[ کتابخانه ]كتابخانه ملي فرانسه – پاريس

marali_64

عضو جدید
دومينيك پرو
طراح: فرانسوا ميتران
ساخت: 1992-6

اين كتابخانه از چهار برج راست گوشه كه مانند چهار كتاب باز روبروي هم قرار گرفته اند تشكيل شده و فضايي نمادين را در ميان خود محصور كرده است. ارتفاع برجها در ابتدا برابر 100 متر در نظر گرفته شده بود كه بعدها به 79 متر كاهش پيدا كرد.

بنا به گفته معمار ايده طرح هاي او از توصيفات گرافيكي مانند برجي از كتاب، انبار، قفسه هاي كتاب بسيار عظيم و يا مارپيچ نشات گرفته است. برجها به قسمت هاي مختلفي تقسيم مي شوند كه شامل 6 طبقه بخش اداري، 10 طبقه انبار و 2 طبقه نيز تجهيزات تكنولوژي مي باشد.



برعكس پلان اوليه نيمي از كتابخانه در حدود 300 كيلومتر از قفسه بندي ها را شامل مي شود كه در برجها قرار گرفته و بقيه در انباري، و پشت سالن مطالعه جاي گرفته اند. چه قفسه ها پر باشند و چه خالي، كتابها در داخل برج از خارج نمايان نيستند، چراكه ديوار ديگري در پشت شيشه هاي دو جداره و جدا كننده هاي چوبي تاشونده براي تنظيم نور و جلوگيري از حريق قرار گرفته است. ايده اوليه اين معمار در طراحي اين ساختمان اين بوده كه مردم در طول سالها از فضاي خارجي، برجهاي شيشه اي مملو از كتاب را ببينند كه البته اين ايده به طور 100% عملي نمي شود. كتابها از طريق سيستمي اتوماتيك به نام "داك" انتقال داده مي شوند. در اين سيستم كتاب درخواستي در جعبه اي قرار داده مي شود و از طريق واگن كوچكي كه روي ريل حركت مي كند به مقصد رسانده مي شود و از آنجا ريلها به سمت سالن هاي مطالعه شاخه شاخه مي شوند. حداكثر زمان براي انتقال يك كتاب از مخزني در مرتفع ترين طبقه برج به دورترين سالن مطالعه 12 دقيقه مي باشد. زمان متوسط براي انتقال هر كتاب به دورترين نقطه كتابخانه 4/5 دقيقه است. افرادي كه عناوين كتاب هايي را كه مي خواهند مطالعه كنند را مي دانند و همينطور از زمان و مكان مطالعه خود با خبر هستند، مي توانند از طريق ميني تل (بانك اطلاعاتي قابل دسترسي از طريق تلفن كه توسط اداره مخابرات فرانسه كنترل مي شود) از خانه يك جا براي خود در كتابخانه رزرو كنند و در ساعات مقرر از كتابخانه استفاده كنند.

فضاهاي خالي تعريف شده بين چهار برج از ساختار خود برجها تاثير بيشتري روي بيننده دارند. در ميان آنها ميدان مركزي قرار دارد و به اندازه ميدان كنكورد بزرگ است. در نقطه مياني، حياط مركزي كتابخانه قرار گرفته كه معمار از آن به عنوان باغ رهباني صلح وتفكر ياد مي كند. درختان مخروطي شكل از پوشش گياهي جنگل ها براي اولين بار با موفقيت به آنجا منتقل و كاشته شدند. اين درختان از مكاني به نام "نورماندي" انتخاب شدند و از حدود سه سال قبل براي انتقال آماده گشتند.



مراجعين از طريق پلكان بزرگي كه از زير زمين شروع مي شود و تا بالا ادامه دارد، به كتابخانه مي رسند. گوشه هاي باريك سايت توسط آلومينيوم قاب بندي شده اند. در پلكان و ميدان كه "گردشگاه" ناميده مي شود از چوب هاي مناسب شرايط اقليمي فرانسه استفاده شده است. رمپ هايي كه در كناره هاي كوتاه حياط مركزي قرار دارند دسترسي به ورودي اصلي را امكانپذير مي كنند. هر كدام از پل ها سالن هاي مطالعه تحتاني را به هم پيوند مي دهند. هر پل شامل 18 سلول كامپيوتري است كه كاربران مي توانند در درون آنها به فعاليت بپردازند.

خوانندگان پس از عبور از سالن هاي پذيرش فوقاني و قبل از اينكه به مكان مورد نظر خود برسند با "شكافي" دراماتيك كه همتاي آن در تاريخ معماري ديده نشده و با ارتفاعي حدود 30 متر است مواجه مي شوند كه در آن ديواره ها با پرده هاي نقش دار فولادي تزئين شده اند. نقوش و جنسيتي كه در ساختار داخلي بنا بيشتر در صنعت پالايش و يا در هوانوردي و تكنولوژي فضايي استفاده مي شود

در زمين هاي اطراف شبكه اي از ساختمانهاي مسكوني و اداراي كه با توجه به محور ديد شاخته شده اند در حال رشد مي باشند.
 
بالا