که اوایل تشکیل منظومه شمسی، اجرام کوچک در آن فراوان بودند و بعد جابه‌جایی اجرام بزرگ‌تر باعث پراکنده شدن آنها شده است. به نظر وی، احتمال این که نپتون قمر فعلی خودش را از یکی از این اجرام کوچک و متداول جدا کرده باشد، خیلی بیشتر از آن است که یک ابرزمین نادر را بلعیده باشد.
برای تایید هر یک از این فرضیه‌ها هنوز به مطالعات بیشتری نیاز است.
به نقل از: خبرآنلاین
نپتون، دزدی خوشخوراک
نپتون، دزدی خوشخوراک
بزرگ بودن نپتون علی رغم فاصله زیادش با خورشید، در کنار تشعشعات گرمایی آن و مدار عجیب و غریب قمرش، این فرضیه را به ذهن دانشمندان آورده که شاید نپتون سیاره اصلی را بلعیده و قمر آن را از آن خود کرده است.
به نظر می‌رسد که سیاره نپتون، یک ابرزمین (یک سیاره در حال گردش به دور خورشید که بین 2 تا 10 برابر زمین است) را بلعیده است و قمر آن را هم از آن خود ساخته است. این پدیده می‌تواند دلیل انتشار گرما از سیاره یخ زده نپتون و نیز مدار عجیب و غریب قمر آن، تریتون را روشن کند.
تا همین اواخر، نپتون یک معما بود. غباری که منشا تشکیل آن بوده است، به احتمال زیاد از خورشید جدا شده بوده است. با داشتن موادی بسیار کمیاب، همیشه سوال این بوده که چه طور نپتون و اورانوس، دورترین سیاره‌های منظومه شمسی نسبت به خورشید، این همه بزرگ هستند.
اما اگر آنها زمانی تشکیل شده باشند که خیلی به خورشید نزدیک‌تر بوده‌اند چه؟ در سال 2005/ 1384 گروهی از دانشمندان پیشنهاد کردند که شاید در یک تحول اولیه، سیاره‌های بزرگ در منظومه شمسی تغییر مکان داده باشند. بر اساس فرضیه آنها، اورانوس و نپتون در نزدیکی خورشید شکل گرفته‌اند و بعد با تعویض جا به مرور، به دورتر منتقل شده‌اند.
بر اساس محاسبات استیون دش در سال 2008/ 1387، در صورت درست بودن این فرضیه، این سیاره‌ها باید در محل تولد خود آن قدر مواد به جای می‌گذاشتند که به اندازه تشکیل سیاره‌ای با حجم دو برابر زمین باشد.
به گزارش نیوساینتیست، حالا دش و همکارش سیمون پورتر می‌گویند که قمر عجیب نپتون، تریتون، احتمالا زمانی به دور ابرزمین خود می‌گشته است. تریتون از پلوتو بزرگ‌تر است و در جهت مخالف گردش نپتون، روی مدار خود می‌چرخد. این مسئله می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که تریتون قمر اصلی نپتون نیست.
برای این که نپتون، تریتون را تصاحب کرده باشد، باید سرعت قمر بسیار پایین آمده باشد. یک احتمال این است که تریتون جفتی داشته که بیشتر انرژی جنبشی خود را به آن انتقال داده است. در سال 2006/ 1385 پژوهشگران بحثی را عنوان کردند که بر آن اساس، تریتون با جسم دیگری در ابعاد خود جفت بوده که بعد از پیوستنش به نپتون، به درون فضا پرتاب شده است.
احتمال دارد نپتون ابرزمین تریتون را بلعیده باشد.
اما اگر جفت سابق تریتون، یک ابرزمین بوده باشد، به دلیل حجم بزرگ‌تر و قابلیت گرفتن انرژی جنبشی بیشتر، به تریتون امکان بیشتری برای کند شدن می‌داده است. به اعتقاد دش، این فرضیه به نظر عملی‌تر می‌رسد.
احتمال دارد نپتون ابرزمین تریتون را بلعیده باشد. گرمای به جا مانده از این برخورد، ممکن است توضیح مناسبی برای تشعشعات گرمایی نپتون در مقایسه با اورانوس باشد. چرا که این دو سیاره از نظر حجم و ترکیبات بسیار به هم شبیه‌اند.
با این حال، داگلاس همیلتون، یکی از محققین طرح پیشنهادی سال 2006/ 1385 معتقد است که اوایل تشکیل منظومه شمسی، اجرام کوچک در آن فراوان بودند و بعد جابه‌جایی اجرام بزرگ‌تر باعث پراکنده شدن آنها شده است. به نظر وی، احتمال این که نپتون قمر فعلی خودش را از یکی از این اجرام کوچک و متداول جدا کرده باشد، خیلی بیشتر از آن است که یک ابرزمین نادر را بلعیده باشد.
برای تایید هر یک از این فرضیه‌ها هنوز به مطالعات بیشتری نیاز است.
به نقل از: خبرآنلاین
اکتشافات فضایی، برای چه ؟!
اکتشافات فضایی، برای چه ؟!
اکتشافات فضایی، برای چه ؟!
بارها و بارها شنیده ایم که بشر برای رسیدن به سیارات و کرات دیگر تلاش می کند. این تلاش ها در ابتدا با فرستادن ماهواره های سبک و ساده به جو زمین آغاز شدند. در ادامه، فضاپیماها به مناطق دورتری در منظومه شمسی فرستاده شدند و حتی توانستند مرزهای آن را نیز پشت سر بگذارند. در همین بازه زمانی بود که انسان پا به ماه گذاشت و فصلی تازه در اکتشافات فضایی باز شد. امروزه نیز بیشتر تمرکز و تلاش دانشمندان به یافتن مناطق مناسب حیات در منظومه شمسی معطوف شده است و آن ها سعی دارند در گام بعدی به مریخ سفر کنند. حال این سوال پیش می آید که دست یابی به سایر کرات و آگاهی از قوانین حاکم بر کیهان چه سودی برای انسان دارد؟
در نگاه برخی افراد شاید این تلاش امری بیهوده و بی فایده به نظر برسد چراکه هنوز قسمت های بسیاری در زمین وجود دارد که ناشناخته مانده است و بهتر است اول به کشف آن ها بپردازیم تا فضای بی انتهای بالای سرمان! از طرف دیگر هزینه های اکتشافات فضایی بسیار سرسام آور هستند و در زمانی که دنیا با بحران اقتصادی رو به رو شده است آیا بهتر نیست این مبالغ کلان در مصارف مهمتری هزینه شوند؟
عده ای بر خلاف نگاه فوق معتقد هستند که این نوع نگرش، نگرشی کاملا ساده لوحانه است و برای پیشرفت در دنیای جدید حتما باید به فضای بیرون از زمین توجه کنیم. اما آن ها نیز به طور کامل موافق هزینه کردن کلان در این زمینه نیستند و اعتقاد دارند این تلاش و کوشش ها تنها باید به شناخت اطراف جو زمین منجر شود و فعالیت هایی نظیر هواشناسی، ارتباطات، فعالیت های علمی زمین شناسی و ... را پوشش دهد.
گروه دیگری نیز اعتقاد دارند که محدود بودن به فضای اطراف زمین فعالیتی خوب اما ناقص است، بهتر است بشر تمام کیهان را در نظر داشته باشد و برای شناخت تمام قسمت های آن تلاش کند. در این مطلب و مطالب بعدی دلایل عمومی این گروه که تعداد بیشتری از مردم را دربردارد به همراه یک مثال حقیقی مطرح خواهیم کرد:
1. اطلاع از برخوردها و وقوع حوادث احتمالی برای زمین:
به این مطلب توجه کنید:
«در جریان دهه 1980 میلادی همه درگیر یک همدم مشکوک خورشید به نام نمسیس بودند که هر 26 میلیون سال باعث بارش مرگبار سیارک ها به سوی زمین می شود. بعد در جریان دهه 1990 بحث و گفتگوهای داغی در مورد یک جرم آسمانی دیگر به نام نیبیرو جریان داشت که قرار بود زمین را در سال 2003 نابود کند. شاید این را هم شنیده باشید که در چند مورد به نابودی گسترده موجودات زنده هم اشاره شده که به حرکت منظومه شمسی ما از درون بخش های متراکم (چگال) صفحه کهکشانی راه شیری ارتباط دارد و این حرکت احتمال برخورد یا رویارویی با خیلی از اجرام را بیشتر می سازد.
اما حالا یک تهدید دیگر و نه از جنس نمسیس و نیبیرو بلکه یک تهدید واقعی مطرح شده. نام این تهدید ستاره کوتوله گلیس 710 (ستاره کوچک نارنجی کمرنگ با قدر 10) است که در فاصله حدود 63 سال نوری در صورت فلکی مار افسای قرار دارد. حدود 10 سال قبل اخترشناسان برای اولین بار به کمک رصد های ماهواره فضایی هیپارکوس این ستاره کوچک را کشف نمودند و مشخص شد که حدود یک و نیم میلیون سال بعد، گلیس 710 به فاصله کمتر از 1.3 سال نوری خورشید خواهد رسید.
بعد از انجام یک میلیون شبیه سازی در رایانه که بر اساس خطاهای رصدی مختلف بود، دانشمندان تائید نمودند که این ستاره 86 درصد شانس عبور از مرزهای بیرونی منظومه شمسی را دارد که حدود 1.6 سال نوری از خورشید فاصله دارد. در ضمن شبیه سازی های دانشمندان امکان 1 بر 10 هزار بار ورود گلیس را به محدوده 0.02 سال نوری و یا حدود 1 هزار واحد نجومی تائید نمود. اگر یک ستاره فقط 50 مرتبه دور تر از مدار پلوتو عبور کند حتمأ ابر اورت را متلاطم می سازد و میلیون ها شهاب سنگ را به درون منظومه شمسی پرتاب می کند.
پس احتمال دارد در آینده یک اتفاق بد برای زمین رخ دهد. شاید یک سیارک سرگردان در زمان نامناسب و در جای نامناسبی قرار داشته باشد و یک حرکت در قسمت های بیرونی منظومه شمسی کافیست تا مدار آن سیارک به سوی زمین تغییر کند. در هر صورت، باید آرامش را حفظ نمود و بهتر است تمام راه حل ها برای فرار از دام جاذبه این کوه یخی مغناطیسی را روی میز گذاشت و روی آن خوب فکر کرد.» / (به نقل از kabulsky.com )
همانگونه که خواندید خطرهای بسیاری زمین را تهدید می کند که آگاهی از هر کدام آن ها باعث می شود تا ما بهتر بتوانیم در مقابله با آن ها آماده شویم و علت بعضی از وقایع غیر عادی را نیز بیابیم. البته تمام برخوردهای اجرام سماوی با زمین خطرآفرین نیستند و آگاهی از زمان و محل برخورد آن ها می تواند اطلاعات بسیار مفیدی را در اختیار زمین شناسان، شیمی دانان، ستاره شناسان و ... قرار دهد. در مطالب بعدی به این موارد بیشتر اشاره خواهیم کرد.
ادامه دارد ...
اکتشافات فضایی، برای چه ؟!
اکتشافات فضایی، برای چه ؟!
بارها و بارها شنیده ایم که بشر برای رسیدن به سیارات و کرات دیگر تلاش می کند. این تلاش ها در ابتدا با فرستادن ماهواره های سبک و ساده به جو زمین آغاز شدند. در ادامه، فضاپیماها به مناطق دورتری در منظومه شمسی فرستاده شدند و حتی توانستند مرزهای آن را نیز پشت سر بگذارند. در همین بازه زمانی بود که انسان پا به ماه گذاشت و فصلی تازه در اکتشافات فضایی باز شد. امروزه نیز بیشتر تمرکز و تلاش دانشمندان به یافتن مناطق مناسب حیات در منظومه شمسی معطوف شده است و آن ها سعی دارند در گام بعدی به مریخ سفر کنند. حال این سوال پیش می آید که دست یابی به سایر کرات و آگاهی از قوانین حاکم بر کیهان چه سودی برای انسان دارد؟
در نگاه برخی افراد شاید این تلاش امری بیهوده و بی فایده به نظر برسد چراکه هنوز قسمت های بسیاری در زمین وجود دارد که ناشناخته مانده است و بهتر است اول به کشف آن ها بپردازیم تا فضای بی انتهای بالای سرمان! از طرف دیگر هزینه های اکتشافات فضایی بسیار سرسام آور هستند و در زمانی که دنیا با بحران اقتصادی رو به رو شده است آیا بهتر نیست این مبالغ کلان در مصارف مهمتری هزینه شوند؟
عده ای بر خلاف نگاه فوق معتقد هستند که این نوع نگرش، نگرشی کاملا ساده لوحانه است و برای پیشرفت در دنیای جدید حتما باید به فضای بیرون از زمین توجه کنیم. اما آن ها نیز به طور کامل موافق هزینه کردن کلان در این زمینه نیستند و اعتقاد دارند این تلاش و کوشش ها تنها باید به شناخت اطراف جو زمین منجر شود و فعالیت هایی نظیر هواشناسی، ارتباطات، فعالیت های علمی زمین شناسی و ... را پوشش دهد.
گروه دیگری نیز اعتقاد دارند که محدود بودن به فضای اطراف زمین فعالیتی خوب اما ناقص است، بهتر است بشر تمام کیهان را در نظر داشته باشد و برای شناخت تمام قسمت های آن تلاش کند. در این مطلب و مطالب بعدی دلایل عمومی این گروه که تعداد بیشتری از مردم را دربردارد به همراه یک مثال حقیقی مطرح خواهیم کرد:
1. اطلاع از برخوردها و وقوع حوادث احتمالی برای زمین:
به این مطلب توجه کنید:
«در جریان دهه 1980 میلادی همه درگیر یک همدم مشکوک خورشید به نام نمسیس بودند که هر 26 میلیون سال باعث بارش مرگبار سیارک ها به سوی زمین می شود. بعد در جریان دهه 1990 بحث و گفتگوهای داغی در مورد یک جرم آسمانی دیگر به نام نیبیرو جریان داشت که قرار بود زمین را در سال 2003 نابود کند. شاید این را هم شنیده باشید که در چند مورد به نابودی گسترده موجودات زنده هم اشاره شده که به حرکت منظومه شمسی ما از درون بخش های متراکم (چگال) صفحه کهکشانی راه شیری ارتباط دارد و این حرکت احتمال برخورد یا رویارویی با خیلی از اجرام را بیشتر می سازد.
اما حالا یک تهدید دیگر و نه از جنس نمسیس و نیبیرو بلکه یک تهدید واقعی مطرح شده. نام این تهدید ستاره کوتوله گلیس 710 (ستاره کوچک نارنجی کمرنگ با قدر 10) است که در فاصله حدود 63 سال نوری در صورت فلکی مار افسای قرار دارد. حدود 10 سال قبل اخترشناسان برای اولین بار به کمک رصد های ماهواره فضایی هیپارکوس این ستاره کوچک را کشف نمودند و مشخص شد که حدود یک و نیم میلیون سال بعد، گلیس 710 به فاصله کمتر از 1.3 سال نوری خورشید خواهد رسید.
بعد از انجام یک میلیون شبیه سازی در رایانه که بر اساس خطاهای رصدی مختلف بود، دانشمندان تائید نمودند که این ستاره 86 درصد شانس عبور از مرزهای بیرونی منظومه شمسی را دارد که حدود 1.6 سال نوری از خورشید فاصله دارد. در ضمن شبیه سازی های دانشمندان امکان 1 بر 10 هزار بار ورود گلیس را به محدوده 0.02 سال نوری و یا حدود 1 هزار واحد نجومی تائید نمود. اگر یک ستاره فقط 50 مرتبه دور تر از مدار پلوتو عبور کند حتمأ ابر اورت را متلاطم می سازد و میلیون ها شهاب سنگ را به درون منظومه شمسی پرتاب می کند.
پس احتمال دارد در آینده یک اتفاق بد برای زمین رخ دهد. شاید یک سیارک سرگردان در زمان نامناسب و در جای نامناسبی قرار داشته باشد و یک حرکت در قسمت های بیرونی منظومه شمسی کافیست تا مدار آن سیارک به سوی زمین تغییر کند. در هر صورت، باید آرامش را حفظ نمود و بهتر است تمام راه حل ها برای فرار از دام جاذبه این کوه یخی مغناطیسی را روی میز گذاشت و روی آن خوب فکر کرد.» / (به نقل از kabulsky.com )
همانگونه که خواندید خطرهای بسیاری زمین را تهدید می کند که آگاهی از هر کدام آن ها باعث می شود تا ما بهتر بتوانیم در مقابله با آن ها آماده شویم و علت بعضی از وقایع غیر عادی را نیز بیابیم. البته تمام برخوردهای اجرام سماوی با زمین خطرآفرین نیستند و آگاهی از زمان و محل برخورد آن ها می تواند اطلاعات بسیار مفیدی را در اختیار زمین شناسان، شیمی دانان، ستاره شناسان و ... قرار دهد. در مطالب بعدی به این موارد بیشتر اشاره خواهیم کرد.
ادامه دارد ...
جنگي فضايي بر سر آب
جنگي فضايي بر سر آب
جنگي فضايي بر سر آب
2. يافتن آب:
جنگ ها در دوران قديم بر سر دو عامل مهم اتفاق مي افتادند: اختلافات قبيله اي و کشور گشايي. با گذشت زمان کم کم اين دو عامل کنار رفتند و جنگ ها بيشتر به خاطر به دست آوردن منابع با ارزش مانند نفت و گاز از کشورهاي مختلف اتفاق افتادند. کارشناسان مي گويند در آينده جنگ ها نه به خاطر کشور گشايي رخ مي دهند و نه به خاطر نفت و گاز بلکه دليل اصلي وقوع آن ها به دست آوردن آب است. در اين جنگ کسي پيروز است که به منابع آبي دسترسي داشته باشد.
رشد جمعيت، گرم شدن کره زمين، ذوب شدن يخچال هاي طبيعي، مصرف بي رويه آب در بخش صنعتي و ... همه دلايلي هستند که بشر را با بحران کمبود آب در آينده مواجه خواهند کرد. و اگر کشورها از اکنون به فکر تامين منابع آبي خود نباشند در چند دهه آينده با مشکل جدي بي آبي رو به رو خواهند شد.
حال اگر بشر بتواند به منبعي از آب در خارج از سياره خود دسترسي پيدا کند، آنگاه مي تواند با خيالي آسوده به ادامه حيات نسل خود در زمين اميدوار باشد. کشوري که داراي آب باشد حتما به يک قدرت تبديل خواهد شد و کشورهاي منطقه را تحت سلطه خود قرار مي دهد. اگرچه به نظر مي رسد که انتقال آب از ساير کرات به زمين امري بسيار مشکل و هزينه بر باشد اما با توجه به دست آوردهاي اخير فضايي و طرح هاي در پيش رو اين ادعا در دهه هاي آينده خيلي دور از دسترس نمي باشد. از طرف ديگر اگر نتوان آب را به زمين آورد، با مهيا شدن شرايط زيست محيطي، ما مي توانيم به آنجا برويم. وجود آب در سطح کرات مختلف مي‌تواند به عامل بسيار مهمي براي امکان پذير بودن ساخت يک پايگاه دائمي فضايي در آنجا تبديل شود.
تازه ترين کشف بشر در اين زمينه برمي گردد به آبان سال گذشته که دانشمندان ناسا اعلام کردند مقدار بسيار زيادي آب در نزديکي منطقه قطب جنوبي کره ماه پيدا کرده‌اند. ميزان آب يافت شده در ماه 25 گالن (حدود 100 ليتر) بوده است.
3. کشف موجودات فرازميني در خارج از زمين:
چرا فکر مي کنيد موجود فرازميني حتما بايد يک موجود سبزرنگ ژلاتيني با شاخک هاي کوتاه باشد که با انگشتان لاغرش به شما اشاره مي کند! هر موجود زنده اي که در خارج از کره زمين پيدا شود يک موجود فرازميني به حساب مي آيد، از يک باکتري بسيار بسيار کوچک گرفته تا همان موجود سبزرنگ مورد نظر شما! البته بشر بيشتر تمايل به يافتن موجودات هوشمند فرازميني دارد اما فراموش نکنيد که پيدا کردن فسيل يک باکتري بر روي سطح سيارات نيز بسيار ارزشمند است.
با گذشت نيم‌قرن از آغاز جستجوي حيات فرازميني، بشر هنوز در تلاش است با به کارگيري تکنيک‌هاي تازه و ابزارهاي منحصر به فرد، نشانه اي هرقدر کوچک پيدا کند. بسياري از دانشمندان معتقدند با توجه به ابعاد عظيم و بي انتهاي کيهان بسيار بعيد به نظر مي رسد که ما در اين عالم تنها باشيم. آن ها معتقدند در صورت ايجاد ارتباط ميان انسان و موجودات هوشمند فرازميني مي توان به تکنولوژي هاي جديدي دست يافت که بشر هيچ گاه توان رسيدن به آن ها را نخواهد داشت. انسان امروز بسيار مشتاق ملاقات با موجودات فضايي يا فرازميني است. نمي توان در نظر گرفت که رو در رو شدن با اين موجودات هوشمند فرازميني چه تاثير عميقي در نگاه بشر به عالم در تمام حوزه ها خواهد داشت. البته عده اي نيز مخالف سرسخت ايجاد ارتباط با موجودات فرازميني هستند. آنها معتقدند در صورتي که گروهي از فرازميني ها به مکان بشر پي ببرند گونه انسان را نابود خواهند کرد و خودشان بر اين سياره خاکي حکومت خواهند کرد.
به اين خبر دقت کنيد:
«در سال 1984 / 1363، شهاب‌سنگي در قطب جنوب پيدا شد که از مريخ جدا شده بود. با بررسي اين شهاب‌سنگ در آزمايشگاه‌هاي ناسا، پژوهشگران توانستند شواهدي مرتبط با ساده‌ترين شکل حيات پيدا کنند. انتشار اين خبر در سال 1375 / 1996، موجي از شگفتي را در جوامع علمي برانگيخت و صدالبته که موافقان و مخالفان در مورد آن، مباحثات فراواني به پا کردند.
اسپيس‌فلايت‌ناو به نقل از منابع آگاه گزارش کرده است شواهد قوي‌تري از وجود نشانه‌هاي حيات در اين شهاب‌سنگ مريخي که آلن‌هيلز نام گرفته، وجود دارد. قرص‌هاي کربنات و بلورهاي ريز مانيتيت که در اين شهاب‌سنگ يافت شده‌اند، در شرايط طبيعي به‌وجود نمي‌آيند و تنها فرآيندي که مي‌تواند اين مولکول‌ها را در کنار يکديگر برجا بگذارد، فرآيندهاي حياتي يک ميکروارگانيسم است.»
يافتن نشانه هاي فوق به اين معني است که به احتمال زياد حيات در مريخ وجود داشته است و آب و هواي سياره سرخ همانند آب و هواي کنوني زمين بوده است. پس اگر شرايطي مانند شرايط زيستي زمين در سياره اي ديگر برقرار بوده باشد مي توان نتيجه گرفت که در مناطق ديگري نيز امکان حيات وجود دارد و تلاش بشر براي يافتن موجودات ديگر بيهوده نخواهد بود.
در ادامه به بررسي ساير دلايل عمومي اکتشافات فضايي خواهيم پرداخت.
جنگي فضايي بر سر آب
جنگي فضايي بر سر آب
2. يافتن آب:
جنگ ها در دوران قديم بر سر دو عامل مهم اتفاق مي افتادند: اختلافات قبيله اي و کشور گشايي. با گذشت زمان کم کم اين دو عامل کنار رفتند و جنگ ها بيشتر به خاطر به دست آوردن منابع با ارزش مانند نفت و گاز از کشورهاي مختلف اتفاق افتادند. کارشناسان مي گويند در آينده جنگ ها نه به خاطر کشور گشايي رخ مي دهند و نه به خاطر نفت و گاز بلکه دليل اصلي وقوع آن ها به دست آوردن آب است. در اين جنگ کسي پيروز است که به منابع آبي دسترسي داشته باشد.
رشد جمعيت، گرم شدن کره زمين، ذوب شدن يخچال هاي طبيعي، مصرف بي رويه آب در بخش صنعتي و ... همه دلايلي هستند که بشر را با بحران کمبود آب در آينده مواجه خواهند کرد. و اگر کشورها از اکنون به فکر تامين منابع آبي خود نباشند در چند دهه آينده با مشکل جدي بي آبي رو به رو خواهند شد.
حال اگر بشر بتواند به منبعي از آب در خارج از سياره خود دسترسي پيدا کند، آنگاه مي تواند با خيالي آسوده به ادامه حيات نسل خود در زمين اميدوار باشد. کشوري که داراي آب باشد حتما به يک قدرت تبديل خواهد شد و کشورهاي منطقه را تحت سلطه خود قرار مي دهد. اگرچه به نظر مي رسد که انتقال آب از ساير کرات به زمين امري بسيار مشکل و هزينه بر باشد اما با توجه به دست آوردهاي اخير فضايي و طرح هاي در پيش رو اين ادعا در دهه هاي آينده خيلي دور از دسترس نمي باشد. از طرف ديگر اگر نتوان آب را به زمين آورد، با مهيا شدن شرايط زيست محيطي، ما مي توانيم به آنجا برويم. وجود آب در سطح کرات مختلف مي‌تواند به عامل بسيار مهمي براي امکان پذير بودن ساخت يک پايگاه دائمي فضايي در آنجا تبديل شود.
تازه ترين کشف بشر در اين زمينه برمي گردد به آبان سال گذشته که دانشمندان ناسا اعلام کردند مقدار بسيار زيادي آب در نزديکي منطقه قطب جنوبي کره ماه پيدا کرده‌اند. ميزان آب يافت شده در ماه 25 گالن (حدود 100 ليتر) بوده است.
3. کشف موجودات فرازميني در خارج از زمين:
چرا فکر مي کنيد موجود فرازميني حتما بايد يک موجود سبزرنگ ژلاتيني با شاخک هاي کوتاه باشد که با انگشتان لاغرش به شما اشاره مي کند! هر موجود زنده اي که در خارج از کره زمين پيدا شود يک موجود فرازميني به حساب مي آيد، از يک باکتري بسيار بسيار کوچک گرفته تا همان موجود سبزرنگ مورد نظر شما! البته بشر بيشتر تمايل به يافتن موجودات هوشمند فرازميني دارد اما فراموش نکنيد که پيدا کردن فسيل يک باکتري بر روي سطح سيارات نيز بسيار ارزشمند است.
با گذشت نيم‌قرن از آغاز جستجوي حيات فرازميني، بشر هنوز در تلاش است با به کارگيري تکنيک‌هاي تازه و ابزارهاي منحصر به فرد، نشانه اي هرقدر کوچک پيدا کند. بسياري از دانشمندان معتقدند با توجه به ابعاد عظيم و بي انتهاي کيهان بسيار بعيد به نظر مي رسد که ما در اين عالم تنها باشيم. آن ها معتقدند در صورت ايجاد ارتباط ميان انسان و موجودات هوشمند فرازميني مي توان به تکنولوژي هاي جديدي دست يافت که بشر هيچ گاه توان رسيدن به آن ها را نخواهد داشت. انسان امروز بسيار مشتاق ملاقات با موجودات فضايي يا فرازميني است. نمي توان در نظر گرفت که رو در رو شدن با اين موجودات هوشمند فرازميني چه تاثير عميقي در نگاه بشر به عالم در تمام حوزه ها خواهد داشت. البته عده اي نيز مخالف سرسخت ايجاد ارتباط با موجودات فرازميني هستند. آنها معتقدند در صورتي که گروهي از فرازميني ها به مکان بشر پي ببرند گونه انسان را نابود خواهند کرد و خودشان بر اين سياره خاکي حکومت خواهند کرد.
به اين خبر دقت کنيد:
«در سال 1984 / 1363، شهاب‌سنگي در قطب جنوب پيدا شد که از مريخ جدا شده بود. با بررسي اين شهاب‌سنگ در آزمايشگاه‌هاي ناسا، پژوهشگران توانستند شواهدي مرتبط با ساده‌ترين شکل حيات پيدا کنند. انتشار اين خبر در سال 1375 / 1996، موجي از شگفتي را در جوامع علمي برانگيخت و صدالبته که موافقان و مخالفان در مورد آن، مباحثات فراواني به پا کردند.
اسپيس‌فلايت‌ناو به نقل از منابع آگاه گزارش کرده است شواهد قوي‌تري از وجود نشانه‌هاي حيات در اين شهاب‌سنگ مريخي که آلن‌هيلز نام گرفته، وجود دارد. قرص‌هاي کربنات و بلورهاي ريز مانيتيت که در اين شهاب‌سنگ يافت شده‌اند، در شرايط طبيعي به‌وجود نمي‌آيند و تنها فرآيندي که مي‌تواند اين مولکول‌ها را در کنار يکديگر برجا بگذارد، فرآيندهاي حياتي يک ميکروارگانيسم است.»
يافتن نشانه هاي فوق به اين معني است که به احتمال زياد حيات در مريخ وجود داشته است و آب و هواي سياره سرخ همانند آب و هواي کنوني زمين بوده است. پس اگر شرايطي مانند شرايط زيستي زمين در سياره اي ديگر برقرار بوده باشد مي توان نتيجه گرفت که در مناطق ديگري نيز امکان حيات وجود دارد و تلاش بشر براي يافتن موجودات ديگر بيهوده نخواهد بود.
در ادامه به بررسي ساير دلايل عمومي اکتشافات فضايي خواهيم پرداخت.
Similar threads
Similar threads
-
-
► •*♥*•◄ تحقق رویای بازگشت به ماه تا سال 2012 ► •*♥*•◄
- شروع شده توسط *** s.mahdi ***
- پاسخ ها: 0
-
► •*♥*•◄ مطالعه سطح مریخ به کمک شیشه رنگین ► •*♥*•◄
- شروع شده توسط *** s.mahdi ***
- پاسخ ها: 0
-
► •*♥*•◄ متهمان تازه نابودی میدان مغناطیسی مریخ ► •*♥*•◄
- شروع شده توسط *** s.mahdi ***
- پاسخ ها: 0
-
► •*♥*•◄ طلوع دو خورشید در آسمان زمین در سال 2012 ► •*♥*•◄
- شروع شده توسط *** s.mahdi ***
- پاسخ ها: 1