آشنايي با آكواريم

meysam_sky

عضو جدید
سلام عزیزان
من خودم ماهی و آکواریم خیلی دوست دارم ، امیدوارم این مطلب برای شما هم جالب باشه .
اگه کسی می تونه تو این زمینه بهم کمک کنه ممنون میشم .
:gol::heart::gol:

برای ساخت آکواریوم باید مراحل زیر را طی کنید اما قبل از ساخت آکواریوم باید اندازه و کاربرد تانک خود را تعیین کنید.
وسایل مورد نیاز برای ساخت آکواریوم :
1- پنج قطعه شیشه 2- چسب آکواریوم 3- چسب نواری
نوع شیشه ها و اندازه و حجم آکواریوم بصورت ‍زیر تعیین میشود:
حجم کمتر از 60 لیتر = شیشه 4 میلیمتری، حجم بین 60تا 80 لیتری = شیشه 6 میلیمتری و حجم بیش از 80 لیتر = شیشه 10 میلیمتری
برای به دست آوردن حجم آکواریوم بر حسب لیتر از فرمول طول،عرض و ارتفاع را با هم ضرب کرده و حاصل را بر 1000 تقسیم کنید.
آکواریوم شامل دو شیشه طولی است که هم اندازه طول و ارتفاع تانک شماست و شیشه های عرضی هم با عرض و ارتفاع آن برابر می باشد.
اما شیشه کف که اندازه گیری آن از بقیه سختترو مهمترمی باشد چون با توجه به ضخامت شیشه باید به اندازه دو برابرضخامت شیشه به عرض شیشه کف اضافه شود. با این کار شیشه های عرضی بین شیشه های طولی قرار میگیرند. نکته مهمتر این است که شیشه کف باید ضخیمتر باشد تا شما در حین پر کردن تانک نگران ترکیدن آن نباشید. برای این منظور استفاده از جدول زیر جهت تعیین ضخامت شیشه کف سودمند خواهد بود:

http://i11.tinypic.com/2d9uuz9.jpg
در جدول فوق اعداد افقی طول و اعداد عمودی ارتفاع تانک میباشد که محل طلاقی آنها حرفی می باشد که با توجه به راهنمای جدول به ترتیب ضخامت مناسب برای شیشه های جانبی و شیشه کف را به شما نشان میدهد. مثلا اگر طول تانک شما 100و ارتفاع آن 50 باشد محل طلاقی این دو عدد حرف d میباشد که با توجه به راهنمای جدول ضخامت شیشه های جانبی 10 میلیمتر و شیشه کف 12 میلیمتر میباشد.
روش ساخت :
ابتدا شیشه ی کف را روی زمین قرار داده و روی سطح یک طرف آن به اندازه ی عرض شیشه ( 4 ، 6 ، یا 8 میلیمتر ) چسب آکواریوم بریزید . سپس همانطور که به طور عمودی ثابت است آنرا با چسب نواری به شیشه ی کف متصل کنید تا بایستد .
سایر شیشه ها را هم به همین روش می توانید به هم متصل کنید .


پس از خشک شدن چسب های درونی ، چسب را روی محل اتصال دو شیشه به صورت ضخیم ریخته و با آغشته کردن انگشتان به ریکا ، آن را روی چسب بکشید تا صاف شود .( خط های آبی در شکل بالا ) پس از 48 ساعت که چسب کاملاً خشک شد ، آنرا امتحان کرده تا از جایی آب ندهد . اگر آب داد محل را با چسب درزگیری کرده ، در غیر این صورت قابل استفاده است .
پل های آکواریوم :
چون در آکواریوم های بزرگ چسب آکواریوم به تنهایی قادر به نگهداشتن شیشه ها نمی باشد توصیه می شود برای ساخت آکواریوم های با بیش از حجم 80 لیتر با استفاده از شیشه های اضافی بر .استحکام شیشه ها افزوده و مانع از فرو پاشی آن شوید
انواع پل و روش ساخت آنها به صورت زیر است :
1- پل کف : اگر عرض شیشه های اطراف 4 میلیمتر است . شیشه ی کف باید 6 یا 10 میلیمتر باشد ؛ یا روی شیشه ی 4 میلیمتری یک شیشه ی 2 یا 4 میلیمتری دیگر قرار داد تا اتصال شیشه های اطراف با کف محکم تر صورت گیرد .
2- پل طرفین : اگر تانک شما بیش از 200 یا 300 لیتر حجم دارد ؛ برای پل باید یک شیشه ی دیگر روی شیشه های کناری چسباند تا فشار آب به شیشه های کناری منجر به شکستن آنها نشود .
3- پل رویین : برای پل بالای تانک هم می توان با شیشه هایی با عرض 20 سانتی متر ، شیشه های طرفین تانک را به هم متصل کرد تا از هم جدا نشود . اگر طول تانک هم از 120 سانتی متر بزرگتر است توصیه می شود از سه پل ( یکی وسط و دو تا طرفین ) استفاده شود.
پس از انجام کامل مراحل بالا تانک شما برای بهره برداری آماده است و پس از شست و شوی آن با محلول ضد عفونی یا نمک می توان آنرا در روی میز مورد نظر گذاشته و آب ، وسایل و ماهی ها را در آن قرار دهید .
نکته : دقت داشته باشید چسب های آکواریوم کاملاً خشک شده و بوی آن از بین برود تا مشکلی برای ماهیتان پیش نیاید .
تذکر : هرگز آکواریوم پر از آب را جابجا نکنید ، چون آب به شیشه های طرفین فشار آورده و آنها را می شکند .

;););)
 
آخرین ویرایش:

"Pejman"

دستیار مدیر مهندسی کشاورزی گیاهان دارویی
آشنايي با آكواريم

مقدمه
علاقمندان و صاحبان آكواريوم ماهيان زينتي علاقه زيادي به شناسايي گونه هاي مختلف آبزيان زينتي و نحوه تكثير و پرورش آنها دارند ولي متأسفانه منابع اطلاعاتي كمي بصورت مكتوب يا الكترونيك در اين خصوص وجود دارد. از زمان معرفي و گسترش ماهيان زينتي در آكواريمها سالها مي گذرد ماهيان زينتي از ديرباز مورد توجه علاقمندان به طبيعت به خصوص در شهرهاي صنعتي بوده است .
زندگي ساكت آبزيان و بخصوص ماهيها براي انساني كه از زندگي مدرن و ماشيني مملو از سروصدا فرار مي كند آرامش بخش است. انسان وقتي به تماشاي محيط زيستي متضاد با فضاي كنوني خود مينشيند سكوت نموده و با حوصله فراوان غرق در دنياي زيباي آبزيان مي شود. آبزيان زينتي در مقايسه با ساير آبزيان دريايي بدليل امكان زندگيشان در محيطهاي مصنوعي بيشتر مورد توجه مردم شهرنشين قرار گرفته اند .
پس از جنگ جهاني دوم و با فراهمشدن امكانات حمل و نقل هوايي آبزيان زينتي به اقصي نقاط دنيا انتقال داده شدند. امروزه شاهد حضور گونههاي ماهيان زينتي مختلفي دركشورهاي آسيايي هستيمگونه هايي كه روزگاري تنها در رودخانه هاي آفريقا ميزيستهاند و يا وجود گونههاي آبزي مختص به رودخانه هاي آمريكا درآكواريوم خانههاي اروپاييان و آسياييها است و امروزه شاهديم كشور سنگاپور با داشتن آب و هوا و شرايط اقليمي مساعد مركز جهاني تجارت و تكثير و پرورش آبزيان زينتي شده است و روزانه ميليونها گونه آبزيان زينتي به اقصي نقاط دنيا مبادله و صادرشود.

پيشگامان آكواريوم
اگرچه اطلاعات دقيقي در مورد نگهداري انواع ماهي بصورت تزئيني توسط انسان در دست نيست با وجود اين مي توان گفت كه از هزاران سال قبل در چين ماهيها را بعنوان يك حيوان خانگي نگهداري مي كردند. اولين كتاب درباره ماهي بنام كتاب ماهيهاي قرمز در قرن شانزدهم ميلادي توسط Changchi-en نگاشته شده كه بيشتر در مورد زيبايي اين نوع ماهيها و عكس العملشان نسبت به تغييرات حرارت بحث نموده است.
•اولين آكواريوم عمومي در سال 1853 در شهر لندن پايتخت انگلستان گشايش يافت و يكسال بعد از آن كتابي بعنوان نگهداري آكواريوم در منزل توسط مؤسس آكواريوم عمومي لندن بنام فليپ به رشته تحرير درآمد.
•اولين سري ماهيهاي زنده استوايي در سال 1863 به اروپا صادر گرديد.
•اولين ماهي كه صادر شد ماهي بهشتي بنام Mocropodus opercularis كه ماهي بسيار زيبا و مقاوم بوده است.
•اولين پمپ كه در آكواريوم به كار برده شد در سال 1860 در آكواريوم عمومي پاريس بود.
•اولين بار جمع آوري ماهيهاي زينتي و طبقه بندي و تكثير آنها توسط آلمانها انجام شد.

نصب و راه اندازي آكواريوم
اگر تعدادي ماهي را در مخزن كوچكي قرار دهيم بايد شرايط مساعدي براي آن فراهم سازيم تا از تماشاي اين محيط مصنوعي لذت ببريم. بدليل اينكه ماهي بايد مواد غذايي و اكسي?ن مورد نياز خود را از آب آكواريوم تهيه نمايد لذا بطور پيوسته بايداز تامين غذا وفراهم شدن اكسي?ن آب اطمينان حاصل كردو فعاليت در زمينه تكثير و پرورش ماهيان زينتي نيز همانند كار با ساير ماهيان پرورشي داراي وي?گي ها و مسائل خاص خود استكه مي توان ازجمله به تهيه و ساخت يك آكواريوم مناسب تهيه ماهيان زينتي مناسب تغذيه وغذادهي بهداشت و بيماريهاي ماهيان زينتي اشاره نمود.
بعضي اوقات مشاهده شده كه علاقمنداني بدون داشتن اطلاعات در زمينه نگهداري و تكثير و پرورش ماهيان زينتي براي خريد ماهي و آكواريوم به فروشگاه هاي ماهيان زينتي مراجعه مينمايند واقدام به خريد گونه هاي مختلف ماهي و آكواريوم نامناسب از نظر ظرفيت نگهداري مي نمايندو پس از راه اندازي آكواريم در منزل يا محل كار خود آكواريوم دچار مشكل شده و علاقه خود را از دست مي دهند. اين عزيزان بهتراست قبل از خريد ماهي يا آكواريوم اطلاعات مختصري از گونه هاي آبزي مورد علاقه خود بدست آورند و در ابتداي كار به موارد زير توجه فرمايند:
اختصاصات ظرفيت آكواريوم
ظرفيت آكواريوم را بايد به نسبت تعداد گونه مورد علاقه خود انتخاب نمود تراكم بيش از اندازه ماهي در آكواريوم بعلت بوجود آمدن پس ماندههاي غذايي و ازدياد فضولات ماهي موجب كمبود اكسي?ن و سريع آلوده شدن آب آكواريوم ميشود. فضولات ماهي در آب آكواريوم توليد آمونيوم نموده و در محيط با فعل و انفعالات شيميايي توليد سم مي نمايد كه باعث مرگ ماهيان زينتي درآكواريوم مي شود.
با عنايت به ظرفيت هر آكواريوم و توجه به اين نكته كه ماهيان از لحاظ رفتاري داراي گونه هاي مختلف صلحجو پرخاشگرو تهاجمي مي باشند قرار دادن آنها در يك آكواريوم مشكلات مهمي را براي صاحب آكواريوم بودجود خواهد آورد لذا رعايت اين نكته توصيه جدي ميشود و بايد توجه داشت كه چرخه زندگي درآكواريوم فعاليتي بيولو?يكي محسوب مي شود از اينرو رعايت تعادل بين گياهان آبزي و ماهيان زينتي درمحيط آكواريوم ضروري مي نمايد .
در زمانيكه محيط آكواريوم بصورت طبيعي يا مصنوعي روشن مي باشد گياهان توليد اكسي?ن ميكنند و زمانيكه محيط تاريك مي شود گياهان مصرف كننده اكسي?ن ميشوند. بدينترتيب عدم تعادل تراكم ماهي و گياه آبزي باعث كمبود اكسي?ن درآب آكواريوم ميشود كه در صورت زياد بودن تراكم گياهان آبزي آكواريوم خصوصا در هنگام تاريكي خطر جدي از جهت كاهش اكسي?ن ماهيان آكواريوم را تهديد مي كند. همچنين بايد توجه داشته باشيم كه ماهيان زينتي به دو صورت زنده زا و تخم ريز تكثير مي شوند لذا ممانعت از قرارگيري توام آنها در يك آكواريوم ضروري است .

لوازم مورد نياز يك آكواريوم:
افرادي كه علاقمند به داشتن آكواريوم هستند مي توانند يكدستگاه آكواريوم را بصورت آماده خريداري كنند و يا اينكه خود يك آكواريوم مناسب بسازنند. البته در صورت خريد آكواريوم آماده وسايل آنرا هم دريافت ميكنند اما در صورت حوصله و گذاشتن كمي وقت ميتوانند آكواريوم مورد نظر خود را در ابعاد مختلف بسازند كه دراينصورت هم ارزانتر تمام مي شود و هم لذت بيشتري براي سازنده آن دارد.
بهتراست آكواريوم بصورت مكعب مستطيل تهيه شود چون از مزاياي اين نوع آكواريوم سطح تهويه زياد آب درآن است ماهيها نيز فضاي بيشتري از سطح را در اختيار داشته و تميز كردن آكواريوم بمراتب آسانتر مي باشد .ضخامت شيشه آكواريوم ها با توجه به كوچك يا بزرگي آن مختلف است در يك آكواريم با حجم 30 ليتر مي توان از شيشه 4ميليمتري استفاده كرد ولي براي ساخت آكواريومهاي بزرگتر بايد از شيشه 6 ميلمتري استفاده كرد .
ارتفاع آكواريوم بايستي بين 30 تا 40 سانتي متر و عرض آن بهتر است به اندازه بلندي آن باشد طول آكواريوم بستگي به محل قرار گرفتن آكواريوم دارد. بايد بر روي آكواريوم سرپوشي قرار گيرد كه اندازه آن حداقل به اندازه طول آكواريوم و عرض آن 15 سانتي متري باشد كه در قسمت جلوئي آكواريوم تعبيه مي شود . يكي از ضروريترين وسايل مورد نياز آكواريوم پمپ هوا ميباشد پمپ ها از طريق لرزش هوا را به داخل آكواريم ميفرستند البته نوعي از پمپ ها نيز وجود دارند كه در داخل آنها موتور مخصوصي براي هوادهي وجود دارد.
در موقع تهيه پمپ حتما بايد ابعاد آكواريم را در نظربگيريدپمپ درآكواريوم اساسي ترين كار را جهت تهويه آب از طريق جريان دادن حبابهاي هوا بداخل آكواريوم و جريان دادن آب بداخل ***** به منظور تميزكردن آب انجام ميدهد.خاستگاه اكثر ماهيان زينتي مناطق گرم و استوايي ميباشد بنابراين بايد محيط آبي گرم در حدود 23 الي 26 درجه سانتيگراد درآكواريوم براي ماهيها مهيا شود كه اين عمل توسط بخاري انجام شود.
جنس بخاريها شيشه اي پيركس (نشكن) و بصورت لوله اي هستند كه داخل آنها يك لوله چيني تعبيه شده است و روي آن سيم پيچ بخاري قرار دارد و در قسمت بالايي بخاري ترموستات نصب شده كه مي توان با آن درجه حرارت آب آكواريوم را تنظيم كرد همچنين بايد قدرت بخاري مورد نظر را براي حجم آب موجود در آكواريوم و تعداد ماهي قابل نگهداري در آن مورد توجه قرار داد. براي اندازه گيري درجه حرارت و كنترل دماي آكواريوم از گرماسنج استفاده ميشود.
آب آكواريوم بعلت وجود موجودات زنده گياهي و جانوري درآن كم كم تيره و كدر مي شود و حالت شفافيت خود را از دست ميدهد. از آنجا كه تعويض دائمي آب آكواريوم كاري دشوار است و هر بار تعويض آب موجب بوجود آمدن استرس در ماهيان ميشود لازم است با بكاربردن ***** مرتبا مواد زائد و معلق داخل آب آكواريوم گرفته شود تا آب هميشه براي ماهيان صاف و شفاف باقي بماند.
البته بديهي است پس از مدتي در اثر پر شدن حفرات ريز***** كم كم از قدرت ***** كردن آن كاسته خواهد شد و هر چند وقت يكبار بايستي ***** تميز شود تميز كردن ***** بستگي به حجم آب نحوة تغذيه ماهيها درآكواريوم دارد هر چه روش تغذيه صحيحتر باشد و كمتر مواد غذايي اضافي وارد آب شود طبعا عمر *****آكواريوم بيشتر خواهد شد. براي صيد ماهيها بخصوص در هنگام تميز كردن آكواريوم يا بيرون آوردن ماهي بيمار بايستي از تورهاي دستي مخصوص كه انواع مختلفي دارند استفاده نمود. جنس اين تورها بايستي در حد امكان نرم و لطيف باشد تا صدمه اي به بدنماهي وارد نشود.

عوامل اصلي در نگهداري يك آكواريوم:
پس از تهيه آكواريوم و تامين وسايل مورد نياز اوليه كه براي نگهداري و حفظ سلامت ماهيان آكواريومي ضرورت دارد توجه و رعايت برخي از نكات باعث داشتن ماهيان زيبا و شاد ميشود كه رضايت هر بينندهاي را به خود جلب مينمايد. اين عوامل عبارتند از :
1- اكسي?ن كافي

اكسي?ن مورد نياز ماهيان زينتي را بايستي توسط گياهان آبزي و تهويه مداوم آب آكواريوم بوسيله پمپ هوا و بطور همزمان تأمين كرد كمبود اكسي?ن خطرناكترين عاملي است كه باعث تلفات سريع ماهي درآكواريوم ميشود .عواملي كه در تأمين اكسي?ن بطور مستقيم و غير مستقيم دخالت دارند عبارتند از:
تعداد ماهي در آكواريوم:
هر چه تعداد ماهي در آكواريوم زيادتر باشد توليد اكسي?ن نيز در آن بهمان نسبت بايستي بيشتر باشد .اكثرا هر جفت ماهي به حدود 20 الي 50 سانتي متر مربع از وسعت سطح آكواريوم نياز دارد البته اين مقدار به اندازه ماهي نيز بستگي دارد مثلا ماهي گوپي در حدود 20 سانتي متر به فضاي آكواريومي نياز دارد در حاليكه ماهي دم شمشيري بزرگ در حدود 50 سانتي مترفضا نياز دارد. يك ماهي 9 سانتي متري در حدود 65 سانتيمتر فضا نياز دارد در اين فضاي محدود فقط ماهيها زنده هستند و براي رشد و نمو به سه برابر اين فضا نياز دارند.
سطح آب آكواريوم
يكي ديگر از عوامل توليد اكسي?ن سطح آب آكواريوم است كه هر چه سطح آب آكواريوم در مجاورت بيشتر هوا باشد ميزان تبادلات گازي و در نتيجه اكسي?ن محلول در آب افزايش خواهد يافت . زياد بودن سطح آب توانايي جذب اكسي?ن هوا توسط ماهيها را در موقع قطع برق و كم شدن اكسي?ن محلول در آب زيادتر خواهدكرد.
گياهان آبزي
يكي از مهمترين عوامل تامين اكسي?ن آب آكواريوم گياهان آبزي هستندكه در مقابل تابش نور خورشيد يا نور مصنوعي با عمل فتوسنتز توليد اكسي?ن در محيط آبي مي كنند.

2- نور كافي
گياهان و ماهيها مانند اكثر موجودات زنده براي رشد و نمو و سلامت خود احتياج به نور دارند. بيشتر گونه هاي ماهيان زينتي مي توانند در نور كم سالم و زنده بمانند ولي رشد و نمو و توليدومثل آنها ممكن است بطور طبيعي انجام نشود زماني كه گياه آبزي در داخل آكواريوم وجود ندارد بايد آكواريوم روزانه چندين ساعت در معرض تابش نور قرار گيرد.
بنابراين همواره بايستي آكواريوم در جايي قرار گيرد كه روزانه باندازه كافي نور خورشيد بطورغيرمستقيم به آن بتابد. در صورت استفاده از نور مصنوعي آكواريوم را در هر نقطه اي از اتاق مي توانيم قرار دهيم اما در موقع تاريكي مطلق روشن كردن ناگهاني چراغ باعث ناراحتي ماهيها ميشود و گاهي اوقات در اثر روشن شدن ناگهاني چراغ ماهيها از آكواريوم به بيرون پريده و باعث مرگ و مير خود ميشوند.

3- درجه حرارت مناسب
اغلب مردم فكر مي كنند كه ماهيان زينتي بايد در درجه حرارت بالا نگهداري شوند ولي بعلت اينكه برخي گونههاي ماهيان زينتي جزو گونههاي مناطق غيراستوايي و يا معتدل محسوب ميشوند نگهداري همه ماهيها در يك درجه حرارت يكسان كار درستي نمي باشد. ماهيها مي توانند 5 تا 6 درجه تغيير حرارت را در حالت طبيعي و يا بصورت تغييرات طبيعي تحمل نمايند و بعلت اينكه در طبيعت در شبها دماي آب حداقل چند درجه از روز كمتر ميشود اين تغيير درجه حرارت تاثير ناگواري بر روي ماهيها حتي ماهيهاي باردار و يا تخم دار و نيز تخمها و نوزادهاي آنها نخواهد داشت.
بطور كلي افزايش درجه حرارت آب از حد مجاز خطرناكتر از كاهش آن مي باشد زيرا با افزايش درجه حرارت بهمان نسبت از اكسي?ن محلول در آب كاسته خواهد شد. بطور كلي درجه حرارت لازم براي نگهداري ماهيان زينتي بين 22 تا 25 درجه سانتي گراد مي باشد.

4- بهداشت آكواريوم
آكواريوم در صورت تميز و سالم بودن باعث لذت بيشتر آبزيان درون خود است. تميز بودن آكواريوم و سلامت ماهيها تا حدودي لازم و ملزوم يكديگر مي باشند. مواد زائد غذائي حاصله از تغذيه غير صحيح تابش بيش از حد نور تهويه نامناسب و عدم دقت كافي در گزينش و به كار بردن آنچه كه بايستي در داخل آكواريوم قرارگيرد باعث اختلال در كار آكواريوم و خراب شدن آب و نامساعد شدن محيط زيست ماهيها و سرانجام آماده شدن محيط براي رشد و نمو انگلها ميكربها و ساير عوامل بيماريزا و در نتيجه از بين رفتن ماهيها ميشود.

5- تغذيه صحيح
تغذيه صحيح اثر بسيار مطلوبي در سلامت ماهيها و مقاومت آنها در برابر انواع بيماريها و انگلها دارد. هرچه شرايط داخل آكواريوم بهتر باشد ماهيها سالمتر بوده و در برابر بيماريها مقاومتر خواهند بود. هر ذره از مواد غذايي زائد در داخل آكواريوم مي تواند باعث رشد و نمو عوامل ناخواسته و در نتيجه آلوده شدن آب گردد. اين مواد نه تنها رشد و نمو ميكربها و فيتوپلانكتونها را تسريع مي كند بلكه باعث رشد و نمو قارچها و ساير عوامل آلودگي زا مي گردند.
در تغذيه ماهيها بايستي دقت كافي بعمل آيد تا پس از چند دقيقه هيچگونه غذاي زائدي در كف آكواريوم باقي نماند. اگر به ماهي كمتر از نيازش غذا داده شود بهتر از اين است كه آنقدر به آن غذا داده شود كه نتوانند بخورند و در كف آكواريوم جمع شود و باعث رشد و نمو باكتريها گردد.
 

وحید بلوچی

عضو جدید
آكواريوم آب شور - قسمت اول : تجهيزات مورد نياز

آكواريوم آب شور - قسمت اول : تجهيزات مورد نياز

آكواريوم (به اصطلاح غلط، آبزي دان) يكي از اسباب و وسايل خانگي مرسوم در خانه هاي امروزي است چرا كه علاوه بر زيبايي ظاهري، آرامش اعصاب و سرگرمي مناسبي براي همه اعضاي خانواده فراهم مي آورد. اگر دقت كرده باشيد متوجه ميشويد كه در هنگام ايستادن در مقابل آكواريوم، بيشتر تمايل به سكوت و نگاه كردن به آن داريد چرا كه آكواريوم در تمدد اعصاب به شما كمك ميكند.

ميدانيد كه آكواريوم به دو صورت آب شيرين و آب شور يافت ميشود. آكواريوم آب شيرين به لحاظ در دسترس بودن آب مورد نياز و هزينه پايين تر و كثرت ماهيان آب شيرين، مرسوم تر است ولي آكواريوم آب شور با دارا بودن موجوداتي نظير انواع مرجان ها و شقايق ها و ماهيان رنگي بي نظير صخره هاي مرجاني، منظره بي بديلي را به نمايش ميگذارد.

از آنجايي كه اطلاعات زيادي در خصوص آكواريوم هاي آب شيرين در وبلاگ ها و وب سايت هاي مختلف قابل دسترسي است، صرفا در صورت درخواست خوانندگان عزيز به آن خواهيم پرداخت.

راه اندازي عجولانه آكواريوم آب شور بدون در نظر گرفتن نيازمندي هاي مقدماتي، باعث ضرر و زيان هنگفت ميشود و چيزي جز خاطره اي تلخ در ذهن به جا نميگذارد. لذا در اينجا به معرفي تجهيرات مورد نياز آن ميپردازيم :
1)_ ***** تصفيه : مهمترين فاكتور محيطي در آكواريوم آب شور، كيفيت آب است. يك سيستم *****اسيون مناسب، از بيمار شدن ماهيان و رشد و نمو موجودات ناخواسته در آكواريوم جلوگيري ميكند. محبوب ترين و بهترين *****هاي موجود را ميتوان سيستم *****اسيون سامپ (Sump) معرفي كرد. اين سيستم به صورت يك آكواريوم مجزا در زير تانك اصلي قرار ميگيرد.

اين سيستم از بالاترين كارآيي برخوردار است. در اين روش از خرده مرجان و خرده صدف و انواع سراميك جهت *****اسيون بيولوژيكي و شيميايي، و از ابر و اسفنج براي *****اسيون فيزيكي آب استفاده ميشود. علاوه بر اين تمام وسايل داخلي مورد نياز آكواريوم مانند بخاري، چيلر، اسكيمر و غيره در سامپ قرار ميگيرد و فضاي داخلي آكواريوم طبيعي تر به نظر ميرسد. (براي اطلاعات بيشتر درمورد ساخت سامپ لطفا ايميل بدهيد يا نظر بگذاريد)

2)_ دنيتراتور (***** نيترات گير) : اين ***** نيترات آب را به حداقل ميرساند. راه اندازي اين ***** معمولا هفته ها طول ميكشد. چرا كه در اين مدت اكسيژن درون آن دفع شده و در نبود اكسيژن، باكتري هاي بي هوازي (نيتروباكتر و نيتروزوموناس) شروع به فعاليت ميكنند.


آب به صورت قطره قطره وارد آن ميشود و در صورت ورود بيش از حد مجاز آب آكواريوم به آن، تعادل اكسيژني به هم ميخورد و بايستي ورودي آب را براي مدتي قطع نماييد تا اكسيژن وارد شده از بين برود. البته اين ***** فقط به كنترل و عدم افزايش نيترات كمك ميكند و ابتدا بايد با تعويض آب، سطح نيترات را به حداقل رساند و سپس با استفاده از اين *****، سطح آن را براي بلند مدت در حد مطلوب حفظ كرد.


3)_ پروتئين اسكيمر : اين دستگاه بسيار مفيد و ضروري نوعي ***** شيميايي است كه با توليد حباب هوا، مواد آلي مانند پروتئين ها و اسيدهاي آمينه موجود در آب را جذب و دفع ميكند. اين مواد آلي به حباب هاي آب چسبيده و به صورت كف قهوه اي رنگي در قسمت مخصوص بالاي دستگاه جمع آوري ميشوند و بايستي هر هفته اين ظرف را تخليه و شستشو نماييد.


به هنگام افزودن داروها يا ويتامين ها و بعضي غذاهاي مخصوص مرجان ها حتما اسكيمر را مدتي خاموش نماييد زيرا همه اين مواد را از آب جمع آوري و دفع مينمايد. اين دستگاه علاوه بر *****اسيون شيميايي، عمل هوادهي و اكسيژن رساني به آب را نيز انجام ميدهد.


4)_ موج ساز : حفظ سلامت آبزيان، پخش يكنواخت غذا و افزودني ها و اكسيژن و ايجاد موج در آكواريوم از محسنات اين دستگاه است. استفاده از اين دستگاه در آكواريوم هاي ريف ضروري است.


حتما قبل از خريد دستگاه موج ساز، مشخصات نوشته شده توسط كارخانه سازنده را مطالعه كنيد تا با حجم و طول آكواريوم شما مطابقت داشته باشد.


5)_ بخاري، چيلر و دماسنج : وظيفه چيلر، خنك كردن آب است و در مناطق گرمسير و يا هنگامي كه بخاري بيش از حد آب را گرم كرده است كاربرد دارد. برخي چيلر ها حاوي بخاري داخلي نيز هستند و دما را به طور اتوماتيك كنترل ميكنند.



دماي آب آكواريوم بهتر است بين 25 تا 28 درجه سانتيگراد باشد اما دقت كنيد كه در صورت افزايش دما اكثر مرجان ها و شقايق ها خواهند مرد. بنابراين دقت كنيد كه از يك دماسنج دقيق استفاده نماييد.


6)_ لامپ : تركيب لامپ مهتابي با رنگ آبي به اضافه لامپ هاي متال هاليد، پذيرفته ترين و بهترين تركيب نوري براي آكواريوم هاي مرجاني است. اگر عمق آكواريوم شما بيشتر از 50 سانتيمتر باشد مي بايست حتما از لامپ متال هاليد استفاده كنيد.

با توجه به حساسيت مرجان ها و ساير آبزيان، هرگز همه لامپ ها را به طور همزمان روشن يا خاموش ننماييد زيرا به آنها شوك وارد ميشود. بهتر است با تهيه تايمر، ميزان روشنايي و ترتيب روشن شدن لامپ ها را تنظيم كنيد. از آنجايي كه در طبيعت نور خورشيد به يك باره قطع و وصل نميشود، بنابراين بهترين حالت آن است كه به تقليد از محيط طبيعت لامپ ها را به ترتيب روشن و خاموش نماييد.


7)_ استريليزه كننده مافوق بنفش (UV Sterilizer) : اين دستگاه وظيفه ضدعفوني كنندگي نور خورشيد را بر عهده دارد. اشعه مافوق بنفش خاصيت ميكروب كشي دارد و بسياري از موجودات ميكروسكوپي مضر را از بين ميبرد.


از آنجايي كه اين لامپ ها درصدي از باكتري هاي مفيد را نيز از بين ميبرند، بهتر است زمان روشن بودن آن را به صورت پلكاني افزايش داد.


8)_ دستگاه شوري سنج : وظيفه اين دستگاه از نام آن مشخص است. اين دستگاه دو نوع داده را در اختيار ما قرار ميدهد. يكي شوري آب با واحد قسمت در هزار (ppt) و ديگري واحد چگالي ويژه آب (Specific Gravity) كه با چگالي آب رابطه مستقيم دارد.


در بيشتر مواقع بهترين شوري، بين 28 تا 35 قست در هزار است. ولي پيشنهاد ميكنم پيش از معرفي آبزيان جديد به آكواريوم، خصوصيات بيولوژيكي آنها را مد نظر قرار دهيد.
 

scorpion_tur

عضو جدید
کاربر ممتاز
اکواریوم

اکواریوم

1 – درپوش آکواریوم
همانطور که از نام آن پیداست، به وسیله ای گفته می شود که بر روی آکواریوم قرار می گیرد. درپوشها می توانند بسیار ساده و از یک قطعه شیشه ساخته شوند و یا اینکه دو تکه بوده و از وسط با چسب مخصوصی چسبانده شوند، به طوری که همانند یک لولا عمل نمایند. همچنین می توان آنها را بسیار زیبا و لوکس ساخت.



فواید درپوش آکواریوم:
1 – جلوگیری از تبخیر بیش از حد آب آکواریوم
2 – تحت کنترل در آوردن بهتر دمای آب
3 – جلوگیری از بیرون پریدن ماهیها
4 – جلوگیری از متصاعد شدن بوی نامطبوع در فضای اتاق (بسته)



.2 – پمپ هوا
موجودات آبزی مانند سایر موجودات زنده برای ادامه حیات، نیاز به اکسیژن دارند. با این تفاوت که آنها اکسیژن مورد نیاز خود را از آب توسط آبششهایشان جذب می کنند.
پمپ هوا علاوه بر تولید اکسیژن، با مخلوط کردن لایه های مختلف آب سبب یکنواخت شدن درجه حرارت نیز می گردد. همین طور با تولید اکسیژن، تجزیه فضولات ماهی ها به صورت هوازی صورت می گیرد. از حیث زیبایی نیز ، حباب های ریز هوا که از کف مخزن به بالا می آیند منظره ای بدیع و چشم نواز به وجود می آورند.

.................
3 – *****
هر آکواریومی در صورت نداشتن پمپ هوا و ***** به صورت آب راکدی در می آید که سریعا در معرض فساد قرار می گیرد و رفته رفته بوی بسیار بدی فضای محیط را فرا می گیرد. برای رفع این مشکل، بکارگیری تنها پمپ هوا کافی نیست. با افزایش مقدار فضولات و پس مانده ها ی غذایی و تجزیه آنها بر میزان گازهای مضر و بدبو افزوده می شود. اینجاست که نقش تعیین کننده *****ها نمایان تر می گردد. *****ها با جذب فضولات و همچنین پس مانده های ریز و درشت غذایی در تمیز کردن و شفاف نمودن هر چه بیشتر آب کمک شایانی می کنند.

.....................
4 – سنگ هوا(اکسیژن)
سنگهای هوا در اندازه ها و اشکال مختلف بسته به اندازه و نوع کاربرد آکواریوم به کار می روند. این سنگها در اقسام رینگی، زاویه ای، نیم دایره، دایره، بی شکل، و یا حتی طولی به درازای نیم متر هم دیده می شوند.

.................
5 – دماسنج و بخاری
نوعی از دماسنجها به صورت برچسبی هستند که بر روی قسمت بیرونی شیشه آکواریوم چسبانده می شوند. در این دماسنجها از کریستال مایع استفاده شده است. صفحه به رنگ روشن در آمده، دمای آب را نشان می دهد.
انواع دیگر دماسنجها، دماسنج های شیشه ای اند که به صورت شناور و یا ثابت در داخل مخزن قرار می گیرند. در این نوع دماسنجها، از جیوه برای نمایش دادن درجه حرارت استفاده می شود. دماسنج های شیشه ای به صورت شناور و یا ثابت وجود دارند.در بخاریهای اتوماتیک و یا ترموستات دار، با تنظیم آن برروی درجه دلخواه ، هرگاه درجه آب از درجه تنظیم شده بیشتر یا کمتر شود، بخاری به صورت اتوماتیک از کار افتاده و یا مجددا شروع به کار می کند.

.......................
6 – وسایل روشنایی
نور یکی از مهمترین عوامل تعادل بیولوژیک است. این اهمیت در آکواریومها نیز به چشم می خورد. گیاهان آبزی داخل آکواریوم و همچنین ماهیها برای رشد و نمو مناسب، نیازمند جذب نور هستند. به علاوه ، فقدان نور سبب کدورت آب و ایجاد رسوبی قهوه ای رنگ بر روی شیشه ها، برگها و ساقه های گیاهان و همینطور سایر وسایل تزئینی داخل آکواریوم می شود که زمینه ای مناسب برای رشد باکتریهای بیماری زا خواهد بود.
سوالی که اینجا پیش می آید در مورد جنس نور است. بهترین نور، نور خورشید است. زیرا دارای انواع اشعه ماوراء بنفش به میزان مطلوب است. اشعه ماوراء بنفش برای زندگی گیاهان و ماهیها دارای اهمیت زیادی است.در صورت عدم وجود آن، می توان از نورهای مصنوعی بهره جست. در میان نورهای مصنوعی نیز لامپهای با نور سفید و لامپهای فلورسنت از بهترین ها محسوب می شوند.

................
7 – ماسه
ماسه یکی از موارد قابل دسترس برای استفاده در آکواریوم و همچنین جهت آماده سازی *****ها که مطابق نوع مخزن متفاوتند، می باشد. به طور مفصل آن برای تزئین کف آکواریوم، پوشش روی ***** شنی و همچنین کاشت گیاهان آبزی، مورد استفاده قرار می گیرد.

............
ابعاد آکواریوم

طبق یک قاعده کلی، مخزنی با ابعاد تقریبا 38*30*60 سانتیمتر (ارتفاع* عرض* طول) قابل توصیه است. البته این ابعاد برای ماهیان زینتی آب شیرین توصیه می شود. جهت ماهیان زینتی آب شور، ابعاد افزایش می یابد.
گذشته از ابعاد، ضخامت شیشه های به کار گرفته شده در ساخت یک آکواریوم بسیار با اهمیت است. امروزه در کشور ما، برای آکواریوم هایی با حجم تا 120 لیتر از ((شیشه های 6 میل)) استفاده می شود.


حجم آکواریوم
علاوه بر ابعاد، دانستن حجم آب آکواریوم نیز مهم است. چرا که افراد باید با توجه به حجم آب داخل آکواریوم، مخزن را ماهیدار کنند. لیکن پیش از آن، یاد آوری این نکته ضروریست که حتما بین 10 – 5 سانتیمتر از ارتفاع آکواریوم به عنوان سر ریز خالی بماند.


نصب آکواریوم
پس از تهیه مخزن مورد نیاز، باید توجه داشته باشید که محل نصب آن صاف و محکم باشد. می توانید برای نصب از میزی که قدرت تحمل وزن مخزن پر از آب را داشته باشد استفاده کنید.

...................
طرز آماده سازی آکواریوم

پس از تهیه آکواریوم و نصب آن در محل مورد نظر، ابتدا ***** زیرشنی را در کف و در گوشه ای از آکواریوم جاسازی کرده و آنگاه روی آن الیاف پشم شیشه یا تکه ای ابر نازک می گذاریم. معمولا در قسمتی که *****شنی تعبیه می گردد ماسه زیاد و یا سایر تزئینات قرار داده نمی شود.
سپس، شلنگ کشی های مربوط به این نوع ***** ها انجام می گیرد. همچنین با تعبیه چند سنگ هوا و شلنگ کشی های مربوط به آنها، آماده ریختن شن و ماسه های شسته شده می شویم.
پس از انجام این اعمال همانطور که از پیش طرح ریزی شده است در محلهایی که باید سنگهای درشت، صخره ها و یا ریشه های بزرگ و یا حتی ماسه و سنگ ریزه بیشتری قرار داده شوند، قرار می دهیم.
وقتی آب به ارتفاع تقریبی 5 سانتیمتر از سطح ماسه رسید. می توان به کاشت گیاهان مورد نظر پرداخت. آنگاه مجددا به آبگیری آکواریوم می پردازیم. پس از پر شدن آکواریوم – البته نسبت به حجم و ارتفاع مخزن به طور تقریبی 10 سانتیمتر را به صورت سرریز خالی می گذاریم – آنگاه به نصب بخاری و اتصال سر شلنگهای ***** زیرشنی و سنگهای هوا و یا سایر تزئینات به ترمینال، که ورودی آن نیز به پمپ هوا متصل است، اقدام می نمائیم.

.......................
ماهیدار کردن آکواریوم

پس از نصب و راه اندازی آکواریوم و اجزاء آن، نوبت به ماهیدار کردن یا وارد کردن ماهیان مورد علاقه به آکواریوم می رسد. اصولا ماهیدار کردن مخازن باید براساس جداول و راهنماهایی که در دسترس است انجام می گیرد. اینکه شخص هر تعداد و در هر اندازه و هر نوعی از ماهی را وارد آکواریوم کند قابل پذیرش نیست.
علاوه بر تعداد، ماهیان باید از لحاظ رفتاری (صلح جو و اجتماعی یا پرخاشگر و تهاجمی)، طیف حرارتی ویژه، درجه سختی نیز در یک طیف طولی همگن نیز باشند؛ یعنی آنکه ماهیها از لحاظ جثه تفاوت چندانی با هم نداشته باشند.

....................
تکثیر ماهیان

.....................
ماهیان از نظر نحوه تکثیر به دو گروه عمده تخمگذار و زنده زا تقسیم می شوند. در ماهیان زنده زا، مولد ماده به هنگام تکثیر، نوزاد را به صورت کامل به دنیا می آورد. در صورتی که در ماهیان تخمگذار، ابتدا مولد ماده تخمریزی کرده و سپس نوزاد در طی چند روز در درون تخم رشد می کند تا کامل گردد آنگاه یک نوزاد ماهی به دنیا می آید. اما جدای از نحوه تکثیر، عواملی که در تکثیر و رشد و نمو نوزادان موثرند تقریبا یکسانند. عواملی همچون تغذیه، درجه حرارت، PH، سختی، استرس و بیماری.


آب و شاخص های آن

درجه حرارت (T)
بر حسب سانتیگراد و یا فارنهایت، توسط دماسنج برای ما مشخص می شود. هر گونه ای از ماهیان در طبیعت، دارای یک طیف حرارتی ویژه است. با دانستن این طیف حرارتی می توان با تنظیم بخاری، همان دما را در آکواریوم بر قرار کرد.

................
درجه اسیدیته (PH)
در صورت نیاز به کاهش درجه اسیدیته آب، با افزودن مقداری آب هم دما که کاملا عاری از هر نوع مواد و گازهای مضر باشد می توان اقدام به این کار کرد. به علاوه می توان از بیکربنات دو سود نیز استفاده کرد.
جهت افزایش اسیدیته آب، محلولهای مخصوص این کار را می توان از فروشگاه های معتبر آکواریومی تهیه کرد. اما یکی از ساده ترین راهها، استفاده از فسفات منوسدیک یا فسفات اسید دو سدیم 2% است.

.......................
درجه سختی (dH)
میزان غلظت کلسیم و منیزیم محلول در آب را درجه سختی آب می گویند.
درجه سختی یا سنگینی آب دارای چند مبنااست:
1 – درجه سختی آلمانی(dGH)
2 – درجه سختی فرانسوی(dFH)
3 – درجه سختی انگلیسی (dEH)
4 – درجه سختی آمریکایی (PPM)
تعیین درجه سختی توسط سختی سنجهای دیجیتال و یا سختی سنجهای شیشه ای که ظاهری شبیه دماسنج دارند امکان پذیر است.

....................
گاز کلر
فاکتور دیگر مهمی به نام کلر وجود دارد. مهمترین گاز سمی و مضر برای ماهیان زینتی، گاز کلر است. همانطور که می دانید در شهرها برای تصفیه آب از مقادیری کلر استفاده می شود که به هنگام استفاده از این نوع آبها، باید نسبت به برطرف نمودن آن اقدام کرد. خوشبختانه گاز کلر دارای خاصیت فراری است.
پس از آبگیری آکواریوم، تا 24 ساعت از وارد کردن ماهیها به داخل آب خودداری می نمائیم. در عین حال، پمپ هوا را نیز به کار می اندازیم تا آب کاملا از نظر تهویه برای ماهیها مناسب شود.


گیاهان آبزی
................
گیاهان، اولین چرخه تولید مواد غذایی هستند. آنان با جذب نور و گاز کربنیک از محیط، عمل فتوسنتز انجام می دهند. نتیجه این فرایند، تولید اکسیژن است. این عمل در طی شب و در مدت زمان تاریکی، بالعکس می شود.
این قاعده در مورد گیاهان آبزی نیز صادق است. گیاهان آبزی با جذب نور – اگرچه آن نور مصنوعی باشد – و گرفتن گاز کربنیک از محیط آب، تولید اکسیژن می نمایند. این فرایند نقش بسیار حیاتی در تامین اکسیژن آب جهت تنفس ماهیها و در کل، آبزیان دارد.
به علاوه، وجود پوشش گیاهی به عنوان سایه بان، پناهگاه، مخفیگاه و زایشگاه طبیعی در مخازن آکواریوم پر اهمیت است.
پس از انتخاب گیاه، جهت انتقال آن به منزل، باید آن را در یک روزنامه مرطوب پیچیده و کاغذ مزبور را برای جلوگیری از تبخیر در یک کیسه پلاستیکی بدون منفذ قرار داد. در این حالت می توان گیاه را تا 48 ساعت نگهداری کرد.
برای کاشت، ابتدا شلنگ کشی های لازم مربوط به اجزاء آکواریوم را انجام داده، *****زیرشنی را نصب کرده و کف را نیز با ماسه می پوشانیم. بهتر است تا ارتفاع چند سانتیمتر هم آکواریوم را آبگیری کنیم (ارتفاع حدود 5 سانتیمتر کافی است) سپس شروع به کاشت گیاهان نمائیم. باید مراقب بود به ریشه ها آسیبی وارد نیابد. همینطور قسمتهای فاسد شده و برگهای زرد را نیز از گیاه جدا می کنیم تا سبب پوسیدگی گیاه نگردند.
همچنین با توجه به نوع ماهیهایی که قصد نگهداریشان را داریم، نوع گیاه را انتخاب کنیم. انواعی از ماهیها عادت به بازی با ساقه و برگهای گیاه دارند. در این صورت باید از گیاهان درشت و قوی بهره برد. بعضی دیگر از ماهیان عادت به بازی با ماسه و حفر گودال در کف آکواریوم دارند، در اینجا باید توجه داشت که گذاردن چند قطعه سنگ درشت و همچنین پوشش ضخیم تری از ماسه برروی ریشه گیاهان ضروری است.
در کنار اختصاصات ذکر شده، باید دانست که هر گیاه در آب به خصوصی دارای رشد و نمو و فعالیت مناسب است و این جدا از تقسیم بندی حرارتی، از لحاظ خواص شیمیایی نیز تقسیم بندی هایی را می طلبد.
 

scorpion_tur

عضو جدید
کاربر ممتاز
ضدعفونی گیاهان
به یاد داشته باشید که گیاهان غالبا حاوی ناقلین بیماریهای متفاوتند. به همین دلیل، ضدعفونی گیاه قبل از کاشت در آکواریوم، امری غیرقابل اجتناب است. برای ضدعفونی می توان از ماده الاون(ALAUN) استفاده کرد.
روش دیگر، استفاده از محلول پرمنگنات دوپتاس رقیق و شستشو با آب تمیز در چند مرحله است.
شکل ص 13 -12 -11 -10
.........................
مناظر آبی
هر آکواریوم داری سعی دارد الگویی طبیعی از طبیعت را در آکواریوم خود پیاده کند.این تلاش می تواند به دو صورت انجام پذیرد:
1 – با استفاده از الگوهای موجود در مجلات مخصوص
2 – با بهره جویی از طبیعت و تخیل و هنر خلاقه شخص
............................
در هر صورت، هدف هرچه زیباتر ساختن آکواریوم است.
افرادی که راه دوم را بر می گزینند بهتر است ابتدا الگوی اصلی را در طبیعت مورد توجه قرار دهند.این افراد باید تمام اطلاعات مورد نیاز را از طبیعتی که تصمیم ساختن آن را در آکواریومشان دارند، بدست آورند. این توجه باید علاوه بر نمای کلی طبیعت، به اشکال مختلف دریا، دریاچه، برکه، رودخانه و جوی کوچک و متعلقات هر کدام از خاک، شن و ماسه و صخره، پوشش گیاهی موجود در هر کدام (چه ریشه های قطور درختان بزرگ که از گوشه نهر سر بر می آورده اند و چه گیاهان آبزی دیگر همانند گیاهان شناور، غوطه ور و یا ریشه دار) و همچنین نوع گونه های ماهی که در هر کدام از این محیطها به سر می برند.
..........................
تغذیه در ماهیان
هر موجود زنده برای رشد و نمو و ادامه حیات نیاز به ماده غذایی دارد. ماهیان نیز برای انجام اعمال حیاتی نیازمند تغذیه اند. اما گونه های مختلف، مواد غذایی متفاوتی را مصرف می کنند. در یک تقسیم بندی کلی، ماهیان برحسب رژیم غذایی به سه دسته تقسیم می شوند:
1 – ماهیان گیاه خوار
2 – ماهیان گوشتخوار
3 – ماهیان همه چیز خوار
گروه اول: دسته ای از ماهیان را شامل می شود که فقط از مواد گیاهی تغذیه می کنند.
مواد گیاهی ممکن است شامل جلبکهای تک سلولی و یا گیاهان عالی آبزی باشد.
گروه دوم همانند گروه اول به دو دسته کوچکتر تقسیم می شود:
الف – آنانی که از زئوپلانکتونها یا جانوران تک سلولی تغذیه می کنند.
دسته ای که از جانوران بزرگتر به عنوان ماده غذایی بهره می برند. این دسته، جزء ماهیان غارتگر و مهاجم محسوب می گردند. آنان با دندانهای تیزی که دارند به ماهیان کوچکتر و یا گیاهخواران بزرگتر حمله ور می شوند.
گروه دیگری از ماهیان نیز وجود دارند که از یک رژیم غذایی مشخص استفاده نمی کنند. رژیم غذایی آنها می تواند شامل جلبکهای تک سلولی، لارو حشرات، زئوپلانکتونها، گیاهان عالی آبزی و یا حتی برخی نرمتنان هم باشد. این گروه را ماهیان همه چیز خوار می نامند.

تغذیه در ماهیان آکواریومی
به طور کلی، مواد غذایی ماهیان آکواریومی به دو دسته عمده تقسیم می شوند:
1 – غذاهای خشک
2 – غذاهای زنده
......................
غذاهای خشک : در اشکال متفاوتی چون پودر، پلت، قرص، دانه دانه (گرانول)، پولکی(پوسته ای) و یا به صورت محلولهای مکمل دیده می شوند. در صورت استفاده از ماده غذایی خشک باید اطلاع داشت که این ماده غذایی دارای چه منشایی است. پس از اطلاع از منشا ماده غذایی، باید به اندازه ذرات توجه داشت. باید تعیین گردد که این غذاها برای چه نوع ماهیانی از نظر سن و اندازه تهیه می شود. هدف آن است که اندازه ذرات غذایی متناسب با دهان ماهی مصرف کننده باشد.
اما در میان غذاهای خشک، دسته ای از مواد قرار دارند که به آنها غذاهای فریز شده و یا به طریق فریز خشک شده می گویند. این نوع مواد غذایی به طور تازه از طبیعت گرفته شده و سپس به طریق فریز آماده می گردند. این مواد غذایی خشک را بدون آنکه ارزش غذایی شان تنزل یابد می توان در زمانهای بعدی، جهت تغذیه ماهیان به کار برد. از این دسته می توان میگوی آب شور(آرتمیا)، کک آبی (دافنی)، کریل، میگوی پاسیفیک، کرمهای توبیفکس، کرمهای خونی (شیرونوموس) و لاروپشه سیاه را نام برد.اما جدای از محسناتی که غذاهای خشک دارند، غذاهای زنده از کیفیتی بسیار بالاتر برخوردارند. ماهیانی که با غذاهای زنده تغذیه می شوند از رشد و نمو بیشتر و مطلوب تری برخوردارند تا ماهیانی که با غذاهای آماده و خشک تغذیه می گردند.

غذاهای زنده: بر مبنای محل یافت آنها به دو گروه عمده تقسیم می شوند:
...........................
1 – غذاهای زنده آبزی : به غذاهای زنده ای که از آب به دست می آید، اطلاق می شود. یک برکه بهترین منبع غذاهای آبزی شیرین است. سعی کنید در صورت استفاده از آن، برکه ای بدون ماهی باشد؛ زیرا این، احتمال ورود بیماریهای ماهی را به مخزنتان کم خواهد کرد.
....................
2 – غذاهای زنده خاکزی : به غذاهای زنده ای که از زمین و روی خشکی به دست می آید، گفته می شود.
غذاهای زنده آبزی عبارتند از:
1 – کک آبی (دافنی)
2 – پشه و لاروپشه
3 – توبیفکس
4 – سیکلوپس
5 – آرتمیا (میگوی آب شور)
6 – انفوزوئرها
7 – روتیفرها
8 – کرم خونی(شیرونوموس)
9 – کرم شیشه ای
غذاهای زنده خاکزی عبارتند از:
1 – مگس سرکه
2 – کرم خاکی
3 – کرم سفید
4 – مگسها و کرم حشرات
5 – ملخ
6 – شپش چوب
..................
انواع دیگر غذاها
برخی غذاهای مورد مصرف نیز هستند که به صورت تازه مورد مصرف قرار می گیرند مانند دل گاو، کبد گوسفند، ماهی کیلکا و ... برخی اعتقاد دارند که اگر این نوع مواد به صورت خشک شده و به پودر تبدیل شده نباشند جزء غذاهای زنده محسوب می گردند.
......................
پیشگیری از بروز بیماریها

شستشوی آکواریوم
در ابتدا برای جلوگیری از تشکیل خزه برروی دیواره های آکواریوم باید دیواره ها را با کاغذ سبز تیره آلومینیومی ضد خزه پوشانید. در غیر این صورت، باید از فروشگاههای آکواریومی ، وسیله ای به نام شیشه پاک کن تهیه کرد. البته در صورت رعایت تمام نکات ذکر شده، عمل سیفون کردن آب و یا تمیز کردن دیواره ها، هر یک ماه یکبار کافی است.
.......................
روشهای ضدعفونی آکواریوم و وسایل آن
1 – روش ضد عفونی با پرمنگنات پتاسیم
2 – روش ضد عفونی با نمک طعام
3 – روش ضد عفونی با آب اکسیژنه 30%
4 - روش ضد عفونی با فرمالین

پیشگیری از بیماری
1 – آب آکواریوم تمیز و شفاف و عاری از گاز کلر باشد.
2 – درجه حرارت آب با درجه حرارت زیستی ماهیان یکسان باشد.
3 – سایر شاخصهای شیمیایی آب از جمله PH و سختی در کنترل دایمی باشند.
4 – دمای آب دارای نوسانات شدید و ناگهانی نباشد.
5 – همیشه تهویه در حد عالی باشد.
6 – تعداد ماهیها متناسب با حجم مخزن باشد.
7 – ماهیها از نظر جثه با هم، همخوانی داشته باشند.
8 – ماهیهای گوشتخوار و مهاجم، همراه ماهیهای صلح جو در یک مخزن قرار داده نشوند.
9 – ماهیان خریداری شده، نخست قرنطینه شده و پس از حصول اطمینان از سالم بودنشان به آکواریوم منتقل گردند.
10 – گیاهان خریداری شده را ضد عفونی کرده و سپس به خوبی شست و شو دهید.
11 – سیفون کردن پس مانده های غذایی و فضولات بسیار پر اهمیت است.
12 – از کارکرد صحیح *****ها اطمینان حاصل کنید.
13 – تعویض 4/1 آب آکواریوم در ماه برای سلامت ماهیان مفید است.
14 – رژیم غذایی متنوعی را برای ماهیان خود اجرا کنید.
15 – گنجاندن غذاهای زنده در رژیم تغذیه ای برای چند روز در هفته بسیار سودمند است.
16 – میزان تغذیه زیاد از حد نباشد.
17 – یک روز روزه در هفته برای سلامتی ماهیان شما بسیار مفید است.
18 – قطر و اندازه ذرات غذایی متناسب با اندازه دهان ماهیان مصرف کننده باشد.
19 – میزان تابش نور در حد کافی باشد.
20 – از دست زدن به ماهیها جدا خودداری کنید.
21 – به محض مشاهده کسالتی در یک ماهی، فورا آن را از آکواریوم خارج کرده و در ظرف یا مخزن قرنطینه قرار دهید.
22 – از وارد آوردن شوک، در هر صورتی اکیدا ممانعت به عمل آید.

بیماریهای ماهیان آکواریومی
..............................
علایم بیماری
علایم و رفتارهایی که می تواند نشان دهنده بروز بیماری باشد به شرح زیر است:
1 – قسمتهایی از بدن ماهی تغییر رنگ داده و در بیشتر موارد بی رنگ می شود.
2 – ماهی بی حال و بدون تحرک در گوشه ای ایستاده و شنا نمی کند.
3 – اشتها به تغذیه دیده نشده و ماهی از غذا خوردن امتناع می ورزد.
4 – در سطح آب و یا به صورت نامتعادل شنا می کند.
5 – سعی در بیرون پریدن از آکواریوم دارد.
6 – بدن را به وسایل و یا ماسه های کف می ساید.
7 – باله ها به صورت خشک و سیخ شده در می آیند.
8 – باله ها رفته رفته شروع به تحلیل رفتن می کنند.
9- ماهی به عقب و جلو می رود.
10 – از تعادل خارج گشته و قادر به شنا نیست.
11 – چشمها به شدت از حدقه بیرون زده اند.
12 – ماهی به دور خود می چرخد.
13 – دارای خونریزی های پوستی است.
14 – تغییر شکل ستون فقرات و در نتیجه تغییر فرم طبیعی بدن مشاهده می گردد.
15 – پوست سفید و کدر می گردد.
16 – در سطح بدن و به ویژه در پایه باله ها اعم از باله های سینه ای، شکمی، پشتی و دمی تاولهای سرخ رنگی دیده می شوند.
17 – جوش ها و گاهی فرورفتگی هایی در سطح بدن و بیشتر در نواحی پیشانی و سر ظاهر می گردند.
18 – آبششها به حالت کاملا باز و غیر طبیعی دیده می شوند.
19 – رشته های پنبه مانند از نقاط مختلف بدن به صورت آویزان دیده می شوند.
20 – سطح بدن را حبابهای ریز فرا می گیرند.
21 – ماهی به سطح آمده و به شدت شروع به مکیدن هوا می کند.
22 – شکم متورم شده و به حالت مشک پر از آب به نظر می رسد.
23 – تولید شدید مخاط برروی پوست مشاهده می گردد.
........................
اصولا بیماریها را به 3 دسته کلی تقسیم می کنند (براساس منشا):
1 – بیماریهایی که ناشی از عوامل بیماری زا هستند.
2 – بیماریهایی که ریشه در شرایط زیستی دارند. همانند مسمومیتها، تغذیه نادرست و به طور کلی، شرایط ناسالم آب
3 – بیماریهایی که ریشه در خود ماهی دارند مانند انواع نقص عضوها.

بیماریهای شایع ماهیان آکواریومی و روشهای درمان
.پس از شناخت علائم بیماری اکنون به معرفی بیماری های شایع ماهیان آکواریومی می پردازیم(البته به استثنای بیماری های داخلی که تشخیص آنها نیاز به میکروسکوپ و سایر وسایل آزمایشگاهی دارد):
1 – دم خوره و گندیدگی باله ها
2 – کلومناریس
3 – امراض باکتری زای آبششی
4 – آب آوردگی شکم
5 – تیرگی پوست و باله ها
6 – بیماری سفیدک
7 – قارچ پوست ودهان
8 – عفونت دهان
9 – سفید و شل شدن مدفوع
10 – عفونت آبشش ها
11 – بیماری سفید شدن تخم ها
.......................
گروههای انواع ماهیان آکواریمی
.........
گروه اول : ماهی های زنده زا
1 – ماهی گوپی
2 – ماهی سوارتیل یا دم شمشیری
3 – ماهی پلاتی
4 – انواع ماهی مولی
..
..
 

amirhedayat

عضو جدید
سلام من قصد راه اندازی آکواریوم آب شور رو دارم البته چند سالیست آب شیرین دارم ولی میخوام اب شور راه اندازی کنم چند سوال داشتم اگه راهنمایی کنید ممنون میشم
1- واسه یه تانک 250 الی 300 لیتری سامپ 65 لیتری مناسب یا نه
2- مواد داخل سامپ بجز اسکیمر و واتر پمپ چه لوازم دیگری است
3- ترتیب قرار گرفتن موادی مثل خرده مرجان و سرامیک و غیره به چه صورتی است
4- نحوه سوراخ کردن شیشه تانک از طرفین به چه صورت است (ورودی و خروجی ) منظور از لب تانک چقدر فاصله داشته باشه
ممنون میشم پاسخ بدید
امیر
 

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
تغذیه ماهی های آکواریومی

تغذیه ماهی های آکواریومی

http://www.www.www.iran-eng.ir/include/articles/images/09799eff927d169ccc5f5b447b474ee6.jpg● چند نوع غذا باید به ماهی ها داده شود؟
ماهی ها از نظر تغذیه با یکدیگر متفاوت بوده و هر گروه از آنها مواد غذایی خاصی تغذیه می نمایند .ماهی ها یک گونه نیز در سنین مختلف ممکن است عادات غذایی متفاوتی داشته باشند .به طور کلی ماهی ها ممکن است گوشتخوار ، گیاهخوار و یا همه چیز خوار باشند .ماهی های گوشتخوار در مقایسه با ماهی ها گیاهخوار خود بدو دسته تقسیم می شوند ، اول ماهی هایی که از جانوران کوچک بی مهره تغذیه می نمایند.دوم ماهی ها ماهیخوار که غذای اصلی آنها را سایر ماهی ها تشکیل می دهند .در هر صورت معمولا حتی ماهی هایی که عادات غذایی خاصی دارند ، در سنین مختلف گاهی ممکن است بطور اتفاقی و یا انتخابی اقدام به خوردن انواع دیگر غذاها بنمایند .
نکته مهم این است که اکثرا در شرایط آکوآریومی می توان تا حدودی عادات غذایی بیشتر ماهی ها را تغییر داده و یا کنترل نمود .برای مثال سیکلیدها با اینکه عموما گوشتخوار هستند ، با وجود این بخوبی می توان آنها را با غذاهای آماده تغذیه نمود .اصولا ماهی ها حتی در شرایط طبیعی وقتی که غذای اصلی آنها پیدا نشود ، می توانند از انواع دیگر غذاها بطور موقت استفاده نمایند .بدون شک در صورتیکه غذا با سیستم گوارشی آنها مغایر و زمان تغذیه آنها از این غذا طولانی باشد ، رشد و نمو آنها کامل نخواهد بود و این بخصوص در مورد ماهی ها آکوآریومی صدق می کند ، زیرا ماهی ها به اجبار آنچه را به آنها داده می شود، می خورند .
در نگهداری و پرورش ماهی ها باید تا حد امکان سعی شود که بآنها غذایی داده شود که مشابه یا مترادف غذای آنها در محیط طبیعی باشد .از آنجاکه آپارتمان نشینی و زندگی ماشینی امروزی تولید یا جمع آوری غذاهای زنده و مخصوص ماهی ها را مشکل و یا غیر ممکن ساخته است ، کارخانه های تهیه مواد غذایی ماهی های تزیینی اقدام به ساختن انواع غذاهای آماده نموده در برخی موارد غذای خاصی برای هرگونه ماهی یا گونه های مشابه درست کرده اند .شکی نیست که این غذاها هرچند هم که کامل باشند جای غذاهای طبیعی را نمی گیرند ، با وجود این ، خوب یا بد امروزه شاید بیش از ۹۰ درصد غذای ماهی ها زینتی از این منبع تامین می گردد .غذاهای آماده معمولا منشا جانوری و گیاهی داشته و اکثرا انواع ویتامی نها و املاح لازم نیز بآنها اضافه می شود .جانوران مختلف نه تنها از غذاها برای تولید انرژی و ماده سازی استفاده می نمایند ، بلکه مانند انسان از خوردن آنها هم لذت می برند .بنابراین حتی اگر برای تغییر ذائقه و دادن لذت بیشتر به ماهی هم شده باید سعی شود که بطور مرتب از دادن غذای آماده و آن هم منحصرا یک نوع از آنها خودداری شود .
بطور کلی می توان انواع غذاهای ماهی ها را به دو دسته غذاهای آماده و غذاهای طبیعی تقسیم نمود .همانطور که ذکر شد غذاهای آماده را معمولا با توجه به نیاز غذایی گونه های مختلف می سازند .بنابراین در مصرف آنها برای انواع مختلف ماهی باید دقت بعمل آید.از آنجا که این غذاها بهیچ وجه نمی توانند جای غذای طبیعی را بگیرند ، لذا حداقل باید سعی شود که هر چند وعده یکبار به ماهی ها غذای مناسب دیگری داده شود .همچنین بهتر است همواره حداقل دو نوع غذای آماده یکی بصورت ترکیبی و دیگری انواعی مانند کرم توبی فکس خریداری شود یک در میان برای تغذیه ماهی ها مصرف گردند .نوع دیگر غذای ماهی ها ، غذاهای طبیعی هستند که خود به غذاهای زنده و غذاهای گوشتی تازه ، منجمد و یا پودر شده که از منبع جانوری به طور مستقیم تهیه گردیده اند، تقسیم می گردد .در اینجا به ذکر برخی از مهمترین انواع این غذاها می پردازیم :
▪ غذاهای زنده ؛ شناسایی ، تولید و مصرف آنها
در پرورش تجاری ماهی و طیور اکثرا ملاحظه می شود که در اثر تغذیه مصنوعی نه تنها مقاومت آنها در برابر بیماری کم شده و قدرت تولید مثل آنها کاهش می یابد ، بلکه رنگ و شکل ظاهری و مزه گوشت آنها نیز در مقایسه با انواعی که در طبیعت و با تغذیه طبیعی تولید می شوند ، کاملا متفاوت می باشد .
غذاهای مصنوعی هرچند هم کامل باشند ، با وجود این از نظر برخی املاح و مواد معدنی و نیز ترکیبات ویتامی نها بدون شک دارای کمبودهایی می باشند .دلیل اصلی آن اینست که هرگز نمی توان با غذای مصنوعی گوشت سفید یا قرمزی تولید نمود که از نظر مرغوبیت و مزه مشابه انواع طبیعی باشد .تغذیه مصنوعی ممکن است رشد و نمو دام یا ماهی مورد پرورش را در حد مورد نظر تامین نماید ، اما با وجود این اثر صد در صد طبیعی بر روی کار غدد داخلی و در نتیجه تولید مثل آنها دارد .
ماهی ها آکوآریومی در دو مرحله از زندگی خود احتیاج مبرم به غذای طبیعی دارند تا بتوانند از نظر تولید بافت و نیز فعالیتهای تولید مثل رشد و نمو کامل داشته باشند .اولین مرحله دوره رشد و نمو نوزاد پس از جذب کیسه زرده با مرحله ای است که بصورت بچه ماهی نسبتا کامل در می آید .دومی ن مرحله همزمان با شروع تولید عناصر تناسلی شامل تخم و اسپرم تا پایان دوره تخمریزی یا زنده زایی است .ماهی هایی که در این دو مرحله از زندگی غذای زنده و طبیعی دریافت نمایند ، رشد و نمو و تولید مثل آنها تا حدودی قابل مقایسه با ماهی ها در شرایط طبیعی می باشد .
برخی از ماهی ها در شرایط آکوآریومی اگر غذای مناسب و طبیعی کافی دریافت ننمایند ، هرگز قادر به تولید مثل نخواهند بود ولی برخی دیگر تا حدودی تولید مثل می نمایند اما قدرت باروری آنها و سلامت و مقاومت نوزادانشان قابل مقایسه با ماهی ها در شرایط طبیعی و یا ماهی هایی که قسمتی از جیره غذایی خود را بصورت غذای زنده و بخصوص همزمان با دوران باروری دریافت می نمایند، نمی باشد .
اگرچه تهیه ، تولید و تامین برخی از مواد غذایی زنده تا حدودی آسان است ، با وجود این اکثر آکوآریوم دارها و حتی آکوآریوم فروشیها و تولید کنندگان ماهی ها تزیینی چندان توجهی به آن مبذول نمی دارند .دلیل اصلی آن عدم آگاهی از انواع غذاهای زنده و شناخت آنها و نیز عدم تولید برخی از انواع آنها توسط بخشهای تولید کننده و عرضه آنها به علاقمندان می باشد .
معمولا غذای زنده به انواع غذاهایی گفته می شود که بصورت زنده به ماهی ها داده می شوند .اگرچه عده ای غذاهای گوشتی منجمد را نیز جزو غذاهای زنده به حساب می آورند با وجود این از آنجا که بین یک ماده غذایی زنده و نوع منجمد آن ، مخصوصاً با توجه به نحوه انجماد و مدت زمان نگهداری آن بصورت یخ زده تفاوت چشمگیری وجود دارد ، لذا بهتر است این غذاها را به دو دسته غذاهای زنده و غذاهای طبیعی تقسیم نماییم .بدون شک غذای زنده نیز خود غذای طبیعی است ولی از نظر فقدان واژه های خاص می توان این نامگذاری را قبول کرد .غذای طبیعی مورد نظر نیز ممکن است به صورت مختلف مانند تازه ، منجمد ، آرد و غیره وجود داشته باشد .
ساده ترین غذای طبیعی که می توان به ماهی ها داد گوشت تازه قرمز یا سفید فاقد چربی است که باید به اندازه های بسیار ، ریز و قابل بلع توسط ماهی ها به آنها داده شود .بدون شک ارزش غذایی گوشت خالص ، کمتر از ارزش غذایی کرم خاکی تکه تکه شده و یا سایر غذاهای زنده می باشد .علاوه بر گوشت قرمز و گوشت ماهی ، گوشت می گو و عضله صدفها ( در صورت در دسترس بودن ) قابل استفاده می باشند .مصرف گوشت تازه بمراتب بهتر از گوشت منجمد است .غذاهای زنده که می توانند مورد مصرف ماهی ها قرار گیرند دارای انواع زیادی هستند که برخی از آنها در شرایط خاص قابل تکثیر و پرورش بوده و برخی دیگر باید در موارد نیاز از محیط طبیعی خود جمع آوری شوند.
برخی از انواع غذاهای زنده بشرح زیر می باشند :
▪ دافنی یا خاکشی ( خاکشیر )
شاید افراد کم سن و سال بخوبی دافنی یا خاکشی را نشناسند ولی آنهایی که از آب انبارهای قدیمی آب برداشته اند یا در منزلشان حوض وجود داشته است این حیوان را بخوبی می شناسند .دافنی ها جزو سخت پوستان ریز هستند که در بیشتر آبگیرهای آب شیرین یافت می شوند ، و چون شکل آنها تا حدودی شبیه دانه های خاکشیر است به آن خاکشی یا خاکشیر هم می گویند .در فرهنگ غربی به این حیوان بزبان عامی انه کک آبی می گویند زیرا تا حدودی شبیه به کک معمولی است.
دافنی ها جز بهترین مواد غذایی زنده می باشند که در همه جا یافت می شوند .البته نباید انتظار داشت که در هر برکه یا آبگیر بتوان آنها را پیدا کرد .معمولا در طبیعت بیشتر می توان توده های ابر مانند آنها را در برکه هایی که کنار محل ریزش آشغالهای شهری درست مبشود ، و نیز در آبگیرهایی که آب آنها چندان تمیز نیست، مشاهده نمود .
رنگ دافنی ها قرمز ، سبز یا خاکستری است ولی نوع قرمز آن مرغوبتر است .گاهی توده آنها بقدری بزرگ و متراکم است که از فاصله دور قابل تشخیص می باشد .عمق توده ممکن است از ۵ تا ۵۰ سانتیمتر تفاوت نماید .توده دافنی در اثر حرکاتی که دارد از دور بصورت ابر متحرک دیده می شود .از آنجا که دافنی های بزرگ نمی توانند مورد استفاده بچه ماهی ها قرار گیرند ، لذا برای تغذیه آنها باید با الک دافنی های ریز را جدا کرد .
▪ جمع آوری دافنی از محیط طبیعی
پس از شناختن دافنیها و محلهای زیست آنها ، می توان با تورهای دستی خاصی که دارای چشمه های بسیار ریز است به صید اقدام نمود .قطر توردستی باید حدود ۲۵ سانتیمتر و عمق آن ۳۵ سانتیمتر باشد .توری باید بصورت استوانه ای و گرد و بدون درز داخلی دوخته شود .توری های مخروطی زیاد مناسب نیستند چون باعث مرگ و می ر بیشتر دافنیها می شوند .از تنذیب ( تنظیف ) و یا سایر پارچه های مشابه که دارای چشمه های توری بسیار ریزند می توان برای اینکار استفاده نمود .پس از پیدا کردن دافنی ها باید با حرکت دادن تور دستی در داخل آب بصورت ۸ انگلیسی آنها را صید نمود .
دافنیهای جمع شده را باید در سطل آب ریخت و به محل مورد نظر برد .اگر آب داخل سطل گرم است می توان مقداری یخ برای خنک کردن آن بکار برد .دافنیها احتیاج به مصرف اکسیژن زیاد دارند و اگر اکسیژن محلول در آب کم شود ، دافنی ها به سطح آب می آیند .صیادان حرفه ای دافنیها، معمولا صبح زود که دافنی ها در سطح آب تجمع می نمایند آنها را صید می نمایند .پس از شروع وزش باد و بالا آمدن آفتاب ، دافنی ها معمولا به عمق آب می روند ولی در مواقعی که تراکم آنها زیاد است در سطح آب می مانند .اگر سایه بانی بر روی آب درست شود ، می توان تراکم دافنی ها را در زیر آب مشاهده نمود.
در مناطق معتدل حداکثر تراکم دافنیها در ماه اردیبهشت است .پس از آن با شروع فصل گرما بتدریج تراکم آنها کم شده و مجددا در اوایل پاییز افزایش می یابد .اگر سرما زیاد نباشد ، در فصل زمستان نیز می توان تراکم کمی از آنها را درآبها مشاهده نمود .بهترین آب مناسب برای رشد و نمو زیاد آنها آبی است که پ – هاش آن خنثی و یا کمی قلیایی باشد .
▪ نگهداری دافنیها به طور زنده
اگر اکسیژن کافی در دسترس دافنی ها باشد ، در شرایط مساعد می توان تابستانها تا ۳ روز و در بهاریا پاییز تا یک هفته آنها را در یک سطل آب به طور زنده نگهداری کرد .بنابراین اگر در بهار و پاییز هفته ای یکبار و در تابستان هفته ای دو بار در مواقع لزوم اقدام به جمع آوری آنها شود، کافی می باشد .
▪ مضرات دافنیها
از آنجا که پوسته آنها نرم و غیر قابل نفوذ می باشد دارای اثر می لن بوده و اگر غذای اصلی ماهی ها را تشکیل دهند ، به اندازه کافی چاق نخواهند شد .این غذا را می توان با مواد نشاسته دار مانند گندم وچاودار پخته به طور متناوب به ماهی ها داد تا عیب یاد شده تا حدودی برطرف گردد .گاهی ماهی ها که علاقه زیادی بخوردن دافنی دارند ممکن است در اثر پرخوری از آن بمیرند .همواره با دافنیها ممکن است نوزاد برخی از انگلها یا سایر جانوران آبزی بیماری زا بداخل آکوآریوم انتقال داده شود که معمولا جداسازی آنها بعلت ریزی و یا بی رنگی امکان پذیر نیست .گاهی نیز دافنیها با آرواره های خود به بدن و برانشی بچه ماهی ها چسبیده و اکثراً باعث مرگ و میر آنها می شوند .
▪ تکثیر و تولید دافنی
اگر چه احتمالا با ایجاد شرایط مساعد مانند پ – هاش با کمی قلیایی ، نور کافی و کمی کود گوسفندی می توان حتی در لگن های پلاستیکی رختشویی اقدام به تولید دافنی نمود ، با وجود این میزان دافنی تولید شده در چنین ظرفی فقط می تواند احتیاجات غذایی یک یا دو جفت ماهی را در طول سال تامین نمایند .
باایجاد شرایط یاد شده می توان اقدام به تولید دافنی نمود .برای این کار باید صید دافنی کم کم صورت گیرد و به تدریج کود به اندازه کافی به استخرها اضافه گردد .خاک خشک مخلوط به محلول پهن گوسفندی و کمی آرد سویا بهترین کود به حساب می آید .قبلا بهتر است این مخلوط در مجاورت نور آفتاب بخوبی خشک شود تا تخم و نوزاد جانوران مضری که احتمالا در داخل آن وجود دارد از بین بروند .پس از پر کردن استخرها از آب و افزودن کود قرار دادن مقداری دافنی مولد ، بعد از چند روز تولید مثل و افزایش آنها شروع خواهد شد .در استخرهای پرورش دافنی بهتر است در قسمتی از آن سایه بانی برای جمع شدن دافنی ها درست شود .کمی از آب استخر نیز باید هفته ای یکبار تعویض شود تا از غلیظ شدن آن جلوگیری شود .
▪ سیکلوپس ها Cyclopses
در داخل استخر دافنی ها و اکثرا مخلوط به آنها سخت پوستان کوچک دیگری بنام سیکلو پس زندگی می کنند که اندازه آنها از دافنی ها کوچکتر و قد آنها کشیده تر است .حرکت آنها با جهش های متوالی و در یک خط راست انجام می گیرد .در فصل تخم ریزی اکثر ماده ها در طرفین بدن و در مجاورت دم دارای دو کیسه بزرگ تخم می باشند .برای تغذیه بچه ماهی ها ، باید سیکلوپسهای کوچکتر را با الک جدا کرد .
غذای اصلی آنها از فیتوپلانکتنها تشکیل می شود .سیکلوپسها بر خلاف دافنی ها فاقد آرواره مخصوص برای حمله به بدن بچه ماهی ها می باشند .با وجود این گاهی می توان سیکلوپس ها را چسبیده به بدن بچه ماهی ها مشاهده نمود .اکثرا در استخرهای کوچک پرورش دافنی ، سیکلوپس ها با رقابت غذایی ،کم کم باعث از بین بردن تراکم دافنی ها شده وخود جایگزین آنها می گردند .
▪ آرتیما یا می گوی آب نیمه شور
یکی از بهترین غذاهای ماهی ها تزیینی، مخصوصاً بچه ماهی ها ، نوزاد آرتمیا است که یکی از سخت پوستان آبزی می باشد .تخم های بسیار ریزی آرتمیا که به آن برا ین شریمپ یا میگوی آبهای نیمه شور هم می گویند امروزه به صورت تجارتی تولید شده و در بسته های کوچک فروخته می شود .در ایران این آبزی به مقدار بسیار زیاد در دریاچه ارومیه ( رضاییه ) زندگی می کند و در واقع تنها حیوانی است که در این دریا زندگی می کند .در اواخربهار و در تابستان و پاییز می توان توده های تخم را به صورت شناور در قسمت شرقی و جنوب شرقی دریاچه مشاهده کرد .برای تغذیه آنها می توان مقدار کمی کاه تخمیر شده یا گیاه پوسیده را در داخل آب محتوی آنها قرار داد .انفوزوئرها و سایر مواد غذایی که از تخمیر این گیاهان تولید می شوند ، همچنین فیتوپلانکتن هایی که در اثر تابش نور در آب تولید می شوند غذای مناسبی برای نوزادهای آرتمیا می باشند .
 

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
یکی از بهترین غذاهای ماهی ها تزیینی، مخصوصاً بچه ماهی ها ، نوزاد آرتمیا است که یکی از سخت پوستان آبزی می باشد .تخم های بسیار ریزی آرتمیا که به آن برا ین شریمپ یا میگوی آبهای نیمه شور هم می گویند امروزه به صورت تجارتی تولید شده و در بسته های کوچک فروخته می شود .در ایران این آبزی به مقدار بسیار زیاد در دریاچه ارومیه ( رضاییه ) زندگی می کند و در واقع تنها حیوانی است که در این دریا زندگی می کند .در اواخربهار و در تابستان و پاییز می توان توده های تخم را به صورت شناور در قسمت شرقی و جنوب شرقی دریاچه مشاهده کرد .برای تغذیه آنها می توان مقدار کمی کاه تخمیر شده یا گیاه پوسیده را در داخل آب محتوی آنها قرار داد .انفوزوئرها و سایر مواد غذایی که از تخمیر این گیاهان تولید می شوند ، همچنین فیتوپلانکتن هایی که در اثر تابش نور در آب تولید می شوند غذای مناسبی برای نوزادهای آرتمیا می باشند .
▪ کرم خاکی
کرم خاکی را بدون شک همه می شناسند .این همان کرمی است که در باغچه ها و در داخل خاک زندگی می کند و معمولا در مواقع بارندگی که آب موجود در خاک باغچه تجمع می کنند.این زیاد می شود از ترس خفه شدن خاک را ترک کرده و در اطراف باغچه کرم را کرم باران و برخی کرم باغچه می گویند و چون بعنوان طعمه برای صید ماهی با قلاب هم بکار می رود، عده ای دیگر به آن کرم ماهیگیری می گویند .طول آنها گاهی ممکن است تا ۲۰ سانتیمتر هم برسد .هنگام جمع آوری آنها برای تغذیه ماهی ها باید از برداشتن کرمهای داخل توده های پهن که در اطراف آنها ترشحات زرد رنگ دیده می شود، خودداری شود چون حتی ماهی ها درشت وحشی هم از خوردن آنها امتناع می نمایند .برای این منظور می توان در یک قوطی حلبی یا حلب های کوچک نباتی حدود ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر خاک مرطوب ریخته و مقداری پوره سیب زمینی ، آرد ذرت یا آرد چاودار برای تغذیه آنها به خاک اضافه کرده و کرمها را مقداری برگ مرطوب افرا برای تغذیه آنها در روی خاک قرار داد .آکوآریوم فروشی ها می توانند این کرمها را جمع آوری و به علاقمندانی که حوصله یا وقت جمع آوری آنها را ندارند، بفروشند .
▪ کرم سفید
این کرم که رنگ آن سفید شیری است و طول آن ۱۵ می لیمتر یا بیشتر است از خویشاوندان کرم خاکی بوده و به بهترین وجه می توان آنها را در حد تجارتی تکثیر و تولید نمود .تکثیر و تولید آنها در شرایط نسبتا گرم و مرطوب تا حدودی آسان است .در حال حاضر فقط این کرم در کارگاه تکثیر و پرورش تاسماهیان شیلات ایران برای تغذیه نوزاد ماهیان خاویاری تکثیر می شود و تولید سالانه آن حدود ۶۰۰ کیلوگرم یا بیشتر می باشد .برای تولید آن جعبه های مخصوص که عمق خاک آنها حدود ۱۰ سانتیمتر است بکار می رود .
در پایان می توان توده کرم خالص را برداشت کرده و برای تغذیه ماهی ها بکار برد. کرمهای جدا شده می توانند چندین ساعت در حرارت معمولی یخچال زنده بمانند .در داخل آب آکوآریوم همه کرمها می توانند مدت چند ساعت زنده بمانند .برای تغذیه بچه ماهی ها باید کرمها را با تیغه چاقو تکه تکه کرد و در هر بار غذا دادن به ماهی ها باید به اندازه به آنها داده شود که پس از ۱۵ دقیقه اثری از کرمها باقی نماند ، در غیر این صورت بخصوص در مواقعی که سنگریزه در کف آکوآریوم وجود دارد پوسیده شدن مازاد کرمها باعث آلوده شدن آب آکوآریوم می شود .
▪ کرم توبی فکس
در آبهای کثیف و بخصوص در فاصله ۶۰۰ تا ۷۰۰ متری محل ریزش فاضلابهای خانگی و شهری ( نه صنعتی ) در آب رودخانه ها یا آبگیرها ، و گاهی در کناره استخرهای پرورش دافنی می توان قسمتهای زنگ زده ای مشاهده نمود که ابتدا بنظر می رسد توده دافنی باشند .این توده ها اکثرا کرم توبی فکس می باشند .این کرم دارای رنگ صورتی خاصی می باشد .برای نگهداری آن بصورت زنده می توان مقدار صید نشده را در داخل یک سطل زیر شیر آب قرار داده و بطور دائم مقدار کمی آب به داخل آن جریان داد .کرمها در این حالت بصورت توده ای در کف سطل باقی می مانند .هر چه درجات حرارت آب کمتر باشد زمان نگهداری آنها طولانی تر خواهد بود .معمولا در طول مدت سال می توان آنها را از مناطق طبیعی زندگیشان جمع آوری نمود .از دادن کرم های مرده به ماهی ها باید جدا خودداری کرد .
امروزه در کارخانه های سازنده غذای ماهی ها تزیینی به مقدار فراوان از این کرم تولید شده و پس از خشک کردن بصورت مکعبهایی در آورده و در بسته بندیهای خاص با قیمت مناسب در اختیار علاقه مندان قرار می دهند.
▪ کرم قرمز
این کرم را که در کف استخرها و حوضچه های قدیمی و نیز در دریاچه ها و آبگیرها پیدا می شود اکثرا می شناسند .رنگ قرمز خونی و طول آن حدود ۱۲ می لیمتر بوده و با حرکات منظم و به شکل ۸ انگلیسی در آب شنا می کند .ماهی ها علاقه خاصی بخوردن آن دارند ولی گاهی دیده می شود که کرم بصورت هضم نشده توسط ماهی دفع می گردد .این کرم که به آن کرم خونی هم می گویند درگل و لای کف ، بخصوص روی چوبهای پوسیده کف آب نوعی لانه برای خود می سازد .▪ کرمهای شیشه ای
در فصل زمستان در بسیاری از دریاچه ها و استخرها می توان با یک توری دستی مقدار زیادی کرمهای شفاف که به آنها کرم شیشه ای می گویند، صید نمود .این جانوران در واقع کرم نبوده بلکه نوزاد انواع مگسها هستند که طول آنها ممکن است تا ۱۲ می لیمتر برسد .گاهی می توان هفته ها را در آب سرد زنده نگهداشت .ماهی ها معمولا علاقه خاصی بخوردن آنها دارند .
▪ نوزاد پشه
تخم ریزی عده زیادی از انواع پشه ها در آب و بخصوص در گودالهایی که پس از بارندگی بوجود می آید انجام می گیرد .در آبی که دارای گیاهان پوسیده و برگهای مرده زیاد است تخم ریزی آنها بیشتر است .در بیشتر مناطق کشور بخصوص آبگیرها مردابها و گودالهای آب در شمال کشور ، گاهی می توان نوزاد سیاه رنگ حشرات را که تا حدودی کرم مانند بوده و دارای سر بزرگ و دم ایکس مانند است با تراکم بسیار زیاد مشاهده نمود .میانگین طول نوزادها ۶ تا ۷ می لیمتر است و معمولا در سطح آب شنا می کنند ولی هنگام ترسیدن بلافاصله به عمق آب فرو می روند .تراکم آنها گاهی بحدی است که باعث تیره شدن سطح آب می گردند .می توان آنها را بمقدار زیاد در یک سطل آب حمل و نقل نمود و برای اینکار احتیاجی به سرد کردن آب نیست .بنابراین جمع آوری و مصرف آنها به عنوان غذا نه تنها مورد توجه ماهی هاست، بلکه با اینکار می توان سالانه میلیونها پشه خونخوار را نیز از بین برد .
▪ مگسها
انواع مگسها نیز لقمه مناسبی برای ماهی ها بزرگتر می باشند و اکثر ماهی ها علاقه خاصی بخوردن آنها نشان می دهند .برای جمع آوری آنها نباید از مواد شیمیایی مانند امشی و غیره استفاده کرد چون ممکن است باعث ناراحتی ماهی ها شود .از مصرف پشه های مرده و خشک شده باید خودداری کرد .
▪ میگوی آب شیرین
اشخاصی که در دریای مازندران شنا کرده اند بخوبی این حیوان را که به آن گاماروس و به زبان محلی روش می گویند، می شناسند .در سواحل دریای مازندران دو نوع از آن به حد و فور یافت می شود و معمولا هنگام خارج شدن افراد از دریا ، این جانوران که در لبه آب و بین ماسه ها زندگی می کنند روی پای آنها دیده می شوند .علاوه بر دریای خزر نمونه هایی از آن را در بیشتر آبگیرهای داخلی می توان مشاهده نمود .طول آنها ممکن است تا ۱۰ میلیمتر یا بیشتر هم برسد .این جانوران غذای بسیار مناسبی برای ماهی ها بزرگتر به حساب می آیند .برای جمع آوری آنها می توان مقداری از ماسه ها ی محتوی آنرا برداشته و با شستشو آنها را جدا نمود .معمولا بین آنها اندازه های مختلف یافت می شود ولی حتی کوچکترین آنها برای تغذیه بچه ماهی ها بزرگ می باشد .بنابراین باید فقط برای تغذیه ماهی ها بزرگتر مصرف گردد .حمل و نقل آنها به شهرها و نقاط دور از ساحل تا حدودی مشکل ولی غیر ممکن نیست .میگوی آب شیرین از غذاهای زنده مناسبی است که می تواند توسط آکوآریوم فروشیها در اختیار آکوآریوم دارها قرار گیرد .مثل هر غذای دیگر هرگز نباید بیش از حد از آنها به ماهی ها داده شود.
▪ انفوزوئرها یا مژه داران
بدون شک مژه داران برای افراد عادی شناخته شده نیستند و اگر چه از گروه های خاصی از جانداران بسیار ریز تشکیل می گردند ، اما با وجود این پرورش دهندگان ماهی هر نوع جانور آبزی تک یاخته ریز را جزو آنها محسوب می نمایند .این کار از نظر علمی چندان صحیح نیست و برای مثال گروه بزرگ روتیفرها که توا م با انفوزوئرها دیده می شوند جزو آنها محسوب نمی شوند .
قد انفوزوئرها بسیار ریز و به اندازه ذرات گرد و خاک می باشد .بنابراین برای جمع آوری آنها باید تورهایی که چشمه آنها بسیار ریز است به کار روند .برای اینکار از پارچه هایی مانند موسیلن و مش مش می توان استفاده نمود .تورهای مخصوص جمع آوری فیتوپلانکتن ها در صورت موجود بودن مناسب ترین وسیله برای جمع آوری آنهاست .
حداکثر تراکم آنها در فصل بهار است ولی در سایر فصول و حتی زمستان هم یافت می شوند .برخی از گونه های آنها به صورت گروهی زندگی می کنند و معمولا با رنگ زنگ زدگی در سطح آب دیده می شوند .گاهی انفوزوئرها ممکن است بطور کامل روی بدن دافنیها را بپوشانند و دافنی را به صورت گویچه ای در آورند، با شستشوی این دافنیها در داخل الک می توان بخوبی آنها را جدا نمود .
انفوزوئرها غذای بسیار مناسبی برای نوزادها پس از جذب کیسه زرده می باشند .نوزادها اکثرا در این مرحله از زندگی توانایی خوردن دافنی های بسیار ریز را هم ندارند و انفوزوئرها به بهترین وجه می توانند غذای اولیه آنها را تشکیل دهند .
● پرورش انفوزوئرها
الف) گسترش و وفور انفوزوئرها بحدی است که اسپور ( نوعی تخم ) آنها در هوا و در هر جای کره زمین یافت می شود .اگر این اسپورها داخل آبی که دارای مواد غذایی پوسیده است بیفتند، به زودی تبدیل به انفوزوئر می گردند .با توجه به این موضوع می توان مقداری مواد غذایی پوسیده در داخل ظرف آب ریخته و آنرا در مجاورت هوا قرار داد و پس از چند روز اقدام به استحصال انفوزوئرها نمود .برای این منظور می توان یک یا دو برگ کاهو را زیر نور آفتاب یا روی رادیاتور شوفاژ خشک کرده و پس از خرد کردن آنرا روی سطح ظرف آب مورد نظر پاشید .می توان کاهو ، اسفناج و سایر برگها را بصورت خام نیز بکار برد ولی تا وقتی که این برگها بخوبی در داخل آب پوسیده و تخمیر نشوند ، رشد و نمو انفوزوئرها شروع نخواهد شد .حلزونها با خوردن گیاهان و دفع آنها بصورت نیمه هضم شده ، رشد و نمو انفوزوئرها را تسریع می نمایند .
روش دیگر تولید انفوزوئرها ریختن آب جوش روی علف خشک و نگهداری آن برای مدت چند روز می باشد .در این روش نیز می توان به مقدار زیاد از این غذای زنده برای نوزاد ماهی ها تهیه نمود .بدون شک درآکوآریومها آب و دیواره های داخلی آن چندان تمیز نیست مقداری انفوزوئر تولید می شود ولی میزان آن فقط برای تعداد کمی لارو کافی می باشد .
اگر بخواهیم تولید انفوزوئرها را در داخل آکوآریوم تکثیر ماهی که قرار است بزودی لارو در آن ظاهر شوند، افزایش دهیم ، می توان یک یا دو تکه کاهوی پوسیده در داخل آن قرار داد .با این کار نه تنها آب آکوآریوم خراب نخواهد شد ، بلکه به اندازه کافی غذای زنده ریز برای نوزادها تولید و تامین خواهد شد .بدون شک اگر کاهوی پوسیده زیادی در آکوآریوم ریخته شود ، باعث آلودگی آب آن و در نتیجه مرگ و می ر احتمالی نوزادها خواهد شد .
در آکوآریوم یا مخزن پرورش انفوزوئرها ، آب با افزایش رشد و نمو آنها رنگ کدر به خود می گیرد که برای زندگی لاروها نامساعد خواهد بود .تهویه آب باعث روشنتر شدن رنگ و از بین رفتن نسبی کدر بودن آب می شود ولی باز هم نباید لارو ماهی ها در داخل آنها قرار گیرد .برای تغذیه لاروها می توان روزی چند باریک یا دو لیوان آب محتوی انفوزوئرها را ( بسته به میزان آنها ) به داخل آکوآریوم محتوی آنها اضافه نمود .همچنین می توان در مواقع تغذیه ، مقداری از آنها را با توری مخصوص صید کرده و به لاروها داد ولی روش اول بهتر است .
ب) روزی چند بار باید به ماهی ها غذا داد
همانطور که می دانیم ماهی ها جانوران خونسردی هستند که شدت متابولیسم و سوخت وساز بدن آنها بستگی کامل به درجه حرارت محیط آنها ،یعنی آبی که در آن زندگی می کنند دارد .هرچه درجه حرارت آب بیشتر باشد ، تنفس سریعتر بوده و هضم غذا و پس دادن مازاد آن تندتر انجام می گیرد .البته گونه های مختلف ماهی ، افزایش درجه حرارت آب را تا حد مشخصی می توانند تحمل نمایند و اگر گرمای آب از آن حد افزایش یابد برعکس تنفس و تغذیه آنها کند و مختل گردیده و ممکن است باعث مرگ و می ر آنها گردد .هرچه درجه حرارت کاهش یابد ، به همان نسبت جذب غذا توسط ماهی کاهش یافته و در حد خاصی باعث امساک آن می گردد .
به طور کلی ماهی های آکوآریومی که در حرارت ۲۵ درجه سانتیگراد ولع خاصی نسبت به خوردن غذا دارند ، در حرارت ۲۲ درجه دارای اشتهای نسبتا خوبی بوده ولی در حرارت ۱۹ درجه سانتیگراد علاقه ای بخوردن غذا نشان نمی دهند .در گرمای ۲۷ درجه سانتیگراد نیز اشتها از میزان خود در حرارت ۲۵ درجه کمتر خواهد شد .علت اصلی کاهش اشتها ، کمتر شدن اکسیژن محلول درآب در حرارت بالاتر می باشد .
به طور کلی به ماهی ها آکوآریومی باید روزانه دو وعده غذا داده شود .عده ای روزی یکبار به این ماهی ها غذا می دهند .این کار نه تنها رشد ونمو ماهی هارا مختل می نماید بلکه لذت غذا دادن به ماهی ها و لذت غذا خوردن توسط ماهی ها را نصف می کند .اگر شرایط طوری است که فقط روزانه یک وعده می توان به ماهی ها غذا داد ، حتما باید تغذیه آنها در صبح انجام گیرد .تغذیه در صبح ، هضم غذا را بخصوص در آکوآریومهای گیاهدار و در مجاورت نور ، آسانتر می سازد .هضم غذا هنگام شب که عملا تولید اکسیژن در داخل آکوآریوم کمتر و تولید گاز کربنیک بیشتر است، مشکلتر می باشد .
اگر بدلیلی مانند قطع شدن برق و غیره درجه حرارت آب ماهی ها تزیینی برای مدتی باید بین ۱۹ تا ۲۰ درجه سانتیگراد باشد ، روزانه باید فقط یکبار غذا به آنها ، آن هم صبحها داده شود .
تغذیه بچه ماهی ها و نوزادها کاملا با ماهی های بزرگتر فرق می کند .به لاروها باید هر ساعت یکبار غذا داد ولی دادن غذا فقط باید هنگام روز صورت گیرد .تغذیه بچه ماهی ها ممکن است هردو ساعت یکبار انجام گیرد .اگر غذای زنده مانند دافنی ، آرتمی ا یا سیکلوپس به ماهی ها داده می شود باید روزانه ۵ بار به آنها را غذا داد .مقدار غذای زنده انواع یاد شده در هر دو وعده باید به اندازه ای باشد که پس از نیم ساعت اثری از آنها باقی نماند .
ج) در هر وعده باید چقدر غذا به ماهی ها داده شود؟
میزان غذایی که باید هر بار به ماهی ها یک آکوآریوم داد بستگی کامل به درجه حرارت ، تعداد ماهی ها ، شرایط داخل آکوآریوم و میزان سلامت ماهی ها دارد .هر آکوآریوم دار بهتر است از طریق تجربه این میزان را خود مشخص نماید .به طور کلی مقدار غذایی که باید در هر وعده به ماهی ها داد به اید باندازه ای باشد که پس از ۳ تا ۵ دقیقه هیچگونه اثری از آن باقی نمانده و تمام آن توسط ماهی ها خورده شود .در چنین شرایطی نه تنها ماهی ها سالم خواهند ماند ، بلکه آب نیز همواره تمیز مانده و از حیف و میل غذا جلوگیری خواهد شد .در گرمای ۲۴ تا ۲۷ درجه سانتیگراد اگر در شبانه روز دو بار به ماهی ها به روش فوق غذا داده شود و مقدار غذای مصرف شده در دو بار بدقت محاسبه گردد ، می توان این مقدار غذا را بجای دو بار ، در ۳ یا ۴ بار به ماهی ها داد .ولی هرگز نباید روزانه ۳ تا ۴ بار به آنها تا حد سیر شدن غذا داد .اگرچه غذا دادن به ماهی ها دارای لذت زیاد است ولی به هیچ وجه نباید به دلیل لذت بردن بیشتر ، ماهی ها را که در واقع جزیی از افراد خانواده محسوب می شوند ناراحت کرد مگر اینکه جیره غذایی روزانه در چند مرتبه به آنها داده شود .
از آنجا که غذای خشک پس از قرار گرفتن در آب مرطوب و متورم می شود ، هرگز نباید همه غذای یک وعده را یکباره به ماهی داد ، بلکه باید این مقدار کم کم و در مدت چند دقیقه به آنها داده شود .اگر کسی تعداد زیادی آکوآریوم دارد بهتر است ابتدا قسمتی از غذا یکبار به همه آکوآریومها داده شود و سپس مجددا این کار تکرار گردد .بهتر است غذای خشک قبل از دادن به ماهی ها مرطوب نشود زیرا ماهی ها بو و مزه آن را چندان دوست ندارند .
د) آیا تغذیه ماهی ها در فصول مختلف فرق می کند؟
بطور کلی اگر قسمتی از جیره غذایی ماهی ها را غذاهای زنده تشکیل می دهد ، تهیه و تامین آنها در فصل زمستان و گاهی اواخر پاییز مشکل می باشد .در چنین شرایطی یا باید نوع غذای زنده را تغییر داد و یا از غذاهای زنده ای که بصورت خشک و تجارتی تهیه می شود استفاده نمود .امروزه می توان انواع خشک شده کرم توبی فکس ، می گوی آب شیرین و حتی دافنی را خریداری نمود .اگر درجه حرارت آب با وجود بخاریهای ترمومتر دار به علت گرمتر یا سردتر بودن بیش از حد هوا در فصول مختلف تغییر کند ، باید میزان غذای داده شده در هر فصل با توجه به درجه حرارت آکوآریوم محاسبه گردد .
ه) در صورت رفتن به مسافرت یا دوربودن ازمنزل برای تغذیه ماهی ها چه باید کرد؟
اکثرا ممکن است افرادی که آکوآریوم دارند مجبور به تنها گذاشتن ماهی ها برای مدت کوتاه و یا طولانی گردند .اگر این زمان ۳ تا ۵ روز است هیچ اشکالی ندارد که به ماهی ها در این مدت اصولا غذایی داده نشود ، زیرا اگر ماهی ها بکسی سپرده شوند که نحوه غذا دادن به آنها را نداند ، ضرری که از تغذیه غیر صحیح آنها توسط فرد ناوارد حاصل می شود ، بمراتب بیشتر از ضرری است که از گرسنه ماندن آنها بوجود می آید .عده ای فکر می کنند که اگر ماهی یک یا دو روز گرسنه بماند خواهد مرد .این درست خلاف حقیقت است زیرا اگر همه شرایط دیگر محیط ماهی خوب باشد ولی فقط غذا در دسترس آن نباشد ، هفته ها ممکن است زنده بماند .وقتی ماهی ها را می خواهند از کشورهای تولیدکننده به سایر کشورها صادر کنند ، مراحل صدوراز آن کشور و ورود به کشور دیگر ممکن است چندین روز طول بکشد .بدون شک نه تنها هنگام حمل و نقل به آنها به هیچ وجه غذا داده نمی شود ، بلکه حداقل ۲۴ ساعت قبل از پرواز نیز آنها را وادار به امساک می نمایند .بنابراین هیچگونه ترسی از گرسنه ماندن ماهی ها برای مدت ۳ تا ۵ روز نباید وجود داشته باشد .
اگر مدت زمان مسافرت و دور بودن از منزل از ۵ روز تجاوز می کند ، بهتر است تغذیه ماهی ها به شخص آگاهی سپرده شود .در صورت نبودن فرد آگاه ، بهتر است به کسیکه این مسئولیت سپرده خواهد شد ، آموزش کافی داده شود و حتی از او خواسته شود که یکی دو بار در حضور صاحب آکوآریوم به ماهی ها غذا دهد .
● نکاتی در مورد تغذیه نوزادها و بچه ماهی ها
در تکثیر ماهی ها تزیینی تغذیه نوزادها بزرگترین و مهمترین رل را بازی می کند .اکثرا دیده می شود که تکثیر برخی انواع ماهی ها با موفقیت انجام می شود ولی سه چهار روز پس از تکثیر تمام یا قسمت عمده ای از بچه ماهی ها خواهند مرد .
تخم ماهی ها مانند تخم مرغ دارای زرده بزرگی است که فقط قسمت بسیار کمی از آن صرف رشد و نمو جنین شده و قسمت عمده آن پس از تولد ، به صورت توده ای بنام کیسه زرده زیر شکم نوزاد چسبیده است .در چند روز اول بسته به نوع ماهی و درجه حرارت، نوزاد احتیاجی به غذا نداشته و تمام نیاز خود را از مواد غذایی کیسه زرده می گیرد.همین که دو سوم کیسه زرده جذب شد ، مرحله تغذیه مختلط شروع می شود که در آن ماهی برای رشد و نمو خود ، هم از غذای موجود در آب و هم از مانده ذخیره کیسه زرده استفاده می کند .پس از جذب شدن کامل مواد غذایی کیسه زرده ، تمام نیاز غذایی نوزاد باید از بیرون یعنی محیط اطراف او تامین گردد .
شروع تغذیه مختلط بحرانی ترین مرحله در تکثیر و پرورش ماهی ها است .اگر در این چند روز به نوزادها غذای خوب ، مناسب و کافی داده شود ماهی ها بخوبی رشد و نمو کرده و مقاومت آنها در برابر کم غذایی و بیماریهای بعدی زیاد خواهد شد .
بسته بندی ماهی و اندازه نوزاد ، نوع غذایی که باید داده شود متفاوت است .برای مثال نوزاد سیکلیدها اکثرا درشت هستند و تغذیه مختلط آنها را می توان با دافنی های بسیار ریز شروع کرد ، در صورتیکه در ماهی هایی که نوزادهای آنها کوچک است تغذیه با دافنی های ریز را باید ، یکی دو هفته پس از تولدشان شروع نمود .
بهترین غذا برای نوزاد ماهی ها هنگام شروع تغذیه مختلط انواع فیتوپلانکتنها و انفوزوئرها می باشند ( روش تولید انفوزوئرها یا مژه داران شرح داده شده است ) .
پلانکتن ها را می توان از استخرها یا آبگیرهایی که رنگ آب آنها سبز شده و فاقد آلودگی می باشند تامین نمود .برای این منظور می توان یک یا دو سطل آب سبز رنگ از یکی از منابع فوق برداشت کرده و روزی ۳ تا ۵ بار هر دفعه دو تا سه لیوان از آن داخل آکوآریوم ریخت .قبل از هر وعده تغذیه آنها با فیتوپلانکتن ها می توان بتعداد لیوانهایی که به آنها آب سبز داده می شود ، از آب آکوآریوم برداشت نمود تا جای کافی برای ریختن آب سبز وجود داشته باشد .همزمان با تکثیر ماهی ها باید اقدام به کشت انفوزوئرها نمود .هنگام تغذیه باید به طور متناوب آنها را با آب محتوی انفوزوئرها و آب سبز غذا داد .
در صورت عدم امکان تولید انفوزوئرها و تهیه آب سبز ، تغذیه اولیه نوزادها را می توان با زرده تخم مرغ انجام داد .برای این منظور باید تخم مرغ را به خوبی پخت تا زرده آن کاملا سفت شود .پس از آن باید زرده جدا شده و در یخچال قرار گیرد .تعدادی دستمال ۱۵ × ۱۵ سانتیمتر از تنذیب ( تنظیف) یا پارچه های مشابه آن درست کرده و در هر بار تغذیه مقداری از زرده تخم مرغ به درشتی یک نخود یا کوچکتر ( بسته به تراکم نوزادها ) را داخل دستمال گذاشته و چهار گوشه آنرا بالا آورد .پس ازخرد کردن زرده با انگشتها ، با فرو بردن دستمال در نقاط مختلف سطح آکوآریوم و بخصوص در محل تراکم نوزادها ، ذرات زرده در داخل آب پخش می شوند .مدت زمان فروبردن دستمال محتوی زرده در آب در هربار نباید از ۳ ثانیه بیشتر باشد .باید حداکثر کوشش برای جلوگیری از آلوده شدن آب آکوآریوم از طریق مصرف زرده تخم مرغ زیادی باید بعمل آید .آلوده شدن آب ممکن است باعث مرگ و می ر نوزادها گردد .تغذیه با زرده تخم مرغ را می توان سه یا چهار روز ادامه داد .اگر انفوزوئرها ، آب سبز و زرده تخم مرغ بطور یک در میان به نوزادها داده شود ارزش بهتری خواهند داشت .
غذای زنده باید موقعی به نوزادها داده شود که قدرت گرفتن و خوردن آنها را داشته باشند .بدیهی است اگر دافنی یا سیکلوپس به آنها داده می شود باید ریزترین آنها با الک جدا شده و در هر بار تغذیه باندازه لازم و کافی به آنها داده شود .در صورت عدم امکان تهیه غذای زنده ، پس از اینکه نوزادها قادر به خوردن غذاهای آماده خرده شده گردیدند ، می توان آنها را با دو یا سه نوع از این غذاها بطور متناوب تغذیه نمود .
برخی از نوزادها دارای روش تغذیه خاصی هستند که در فصل مربوط به انواع ماهی های آکوآریومی به آنها اشاره گردیده است
 

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
phدرآکواریم

phدرآکواریم







تنظیم PH درآکواریوم آب شیرین متنی را که ملاحظه می کنید ترجمه ای است از یک مقاله که توسط Mark Lehr نوشته شده است :
یکی از مشکلات عمومی و اصلی آکواریوم داران نگهداری و حفظ PH در یک میزان ثابت است. خیلی از افراد متوجه اهمیت نقش PH و فاکتورهایی که بر روی آن تأثیر می گذارند، نیستند.
زمانیکه PH را در نظر می گیریم، بیشتر از اینکه هدف خود را، حفظ کردن یک PH ثابت فرض کنیم، باید سعی کنیم هدف ما متعادل نگاه داشتن آن باشد. اگر چه ممکن است PH=7 بهترین و مطلوبترین PH برای ماهیان باشد ولی در هر مقداری بین 6/6 و 8/7 ماهی ها می توانند به زندگی عادی خود ادامه بدهند. ما به عنوان آکواریم دار باید از اتفاقاتی که موجب تغییرات ناگهانی PH می شود، جلوگیری نماییم.
خاصیت تغییر پذیری PH آب می تواند بوسیله ظرفیت بافرینگ شناخته شود. شما می توانید ظرفیت سیستم بافرینگ خود را با اندازه گیری میزان سختی آب بدست آورید. میزان سختی بین 4-6 یا کمی بالاتر معمولا برای نگه داشتن سیستم بافری و به تبع آن نگهداری یک PH ثابت کافی می باشد. وقتی که سختی آب آکواریم شما زیر 4 باشد، به این معنی است که سیستم بافرینگ کافی نیست و احتمال سقوط PH وجود دارد. وقتی که میزان PH بالاست سختی آب را بین 6 تا 12 فرض می کنیم. اکثر آکواریم داران میزان کربنات را برای تنظیم درجه سختی انتخاب می کنند که میزان کربنات کلسیم در آب می باشد. این تست همچنین برای نگهداری و تنظیم یک سیستم بافری مناسب، مؤثر است که برای آن اندازه گیری یکی از مقادیر سختی کل و یا سختی کربنات لازم است، ولی اینکه هر دو را مستقلاً اندازه گیری کنیم نیاز نیست. خوشبختانه آکواریم شما معمولاً دارای منبعی طبیعی از کانی های نامحلولی است که یک سیستم بافری تشکیل می دهند و PH را در حد مطلوب حفظ می کنند. تمام این کانی های نامحلول روی هم سختی تام آب آکواریم شما را می سازند. شما نیاز دارید که تست سختی تام را انجام دهید. دانستن این که PH آب آکواریم شما در حد مناسب است نمی تواند گویای موفقیت کامل باشد. تنها با انجام تست سختی تام است که می توانید پیش بینی کنید PH بعد از آنکه تنظیم شد در همان حد باقی خواهد ماند یا خیر. این مسئله ناشی از چرخه های بیولوژیکی طبیعی است که در آکواریم شما روی می دهند. مانند تنفس ماهی ها و ضایعات و کثیفی های معلق و ته نشین شده که نتیجه آن خنثی شدن یون بیکربنات ساخته شده بوسیله سیستم بافرینگ است. آکواریم داران بوسیله تعویض های مکرر و منظم آب آکواریم و نگهداری های روتین، مثلاً تعویض و سرویس ***** و تمیز کردن تصفیه زیر شنی، این نقصان را جبران می کنند و بدینوسیله به سختی آب می افزایند.
در اینجا بطور خلاصه توضیح می دهیم که چرا هر یک از این نگهداری های روتین آکواریم، برای پایدار نگهداشتن PH لازم هستند. باید بدانید هر کجا که در آکواریم شما ذرات زائد انباشته می شوند، تولید تجمعی از فرآورده های فسفاتی می کنند. تجمع مواد زائد بر روی بستر ماسه ای و لایه ***** شما میزان فسفات را در آکواریم افزایش می دهد. یونهای فسفات آزاد می توانند با مواد بافری کلسیمی پیوند تشکیل داده و موجبات ته نشین شدن کلسیم را در آکواریم فراهم کنند. به این شکل توانایی تنظیم و تعادل PH کاهش می یابد. به همین دلیل است که تمیز نگهداشتن لایه *****، بستر، فضای زیر ماسه ها و تعویض های مکرر قسمتی از آب، بسیار با اهمیت می باشد. بعلاوه آب شیر محتوی یونهای بافری می باشد و شما می توانید با تعویض مکرر بخشی از آب به جایگزینی این یونهای بافری از دست رفته کمک کنید. این مسئله در مورد تمام آکواریم ها اهمیت دارد چرا که تنفس ماهی ها و ذرات زائد انباشته شده به تنهایی می توانند سبب کاهش توانایی سیستم بافری در تنظیم PH شوند.
حال سؤالی که مطرح می شود این است که اگر ماهیی که قصد نگهداری از آن را داریم نیاز به یک PH مخصوصی داشت چه کاری باید انجام دهیم. اگر PH آبی که ماهی شما آن را ترجیح می دهد نزدیک به PH طبیعی آب موجود در آکورایم شما است، توصیه می شود که تغییری در آن اعمال نکنید. در غیر اینصورت، یعنی اگر PH طبیعی آب آکواریم شما از PH مورد نیاز ماهیی که قصد نگهداری از آن را دارید زیاد فاصله دارد، کارهایی هست که باید انجام دهید.
اجازه بدهید با روش افزایش سطح PH شروع کنیم. امروزه تعداد زیادی افزایش دهنده PH در فروشگاه ها وجود دارد. محصولات مایع را وقتی به تنهایی استفاده کردم، در حد 50/50 با موفقیت همراه بود. همچنین نیاز به محصولی دارید که بتوانید با آن توان سیستم بافری آکواریم خود را بالا ببرید. برای نگهداری PH در یک مقیاس بالا، به شما استفاده از یک بستر بافری مثل مرجان های خرد شده را پیشنهاد می کنم. شما می توانید این مرجانهای خرد شده را به آکواریم کنونی خود اضافه نمایید. من خودم مرجانهای خرد شده را داخل یک کیسه توری قرار داده و آنرا زیر بستر آکواریم جای داده ام. برای اینکه PH آکواریم خود را در حدود 6/7 حفظ کنید، به ازای هر 40 لیتر آب نیاز به 1 کیلوگرم مرجان خرد شده دارید. برخی از آکواریم داران، این کیسه محتوی مرجان های خرد شده را مانند یک لایه در سیستم *****ینگ خود قرار می دهند. این متد به شما اجازه استفاده از مرجان های خرد شده درشت تر را نمی دهد. اما اگر شما در حد کمی نیازمند تعدیل و سازگاری در سیستم بافری خود هستید این روش می تواند مؤثر باشد. اگر ترجیح می دهید که از مرجانهای خرد شده استفاده نکنید، پودرهای زیاد دیگری در بازار وجود دارد که عمل افزایش سختی آب یا خاصیت قلیایت آنرا انجام می دهند. شما به راحتی توانید این پودرها را طبق دستورالعمل آن به آکواریم خود بیافزایید. البته این متدها گرایش به ایجاد تغییرات شدید در سختی آب دارند که اگر در تنظیم سختی و PH ورزیده و با تجربه نباشید، ممکن است خطرناک باشند. بی خطرترین متد همان استفاده از مرجان های خرد شده می باشد.پس از اینکه توانایی بافرینگ آکواریم خود را تقویت نمودید، می توانید PH آب را در درجه دلخواه تنظیم کرده و به آکواریم بیافزایید. محصولات زیادی در فروشگاه ها موجود است که اینکار را انجام می دهند. اغلب اوقات آبی که برای آکواریم استفاده می کنید به طور طبیعی دارای PH بالایی است و شما فقط نیازدارید که با اضافه کردن مرجانهای خرد شده به تقویت سیستم بافری خود کمک نمایید تا بتوانید PH را در همین سطح بالا حفظ و نگهداری کنید.
اما پایین آوردن PH کاری سخت تر است. اگر فکر می کنید که می توانید براحتی با اضافه کردن مواد کاهش دهنده PH سطح آنرا پایین بیاورید کاملاً در اشتباه هستید، چرا که سیستم بافری شما بسادگی و بسرعت میزان آنرا به همان مقدار طبیعی خود افزایش خواهد داد. در واقع شما باید یونهای بافری را از آب آکواریم خود جدا کنید، به این شکل می توانید PH آب را نیز پایین بیاورید. بهترین راه برای انجام این کار اینست که یک دستگاه پالاینده آب ( دستگاهی که آب را سبک می کند ) تهیه کنید. این دستگاه آب شیر را بوسیله یونهای رزین که در خود دارد ***** می کند. آبی که حاصل می شود عاری از نمک و کانی های دیگر است و در واقع آبی است سبک و با سختی صفر.
درکارگاه های پرورش ماهی معمولاً از این دستگاه برای کاهش سختی آب و در واقع بدست آوردن آبی با سختی صفر ( آب سبک ) استفاده می کنند. این وسیله که داخل آن ماده شیمیایی بنام رزین یا صمغ شیمیایی است املاح اضافی آب را بخود گرفته و آب سبک و صفر درست می کند. قیمت این دستگاه گران است ولی چون مکانیسم ساده ای دارد می توان نمونه دست ساز آن را ساخت. شمایی از مکانیسم عمل این دستگاه را در شکل زیر می بینید:
استفاده از این دستگاه بهترین روش برای پالایش آب و در نهایت بدست آوردن آبی است که مخصوص استفاده در آکواریم می باشد. همانطور که گفته شد بدون داشتن یک آب پالایش شده نیز می توانید PH آب را با مواد مخصوص اینکار کاهش دهید، ولی این تنظیم فقط یک یا نهایتاً دو روز پایدار خواهد ماند و بزودی دوباره به میزان اولیه خود بازخواهد گشت. ضمن اینکه این پایین آمدن و بالا رفتن مجدد PH، خطرناک تر و بدتر ازPH نامناسبی است که شما از ابتدا داشتید.
این را هم باید اضافه کنم که برخی از آکواریم داران برای بدست آوردن آبی با سختی کم، از زغال سنگ استفاده می کنند. با قرار دادن زغال سنگ در ***** تصفیه کننده آب و یا قرار دادن یک لایه از آن در زیر بستر آکوراریم می توانید سختی آب خود را کاهش دهید. این تکنیک نیز می تواند بخوبی مؤثر باشد ولی دارای پیچیدگی بیشتری است و کمتر قابل پیش بینی می باشد و احتمالاً بهتر است که آکواریم داران کم تجربه از آن دوری نمایند
 

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
اصول تغذیه ماهی های آکواریوم

اصول تغذیه ماهی های آکواریوم


ماهی ها از نظر تغذیه با یکدیگر متفاوت بوده و هر گروه از آنها مواد غذایی خاصی تغذیه می نمایند .ماهی ها یک گونه نیز در سنین مختلف ممکن است عادات غذایی متفاوتی داشته باشند .به طور کلی ماهی ها ممکن است گوشتخوار ، گیاهخوار و یا همه چیز خوار باشند .ماهی های گوشتخوار در مقایسه با ماهی ها گیاهخوار خود بدو دسته تقسیم می شوند ، اول ماهی هایی که از جانوران کوچک بی مهره تغذیه می نمایند.دوم ماهی ها ماهیخوار که غذای اصلی آنها را سایر ماهی ها تشکیل می دهند .در هر صورت معمولا حتی ماهی هایی که عادات غذایی خاصی دارند ، در سنین مختلف گاهی ممکن است بطور اتفاقی و یا انتخابی اقدام به خوردن انواع دیگر غذاها بنمایند .
نکته مهم این است که اکثرا در شرایط آکوآریومی می توان تا حدودی عادات غذایی بیشتر ماهی ها را تغییر داده و یا کنترل نمود .برای مثال سیکلیدها با اینکه عموما گوشتخوار هستند ، با وجود این بخوبی می توان آنها را با غذاهای آماده تغذیه نمود .اصولا ماهی ها حتی در شرایط طبیعی وقتی که غذای اصلی آنها پیدا نشود ، می توانند از انواع دیگر غذاها بطور موقت استفاده نمایند .بدون شک در صورتیکه غذا با سیستم گوارشی آنها مغایر و زمان تغذیه آنها از این غذا طولانی باشد ، رشد و نمو آنها کامل نخواهد بود و این بخصوص در مورد ماهی ها آکوآریومی صدق می کند ، زیرا ماهی ها به اجبار آنچه را به آنها داده می شود، می خورند .
در نگهداری و پرورش ماهی ها باید تا حد امکان سعی شود که بآنها غذایی داده شود که مشابه یا مترادف غذای آنها در محیط طبیعی باشد .از آنجاکه آپارتمان نشینی و زندگی ماشینی امروزی تولید یا جمع آوری غذاهای زنده و مخصوص ماهی ها را مشکل و یا غیر ممکن ساخته است ، کارخانه های تهیه مواد غذایی ماهی های تزیینی اقدام به ساختن انواع غذاهای آماده نموده در برخی موارد غذای خاصی برای هرگونه ماهی یا گونه های مشابه درست کرده اند .شکی نیست که این غذاها هرچند هم که کامل باشند جای غذاهای طبیعی را نمی گیرند ، با وجود این ، خوب یا بد امروزه شاید بیش از 90 درصد غذای ماهی ها زینتی از این منبع تامین می گردد .غذاهای آماده معمولا منشا جانوری و گیاهی داشته و اکثرا انواع ویتامی نها و املاح لازم نیز بآنها اضافه می شود .جانوران مختلف نه تنها از غذاها برای تولید انرژی و ماده سازی استفاده می نمایند ، بلکه مانند انسان از خوردن آنها هم لذت می برند .بنابراین حتی اگر برای تغییر ذائقه و دادن لذت بیشتر به ماهی هم شده باید سعی شود که بطور مرتب از دادن غذای آماده و آن هم منحصرا یک نوع از آنها خودداری شود .

انواع غذاهای ماهیان آکواریومی

غذاهای خشک و آماده . غذاهای زنده . غذاهای منجمد . غذاهای گیاهی .

غذاهای خشک و آماده
این غذاها بطور معمول در همه آکواریوم فروشی ها فروخته میشود . معمولاً پولکی شکل است و در رنگهای مختلفی عرضه میشود . ترکیب اصلی تمام این غذاها مشابه بوده و برای ماهیانی مناسب است که در سطح آب و لایه های میانی شنا میکنند . مثل ماهی های زنده زا , گوپی ها ، مولی ها و دم شمشیری ها و ماهی های همه چیز خواری مثل ماهی های طلایی . ترکیب اصلی این غذا از پودر ماهی و تخم مرغ و آرد جو است و ارزش غذایی محدودی دارد . غذای تترا نیز غذای خشکی است کهارزش غذایی بیشتری داشته و حاوی آنتی بیوتیک نیز هست و مانع از بیمار شدن ماهی ها می شود . در ساخت این غذا از حرارت ملایم و افزودنی های ویتامینی استفاده شده است. ترکیب اصلی آن ها گوشت ، جلبک ها ، میگو ،صدف و انواع ویتامینها و اسیدهای چرب است و برای تمام انواع ماهی ها یک غذای مناسب به حساب می آید .
از انواع دیگه غذاهای خشک که برای ماهی ها مصرف می شود مغز میگو یا آگارآگار است . این غذا بصورت پودر و به رنگ نارنجی تیره فروخته میشه و باعث پر رنگ شدن و سر حال شدن ماهی ها و تولید مثل بیشتر و بهتر آ ن ها می شود . از این غذا هفته ای فقط یکبار باید استفاده بشه و در واقع یک غذای مکمل و تقویتی است .
انواع کرم های فشرده مثل کرم توبیفکس Tubifex ، کرم خونی یا Bloody Worm و ... نیز به صورت خشک عرضه می شود . گرانول ها نیز برای ماهی های بزرگ و ماهی های همه چیز خوار و عمقی زی مثل گربه ماهی ها و ماهی های طلایی استفاده می شود. این غذاها بخاطر سنگین بودن به کف آکواریوم فرو میروند و ماهی های کفزی از آن ها تغذیه می کنند . ترکیب این غذاها اغلب از دل گاو و اسفناج چرخ کرده و آرد سویا است که بصورت خشک عرضه میشود و ارزش غذایی نسبتاً خوبی دارد اما نباید دائم به ماهی ها داده شود.






غذاهای منجمد

بخش اصلی غذاهای ماهی را تشکیل میدهند . معروفترین این غذاها کرم خونی منجمد است که به صورت قرص های مکعبی شکل از لاروهای ریز و قرمز رنگ یخ زده که مملو از پروئین است عرضه می شود . این غذا برای تمام انواع ماهی ها عمومیت دارد و هفته ای 4 بار پیشنهاد می شود. البته نوع خشک این غذا هم هست اما نوع منجمد آن ارجحیت دارد .
نوع متداول و عمومی غذاهای منجمد دست ساز که آکواریومیست های حرفه ای تهیه میکنند , مخلوطی شامل میگوی گوشتی یا میگوی معمولی خوراکی و دل گاو یا گوسفند و اسفناج و سبوس گندم و ژلاتین است که یک غذای ایده آل برای تمام ماهی های آکواریومی و مخصوصن ماهی های گوشتخوار به حساب می آید . حتی می توان این غذا را بطور دائم به ماهی ها داد و غذای خشک را حذف کرد . تمام ماهی های آکواریوم این غذا رو دوست دارند .

طرز تهیه غذای منجمد دست سازمواد لازم
- دل گاو یک عدد یا دل گوسفند 4 عدد .
- برگ مغز اسفناج نیم پز شده 100 گرم .
- میگوی گوشتی خوراکی 4 عدد .
- سبوس گندم و آرد سویا 4 , مجموعن قاشق غذا خوری .
- ژلاتین خوراکی مخصوص شیرینی پزی , یک ورق یا 2 قاشق غذاخوری پودر شده .
- پودر سیر , پنج گرم .
طرز تهیه :
گوشت دل گاو یا گوسفند که رگ و چربی های آن کاملاً گرفته شده به همراه میگو پاک شده و شسته و مقداری برگهای مغز اسفناج به مدت 5 دقیقه در مقدار خیلی کمی آب ÷خته شده , در چرخ گوشت , چرخ شود . بهتراست این مواد له نشود. آرد سویا و سبوس گندم رابه مخلوط گوشت اضافه کرده و خوب به هم میزنیم . یک ورق ژلاتین یا 2 قاشق غذاخوری پودر ژلاتین را در مقدار کمی آب جوش حل کرده و بعد از کمی سرد شدن به مخلوط اضافه کرده و مخلوط می کنیم و بعد روی کیسه فریزری پهن کرده به نازکی لواشک در فریزر قرار میدهیم . هر بار موقع غذا دادن به ماهی ها , به مقدار مورد نیاز جدا کرده و به ماهی ها میدهیم . بهتراست قبل از دادن به ماهی ها یک قطره مولتی ویتامین هم روی آن بچکانید





غذاهای زنده
غذاهای مصنوعی هرچند هم کامل باشند ، با وجود این از نظر برخی املاح و مواد معدنی و نیز ترکیبات ویتامی نها بدون شک دارای کمبودهایی می باشند .دلیل اصلی آن اینست که هرگز نمی توان با غذای مصنوعی گوشت سفید یا قرمزی تولید نمود که از نظر مرغوبیت و مزه مشابه انواع طبیعی باشد .تغذیه مصنوعی ممکن است رشد و نمو دام یا ماهی مورد پرورش را در حد مورد نظر تامین نماید ، اما با وجود این اثر صد در صد طبیعی بر روی کار غدد داخلی و در نتیجه تولید مثل آنها دارد .
ماهی ها آکوآریومی در دو مرحله از زندگی خود احتیاج مبرم به غذای طبیعی دارند تا بتوانند از نظر تولید بافت و نیز فعالیتهای تولید مثل رشد و نمو کامل داشته باشند .اولین مرحله دوره رشد و نمو نوزاد پس از جذب کیسه زرده با مرحله ای است که بصورت بچه ماهی نسبتا کامل در می آید .دومی ن مرحله همزمان با شروع تولید عناصر تناسلی شامل تخم و اسپرم تا پایان دوره تخمریزی یا زنده زایی است .ماهی هایی که در این دو مرحله از زندگی غذای زنده و طبیعی دریافت نمایند ، رشد و نمو و تولید مثل آنها تا حدودی قابل مقایسه با ماهی ها در شرایط طبیعی می باشد .
برخی از ماهی ها در شرایط آکوآریومی اگر غذای مناسب و طبیعی کافی دریافت ننمایند ، هرگز قادر به تولید مثل نخواهند بود ولی برخی دیگر تا حدودی تولید مثل می نمایند اما قدرت باروری آنها و سلامت و مقاومت نوزادانشان قابل مقایسه با ماهی ها در شرایط طبیعی و یا ماهی هایی که قسمتی از جیره غذایی خود را بصورت غذای زنده و بخصوص همزمان با دوران باروری دریافت می نمایند، نمی باشد .
معمولا غذای زنده به انواع غذاهایی گفته می شود که بصورت زنده به ماهی ها داده می شوند .اگرچه عده ای غذاهای گوشتی منجمد را نیز جزو غذاهای زنده به حساب می آورند با وجود این از آنجا که بین یک ماده غذایی زنده و نوع منجمد آن ، مخصوصاً با توجه به نحوه انجماد و مدت زمان نگهداری آن بصورت یخ زده تفاوت چشمگیری وجود دارد ، لذا بهتر است این غذاها را به دو دسته غذاهای زنده و غذاهای طبیعی تقسیم نماییم .بدون شک غذای زنده نیز خود غذای طبیعی است ولی از نظر فقدان واژه های خاص می توان این نامگذاری را قبول کرد .غذای طبیعی مورد نظر نیز ممکن است به صورت مختلف مانند تازه ، منجمد ، آرد و غیره وجود داشته باشد .
ساده ترین غذای طبیعی که می توان به ماهی ها داد گوشت تازه قرمز یا سفید فاقد چربی است که باید به اندازه های بسیار ، ریز و قابل بلع توسط ماهی ها به آنها داده شود .بدون شک ارزش غذایی گوشت خالص ، کمتر از ارزش غذایی کرم خاکی تکه تکه شده و یا سایر غذاهای زنده می باشد .علاوه بر گوشت قرمز و گوشت ماهی ، گوشت می گو و عضله صدفها ( در صورت در دسترس بودن ) قابل استفاده می باشند .مصرف گوشت تازه بمراتب بهتر از گوشت منجمد است .غذاهای زنده که می توانند مورد مصرف ماهی ها قرار گیرند دارای انواع زیادی هستند که برخی از آنها در شرایط خاص قابل تکثیر و پرورش بوده و برخی دیگر باید در موارد نیاز از محیط طبیعی خود جمع آوری شوند.
برخی از انواع غذاهای زنده بشرح زیر می باشند :

1- دافنی یا خاکشی ( خاکشیر )

دافنی ها جزو سخت پوستان ریز هستند که در بیشتر آبگیرهای آب شیرین یافت می شوند ، و چون شکل آنها تا حدودی شبیه دانه های خاکشیر است به آن خاکشی یا خاکشیر هم می گویند .در فرهنگ غربی به این حیوان بزبان عامی انه کک آبی می گویند زیرا تا حدودی شبیه به کک معمولی است.
دافنی ها جز بهترین مواد غذایی زنده می باشند که در همه جا یافت می شوند .البته نباید انتظار داشت که در هر برکه یا آبگیر بتوان آنها را پیدا کرد .معمولا در طبیعت بیشتر می توان توده های ابر مانند آنها را در برکه هایی که کنار محل ریزش آشغالهای شهری درست مبشود ، و نیز در آبگیرهایی که آب آنها چندان تمیز نیست، مشاهده نمود . رنگ دافنی ها قرمز ، سبز یا خاکستری است ولی نوع قرمز آن مرغوبتر است .گاهی توده آنها بقدری بزرگ و متراکم است که از فاصله دور قابل تشخیص می باشد .عمق توده ممکن است از 5 تا 50 سانتیمتر تفاوت نماید .توده دافنی در اثر حرکاتی که دارد از دور بصورت ابر متحرک دیده می شود .از آنجا که دافنی های بزرگ نمی توانند مورد استفاده بچه ماهی ها قرار گیرند ، لذا برای تغذیه آنها باید با الک دافنی های ریز را جدا کرد .


جمع آوری دافنی از محیط طبیعی

پس از شناختن دافنیها و محلهای زیست آنها ، می توان با تورهای دستی خاصی که دارای چشمه های بسیار ریز است به صید اقدام نمود .قطر توردستی باید حدود 25 سانتیمتر و عمق آن 35 سانتیمتر باشد .توری باید بصورت استوانه ای و گرد و بدون درز داخلی دوخته شود .توری های مخروطی زیاد مناسب نیستند چون باعث مرگ و می ر بیشتر دافنیها می شوند .از تنذیب ( تنظیف ) و یا سایر پارچه های مشابه که دارای چشمه های توری بسیار ریزند می توان برای اینکار استفاده نمود .پس از پیدا کردن دافنی ها باید با حرکت دادن تور دستی در داخل آب بصورت 8 انگلیسی آنها را صید نمود .
دافنیهای جمع شده را باید در سطل آب ریخت و به محل مورد نظر برد .اگر آب داخل سطل گرم است می توان مقداری یخ برای خنک کردن آن بکار برد .دافنیها احتیاج به مصرف اکسیژن زیاد دارند و اگر اکسیژن محلول در آب کم شود ، دافنی ها به سطح آب می آیند .صیادان حرفه ای دافنیها، معمولا صبح زود که دافنی ها در سطح آب تجمع می نمایند آنها را صید می نمایند .پس از شروع وزش باد و بالا آمدن آفتاب ، دافنی ها معمولا به عمق آب می روند ولی در مواقعی که تراکم آنها زیاد است در سطح آب می مانند .اگر سایه بانی بر روی آب درست شود ، می توان تراکم دافنی ها را در زیر آب مشاهده نمود.
در مناطق معتدل حداکثر تراکم دافنیها در ماه اردیبهشت است .پس از آن با شروع فصل گرما بتدریج تراکم آنها کم شده و مجددا در اوایل پاییز افزایش می یابد .اگر سرما زیاد نباشد ، در فصل زمستان نیز می توان تراکم کمی از آنها را درآبها مشاهده نمود .بهترین آب مناسب برای رشد و نمو زیاد آنها آبی است که پ – هاش آن خنثی و یا کمی قلیایی باشد .

نگهداری دافنیها به طور زنده

اگر اکسیژن کافی در دسترس دافنی ها باشد ، در شرایط مساعد می توان تابستانها تا 3 روز و در بهاریا پاییز تا یک هفته آنها را در یک سطل آب به طور زنده نگهداری کرد .بنابراین اگر در بهار و پاییز هفته ای یکبار و در تابستان هفته ای دو بار در مواقع لزوم اقدام به جمع آوری آنها شود، کافی می باشد .

مضرات دافنیها

از آنجا که پوسته آنها نرم و غیر قابل نفوذ می باشد دارای اثر می لن بوده و اگر غذای اصلی ماهی ها را تشکیل دهند ، به اندازه کافی چاق نخواهند شد .این غذا را می توان با مواد نشاسته دار مانند گندم وچاودار پخته به طور متناوب به ماهی ها داد تا عیب یاد شده تا حدودی برطرف گردد .گاهی ماهی ها که علاقه زیادی بخوردن دافنی دارند ممکن است در اثر پرخوری از آن بمیرند .همواره با دافنیها ممکن است نوزاد برخی از انگلها یا سایر جانوران آبزی بیماری زا بداخل آکوآریوم انتقال داده شود که معمولا جداسازی آنها بعلت ریزی و یا بی رنگی امکان پذیر نیست .گاهی نیز دافنیها با آرواره های خود به بدن و برانشی بچه ماهی ها چسبیده و اکثراً باعث مرگ و میر آنها می شوند .

تکثیر و تولید دافنی

اگر چه احتمالا با ایجاد شرایط مساعد مانند پ – هاش با کمی قلیایی ، نور کافی و کمی کود گوسفندی می توان حتی در لگن های پلاستیکی رختشویی اقدام به تولید دافنی نمود ، با وجود این میزان دافنی تولید شده در چنین ظرفی فقط می تواند احتیاجات غذایی یک یا دو جفت ماهی را در طول سال تامین نمایند .
باایجاد شرایط یاد شده می توان اقدام به تولید دافنی نمود .برای این کار باید صید دافنی کم کم صورت گیرد و به تدریج کود به اندازه کافی به استخرها اضافه گردد .خاک خشک مخلوط به محلول پهن گوسفندی و کمی آرد سویا بهترین کود به حساب می آید .قبلا بهتر است این مخلوط در مجاورت نور آفتاب بخوبی خشک شود تا تخم و نوزاد جانوران مضری که احتمالا در داخل آن وجود دارد از بین بروند .پس از پر کردن استخرها از آب و افزودن کود قرار دادن مقداری دافنی مولد ، بعد از چند روز تولید مثل و افزایش آنها شروع خواهد شد .در استخرهای پرورش دافنی بهتر است در قسمتی از آن سایه بانی برای جمع شدن دافنی ها درست شود .کمی از آب استخر نیز باید هفته ای یکبار تعویض شود تا از غلیظ شدن آن جلوگیری شود .

2- سیکلوپس ها Cyclopses

در داخل استخر دافنی ها و اکثرا مخلوط به آنها سخت پوستان کوچک دیگری بنام سیکلو پس زندگی می کنند که اندازه آنها از دافنی ها کوچکتر و قد آنها کشیده تر است .حرکت آنها با جهش های متوالی و در یک خط راست انجام می گیرد .در فصل تخم ریزی اکثر ماده ها در طرفین بدن و در مجاورت دم دارای دو کیسه بزرگ تخم می باشند .برای تغذیه بچه ماهی ها ، باید سیکلوپسهای کوچکتر را با الک جدا کرد .
غذای اصلی آنها از فیتوپلانکتنها تشکیل می شود .سیکلوپسها بر خلاف دافنی ها فاقد آرواره مخصوص برای حمله به بدن بچه ماهی ها می باشند .با وجود این گاهی می توان سیکلوپس ها را چسبیده به بدن بچه ماهی ها مشاهده نمود .اکثرا در استخرهای کوچک پرورش دافنی ، سیکلوپس ها با رقابت غذایی ،کم کم باعث از بین بردن تراکم دافنی ها شده وخود جایگزین آنها می گردند .

3- آرتیما یا میگوی آب نیمه شور

یکی از بهترین غذاهای ماهی ها تزیینی، مخصوصاً بچه ماهی ها ، نوزاد آرتمیا است که یکی از سخت پوستان آبزی می باشد .تخم های بسیار ریزی آرتمیا که به آن برا ین شریمپ یا میگوی آبهای نیمه شور هم می گویند امروزه به صورت تجارتی تولید شده و در بسته های کوچک فروخته می شود .در ایران این آبزی به مقدار بسیار زیاد در دریاچه ارومیه ( رضاییه ) زندگی می کند و در واقع تنها حیوانی است که در این دریا زندگی می کند .در اواخربهار و در تابستان و پاییز می توان توده های تخم را به صورت شناور در قسمت شرقی و جنوب شرقی دریاچه مشاهده کرد .برای تغذیه آنها می توان مقدار کمی کاه تخمیر شده یا گیاه پوسیده را در داخل آب محتوی آنها قرار داد .انفوزوئرها و سایر مواد غذایی که از تخمیر این گیاهان تولید می شوند ، همچنین فیتوپلانکتن هایی که در اثر تابش نور در آب تولید می شوند غذای مناسبی برای نوزادهای آرتمیا می باشند .

4- کرم خاکی

کرم خاکی را بدون شک همه می شناسند .این همان کرمی است که در باغچه ها و در داخل خاک زندگی می کند و معمولا در مواقع بارندگی که آب موجود در خاک باغچه تجمع می کنند.این زیاد می شود از ترس خفه شدن خاک را ترک کرده و در اطراف باغچه کرم را کرم باران و برخی کرم باغچه می گویند و چون بعنوان طعمه برای صید ماهی با قلاب هم بکار می رود، عده ای دیگر به آن کرم ماهیگیری می گویند .طول آنها گاهی ممکن است تا 20 سانتیمتر هم برسد .هنگام جمع آوری آنها برای تغذیه ماهی ها باید از برداشتن کرمهای داخل توده های پهن که در اطراف آنها ترشحات زرد رنگ دیده می شود، خودداری شود چون حتی ماهی ها درشت وحشی هم از خوردن آنها امتناع می نمایند .برای این منظور می توان در یک قوطی حلبی یا حلب های کوچک نباتی حدود 15 تا 20 سانتیمتر خاک مرطوب ریخته و مقداری پوره سیب زمینی ، آرد ذرت یا آرد چاودار برای تغذیه آنها به خاک اضافه کرده و کرمها را مقداری برگ مرطوب افرا برای تغذیه آنها در روی خاک قرار داد .آکوآریوم فروشی ها می توانند این کرمها را جمع آوری و به علاقمندانی که حوصله یا وقت جمع آوری آنها را ندارند، بفروشند .

5- کرم سفید

این کرم که رنگ آن سفید شیری است و طول آن 15 می لیمتر یا بیشتر است از خویشاوندان کرم خاکی بوده و به بهترین وجه می توان آنها را در حد تجارتی تکثیر و تولید نمود .تکثیر و تولید آنها در شرایط نسبتا گرم و مرطوب تا حدودی آسان است .در حال حاضر فقط این کرم در کارگاه تکثیر و پرورش تاسماهیان شیلات ایران برای تغذیه نوزاد ماهیان خاویاری تکثیر می شود و تولید سالانه آن حدود 600 کیلوگرم یا بیشتر می باشد .برای تولید آن جعبه های مخصوص که عمق خاک آنها حدود 10 سانتیمتر است بکار می رود .
در پایان می توان توده کرم خالص را برداشت کرده و برای تغذیه ماهی ها بکار برد. کرمهای جدا شده می توانند چندین ساعت در حرارت معمولی یخچال زنده بمانند .در داخل آب آکوآریوم همه کرمها می توانند مدت چند ساعت زنده بمانند .برای تغذیه بچه ماهی ها باید کرمها را با تیغه چاقو تکه تکه کرد و در هر بار غذا دادن به ماهی ها باید به اندازه به آنها داده شود که پس از 15 دقیقه اثری از کرمها باقی نماند ، در غیر این صورت بخصوص در مواقعی که سنگریزه در کف آکوآریوم وجود دارد پوسیده شدن مازاد کرمها باعث آلوده شدن آب آکوآریوم می شود .

6- کرم توبی فکس

در آبهای کثیف و بخصوص در فاصله 600 تا 700 متری محل ریزش فاضلابهای خانگی و شهری ( نه صنعتی ) در آب رودخانه ها یا آبگیرها ، و گاهی در کناره استخرهای پرورش دافنی می توان قسمتهای زنگ زده ای مشاهده نمود که ابتدا بنظر می رسد توده دافنی باشند .این توده ها اکثرا کرم توبی فکس می باشند .این کرم دارای رنگ صورتی خاصی می باشد .برای نگهداری آن بصورت زنده می توان مقدار صید نشده را در داخل یک سطل زیر شیر آب قرار داده و بطور دائم مقدار کمی آب به داخل آن جریان داد .کرمها در این حالت بصورت توده ای در کف سطل باقی می مانند .هر چه درجات حرارت آب کمتر باشد زمان نگهداری آنها طولانی تر خواهد بود .معمولا در طول مدت سال می توان آنها را از مناطق طبیعی زندگیشان جمع آوری نمود .از دادن کرم های مرده به ماهی ها باید جدا خودداری کرد .
امروزه در کارخانه های سازنده غذای ماهی ها تزیینی به مقدار فراوان از این کرم تولید شده و پس از خشک کردن بصورت مکعبهایی در آورده و در بسته بندیهای خاص با قیمت مناسب در اختیار علاقه مندان قرار می دهند.

7- کرم قرمز

این کرم را که در کف استخرها و حوضچه های قدیمی و نیز در دریاچه ها و آبگیرها پیدا می شود اکثرا می شناسند .رنگ قرمز خونی و طول آن حدود 12 می لیمتر بوده و با حرکات منظم و به شکل 8 انگلیسی در آب شنا می کند .ماهی ها علاقه خاصی بخوردن آن دارند ولی گاهی دیده می شود که کرم بصورت هضم نشده توسط ماهی دفع می گردد .این کرم که به آن کرم خونی هم می گویند درگل و لای کف ، بخصوص روی چوبهای پوسیده کف آب نوعی لانه برای خود می سازد .



8 - کرمهای شیشه ای

در فصل زمستان در بسیاری از دریاچه ها و استخرها می توان با یک توری دستی مقدار زیادی کرمهای شفاف که به آنها کرم شیشه ای می گویند، صید نمود .این جانوران در واقع کرم نبوده بلکه نوزاد انواع مگسها هستند که طول آنها ممکن است تا 12 می لیمتر برسد .گاهی می توان هفته ها را در آب سرد زنده نگهداشت .ماهی ها معمولا علاقه خاصی بخوردن آنها دارند .

9- نوزاد پشه

تخم ریزی عده زیادی از انواع پشه ها در آب و بخصوص در گودالهایی که پس از بارندگی بوجود می آید انجام می گیرد .در آبی که دارای گیاهان پوسیده و برگهای مرده زیاد است تخم ریزی آنها بیشتر است .در بیشتر مناطق کشور بخصوص آبگیرها مردابها و گودالهای آب در شمال کشور ، گاهی می توان نوزاد سیاه رنگ حشرات را که تا حدودی کرم مانند بوده و دارای سر بزرگ و دم ایکس مانند است با تراکم بسیار زیاد مشاهده نمود .میانگین طول نوزادها 6 تا 7 می لیمتر است و معمولا در سطح آب شنا می کنند ولی هنگام ترسیدن بلافاصله به عمق آب فرو می روند .تراکم آنها گاهی بحدی است که باعث تیره شدن سطح آب می گردند .می توان آنها را بمقدار زیاد در یک سطل آب حمل و نقل نمود و برای اینکار احتیاجی به سرد کردن آب نیست .بنابراین جمع آوری و مصرف آنها به عنوان غذا نه تنها مورد توجه ماهی هاست، بلکه با اینکار می توان سالانه میلیونها پشه خونخوار را نیز از بین برد .

10- مگسها

انواع مگسها نیز لقمه مناسبی برای ماهی ها بزرگتر می باشند و اکثر ماهی ها علاقه خاصی بخوردن آنها نشان می دهند .برای جمع آوری آنها نباید از مواد شیمیایی مانند امشی و غیره استفاده کرد چون ممکن است باعث ناراحتی ماهی ها شود .از مصرف پشه های مرده و خشک شده باید خودداری کرد .

11- میگوی آب شیرین

اشخاصی که در دریای مازندران شنا کرده اند بخوبی این حیوان را که به آن گاماروس و به زبان محلی روش می گویند، می شناسند .در سواحل دریای مازندران دو نوع از آن به حد و فور یافت می شود و معمولا هنگام خارج شدن افراد از دریا ، این جانوران که در لبه آب و بین ماسه ها زندگی می کنند روی پای آنها دیده می شوند .علاوه بر دریای خزر نمونه هایی از آن را در بیشتر آبگیرهای داخلی می توان مشاهده نمود .طول آنها ممکن است تا 10 میلیمتر یا بیشتر هم برسد .این جانوران غذای بسیار مناسبی برای ماهی ها بزرگتر به حساب می آیند .برای جمع آوری آنها می توان مقداری از ماسه ها ی محتوی آنرا برداشته و با شستشو آنها را جدا نمود .معمولا بین آنها اندازه های مختلف یافت می شود ولی حتی کوچکترین آنها برای تغذیه بچه ماهی ها بزرگ می باشد .بنابراین باید فقط برای تغذیه ماهی ها بزرگتر مصرف گردد .حمل و نقل آنها به شهرها و نقاط دور از ساحل تا حدودی مشکل ولی غیر ممکن نیست .میگوی آب شیرین از غذاهای زنده مناسبی است که می تواند توسط آکوآریوم فروشیها در اختیار آکوآریوم دارها قرار گیرد .مثل هر غذای دیگر هرگز نباید بیش از حد از آنها به ماهی ها داده شود.



12– انفوزوئرها یا مژه داران

بدون شک مژه داران برای افراد عادی شناخته شده نیستند و اگر چه از گروه های خاصی از جانداران بسیار ریز تشکیل می گردند ، اما با وجود این پرورش دهندگان ماهی هر نوع جانور آبزی تک یاخته ریز را جزو آنها محسوب می نمایند .این کار از نظر علمی چندان صحیح نیست و برای مثال گروه بزرگ روتیفرها که توا م با انفوزوئرها دیده می شوند جزو آنها محسوب نمی شوند .
قد انفوزوئرها بسیار ریز و به اندازه ذرات گرد و خاک می باشد .بنابراین برای جمع آوری آنها باید تورهایی که چشمه آنها بسیار ریز است به کار روند .برای اینکار از پارچه هایی مانند موسیلن و مش مش می توان استفاده نمود .تورهای مخصوص جمع آوری فیتوپلانکتن ها در صورت موجود بودن مناسب ترین وسیله برای جمع آوری آنهاست .
حداکثر تراکم آنها در فصل بهار است ولی در سایر فصول و حتی زمستان هم یافت می شوند .برخی از گونه های آنها به صورت گروهی زندگی می کنند و معمولا با رنگ زنگ زدگی در سطح آب دیده می شوند .گاهی انفوزوئرها ممکن است بطور کامل روی بدن دافنیها را بپوشانند و دافنی را به صورت گویچه ای در آورند، با شستشوی این دافنیها در داخل الک می توان بخوبی آنها را جدا نمود .
انفوزوئرها غذای بسیار مناسبی برای نوزادها پس از جذب کیسه زرده می باشند .نوزادها اکثرا در این مرحله از زندگی توانایی خوردن دافنی های بسیار ریز را هم ندارند و انفوزوئرها به بهترین وجه می توانند غذای اولیه آنها را تشکیل دهند .

پرورش انفوزوئرها

گسترش و وفور انفوزوئرها بحدی است که اسپور ( نوعی تخم ) آنها در هوا و در هر جای کره زمین یافت می شود .اگر این اسپورها داخل آبی که دارای مواد غذایی پوسیده است بیفتند، به زودی تبدیل به انفوزوئر می گردند .با توجه به این موضوع می توان مقداری مواد غذایی پوسیده در داخل ظرف آب ریخته و آنرا در مجاورت هوا قرار داد و پس از چند روز اقدام به استحصال انفوزوئرها نمود .برای این منظور می توان یک یا دو برگ کاهو را زیر نور آفتاب یا روی رادیاتور شوفاژ خشک کرده و پس از خرد کردن آنرا روی سطح ظرف آب مورد نظر پاشید .می توان کاهو ، اسفناج و سایر برگها را بصورت خام نیز بکار برد ولی تا وقتی که این برگها بخوبی در داخل آب پوسیده و تخمیر نشوند ، رشد و نمو انفوزوئرها شروع نخواهد شد .حلزونها با خوردن گیاهان و دفع آنها بصورت نیمه هضم شده ، رشد و نمو انفوزوئرها را تسریع می نمایند .
روش دیگر تولید انفوزوئرها ریختن آب جوش روی علف خشک و نگهداری آن برای مدت چند روز می باشد .در این روش نیز می توان به مقدار زیاد از این غذای زنده برای نوزاد ماهی ها تهیه نمود .بدون شک درآکوآریومها آب و دیواره های داخلی آن چندان تمیز نیست مقداری انفوزوئر تولید می شود ولی میزان آن فقط برای تعداد کمی لارو کافی می باشد .
اگر بخواهیم تولید انفوزوئرها را در داخل آکوآریوم تکثیر ماهی که قرار است بزودی لارو در آن ظاهر شوند، افزایش دهیم ، می توان یک یا دو تکه کاهوی پوسیده در داخل آن قرار داد .با این کار نه تنها آب آکوآریوم خراب نخواهد شد ، بلکه به اندازه کافی غذای زنده ریز برای نوزادها تولید و تامین خواهد شد .بدون شک اگر کاهوی پوسیده زیادی در آکوآریوم ریخته شود ، باعث آلودگی آب آن و در نتیجه مرگ و می ر احتمالی نوزادها خواهد شد .
در آکوآریوم یا مخزن پرورش انفوزوئرها ، آب با افزایش رشد و نمو آنها رنگ کدر به خود می گیرد که برای زندگی لاروها نامساعد خواهد بود .تهویه آب باعث روشنتر شدن رنگ و از بین رفتن نسبی کدر بودن آب می شود ولی باز هم نباید لارو ماهی ها در داخل آنها قرار گیرد .برای تغذیه لاروها می توان روزی چند باریک یا دو لیوان آب محتوی انفوزوئرها را ( بسته به میزان آنها ) به داخل آکوآریوم محتوی آنها اضافه نمود .همچنین می توان در مواقع تغذیه ، مقداری از آنها را با توری مخصوص صید کرده و به لاروها داد ولی روش اول بهتر است .



غذاهای گیاهی
بعضی از انواع ماهی ها هستن که به غذاهای گیاهی برای سرحال بودن نیاز دارند به این ماهی ها باید بطور متناوب غذاهای گیاهی در کنار غذاهای دیگر داد ه شود. بهترین مکمل های غذایی گیاهی که بیشتر ماهی ها دوست دارند اسفناج و کاهو است . ماهی های زنده زا مثل مولی ها و دم شمشیری و یا سیلور دالر و گربه ماهی ها باید هر از گاهی با غذاهای گیاهی تغذیه شوند . بهتراست از برگهای مغز اسفناج یا کاهو ی نیم پزاستفاده شود .همچنین میتوان برگهای لطیف کاهو راخشک کرد و به صورت پودر شده به ماهی ها داد . بعضی انواع ماهی ها مثل سیلور شارک از نخود فرنگی پخته و پوست کنده نیز لذت میبرد . نوع آماده غذاهای گیاهی نیز در بازار وجود دارد که بصورت قرص بوده و برای ماهی ها مناسب است.

دفعات غذادهی

همانطور که می دانیم ماهی ها جانوران خونسردی هستند که شدت متابولیسم و سوخت وساز بدن آنها بستگی کامل به درجه حرارت محیط آنها ،یعنی آبی که در آن زندگی می کنند دارد .هرچه درجه حرارت آب بیشتر باشد ، تنفس سریعتر بوده و هضم غذا و پس دادن مازاد آن تندتر انجام می گیرد .البته گونه های مختلف ماهی ، افزایش درجه حرارت آب را تا حد مشخصی می توانند تحمل نمایند و اگر گرمای آب از آن حد افزایش یابد برعکس تنفس و تغذیه آنها کند و مختل گردیده و ممکن است باعث مرگ و می ر آنها گردد .هرچه درجه حرارت کاهش یابد ، به همان نسبت جذب غذا توسط ماهی کاهش یافته و در حد خاصی باعث امساک آن می گردد .
به طور کلی ماهی های آکوآریومی که در حرارت 25 درجه سانتیگراد ولع خاصی نسبت به خوردن غذا دارند ، در حرارت 22 درجه دارای اشتهای نسبتا خوبی بوده ولی در حرارت 19 درجه سانتیگراد علاقه ای بخوردن غذا نشان نمی دهند .در گرمای 27 درجه سانتیگراد نیز اشتها از میزان خود در حرارت 25 درجه کمتر خواهد شد .علت اصلی کاهش اشتها ، کمتر شدن اکسیژن محلول درآب در حرارت بالاتر می باشد .
به طور کلی به ماهی ها آکوآریومی باید روزانه دو وعده غذا داده شود .عده ای روزی یکبار به این ماهی ها غذا می دهند .این کار نه تنها رشد ونمو ماهی هارا مختل می نماید بلکه لذت غذا دادن به ماهی ها و لذت غذا خوردن توسط ماهی ها را نصف می کند .اگر شرایط طوری است که فقط روزانه یک وعده می توان به ماهی ها غذا داد ، حتما باید تغذیه آنها در صبح انجام گیرد .تغذیه در صبح ، هضم غذا را بخصوص در آکوآریومهای گیاهدار و در مجاورت نور ، آسانتر می سازد .هضم غذا هنگام شب که عملا تولید اکسیژن در داخل آکوآریوم کمتر و تولید گاز کربنیک بیشتر است، مشکلتر می باشد .
اگر بدلیلی مانند قطع شدن برق و غیره درجه حرارت آب ماهی ها تزیینی برای مدتی باید بین 19 تا 20 درجه سانتیگراد باشد ، روزانه باید فقط یکبار غذا به آنها ، آن هم صبحها داده شود .
تغذیه بچه ماهی ها و نوزادها کاملا با ماهی های بزرگتر فرق می کند .به لاروها باید هر ساعت یکبار غذا داد ولی دادن غذا فقط باید هنگام روز صورت گیرد .تغذیه بچه ماهی ها ممکن است هردو ساعت یکبار انجام گیرد .اگر غذای زنده مانند دافنی ، آرتمی ا یا سیکلوپس به ماهی ها داده می شود باید روزانه 5 بار به آنها را غذا داد .مقدار غذای زنده انواع یاد شده در هر دو وعده باید به اندازه ای باشد که پس از نیم ساعت اثری از آنها باقی نماند .

میزان غذادهی

میزان غذایی که باید هر بار به ماهی ها یک آکوآریوم داد بستگی کامل به درجه حرارت ، تعداد ماهی ها ، شرایط داخل آکوآریوم و میزان سلامت ماهی ها دارد .هر آکوآریوم دار بهتر است از طریق تجربه این میزان را خود مشخص نماید .به طور کلی مقدار غذایی که باید در هر وعده به ماهی ها داد باید به اندازه ای باشد که پس از 3 تا 5 دقیقه هیچگونه اثری از آن باقی نمانده و تمام آن توسط ماهی ها خورده شود .در چنین شرایطی نه تنها ماهی ها سالم خواهند ماند ، بلکه آب نیز همواره تمیز مانده و از حیف و میل غذا جلوگیری خواهد شد .در دمای 24 تا 27 درجه سانتی گراد اگر در شبانه روز دو بار به ماهی ها به روش فوق غذا داده شود و مقدار غذای مصرف شده در دو بار بدقت محاسبه گردد ، می توان این مقدار غذا را بجای دو بار ، در 3 یا 4 بار به ماهی ها داد .
از آنجا که غذای خشک پس از قرار گرفتن در آب مرطوب و متورم می شود ، هرگز نباید همه غذای یک وعده را یکباره به ماهی داد ، بلکه باید این مقدار کم کم و در مدت چند دقیقه به آنها داده شود .بهتر است غذای خشک قبل از دادن به ماهی ها مرطوب نشود زیرا ماهی ها بو و مزه آن را چندان دوست ندارند




تغذیه ماهی ها در فصول مختلف

بطور کلی اگر قسمتی از جیره غذایی ماهی ها را غذاهای زنده تشکیل می دهد ، تهیه و تامین آنها در فصل زمستان و گاهی اواخر پاییز مشکل می باشد .در چنین شرایطی یا باید نوع غذای زنده را تغییر داد و یا از غذاهای زنده ای که بصورت خشک و تجارتی تهیه می شود استفاده نمود .امروزه می توان انواع خشک شده کرم توبی فکس ، می گوی آب شیرین و حتی دافنی را خریداری نمود .اگر درجه حرارت آب با وجود بخاریهای ترمومتر دار به علت گرمتر یا سردتر بودن بیش از حد هوا در فصول مختلف تغییر کند ، باید میزان غذای داده شده در هر فصل با توجه به درجه حرارت آکوآریوم محاسبه گردد .



تغذیه هنگاه ترک طولانی مدت ماهی ها

اکثرا ممکن است افرادی که آکوآریوم دارند مجبور به تنها گذاشتن ماهی ها برای مدت کوتاه و یا طولانی گردند .اگر این زمان 3 تا 5 روز است هیچ اشکالی ندارد که به ماهی ها در این مدت اصولا غذایی داده نشود ، زیرا اگر ماهی ها بکسی سپرده شوند که نحوه غذا دادن به آنها را نداند ، ضرری که از تغذیه غیر صحیح آنها توسط فرد ناوارد حاصل می شود ، بمراتب بیشتر از ضرری است که از گرسنه ماندن آنها بوجود می آید .عده ای فکر می کنند که اگر ماهی یک یا دو روز گرسنه بماند خواهد مرد .این درست خلاف حقیقت است زیرا اگر همه شرایط دیگر محیط ماهی خوب باشد ولی فقط غذا در دسترس آن نباشد ، هفته ها ممکن است زنده بماند .وقتی ماهی ها را می خواهند از کشورهای تولیدکننده به سایر کشورها صادر کنند ، مراحل صدوراز آن کشور و ورود به کشور دیگر ممکن است چندین روز طول بکشد .بدون شک نه تنها هنگام حمل و نقل به آنها به هیچ وجه غذا داده نمی شود ، بلکه حداقل 24 ساعت قبل از پرواز نیز آنها را وادار به امساک می نمایند .بنابراین هیچگونه ترسی از گرسنه ماندن ماهی ها برای مدت 3 تا 5 روز نباید وجود داشته باشد .
اگر مدت زمان مسافرت و دور بودن از منزل از 5 روز تجاوز می کند ، بهتر است تغذیه ماهی ها به شخص آگاهی سپرده شود .در صورت نبودن فرد آگاه ، بهتر است به کسیکه این مسئولیت سپرده خواهد شد ، آموزش کافی داده شود و حتی از او خواسته شود که یکی دو بار در حضور صاحب آکوآریوم به ماهی ها غذا دهد .



نکاتی در مورد تغذیه نوزادها و بچه ماهی ها

در تکثیر ماهی ها تزیینی تغذیه نوزادها بزرگترین و مهمترین رل را بازی می کند .اکثرا دیده می شود که تکثیر برخی انواع ماهی ها با موفقیت انجام می شود ولی سه چهار روز پس از تکثیر تمام یا قسمت عمده ای از بچه ماهی ها خواهند مرد .
تخم ماهی ها مانند تخم مرغ دارای زرده بزرگی است که فقط قسمت بسیار کمی از آن صرف رشد و نمو جنین شده و قسمت عمده آن پس از تولد ، به صورت توده ای بنام کیسه زرده زیر شکم نوزاد چسبیده است .در چند روز اول بسته به نوع ماهی و درجه حرارت، نوزاد احتیاجی به غذا نداشته و تمام نیاز خود را از مواد غذایی کیسه زرده می گیرد.همین که دو سوم کیسه زرده جذب شد ، مرحله تغذیه مختلط شروع می شود که در آن ماهی برای رشد و نمو خود ، هم از غذای موجود در آب و هم از مانده ذخیره کیسه زرده استفاده می کند .پس از جذب شدن کامل مواد غذایی کیسه زرده ، تمام نیاز غذایی نوزاد باید از بیرون یعنی محیط اطراف او تامین گردد .
شروع تغذیه مختلط بحرانی ترین مرحله در تکثیر و پرورش ماهی ها است .اگر در این چند روز به نوزادها غذای خوب ، مناسب و کافی داده شود ماهی ها بخوبی رشد و نمو کرده و مقاومت آنها در برابر کم غذایی و بیماریهای بعدی زیاد خواهد شد .
بسته بندی ماهی و اندازه نوزاد ، نوع غذایی که باید داده شود متفاوت است .برای مثال نوزاد سیکلیدها اکثرا درشت هستند و تغذیه مختلط آنها را می توان با دافنی های بسیار ریز شروع کرد ، در صورتیکه در ماهی هایی که نوزادهای آنها کوچک است تغذیه با دافنی های ریز را باید ، یکی دو هفته پس از تولدشان شروع نمود .
بهترین غذا برای نوزاد ماهی ها هنگام شروع تغذیه مختلط انواع فیتوپلانکتنها و انفوزوئرها می باشند ( روش تولید انفوزوئرها یا مژه داران شرح داده شده است ) .
پلانکتن ها را می توان از استخرها یا آبگیرهایی که رنگ آب آنها سبز شده و فاقد آلودگی می باشند تامین نمود .برای این منظور می توان یک یا دو سطل آب سبز رنگ از یکی از منابع فوق برداشت کرده و روزی 3 تا 5 بار هر دفعه دو تا سه لیوان از آن داخل آکوآریوم ریخت .قبل از هر وعده تغذیه آنها با فیتوپلانکتن ها می توان بتعداد لیوانهایی که به آنها آب سبز داده می شود ، از آب آکوآریوم برداشت نمود تا جای کافی برای ریختن آب سبز وجود داشته باشد .همزمان با تکثیر ماهی ها باید اقدام به کشت انفوزوئرها نمود .هنگام تغذیه باید به طور متناوب آنها را با آب محتوی انفوزوئرها و آب سبز غذا داد .
در صورت عدم امکان تولید انفوزوئرها و تهیه آب سبز ، تغذیه اولیه نوزادها را می توان با زرده تخم مرغ انجام داد .برای این منظور باید تخم مرغ را به خوبی پخت تا زرده آن کاملا سفت شود .پس از آن باید زرده جدا شده و در یخچال قرار گیرد .تعدادی دستمال 15 × 15 سانتیمتر از تنذیب ( تنظیف) یا پارچه های مشابه آن درست کرده و در هر بار تغذیه مقداری از زرده تخم مرغ به درشتی یک نخود یا کوچکتر ( بسته به تراکم نوزادها ) را داخل دستمال گذاشته و چهار گوشه آنرا بالا آورد .پس ازخرد کردن زرده با انگشتها ، با فرو بردن دستمال در نقاط مختلف سطح آکوآریوم و بخصوص در محل تراکم نوزادها ، ذرات زرده در داخل آب پخش می شوند .مدت زمان فروبردن دستمال محتوی زرده در آب در هربار نباید از 3 ثانیه بیشتر باشد .باید حداکثر کوشش برای جلوگیری از آلوده شدن آب آکوآریوم از طریق مصرف زرده تخم مرغ زیادی باید بعمل آید .آلوده شدن آب ممکن است باعث مرگ و می ر نوزادها گردد .تغذیه با زرده تخم مرغ را می توان سه یا چهار روز ادامه داد .اگر انفوزوئرها ، آب سبز و زرده تخم مرغ بطور یک در میان به نوزادها داده شود ارزش بهتری خواهند داشت .
غذای زنده باید موقعی به نوزادها داده شود که قدرت گرفتن و خوردن آنها را داشته باشند .بدیهی است اگر دافنی یا سیکلوپس به آنها داده می شود باید ریزترین آنها با الک جدا شده و در هر بار تغذیه باندازه لازم و کافی به آنها داده شود .در صورت عدم امکان تهیه غذای زنده ، پس از اینکه نوزادها قادر به خوردن غذاهای آماده خرده شده گردیدند ، می توان آنها را با دو یا سه نوع از این غذاها بطور متناوب تغذیه نمود .
برخی از نوزادها دارای روش تغذیه خاصی هستند که در فصل مربوط به انواع ماهی های آکوآریومی به آنها اشاره گردیده است
 

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
بیماری در ماهیان آکواریوم

بيماريهاي عفوني، باكتريايي و ويروسي
همانطوري كه مي دانيد اين دسته از بيماريها داراي شاخه ها و ابعاد وسيعي هستند. سعي شده است، در اين قسمت به بيماريهايي كه بيشتر در آكواريوم رايج هستند و براي اكثر اكواريوم داران مشكل ايجاد كرده است پرداخته مي شود.

بيماريهاي عفوني، باكتريايي و ويروسي
همانطوري كه مي دانيد اين دسته از بيماريها داراي شاخه ها و ابعاد وسيعي هستند. سعي شده است، در اين قسمت به بيماريهايي كه بيشتر در آكواريوم رايج هستند و براي اكثر اكواريوم داران مشكل ايجاد كرده است پرداخته مي شود.
الف ـ بيماريهاي برانشي يا آبششي
بيماري برانشي كه معمولا بصورت برگشتن برانش از حالت عادي است و گاهي هم در زير برانش خونريزي مشاهده مي شود و برانش كاملا باز و قرمز و از حالت عادي خارج است در بين ماهيها ظاهر مي شود و همه گير است. اين بيماري بوسيله نوعي باكتري ايجاد مي شود كه معروف به قارچ آبشش است. در طول مراحل اوليه بيماري معمولا ماهيها علائمي را از خود نشان مي دهند. براي پي بردن به اينكه آيا ماهيها مبتلاء به اين بيماري شده اند يا خير احتياج به دقت و توجه به رفتار و حركات ماهي خواهد داشت كه بايد با دقت و توجه به اين قبيل ناراحتيها پي به وجود اين بيماري در بين ماهيها برده شود. زيرا طریقه شنا کردن ماهی بيمار تغيير مي كند و با سرعت به سطح اب مي آيد و بعد بي حس و آرام مي شود و در مراحل اوليه ماهي كاملا بي اشتها مي شود و ميل به غذا ندارد. اگر دراين مرحله آبششهاي ماهي را بررسي كنيد، خواهيد ديد كه آبششها متورم شده است كه در نتيجه بتدريج صفحات آبششي بهم چسبيده و سيخ سيخ گشته و رنگ آن پريده مي شود.
ماهيهاي بيمار به مرور زمان داراي آبششهاي كاملا باز مي شوند.
هرچه پیش مي رود بيماري شديدتر مي شود. بطوريكه تشكيلات كركي پنبه ايي مانند در دنبال و روي سرپوشهاي آبششي ظاهر مي شود. و اين تغييرات شديد ايجاد شده در آبششها تنفس ماهيها را مختل مي سازد و آنها بسختي قادرند تنفس كنند. و باعث مي شود به سطح آب بيايند و چنين تصور مي شود كه اكسيژن محلول درآب كم شده است و ماهيها شديدا دچار مشكل هستند و در خاتمه و ادامه روند و رشد اين بيماري تلفات ماهيها را همراه خواهد داشت.

طريقه پيشگيري از بروز و ايجاد بيماري آبششي يا برانشي

جلوگيري از ورود آلودگيهاي باكتريايي به آكواريوم تنها راه علاج است.
بهتر است هر وسيله اي كه وارد آكواريوم مي شود فاقد هر گونه آلودگي باشد.
انواع غذاهاي زنده كه از طبيعت صيد مي شوند و بدون توجه به آلودگي آنها و قبل از آنكه ضد عفوني شوند در اختيار ماهيها قرار مي گيرند. يكي از راههاي ورود باكتريها به آكواريوم مي باشد. همواره بايستي شرايط آب آكواريوم كاملا بهداشتي و تميز باشد و اكسيژن محلول درآب آكواريوم به حد كافي وجود داشته باشد. در صورت مشاهده آلودگي آب و يا كدر شدن بايد سريعا نسبت به تعويض آب آكواريوم اقدام شود. در مرحله اوليه براي پيشگيري مي توانيد چند روز از كپسول يا قرص كلرآمفنيكل به ازاي هر 10 ليتر آّب 250 ميلي گرم از كلرآمفنيكل را به آكواريوم اضافه كنيد و بعد از يك هفته قسمتی از آب را تعویض کنید مشكل كاملا برطرف خواهد شد.
طريقه درمان بيماري آبششي يا برانشي

مقداري آب را در داخل ظرف مناسب ميريزيم و به ازاي هر 10 ليتر آب 500 ميلي گرم كلر آمفنيكل به آن اضافه مي كنيم و ماهيها را بمدت 24 ساعت در اين محلول حمام مي دهيم چنانچه در اين مدت آب بيش از حد كدر شد بايستي قسمتي از آن را عوض كنيد و دوباره دارو اضافه كنيد. اكسيژن و دماي آب هم كنترل شود. بعد از تمام شدن حمام ماهيها، بايد آنها را به آكواريوم تميز و آماده انتقال دهيم در اينصورت بيماري كاملا درمان شده است.
چنانچه بيماري پيشرفت كرده باشد و بصورت حاد در آمده باشد بهتر است بمدت يك هفته و هر روز در دو نوبت همراه غذاي ماهيها به ازاي هر 100 گرم غذا يك كپسول 500 ميلي گرم كلرآمفنيكل را مخلوط كنيد و به ماهيها بخورانيد. تا درمان كامل صورت بپذيرد. در اين شيوه دقت كنيد تمام نكات بهداشتي و اصول صحيح نكهداري و زنجيره مراقبتهاي ويژه آكواريوم بايد رعايت كامل شود. البته دوز داروی مورد استفاده به سایز ماهی هم بستگی خواهد داشت .

ب ـ بيماري استسقاء يا آب آوردگي شکم و بدن ماهي

اين بيماري ماهيها را در سنين مختلف آلوده و مبتلا مي سازد و همه گيري بسيار شديدي دارد. معمولا علت آن وارد كردن ماهي آلوده مي باشد.
اولين نشانه ای كه در ماهي ظاهر مي شودخونريزي در پوست و عضلات و اندامهاي داخلي است و سپس چون روده ها و صفاق در داخل بدن متورم مي شوند بنظر مي رسد كه شكم ماهي بزرگ شده است و معمولا فلسهاي ماهي هم برمي گردد. كه با علائم استسقاء توأم مي شود. شيوه پيشگيري و درمان مشابه بيماري برگشتن برانشي است كه در قسمت قبل توضيح داده شد. ضمنا به جز كلرآمفنيكل از انواع آنتي بيوتيكهاي ديگر هم براي درمان مي توانيد استفاده كنيد.

ج ـ بيماري دم خوره يا پوسيدگي باله ها

نوعي ميكروب باعث ريختن باله ها و فاسد شدن آنها مي شود و در اين بيماري باله هاي شنا و دمي ماهيها دچار تغييرات مي شوند و گاهي هم از بين مي روند.
در مرحله اوليه خط سفيد كم و بيش واضح در طول لبه هاي خارجي باله شنا ظاهر مي شود و تدريجا به سمت قاعده آن پيش مي رود و كم كم قسمتهايي از لبه خارجي باله شنا را از بين مي برد و شعاعهاي آن لخت مي شود و در آخر خود آنها كه از نوعي ميكروب تشكيل شده اند از بين مي روند. و در انتها زخمي روي بدن ماهي باقي مي گذارند كه در مرحله بعد اين محل مورد هجوم اجرام ريزبيني ديگر مانند قارچها قرار مي گيرند و تا سر حد مرگ ماهي پيش مي روند.
علت بروز ميكروب كه باعث گنديدگي باله ها مي شود، در شرايط غير بهداشتي آكواريوم و يا ضعيف بودن ماهيها سريعتر ظاهر مي شود. بنا بر اين اگر شرايط آكواريوم مرتب باشد، در مرحله اوليه خيلي سريع اين بيماري را مي توانيد ريشه كن كنيد. در غير اينصورت در مراحل بعدي براي مقابله با اين بيماري، بايد علاوه بر ايجاد يك شرايط كاملا بهداشتي و يا داشتن يك رژيم غذايي مناسب بايد از روش درمان كه ذكر مي شود استفاده كنيد.
خوشبختانه بعد از برطرف شدن بيماري باله ها شروع به رشد مي كنند و شكل ماهي به حالت اول برمي گردد.

طريقه پيشگيري از بروز بيماري دم خوره يا پوسيدگي باله ها

براي پيشگيري از بروز بيماري دم خوره بايد در مرحله اول از ورود ماهيها ي آلوده به آكواريوم جلوگيري بعمل آوريد. چنانچه ماهي جديدي را مي خواهيد وارد آكواريوم نمائيد به لب باله هاي او نگاه كنيد چنانچه هاله ايي سفيد رنگ روي ‌آن قرار دارد بايد قرنطينه كنيد و آنرا جداگانه معالجه كنيد و پس از آنكه به سلامت او اطمينان پيدا كرديد وارد آكواريوم نمائيد. اين بيماري واگيردار است و خيلي زود در بين ماهيها شايع خواهد شد و اگر دقت و سرعت نداشته باشيد در كمتر از سه روز تمام ماهيهاي شما به اين بيماري مبتلا مي شوند و بعد از آن تلفات شروع خواهد شد و همچنان پيشروي ادامه خواهد يافت تا اينكه هيچ ماهي زنده نخواهند ماند. هر ماهي سالم ديگري هم در اين محيط قرار دهيد به سرنوشت ماهيهاي تلف شده دچار خواهد شد و انتشار اين بيماري بيشتر از طريقه جابجايي ماهي آلوده صورت مي گيرد. چنانچه شرايط آب آكواريوم همواره با دقت بررسي شود و نكات بهداشتي و اكسيژن آب همواره مورد توجه قرار بگيرد اين بيماري خيلي دير ظاهر مي شود.
در واقع براي پيشگيري علاوه بر كنترل و رعايت زنجيره هاي مراقبتهاي ويژه بايد در هفته يكبار قسمتي از آب آكواريوم تعويض شود. و بعد از تعويض آب به ازاي هر 150 ليتر آب آكواريوم يك عدد كپسول آموكسي سيلين 500 ميلي گرم اضافه نمود و براي هر 50 ليتر آب آكواريوم يك قاشق غذا خوري نمك اضافه شود. پس از اطمينان كامل از برطرف شدن ميكروب بيماري دم خوره قسمتي از آب را تعويض كنيد. و همه چيز را بحالت عادي و مرتب و منظم برگردانيد.

طريقه درمان بيماري دم خوره يا پوسيدگي باله ها

روش اول: مي توانيد يك كپسول آموكسي سيلين500 ميلي گرمي را با 50 گرم غذا مخلوط كنيد و به مدت 9 روز در هر روز دو نوبت به ماهيها بخورانيد.
روش دوم : مي توانيد يك كپسول آموكسي سيلين 500 ميلي گرم را به ازاي هر 150 ليتر آب آكواريوم در هر 8 ساعت يكبار به آكواريوم وارد كنيد. و سه روز متوالي تكرار كنيد. بعد از اتمام و خوب شدن بيماري نصف آب آكواريوم را تعويض كنيد. بعد از آن ماهيها رو به سلامت مي روند و باله هايشان مجددا شروع به رشد مي كند. براي جلوگيري از رشد احتمالي قارچها بر روي زخمها و محلهاي عفونت بهتر است به ازاي هر 30 ليتر آب آكواريوم يك قاشق غذا خوري نمك اضافه كنيد و مقداري داروي ضد قارچ به آب آكواريوم اضافه كنيد و تمام شرايط آكواريوم را با دقت كنترل كنيد و بررسي كنيد و نكات بهداشتي و بخصوص وضعيت اكسيژن آب آكواريوم را همواره مورد توجه قرار دهيد.

بيماريهای انگلي داخل و خارج بدن

الف ـ بيماريهاي انگلي داخل بدن

اغلب انگلهاي داخل بدن هيچگونه علائم ظاهري ندارند. ظاهر بيماري جنبه هاي خاص و مشخصي ندارد. بيشتر ماهيهايي كه در فضاي باز و استخرهاي پرورشي كه از آبهاي جاري استفاده مي كنند به اين بيماريها مبتلا مي شوند. از روي ظاهر اندامها و بدن و حركات ماهي هيچ مشخصه ايي را نمي توان بررسي كرد تا بتوان به وجود بيماري انگل داخل بدن ماهي پي برد. تنها راه علاج اين است كه اولين ماهي كه تلف شد سريعا براي تشخيص بيماري و بررسي آزمايشگاهي و میکروسکپی اقدام نمود و با توجه به نوع بيماري و انگل موجود در داخل اندامهاي بدن ماهي داروي لازم جهت درمان مورد استفاده قرار بگيرد.

ب ـ بيماريهاي انگلي خارج بدن

انگلهاي خارج بدن به شكلها و رنگهاي متفاوت در روي تمام قسمتهاي بدن ماهي ظاهر مي شوند و معمولا با نفوذ در زير پوست بدن ماهي باعث ضعيف شدن آنها مي شوند. بطور كلي براي از بين بردن انگلها مي توانيد از انواع داروها استفاده كنيد. 1- داروي متيلن آبي 2- مالاشيت گرين 3- آكري فلاوين 4- پرمنگنات پتاسيم 5- سولفات مس 6- نمك از جمله داروهايي هستند كه مورد استفاده قرار مي گيرند. و براي هر انگل مقدار دارو و مدت زماني كه ماهي در دارو قرار مي گيرد بايد مورد توجه قرار بگيرد و همواره اكسيژن محلول در آب بايد باندازه كافي باشد. در اين قسمت راه كارهاي عملي و كاربردي براي درمان انواع بيماريهاي انگلي خارج بدن بررسي خواهد شد.

ـ انگل سفيدك معروف به ايك ICH

بيماري سفيدك در تمام ماهيها ظاهر مي شود. شكل انگل شبيه دانه هاي شكر است كه در تمام قسمتهاي بدن ماهي مشاهده مي گردد.
تراكم ماهي و انتقال اين انگل بداخل ماهيها - تغيير سريع درجه حرارت آب آكواريوم - شوک و استرس باعث رشد و آلوده شدن ماهيها به اين انگل است. ماهي مبتلا در روي بدنش لكه هاي نقطه مانند سفيدي مشاهده مي شود و با سرعت شنا مي كند و خود را به كف و اشياء داخل آكواريوم مي مالد و ناراحت بنظر مي رسد. با پيشرفت اين بيماري تمام ماهيها مبتلا مي شوند. انگل به زير پوست ماهي نفوذ مي كند و باعث ضعيف شدن ماهي مي شود و شرايط زندگي براي ماهيها نامساعد مي گردد كه در نتيجه باعث مرگ ماهيها خواهد شد.

طريقه پيشگيري از بروز بيماري انگل سفيدك

در هنگام خريد ماهي جديد دقت كنيد اين انگل در روي بدن ماهي نباشد. ماهي جديد را بطور جداگانه سه روز قرنطينه كنيد. چنانچه از وجود انگل سفيدك كاملا مطمئن شديد كه روي بدن ماهي ظاهر نشده است در آن موقع مي توانيد ماهي جديد را در آكواريوم رها سازيد.
از تغييرات سريع درجه حرارت آب آكواريوم كه اغلب در مواقع خراب شدن بخاري و يا باز بودن درب آكواريوم صورت مي گيرد جلوگيري بعمل آوريد.
از تراكم و تجمع ماهي زياد در آكواريوم خودداري كنيد.
سعی کنید در حال تعویض آب و یا بررسی آکواریوم به ماههیا شوک و استرس وارد ننمائید .

طريقه درمان بيماري انگل سفيدك

الف ـ داروي ضد سفيدك كه در فروشگاههاي آكواريوم عرضه مي شود را تهيه نمائيد و طبق دستورالعمل آن به داخل آب آكواريوم بريزيد.
ب ـ درجه حرارت آب را بايد 3درجه سانتيگراد بيشتر گرم كنيد. اگر درجه حرارت آب آكواريوم شما 25درجه سانتيگراد مي باشد بايد بتدريج 3درجه سانتيگراد گرمتر كنيد و به 28درجه سانتيگراد برسانيد.
ج ـ در اين مواقع چون ماهيها بي ميل و بي اشتها به غذا هستند بهتر است به آنها غذاهاي زنده داده شود.
د ـ به ازاي هر 30 ليتر آب آكواريوم يك قاشق غذا خوري نمك اضافه كنيد.
معمولا بعد از يك هفته كه در آب آكواريوم داروي ضد سفيدك و نمك باشد انگل از بدن ماهي جدا خواهد شد بهتر است ماهيها را به يك مكان كه از قبل ضدعفوني و آماده ساخته ايد منتقل كنيد
و تمام وسايل و لوازم و آكواريوم را كاملا ضدعفوني كنيد تا از رشد دوباره انگل جلوگيري بعمل آيد. چنانچه شرايط آكواريوم نامناسب باشد انگل در كف آكواريوم باقي مي ماند و خيلي زود دوباره به سراغ ماهيها خواهد آمد و در اين چرخه مبارزه بين انگل و ماهي اگر شما انگل را نابود نكنيد و در آكواريوم ريشه كن نشود انگل پيروز خواهد شد و تا نابودي تمام ماهيها پيشروي خواهد كرد. و هر ماهي سالم ديگري هم به چنين آكواريومي وارد كنيد، مبتلا خواهد شد و در نهايت تلف مي شود.
دراکثر موارد افزایش دمای آب به مرور تا ۳۲ درجه برای ۳ روز متوالی موجب بهبود کامل ماهیها خواهدشد .
 

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
نشانه هايي از بيماري ماهي ها



۱-ماهی در سطح آب شنا می کند.
2- ماهی در گوشه و کناره های آکواریم آرام و بدون حرکت و گاهی هم بصورت نامتعادل شنا می کند.
3- ماهی از آکواریم به بیرون می پرد، در اینصورت باید برای بقیه ماهیها اقدامات لازم انجام شود و روی آکواریم را پوشاند.
4- ماهی به دور خود می چرخد.
5- ماهی اشتهای خود را برای خوردن غذا از دست می دهد.
6- ماهی تعادل و انرژی خود را برای شنا کردن از دست می دهد و شل و لس می شود.
7- قسمتهایی از بدن ماهی بی رنگ می شود.
8- بیماریهای حاصل از سوء تغذیه ، کمبود مواد غذایی و ویتامین ها باعث رنگ پریدگی، انحنای کمر و ستون فقرات بدن ماهی را به همراه خواهد داشت.
9- ریختن باله ها و فاسد شدن اندامهای بدن ماهی که اغلب سریعاً موجب مرگ ماهی خواهد، که باید برای بقیه ماهیها سریعاً اقدامات لازم بعمل آید.
10- برگشتن برانشی و آبشش از حالت عادی و گاهی خونریزی زیر جلد برانشی که اغلب درمان ندارد و بیشتر از وضع نامساعد و نامطلوب بودن آن حاصل می شود.
11- آب آوردگی بدن ماهی که استسقاء گفته می شود.
12- بیرون زدن چشم از حدقه .
13- ماهی بدن را به کف و وسایل داخل آکواریم می خراشد.
14- بروز لکه های سفید، خاکستری ، آبی و سیاه در روی اندامهای بدن ماهی،
15- ظهور تاول، زخم و جوش متورم در سطح بدن ماهی .
16- دهان ماهی قرمز می شود و مقداری از آن بسته می شود و ماهی قادر نیست به خوبی تنفس کند.
17- باله های ماهی سیخ و به حالت خشک در می آید.
18- در زیر جلد بدن ماهی خونریزی بصورت رگهای قرمز ظاهر می شود.
19- انگلهای مختلف در روی قسمت های مختلف بدن ماهی آویزان می شود.
20- توده های قارچ بصورت پنبه ای در روی خراشیدگی ها ، زخمها و حتی تخم ماهیها ظاهر می شود.
21- ایجاد حبابهای ریز در زیر پوست بدن ماهی .
22- سفید شدن تخمها.
23- جذب نشدن کیسه زرده لاروهایی که تازه از تخم در آمده اند.
24- انحنای کمر لاروها و تلفات سریع لاورها بعد از بیرون آمدن از تخم.
25- نرمی و انحنای استخوانها.
26- عقب و جلو رفتن ماهی .
27- سخت شدن شکم ماهی ماده که دیگر قادر به رها ساختن تخمهایش نیست.
28- وارد شدن مواد شیمیایی بداخل آب آکواریم مانند حشره کشها، مواد رنگی که اغلب باعث مرگ ماهیها خواهد شد.
29- بیماریهای حاصل از کمبود اکسیژن محلول در آب آکواریم .
30- بیماریهای حاصل از وجود گازهای مضر چون گاز کلر در آب آکواریم.
هر کدام از عوامل فوق می تواند سرآغاز و شروع انواع بیماریهای ماهیهای آکورایمی باشد
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
معرفی جامع غذاهای ماهیان آکواریومی

معرفی جامع غذاهای ماهیان آکواریومی

عرفی جامع غذاهای ماهیان آکواریومی
بهر حال تفاوتهاي بيشماري ميان ماهيان وجود دارد. از جمله اين تمايزها ميتوان به ساختارهاي متفاوت دهان ماهي ها اشاره كرد كه در پي تفاوهتهاي نحوه و نوع تغذيه آنها ايجاد شده است.
به عنوان مثال دهان ماهيان شكارگر در طول دوران طوري تكامل يافته كه بتوانند طعمه هاي نسبتا بزرگ را بدام انداخته و ببلعند. اين نوع از ماهيان معمولا طعمه را از سر آن گرفته و درسته فرو ميدهند.
برخي ماهي ها از همنوعان خود نيز تغذيه ميكنند مانند اسكار. اين ماهي در صورت شكار طعمه صرفنظر از نوع و اندازه آن را ميبلعد. البته اين عادت بد در برخي موارد هنگام بلعيدن لقمه ايي بسيار بزرگتر از دهانش حتي منجر به مرگ آن نيز ميشود!
برخي از ماهي ها دندان دارند و برخي فاقد دندان هستند. مثلا پيرانها( Piranha ) از روش بريدن و قطع كردن استفاده ميكنند از طرف ديگر پاكو( Pacu ) ?كه از خانواده همين ماهيست داراي دندانهاييست كه توان شكستن ميوها را نيز دارد.
به استثناي روش شكار و بلعيدن غذا بطور كلي نحوه گوارش? و هضم غذا در ماهيان يكسان است. همانطور كه بعدا بيشتر توضيح خواهم داد بعضي ماهي ها معده و روده هاي بزرگي دارند كه به همان اندازه توانايي هضم مقداري زيادي غذا را در هر وعده دارند و برخي ديگر همچون ****** وماهي Angel ?شكم كوچكي دارند بنابراين به همان نسبت بايد وعده هاي غذايي آنها بيشتر و در انداره هاي كوچكتر باشد.
غذاي بلعيده شده از معده به روده ها ميرود جاييكه عمل گوارش كامل شده و مواد غذايي جذب بدن ميشوند. نمكهاي صفرايي كه توسط كبد توليد شده اند در كيسه صفرا ذخيره شده و باعث خنثي شدن اسيد معده و حل شدن چربيها ميشوند. وجود برخي از اسيدها براي جذب ويتامينها ضروري است بهمين خاطر براي جلوگيري از آسيب ديدن كبد ماهي بايد از دادن ويتامين بدون اين اسيدها خودداري كرد. لوزالمعده نيز توليد آنزيمهايي ميكند كه باعث شكسته و جذب شدن كربوهيدراتها ميشوند.??
مواد غذايي و فوايد آنها
پروتئينها و مواد انرژي زا: پروتئينها از جمله مواد اصلي و ضروري براي رشد ماهيها هستند و بطور كلي قسمت بيشتر وزن آنها را تشكيل ميدهند اما در تهيه برنامه رژيم غذايي مناسب براي بيشتر ماهيها لزومي ندارد كه پروتئينها را در درجه اول اهميت قرار دهيم.
از طرف ديگر پروتئينها خود داراي تركيباتي چون آمينو اسيدها هستند كه در بدن ماهي از آنها براي ساختن آنزيمها و بافتهاي جديد استفاده ميشود. با اين وجود درجه نياز ماهي به پروتئينها و طبعا اهميت آنها در طي رشد و تكامل ساختار بدن ماهيها با توجه به منبع و شكل آماده سازي غذا متفاوت است. طبق تحقيقات به عمل آمده اكنون ميدانيم كه ماهيهاي ديگر و بطور كلي غذاهاي دريايي بهترين نوع غذا براي ماهيهاي آكواريمي هستند چراكه آمينو اسيدهاي موجود در آنها براحتي هضم و جذب ميشوند. به ياد داشته باشيد كه غذاهايي كه در درجه حرارت بالا تهيه شده اند خواص غذايي خود را از دست داده اند زيرا در آمينو اسيدها بر اثر گرماي زياد با مواد ديگر تركيب ميشوند و ديگر براحتي قابل جذب نخواهند بود.
ساختار بيولوژيكي ماهيها كارايي بسيار بالايي در تبديل غذا به بافتها دارد بهمين خاطر است كه ماهيها نسبت به ديگر حيوانات براي رشد به غذاي كمتري نياز دارند. بنابراين زياد غذا دادن به ماهي نتنها به هدر دادن منابع مالي و زماني است بلكه باعث آلودگي و كاهش كيفيت آب آكواريمها نيز خواهد شد. اين مسئله و استفاده بيرويه از مواد و داروهاي شيميايي بويژه بر اي كساني كه از ماهيهاي نواحي گرمسير استوايي نگهداري ميكنند حائض اهميت است.
پروتئين براي نوزاد ماهيها?????
نوزاد از تخم در آمده ماهي بسرعت رشد ميكند و به همان نسبت نياز به وعده هاي غذايي سرشار از پروتئينها و مواد معدني دارد. در زيستگاه وحشي آنها در طبيعت پروتئينها بطور خالص تقريبا 50 درصد وعده هاي غذايي آنها را تشكيل ميدهد. پس ما بايد سعي كنيم تا در زيستگاه مصنوعي آنها - يعني آكواريمها -? نيز اين مواد را در غذاي آنها بگنجانيم. هرچقدر كه ماهي از نظر سني و حجمي بزرگتر ميشود نياز آن به پروتئين كمتر ميشود بطوري كه 35 تا 40 درصد پروتين (در هر وعده)? براي ماهيهاي جوان بالغ كافي است.
چربيها و اسيدهاي چرب
وظيفه اصلي چربيها توليد انرژي براي فعاليتهاي عضلاني است تا پروتئينها صرف رشد بدني ماهي شوند گرچه كربوهيدراتها نيز ميتوانند به جاي چربيها عمل كنند. اگر رژيم غذايي مناسب براي ماهي تهيه شود بطوري كه انرژي لازم به آن برسد بدون چاق شدن ، ماهي رشد كامل خود را هم خواهد كرد. بخصوص كه ماهيهاي آكواريمي استعداد بيشتري براي چاق شدن دارند زيرا براي بدست آوردن غذا انرژي زيادي صرف نميكنند.
رنگدانه هاي كاروتنويد
رنگدانه هاي كارتنويد كه در چربي حل ميشوند (كاروتين و زانتوفيليس) باعث رنگ بخشيدن به پوست ، گوشت و تخمهاي بسياري از ماهيها هستند. من مقاله اي خواندم كه حاكي از اهميت ويژه غذايي اين رنگدانه ها نيز بود.
حتي يكي از عوامل كه در بقاي تخمهاي لقاء يافته و خارج شدن لارو از آنها تاثير دارد تمركز همين ذرات در نطفه تخم و رژيم غذايي ماهي ماده قبل از تخم ريزي است. همچنين ذرات كاروتنويد بنوعي وظيفه محافظت از غشاء بسيار نازك و ديگر قسمتهاي حساس تخمها را دارند. فراموش نكنيد كه در صورت وجود رنگدانه هاي كاروتنويد در غذاي ماهي بايد مقدار ويتامين E و آنتي اكسيدان ها را نيز افزايش داد.
?نكته اساسي ديگري در ضمينه غذاي ماهي بايد به آن توجه كرد اينست كه مقدار نامناسب برخي از مواد معدني و آمينو اسيدها و ويتامينها در برنامه غذايي ماهي ميتواند منجر به بروز آب مرواريد و در نهايت كوري ماهي شود كه مشكل بسياري از علاقه مندان به نگهداري ****** است. آنها معمولا شكايت ميكنند كه حاله سفيد ابر مانندي بر روي چشم ماهي ظاهر شده و غالبا آنرا اشتباها نوعي انگل تصور ميكنند و سعي ميكنند كه آنرا با داروها و آنتي بيوتيكهاي مختلف درمان كنند. در صورتي كه حاله سفيد همان آب مرواريد است كه بر اثر سوء تغذيه ايجاد شده.
در آخر بايد بگويم نمونه يك برنامه غذايي متنوع و مقوي كه كليه مواد مورد نياز ماهي را به آن ميرساند ميتواند شامل مواد زير باشد:
ميگوي آب شور ، گوشت تازه ماهي بصورت ريز ريز شده ، جلبكهاي دريايي ، گوشت قلب گاو كه چربيها و رگها و اضافات آن كاملا جدا شده باشند. همچنين اضافه كردن سبزيجات به غذاي آماده سودمند خواهد بود.

براي داشتن ماهي اي سالم و تندرست تغذيه صحيح و مكفي همان اندازه اهميت دارد كه كيفيت آب در سلامت آن موثر است.غذاهای خشک و آماده :
http://vb.*********.com/f/tetraf.jpg
این غذاها بطور معمول در همه آکواریوم فروشی ها فروخته میشه . معروف ترین اونها پولکی هست که در رنگهای مختلفی عرضه میشه . نکته ای که باید بدونین این هست که ترکیب اصلی تمام این غذاها یکی هست و رنگها نباید شما رو گول بزنه که رنگ قرمز یا سبز متفاوت هستن با هم و یا ارزش تغذیه ای اونها متفاوته . این غذاها مناسب برای ماهی هایی هستن که در سطح آب و لایه های میانی شنا میکنن و زیاد نباید به ماهی ها داده بشه . مثل ماهی های زنده زا , گوپی ها و مولی ها و دم شمشیری ها و ماهی های همه چیز خواری مثل ماهی های طلایی . ترکیب اصلی این غذا از پودر ماهی و تخم مرغ و آرد جو هست و فقط شکم سیر کنه برای ماهی ها و ارزش غذایی چندانی نداره مخصوصن انواع ایرانی اونها . اما در بین این غذاها غذای تترا هست ( تصوير بالا ) که بهترین غذای خشک ماهی های آکواریوم به حساب میاد هم از نظر مواد غذایی خیلی مغذیه و هم اینکه حاوی آنتی بیوتیک هست و مانع از بیمار شدن ماهی ها میشه . در ساخت این غذا از حرارت ملایم استفاده شده و همچنین ویتامینهای مورد نیاز برای ماهی ها هم بهش اضافه شده . ترکیب اصلی اون از گوشت و جلبک ها و میگو و صدف و انواع ویتامینها و اسیدهای چرب هست و برای تمام انواع ماهی ها یک غذای ایده آل به حساب میاد.انواع دیگه غذاهای خشک که برای ماهی ها خیلی خوبه میشه از مغز میگو یا آگارآگار نام برد . این غذا بصورت پودر و به رنگ نارنجی تیره فروخته میشه و باعث پر رنگ شدن و سر حال شدن ماهی ها و تولید مثل بیشتر و بهتر اونها میشه . از این غذا هفته ای فقط یکبار باید استفاده بشه و در واقع یک غذای مکمل و تقویتی هست . با تشکر از

کرم فشرده یا کرم توبیفکس Tubifex هم یکی از غذاهای خوب برای ماهی هاست . این غذا بصورت مکعب مربع های کوچک درست شده و کرم های ریز رو بصورت فشرده و خشک شده در آوردن و موقع غذا دادن با دست باید اونها رو تکه کرد و به ماهی ها داد . هفته ای دو بار مناسبه برای ماهی ها چون چربی این غذا زیاده و باعث چاق شدن ماهی ها میشه .

کرم خونی یا Bloody Worm خشک شده هم غذای خیلی خوبی برای بیشتر ماهی هاست و ماهی ها علاقه زیادی به خوردن اون دارن . پروتئین و فیبر این غذا به نسبت غذاهای دیگه بالاتره . این غذا در واقع لارو نوعی پشه بنام Chironomid هست که به رنگ قرمزه و اصطلاحن بهش کرم خونی گفته میشه .


گرانول ها
غذای خشک متداول بعدی , گرانول ها هستن که غذایی مناسب برای ماهی های بزرگ و ماهی های همه چیز خوار و ماهی هایی هستن که در عمق آب زندگی میکنن مثل گربه ماهی ها و ماهی های طلایی . این غذاها بخاطر سنگین بودن به کف آکواریوم فرو میرن و ماهی های کف آبی از اونها تغذیه میکنن . ترکیب این غذاها اغلب از دل گاو و اسفناج چرخ کرده و آرد سویا هست که بصورت خشک عرضه میشه و ارزش غذایی نسبتن خوبی داره اما دائم نباید به ماهی ها داده بشه چون موجب چاقی ماهی ها میشه .

 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
غذاهای منجمد :
بخش اصلی غذاهای ماهی رو تشکیل میده . معروفترین این غذاها کرم خونی منجمد هست که بصورت بسته های 24 تایی در بازار فروخته میشه و بصورت قرص های مکعبی شکل از لاروهای ریز و قرمز رنگ یخ زده هست که مملو از پروئین هستن . این غذا برای تمام انواع ماهی ها عمومیت و ضرورت داره و هفته ای 4 بار پیشنهاد میشه و در سلامت و رشد ماهی ها واقعن موثره و تمام ماهی ها این غذا رو با ولع عجیبی میخورن . البته نوع خشک این غذا هم هست اما نوع منجمد اون برتری داره به نوع خشک .
- نوع متداول و عمومی غذاهای منجمد دست ساز که آکواریومیست های حرفه ای تهیه میکنن , مخلوطی شامل میگوی گوشتی یا میگوی معمولی خوراکی و دل گاو یا گوسفند و اسفناج و سبوس گندم و ژلاتین هست که یک غذای ایده آل برای تمام ماهی های آکواریومی و مخصوصن ماهی های گوشتخوار به حساب میاد . حتا میشه این غذا رو بطور دائم به ماهی ها داد و غذای خشک رو حذف کرد . تمام ماهی های آکواریوم این غذا رو دوست دارن و میخورن . طرز تهیه اون به این صورت هست که :
مواد لازم :
- دل گاو یک عدد یا دل گوسفند 4 عدد .
- برگ مغز اسفناج نیم پز شده 100 گرم .
- میگوی گوشتی خوراکی 4 عدد .
- سبوس گندم و آرد سویا 4 , مجموعن قاشق غذا خوری .
- ژلاتین خوراکی مخصوص شیرینی پزی , یک ورق یا 2 قاشق غذاخوری پودر شده .
- پودر سیر , پنج گرم .
طرز تهیه :
گوشت لخم دل گاو یا گوسفند که قبلن رگ و چربی های اونو کامل گرفتین به همراه میگو که قبلن پاک کردین و شستین و مقداری برگهای مغز اسفناج که ساقه هاش رو قبلن جدا کردین و دور ریختین و به مدت 5 دقیقه در مقدار خیلی کمی آب پختین , در چرخ گوشت , چرخ میکنین . بهتره این مواد له نشن و بافتهاشون زیاد له نشه چون ماهی ها اونها رو بهتر میخورن . حالا آرد سویا و سبوس گندم رو به مخلوط گوشت اضافه کرده و خوب به هم میزنیم . یک ورق ژلاتین یا 2 قاشق غذاخوری پودر ژلاتین رو در مقدار کمی آب جوش حل میکنیم و بعد از کمی سرد شدن به مخلوط اضافه میکنیم و خوب قاطی میکنیم و بعد اونو روی کیسه فریزری پهن میکنیم به نازکی لواشک و در فریزر قرار میدیم . هر بار موقع غذا دادن به ماهی ها , به مقدار مورد نیاز جدا میکنیم و به ماهی ها میدیم . بهتره قبل از دادن به ماهی ها یک قطره مولتی ویتامین که از داروخونه تهیه کردین هم روی اون وعده غذایی بچ***********ن . این غذا رشد و سلامت ماهی ها رو به شکل عجیبی بالا میبره و بهترین غذا برای ماهی ها به حساب میاد ولی باید اونقدری داده بشه که سریع خورده بشه و در کف آکواریوم باقی نمونه و باعث آلودگی آب نشه . میشه کمی هم به این غذا پودر سیر اضافه کرد .
- غذای منجمد بعدی ماهی کیلکا هست . این ماهی ها رو در بسته بندی های آماده از فروشگاه های پروتئینی میتونید تهیه کنید و مورد مصرف اون فقط برای ماهی های گوشتخوار مثل اسکار و پیرانا هست که به صورت تکه های کوچک باید خرد کرد و به ماهی ها داد .

- غذاهای زنده : غذاهایی هستن که ماهی ها اونها رو شکار میکنن و یا باید عمل آوری یا زنده بشن . این غذاها انواع مختلقی دارن :


طرز تهیه آرتمیا : معروف ترین نوع غذاهای زنده که آکواریومیست های حرفه ای برای غذا دادن به ماهی و یا پرورش بچه ماهی ها و لارو ماهی ها ازش استفاده میکنن , میگوی نمکی یا آرتمیا یا تخم میگو یا ناپلیوس هست . آرتمیا خرچنگ کوچکی هست که بیشتر از 4 میلیمتر نیست و در آبهای خیلی شور زندگی میکنه و در ایران هم در دریاچه ارومیه ساکنه و صادرات تخم میگوی آرتمیا که به نام Urmiana معروف هست , سود خیلی سرشاری داره و هر کیلو از اون در بازارهای جهانی چند صد دلار قیمت داره . تخم میگو , خیلی ریز و به رنگ قهوه ای روشن هست و نکته جالبش اینه که بصورت خشک و پودر هست و سالها میشه اونو نگهداشت . قبل از مصرف باید اونو عمل آورد یا زنده یا Hatch کرد . برای اینکار به لوازمی نیاز دارین و همچنین مخزنی به نام Incubator ! طرز تهیه انکوباتور به روش بسیار ساده رو در زیر می نویسم . ابتدا لوازم مورد نیاز :
- بخاری اتوماتیک .
- سنگ هوا .
- بطری آب معدنی به رنگ شفاف یک و نیم تا 2 لیتری .
- نمک طعام یُد دار یا نمک خالص دریایی 15 تا 20 گرم معادل یک قاشق و نیم غذا خوری .
- آب جوشانده و سرد شده .
- یک pH سنج برای تعیین pH 8.5 .
- یک شلنگ به طول یکمتر .
- پمپ هوای کوچک .
- لامپ کم مصرف از نوع مهتابی یا لامپ مهتابی کوچک .
- چسب آکواریوم برای آب بندی لوله ها .
در شکل زیر Cyst های میگوی آرتمیا یا کیست های اون رو میتونید مشاهده کنید . سمت راست در اندازه معمولی و سمت چپ بزرگ شده توسط میکروسکپ .
ابتدا بطری آب معدنی رو کاملن شسته و با آب داغ ضد عفونی میکنید . بعد اونو وارونه میکنید و انتهای اونو میبرید و دور می اندازید . حالا وسط درب بطری رو بوسیله میخ داغ سوراخ میکنید و شلنگ هوا رو از داخلش عبور میدین . معمولن شلنگ هوا باید به اندازه یک تا 2 سانتیمتر در داخل بطری قرار بگیره . حالا با کمک چسب آکواریم شلنگ و درب بطری رو آب بندی میکنید و صبر میکنید تا کاملن خشک بشه و بعد مقداری آب داخل بطری میریزین و امتحان میکنید تا ببینید نشتی میده با نه ؟ حالا انتهای بطری رو از طرفین بوسیله میخ داغ دو سوراخ کوچک میکنید و ازش طنابی عبور میدین و اونو بعنوان حلقه نگهدارنده ظرف قرار میدین و ظرف رو بوسیله اون بصورت وارونه آویزون میکنید .
نمک طعام رو با آب مخلوط میکنید و در مخزن میریزید و توسط pH سنج اونو اندازه گیری میکنید و میزان اونو روی 8.5 قرار میدید . حالا به مدت 2 ساعت پمپ هوا رو روشن میکنید تا نمک کاملن با آب مخلوط بشه و آب هم از اکسیژن غنی . بعد از دو ساعت بخاری رو روی دمای 28 درجه تنظیم میکنید و داخل ظرف قرار میدین و مهتابی رو هم روشن میکنید بطوریکه ظرفتون بطور کامل روشن بشه و عمل انکوباسیون آغاز میشه ! اهمیت نور دهی برای این هست که حتا از اولین ساعت های خیس خوردن تخم ها , تابش نور باعث شکفتگی بیشتر و سریعتر تخم ها میشه ! بعد از 5 تا 10 ساعت جریان هوا رو قطع میکنید و صبر میکنید تا جریان آب آروم بشه . حالا تخم هایی که عمل نیومدن یا فاسد شدن , روی سطح آب قرار میگیرن . با یه توری ریز اونها رو میتونید از سطح آب جمع کنید و دوباره پمپ هوا رو روشن کنید . بعد از 20 تا 36 ساعت میگوها از تخم در میان و شروع به شنا کردن میکنن . اندازه اونها کمتر از یک میلیمتر هست .
در این موقع با قطع جریان هوا و ته نشین شدن پوسته ها , بوسیله پیپت و یا سرنگ میتونید به راحتی نوزادان میگو رو جمع آوری کنید . بهترین روش این هست که ظرف رو در کنار منبع نور قرار بدین بطوریکه نیمی از ظرف تاریک باشه و نیم دیگه روشن . نوزادان میگو به سمت نور جذب میشن و به راحتی میتونید اونها رو بگیرید . نکته مهم در تغذیه از آرتمیا این هست که برای لارو ماهی ها نوزادان باید حتمن تازه باشن و نباید بیش از 30 ساعت از شکفتن اونها گذشته باشه چون هم سخت تر میشن و هم ارزش غذاییشون کمتر میشه ! عوامل مهمی که در شکفتن بیشتر تعداد تخمها اثر میذاره ثابت بودن دما و اکسیژن آب و خالص بودن نمک و مقدار اون در حد 15 تا 20ppt و نور دهی مناسب و همچنین نوع تخم هاست .


 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
طرز تهیه انفوزوئر :
انفوزوئرها موجودات تک سلولی و جزو تاژکداران هستن که برای پرورش و تغذیه نوزادان بعضی از انواع ماهی ها که قادر به تغذیه از غذاهای متداول نیستن مثل گورامی ها , مفیده . چون بعضی از انواع نوزادان ماهی به صورت لارو هستن و نمیتونن تا مدتی از غذاهای زنده و یا خشک تغذیه کنن و بهتره به اونها انفوزوئر داده بشه . برای تهیه انفوزوئر کافیه یک ظرف شیشه ای رو از آب پر کنین و جلوی پنجره و در مقابل تابش نور مستقیم خورشید قرار بدین و چند تکه کاه گندم در داخل آب بندازین . بعد از چند روز موجودات ذره بینی بسیار ریزی در آب پیدا میشن که بهترین غذای لاروهای ماهی ها به حساب میان .

- ماهی های زنده , بعنوان بخش دیگه ای از غذاهای زنده بکار برده میشن مخصوصن برای ماهی های گوشتخوار . استفاده از گوپی های وحشی یا کامبوزیا یا ماهی های ریز و کوچک رودخونه ای متداول ترین غذاهای زنده هستن .

نکته !! بعضی آکواریومیست ها تعداد زیادی ماهی ریز رو در آکواریوم ماهی های گوشتخوار میریزن که این اشتباه بزرگیه ! چون تعدادی از اونها خورده میشن و باقی توسط ماهی ها کشته و زخمی میشن و باعث خراب شدن و فساد آب و ایجاد بیماری میشه ! بهتره هر بار فقط چند عدد ماهی در آب بریزید .


- دافنی :
دافنی ها موجودات ریز بی مهره ای هستن که در آب های راکد و استخر پارکها و هر جایی که آب وجود داشته باشه دیده میشن مخصوصن بیشتر در فصل گرما . کافیه با یک تور پارچه ای خیلی ریز اونها رو شکار کنین . پرورش دافنی ها هم خیلی ساده ست و توی یک ظرف شیشه ای آب , مقداری کود حیوانی و یا عصاره گیاهان آبی رو میریزن و دافنی ها سریع زیاد میشن . هر چند تغذیه از دافنی این اواخر منسوخ شده چون هم باعث بیماری روده ای در ماهی ها میشه و هم ممکنه ناقل انگل به ماهی باشه !


- کرم های خاکی :
هم جزو غذاهای مورد علاقه بیشتر ماهی ها و مخصوصن ماهی های گوشتخوار هستن . بهتره کرم های خاکی کوچک رو انتخاب کنین تا کرم درشتی رو با قیچی خرد کنین . قبل از تغذیه با کرم خوبه بدنشون رو زیر شیر آب بشورید و بعد لای یک پارچه تمیز در یخچال به مدت 24 ساعت قرار بدین و بعد برای تغذیه ماهی بکار ببرین .
غذاهای گیاهی :
بعضی از انواع ماهی ها هستن که به غذاهای گیاهی برای سرحال بودن نیاز دارن ! به این ماهی ها باید بطور متناوب غذاهای گیاهی در کنار غذاهای دیگه داد . بهترین مکمل های غذایی گیاهی که بیشتر ماهی ها دوست دارن اسفناج و کاهو هست . ماهی های زنده زا مثل مولی ها و دم شمشیری و یا سیلور دالر و گربه ماهی ها باید هر از گاهی با غذاهای گیاهی تغذیه بشن . بهتره از برگهای مغز اسفناج استفاده بشه و اونها رو نیم پز کرد و بعد به ماهی ها داد . همینطور کاهو رو هم میتونید نیم پز کنید و به ماهی ها بدین و یا برگهای لطیف کاهو رو خشک کنید و به صورت پودر شده به ماهی ها بدین . بعضی انواع ماهی ها مثل سیلور شارک از نخود فرنگی پخته و پوست کنده لذت میبرن و هفته ای یکبار خوبه بهش داده بشه ! اما نوع آماده غذاهای گیاهی هم در بازار وجود داره که بصورت قرص هست و خیلی برای ماهی ها مناسبه . میتونین روزانه 2 تا 3 قرص رو استفاده کنید برای شادابی ماهی ها . این قرص ها حاوی جلبک و ویتامینهای مورد نیاز ماهی های گیاهخوار هستن .
در کل برنامه غذایی ای که باید برای ماهی ها بکار برد خوبه متنوع باشه ! یعنی در طول هفته باید از چندین نوع غذا استفاده کنید تا ماهی ها همیشه سلامت و شاداب باشن . بهتره در هفته فقط 2 تا 3 وعده از غذای خشک استفاده کنید و باقی وعده ها رو از غذای منجمد یا زنده . یکروز در هفته حتمن باید به ماهی ها گرسنگی بدین . این برای تمام ماهی ها یک امر واجبه . گرسنگی یکروزه برای ماهی ها مانع از بیمار شدن و چاقی و جمع شدن چربی در کبد شون میشه . البته به استثناء بچه ماهی ها !!!! یعنی 6 روز هفته رو به ماهی ها غذا بدین به این صورت که یکروز غذای خشک , فردا غذای منجمد پس فردا غذای خشک یا زنده و دوباره منجمد و آخر هفته هم گرسنگی ! در موقع غذا دادن به ماهی ها باید توجه کنید که به اندازه و کم به ماهی ها غذا بدین . آکواریومیست های حرفه ای روزانه یکبار به ماهی ها غذا میدن و اونقدری میدن که غذا در عرض 3 – 4 دقیقه خورده بشه و چیزی باقی نمونه . بهتره ماهی ها قبل از سیر شدن بطور کامل غذاشون تموم بشه تا همیشه شاداب بمونن . اگر از غذا دادن به ماهی ها لذت میبرین بهتره در روز 2 وعده بهشون غذا بدین اما در وعده های کم . دقت کنید که زیاد غذا دادن باعث خورده نشدن غذا و جمع شدن در کف آکواریوم میشه و باعث ایجاد گاز متان و آمونیاک میشه و آب رو فاسد میکنه . پس توجه کنید غذا دادن ماهی ها رو به دست افراد نا آگاه نسپارید و از غذا دادن زیاد خودداری کنید . اگر میبینین ماهی ها نوع خاصی ار غذا رو نمیخورن , غذا رو عوض کنین .
-------------------------------------------------------------------------------------------------
غذا های زنده:عموما" این نوع غذاها شامل جانداران زنده ای هستند که به دلیل کیفیت بالایی که دارند به همان صورت زنده مورد مصرف ماهی ها قرار میگیرند این غذا ها دارای دامنه ی بسیار گسترده ای هستند ومنشاء گیاهی وجانوری را در بر میگیرند وبه دو بخش غذا های زنده ی گیاهی وغذاهای زنده ی جانوری تقسیم میشوند همچنین این غذا ها را میتوان از نظر منشاءمکانی نیز تقسیم بندی کرد که به دو بخش غذاهای زنده ی آبزی وغذاهای زنده ی خاکزی تقسیم میشوند.دسته ی اول همانطور که از نامشان پیداست منشاء آنها آب است ودسته ی دوم منشاء آنها محیط های خشکی است. در یک دسته بندی کلی میتوان جانوران آبزی مورد مصرف ماهیها را به پنج دسته تقسیم بندی کرد 1_روتیفرها 2_ کرمها :که بهترین آنها توبیفکس میباشد3_ نرم تنان4_ سخت پوستان 5_ حشرات .اکنون به برخی از نمونه های غذا های زنده ی آبزی که در میان آکواریوم داران رایج است میپردازم .1- آرتمیا 2- انفوزوئرها3- پشه ولارو پشه 4- کرم توبیفکس5- کک آبی یا دافنی6-کرم خونی 7- سیکلوپس8- روتیفر9- کرم شیشه ای.

آرتمیا:
کوچکترین میگوی آب شور است که تخم آن به صورت گشوده شده یا کپسول زدایی شده مورد مصرف ماهی ها قرار میگیرد که یکی از بهترین وباکیفیت ترین غذا هاست .

نحوه ی تهیه:
تخم آرتمیا را میتوانید به صورت معمولی با رنگ قهوه ای به راحتی از مغازه های آکواریومی تهیه کنید .همانطور که گفته شد تخم آرتمیا را باید به صورت گشوده شده مورد استفاده قرار دهید برای تخم گشایی باید آنها را در آبی با شوری 20 تا 30 قسمت در 1000 در دمای 24 تا26 درجه ی سانتی گراد قرار دهید .توصیه میشود برای این کار از یک بطری ودر صورت حجم بالای تخم ها از ظروف بزرگتر استفاده شود.هوا دهی به وسیله ی سنگهای هوا ضروری است پس از 48 یا 24 ساعت تخم های گشوده شده ی ریزی را خواهید دید. این نوع تخم های میگو برای بچه ماهی های ریز ویا گونه های کوچکی همچون تتراها مناسب است .

انفوزوئرها:
جانداران تک سلولی ویژه ی تغذیه ی لاروهای بسیار ریزی هستند که حتی نمیتوانند از تخم آرتمیا نیز تغذیه کنند مانند داینوها وتتراها .

نحوه ی تهیه:
به راحتی میتوانید آنها را در آبهای دارای مواد عالی سریعا" یافت کنید انفوزوئرها به روش تقسیم دو تایی افزایش می یا بند. وجود مواد عالی وتابش نور خورشید الزامی است .

پشه ولارو پشه :
پشه ها اگر چه از موجودات خاکزی به شمار میروند اما برای تولید مثل نیازمند محیط های آبی هستند .

نحوه ی تهیه :
در اطراف محیط ها ی آبی یافت میشوند ووابستگی مستقیمی به این نوع محیط ها دارند همچنین میتوانید آن ها رادر آبهای راکد وبدون تلاطم ویا حتی گودالهای کوچک آب نیز پیدا کنید افرادی که قصد استفاده از لارو پشه را دارند باید توجه داشته باشند که پیش از آنکه این لاروها به پنج میلیمتر برسند اقدام به صید آنها کنند .

کرم توبیفکس:
کرمهای قرمز رنگ نخی شکلی هستند .

نحوه ی تهیه :
در آبهای راکدوآلوده ی مملوء از مواد عالی حاصله از فاضلابها با بسترهای ماسه ای ویا گلی ویا در رودخانه های کم آب باتلاقی یافت میشوند گونه ی مورد مصرف این نوع کرمها
tubifex rivulorumاست که سه تا سه و نیم سانتی متر طول دارد .حتما" قبل از مصرف به خوبی آنها را با آب شیر شست و شو دهید.

کرم خونی:
/نحوه ی تهیه.این کرمها را به راحتی در آبهای راکدی همانند برکه ها یا گودالهای کوچک میتوانید پیدا کنید همچنین میتوانید آنها را در حوضهای منازل قدیمی به راحتی مشاهده کنید حتما" آنها را به خوبی با آب شست وشو دهید .

کرم شیشه ای :
این کرمها دارای جثه ی بزرگی هستند به همین دلیل قبل از استفاده به خوبی با آب شست وشو داده و قطعه قطعه کرده وفقط برای ماهی های بزرگ ودرشت گوشتخوار مورد استفاده قرار دهید .

کک آبی یا دافنی:
به راحتی از طبیعت قابل تهیه بوده وهمچنین در منازل به راحتی تکثیر و پرورش میشود.

نحوه ی تهیه :
برای تکثیر آنها جهت مصارف آکواریومهای خانگی یک ظرف پلاستیکی را که شفاف باشد از آب پر کرده ویک عدد برگ کاهو در آن قرار دهید وتکه سنگی جهت قرار گرفتن کامل برگ کاهودر آب قرار داده.قرار دادن سنگ هوا ضروری است .درجه ی حرارت باید 20تا 15 درجه ی سانتی گراد باشد.توجه داشته باشید که در هر هفته فقط 2یا 3وعده ی غذایی ماهی ها را شامل میشود زیرا استفاده ی بیش از اندازه از این غذاباعث شل شدن مدفوع و سفید شدن آن میگردد.

سیکلوپس:
طولشان حدودا" 3 میلیمتر است وجزء سخت پوستان به شمار می آیند همچنین از فیتوپلانکتونهاوزئوپلانکتو نها تغذیه میکند.

نحوه تهیه:
در اوایل بهار درآبهای راکد و آلوده همانند باتلاقها دیده میشود.

روتیفرها :
موجوداتی هستند پرسلولی که غذای بسیار خوبی محصوب میشوند .

نحوه ی تهیه:
مقداری آب جوشیده را در ظرف بزرگی که حاوی مقداری علف خشک ویا کاه میباشد بریزید وچند روز به همان صورت باقی گذارید بعد از چند روز تعداد زیادی از این موجوداترا خواهید دید .

{{{اکنون به معرفی دو نوع از غذا های زنده ی خاکزی میپردازیم}}}
1-کرم خاکی:
نحوه ی تهیه : به راحتی از بستر گلها ویا توده های کود گیاهی جمع آوری میشود پس از شست و شو با آب میتوانید به صورت تکه های بزرگ برا ماهی های درشت ومولد استفاده کنیم یا به صورت ریز ریز شده برای ماهی های کوچکتر مورد استفاده قرار دهید از مصرف کرم های مرده که به احتمال زیاد توسط آفتکش کشته شده اند جدا" خودداری کنید .

2- کرم سفید:
کرم های نخی شکل سفیدی به طول 2تا3 سانتی متر هستند که در خاک کود زندگی کرده وبه راحتی قابل تکثیر میباشند . پرورش این کرم ها در کشور ما در کارگاه شهید بهشتی واقع در کنار سد سنگر در نزدیکی شهر رشت برای تغذیه نوزاد ماهیان مورد استفاده قرار میگیرد تجارت جهانی این کرم نشان دهنده ی ارزش بالای غذایی آنهاست .

نحوه ی تهیه:
جعبه های چوبی به ارتفاع 7تا 10 سانتی متر از خاک حاوی نیمی کود گیاهی ونیمی خاک اره به صورت مخلوط پر کنید و در پوشی جهت تامین رطوبت خاک تهیه کنید مولدین تهیه شده را در جعبه قرار داده ودما را در 18 تا 20 درجه ی سانتی گراد قرار دهید. غذای مطلوب برای آنها سیب زمینی و هویج و آرد گندم است .مواد غذایی آماده شده را پس از پختن سرد کرده ودر جعبه بریزید برای شکار آنها از همی روش تغذیه استفاده کنید این کرم ها نسبتبه گرما حساس ونسبت به سرما مقاوم اند.
<<<غذا های غیر زنده >>>

این نوع غذا ها اگرچه نام غیر زنده را با خود به همراه دارند اما منشا" گیاهی وجانوری را دارا میباشند.شامل:
پودر-پلت-غرص-گرانول یا دانه دانه-پولکی یا پوسته ای وانواع دیگر را نیز شامل میشود.این غذا ها خود به دوگروه غذا های خشک و غذا های مرطوب تقسیم بندی میشوند و گروه سومی نیز به نام نیمه مرطوب وجود دارد به هر حال در یک دسته بندی دقیق سه گروه را میتوان دید .1-غذا های خشک:درصد آب موجود در این غذاها کمتر از 15 درصد میباشد 2-غذا های مرطوب : همانطور که از نامشان پیدا است آب زیادی با خود به همراه دارند وبه صورت آبکی وآب دار مورد مصرف ماهیان قرار میگیرند درصد وزنی آب موجود در این غذاها 50 تا 60 درصد است .غذا های نیمه مرطوب:این غذاها دارای 30 تا50 درصد آب میباشند ونمیتوان آنها را جزء غذاهای خشک یا مرطوب به حساب آورد.

نکات مهم:
همانطور که گفته شد تمامی غذاهای غیر زنده منشاء گیاهی یا جانوری دارند که شما به عنوان یک آکواریم دار باید به آن توجه کنیداین است که چه غذایی با چه منشاء یی برای چه نوع ماهی مورد مصرف قرار میدهید مسلما"شما نمیتوانید یک غذای خشک با منشاء گیاهی را برای ماهی های گوشتخوار مورد استفاده قرار دهید همچنین به درصد مواد غذایی تشکیل دهنده ی این نوع غذاها توجه کنید بسته به جثه ی ماهی هایتان اندازه ی ذرات غذا مهم میباشد هر شکلی از این غذاها دارای درجه بندی از نظر اندازه است نکته ی قابل توجه دیگر زمان غوطه وری غذاهای خشک میباشد این غذاها پس از لحظاتی که در سطح آب قرار میگیرند به سرعت ته نشین میشوند در این زمان مواد غذایی با منشاء جانوری پس از دقایقی که در کف مخزن قرار گرفته تغییر رنگ داده وسفید میشوند ودیگر جذابیتی برای ماهی هایتان ندارد .نکته ی بسیار مهم دیگر در مورد غذاهای خشک تاریخ تولید وانقضای آنها میباشدزیرا اگر تاریخ انقضای آنها گذشته باشد باعث ایجاد بیماری های ویروسی وقارچی میگردد .
رژیم های غذایی:
رژیم های غذایی ماهیان به سه دسته تقسیم میشود:

1-ماهی های گوشتخوار
2-ماهی های گیاه خوار
3-ماهی های همه چیز خوار.

ماهی های گوشتخوار:
به ماهی هایی گفته میشود که دوست دارند از مواد گوشتی و پروتئینی استفاده کنند وباید غذای مورد استفاده ی آنها دارای 20تا30 درصد پروتئین باشدمانند ماهی های سیچلاید-اسکار-نایف و... نکته ی قابل توجه در مورد ماهی های گوشتخوار روده های کوتاه آنها است ودر نتیجه فرصت و اجازه ی تولید ویتامینها را به باکتری های داخل دستگاه گوارش ماهی را نمیدهد بنابر این باید مواد غذایی از نظر پروتئین وویتامین غنی باشند .
ماهی های گیاه خوار:
ماهیان گیاه خوار ماهیانی با تمایل به تغذیه از رژیم های غذایی سرشار از مواد گیاهی میباشند . مانند گلدفیش ها-گورامی ها -پنکوسی ها و... دقت داشته باشید که درصد هیدرات کربن یا قند در رژیمهای غذایی این ماهی ها بالاتر میباشد .
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
ماهی های همه چیز خوار:
به ماهی هایی گفته میشود که دارای رژیم غذایی مشخصی نیستند مانندکت فیشها-کوریدوراسهاولوچ ها از این دسته اندواز جلبک هاوگیاهان عالی آبزی ویا پس مانده های غذایی با منشاء جانوری وهمچنین غذا های دانه ای و... تغذیه میکنند.
البته توجه داشته باشید که اگر به ماهی گیاه خوار گفته میشودیا گوشتخوار نباید تصور کرد که فقط آن ماهی از مواد گیاهی یا مواد گوشتی تغذیه میکندمسلما"واژه ی گیاه خوار یا گوشتخوار مبین آن است که این ماهی رژیم های غذایی گیاهی یا گوشتی را ترجیح میدهد .به هنگام تغذیه توجه به سن وجثه ی ماهی از اهمیت بسیار ویژه ای برخوردار است برای مثال یک ماهی در ابتدا ی مرحله ی لاروی از فیتوپلانکتون ها که یک غذای گیاهی است تغذیه میکنند ودر مراحل بعدی رشد رژیم های غذایی به سایر موجودات آبزی کوچک و بزرگ ویا حتی گیاهان عالی آبزی قابل تغییر خواهد بود همچنین توجه به رفتار های تغذیه ای از اهمیت بالایی برخوردار است شناخت هر چه بیشتر رفتارهای تغذیه ای به سلامت ماهی هایتان کمک خوبی خواهد کرد در واقع شما باید رفتارهای تغذیه ای ماهی هایتان در طبیعت ودر آکواریوم مورد بررسی قرار دهید.گرچه شاید بسیاری از غذا های طبیعی مورد استفاده ی ماهی ها درطبیعت در مخازن آکواریومی در دسترسشان نباشد اما شناخت شما از عادت غذایی ماهی در انتخاب درست غذا کمک شایانی خواهد کرد وقتی شما بدانید که یک ماهی در طبیعت بیشتر از حشرات تغذیه میکند مسلما" در رژیم غذایی آنها در آکواریوم غذا های زنده را از این نوع انتخاب کرده ویا غذاهای خشکی را که منشاء جانوری با درصد پروتئین بالا داشته باشند تهیه خواهید نمود .علاوه بر موارد مطرح شده توجه به سطوح تغذیه ای ماهی های موجود در آکواریومتان نیز بسیار پر اهمیت است برخی ماهی ها تمایل به تغذیه از سطح آب دارند بعضی دیگر ترجیح میدهند که غذای خود را از میان آب بدست آورندوگونه هایی نیز به تغذیه از کف علاقه مندند . اگر ماهی های شما از دسته ی اول باشند انتخاب کرم ها وظروف ویژه در جهت در سطح نگه داشتن آنها بهترین گزینه خواهد بود .

نکات مهم:
اگر کمی دقت کنید متوجه خواهید شد که ماهی هایتان هر روز در موعدی که شما در روزهای پیش به آنها غذا میداده اید درست در گوشه ای که مواد غذایی را برایشان می ریخته اید تجمع کرده وانتظار دریافت غذا را دارند همچنین دفعات و میزان غذا دهی روزانه از نکات قابل توجه میباشد برای مثال تغذیه در مراحل لاروی باید با دفعات بسیار و میزان کم صورت پذیرد اما در صورتی که این مسئله برای ماهی های درشت ومولد برعکس خواهد شد و به دو بار در روز ویا حتی یک بار کاهش خواهد یافت تغذیه ی ماهیان باید با مقدار غذایی اندک وتکرار ان به دفعات طی روز طوری که ماهی ها غذا را ظرف چند دقیقه کاملا" با اشتها بخورند بسیار سودمند تر از آن است که غذا دهی را روزی یک بار با مقدار زیادی ماده ی غذایی صرف آنکه وقت چندانی برای رسیدگی به آکواریوم خود ندارید بسیار مضر خواهد بود زیرا تغذیه ی بیش از حد باعث عدم هضم وجذب ماده ی غذایی که بیش از مقدار مورد نیاز بوده شده و آن مستقیما" بدون هضم وجذب ماده ی غذایی که بیش از مقدار مورد نیاز بوده شده و آن مستقیما" بدون هضم وجذب از دستگاه گوارش دفع میگردد حال بها توجه به تمامی مطالب ذکر شده این خود شما هستید که با توجه به در دسترس بودن چه نوع ماده ی غذایی فرمول یک جیره ی غذایی مناسب را تهیه کنید.
اما یک فرمول غذایی توصیه شده برای تمامی ماهیان آکواریومی وجود دارد وبسیاری از افراد آن را مورد استفاده قرار میدهند :

دل گاو:60 درصد - میگوی گوشتی :25 درصد -اسفناج پخته :15 درصد -قطره ی ب-کمپلکس که به راحتی از داروخانه ها قابل تهیه میباشد 5قطره در 50 گرم غذا .
نحوه ی تهیه:
دل گاو را پس از پاک کردن چربی ها به خوبی خورد کرده و سپس با سایر مواد مخلوط نمایید توجه به این نکته ضروری است که قطره ی ب-کمپلکس را پیش از تغذیه به ماهی ها به غذا بیافزایید زیرا این قطره خاصیت خود را در فریزر از دست میدهد.

منبع: www.aquapersia.blogfa.com
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
راهنمای خرید ماهی های آکواریومی

راهنمای خرید ماهی های آکواریومی


بعد از شفاف شدن آکواریوم , میتونید به خرید ماهی اقدام کنید ! اما قبل از هر چیز باید بدونید که چه نوع ماهی ای رو میخواهید نگهداری کنین .
برای خرید ماهی نکات مهمی رو باید در نظر بگیرید :

هرگز از ماهی فروشیهای کثیف یا بی اعتبار ماهی نخرید .
ماهی هایی رو انتخاب کنید که با هم سازگاری داشته باشن چه از نظر همزیستی و چه از نظر نحوه پرورش و تغذیه و خصوصیات رفتاری . برای نمونه نمیتونید ماهی گوشتخوار بخرید و در کنار ماهی گیاه خوار قرار بدید . و یا ماهی کم تحرک بخرید و در کنار ماهی های پر تحرک و مهاجم قرار بدین . ماهی سرد آبی بخرید و در کنار ماهی های آب گرم قرار بدین . ماهی ریز رو در کنار ماهی های خیلی درشت قرار بدین .
ماهی ای رو انتخاب کنید که بیمار نباشه ! ماهی های بیمار روی بدنشون لکه های سفید بصورت نقطه های ریز دیده میشه و یا تنشون زخمی هست و لکه های سرخ داره و یا چشم و پولک هاشون میتونه پف کرده و مات باشه و از همه مهمتر کم تحرک باشن و باله هاشون جمع باشه و کف آکواریوم بخوابن و دم و باله های شنا رشته رشته و از هم جدا و خورده شده باشه ! اینها مشخصات عمومی ماهی بیماره که باید خیلی دقت کنید . ماهی سالم سرحال و فعاله و باله های شناش کاملن باز هستن و با اشاره دست سریع عکس العمل نشون میدن و رنگ شفافی داره .
لازمه ماهی ای رو که میخرید در مورد نوع غذا و دمای آب و سازگاریش با ماهی های دیگه از فروشنده حتمن سوال کنید و بعد اقدام به خرید بکنید !! گاهی ماهی ها خیلی زیبا هستن اما نگهداری اونها فقط یکروز بیشتر نیست چون شرایط نگهداریشون مشکله و سریع میمیرن . پس جدا از زیبایی به توانایی خودتون در نگهداری از ماهی ها هم توجه کنید .
خرید ماهی های خیلی درشت در کنار ماهی های ریز توصیه نمیشه . اگر مایل به خرید ماهی درشت هستین , 4 تا 6 عدد ماهی درشت کافیه ولی زیباترین حالت داشتن 10 تا 15 ماهی متوسطه و یا اگر مایل به خرید ماهی های ریز هستین , خوبه که اونها رو بصورت گروهی بخرید . یا همین طور ماهی های کم تحرک .
تشخیص نر و مادگی بیشتر ماهی ها امکان نداره و در سن کم ممکن نیست . مخصوصن ماهی های گوشتخوار کوچک . بهتره که اگر قصد پرورش این ماهی ها رو دارین اونها رو بصورت گروهی خریداری کنید در دسته های 4 – 5 تایی تا خودشون جفت یابی کنن و از این نظر فروشنده رو مقصر ندونین .
در آکواریوم بزرگ بهتره ماهی های پر تحرک و گروهی رو نگهداری کنید تا ماهی های ریز و کم تحرک . و بر عکس در آکواریوم کوچک بهتره ماهی های ریز رو انتخاب کنید .
دقت کنید که هر نوع ماهی ای برای آکواریوم مناسب نیست و بعضی فروشندگان هم فقط به فروش ماهی فکر میکنن نه به توانایی و تجربه شما برای نگهداری ماهی ! پس از خرید ماهی هایی که شناختی نسبت بهشون ندارین و یا نیازمندی های زیاد و حرفه ای میخوان مثل ماهی های دیسکاس و نئون ها و جواهر ماهی ها و ماهی های گوشتخوار و مخصوصن آب شور در ابتدای کار , خودداری کنید .
دقت کنید هیچ وقت از فروشنده ای که ماهی مرده و بیمار در بین ماهی هاش وجود داره ماهی نخرین . چون احتمال داره بیماری به آکواریوم شما هم منتقل بشه !
هرگز آبی رو که توی کیسه نایلونی حاوی ماهی هست و از فروشنده گرفتین رو در آکواریوم خالی نکنید . بهترین کار اینه که یک ظرف یا سطل آب داشته باشین و 24 ساعت قبل آب کنین و توی اون به اندازه 5 گرم نمک بریزین و کمی هم محلول متیل بلو . وقتی ماهی رو از فروشنده میخرید و به منزل میارین , ماهی رو با تور بگیرین و توی این آب برای مدت یکساعت قرار بدین و در واقع قرنطینه کنین . و بعد با تور تمیز گرفته و به آکواریوم انتقال بدین . این عمل باعث میشه اگر بیماری ای روی پوست یا همراه آب ماهی باشه , از بین بره و ماهی ضد عفونی بشه و آکواریوم شما آلوده نشه .
موقع خرید گیاهان آکواریومی توی یک لیوان یکبار مصرف مقدار 5 گرم پرمنگنات پتاسیم که از داروخانه خریدین حل کنین . حالا گیاهانی که خریدین رو در سطل آب قرار بیدن و محلول پرمنگنات رو در سطل آب خالی کنید و 15 دقیقه صبر کنین تا کاملن ضد عفونی بشه و بعد زیر آب خوب بشورید و در آکواریوم بکارید !
هرگز گیاهان آکواریومی رو از جایی نخرین که روی گیاهان حلزون وجود داره . حلزون ها باعث میشن که سطح آکواریوم در مدت کوتاهی پوشیده از حلزون بشه و گیاهان رو میخورن و سوراخ سوراخ میکنن و تخم ماهی ها رو هم نابود میکنن . بهترین دارو برای حلزونها نمک طعام هست که اگر گیاهان رو برای 5 دقیقه در آب و نمک غلیظ قرار بدین , تمام حلزونها و تخم حلزونها رو نابود میکنه ! همینطور کسانیکه حلزون دارن و نمیدونن چطور از شرش راحت بشن ماسه هاشون رو خوبه توی آب نمک غلیظ بخیسونن .
از انداختن حیوانات آبزی مثل لاک پشت های آبی , مارماهی , قورباغه و سمندر و خرچنگ و میگو در آکواریوم جدن خودداری کنید . این حیوانات انگل های خاصی دارن و گوشتخوارن و شدیدن مهاجم و آلودگی ایجاد میکنن و بهتره جدا نگهداری بشن در صورت تمایل !!!!

منبع : ماهیران
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
کرم خونی در تغذیه ماهیان زینتی

کرم خونی در تغذیه ماهیان زینتی

کرم خونی در تغذیه ماهیان زینتی



مقدمه
در سالهای اخیر کرم خونی به عنوان یک غذای مکمل در بین آکواریوم داران جایگاه ویژه ای یافته است. این حشره غذای بسیار لذیذی برای ماهیان به حساب
می آید و همواره مورد استقبال اغلب گونه های ماهیان زینتی آب شور و آب شیرین بوده است. حتی در ماهیان ارزشمند آکواریومی در زمان بیماری و عدم تغذیه به عنوان یک عامل تحریک کننده تغذیه و اشتهاآور تجویز می شود. امروزه شرکت های مختلفی در سطح جهان این حشره را در بسته بندی های مختلف به صورت خشک، زنده یا منجمد در اختیار پرورش دهندگان و آکواریوم داران قرار می دهند.
این حشره از خانواده شیرونومیده است و به دلیل رنگ قرمز خونی به کرم خونی معروف شده است. نام دیگر آن نوزاد پشه ریز می باشد.
زیست شناسی کرم خونی
شیرونومیده ها در مراحلی از چرخه زندگی خود (جنینی و لاروی) در آب و در مرحله بلوغ در خشکی زیست می کنند. خانواده شیرونومیده جزء رده حشرات بوده و در مرحله لاروی غذای مناسبی برای ماهیان به شمار می رود. شیرونومیده در آب شیرین و راکد زندگی کرده و جزء موجودات پلی ساپروب است. نوزادان می توانند تمامی طول زمستان تا حد یخبندان را سپری کرده و پس از حصول شرایط مناسب به رشد و نمو خود ادامه دهند.
بهترین راه برای افزایش جمعیت شیرونومیده در مخازن آبی، ایجاد شرایط مطلوب برای جذب و تجمع پشه بالغ است. از جمله این روش ها کاشت درخت در اطراف استخرها برای نشستن پشه و قرار دادن گیاهان خشک بر روی آب برای جذب پشه می باشد. برای این کار می توان از گیاهان سبز عالی نیز استفاده کرد. البته باید توجه داشت مقدار زیاد گیاهان عالی در استخرها مناسب و مطلوب نمی باشد. روش دیگر جذب پشه ها، نصب منابع تولید نور در نقاط مختلف استخرهاست. به این شکل پشه ها به طرف نور جذب شده و سپس به داخل آب استخر سقوط می کنند. این پشه ها به راحتی توسط ماهیها مصرف می شوند.
پشه های بالغ اغلب 3 تا 5 روز عمر می کنند. جفت گیری آنها در صبح یا شب صورت می گیرد. تخم پشه ها به رنگ قهوه ای می باشد. طول آن 31/0 تا 36/0 میلی متر و عرضش 1/0 تا 12/0 میلی متر است. تخم ها در داخل کیسه ای به نام کوکون که طولش تا 2 میلی متر نیز می رسد نگهداری و محافظت می شوند. رشد و تکامل تخم ها 2 تا 3 روز به طول می انجامد. لارو پس از خروج از تخم به مدت 2 تا 3 روز در داخل کیسه مانده و سپس از کیسه خارج شده و وارد آب می گردد. سرانجام به آرامی به سمت بستر سقوط کرده و در آن مسکن می گزیند. لارو شیرونومیده به رنگ قرمز تیره می باشد. بدن لارو از بخش های سر، 3 حلقه سینه ای و 10 حلقه شکمی تشکیل گردیده است. در بخش های قدامی و خلفی بدن ضمایم پا مانند و یا مویچه های سینه ای وجود دارند که به منظور گرفتن غذا به کار می روند.
تکثیر و پرورش کرم خونی
لارو شیرونومیده از باکتری ها، جلبک های میکروسکوپی و مواد دتریتوس (در حال پوسیدن) تغذیه می نماید. طول دوره لاروی بسته به درجه حرارت متغیر بوده و معمولاً 12 تا 13 روز به طول می انجامد. لارو شیرونومیده قادر است در دمای صفر تا 37 درجه سانتی گراد زندگی کند اما دمای مطلوب جهت رشد و نمو آن 18 تا 20 درجه سانتی گراد گزارش شده است. اپتیمم مقدار اکسیژن محلول مورد نیاز برای لاروهای شیرونومیده 7 تا 8 میلی گرم در لیتر می باشد اما می توانند شرایط کمبود اکسیژن را نیز به سهولت تحمل نمایند. pH لازم جهت فعالیت طبیعی لاروها معادل 7 (خنثی) می باشد.
پرورش کرم خونی به طور کلی به دو روش سنتی و صنعتی صورت می پذیرد. در روش سنتی با ایجاد بستر مناسب برای تکثیر شیرونومیده ها و جلب پشه ها به آن مکان می توان به صورت طبیعی به تولید کرم خونی مبادرت ورزید. به عنوان مثال می توان یک محیط آبی مانند استخرهای خاکی، بتونی, فایبرگلاس و ... را با آب ساکن و مقداری گیاه خشک در اطراف و روی آب جهت جلب پشه ها در فضای باز ایجاد نمود و پس از تخم ریزی پشه ها با استفاده از کودهای حیوانی اقدام به غنی سازی و بارور نمودن آب نمود تا لاروها پرورش یابند. بدین ترتیب می توان به صورت روزانه یا دوره ای از آنجا کرم خونی برداشت نمود تا پس از ضدعفونی و شستشو به مصرف ماهی ها رساند.
از جمله مشکلات روش سنتی می توان به مواردی نظیر عدم امکان اعمال مدیریت مناسب بر سیستم پرورش، ایجاد مشکل ناشی از وجود جمعیت پشه ها در صورتی که محیط پرورش به محل زندگی انسان نزدیک باشد تولید نسبتاً کم در واحد سطح، ایجاد مشکل در فصول سرد و عدم توان کنترل فاکتورهای آب محیط پرورش اشاره نمود. امروزه روش های مختلفی برای پرورش کرم خونی در ابعاد تجاری و صنعتی ابداع شده است که در ادامه یکی از بهترین روشها را به اختصار مورد بررسی قرار خواهیم داد.
پرورش تجاری کرم خونی
در این روش پرورش به دو اتاق (سالن) نیاز است:
1- سالن نگهداری پشه های مادر (مولدین): در اینجا پشه های مولد جهت تخم ریزی به صورت گله ای نگهداری می شوند. تخم گذاری در سینی های فلزی یا شیشه ای صورت می گیرد. سینی ها دارای لبه بوده و مساحت آنها 1/0 متر مربع و عمق شان 3 تا 5 سانتی متر می باشد. به منظور تخم گذاری پشه ها، سینی ها را در کف اتاق قرار داده و داخل آنها به ارتفاع 2 تا 3 سانتی متر آب می ریزند. در این صورت شرایط برای تخم ریزی پشه ها آماده بوده و در هر سینی طی 24 ساعت 500 تا 800 کیسه حاوی تخم گذاشته می شوند. به محض پایان تخم گذاری جمع آوری پیله ها آغاز می گردد. هر بار که تخم ها جمع آوری می شوند لازم است آب تمیز به داخل سینی ها اضافه گردد تا شرایط اکسیژنی خوبی فراهم آید. دمای مناسب جهت انکوباسیون تخم ها 20 تا 22 درجه سانتی گراد است که در این درجه حرارت تکامل تخم ها 2 تا 3 روز به طول می انجامد. اپتیمم مقدار اکسیژن محلول 8 تا 9 میلی گرم در لیتر می باشد. البته اکسیژن محلول می تواند تا 5 الی 6 میلی گرم در لیتر نیز کاهش داشته باشد اما باید دانست که چنین کاهشی منجر به کندی تکامل تخم ها می گردد.
2- سالن پرورش لارو: در این مکان انکوباسیون تخم ها و همچنین پرورش لاروها انجام می گیرد. در این اتاق قفسه های مخصوصی وجود دارد که کارکاس خوانده می شوند. سینی های پرورش به طور پشت سر هم و پله ای در کارکاس جای می گیرند. مساحت این سینی ها 25/0 متر مربع و ارتفاع آنها 2 تا 3 سانتی متر می باشد. فاصله آخرین سینی از کف سالن 40 سانتی متر و فاصله بین سینی ها 2 تا 3 سانتی متر است. ارتفاع کلی قفسه ها تا 5/2 متر نیز می رسد. در داخل سینی های مخصوص پرورش لارو شیرونومیده لجن ریخته می شود. لجن را می توان از استخرهای خاکی تأمین نمود. برای پرورش لارو از سالن تخم ریزی مقداری تخم جمع آوری شده و به مقدار 100 پیله به ازای هر متر مربع در سینی ها کشت داده می شوند. در شرایط مناسب پس از مدتی تخم به لارو و سپس به شفیره تبدیل شده و سرانجام به پشه بالغ مبدل می گردد.
تغذیه لاروهای شیرونومیده
جهت تغذیه لاروها از مخمر به نحوی که مخمر به صورت خشک و یکنواخت در سطح لجن پخش گردد، استفاده می شود. در صورت کاهش دما طول مدت تکامل لارو افزایش می یابد. برای جداسازی لارو از لجن لازم است تغذیه قطع شود. مقدار آب داخل سینی نباید کم و یا خیلی زیاد باشد. چنانچه لاروها از لجن بیرون آیند نشانه کیفیت نامناسب شرایط بوده و اگر شرایط خوب باشد لاروها در داخل لجن باقی خواهند ماند. دوره پرورش لارو در شرایط مطلوب به طور متوسط 16 تا 17 روز به طول می انجامد و اگر دما مناسب نباشد (کاهش دما) این مدت به بیش از 30 روز می رسد.
روش جداسازی لارو از لجن
به منظور جداسازی لاروها از لجن ابتدا سینی را از کارکاس بیرون آورده و سپس لجن حاوی لارو را با توری فلزی با چشمه 7/0 تا 8/0 میلی متر ********** می کنند. بدین ترتیب لجن از ********** عبور کرده و لاروها روی توری باقی می مانند. با چنین روشی می توان از هر متر مربع 30 تا 35 گرم شیرونومیده در طول یک شبانه روز به دست آورد. ضمناً می توان توری را در یک ظرف آب حرکت داده تا لجن شسته و برطرف گردد.
تذکرات مهم:
1- کرم خونی به عنوان یک غذای مکمل بسیار مفید است، پس توصیه می شود که جهت حصول رشد بهتر و کاهش هزینه تغذیه ماهیان، غذاهای پلت تجاری به عنوان غذای اصلی و کرم خونی به عنوان غذای مکمل، در صورت امکان روزانه یک وعده و در صورت عدم دسترسی به آن حداقل هر 3 روز یک وعده در اختیار ماهیان قرار گیرد.
2- سعی کنید برای تقویت و بهبود تکثیر در ماهیان مولد از کرم خونی استفاده کنید.
3- در ماهیان بیمار یا حساس مانند دی*** که ممکن است از خوردن غذا امتناع ورزند بهتر است به عنوان محرک و اشتهاآور از کرم خونی استفاده گردد.
4- در صورت پرورش کرم خونی یا جمع آوری از محیط های طبیعی (دریاچه ها، استخرها و ...) بهتر است آنها را پس از شستشو ضدعفونی نمائید. بهترین روش ضدعفونی آنها انجماد در دمای 20 درجه سانتی گراد به مدت چند روز می باشد.
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
طرز تهیه غذای دارویی برای ماهیان آکواریوم

طرز تهیه غذای دارویی برای ماهیان آکواریوم

مواد لازم:
دل گاو 200 گرم
اسفناج تازه 100 گرم
پودر ژلاتین خوراکی 1 گرم
داروی مورد نیاز برای درمان بیماری بر اساس دستورالعمل
آب مقداری

طرز تهیه :
مخلوطی از گوشت واسفناج را به نسبت 2 به1 تهیه کنید، هر دوجزء این مخلوط باید به میزان کافی برای قابل هضم بودن ماهی خورد شود سپس 50 گرم از آنرا جدا کرده وبقیه آنرا در یک ظرف پلاستیکی و یا کیسه فریزر در درون فریزر قراردهید تا بعدا استفاده کنید. حال مقدار 50 میلی لیترآب را با یک گرم ژلاتین پودر شده دریک قوطی کنسرو بریزید.محتویات قوطی را درحین اینکه در درون آب در حال گرم شدن است به هم بزنید تا زمانی که ژلاتین آن تجزیه ومحلول غلیظ شود و سپس گوشت واسفناج جدا شده را به آن اضافه کنید و کاملا به هم بزنید تا مخلوط شوند. به دلخواه میتوانید مقدار کمی غذای مکمل (غذاهای آماده خارجی ترجیحا مارک سرا یا تترا) نیز به آن اضافه کنید پس از آن قوطی رااز داخل آب جوش خارج کنید تا به آرامی سرد شود وقتی دمای آن به50 تا40 درجه رسید و بسته به نوع بیماری ماهی هایتان داروی تهیه شده را طبق دستورالعمل به مخلوط اضافه کرده و به هم بزنید .نکته مهم اینکه بسیاری از آنتی بیوتیکها در مقابل گرما دوام ندارند پس غذای آماده شده را به سرعت درون فریزر قرار دهید تا سرد شود اجازه ندهید غذا یخ بزند چون باز هم دارو خاصیت خود را از دست میدهد . غذا ی تهیه شده حالت جامد ونرم دارد وحداکثر تا 3روز میتوان آنرا در یخچال نگهداری کرد (دمای2تا5 درجه) . برای تغذیه ماهی ها آنرا در اندازه کوچک وتکه های ریز (اندازه دهان ماهی) خرد کنید و پس از خوردن ماهیها اضافی آنرا سیفون کنید . ممکن است در ابتدا ماهیها رغبتی به خوردن آن نداشته باشند ولی کم کم به آن عادت میکنند. نکته دیگر اینکه همه آنتی بیوتیکهای مخلوط شده با غذا تاثیر خود را به زودی از دست میدهند بنابراین غذای درمانی را بیشتر از اندازه مورد نیاز تهیه نکنید.

منبع :کتاب بیماریها دکتر آکسلرود
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
استفاده از پر منگنات جهت كنترل عفونتهاي خارجي ماهيان تزئيني

استفاده از پر منگنات جهت كنترل عفونتهاي خارجي ماهيان تزئيني

بسياري از بيماريها در ماهيان تزئيني از عفونت خارجي شروع مي*شود. اگر اين عفونتها كنترل نشوند ممكن است بصورت عمومي درآمده و باعث مرگ ماهي شوند. استفاده درست از پر منگنات پتاسيم مي*تواند بطور جدي در مبارزه با عوامل باكتريايي، قارچي و انگلي قبل از اينكه بصورت سيستميك درآيند مؤثر واقع شود و نياز به درمان آنتي بيوتيكي را تا حد قابل توجهي كاهش دهد. اين كار باعث مي*شود تا صاحب ماهي نيز متحمل هزينه كمتري براي درمان شود زيرا معمولاً آنتي بيوتيكها گران هستند. همچنين باعث كاهش ايجاد گونه*هاي مقاوم باكتريايي مي*شود.
از نظر تجاري استفاده صحيح از پر منگنات پتاسيم در هنگام وقوع عفونت مي*تواند حركت ماهي را سرعت بخشد زيرا ديگر لازم نسبت مانند درمان با آنتي بيوتيك ماهي را در مدت طولاني در يكجا نگهداري كنيم (معمولاً 14 ـ 10 روز)

پرمنگنات پتاسيم چيست؟
پرمنگنات پتاسيم (kmno4 ) يك عامل اكسيد كننده است سالها در آبزيان مورد استفاده واقع شده است به عنوان يك اكسيد قادر است بطور شيميايي مواد آلي را بسوزاند كه اين مواد مي*تواند موجودات ناخواسته*اي مانند باكتريها، انگلها و قارچها باشد يا بافت حياتي آبشش يا مخاط ماهي بنابراين استفاده از اين مواد شيميايي بستگي به سليقه شخصي فرد و استفاده كننده دارد كه چطور از اين مواد استفاده كند كه حداكثر اثرات مفيد و حداقل ضرر هنگام درمان متوجه ماهي شود.

تغيير رنگ حاصل از استفاده پرمنگنات پتاسيم:
وقتي پر منگنات پتاسيم فعال است (درحالت غير اكسيده) آب را به رنگ صورتي ـ بنفش در مي*آورد. وقتي اين ماده غيرفعال مي*شود (بوسيله اكسيد كردن مواد آلي) رنگ آب به سمت زرد تا قهوه*اي روشن تغيير مي*يابد. اين تغيير رنگ يك ابزار مهم جهت مشاهده درمان شيميايي مي*باشد. (در زير شرح داده شده) با اين وجود اين خاصيت ممكن است پر منگنات پتاسيم را به عنوان يك ماده نامناسب جهت استفاده در تانكها آكواريومها و يا استخرهاي تزئيني معرفي نمايد. همچنين مانند اغلب مواد شيميايي كه در آب بكار مي*روند، پر منگنات پتاسيم ماده*اي مظر براي گياهان و بي*مهرگان محسوب مي*گردد.
استفاده از پر منگنات پتاسيمپرمنگنات پتاسيم در اغلب ماهيها با غلظت mgil 2 مي*توان بكار رود و در اين غلظت، حمام طويل المدت (حداقل 4 ساعت) در آب تازه يا آب نمك توصيه مي*شود.
اين ماده همچنين براي استفاده در سيستمهاي گردشي (بسته) بطور قابل توجهي ايمن مي*باشد زيرا وفتي به ميزان mgil 2 استفاده مي*شود حداقل تماس را با بيو***** دارد.
آب حاوي پرمنگنات پتاسيم رنگ بنفش را حداقل براي 4 ساعت حفظ خواهد كرد.
بعضي از ماهيان از قبيل (lake Malawi cichlid ) در برابر پر منگنات حساس مي*باشند كه ممكن است غلظت mgil 1 براي اين ماهيان امن*تر باشد. صاحب ماهي مي*تواند حساسيت گونه ماهي خود را با مشاهده رفتار ماهي هنگان درمان با اين ماده مشخص كند. بويژه هنگامي كه گونه*اي براي اولين بار مورد درمان قرار مي*گيرد.
اگر ماهي واكنش ناسازگاري نشان داد مي*توان به سرعت ماده شيميايي را با اضافه كردن آب تازه رقيق كرد.
از آنجا كه پرمنگنات پتاسيم بوسيله مواد آلي غيرفعال مي*شود، ممكن است لازم باشد كه مقادير بيشتري از اين ماده در استخرهاي پرورش ماهي مواد آلي بيشتري دارد استفاده شود.
يك راه بي*خطر كاربرد اين ماده شيمايي اين است كه ابتدا mgil 2 به SYS ريخته شود اگر تغيير رنگ آب از بنفش به قهوه*اي كمتر از 4 ساعت از آغاز اقدام به درمان انجام شد باشد mgil 2 ديگر اضافه شود.
اگر در مجموع با mgil 6 پر منگنات پتاسيم رنگ بنفش آب كمتر از 4 ساعت برگردد به اين معني است كه SYS واقعاً بايد تميز شود. بسياري از ارگانيسم*هايي كه بوسيله پرمنگنات پتاسيم تحت تأثير واقع مي*شوند در محيط غني از مواد آلي رشد مي*كنند بنابراين ضد عفوني بهتر مي*تواند اثرار شگرفي در درمان مؤثر داشته باشد.
در حمام كوتاه مدت نيز پرمنگنات پتاسيم مي*تواند در غلظت mgil 10 براي 30 دقيقه بكار رود در اين غلظت مشاهده دقيق ماهي جهت جلوگيري از مرگ و مسير اجباري مي*باشد.
اين نوع درمان زماني كه ماهي از استخر به ساختمان Sorting و حمل و نقل آورده مي*شود مي*تواند به راحتي انجام پذيرد.
درمان با پرمنگنات پتاسيم به همراه غلظت كم (1% ـ 2% ) نمك طعام (كلريد سديم) به عنوان درمان نيمه دائم براي چند روز يا چند هفته (بسته به نوع ماهي در حال درمان) مي*تواند اثرات مفيدي به همراه داشته باشد.
اين تركيب بخصوص در به حداقل رساندن عفونت Columnaris بعد از دستكاري ماهي مفيد مي*باشد. پر منگنات پتاسيم مي*تواند به عنوان ضدعفوني كننده سطوح در غلظتهاي 10 (60 ـ 30 دقيقه در تماس باشد) تا mgil 500 (به مدت ثانيه) در ؟؟؟ بكار رود، با اين وجود تركيبات 4 ظرفيتي آمونيم براي اين منظور بهتر مي*باشند.
پرمنگنات پتاسيم بر روي باكتريها، قارچها و بسياري از عوامل انگلي اثر كشندگي دارد ولي بر روي ويروسها فاقد اين اثر مي*باشد.

دفعات درمان:
همانطور كه در بالا ذكر شد پرمنگنات پتاسيم يك اكسيد كننده غير اختصاصي است و اگر بيش از حد استفاده شود مي*تواند به موكوس و بافت آبشش صدمه بزند. يك روش خوب براي پيشگيري از آسيب بافتي ماهيان در اثر استفاده از اين ماده اين است كه بيش از هفته*اي يكبار از پرمنگنات پتاسيم جهت درمان و ضدعفوني استفاده نشود. اگر در بيماري ICH تعداد دفعات درمان زياد مورد نياز است پرمنگنات پتاسيم انتخاب مناسبي جهت اين كار نمي باشد.

شكست درمان:
تأثير كم درمان با پرمنگنات پتاسيم معمولاً بر اثر يكي از عوامل زير اتفاق مي*افتد.
1. تشخيص ناصحيح يا ناقص بيماري
2. اشتباه در محاسبه مقدار مورد نياز ماده شيميايي جهت درمان
3. مقادير زياد مواد آلي موجود در SYS بطوريكه باعث خنثي شدن ماده شيميايي مي*گردد.
هرگاه درمان با شكست مواجه شد بايد ماهيان بيمار به آزمايشگاه تشخيص ارسال شوند تا بيماري دقيقاً مشخص شود. حجم آب مورد نظر به منظور ميزان استفاده از ماده درماني بايد دقيقاً محاسبه شود و وزن دقيق ماده شيميايي مورد نياز جهت تنظيم دز مورد نياز بايد دقيقاً اندازه*گيري شود.
همانطور كه در بالا ذكر شد مقادير زياد مواد آلي در مواد SYS باعث خنثي شدن سريع پرمنگنات پتاسيم مي*شود و در نتيجه زمان تماس با ماده شيمايي جهت گرفتن نتيجه مناسب كافي نخواهد بود. اين مشكل معمولاً در استخرهايي اتفاق مي*افتد كه حجم زيادي از مواد آلي در آنها انباشته شده است.
برآورد ميزان پرمنگنات پتاسيم جهت استفاده براي اندازه*گيري ميزان ماده شيمايي مي*توان از يك فرمول ساده استفاده نمود.
ميزان ماده درماني مورد نياز در واحد حجم * ضريب تبديل واحد * حجم = ميزان ماده شيميايي مورد نياز
اگر حجم استخر يا تانك در مقياس گالن اندازه*گيري شده باشد ضريب تبديل واحد 0038/0 مي*باشد و جواب برحسب گرم داده خواهد شد (جهت اطلاع از ضرايب تبديل به جدول 1 مراجعه نمائيد)
براي ميزان ماده درماني مورد نياز در واحد حجم mgil 2 فرمول ما بصورت زير خواهد بود.
Mgil 2 * 0038/0 * حجم برحسب گالن = ميزان ماده شيمايي بر حسب گرم
در نتيجه براي حجم 250 گالن آب ميزان پرمنگنات پتاسيم مورد نياز برابر خواهد بود با
Mgil 109 = (mgil 2) * 0038/00 * (گالن) 250 = مقدار مورد نياز
بدينوسيله مشاهده مي*شود كه مقدار كمي از اين ماده جهت درمان احتياج مي*باشد كه مي*توان آنرا از نزديكترين داروخانه تهيه نمود. لازم به ذكر است كه يك قاشق چايخوري بر حدود 7 گرم پر منگنات پتاسيم گنجايش دارد.

استفاده از محلول پرمنگنات پتاسيم
روش ديگر جهت اندازه*گيري ميزان مورد نياز پرمنگنات پتاسيم درست كردن محلول غليظ پرمنگنات است. يك محلول پرمنگنات پتاسيم شامل محلول غليظ شده آن مي*باشد بطوريكه مقداري از آن برحسب نياز مي*توان برداشت نموده و يا در تانك يا هر محيط ديگر وارد نمود. اين روش در زمانيكه چندين تانك يا چندين محيط جهت درمان وجود داشته باشد بسيار مفيد است. يك راه ساده جهت تهيه محلول غليظ پر منگنات پتاسيم اين است كه 8/3 ليتر (يك گالن) آب مقطر را با 285 گرم پرمنگنات پتاسيم مخلوط كنيم تا يك محلول حقيقي بدست آوريم يك قطره ( هر قطره بايد يك سي سي شود) از اين محلول به يك گالن آبا اضافه شود براي ما دوز mgil 1 را تأمين مي*نمايد.
بنابراين جهت دستيابي به غلظت mgil 2 بايد 2 قطره به يك گالن (8/3 ليتر) آب اضافه نمود. محلول غليظ پر منگنات پتاسيم بايد در جاي تاريك و خنك نگهداري شود و سالانه تجديد شود.
وقتي سيستهاي وسيعتري را مورد درمان قرار مي*گيرند بايد بدانيم كه هر 20 قطره يك سي سي مي*شود يا وقتي اندازه*گيري مايع با سرنگ انجام مي*گيرد بايد يك سانتي مترمكعب شود. بنابراين يك ميلي ليتر از محلول غليظ*ها 10 گالن (38 ليتر) مايع را به دوز mgil 2 مي*رساند
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
استرس درماهیان آکواریمی

استرس درماهیان آکواریمی

اكثر ماهيان زينتي مي توانند خودشان را با شرايطي كه مقداري با محيط طبيعي آن ها متفاوت باشد وفق دهند اما اين بدين معنا نيست كه اين شرايط يك فضاي كامل و سالم براي رشد ماهيان آكواريومي هست . ماهي ها داري سيستم ايمني در بدن خود مي باشند كه اگر ماهي ها در شرايط محيطي مناسب نگهداري شوند و عوامل استرس زا در آكواريوم به حد اقل برسد ماهي ها با استفاده از اين سيستم ايمني به خوبي مي توانند در برابر بيماري ها از خود مراقبت كنند عوامل استرس زا در آكواريوم باعث مختل شدن سيستم ايمني ماهي ها و در نتيجه آسيب پذير شدن آن ها در برابر انواع بيماري ها مي شود . البته اين را نيز نبايد فراموش كنيم كه از بين بردن استرس در آكواريوم همه چيز نيست اما تا 90 % مي تواند براي پيشگيري از بيماري ها و طول عمر ماهي ها به ماهي بازان كمك كند.

عوامل استرس زا

1 خريداري ماهي هاي مناسب با شرايط آب تانك يكي از عوامل جلوگيري از استرس مي باشد . مثلا بعضي از ماهي ها نياز به آبي با ph قليايي دارند و برخي ديگر آبي با خواص كمي اسيدي را مي پسندند و دسته اي ديگر نياز به آب با شرايطي خنثي دارند. من باب مثال و جود يك تيكه چوب در اكواريوم مالاوي ها مي تواند شرايط آب را بر هم بزند يا يك تيكه مرجان آهكي در آب دي*** كه اين برهم خوردن شرايط آب مي تواند باعث استرس در ماهي ها شود .

2 تركيبات نيتروژن ( آمونياك - نيتريت - نيترات ) كه درجات مختلفي از مسموميت را مي توانند ايجاد كنند و در همه درجات استرس زا هستند . مقدار كمي از آمونياك مي تواند باعث مسموميت ماهي ها شود . براي جلوگيري از به وجود آمدن امونياك آكواريوم به ********** بيولوژيك مناسب نياز دارد تا آمونياك را به نيتريت و نيترات تبديل كن اما توجه داشته باشيد كه خود نيترات هم مي تواند باعث استرس در ماهي ها شود كه با سيفون منظم ضايعات مي توان مقدار آن كاست .

3 درجه حرارت : درجه حرارت بايد متناسب با ماهي هاي داخل تانك تنظيم شود . برخي ماهي ها به آبي نسبتا سرد نياز دارند و برخي ديگر به آب تقريبا ولرم وجود دماي نا مناسب مي تواند باعث استرس در ماهي ها و در نتيجه خوب عمل نكردن سيستم ايمني بدن ماهي شود .

4 برخي از ماهي ها نياز به آب لب شور براي زندگي مناسب دارند در حالي كه برخي ديگر از ماهيان حتي مقادير كمك نمك در اب باعث استرس در آن ها مي شود . مثلا : به آب ماهي مولي بايد مقداري نمك آضافه شود تا ماهي به حد اكثر فعاليت و سلامت برسد . اين در حاليست كه بسياري از كت فيش ها و جود نمك در آب را تحمل نمي كنند .

5 اندازه مخزن : اندازه مخزن رابطه مستقيم با ماهي كه در آن مي خواهيم نگهداري كنيم دارد . اگر مخزن كوچكتر از حد معمول براي ماهي ها باشد باعث تنش در نماهي ها مي شود و ممكن است آن ها از خود رفتار پرخاشگرانه بروز دهند . گاهي ممكن است بسته به شرايط اندازه تانك بايد بقزرگتر از حد معمول باشد . مثلا زماني كه يك جفت ماهي سيكليد در تانك به جفت گيري و تخم ريزي مي پردازند منطقه وسيعي از تانك را قلمرو خود قرار مي دهن و به شدت از ان محافظت مي كنند و در چنين شرايطي اگر فضاي باقي مانده براي ساير ماهي ها كم باشد آن ها دچار استرس مي شوند .

6 سازگاري ماهي ها با يكديگر از لحاظ رفتاري : بايد توجه داشت كه ماهيان زينتي از خانواده ها و مناطق مختلفي در جهان هستند و اين باعث به وجود آمدن ماهي هاي خشن و صلحجو شده است شما بايد به ياد داشته باشيد كه ماهيان صلحجو را باهم و ماهيان خشن را نيز بايكديگر نگهداري كنيد . اين را هم به ياد داشته باشيد كه برخي گونه از ماهي ها ممكن است صلحجو باشن اما نسبت به برخي گونه از ماهي ها رفتار خشني از خود بروز مي دهند . از عوامل مهمي كه مي تواند به كاهش تنش و استرس و سازگاري ماهي ها با يك ديگر كمك كند رعايت هم خواني ماهي ها از لحاظ جثه با يكديگر است . مثلا وجود يك ماهي 40-50 سانتي هر چقدر هم كه صلح جو و آرام باشد باعث استرس در يك ماهي 10-15 سانتي مي شود . برخي گونه از ماهي ها بايد به شكل گروهي نگهداري شوند و برخي ديگر تكي و اگر گروهي نگهداري شوند نسبت به هم نوعان خود رفتار مناسبي ندارد و اگر غير از اين شود باعث به وجو آمدن استرس و فشار در ماهي ها خواهد شد .

7 ميزان اكسيژن موجو در اب يكي ديگر از عوامل سلامت و شادابي ماهي هاست . وجود اكسيژن پايين باعث خوب عمل نكردن سيستم امني بدن ماهي و استرس شديد در ماهي خواهد شد و در شرايط حاد حتي منجر به مرگ ماهي مي شود . يك نكته هرچه دماي آب بالاتر برود اكسيژن آب كاهش پيدا مي كند .

8 رژيم غذايي نامناسب و نوع تغذيه از عوامل استرس زا در ماهي است . بهترين نوع تغذيه اين است كه تغذيه با تعدات دفعات بالا و مقدار غذاي كم در هر وعده انجام شود . هم چنين يك رژيم غذايي با تنوع بالا به سلامت و كاهش استرس در ماهي كمك خواهد كرد . در ضمن از دادن غذاهاي تاريخ گذشته به ماهي ها خود داري كنيد چون اين غذا ها و يتامين ها و خواص غذايي مفد خود را از دست داده اند و بيشتر شكم پر كن هستند.

9 تا حد امكان از دارو در اب تانك استفاده نكنيد چون باعث از بين بردن باكتري هاي مفيد و بر هم خوردن شرايط آب مي شود و در نتيجه ماهي دچار استرس خواهد شد .
10 از اضافه كردن آب كر دار و تصفيه نشده به تانك خود داري كنيد .

نشانه هاي استرس و فشار در ماهي ها

به طور كلي هر گونه رفتار ماهي كه متناسب با هنجار آن ماهي نباشد مي تواند نشانه اي از استرس در ماهي باشد . مثلا برخي ماهي ها هميشه در حال شنا كردن سرع در اب هستند و برخي ديگر به آرامي شنا مي كنند برخي ديگر اكثر روز بي حركت هستند بعضي ها شب شنا مي كنند . بعضي ها در سطوح پاييني آب شنا مي كنند و بعضي ديگر در بالاي آب كه هر گونه تخلف از اين هنجار هاي طبيعي نشانه اي از عوامل فشار و استرس در ماهي مي تواند باشد .

نشانه هاي شايع عبارتند از


1 تنفس ماهي در سطح آب كه بر اثر كاهش اكسيژن محلول در اب به وجود مي آيد . دلايل آن مي توان خوب كار نكردن وسايل اكسيژن رساني - وجود مسموميت در ماهي - جراحت آبششي - بالا رفتن نيترات آب و ...

2 غذا نخوردن يا خوب غذا نخوردن ماهي ها

3 تكان هاي سريع و غير معمول در ماهي . كه ممكتن است بر اثر نور نامناسب تانك يا فلاش دوربين و ... به وجد بيايد .

4 پنهان شدن ماهي ها كه مي تواند بر اثر رعايت نكردن ارتفاع تانك از سطح زمين باشد يا خوب دكور نشدن تانك يا حتي وجود يك ماهي پرخاشگر در تانك .

5 وجود زخم و جراحت بر روي بدن ماهي ها . كه مي تواند بر اثر ديگيري ماهي ها با يكديگر و يا بر اثر برخورد ماهي با و سايل برنده در داخل تانك باشد .
در نهايت مي توان گفت هر چيزي كه ماهي را از شرايط طبيعي او دور كند باعث استرس در ماهي خواهد شد . كه اين استرس باعث مختل شدن با خوب كار نكردن سيستم ايمني بدن ماهي و در نتيجه بيماري ماهي خواهد شد .
 

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
صدور مجوز مشاغل خانگی برای تكثیر و پرورش ماهیان زینتی...

صدور مجوز مشاغل خانگی برای تكثیر و پرورش ماهیان زینتی...



امكان توسعه صنعت تكثیر و پرورش ماهیان زینتی در استان مركزی با صدور مجوز مشاغل خانگی فراهم شد.

به گزارش خبرنگار كشاورزی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بیش از دو هزار گونه از ماهیان زینتی در دنیا وجود دارد كه بخش عمده‌ای از آن مختص ‌آب شیرین بوده و تنها 10 درصد آن به آب شور اختصاص دارد.

در كشور ما نیز 600 گونه از ماهیان شناخته شده و تعداد بسیاری از گیاهان آبزی زینتی بخشی از این استعدادهای خدادادی هستند كه در سال‌های اخیر بخشی از آن مورد بهره‌برداری قرار گرفته و میزان تولید ماهیان زینتی را به بیش از 90 میلیون قطعه افزایش داده است كه این امر زمینه اشتغال بیش از سه هزار نفر و تعداد زیادی از فارغ التحصیلان دانشگاهی و زنان سرپرست خانوار را فراهم كرده است.

تكثیر و پرورش ماهیان زینتی یكی از فعالیت‌هایی است كه در منازل مسكونی قابل انجام است؛ بنابراین این فرصت را به دستگاه‌های مربوطه همچون شیلات، سازمان‌های جهاد كشاورزی استان‌ها و ادارات كل كار، رفاه و تعاون ایجاد می‌كند كه نسبت به ایجاد اشتغال در این زمینه اهمیت خاصی قائل شوند.

بر این اساس با ابلاغ قوانین مربوط به مشاغل خانگی از طرف دولت و مشخص شدن عناوین فعالیت‌های این گونه مشاغل، با توجه به اینكه تكثیر و پرورش ماهیان زینتی به عنوان یكی از این مشاغل اعلامی از طرف وزارت جهاد كشاورزی و وزارت كار، رفاه و تعاون منظور شده است، مدیریت شیلات و امور آبزیان سازمان جهاد كشاورزی استان‌ها به ویژه استان مركزی به عنوان استان مادر در پرورش ماهیان زینتی، اقداماتی برای شناساندن این فعالیت به عنوان مشاغل خانگی در استان و سطح شهرستان‌ها انجام داده است.



به استناد گزارش مدیریت امور شیلات و آبزیان استان مركزی از زمان ابلاغ آئین‌نامه، قوانین و عناوین مشاغل خانگی، مبانی فنی كه شامل فضا و امكانات مورد نیاز برای انجام فعالیت تكثیر و پرورش ماهیان زینتی در یك منزل مسكونی است، تعریف و به مدیریت جهاد كشاورزی شهرستان‌های تابعه برای ثبت نام متقاضی و تشكیل پرونده اعلام كرده است.

طبق اعلام سازمان شیلات ایران؛ تاكنون 33 مورد پرونده از شهرستان‌های استان مركزی با ظرفیت تولید 600هزار قطعه در سال توسط مدیریت امور شیلات و آبزیان سازمان جهاد كشاورزی استان مركزی بررسی و مورد تأیید قرار گرفته و برای اكثریت آنها مجوز فعالیت در قالب مشاغل مستقل خانگی صادر شده است.

این امر علاوه بر ایجاد اشتغال، كمك بسزایی در ایجاد درآمد برای خانوارها دارد و توسعه این صنعت را رونق می‌بخشد.

گفتنی است؛ هیچ بیماری جدی از طریق ماهی‌های آکواریومی به انسان منتقل نمی‌شود.

لازم به ذكر است؛ توسعه فعالیت ماهیان زینتی در ایران از سال 72 تنها با 15 واحد دارای مجوز رسمی و با تولید دو میلیون و 800 هزار قطعه شروع شده و اكنون بیش از 90 میلیون قطعه ماهی زینتی در سال توسط 834 مركز تولید می‌شود و بیش از سه هزار نفر به طور مستقیم در این حرفه مشغول به كارند.

ایران تاكنون موفق به تكثیر و پرورش بیش از 85 گونه از 200 گونه ماهیان وارداتی به كشور شده‌ است كه تولید عمده آن ماهی گلدفیش، انواع زنده‌زا، انواع سیچلاید، گورامی، تترا و باربها است.

تجارت ماهیان زینتی میلیاردها دلار در سال درآمد نصیب كشورهای تولیدكننده می‌كند كه بیش از 50 درصد آن متعلق به كشورهای جنوب شرق آسیا است؛ مالزی، سنگاپور، چین و تایلند بزرگترین تولیدكنندگان ماهیان زینتی هستند كه بخش عمده صادرات این ماهیان را به خود اختصاص داده‌اند.

اخیرا مالزی با تولید بیش از 500 میلیون قطعه با 250 گونه به عنوان اولین تولیدكننده و یكی از بزرگترین صادركننده ماهیان زینتی در دنیا بوده و بعد از آن سنگاپور و تایلند و چین در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

در كشور ما سرمایه‌گذاری و مسائل مالی مرتبط با ماهیان زینتی سالانه بیش از 15 میلیارد دلار است.

یكی از مشكلات در بخش ماهیان زینتی، تحت پوشش بیمه بردن ماهیان زینتی است كه این موضوع باید با جدیت بیشتری دنبال شود ضمن اینكه باید ساماندهی بازار ماهیان زینتی نیز از برنامه های شیلات باشد. همچنین ساماندهی واردات ماهیان زینتی درجهت واردات ماهیانی كه اكوسیستم كشورمان را تهدید نكنند و ایجاد فرصتهای لازم برای استفاده از دانش فنی در جهت حفظ بهره برداری پایدارنیز باید پیگیری شوند.

فرهنگ نگهداری آكواریوم و ماهیان زینتی علاوه بر القای نشاط روحی و آرامش به افراد و محیط سكونت یا كار، از منظر اشتغال‌زایی نیز در جامعه قابل توجه است چراكه در بین مخلوقات بی‌شمار، موجودات آبزی به دلیل شناخت كمتر، همواره برای انسان‌ها جذابیت بیشتری داشته‌اند و تماشای دنیای زیر آب انسان را مسحور شگفتی‌های خود می‌كند.

ماهیان و گیاهان آبزی در شمار جذاب‌ترین شگفتی‌های جهان زیرآب هستند كه بنا به ذات زیبایی طلبی و پرسشگری، انسان را مجذوب خود می‌كند.

توجه به حسن زیبایی طلبی انسان در حوزه اقتصاد به صورت تجارت ماهیان زینتی متجلی شده است و امروزه تكثیر و پرورش ماهیان و گیاهان آبزی زینتی به تجارتی پر سود مبدل شده و سهم قابل توجهی از تولید ناخالص بخش كشاورزی در برخی از كشورها نتیجه تكثیر و پرورش و تجارت این آبزیان است.
منبع:سایت فارمنا
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سرویس و نگهداری آب شور و چگونگی راه اندازی آکواریوم آب شور

سرویس و نگهداری آب شور و چگونگی راه اندازی آکواریوم آب شور

سرویس و نگهداری آب شور
براي نگهداري از سلامت آب و ماهيهاي يك آكواريوم آب شور بايد :
روزانه :
1- درجه حرارت را مورد بررسي قراردهيد . عموما براي يك آكواريوم آب شورحرارت 30 درجه پيشنهاد مي شود ليكن براي گونه هاي متفاوت دماهاي متفاوتي هم توصيه مي شود كه در بخش ماهيهاي آب شور ضمن معرفي گونه ها به شرايط مورد نياز و از جمله دماي آب هم اشاره خواهد شد .
2- سلامتي ماهيها را از نظر ظاهري ، حركت در آب ، غذا خوردن ، شادابي و ... بررسي كنيد .
3- كاركرد صحيح تجهيزات الكتريكي آكواريوم را بررسي كنيد .
4- ماهي ها را تغذيه نموده و بعد از تغذيه غذاي باقي مانده را خارج كنيد .
5- سبد skimmer را تميز نمائيد .
هر 2 روز يكبار :
1- درصورت لزوم جلبكهاي جلوي شيشه را تميز كنيد
2- به ازاي آب تبخير شده آب شيريني را كه قبلا براي مدت 24 ساعت در ظرف ديگري نگهداري نموده ايد تا كلر آن خارج شود اضافه كنيد .
هر هفته :
1- میزان ph ،* آمونياك ، نيتريت ، نيترات و غيره را بررسي و مشاهدات را ثبت نمائيد .
2- در محلهاي مورد نياز درپوش شيشه اي را تميز كنيد .
هر 2 هفته يكبار :
1- در صورت دسترسي به آب شور تازه كنترل شده ( از نظر شيميائي و باكتريائي ) حدود 20- 15 درصد آب را تعويض نمائيد .
2- ***** هاي خارجي و داخلي و ... را كاملا" تميز نمائيد . درهنگام تميزكاري مراقب اصول استريليزاسيون باشيد .
3- نمكهاي رسوب كرده روي لامپ ها و ديگر منابع نوردهي را در هنگام خاموش بودن آنها تميز كنيد .
هرماه :
شن هاي بستر آكواريوم را شن كشي كرده ، مواد ته نشين شده را سيفون كنيد . اخيرا برخي از فروشگاهها وسيله اي را براي اين منظور ارائه نموده اند كه اين عمل را با يك آرميچر مجهز به جريان برق و يا باطري انجام ميدهد . لذا چنانچه در طول انجام عمل مراقب نفوذ آب به محفظه برق يا باطري باشيد حداكثر استفاده بدست خواهد آمد زيرا اين وسيله مجهز به لوله اي در حدود 3 اينچ است كه با كشاندن شن درون لوله و بهم زدن آن تمام ذرات معلق آنرا گرفته و به محض با لاآوردن دستگاه از حد تعيين شده مجددا شن ها را به داخل آكواريوم برمي گرداند . البته لازم به يادآوري است كه چنانچه اين عمل را با حضور همزمان ماهيها در شيشه انجام مي دهيد مراقب شوك و استرسي كه به ماهيها وارد مي آوريد باشيد .
هر2 ماه يكبار :
1- ***** كربني را تعويض كنيد .
2- Skimmer را از آكواريوم خارج كرده و داخل و خارج آنرا كاملا تميز نمائيد .
3- سنگهاي هوا را در صورت لزوم تعويض نمائيد .
4- در صورت لزوم جلبكهاي اضافي را خارج كنيد .
هر3 ماه يكبار :
1- دستگاه uv ( ضدعفوني كننده فوق بنفش ) را خارج و كاملا تميز و از صحت عملكرد آن مطمئن شويد و در صورت لزوم لامپ آنرا عوض كنيد .
بخاطر داشته باشيد براي داشتن يك آكواريوم آب شور سالم همواره تجربيات خود را نيز به موارد گفته شده اضافه كنيد .
دستگاههائي كه دراين بخش به آنها اشاره شده است در بخش راه اندازی آكواريوم آب شور معرفي شده اند .
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
اصول كار سامپ

اصول كار سامپ

اصول كار سامپ :

سامپ ها اصولا دو كار اصلي را در تانكهاي آبشور انجام مي دهند ، يكي حذف ذرات معلق در آب و تسويه مكانيكي و ديگري كمك به تثبيت شرايط آب
همانطور كه مدير خوبمون همه اشاره نموده قسمت مهم واكنش هاي زيستي در اين بخش صورت ميگيرد زيرا محل تجمع باكتريها مي باشد

*****ا سيون و راه اندازى آنها در سيستم آب شور:
در يك آكواريوم آب شور بايستى ما از بوجود آمدن تغييرات درشرائط آب جلوگيرى نمائيم ويكى از اعمالى كه ميتواند شرائط مناسبى را برای بقاء ماهيان آب شور به خوبى انجام شود *****اسيون صحيح تانك آب شور ميباشد. كار سامپ از چند قسمت مهم تشكيل شده كه بدين شرح ميباشد.

1-***** مكانيكى:
در اين قسمت از *****، حذف ذرات غير محلول در آب صورت ميگيرد (آشغال ها و ذرات معلق در آب) و در اين قسمت ميتوان از انواع ابر ، پشم شيشه و اسفنج البته از جنس های مرغوب که برای آب شور ساخته شده اند استفاده کرد.(ما درسیستم های بسیار حرفه ای از شن و ما سه و... نیز استفاده می کنیم)

به دليل اينكه آب تانك در ابتدا از اين قسمت از ***** (براى چرخش آب از *****) عبور ميكند و نسبتاً داراى فشار زيادى مي باشد باعث ميشود خيلى زود مقدارى جرم و مواد زائد بر روى مدياى اين قسمت(منظور همان ابر و اسفنج و. . . مي باشد) انباشته شود اين فرآيند خود به خود عبور آب از ميان صافى را مختل كرده و كارائى ***** را كاهش ميدهد و باعث ميشود كه مواد زائد انباشته شده تركيبات سمى آزاد كنند. اگر هم در قسمت ***** مكانيكى از ذرات با دانه بندى ريز ترى استفاده شود بايستى هفته ای يك مرتبه تميز شوند تا روزنه هاى موجود پاك شوند تا خللى در روند *****اسيون ايجاد نشود. توصيه ميشود در قسمت ***** مكانيكى از موادى مانند انواع ابر و اسفنج استاندارد استفاده شود تا لازم نباشد شما هر هفته به تميز كردن ***** خود بپردازيد البته با وجود بكار بردن ابر واسفنج هاى استاندارد براى آكواريوم شما بايستى بين 20-15 روز ***** خود را تميزكنيد.

2-***** شيميائى:
در اين قسمت از *****، تركيبات شيميائى آب اصلاح ميشود. اين بسيار مهم است كه آب آكواريوم آب شور بايستى ph قليائى داشته ( بين 5/8-3/8) و ما بايستى هر چند روزيكبار ph آب را كنترل نمائيم اگر ph آب از محدوده ذكر شده پائين تر رود ما وارد مرحله خطر شده ايم براى حذف بوى نا مطبوع آب، كدورت، مواد آلى فرار و توليدات متابوليكى آب ما ميتوانيم از دستگاه هايي همچون ازن ساز استفاده كنيم ،يكي از مهمترين قسمتهاى ***** شيميائى در سيستم آب شور، دستگاه اِسكيمر ميباشد

در اين دستگاه با ايجاد حبابهاى بسيار ريز هوا و عبور آنها به صورت عمودى در يك ستون قائم باعث جذب انواع آلاينده هاى مايع ، انواع اسيدهاى آمينه ناشى از فعا ليتهاى متابوليتى ماهى (مانند ترشحات مو كوسى ومواد دفعى ديگر) به حبابهای ريز هوا ميشود وحبابهاى هوا به همراه مولكولهاى جذب شده به آن ها به سطح ميروند و زمانيكه به سطح ميرسند حبابها ميتركند و مولكولهاى جذب شده آنها به شكل يك لايه كف تقريباً قهوه اى رنگ در محفظه مخصوص جمع آورى ميشود كه بايستى اين محفظه هر هفته تميز شود بعضى از اِسكيمرها با پمپ هوا كار ميكنند كه در كل تمامى آ نها عمل مشابهى انجام ميدهند از مزاياى ديگر استفاده از دستگاه اسكيمر ميتوان به افزايش شفافيت آب از طريق حذف مواد آلى، افزايش هوا دهى و ثابت نگه داشتن ph آ ب بوسيله حذف اسيد های آلى اشاره كرد.

3-***** بيولوژيكی:
مهمترين و حياتى ترين قسمت آكواريوم آب شور ***** بيولوژيكی آن ميباشد كه دليل این نیز محيط بسته آكواريوم آب شور و توليد فضولات با اوره بالا و حساسيت ماهيان آب شور و نرمتنان و ساير موجودات به آمونياك ميباشد. عمل حذف آمونياك و نيتريت توليد شده در تانك را باكتريهاى تثبيت كننده آمونياك و نيتريت انجام ميدهند كه اين باكتريها براى عمل خود بايستى در ابتدا دريك مكان مناسبى مستقر شوند و در اين مكان زندگى و تكثير يابند و توصيه ميشود اين مكان تا آنجا كه ممكن است داراى سطح بيشترى باشد تا غذا(آمونياك و نيتريت) و اكسيژن كافى در اختيار آن ها قرار گيرد تا باكتريها بتوانند به راحتی در آن انباشته شوند(يعنى يك كُلنى(جامعه) عظيمى را تشكيل دهند) موادى كه ميتوانند اين مكان را برای استقرار باكتريها ايجاد كنند موادى هستند از جنس سراميك يا پلاستيك و نحودي كه داراى خُلل و فُرج زيادى هستند كه يك بستر مناسبى براى رشد باكتريها ايجاد مي كنند.
*****هاى بيولوژيكی معمولاً چندين روز وقت نياز دارند تا كاملاً كارائى داشته باشند كه اين امر 40 روز زمان می برد. اين مساله در راه اندازى يك آكواريوم آب شور بسيار مهم مي باشد، زيرا اگر يك آكواريوميست خيلى سريع اقدام به رها سازى ماهى در تانك تازه راه اندازى شده نمايد دچار تلفات ميشود كه اين قضيه به سندرم تانك جديد معروف ميباشد. براى جلوگيرى از اين قضيه ما بايستى براى آماده شدن ***** بيولوژيكی و رشد باكتريهاى اضافه شده به ***** بيولوژيكی فرصت دهيم. بعد از آماده شدن ***** بيولوژيكی شما بهتر است به صورت مرحله اى به تانك ماهى اضافه كنيد تا ظرفيت حياتى سيستم حفظ شود.
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
ملزومات مورد نياز آبشورر

ملزومات مورد نياز آبشورر

بدليل جلوگيري از نوسانات دما و نگه داشتن دماي آكواريوم در شرايط متعادل و ثابت يكي از ملزومات حياطي آكواريوم هاي آبشور مانند آكواريوم هاي آب شيرين ، بخاري مناسب ميباشد

كيفيت بخاري در آكواريوم آبشور از اهميت بيشتري نسبت به آكواريوم هاي آب شيرين برخوردار است زيرا در آكواريوم هايي كه خصوصا از ريف نگهداري مي كنند اگر دما نوسان زيادي داشته باشد حتما وضعيت حياطي ريف ها را به خطر خواهد انداخت ، پس دقت كنيد در خريد بخاري دقت كافي را داشته باشيد .
بهترين مكان قرارگيري بخاري در سامپ ميباشد
ماركهاي مختلفي در بازار وجود دارد : بخاري هاي ماهيران ( ارزان ) ، بخاري بويو ( متوسط ) و بخاري جاگر آلمان ( گران )
دماي مناسب هم براي ريف و هم براي آكواريوم هاي فيش اونلي به تجربه 28 درجه سانتي گراد مي باشد
( البته در شرايط تكثير ممكن است دما تا 25 درجه سانتي گراد كاهش يابد )

اسكيمر يا پروتئين گير

طرز كار اسكيمر بدين صورت است كه توسط پمپ مناسبي آب را به همراه اكسيژن به داخل لوله استوانه اي مخصوص پمپاژ ميكند ، اكسيژن فراوان در تمام سطوح آب وارد شده مواد آلي موجود در آب را به سطح منتقل كرده و با كف كردن در مخزن بالايي اسكيمر جمع ميكند
وجود اسكيمر جزء موارد حياطي هر تانك آبشور مي باشد

اسكيمرهاي ماكرو جزء پرطرفدارترين اسكيمرهاي موجود در بازار ايران مي باشند و اكثر كاربران هم از آن راضي مي باشند
توجه :
هنگامي كه محلولهاي مكمل و يا دارو به تانك اضافه مي كنيد حتما اسكيمر را خاموش كنيد
در زير عكس نمونه هايي از اسكيمر را مي توانيد ببينيد



بدليل جلوگيري از نوسانات دما و نگه داشتن دماي آكواريوم در شرايط متعادل و ثابت يكي از ملزومات حياطي آكواريوم هاي آبشور مانند آكواريوم هاي آب شيرين ، بخاري مناسب ميباشد

كيفيت بخاري در آكواريوم آبشور از اهميت بيشتري نسبت به آكواريوم هاي آب شيرين برخوردار است زيرا در آكواريوم هايي كه خصوصا از ريف نگهداري مي كنند اگر دما نوسان زيادي داشته باشد حتما وضعيت حياطي ريف ها را به خطر خواهد انداخت ، پس دقت كنيد در خريد بخاري دقت كافي را داشته باشيد .
بهترين مكان قرارگيري بخاري در سامپ ميباشد
ماركهاي مختلفي در بازار وجود دارد : بخاري هاي ماهيران ( ارزان ) ، بخاري بويو ( متوسط ) و بخاري جاگر آلمان ( گران )
دماي مناسب هم براي ريف و هم براي آكواريوم هاي فيش اونلي به تجربه 28 درجه سانتي گراد مي باشد
( البته در شرايط تكثير ممكن است دما تا 25 درجه سانتي گراد كاهش يابد )

اسكيمر يا پروتئين گير

طرز كار اسكيمر بدين صورت است كه توسط پمپ مناسبي آب را به همراه اكسيژن به داخل لوله استوانه اي مخصوص پمپاژ ميكند ، اكسيژن فراوان در تمام سطوح آب وارد شده مواد آلي موجود در آب را به سطح منتقل كرده و با كف كردن در مخزن بالايي اسكيمر جمع ميكند
وجود اسكيمر جزء موارد حياطي هر تانك آبشور مي باشد

اسكيمرهاي ماكرو جزء پرطرفدارترين اسكيمرهاي موجود در بازار ايران مي باشند و اكثر كاربران هم از آن راضي مي باشند
توجه :
هنگامي كه محلولهاي مكمل و يا دارو به تانك اضافه مي كنيد حتما اسكيمر را خاموش كنيد
در زير عكس نمونه هايي از اسكيمر را مي توانيد ببينيد
تصوير
تصوير
واتر پمپ

واتر پمپ ها وظيفه مكش آب و انتقال آنرا به تانك اصلي به عهده دارند
در انتخاب واتر پمپ هم بايد دقت كنيد ، به دو دليل : اول قدرت مكش و دوم صدا
مورد دوم كه توليد صدا مي باشد بيشتر براي كساني مهم است كه در منازل كوچك زندگي مي كنند و يا آكواريوم به اتاق خواب آنها نزديك است ( پمپ هاي ايتاليايي اكثرا پمپ هاي خوب و كم صدايي هستند )
قدرت يك واتر پمپ با ميزان مكش آب در يك ساعت سنجيده مي شود
در عكس زير شما يك واتر پمپ ريسون را مي بينيد كه حداكثر ارتفاع پمپاژ آن 4 متر و 3500 ليتر در ساعت هم آب را پمپاژ مي كند


توجه :
هميشه پمپي را خريداري كنيد كه از وضعيت تانكتان بالاتر باشد ، مثلا وقتي محل قرار گيري پمپ و لوله كشي آن تا بالاي تانك 2 متر ارتفاع دارد ، پمپي بخريد كه هد آن ( يا حداكثر

ارتفاع ) 4 متر باشدتصوير
نمك

براي اينكه آب حاوي تمام عناصر مورد نياز و املاح لازم شود و به آب محيط زندگي طبيعي ماهيان و ريف ها نزديك گردد مي بايست از نمك هاي مخصوص استفاده نمود .

به ازاي هر 30 ليتر آب مي بايست 1 كيلو نمك به آب اضافه كنيد .

البته پس از اضافه نمودن نمك با ابزار مخصوص شوري سنج ميزان دقيق آنرا بدست آورده و شوري را تنظيم نمائيد .

ميزان شوري مناسب طبق تجربه 1.024 مي باشد ، ريف ها در اين حالت بسيار سرحال تر خواهند بود .

در بازار مارك هاي مختلفي وجود دارد كه شباهت هاي زيادي با هم دارند ، برخي مناسب آكواريوم هاي فيش اونلي ، برخي مناسب نگهداري ريف هاي نرم و برخي مناسب نگهداري ريف هاي سخت ( SPS) مي باشند ولي مقدار قابل توجه اي از نمك هاي بازار طوري هستند كه همه موارد لازم را دارا هستند .
مارك هايي همچون دلتا مارين ( ايراني ) ، برايت ول ، سرا ، رد سي ، اوشن و ...

اگر مي خواهيد ريف نگهداري كنيد ماركهايي همچون رد سي توصيه مي شود .
آب

* اگر مي خواهيد محيطي شاداب و مناسب براي آكواريوم ايجاد كنيد
* اگر مي خواهيد از تلفات احتمالي ماهي ها و ريف ها كاسته گردد و به صفر برسد
* اگر مي خواهيد سيكل و چرخه ازت را بزودي طي كنيد

به كيفيت آبي كه در ابتدا و در كل به كيفيت آبي كه به تانك اضافه مي كنيد اهميت دهيد

همه به اين موضوع واقفند كه آب لوله كشي شهري نيترات بالايي دارد ( تهران حدود 50 و بالاتر ) و اين جز ضرر چيزي براي آكواريوم نيست .

راه حل :

1- استفاده از دستگاه روآ ( تصفيه آب خانگي )
2- خريد آب تصفيه شده از محل هايي مخصوصبراي اينكه ريف هايي شاداب داشته باشيد و شقايق و مرجان هاي تان بتوانند اوج زيبايي خود را به نمايش بگزارند و به زندگي خود ادامه دهند ، نور مناسب لازم است .
در خصوص سيستم روشنايي و نور مباحث مختلفي وجود دارد و اختلاف نظر هم فراوان است ولي من آنچه به تجربه ثابت شده را خدمتتان عرض خواهم كرد .

ما سه نوع سيستم نور داريم :

1- مهتابي :

مهتابي متداولترين سيستم نور براي آكواريوم هاي آب شور مي باشد كه معايب و محاسن خاص خود را دارا مي باشد ، كساني كه مي خواهند آكواريومي داشته باشند كه فقط ماهي ( فيش اونلي ) باشد اين نور بهترين و به صرفه ترين گزينه مي باشد.
البته من خود با مهتابي هاي آركاديا تجربه نگداري ريف را هم داشته ام و نور مهتابي به تنهايي براي همه ريف ها مناسب نيست و مي بايست تقويت گردد .
معايب مهتابي ها اين است كه نور آنها درخشندگي و شكست لازم را ندارد و پس از مدتي خاصيت نوري خود را از دست داده و مي بايست با مهتابي نو جايگزين گردد .
محاسن آن مصرف برق كم و در ارزان قيمت تر بودن نسبت به ساير سيستم هاي نور ي مي باشد .

توصيه :
بهترين گزينه براي خريد مهتابي ، مهتابي هايي از نوع T5مي باشد . نور آنها بيشتر و مناسبتر از مهتابي هاي T8 مي باشد . ( T5 ها از قطر باريك تر از T8 ها هستند )

مارك هاي متداول و با كيفيت بازار : آركاديا ، اي تي آي ، دايمكس و جي بي ال مي باشد
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
آکواریوم آب شور ، اقیانوسی در کنار شما

آکواریوم آب شور ، اقیانوسی در کنار شما

آکواریوم آب شور ، اقیانوسی در کنار شما

راه اندازی آکواریوم آب شور و نگهداری از آن همیشه از معضلاتی است که گریبانگیر آکواریوم داران و علاقمندان به آکواریوم آب شور بوده است. نبودن مرجع مناسب و فارسی و قرار دادن اطلاعاتی غلط توسط فروشندگان که بعضا باعث می شود مشتریان برای راه اندازی یا نگهدا ری آکواریوم خود متحمل خرج هایی گزاف و بدون نتیجه شوند. آکوامارین ، می تواند پشتیبانی مناسب برای علاقمندان به دنیای ماهیان آب شور باشد.


مراحل آماده سازی آکواریوم آب شور
: 1-تهیه آب شور ریختن آب داخل آکواریوم(استفاده از آب شهری یا آب معدنی ) – استفاده از محلول (مانند AQUATAN) برای از بین بردن املاح سنگینی که در حالت طبیعی در آب وجوددارند – بعد از گذشتن 2-1 ساعت اضافه کردن نمک را آغاز می کنیم که بهتر است به جای خالی کردن کامل نمک در آب آکواریوم ، آن را به صورت کم کم در سطلی جدا با آب آکواریوم مخلوط کرده سپس داخل آکواریوم بریزیم .
2-آماده سازی مدیای قسمت بیولوژیک قسمت بیولوژیک آکواریوم آب شوردر واقع حکم قلب تپنده آکواریوم ما را دارد و تمامی مواد لازم برای باکتری سازی و آماده سازی آب آکواریوم در این قسمت قرار می گیرد. این قسمت معمولا به سه صورت در آکواریوم آب شور ساخته می شود : 1- ***** سطلی 2- بیولوژیک داخلی 3- سامپ که در حال حاضر روش سامپ پر کاربرد ترین و مناسب ترین نوع برای ساخت قسمت بیولوژیک است. موادی که در این قسمت باید استفاده شود عبارتند از: 1- مواد لازم و مناسب برای باکتری سازی آب آکواریوم آب شور (مانند نخودی ، Sipurax ، Bioball) 2- مواد لازم و مناسب برای از بین بردن فسفات (Po4) آب آکواریوم آب شور (مانند Phosvec Granulat) 3- مواد لازم و مناسب برای از بین بردن سیلیکات (Co3) آب آکواریوم آب شور (مانند Silicate Clear) دستگاه های مورد استفاده در قسمت بیولوژیک (بیولوژیک داخلی و سامپ) 1- اسکیمر ، که نسبت به لیتراژ آب آکواریوم آب شور باید اسکیمر مناسب تهیه شود. 2- واترپمپ ، که نسبت به لیتراژ آب آکواریوم آب شور باید واترپمپ مناسب تهیه شود. * توجه : واترپمپی ایده آل است که توانایی داشته باشد در هر ساعت چهار بار آب آکواریوم آب شور را به گردش در بیاورد. 3- ***** وول ، که عمل گرفتن فضولات و ذرات معلق در آب آکواریوم آب شور را به عهده دارد. ***** وول همیشه در اولین قسمت بیولوژیک قرار می گیرد و در آکواریوم هایی که دارای اوورفلو می باشند، در بالاترین قسمت اوورفلو قرار می گیرد. 4- بخاری ، که برای تنظیم درجه حرارت آب آکواریوم آب شور استفاده می شود. 3-باکتری سازی در آب آکواریوم مواد استفاده شده در قسمت بیولوژیک آکواریوم آب شور، عمل باکتری سازی را بر عهده دارند. این مواد به دلیل وجود منافذ بسیار ریز و میکرونی و فضای تاریک موجود در این منافذ ، شرایط ایده آل تولید و تکثیر باکتری ها را ایجاد می کند.
در شرایط عادی چرخه باکتری سازی در آکواریوم آب شور به زمانی حدود 1 تا 2ماه احتیاج دارد ، ولی برای تسریع در این امر می توان از محلول باکتری زنده Ammovec استفاده کرد. که با استفاده از این محلول سرعت باکتری سازی در آکواریوم آب شور به یک هفته تا ده روز کاهش پیدا می کند.


4-تست آب آکواریوم قبل ازخرید ماهی

قبل از خرید ماهی برای آکواریوم آب شور آب آکواریوم باید شرایط شیمیایی مناسب را برای زندگی ماهی داشته باشد . مهمترین عناصر شیمیایی قبل از اضافه کردن ماهی به آکواریوم آب شور ، آمونیاک (NH3, NH4) و نیتریت (NO2) هستند که همیشه در تست باید این دو عنصر در حد صفر باشند.
در صورت ایده آل بودن شرایط شیمیایی آب ، می توان ماهیی را به عنوان ماهی تست به آکواریوم آب شور اضافه کرد . پس از یک هفته دوباره آب آکواریوم آب شور را تست کرده و در صورت ایده آل بودن شرایط شیمیایی آب ، می توان دوباره ماهی به آکواریوم اضافه کرد.



5-شرایط شیمیایی مناسب برای آب شور

شرایط شیمیایی آب آکواریوم آب شور را می توان در دو بخش : شرایط شیمیایی مناسب برای نگهداری ریف و شرایط شیمیایی مناسب برای نگهداری ماهی ، تقسیم کرد
عناصر شیمیایی و عدد مناسب آن در هنگام تست برای ریف :
آمونیاک NH3,NH4~ 0
نیتریت NO2~ 0
نیترات NO3 بین 0-20
فسفات PO4~ 0
سیلیکات SIO3~ 0
کلسیوم Ca بین 400-450
منیزیوم Mg~ 1300
سختی کربنات KH بین 8-12
اسیدی یا قلیایی PH بین 8-5/8
مس Cu~ 0
عناصر شیمیایی و عدد مناسب آن در هنگام تست برای ماهی :
آمونیاک NH3,NH4~ 0
نیتریت NO2~ 0
نیترات NO3 بین 0-50
اسیدی یا قلیایی PH بین 8-5/8
6-صخره چینی در آکواریوم آب شور صخره چینی در آکواریوم آب شور به دو صورت انجام می گیرد:
1-صخره چینی با مرجان ها و صخره های مرده
2-صخره چینی با صخره زنده Live Rock
*توجه : اکثر آکواریوم داران حرفه ای ، به علت شرایط خاص بیولوژیکی صخره زنده Live Rock از این روش صخره چینی استفاده می کنند.

7- نورپردازی حرفه ای برای آکواریوم آب شور نورپردازی در آکواریوم آب شور را می توان بخ دو روش انجام داد :
1-نورپردازی آکواریوم آب شور بوسیله لامپ های مهتابی مخصوص مانند Blue Ski و Deep Sea
2-نورپردازی آکواریوم آب شور بوسیله لامپ های متال

http://aquamarine.ir/
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
جدول تبديل و محاسبات فاكتورهاي كاربردي در آكواريوم

جدول تبديل و محاسبات فاكتورهاي كاربردي در آكواريوم

توضیحات ماشین حساب جدول ها :
ماشین حساب جدول اول محاسبات مربوط به آکواریوم قائم زاویه و مستطیل شکل را ارائه مینماید .
پارامترها :
Length : طول
Width : عرض
Height : ارتفاع
Gallons: پیمانه ای برابر 3/7853 لیتر که معیار آمریکائی و انگلیسی آن تفاوت دارد
.................................................. .................................................. ..........
ماشین حساب جدول اول محاسبات مربوط به آکواریوم استوانه ای شکل را ارائه مینماید .
پارامترها :
Diameter :قطر دایره
Height : ارتفاع
Gallons: پیمانه ای برابر 3/7853 لیتر که معیار آمریکائی و انگلیسی آن تفاوت دارد
.................................................. .................................................. .........
ماشین حساب جدول اول محاسبات مربوط به آکواریوم شش گوشه ای شکل را ارائه مینماید .
پارامترها :
Height : ارتفاع
Width of 1 side : عرض یکی از گوشه ها
Gallons: پیمانه ای برابر 3/7853 لیتر که معیار آمریکائی و انگلیسی آن تفاوت دارد
.................................................. .................................................. ........
ماشین حساب جدول تبدیل معیار دمای به یکدیگر
Fahrenheit : فارنهایت
Centigrade : سانتیگراد
.................................................. .................................................. ........
ماشین حساب جدول معادل سنجی سختی آب
dKH : واحد سنجش
Parts per Million: بخش بر میلیون
Milliequivalents per liter : معادل با یک هزارم در واحد لیتر
.................................................. .................................................. .......
ماشین حساب جدول تبدیل سنجش مایعات
Gallons: پیمانه ای برابر 3/7853 لیتر که معیار آمریکائی و انگلیسی آن تفاوت دارد
Pint : پیمانه وزن مایع معادل نیم کوارت
Quart : کوارت ( پیمانه ای معادل حدود یک لیتر )
Drops : قطره
Teaspoon : قاشق چایخوری
Tablespoon : قاشق سوپخوری
Fluid Ounce : واحد گنجایش مایعات معادل 1/16 پینت
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
تزریق CO2 در آب آکوآریوم

تزریق CO2 در آب آکوآریوم

اگر بخواهیم زیاد درگیر مطالب تخصصی نشیم بزبان ساده باید گفت که گیاهان برای عمل فوتوسنتز علاوه بر نور احتیاج به دو عامل اکسیژن و CO2 دارند. که در طبیعت هنگامیکه هردو عامل در دسترس است رشد گیاهان رو مشاهده میکنیم.


در اکواریوم این عوامل بصورت مصنوعی باید تامین بشن که نور و اکسیژن رو همگی در اکواریوم داریم و میمونه تامین CO2 که به میزان کم از تنفس ماهی ها و باکتری های موجود در اب و از هوای بیرون از اکواریوم تامین میشه ولی برای رشد مطلوب گیاهان خاصه در مواردی که نور زیادی داریم کافی نخواهد بود.


ممکنه بعضی ها بگن ما بدون تزریق CO2 هم مشکلی نداریم و گیاهان ما رشد میکنن!





بله درسته اگر نور اکواریوم زیاد نباشه و انتظار رشد بسیار سریع از گیاهتون نداشته باشید این میزان CO2 براتون کافی خواهد بود (2-3 پی پی ام).


ولی اگر بخواهیم اکواریومی پر گیاه که پوشیده از انواع مختلف گیاهان (مخصوصا گیاهانی که نور زیاد برای رشد احتیاج دارند) در کف و گاهی در سطح اب داشته باشیم دیگر این میزان کافی نخواهد بود و چنین امکانی وجود ندارد مگر CO2 اضافی توسط ما وارد اب شود تا حد (10 الی 25 پی پی ام).

(عکس مال من نیست و منبع ان در زیر عکس ذکر شده)


خوب برای تامین این میزان CO2 اضافی باید چه کرد؟


شرکتهای متفاوتی کیت هایی برای این کار پیشنهاد کردن که عمومن آلمانی هستند. (امیدوارم بزودی مدل های چینی ببازار بیان!)


کیت اولی که دوست دارم بررسی بشه کیت شرکت تترا هست که شامل یک کپسول CO2 و یک استوانه پلاستیکی و شلنگ سیلیکونی (همانند لوله های هوای اکواریوم) است.




استوانه پلاستیکی توسط دو مکنده لاستیکی به دیواره اکواریوم نصب میشه و محل اون از سطح اب اکواریوم باید حدود 10 سانتیمتر پائین تر واقع بشه.


یک سرشلنگ سیلیکونی را به مجرای ورودی استوانه و سر دیگر انرا به کپسول متصل میکنیم حال دستگاه اماده است.


با فشار دادن تکمه سر کپسول گاز را بارامی وارد استوانه میکنیم تا همه اب داخل ان خارج شده و پر از CO2 گردد.


در قسمت بالای استوانه دری وجود دارد که با یک لایه پلاستیکی بسته شده چون پلی اتیلین نسبت به گاز CO2 نیمه تراوا است باعث میشود که کم کم گاز از این لایه بداخل اب تراوش کرده و در ان محلول شود و بعد از مدتی (تقریبا 12 ساعت) خواهید دید که تمام گاز سیلندر خارج شده و باز از اب پر شده است. اینجاست که شما باید دوباره سیلندر را از گاز پرکنید.


فروشنده ادعا میکند که یک کپسول برای 6 ماه مصرف کافیست.


مزایا:
ارزان است (حدود بیست هزار تومان)
کار با ان ساده است
احتیاجی به خواندن کامل بروشور که بزبان فارسی هم نیست ندارید.


معایب:
سازنده انرا برای تانک های زیر یکصد لیتر پیشنهاد میکند.
هر روز باید استوانه را پر کنید
میزان CO2 وارد شده در اب را براحتی نمیتوان کم و زیاد کرد (با تغییر ارتفاع استوانه، ان هم بطور تجربی)
در مخزن های بزرگ بجز زیاد شدن جلبک و خزه هیچ تغییری من ندیدم.(دوستان اگر در مخازن کوچک تجربه ای دارند خواهش میکنم اضافه کنند.)
اگر بدلیلی اتصال لوله سیلیکونی به کپسول و یا سیلندر شل شود یا از اب بندی خارج شود کل CO2 داخل استوانه خالی خواهد شد.
کپسول حاوی CO2 را نمیتوان جدا کرد و بدلیل کوتاهی شلنگ ضمیمه بصورت اویزان از اکواریوم باقی خواهد ماند. مگر اینکه شلنگ بلند استفاده کنید.

نکته:
تلاطم سطحی اب در میزان CO2 اضافه شده به اب بسیار موثر است. یعنی هرچه تلاطم سطحی بیشتر بشه میزان هدر رفتن CO2 در اب اکواریوم بیشتر خواهد بود.

این رابطه میزان تلاطم و کم شدن CO2 محلول در اب درست برعکس اکسیژن گیری اب خواهد بود.




مزایا:

ارزان است
عقیده دارند برای مخازن کوچک با نور کم مناسب است
خودتان درستش میکنید و حس ابتکار را در شما تقویت میکند.
سرتان را گرم میکند
باعث میشود که بدنبال وسیله بهتری باشید!

معایب:

در مخازن بزرگ کار بردی ندارد
امکان عدم کار کرد ان به دلایل فنی مثل اب بندی نبودن لوله ها و ... زیاد است
کنترلی بر میزان خروج CO2 وجود ندارد
بد منظره است
امکان ازدیاد خزه و جلبک را افزایش میدهد.
در بیشتر موارد داشتن و نداشتن ان تاثیر چندانی ندارد

خوب حالا میرسیم به بحث خریدن کیت کامل تزریق CO2 و وسایل مورد نیاز برای ان.

من خودم از کیت کامل CO2 سرا استفاده میکنم و انرا برایتان شرح میدهم ولی با تغییرات بسیار جرئی در شکل این اجزا تمام شرکت های سازنده کم و بیش از همین سیستم استفاده میکنند.
موارد اختلاف را هم شرح خواهم داد.

اجزائ کیت کامل عبارتند از:



کپسول حاوی CO2
رگولاتور همراه با شیر سوزنی (Needle valve)
شیر یکطرفه
شلنگ های سیلیکونی (با دو مقطع باریک و دیگری کلفت)
شمارشگر حباب
سیلندر اختلاط
سه راهی همراه یا شیر تنظیم
مخروط نشانگر میزان CO2
معرف شیمیایی

شیر پنوماتیک یا نیوماتیک Solenoid Valve *
دستگاه برقی اندازه گیری پی اچ و شیر برقی مربوط به ان*

* در بعضی از کیت ها موجود نیست و باید جداگانه خریداری شود.

طریق نصب و راه اندازی:
کپسول CO2 باید طوری قرار گیرد که همواره بصورت عمودی قرار بگیرد. (در کیت سرا چون کپسول ایستایی ندارد باید انرا با پایه ای که ضمیمه است به دیوار یا پایه اکواریوم نصب کرد)

رگولاتور همراه با واشر ان به کپسول پیچ کرده و محکم میکنیم

از خروجی رگولاتور شلنگ سیلیکونی باریک را متصل کرده و در مسیر ان یک شیر یکطرفه (از همان هایی که برای پمپ هوا استفاده میکنیم (ضمیمه است) قرار میدهیم.

سیلندر شمارشگر حباب و اختلاط را درون اکواریوم قرار داده و سعی میکنیم ده تا پانزده سانت از سطح اب پائین تر باشد.
(در بعضی از مدل ها ایندو از هم مجزا هستند در کیت سرا هردو یکی اند)

سر دیگر شلنگ سیلیکونی (باریک) را که از کپسول میاید به ورودی این سیلندر متصل میکنیم.

یک سر شلنگ کلفت تر را به خروجی دیگر سیلندر متصل میکنیم و سر دیگر را از اکواریوم بیرون میاوریم. شکل زیر قسمت 6
این سر ازاد به یکی از سر های سه راهی با شیر تنظیم ضمیمه که بسیار باریک است متصل میشود. شکل زیر قسمت 7

با این فرض که شما فيلـتر اکسترنال دارید دو راه دیگر این سه راهی در وسط شلنگ خروجی فيلـتر قرار میگیرد.شکل زیر قسمت 7
اگر فيلـتر اکسترنال ندارید و میخواهید از این روش استفاده کنید مجبور به بکار گیری یک پاور هد و تبدیل شلنگ ویا یک فيلـتر دست ساز هستید. (اگر شرح خواستید بپرسید دقیقن توضیح میدهم)



در بخش شماره 8 شکل بالا طریقه راه اندازی معرف میزان CO2 در اکواریوم است که شرح انرا جداگانه خواهم داد.

حال دستگاه نصب شده است (کیت مختصر) برای راه اندازی چه باید کرد؟



کپسول CO2رو باز میکنیم (شیر قرمز در کادر زرد رنگ)در حالیکه شیر خروجی کاملن بسته است (شیر زرد در کادر بنفش)

با باز کردن این شیر فشار سنج اولی میزان CO2داخل سیلندر رو نشون میده (داخل کادر ابی). در حالیکه عقربه فشار سنج دوم ممکنه از صفر تا منطقه قرمز رو نشون بده (داخل کادر قرمز).
حالا با تنظیم شیر سوزنی (داخل کادر مشکی) عقربه رو روی قسمت نرمال تنظیم میکنیم که به رنگ سبز برروی سطح نمایشگر (داخل کادر قرمز) مشخص شده.

کار شیر سوزنی اینه که فشار خروجی از سیلندر رو یکنواخت میکنه که با خالی شدن تدریجی سیلندر و افت فشار داخل اون فشار خروجی ما ثابت بمونه.


حال شروع میکنیم به اهستگی شیر خروجی (شیر زرد در کادر بنفش) رو باز میکنیم و صبر میکنیم تا گاز باهستگی داخل لوله شده وبه استوانه داخل اب برسه.

توجه: فيلـتر اکسترنال خاموش است.

در داخل استوانه اولین حباب رو خواهید دید که از پائین ازاد میشه و بطرف بالای استوانه رفته و محبوس میشه.


فاصله زمانی این حباب تا حباب بعدی توسط باز یا بسته کردن تدریجی این شیر صورت میگیره و میزان مناسب تعداد حباب رو به ازرای یک حباب در دقیقه به ازای هر 10 لیتر اب اکواریوم تنظیم کنید. یعنی برای یک اکواریوم 200 لیتری باید بیست حباب در دقیقه (هر سه ثانیه یک حباب) خارج شود.

این تنظیم رو میتونید برای شروع کمتر از میزان مورد نظر شروع کنید تا روز بعد. چون این تنظیم در بیشتر موارد بهم میخورد.

حال فيلـتر اکسترنال رو روشن میکنیم و با تنظیم پیچ سه راهی، میزان اب خروجی به استوانه را انقدر تغییر میدهیم که همواره در استوانه جریان اب بتواند حباب ها را به حباب های ریز تقسیم کرده و از مجرای تحتانی استوانه خارج کند.

کار تمام شد.

نکته: تا تمام تنظیم ها بطور کامل ثابت شوند قدری زمان لازم است. بهتر است فردای کار اندازی دوباره فيلـتر اکسترنال رو خاموش کنید و مجددا شیر سوزنی و تعداد حباب ها رو کنترل کنید عقربه حتمن باید روی محل سبز باشد و تعداد حباب ها اگر بهم خورده بود انرا مجدد تنظیم کنید


فقط مانده کنترل میزان CO2 در اب.

این کار رو یا با کیت های مخصوص این کار انجام میدید



یا خود کیت دارای یک هرم است که از اب اکواریوم پر میشه وداخل ان 3 الی 4 قطره از معرف مخصوصی که ضمیمه است رو اضافه میکنید و داخل تانک می چسبونید. تغییر رنگ اب داخل هرم میزان CO2 در اب رو به شما نشون میده. که در صورت تغییر رنگ اون از ابی به سمت سبز پر رنگ و سبز کم رنگ بترتیب CO2 کم، CO2 مناسب و CO2 زیاد از حد رو نشون میده. و با دیدن اون شما باید تعداد حباب هارو کم و زیاد کنید.

این کیتی که من توضیح دادم حدود دویست هزارتومان (بر پدر پیری و فراموشی لعنت) قیمتش هست



ولی میخوام در قسمت بعدی طرز تهیه این دستگاه رو بدون اینکه چنین پولی بدید رو براتون شرح بدم.






تامین و ساخت دستگاه تزریق CO2 بدون خرید کیت کامل
برای سرهم کردن این کیت بدون خرید ان بصورت کامل اولین قدم تهیه کپسول CO2 است که فکر میکنم کپسول CO2 بدلیل هزینه گمرکی و وزن بالای ان در قیمت وارد کردن این کیت و بالاخره قیمت تمام شده تاثیر زیادی داشته باشه و چون این کپسول برای اکواریوم طراحی شده بازهم در قیمت بالاتر موثر خواهد بود.

فروشندگان کپسول CO2 دو دسته اند فروشگاهای لوازم اتش نشانی و فروشندگان کپسول های جوشکاری. من از هردو صنف پرسیدم و با انصاف تر اتش نشانان بودند!

کپسولی که در عکس قبلی من دیدید رو من بعد از خالی شدن کپسول سرا خریدم تا برای شارژ مجدد ان وقت داشته باشم. این کپسول که حاوی دو کیلو CO2 است رو من به قیمت 20.000 تومان خریدم. (کپسول یک کیلویی ارزانتر است) پس بیاد داشته باشید که حدود دوازده الی بیست هزار تومان هزینه کپسول باید بکنید.

هر کپسول بعد از خالی شدن با دو الی سه هزار تومان شارژ میشود.

مرحله بعدی تهیه رگولاتور است که میتوان انرا بدون شیر سوزنی گرفت و شیر سوزنی را خودتان بسازید که من پیشنهاد میکنم انرا کامل بخرید. قیمت رگولاتور کمی ناامید کننده است ولی یک باید است و نمیتوان از ان چشم پوشی کرد.

قیمت در بازار (من در خیابان امام قیمت کردم) بسته به کشور سازنده از 45 تا 75 هزار تومان متغیر است. فکر میکنم ارزانتر هم یافت شود.

نکات مهم:
1. درخرید این تجهیزات اصلا به زیبایی توجه نکنید چون این وسایل اصلا در معرض دید نیستند.
2. حتما رگولاتور مخصوص CO2 بخرید
3. سرپیچ کپسول های CO2 استاندارد است و به رگولاتور ان از هر مارکی میخورد
4. به فروشنده کپسول اتشنشانی بگوئید که کپسول شیر فلکه دار میخواهم. بیشتر کپسول های انها اهرمی هستند و با یک فشار خالی میشوند و بدرد کار ما نمیخورند.
5. یکی از بورس های فروش کپسول اتش نشانی در پیچ شمیران واقع است (خیابان شریعتی را از پیچ شمیران بالا بروید پشت سرهم مغازه های متعددی میبینید) دوستان اگر جای دیگری سراغ دارند ادرس بگذارند.

بستن رگولاتور به کپسول بسیار ساده است ولی اگر توضیح بخواهید بفرمائید کجا نامفهوم است تا توضیح دهم. کپسول های اتش نشانی برعکس کپسول های کیت CO2 خود ایستا هستند و کافیست رگولاتور را روی سر پیچ قرار دهیذ(واشر لاستیکی مخصوص سر جایش باشد که مثل او رینگ است)و بپیچانید دست اخر کمی با اچار انرا سفت کتید تا نشتی ندهد.

خوب دیگر خرج عمده ما تمام است و فقط میماند مقداری لوله هوا و یک شیر یکطرفه از همان هایی که برای پمپ هوا میخریم که جمعن حدود هزار تومان خواهد شد.

برای ساخت سیلندر شمارشگر حباب من یک طرح خودتان بسازید رو در اینترنت پیدا کردم که عکس ان بصورت زیر است:


بله به همین سادگی!

ولی من برای این عمل طرح اسانتری دارم فقط کافیست بتوانید یک سرسوزن پزشکی را به انتهای شلنگ CO2 بچسبانید. انوقت در مراحل راه اندازی سرسوزن را بصورت ازاد داخل اب قرار میدهید و انقدر تنظیم میکنید تا تعداد حباب ثابت شود انگاه سر سوزن را بدون اینکه دیده شود و از پشت به ابر فيلـتر برقی خود در داخل مخزن فرو کنید بهتر است هر چقدر که میتوانید انرا به روتور نزدیکتر قرار دهید که فيلـتر حباب CO2 را بداخل کشیده و انرا پودر کند.



تزریق CO2 در اب اکواریوم (4)
با توجه به اینکه گیاهان در شب خود CO2 تولید میکنند پس نیازی به تزریق این گاز در هنگام شب وجود ندارد پس برای اینکار میتوان خروج انرا مسدود کرد.

با توجه به تنظیم حساس و وقت گیرCO2 برحسب تعداد حباب ان در دقیقه بهتر است بجای بستن شیر خروجی کپسول و باز کردن مجدد ان از یک شیر نیو ماتیک بعد از خروجی و سر راه شلنگ سیلیکونی بهره بگیریم.

بعضی از کیت ها خود شامل این شیر که بنام solenoid valve معروف است هستند (داخل کادر قرمز)



ولی اگر ما بخواهیم انرا اضافه کنیم باید یک شیر پنوماتیک تهیه کنیم که Normally Close باشد یعنی در حالت عادی بسته باشد و فقط با جریان برق وصل شود. حال میتوان این شیر را به یک تایمر برقی متصل کرد که درست همزمان با خاموشی ما جریان را قطع و هنگام روشن کردن لامپها انرا وصل نماید

شیرنیوماتیک را حدود چهار تا ده هزارتومان میتوان تهیه کرد ولی باید نمونه شلنگ سیلیکونی به فروشنده ارائه شود تا با نصب سر شلنگ مناسب انرا بتوان به شیر برقی متصل کرد.

در کیت های کامل این شیر برقی با یک پی اچ pH سنج الکترونیکی با هم فروخته میشن که بسیار طرز کار جالب و در عین حال ساده ای داره.

همونطور که میدونید اضافه کردن CO2 در اب باعث تولید اسید کربنیک و در نهایت اسیدی کردن اب اکواریوم میشه. (کسانی که میخوان اب رو اسیدی کنن بهوش باشن که یکی از راههای بی خطرش همین راهه) با تنظیم پی اچ pHمتر روی عدد دلخواه (مثلا 6.5) و قرار دادن میله دستگاه در داخل اب و اتصال شیر نیوماتیک به خروجی دستگاه باعث میشید که هر گاه پی اچ pHبه میزان مورد نظر رسید دستگاه بطور اتوماتیک تزریق CO2 رو به اکواریوم قطع کنه.

من با دانش کنونی فکر میکنم صرفه اقتصادی در خرید این کیت کنترل CO2 مخصوص اکواریوم بصورت کامل است (حدس میزنم مبلغی حدود 200 الی 300 هزارتومان داشته باشد.)



از مزایای این کیت ها داشتن محلولهای بافر و تست و شاهد است که دیگر احتیاج به تهیه جداگانه انها نیست.



من پی اچpH متر الکترونیک رو از بازار قیمت کردم و با مشخصاتی که من میخواستم چیزی حدود یک میلیون تومان قیمت دارد!! تازه فروشنده مطمئن نبود که این دستگاه بتواند در پی اچ مشخص جریانی را قطع یا وصل کند و میگفت فقط میداند که در صورت برون رفت از میزان تعیین شده دستگاه شروع به بوق زدن میکند!

بفرض اینکه بتوان مدار بوق انرا با شیر پنوماتیک یکی کرد بازهم قیمت تمام شده بسیار بالاست.
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
اكوسيستم آكواريوم

اكوسيستم آكواريوم

Lightbulb اكوسيستم آكواريوم
اکوسیستم یا چرخه حیات قانون طلایی زیست در کره زمین است و هر جا که عمدا یا سهوا به قسمتی از آن صدمه وارد شده یا دخل و تصرفی صورت بگیرد این چرخه دچار اختلال شده ،و لی پس از مدتی خود را بازسازی کرده و با تغییراتی دوباره شکل میگیرد.(ساختار جدید نمیتواندهمواره مطلوب ما باشد).اینکه این چرخه چیست شاید مطلب به درازا بکشد ولی بطور خلاصه و در حد توانم عرض کنم که عبارتست از تولد،زندگی ،مرگ و ارتباط بین کلیه اجزا و تاثیر متقابل آنان بر یکدیگر.انچه به ما مربوط میشود ،اکوسیستم آبی است. منظور از اکوسیستم آبی رابطه کلیه موجودات و اجزاء تشکیل دهنده محیط آبی (جاندار و بیجان)بر یکدیگر و با یکدیگر است .بطوریکه از این ارتباط یک چرخه حیاتی که استمرار داشته بوجود بیاید.باز مطلب را به خودمان مربوط تر کنیم .منظور از اکوسیستم در آکواریوم ما ،ارتباط کلیه اجزاء موجود در محیط تانک ماست که سبب پایداری شرایط زیستی در آن میشوند.مثالی ساده شاید این باشد که ما یک تانک با ظرفیت آبگیری مشخص داریم و در آن یک یا چند گونه ماهی نگهداری میکنیم و در آن از وسایل تزئینی طبیعی و مصنوعی استفاده کرده و گیاهان آبزی در آن داریم و با نور طبیعی یا مصنوعی روشن میشود.وقتی از آن به عنوان یک اکوسیستم میتوانیم یاد کنیم که چرخه زیستی در ان شکل گرفته و به تعادل رسیده باشد به اینصورت که .گیاهان محیط آبی (گیاهان عالی مانند گیاهان تزئینی که ما در محیط وارد کرده ایم و یا گیاهان ساده تر که همان جلبکهایی هستند که بطور طبیعی در آب بوجود می آیند )قسمت پایه زنجیره غذایی را با استفاده از نور در تانک تشکیل دهند، در مرحله بعد ماهیان گیاهخوار از این منیع غذایی استفاده کرده و تولید فضولات کنند و فضولات تولیدی طی سیکل ازت به مواد قابل جذب برای گیاهان تبدیل شده و سبب پایداری حیات گیاهی و تولید مجددغذای گیاهی در تانک شوند و چرخه تولید و مصرف غذا به همین شکل استمرار یابد .از طرف دیگر گیاهان با جذب نور و مواد معدنی در محیط آبی ،ضمن اینکه تولید غذا میکنند به تولید اکسیژن در آب پرداخته و شرط حیات ماهیان را در آب فراهم سازند.و به همین ترتیب اجزای بسیار زیادی در این محیط وجود دارند که بر یکدیگر تاثیر گذاشته و از یکدیگر تاثیر میپذیرند و جمع این ارتباطات سبب پایداری حیات در تانک میشود.

خلاصه اینکه اگر یک تانک با حجم مناسب داشته باشیم و در ان گیاه طبیعی بکاریم و تعداد ماهی متناسب (از نظر گونه و تعداد) در آن رها کنیم ،در صورتی که اکوسیستم در این تانک به تعادل رسیده باشد دیگر نیازی به غذا دادن یا اکسیژن رسانی یا تعویض آب و.... نخواهد بود .این اکوسیستم است که همه این موارد را فراهم کرده و تنظیم میکند
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
یک آکواریوم چه مقدار به مراقبت نیاز دارد؟

یک آکواریوم چه مقدار به مراقبت نیاز دارد؟

آکواریوم ها گوناگونند، گاهی هیجان آور و در زمان خاصّ خود، سرگرمی آرامش بخشی برای مردمی که به این تفریح علاقمند باشند.

آکواریوم شما می تواند به صورت آرامش بعد از استرس های روزمرّه برای شما عمل کند و به کمک ذات طبیعت، شما را سرگرم می کند.

آکواریوم به شما کمک می کند که به جهانی که از دید شما پنهان است، به سادگی بنگرید.

برعکس آن چیزی که مردم فکر می کنند؛

داشتن آکواریوم نیاز به تخصص آنچنانی ندارد.

تهیّۀ آن امروز بسیار کم هزینه می باشد.

نگهداری آن نیز بسیار آسان است و می تواند برای شما سرگرمی بی مانندی را فراهم کند.



معمولاً وابستگی انسان به ماهی ها، نسبت به سایر حیوانات اهلی کمتر است.

ماهی ها در ایّام تعطیلات و آن هنگام که شما در منزل نیستید، به اندازۀ سایر حیوانات اهلی شما را نگران نخواهند کرد و نیازی به همراه بردن آن ها یا درخواست کمک از دیگران برای نگهداری آن ها در زمان نبود شما نیست.



در طبیعت بیرون، خود اکوسیستم از ماهی ها مراقبت می کند، آب پیوسته در جریان است و تعویض می شود. ساکنان زیر آب هر یک به نوبۀ خود با انجام وظایف شرایط زیست همۀ آبزیان را در طبیعت کنترل می کنند.

در هنگامی که شما این طبیعت را به خانه می آورید، متعاقباً تمام وظایف به دوش شما خواهد افتاد و شمایید که تمام این کارها را انجام می دهید.

در آکواریوم کوچک شما ماهی ها، گیاهان و سایر آبزیان با هم زندگی خواهند کرد و شما به کمک ما خواهید توانست شرایطی مطابق با طبیعت برای آن ها فراهم کنید.

امروزه به دلیل تجارب بسیار، وجود تجهیزات مختلف و امکانات گوناگون می توان از ماهی ها به طور موفّقی، بدون اختصاص دادن وقت زیاد نگهداری کرد. حتّی می توانیم بگوییم که قدرت آن را داریم که به ماهی ها حق انتحاب بدهیم؛ مثلاً در هوایی که دوست دارند زندگی کنند، در یک محیط طبیعی و شرایطی که ماهی بتواند از خودش مراقبت کند.


با این شرایط بعید نیست که با توجّه به زندگی بهتر، عمر بیشتر، غذای آماده و نبود شکارچی ها و ... ماهی شما محیط آکواریوم را به طبیعت ترجیه دهد.



1 - - آکواریوم چه مقدار به مراقبت نیاز دارد



به چه نیاز داریم؟

1- سایز و اندزۀ آکواریوم

2- تعداد و تنوّع ماهی ها

3- مسائل فرعی



با وجود امکانات امروز، برای شما امکانپذیر است که مدت زمان مورد نیاز برای رسیدگی به آکواریوم را حتّی به سه یا چهار ساعت در سال نیز محدود کنید؛

امّا برای بیشتر ما این کار یک سرگرمی است و جایی است، که ما می خواهیم با فعّالیت در آن از لحظات مان لذّت ببریم.

معمولاً بیشتر افراد علاقه دارند که یک بار در ماه، به آکواریوم شان رسیدگی کنند.

یک تجربۀ مفید :

بزرگترین آکواریوم به کمترین مراقبت نیاز دارد.



فقط 5 دقیقه در هر روز برای خاموش و روشن کردن چراغ، چک کردن حرارت آب، چک کردن ***** ها و پمپ های هوا و غذا دادن.

دو یا چهار ساعت در ماه ( بستگی به شرایط ماهی و اندازۀ آکواریوم دارد ) برای تمیز کردن *****ها، تعویض قسمتی از آب و کارهای نظافتی.

به جز این کاری نخواهید داشت.

البته همواره باید مراقب مرگ ماهیانتان باشید که در ادامه به آن می پردازیم...



1 - 1 - کارها و مراقبت های روزانه



الف -) نور ( روشن و خاموش کردن لامپ ) :

بهتر است برای این کار یک تایمر نصب شود؛ برای نور دهی روی زمانی حدود 12 ساعت در روز تنظیم گردد که این مدت زمان، اصولاً طول گرمایی روز نامیده می شود.



ب -) دما ( سیستم کنترل حرارت محیط آب ) :


بخاری های امروزی به طور کاملاً مطمئنی کار می کنند، با این حال شما باید حداقل یک بار در روز دمای آب را چک کنید تا مطمئن شوید همه چیز خوب است.



ج -) همچنین شما باید چک کنید که پمپ هوا و ***** تصفیه به خوبی کار می کنند.



د -) به ماهی ها دو یا سه بار در روز غذا دهید، امّا فقط به همان مقدار که در عرض زمان کوتاه می خورند.


ماهی هایی که در شب فعّالیت می کنند باید بعد از خاموش کردن لامپ و در شب به آن ها غذا داد.

البته در بارۀ غذا دادن به ماهی ها مقالات مفصّلی در قسمت مربوط موجود می باشد.



1 - 2 - کارها و مراقبت های هفتگی



- نو کردن (تعویض) آب :

برای آکواریوم ها در اندازه های کوچک و یا آکواریوم هایی که ماهی های زیاد دارند.

باید هر هفته، مقداری از آب آکواریوم را تازه (تعویض ) کنید.

برای آکواریوم های بزرگ و آکواریوم هایی که ماهی کم دارند، این نو کردن آب را به طور ماهیانه و یا به مقدار خیلی کم در هفته انجام خواهید داد.

- چک کردن پارامتر های آب :


یک بار در هفته باید مقدار نیترات و سختی آب را چک کنید (در ادامه توضیح کامل خواهم داد ).



1 - 3 - کارها و مراقبت ها، مطابق نیازهایی که ممکن است پیش بیاید




تمیز کاری :

جمع کردن برگ های پوسیده گیاهان

هرس کردن گیاهان

پاک کردن جلبک ها از روی شیشه

سیفون کردن کف آکواریوم

پاکیزه کردن ***** :

در مراتبی از زمان باید ***** از آلایش های گوناگون پاک شود، بعضی از موادّ داخل ***** نیز مانند زغال و سرامیک و .. بعد از مدتی باید جابجا و نو (تعویض) شوند.



1 - 4 - کارها و مراقبت های سالانه



نو کردن لامپ :


حتّی اگر لامپ شما سالم باشد و در حال کار کردن باشد بهتر است آن را نو کنید چون به مرور زمان از کیفیت نور آن کاسته می شود.

در صورتی که دو یا چند لامپ دارید آن ها را به فاصلۀ 2 ماه از هم نو کنید زیرا با نو کردن ناگهانی تمام لامپ ها، نور آکواریوم شما ناگهان تغییر می کند و استرس و دلهره به جان ماهی هایتان می افتد.



2 - - نو کردن آب در هفته یا در ماه



همان گونه که می دانید ما هر روز در حال ریختن غذاهای مختلف به داخل آکواریوم هستیم.

ماهی ها و گیاهان این غذاها را گرفته و استفاده می کنند. بعد از مصرف غذا و سوخت ساز آن در بدن ماهی و .... آنچه باقی مانده وارد آب می شود.

آکواریوم هایی که درست نگهداری می شوند و دائم در حال ***** شدن هستند، دارای باکتری هایی هستند که معمولاً این پسماند ها را مصرف می کنند و مقدار آن را در آب تعدیل می نمایند.

خیلی از این پسماند ها هم که توسط باکتری ها متلاشی نشده اند به وسیلۀ گیاهان جذب می شوند.

امّا در نهایت این گیاهان و باکتری ها هم از مصرف پسماندها چیزی دیگر تولید می کنند که اظافه می ماند و البته، مواردی هست که توسط باکتری ها و گیاهان جذب نشود.

این اظافات برای ماهی ها سمّی خواهند بود و علاوه بر آن، آب را سنگین و اکسیژن گیری آن را کم می کند.

شما با نو نمودن مقداری از آب از یک زمان تا زمان دیگر این موارد را کنترل می کنید.
 
بالا