زمزمه های دلتنگی(کلبه کوچک دل...)
- شروع کننده موضوع elo0ne_lady
- تاریخ شروع
دست ها بالا بود
هر کسی سهم خودش را می طلبید ...
سهم هر کس که رسید
داغ تر از دل ما بود !
نوبت من که رسید
سهم من یخ زده بود !!!
سهم من چیست ؟!
یک پاسخ !
پاسخ یک حسرت ...
سهم من کوچک بود
قد انگشتانم
عمق آن وسعت داشت !
وسعتی تا ته دلتنگی ها ...
شاید از وسعت آن بود که بی پاسخ ماند ...!
هر کسی سهم خودش را می طلبید ...
سهم هر کس که رسید
داغ تر از دل ما بود !
نوبت من که رسید
سهم من یخ زده بود !!!
سهم من چیست ؟!
یک پاسخ !
پاسخ یک حسرت ...
سهم من کوچک بود
قد انگشتانم
عمق آن وسعت داشت !
وسعتی تا ته دلتنگی ها ...
شاید از وسعت آن بود که بی پاسخ ماند ...!
چگونه ماهي خود را به آب مي سپرد !
به دست موج خيالت سپرده ام جان را .
فضاي ياد تو، در ذهن من، چو دريائي است؛
بر آن شكفته هزاران هزار نيلوفر .
درين بهشت برين، چون نسيم مي گذرم،
چه ارمغان برم آن خنده گل افشان را ؟
به دست موج خيالت سپرده ام جان را .
فضاي ياد تو، در ذهن من، چو دريائي است؛
بر آن شكفته هزاران هزار نيلوفر .
درين بهشت برين، چون نسيم مي گذرم،
چه ارمغان برم آن خنده گل افشان را ؟
دلا! از جان چه برخيزد؟ يكي جوياي جانان ش
وچو سلطان اوست برجانها، غلام خاص سلطان ش
وچو سلطان اوست برجانها، غلام خاص سلطان ش
http://images.search.yahoo.com/search/images/view?back=http%3A%2F%2Fimages.search.yahoo.com%2Fsearch%2Fimages%3Fei%3Dutf-8%26fr%3Dslv8-msgr%26p%3D%25D9%2585%25D8%25AD%25D9%2585%25D8%25AF%26js%3D1&w=500&h=333&imgurl=static.flickr.com%2F32%2F53479079_9adfca4d41_m.jpg&rurl=http%3A%2F%2Fwww.flickr.com%2Fphotos%2Ffrills%2F53479079%2F&size=153.8kB&name=53479079_9adfca4d41.jpg&p=%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF&type=jpeg&no=7&tt=151,681&oid=074ade8975a740fc&fusr=Frills&tit=%D8%B5%D9%84%D9%89+%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87+%D8%B9%D9%84%D9%89+%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF+%D9%88%D8%B9%D9%84%D9%89+%D8%A2%D9%84%D9%87+%D9%88+%D8%B5%D8%AD%D8%A8%D9%87+%D9%88%D8%B3%D9%84%D9%91%D9%85&hurl=http%3A%2F%2Fwww.flickr.com%2Fphotos%2Ffrills%2F&ei=UTF-8&src=p
آن سيد مسعود و خداوند مؤيد
پيغمبر محمود، ابوالقاسم، احمد(ص)
وصفش نتوان گفت به هفتاد مجلد
اين بس كه خدا گويد «ماكان محمد(ص)»
به روي ساغر چشمش خطي مورب داشت
دو جام جاي دو چشم از نگه لبالب داشت
بديع تر ز (هرکس) از دريچه لبخند
هزار موزه هنر بر كتيبه لب داشت
نه ، آن حرير به دوشش نشست ، زلف نبود
به روي خود آبشاري از شب داشت
فداي آن صف مژگان كه در سيه مستي
هميشه نوبت پيمانه را مرتب داشت
چنان ز هرم تنش سوخت رنگ احساسم
كه نبض واژه به هر بيت شعر من تب داشت
بدان اميد كه خود را به نور بسپارد
هميشه آينه از بهترين مخاطب داشت
دلم هوايي مرغي است در شبانه باغ
كه تا سپيده به منقار درد يارب داشت
«امين» قافله نور بود و با خود نيز
در آسمان رسالت هزار كوكب داشت
تنها
اگر دمي
کوتاه آيم از تکرار ِ اين پيش ِ پا افتاده‌ترين سخن که «دوست‌ات
مي‌دارم»
چون تنديسي بي‌ثبات بر پايه‌های ماسه
به خاک درمي‌غلتي
و پيش از آن‌که لطمه‌ی درد درهم‌ات شکند
به سکوت
مي‌پيوندی.
پس، از تو چه خواهد ماند
چون من بگذرم؟
تعويذ ِ ناگزير ِ تداوم ِ تو
تنها
تکرار ِ «دوست‌ات مي‌دارم» است؟
با اين همه
بغض‌ام اگر بترکد... ــ
نه
پَرّ ِ کاهي حتا بر آب بنخواهد رفت
مي‌دانم!
اگر دمي
کوتاه آيم از تکرار ِ اين پيش ِ پا افتاده‌ترين سخن که «دوست‌ات
مي‌دارم»
چون تنديسي بي‌ثبات بر پايه‌های ماسه
به خاک درمي‌غلتي
و پيش از آن‌که لطمه‌ی درد درهم‌ات شکند
به سکوت
مي‌پيوندی.
پس، از تو چه خواهد ماند
چون من بگذرم؟
تعويذ ِ ناگزير ِ تداوم ِ تو
تنها
تکرار ِ «دوست‌ات مي‌دارم» است؟
با اين همه
بغض‌ام اگر بترکد... ــ
نه
پَرّ ِ کاهي حتا بر آب بنخواهد رفت
مي‌دانم!
linux_0011
عضو جدید
گاه حس می کنم چقدر بودنم و ماندنم بیهوده است ...
چقدر بود و نبودم یکسان!
حس باطلی است اما گاه به سراغم می آید ...
چقدر بود و نبودم یکسان!
حس باطلی است اما گاه به سراغم می آید ...
در شهر ِ بي‌خيابان مي‌بالند
در شبکه‌ی مورگي پس‌کوچه و بُن‌بست،
آغشته‌ی دود ِ کوره و قاچاق و زردزخم
قاب ِ رنگين در جيب و تيرکمان در دست،
بچه‌های اعماق
بچه‌های اعماق
باتلاق ِ تقدير ِ بي‌ترحم در پيش و
دشنام ِ پدران ِ خسته در پُشت،
نفرين ِ مادران ِ بي‌حوصله در گوش و
هيچ از اميد و فردا در مشت،
بچه‌های اعماق
بچه‌های اعماق
□
بر جنگل ِ بي‌بهار مي‌شکفند
بر درختان ِ بي‌ريشه ميوه مي‌آرند،
بچه‌های اعماق
بچه‌های اعماق
با حنجره‌ی خونين مي‌خوانند و از پا درآمدنا
درفشي بلند به کف دارند
کاوه‌های اعماق
کاوه‌های اعماق
در شبکه‌ی مورگي پس‌کوچه و بُن‌بست،
آغشته‌ی دود ِ کوره و قاچاق و زردزخم
قاب ِ رنگين در جيب و تيرکمان در دست،
بچه‌های اعماق
بچه‌های اعماق
باتلاق ِ تقدير ِ بي‌ترحم در پيش و
دشنام ِ پدران ِ خسته در پُشت،
نفرين ِ مادران ِ بي‌حوصله در گوش و
هيچ از اميد و فردا در مشت،
بچه‌های اعماق
بچه‌های اعماق
□
بر جنگل ِ بي‌بهار مي‌شکفند
بر درختان ِ بي‌ريشه ميوه مي‌آرند،
بچه‌های اعماق
بچه‌های اعماق
با حنجره‌ی خونين مي‌خوانند و از پا درآمدنا
درفشي بلند به کف دارند
کاوه‌های اعماق
کاوه‌های اعماق
linux_0011
عضو جدید
ای مهر اوه من :
در کنار تو پریشانی و غربت را از یاد برده ام
نمیدانی چه نیازی به گم شدن دارم
به نیست شدن
دوست دارم در پیچ و خم دشت های نا پیدای تو گم شوم
در قلب صحرای خیال انگیز تو محو شوم
درد های کهنه ام را در زیر آسمان تو به فریاد سر دهم
از درونم بیرون ریزد
عقده های بی رحم گریه را که حلقومم در چنگالهایش اسیر است و به خفقانم آورده است.
اشکهای بی تابم را که عمری در پس پرده های سیاه غرور زندانی بودند
در کف دستهای خوب تو بشکنم
در کنار تو پریشانی و غربت را از یاد برده ام
نمیدانی چه نیازی به گم شدن دارم
به نیست شدن
دوست دارم در پیچ و خم دشت های نا پیدای تو گم شوم
در قلب صحرای خیال انگیز تو محو شوم
درد های کهنه ام را در زیر آسمان تو به فریاد سر دهم
از درونم بیرون ریزد
عقده های بی رحم گریه را که حلقومم در چنگالهایش اسیر است و به خفقانم آورده است.
اشکهای بی تابم را که عمری در پس پرده های سیاه غرور زندانی بودند
در کف دستهای خوب تو بشکنم
آن روز در اين وادی پاتاوه گشاديم
که مرده‌يي اينجا در خاک نهاديم.
چراغ‌اش به پُفي مُرد و
ظلمت به جان‌اش درنشست
اما
چشم‌انداز ِ جهان
همچنان شناور ماند
در روز ِ جهان.
□
مُرده‌گان
در شب ِ خويش
از مشاهده بي‌بهره مي‌مانند
اما بند ِ ناف ِ پيوند
هم ازآن‌دست
به جای است. ــ
يکي واگَرد و به ديروز نگاهي کن:
آن سوی فرداها بود که جهان به آينده پا نهاد.
که مرده‌يي اينجا در خاک نهاديم.
چراغ‌اش به پُفي مُرد و
ظلمت به جان‌اش درنشست
اما
چشم‌انداز ِ جهان
همچنان شناور ماند
در روز ِ جهان.
□
مُرده‌گان
در شب ِ خويش
از مشاهده بي‌بهره مي‌مانند
اما بند ِ ناف ِ پيوند
هم ازآن‌دست
به جای است. ــ
يکي واگَرد و به ديروز نگاهي کن:
آن سوی فرداها بود که جهان به آينده پا نهاد.
linux_0011
عضو جدید
در این برهوت بی سرشت و بد فطرت،بدنبال دريا مي گشتم،سراب يافتمش
در اين ديار بي كسي و غربت آنچه ديدم جز درد و نفرت نبود كه سايه اي از رنگين كمان هم بر جاي نگذاشته بود
در اين ديار بي كسي و غربت آنچه ديدم جز درد و نفرت نبود كه سايه اي از رنگين كمان هم بر جاي نگذاشته بود
و من ناله كنان بارها فرياد زدم،تولدت مبارك فردا................
linux_0011
عضو جدید
بی تو در حصار این شب سیاه
عقده های گریه شبانه ام
در گلو شکسته میشود
عقده های گریه شبانه ام
در گلو شکسته میشود
linux_0011
عضو جدید
من آموزگار نیستم
تا به تو بیاموزم
ماهیان برای شنا کردن
نیاز به آموزش ندارند
و پرندگان برای پرواز
به تنهایی شنا کن
به تنهایی بال بگشا
عشق کتابی ندارد.
مریض شده‌ام
تلاش زیادی کردم
بار سنگینی بود
فکر کردم تنهایی می‌توانم
با هیچ کس حرف نزدم
کمرم شکست
کاری هم پیش نبردم
دکتر می‌گوید
دیر آمدی
خسته‌ام
خیلی خسته
به من جایی بدهید
می‌خواهم بخوابم
من مریض شده‌ام
یک تخت خالی به من بدهید
یک دنیای خالی
یک قلب خالی
من مریض شده‌ام
کنار پنجره اتاق بيمارستاني که در آن بستري هستم، هر روز مي‌بينم مردمي که مي‌آيند و مي‌روند و هيچ نمي‌انديشند که من اينجا ايستاده‌ام منتظر تختي خالي براي خفتن!
وقتی که دیگر نبود
من به بودنش نیازمند شدم .
وقتی که دیگر رفت
من به انتظار آمدنش نشستم.
وقتی که دیگرنمی توانست مرا دوست بدارد
من او را دوست داشتم.
وقتی که او تمام کرد
من شروع کردم....
وقتی اوتمام شد .... من آغاز شدم.
و چه سخت است تنها متولد شدن
مثل تنها زندگی کردن است ....
مثل تنها مردن!
زندگی با آدماش برای من یه قصه بود
توی این قصه کسی با کسی آشنا نبود
نمی خوام مثل همه گریه کنم
دیگه گریه دل و وا نمی کنه
قصه های پشت این پنجره ها
غمو از دلم جدا نمی کنه
قصه ی ماتم من هر چی که بود هر چی که هست
قصه ی ماتم قلب خسته ی یه آدمه
وقت خواب دیگه دیره نمی خوام قصه بگم
از غم و قصه برات هر چی بگم بازم کمه
توی این قصه کسی با کسی آشنا نبود
نمی خوام مثل همه گریه کنم
دیگه گریه دل و وا نمی کنه
قصه های پشت این پنجره ها
غمو از دلم جدا نمی کنه
قصه ی ماتم من هر چی که بود هر چی که هست
قصه ی ماتم قلب خسته ی یه آدمه
وقت خواب دیگه دیره نمی خوام قصه بگم
از غم و قصه برات هر چی بگم بازم کمه
mina_1367
عضو جدید
ساده است نوازش سگی ولگرد
شاهد آن بودن که چگونه زیر غلتکی می رود
وگفتن اینکه سگ من نبود
ساده است ستایش گلی
چیدنش واز یاد بردن
که گلدان را آب باید داد
ساده است بهره جویی از انسانی
دوست داشتن بی احساس عشقی
او را به خود وانهادن و گفتن که دیگر نمیشناسمش
ساده است لغزشهای خود را شناختن
با دیگران زیستن به حساب ایشان
و گفتن که من این چنینم
ساده است
که چگونه می زیم
باری زیستن
سخت ساده است
شاهد آن بودن که چگونه زیر غلتکی می رود
وگفتن اینکه سگ من نبود
ساده است ستایش گلی
چیدنش واز یاد بردن
که گلدان را آب باید داد
ساده است بهره جویی از انسانی
دوست داشتن بی احساس عشقی
او را به خود وانهادن و گفتن که دیگر نمیشناسمش
ساده است لغزشهای خود را شناختن
با دیگران زیستن به حساب ایشان
و گفتن که من این چنینم
ساده است
که چگونه می زیم
باری زیستن
سخت ساده است
و پیچیده نیز هم...
ایستاده ام
تنها
پشت میله های خاطرات دیروز
این جا
انگشت هایم را می شمارم
یک
دو
سه ...
و دست های تو در هم فرو رفته اند
تو
غزل را مشت مشت به حراج گذاشتی
که مهربا نی ات را ثابت کنی
ولی
...
ولی نفهمیدی که من
آن سوی خیابان
انتظارت را می کشم
تو بی وقفه فریاد کشیدی ...
من
دیگر آزارت نمی دهم
زین پس
قصه هایم را برای هیچ کس تعریف نمی کنم
مطمئن باش ...
هنوز هم قافیه را به چشمان تو
می بازم !
مطمئن باش ...!
تنها
پشت میله های خاطرات دیروز
این جا
انگشت هایم را می شمارم
یک
دو
سه ...
و دست های تو در هم فرو رفته اند
تو
غزل را مشت مشت به حراج گذاشتی
که مهربا نی ات را ثابت کنی
ولی
...
ولی نفهمیدی که من
آن سوی خیابان
انتظارت را می کشم
تو بی وقفه فریاد کشیدی ...
من
دیگر آزارت نمی دهم
زین پس
قصه هایم را برای هیچ کس تعریف نمی کنم
مطمئن باش ...
هنوز هم قافیه را به چشمان تو
می بازم !
مطمئن باش ...!