**««اخبار نانوتكنولوژي»»**

به نام خدا
با سلام به تمام دوستان گرامي! با توجه به گسترش روزافزون فناوري نانو و گستردگي مطالب اين فناوري نوظهور برآن شديم تا قسمت اخبار نانو را جدا كنيم تا تمامي اخبار، جداي از نام مجله يا سايت در آن قرار دهيم. اميدوارم دوستان در اين تاپيك اخبار خوب و مفيد رو قرار بدهند!
يا حق

به توصیه دوستان ، تصمیم براین است که لینک اخبار مفید ماهنامه فناوری نانو
،دیگر مجلات مربوطه و تازه های نانو در این قسمت قرار گیرد.
تا دوستان بیشتر با مقالاتی که در ارتباط مستقیم مهندسی مواد و نانو است آشنا شود و
نیاز به دانلود تمام ماهنامه نباشند.


اولین مقاله:


استحکام دندان‌هاي مصنوعي افزايش مي‌يابد

نانوکامپوزيت آلومينا زيرکونيا، به‌عنوان جايگزيني مناسب براي فلزات و پليمرهاي مورد استفاده در دندان‌ها، ريشه دندان‌ها و استخوان‌هاي تخريب شدۀ فک و ... در دانشگاه علم و صنعت ايران سنتز شد.

مشکل اساسي سراميک‌هايي‌ که جايگزين دندان‌ها، ريشه دندان‌ها، استخوان‌هاي تخريب شده فک و ... مي‌شوند، استحکام و چقرمگي پايين آنها است، لذا سنتز و استفاده از نانوکامپوزيت آلومينا زيرکونيا با توجه به دارا بودن خواص مکانيکي مناسب، ضروري به‌نظر مي‌رسد.

آقاي مهدي ابراهيمي بسابي، در گفتگو با بخش خبري سايت ستاد ويژه توسعه فناوري نانو، يکي از کاربردهاي عمده ديگر اين نانوکامپوزيت را کاربري در ابزارهاي برشي عنوان کرد و افزود: «ابزار برشي تهيه شده از نانوکامپوزيت آلومينا زيرکونيا، داراي عمق و طول عمر بيشتري نسبت به ابزار برش آلومينايي بوده، که اين امر ناشي از حضور زيرکونيا به عنوان فاز چقرمه در زمينه آلومينا است. همچنين نانوکامپوزيت آلومينا زيرکونيا به دليل زيست‌سازگاري و مقاومت عالي در برابر سايش و خنثي بودن آلومينا از نظر شيميايي، خصوصيات زيستي مناسبي از خود نشان مي‌دهد».

مهندس ابراهيمي و همکارانش که در دانشگاه علم و صنعت ايران موفق به سنتز اين نانوکامپوزيت به‌روش مکانيکي شده‌اند، در مورد چگونگي سنتز نانوذرات آلومينا زيرکونيا گفت: «ابتدا کلريد آلومينيم، کلريد زيرکونيم و اکسيد کلسيم را به‌عنوان مواد اوليه مخلوط کرده و مخلوط حاصل را به‌وسيلۀ آسياي پرانرژي، تحت کار مکانيکي قرار داديم. پس از انجام کار مکانيکي و عمليات حرارتي در دماهاي پايين با انجام واكنش ميان مواد اوليه، نانوذرات آلفا آلومينا و زيرکونيا با ساختار مکعبي، درون زمينۀ نمک کلريد کلسيم تشکيل گرديد».

گفتني‌است نانوآلياژ تهيه شده، مقاومت مناسبي در برابر خوردگي در اثر بخار آب و ترکيبات خورنده‌اي نظير اتيلن گليکول، اسيد سولفوريک، اسيد فسفريک و سود، از خود نشان مي‌دهد.

جزئيات اين پژوهش که با همکاري دكتر جعفر جوادپور، دكتر حميدرضا رضايي و دكتر مسعود گودرزي انجام شده، در مجله Advances in Applied Ceramics (جلد107، صفحات 321-318، سال 2008) منتشر شده‌است.

روش جديدي براي نانوجوشکاري

روش جديدي براي نانوجوشکاري

روش جديدي براي نانوجوشکاري
محققان دانشگاه شفيلد انگلستان با استفاده از مقادير بسيار کمي از لحيم توانسته‌اند راهي براي اتصال نانوسيم‌ها و نانواشيا
به همديگر و ساخت نانوساختارها و مدارهاي پيچيده کشف کنند. اين محققان پيش‌بيني مي‌کنند به‌منظور تحقق و تعمير
اتصالات داخلي مدارها و ديگر عيوب، بتوان از اين روش در ساخت ساختارهاي نانوالکترونيکي آزمايشي استفاده کرد.




متن کامل

شيشه‌هاي شفاف‌تر با پوشش‌هاي نانوکامپوزيتي

شيشه‌هاي شفاف‌تر با پوشش‌هاي نانوکامپوزيتي

شيشه‌هاي شفاف‌تر با پوشش‌هاي نانوکامپوزيتي
محققان پژوهشگاه پليمر و پتروشيمي ايران، موفق به سنتز پوشش‌هاي نانوكامپوزيتي روي شيشه‌ها شدند که اين پوشش‌هاي آب‌دوست، مي‌توانند با کاهش زاويه تماس بين آب و شيشه، شفافيت شيشه‌ها را افزايش دهند.

دکتر امير ارشاد لنگرودي پژوهشگر اين طرح «تهيه پوشش‌هاي هيبريدي نانوكامپوزيتي آب‌دوست از طريق فرآيند سل- ژل و بررسي تأثير اثر يك جز دو عاملي (آمينو اتيل آمينو پروپيل تري متوكسي سيلان) در حضور عوامل فعال‌كننده سطحي بر مورفولوژي، اندازه ذرات، و شفافيت پوشش‌هاي حاصل» را از اهداف انجام اين پژوهش عنوان نمود.

عضو هيئت علمي پژوهشگاه پليمر و پتروشيمي ايران، در گفتگو با بخش خبري سايت ستاد ويژه توسعه فناوري نانو، گفت: «از اين پوشش‌ها، مي‌توان روي شيشه‌هاي داخل خودرو، آينه‌هاي بغل، كاسه چراغ خودرو، شيشه‌هاي ساختمان‌ها، آينه‌هاي حمام، روكش پلاستيكي شفاف نگهداري مواد غذايي نظير گوشت، سبزيجات و غيره استفاده کرد».

در اين كار تحقيقاتي، پوشش‌هاي هيبريدي نانوكامپوزيتي آب‌دوست از طريق فر‌ايند سل- ژل از مواد آلكوكسي سيلان شامل گاماگليسيدوكسي پروپيل تري متوكسي سيلان و تترا متوكسي سيلان به عنوان عوامل پيش‌ساز سيلان، آمينو اتيل آمينو پروپيل تري متوكسي سيلان به‌عنوان پيش‌ساز قطبي و آب‌دوست‌كننده پوشش در حضور و غياب عوامل فعال‌كننده سطح سنتز شدند.

به همين منظور، پيش‌سازه‌هاي سيلان‌دار در دماي معين، تحت شرايط اسيدي و هم‌زدن، آبكافت شدند. محلول تا دماي محيط سرد گرديد و اتيلن دي‌آمين به آن اضافه شد تا سل شفاف در دماي محيط بدست آيد. در ادامه، آمينو اتيل آمينو پروپيل تري متوكسي سيلان و سپس عامل فعال‌كننده سطح به آن اضافه گرديد و روي شيشه‌هاي تميز، پوشش داده و عمليات شناسايي و آزمون‌هاي فيزيكي و مكانيكي روي آن انجام شد.

دکتر ارشاد و همكارانش اثر عوامل شيميايي و فيزيكي در تركيب پوشش را روي خواص آن مورد مطالعه قرار دادند. آنها عامل آميني (که با عوامل شيميايي به سطح متصل مي‌‌شود) و عامل فعال‌کننده سطحي (که با عوامل فيزيکي به سطح متصل مي‌شود) را روي سطح، آزمايش کرده و بدين‌وسيله تقابل آنها را با هم، روي پوشش‌دهي شيشه‌ها بررسي نمودند.

بررسي‌هاي انجام شده حاکي از آن هستند که اين ترکيبات، موجب تشکيل پوشش يکنواختي روي شيشه شده که با کاهش زاويه تماس بين آب و شيشه و افزايش خاصيت آب‌دوستي، شفافيت شيشه را افزايش مي‌دهند. همچنين اين عوامل پوشش‌دهي مي‌توانند توزيع اندازه ذرات يکنواخت‌تري را روي سطح ايجاد نمايند‌.

جزئيات اين پژوهش که به صورت يک طرح پژوهشي و با همکاري مهندس سليمه غرضي، دكتر اعظم رحيمي و مهندس ديبا قاسمي انجام شده، در مجله Applied Surface Science (جلد255، صفحات 5746–5754، سال 2009) منتشر شده است.

ممنون از آرشیوهای ارسالی.بسیار مفید هستند

کتاب های فناوری نانو در ایران

کتاب های فناوری نانو در ایران

کتاب های فناوری نانو در ایران

مجموعه کتاب های منتشر شده درایران در رابطه با نانو
تالیف و ترجمه به همراه سایر اطلاعات کتاب ( نویسنده، انتشارات و قیمت و....)

فهرست برخی کتاب های این مجموعه:

مقدمه ای برنانومواد ونانوذرات
نانوکامپوزیت ها و کاربرد آنها
مبانی علم سطح در نانوفناوری
تکنولوژی نانو لوله های کربنی
نانولوله های کربنی سنتز،خواص و کاربردها
نانو مواد: تعاریف ،روش های تولید و کاربردها
آلیاژسازی و فعالسازی مکانیکی
درآمدی بر نانوفناوری خشک
فناوری نانو چیست؟
نانوساختار ها ونانوکامپوزیت ها
مقدمه ای بر نانومکانیک
نانو بیوسرامیک ها

استفاده از فناورى نانو در رفع لكه ها و خوردگى هاى دريايى از روى سطح فولاد زنگ نزن


ساخت باترى هاى ليتيمى جديد با استفاده از فناورى نانومواد

متن این دو اختراع جدید در حوزه نانو ، در شماره 141 (تیر ماه88 ) آمده است.
به دلیل آنکه هنوز امکان دانلود کامل ماهنامه 141 نیست ، متن این دو خبر رو قرار دادم.

افزايش توان و چرخه عمر باتري‌هاي قليايي قابل شارژ به کمک دي‌اكسيد منگنز نانوساختار

افزايش توان و چرخه عمر باتري‌هاي قليايي قابل شارژ به کمک دي‌اكسيد منگنز نانوساختار

افزايش توان و چرخه عمر باتري‌هاي قليايي قابل شارژ به کمک دي‌اكسيد منگنز نانوساختار

گروه تحقيقاتي دانشگاه تربيت مدرس، توانستند توان و چرخه عمر باتري‌هاي قليايي قابل شارژ را با استفاده از دي‌اكسيد منگنز نانوساختار افزايش دهند.

هادي عادل‌خاني محقق اين طرح مي‌گويد: "براي بهبود خواص دي‌اکسيد منگنز مصرفي در باتري‌ها، از روش جريان‌ پالسي (Pulse Current)، براي تهيه اين ماده بهره گرفته‌ايم. اين روش، روشي جديد در سنتز مواد فعال الكتروشيمياي بوده و موجب حصول نتايجي قابل توجه و منحصر بفرد مي‌شود. به ‌طوري‌كه در بعضي موارد امكان بدست آوردن اين نتايج در حالت اعمال جريان مستقيم، غير ممكن يا بسيار مشكل است".

وي در گفتگو با بخش خبري سايت ستاد ويژه‌ توسعه‌ فناوري نانو، گفت: "در اين پژوهش طي يك فرايند الکتروشيميايي، رسوب دي‌اكسيد منگنز، با ساختار نانومتري بر سطح آند بدست آمده است. الكتروليت مورد استفاده حاوي سولفات منگنز و اسيد سولفوريك بوده و از جريان‌هاي مستقيم و پالسي استفاده شده است. در اين تحقيق با بررسي خواص فيزيكي-شيمياييMnO2، از دي اكسيد منگنز به‌عنوان ماده كاتدي در باتري‌هاي قابل شارژ قليايي استفاده شده است."

نتايج حاکي از آن است که دي‌اکسيد منگنز نانوساختار سنتز شده به روش جريان پالسي در مقايسه با نمونه جريان مستقيم، داراي مورفولوژي مناسب‌تر، سطح ويژه بالاتر، ساختار کريستالي و مولکولي منظم تر است. اين خصوصيات به واسطه تاثير مثبت جريان پالسي بر فرايندهاي انتقال جرم و انتقال بار ايجاد مي‌گردد.

ويژگي هاي مناسب‌تر دي اكسيد منگنز حاصل از جريان پالسي موجب مي شود كه باتري قلياي قابل شارژ تهيه شده بر مبناي نمونه پالسي از توان بيشتري برخوردار بوده و در چرخه هاي شارژ/دشارژ بيشتري مشاركت نمايد.

اين پژوهش به عنوان پروژه دكتري هادي عادل‌خاني بوده که با راهنمايي دكتر مهدي قائمي (عضو هيئت علمي دانشگاه گلستان) و مشاوره دكتر عليرضا ذوالفقاري (عضو هيئت علمي پژوهشگاه شيمي و مهندس شيمي ايران)، در دانشگاه تربيت مدرس انجام شده‌است. بخشي از اين پژوهش در مجله JOURNAL OF Materials science & TECHNOLOGY (جلد24، صفحات862-857، سال2008) منتشر شده‌است.

دستتون درد نكنه خيلي زحمت كشيديد.

ساخت ابرکاغذي با مقاومت فولاد

ساخت ابرکاغذي با مقاومت فولاد

ساخت ابرکاغذي با مقاومت فولاد

طي ماه‌هاي اخير محققان سوئدي و ژاپني با استفاده از فناوري‌نانو و مد نظر قرار دادن مقاومت ويژه و بالاي نانوفيبرهاي سلولزي، موفق به ساخت نوعي نانوکاغذ با مقاومت کششي 214 مگاپاسکال شدند که از مقاومت کششي چدن بيشتر و در حد مقاومت کششي فولاد است. در روش ساخت اين نانوکاغذ که يک روش دوست‌دار محيط زيست بوده صدمه کمتري به الياف سلولزي وارد شده، مقاومت ذاتي آنها افت کمتري پيدا مي‌کند، همچنين نحوة آرايش نانوبلور‌هاي سلولزي براي ايجاد شبکه نيز منجر به بالا رفتن مقاومت‌هاي اين نانوکاغذ مي‌شود.



متن اين خبر به صورت pdf قابل دريافت مي باشد

بهبود خواص پليمرها با استفاده از نانوذرات کربنات کلسيم توسط پژوهشگران دانشگاه فردوسي مشهد

بهبود خواص پليمرها با استفاده از نانوذرات کربنات کلسيم توسط پژوهشگران دانشگاه فردوسي مشهد

بهبود خواص پليمرها با استفاده از نانوذرات کربنات کلسيم توسط پژوهشگران دانشگاه فردوسي مشهد

پليمرHDPE از جمله پليمرهاي کارا و پرمصرف است که در بسياري از صنايع داخلي همچون خودروسازي، بسته‌بندي، پتروشيمي و ... مورد استفاده قرار مي‌گيرد. قابليت شکل پذيري آسان، بارزترين مزيت اين پليمر است اما علي‌رغم اين خاصيت مفيد، در مقايسه با سراميک‌ها و فلزات، HDPE مقاومت مکانيکي و فيزيکي چنداني ندارد. تحقيقات پژوهشگران نشان مي‌دهد نانوذرات مي‌توانند نقش موثري در افزايش خواص مکانيکي و فيزيکي اين پليمر ايفا نمايند.

دکتر سيد مجتبي زبرجد دانشيار گروه مهندسي مواد دانشگاه فردوسي مشهد، تاکنون پژوهش‌هاي متعددي در زمينه توليد و بررسي خواص نانوکامپوزيت‌هاي پايه فلزي و پليمري انجام داده ‌است. وي در جديدترين تحقيق خود، به بررسي نقش نانوذرات کربنات کلسيم در بهبود خواص فيزيکي و مکانيکي HDPEپرداخته است.

دکتر زبرجد در مصاحبه با بخش خبري سايت ستاد ويژه توسعه فناوري نانو جزئيات کار را اينگونه توضيح دادند: "هدف از انجام اين پژوهش افزايش خواص فيزيکي و مکانيکي HDPEبوده است. ما اين هدف را با استفاده از کربنات کلسيم تامين نموده‌ايم. براي اين منظور ابتدا کربنات کلسيم با استفاده از اسيد استاريک و تحت عمليات سطحي خاصي پوشش داده شدند. نانوذرات به طور طبيعي تمايل به همچسبي دارند و اين امر سبب جلوگيري از کلوخه شدن و تجمع نانوذرات مي‌گردد. پس از اين نانوذرات پوشش داده شده با نسبت‌هاي وزني معيني به HDPE افزوده شده‌اند تا گرانول نانوکامپوزيت تقويت شده HDPEتوليد گردد. گرانول‌هاي توليدي را در ادامه مي‌توان در دستگاه تزريق پلاستيک قرار داده و آن را به نمونه مورد نظر تبديل نمود. نتايج حاکي از آنست که با افزودن نانوذرات، مقاومت HDPE در مقابل ضربه‌هاي شديد به ميزان قابل توجهي و تا چندين درصد افزايش مي‌يابد".

جزئيات اين پژوهش که از حمايت‌هاي تشويقي ستاد بهره‌مند شده، در مجله‌ي بين المللي
MATERIALS SCIENCE AND ENGINEERING (جلد 457، صفحات 367-365، سال 2008) منتشر گرديده است.

توليد نانولوله‌هاي کربني با خلوص بالا و هم جهت به روش پيروليز در پژوهشگاه صنعت نفت

توليد نانولوله‌هاي کربني با خلوص بالا و هم جهت به روش پيروليز در پژوهشگاه صنعت نفت

توليد نانولوله‌هاي کربني با خلوص بالا و هم جهت به روش پيروليز در پژوهشگاه صنعت نفت

نانولوله‌هاي کربني به سبب ابعاد نانومتري و انتخاب‌پذيري بالا گزينه بسيار مفيدي براي انجام فرآيند *****اسيون هستند. از آنجا که نانولوله‌هاي کربني نسبت به ساير مواد، امکان عبور جريان بييشتري را فراهم مي‌آورند، مي‌توانند براي شيرين سازي آب، جداسازي يونها و هيدروکربن‌ها مورد استفاده قرار گيرند. انجام فرآيند *****اسيون با بهره‌گيري از نانولوله‌هاي کربني با حدود 100000 برابر بهبود عملکرد مواجه مي‌باشد زيرا در اين حالت ضريب اصطکاک ماده‌اي که *****اسيون بر روي آن انجام مي‌گردد، کاهش مي‌يابد. هم جهت کردن نانولوله‌هاي کربني پارامتر بسيار موثري در افزايش راندمان فرآيند *****اسيون است.

خانم دکتر زهرا صادقيان عضو هئيت علمي پژوهشگاه صنعت نفت، با استفاده از روش پيروليز موفق به تهيه نانولوله‌هاي کربني عمود بر پايه و هم جهت شده‌اند. از اين نوع نانولوله‌هاي کربني مي‌توان در صنايع نانوالکترونيک، صنايع جداسازي و *****اسيون (براي جداسازي هيدروکربن‌ها و يون‌ها) و نيز به عنوان تقويت‌کننده در ساخت نانوکامپوزيت‌ها استفاده نمود.

دکتر صادقيان در گفتگو با بخش خبري سايت ستاد، درباره نحوه انجام کار و نتايج حاصله اظهار داشتند: "هدف از هم‌ جهت‌سازي نانولوله‌هاي کربني در اين پژوهش، بهبود عملکرد آنها در فرآيند *****اسيون و جداسازي‌هاي غشائي است. خوراک مورد استفاده در فرآيند توليد مخلوطي از مايع هيدروکربني و کاتاليست شناور مورد نياز بود که توسط نازل در راکتوري کوارتزي پاشش گرديد. پس از سنتز اوليه نانولوله‌ها، پارامترهاي مختلف بهينه سازي در دو مرحله مورد ارزيابي قرار گرفتند. در مرحله اول پارامترهاي بهينه‌سازي توليد مورد بررسي واقع شدند که از آن جمله مي‌توان به ژئومتري راکتور و نازل، دماي پيش گرم، دماي رشد، سرعت جريان و فشار گاز حامل و ميزان کاتاليست اشاره نمود. با بهينه‌سازي شرايط، موفق به توليد نانولوله کربني چند‌ديواره با راندمان و خلوص بالا و قطر 15 تا 80 نانومتر گرديديم.

در مرحله دوم شرايط بهينه عملياتي هم جهت سازي نانولوله‌هاي عمود بر ساختار را بررسي نموديم. با اعمال شرايط بهينه، با راندمان و خلوص بالا موفق به سنتز نانولوله‌هايي شديم که مورفولوژي و ساختار آنها بسيار مطلوب بود. محصول به‌دست آمده در اين پژوهش، از جهت خلوص و هم جهت‌سازي نانولوله‌ها، از کيفيت بالايي برخوردار است و با نمونه‌هاي خارجي قابل رقابت مي‌باشد. از روش به کار رفته در اين تحقيق ميتوان براي توليد انبوه نانولوله‌هاي هم جهت عمود بر پايه‌ استفاده نمود".

اين پژوهش که از حمايت‌هاي تشويقي ستاد نيز بهره‌مند گرديده، در مجله Nanotechnology و در سال 2008 منتشر شده است.

بهبود خواص خوردگي فلز آهن با استفاده از نانوکامپوزيت خاک رس در دانشگاه تبريز

بهبود خواص خوردگي فلز آهن با استفاده از نانوکامپوزيت خاک رس در دانشگاه تبريز

بهبود خواص خوردگي فلز آهن با استفاده از نانوکامپوزيت خاک رس در دانشگاه تبريز

ر سال‌هاي اخير استفاده از پليمرهاي هادي براي حفاظت در مقابل خوردگي افزايش يافته‌است. اين پليمرها براي حفاظت در مقابل خوردگي داراي مزاياي فراواني نظير قابليت حفاظت الکتروشيميايي مي‌باشند.

آقاي دکتر علي اولاد، عضو هيئت علمي دانشگاه تبريز در قالب يک پروژه کارشناسي ارشد با همکاري خانم اعظم رشيدزاده دانشجوي کارشناسي ارشد شيمي کاربردي- پليمر، موفق به بهبود خواص خوردگي پوشش‌هاي بر پايه پلي آنيلين روي فلز آهن با استفاده از نانوذرات خاک رس شده‌اند.

دکتر اولاد در گفتگو با بخش اخبار سايت ستاد ويژه توسعه فناوري‌نانو اظهار داشتند: "در اين کار پژوهشي نانوکامپوزيت پلي آنيلين با مونت موري لونيت به دو روش پليمريزاسيون همزمان و استفاده از حلال تهيه گرديد و بررسي خواص خوردگي پوشش‌هاي نانوکامپوزيتي حاصل روي قطعات آهني نشان داد که وارد کردن نانوذرات خاک رس در لايه پلي آنيلين باعث کاهش قابل ملاحظه سرعت خوردگي مي‌گردد".

بهبود خواص نفوذپذيري پلي آنيلين با نانوذرات مونت موري لونيت مي‌تواند منجر به‌امکان استفاده از اين پوشش‌ها ي نانوکامپوزيتي در محيط‌هاي مرطوب‌تر و خورنده‌تر گردد. بنابراين مي‌توان از اين پوشش نانوکامپوزيتي، در صنايع الکترونيک و دريايي استفاده نمود.

لازم به ذکر است که اين طرح جزء اولوليت‌هاي ستاد در بخش نانوکامپوزيت‌ها بوده و در آزمايشگاه پژوهشي کامپوزيت‌هاي پليمري دانشکده شيمي دانشگاه تبريز انجام شده‌است. جزئيات اين تحقيق که از حمايت‌‌‌هاي تشويقي ستاد بهره‌مند شده، در مجلة بين‌المللي
Progress in Organic Coatings منتشر شده‌است.

فناوري‌نانو و جوش‌کاري مواد

فناوري‌نانو و جوش‌کاري مواد

فناوري‌نانو و جوش‌کاري مواد

نويسنده :
ابوذر عالمي

خلاصه
محدوديت‌هاي ذاتي ريخته گري و شکل دهي در بسياري از کاربردهاي مکانيکي يا ساختاري، طراح را به استفاده از بعضي فرآيندهاي اتصال براي کامل کردن قسمت‌هاي مختلف قطعه مجبور مي‌کند. طراح ممکن است بخواهد در اتصالات از مواد اصلي با کاربرد مشابه استفاده کند و يا آ‎نکه از مواد يا فناوري‌هاي جديد به جاي فناوري‌هاي جاري استفاده کند. از جمله فناوري‌هاي جديد در زمينه اتصال مواد به يکديگر مباحث مربوط به ارتباط فناوري‌نانو و جوش‌کاري مواد است. اخيراً محققان در صددند با بررسي امکان استفاده از نانومواد در فرآيندهاي جوش‌کاري و همچنين جوش‌کاري مواد در مقياس نانو، باب جديدي در زمينه ارتباط فناوري‌نانو با جوش‌کاري مواد به روي مشتاقان بگشايند. در اين مقاله سعي شده است برخي از پژوهش‌هايي که در سطح دنيا در زمينه نانو و جوش‌کاري انجام شده است به صورت مختصر معرفي گردد.


متن اين مقاله به صورت pdf قابل دريافت مي باشد.

اين مقاله در ماهنامه شماره 127 به چاپ رسيده است.

افزايش مقاومت در برابر خوردگي با نانولوله‌هاي کربني

افزايش مقاومت در برابر خوردگي با نانولوله‌هاي کربني

افزايش مقاومت در برابر خوردگي با نانولوله‌هاي کربني

محققان ژاپني با افزودن نانولوله‌هاي کربني تک‌ديواره به آلياژهاي منيزيم، توانستند خواص خوردگي آنها را به مقدار قابل ملاحظه‌اي بهبود بخشند. ويژگي‌هاي مکانيکي آنها نيز بهتر و باعث شده‌است که جايگزين پرآتيه‌اي براي آلياژهاي آلومينيومي و پلاستيک‌هاي مهندسي در بسياري از کاربردها باشند.

آلياژهاي منيزيمي به‌دليل سبکي وزن به‌طور مرسوم در ادوات اتومبيل، اسباب الکترونيکي و وسايل ورزشي مورد استفاده هستند؛ با اين حال، براي بهبود خواص خوردگي لازم است که اين آلياژها در حين فراوري پوشش داده شوند كه همين امر باعث محدود کردن کاربردهاي آنان مي‌شود.

ظاهراً مورينوبو اِندو از دانشگاه شينشو واقع در ناگانو به همراه همکارانش، راه حلي براي اين مشکل يافته‌اند. اين محققان دريافته‌اند که افزودن حدود 5 درصد وزني از نانولوله‌هاي کربني چند‌ديوارة کوتاه هم‌‌جهتِ بسيار منظم، مي‌تواند مقاومت خوردگي اين آلياژها را بهبود بخشد، همچنين علاوه ‌بر اين نتيجه خيلي مهم، خواص مکانيکي نيز بهبود يافته‌اند(افزايش 25 درصد و 11 درصد به‌ترتيب در مدول کشساني و استحکام کششي).

تصاوير FE-SEM که نشان‌دهنده ريخت‌شناسي سطوح ترکيبات آلياژي منيزيم به ترتيب در حالت معمولي و حالتي که داراي 5% وزني از MWNT مي‌باشد. آلياژ معمولي منيزيم نسبت به آلياژ حاوي 5% وزني MWNT، داراي ترک‌هاي بيشتري مي‌باشد. همان طور که در تصوير سمت راست مشخص است، ما مي‌توانيم خاصيت MWNT را در حفظ لايه‌هاي اکسيدي مشاهده کنيم.

اندو و همکارانش با استفاده از روش ترکيب پودر– پودر و استفاده از فرايندهاي قالب‌گيري تحت فشار در خلأ، توانستند ترکيبات آلياژ منيزيمي حاوي نانولوله‌هاي کربني چندجداره را تهيه‌کنند. آنها با فرو بردن آلياژهاي مذکور به داخل آب شور و اندازه‌گيري جرم از دست‌رفته، موفق به تعيين خوردگي آنها شدند.

اين دانشمندان پي بردند که اين ترکيبات جديد بعد از حدود 20 ساعت قرار گرفتن در داخل حمام نمک هيچ جرمي را از دست نمي‌دهد، و اين در حالي است که آلياژهاي منيزيمي مرسوم حدود 13 درصد جرم خود را از دست مي‌دهند.

طبق اظهارات اين گروه، خواص خوردگي اين آلياژها به‌دليل شکل‌گيري لايه‌هاي اکسيدي پايدار در مرز دانه‌هاي منيزيم بهبود مي‌يابد. اندو گفت:«علاوه ‌بر اين، با به‌كارگيري نانولوله‌ها در داخل آلياژ منيزيم، مي‌توان از جدا ‌‌‌شدن لايه‌هاي اکسيدي جلوگيري كرد که اين عمل باعث کند ‌‌‌شدن تشکيل لايه‌هاي اکسيدي ‌بعدي مي‌شود.»

اندو افزود:«به نظر ما اين ترکيبات جديد، يکي از بهترين کانديداهاي ممکن براي ساخت مواد سبک وزن اتومبيل‌هاست و حتي عقيدة ما اين است که آنها مي‌توانند جايگزين آلياژهاي آلومينيومي و پلاستيک‌هاي مهندسي شوند که داراي کاربردهاي تجاري در وسايل کم وزن، محکم و بادوام هستند.» اين گروه هم‌اکنون مشغول توسعة روش‌هايي براي کنترل خواص الکتريکي و گرمايي اين آلياژها است.
اين محققان نتايج کار خود را در مجلة Applied Physics Letters منتشر کرده‌اند.

کاتاليست‌هاي پيل‌هاي سوختي با ابعاد زيرنانو

کاتاليست‌هاي پيل‌هاي سوختي با ابعاد زيرنانو

محققان ژاپني موفق به ساخت خوشه‌هاي پلاتيني در ابعاد زيرنانو شده‌اند که فعاليت کاتاليستي بالايي براي استفاده در پيل‌هاي سوختي نشان مي‌دهند. اين ذرات ريز کاتاليستي که نهايتاً از 12 اتم تشکيل شده‌اند، مي‌توانند به حفظ منابع محدود پلاتين در کر‌ۀ زمين کمک شاياني کنند.
اين تيم تحقيقاتي دريافت که با کاهش اندازۀ اين خوشه‌ها، فعاليت کاتاليستي آنها در احياي اکسيژن افزايش مي‌يابد. هنگامي که تعداد اتم‌ها در هر خوشه به 12 اتم رسيد، تمام اتم‌ها روي سطح و در معرض قرار مي‌گيرند. در اين حالت، فعاليت کاتاليستي اين خوشه‌ها 13 برابر کاتاليست‌هاي صنعتي موجود است. بنابر تحقيقات انجام شده اين بهبود عملکرد تنها ناشي از افزايش سطح ويژه نيست بلکه ناشي از اثر اندازۀ کوانتوم است که هنوز به درستي درک نشده است.

کيميهيسا ياماموتو، از دانشگاه کييو و سرپرست اين گروه، معتقد است که عملکرد اين نانوکاتاليست‌ها با دانش پذيرفته‌شده در اين خصوص در تقابل است، زيرا که تا قبل از اين تحقيق پذيرفته شده‌بود که نانوذرات پلاتين با اندازه ذارت 3 نانومتر بهترين عملکرد کاتاليستي را نشان مي‌دهند؛ اين در حالي است که اين خوشه‌هاي زيرنانو تحت شرايط خاص فعاليت کاتاليستي بالاتري نشان مي‌دهند.

اين خوشه‌هاي پلاتين با افزودن کلريد پلاتين به قالب‌هاي فنيل‌آزومتين (DPA) – مولکول‌هاي شاخه‌اي که به عنوان ساختارهاي صلبِ قفسه‌اي‌شکل اين اتم‌هاي فلز را احاطه مي‌کنند- تهيه مي‌شوند. اين قالب قادر است تعداد اتم‌هاي احاطه شده را کنترل کرده و با افزودن يک عامل کاهنده، خوشه‌هاي پلاتين به‌صورت ساختارهاي پايدار آزاد مي‌‌شوند.

با توجه به نتايج اين تحقيقات کاهش چشمگيري در مقادير پلاتين مورد استفاده در پيل‌هاي سوختي مورد انتظار است. همچنين با توسعه‌ي بيشتر اين روش، امکان اتصال يک فلز ثانويه به اين خوشه‌هاي پلاتين فراهم خواهد شد.

اين محققان نتايج خود را در مجله‌ي Nature Chemistry منتشر کرده‌اند.

نانوروکش‌‌هاي ابر آب‌گريز براي لباس‌ها

نانوروکش‌‌هاي ابر آب‌گريز براي لباس‌ها

دانشمندان چيني نانوروکش‌هايي براي لباس‌ها طراحي کرده‌اند که ابرآب‌گريز بوده و صدمات ناشي از سوختگي با آب جوش در صنايع مختلف، را کاهش مي‌دهند.

قربانيان سوختگي با آب جوش به دليل خيس شدن لباس با آب گرم متحمل سوختگي شديدي مي‌شوند. يويانگ ليو و همکارانش در دانشگاه پلي‌تکنيک هنگ‌کنگ، مي‌گويند که با استفاده از منسوجات ابرآب‌گريز محافظت قربانيان از سوختگي‌هاي بسيار عميق امکان‌پذير خواهد بود.
سطح ابرآب‌گريز نظير تفلون يا برگ سدر نسبت به آب سرد دافعه زيادي نشان مي‌دهند. اگر چه طبق گفته‌ي ليو و همکارانش اين سطوح نسبت به آب گرم دافعه زياي از خود نشان نمي‌دهند. مطالعات اين محققان منجر به توليد محصول روکش داده‌شده با کامپوزيت تفلون و نانولوله‌هاي کربني شده‌است که دافعه خوبي به نوشيدني‌هاي گرم نظير چاي و قهوه نشان مي‌دهد.

اين محققان ميزان دافعۀ آب را هم برحسب شکل قطرات قرار گرفته روي سطح (آب ساکن) و هم قابليت لغزش قطرات اسپري‌شده روي سطح (آب پويا) تعيين نمود. اين درحاليست که اين محصول روکش‌داده‌شده با تفلون به خوبي در برابر آب ساکن مقاوم است ولي براي آب‌هاي در حال حرکت مناسب نيست.

با استفاده از نانولوله‌هاي کربني ميزان زبري سطح افزايس يافته که منجر به افزايش آب‌گريزي آن شده و علت آن نيز به دام افتادن حباب‌هاي هوا در حفرات ريز روي سطح است.

به گفته گلن مک‌‌هل (از دانشگاه ناتينگهام انگلستان) ممکن است که مقياس طولي کوچکترِ نانولوله‌هاي کربني سبب مي‌شود که سطح آب‌گريز مقاومت بيشتري در برابر فشار وارد شده از طرف آب نشان دهد. او معتقد است که کارهاي بيشتري براي درک و تأييد صحت اين مکانيزم‌هاي دفع لازم است.

همچنين ليو معتقد است که ابداع سطح ابرآب‌گريز که مايعات گرم تحت فشار را دفع مي‌کند، همچنان براي دانشمندان يک چالش بزرگ است.

اين محققان نتايج خود را در مجله‌ي J. Mater. Chem. منتشر کرده‌اند.


منابع http://www.rsc.org/Publishing/ChemScience/Volume/2009/09/Superhydrophobicity.asp

داروهاي آب گريز و فناوري نانو با رويکرد بازار

داروهاي آب گريز و فناوري نانو با رويکرد بازار

نويسندگان :جهان گلستاني, رضا رضايي,شهاب الدين اسلامي,ربابه موسويكليد واژه ها : فناوري نانو، دارورساني، داروهاي آب گريز، بازار نكات برگزيده
خلاصه فناوري نانو، با کاربردهاي گسترده در رشته هاي مختلف علمي، در حال ايجاد موج عظيمي از نوآوري هاي فناورانه است. يکي از کاربردهاي مهم فناوري نانو در دارورساني است. بسياري از عوامل درماني، آب گريز هستند و به سبب اين محدوديت ذاتي روانه بازار نشده اند. فناوري نانو قادر به کاهش يا رفع مشکل انحلال‌پذيري بسياري از اين داروهاست. نانوپزشکي اگرچه در حال حاضر فروش قابل ملاحظه اي در بازار نسبت به ديگر حوزه هاي متأثر از فناوري نانو ندارد، اما پيش بيني مي شود 80 درصد بازار جهاني آينده فناوري نانو را به خود اختصاص دهد. در ايران، با توجه به وجود شرکت هاي داروسازي معتبر و نياز داخل، پتانسيل هاي فراواني براي ورود به حوزه توليد فراورده هاي مبتني بر نانودارورساني و به تبع آن فرصت هاي سرمايه گذاري بسياري وجود دارد. در اين مقاله به بررسي اهميت نقش نانودارورساني در بهبود کيفيت و رسانش هدفمند داروهاي آب گريز و بازار بالقوه آن و همچنين لزوم سرمايه گذاري شرکت هاي مختلف در اين حيطه مي پردازيم. متن اين خبر به صورت pdf قابل دريافت مي باشد( )
اين مقاله در ماهنامه شماره 141 به چاپ رسيده است

دوختن شکاف کامپوزيت‌ها با فناوري نانو

دوختن شکاف کامپوزيت‌ها با فناوري نانو

کامپوزيت‌هاي اپوکسي مواد فوق‌العاده سبکي هستند که استفاده از آنها موجب کاهش قابل توجه وزن وسيله‌ي نقليه و در نتيجه افزايش ميزان صرفه‌جويي در مصرف سوخت مي‌گردد و به همين دليل روزبه‌روز کاربرد گسترده‌تري در صنايع خودروسازي، هواپيماسازي و ديگر وسايل نقليه مي‌يابند؛ اما عيب اين مواد شکنندگي آنهاست که مي‌تواند به يکپارچگي ساختاري آنها آسيب رساند.

اخيراً پروفسور نيکهيل کوراتکار و همکارانش در مؤسسه‌ي پلي‌تکنيک رنسلر نشان داده‌اند که افزودن نانولوله‌هاي کربني عامل‌دارشده با گروه‌هايي شيميايي آميدوآمين به اين کامپوزيت‌ها، به شکل کاملاً غير منتظره‌اي موجب افزايش قابل توجه استحکام اين مواد و کاهش شکنندگي و ترک خوردگي آنها مي‌شود که در کاربردهاي ساختاري بسيار حائز اهميت است.

آنها با انجام آزمايش‌هاي مختلف دريافتند که رشد ترک‌ها در کامپوزيت‌هاي داراي نانولوله‌هاي کربني عامل‌دارشده تا پنج برابر کمتر از کامپوزيت‌هاي داراي نانولوله‌هاي غير عامل‌دار و تا 20 برابر کمتر از کامپوزيت‌هاي بدون نانولوله است.

اين پديده سابق بر اين در برخي پليمرهاي ترموپلاستيکي وجود داشت؛ اما وجود آن در کامپوزيت‌هاي اپوکسي امري کاملاً غير منتظره به شمار مي‌آيد و تا قبل از اين مشاهده نشده بود. با ورود تنش بر اين کامپوزيت‌هاي عامل‌دارشده، تحرک‌پذيري مولکولي آنها در فصل مشترک اپوکسي (جايي که دو ماده به هم متصل مي‌شوند) افزايش مي‌يابد که در نتيجه‌ي آن، شبکه‌اي از نانوالياف ستوني به طول ده ميکرون و قطر صد تا هزار نانومتر ايجاد مي‌شود. اين نانورشته‌ها با پل زدن روي شکاف‌ها، آنها را به هم دوخته، از گسترش ترک جلوگيري مي‌کنند. به باور محققان، اين دستاورد جديد تحقيقاتي در نهايت به ساخت قالب‌هاي کامپوزيتي محکم‌تر و بادوام‌تر براي استفاده در بدنه‌‌ي هواپيماها، کشتي‌ها و خودروها منجر مي‌شود.

اين محققان در نظر دارند در آينده اين رفتار پل‌زني در کامپوزيت‌هاي اپوکسي را بيشتر مورد مطالعه قرار دهند تا به اين ترتيب درک بهتري هم نسبت به اين نکته داشته باشند که چرا عامل‌دار کردن نانولوله‌ها موجب ايجاد چنين رفتاري مي شود. گفتني است جزئيات اين تحقيق در نشريه‌ي Small به چاپ رسيده‌است.




منابع http://www.nanowerk.com/news/newsid=9817.php

نانوکاتاليست‌ها و حذف آلودگي‌هاي هوا

نانوکاتاليست‌ها و حذف آلودگي‌هاي هوا

شيميدانان تبريزي با بهره‌گيري از فناوري نانو، به روشي براي حذف آلودگي ناشي از صنايع شيميايي و پتروشيميايي موجود در هوا، دست يافتند.

در حال حاضر گروه تحقيقاتي آزمايشگاه فناوري فرايندهاي شيميايي دانشگاه تبريز، به دنبال راه‌کارهاي مختلفي براي کاهش انتشار ترکيبات آلي فرار در هوا هستند و به تازگي طي پژوهشي به روشي دست يافته‌اند که با استفاده از آن مي‌توانند آلودگي ناشي از صنايع شيميايي و پتروشيميايي موجود در هوا را با استفاده از نانو كاتاليست‌هاي تهيه شده کاهش دهند.

دکتر عليقلي نيايي، در گفتگو با بخش خبري سايت ستاد ويژه توسعه فناوري نانو گفت: «اين پژوهش، با هدف بررسي اکسايش کاتاليستي ترکيبات آلي فرار متفاوت از جمله تركيبات اکسيژن‌دار با کمک نانوکاتاليست 5-ZSM اصلاح شده با کبالت ومس و تركيبات فلزي دوتايي و مطالعه عملکرد اين نانوکاتاليست‌ها براي حذف اين ترکيبات، انجام شده‌است».

مدير گروه مهندسي شيمي دانشگاه تبريز، در توضيح چگونگي انجام اين پژوهش‌ها با اشاره به يك نمونه از اين تحقيقات گفت: «ابتدا نانوکاتاليست‌هاي5-ZSM اصلاح شده با کبالت با درصدهاي متفاوتي از کبالت به روش تلقيح مرطوب، تهيه گرديده، سپس شسته، خشک و کلسينه شدند. در ادامه، نانوکاتاليست‌هاي مورد نظر، با مقادير مشخصي در داخل يک راکتور شيشه‌اي، تثبيت شدند. سپس در سامانه فرايند اکسايش کاتاليستي، هواي آلوده به اتيل استات با غلظت‌هاي مشخص، وارد راکتور(در دماهاي مختلف)، و روي کاتاليست تبديل شدند و خروجي فرايند نيز با استفاده از کروماتوگرافي گازي (GC) و GC-Mass آناليز گريد.

نتايج حاکي از آن هستند که با اين روش، مي‌توان به هوايي به مراتب خالص‌تر، دست يافت. هم‌اکنون اين گروه، براي حذف ترکيبات آلايندۀ هواي ناشي از يکي از نيروگاه‌هاي استان آذربايجان شرقي تلاش مي‌کنند.

جزئيات اين پژوهش‌ها که به سرپرستي دکتر عليقلي نيايي و با همکاري دکتر داريوش سالاري، سيد علي حسيني، آزاده جدايي، فائزه آقازاده، حسين افشاري انجام شده، و نتايج تحقيقاتي در مجلات متعدد بين اللمللي از جمله مجله Chinese Journal of Chemistry (جلد 27، صفحات 488—483، سال 2009) منتشر شده است.

حسگرهاي گازي مبتني بر نانولوله‌هاي كربني

حسگرهاي گازي مبتني بر نانولوله‌هاي كربني

محققان مركز مواد نانومقياس آرگن و دانشگاه ويسكانسين با استفاده از نانوساختارهاي تركيبي (شامل نانوبلورهاي اكسيد قلع (SnO2) و نانولوله‌هاي كربني چندجداره)، حسگرهاي گازي نانومقياسي را توليد كردند.

نانوبلورهاي SnO2، اثر حسگري خود را در دماي بالا بروز مي‌دهند. نانولوله‌هاي كربني نيز به‌‌تنهايي نسبت به CO و H2 بي‌اثر هستند؛ اما حسگرهاي حاصل از تركيب اين دو ماده مي‌توانند در دماي معمولي مقادير اندكي از گازهاي NO2، H2 و CO را شناسايي كنند؛ اين عملكرد نانوحسگرها را به انتقال مؤثر الكترون ميان نانوبلورهاي SnO2 و نانولوله‌هاي كربني، و افزايش سطح مؤثر ويژه‌ي در آنها نسبت مي‌دهند، به‌عبارت ديگر با تركيب اين دو ماده مي‌توان به حسگرهايي با خواص مكانيك كوانتومي دست يافت. قيمت نانومواد مورد استفاده در ساخت اين حسگرها منطقي و روش ساخت آنها نيز ساده است؛ به‌طوري كه به‌راحتي قابليت افزايش مقياس توليد را دارد.

«مقالات دو ماهنامه فضاي نانو»»

«مقالات دو ماهنامه فضاي نانو»»

بسم الله الرحمن الرحيم
با عرض درود به مهندسين بعد از اين!
در قسمت نانو در اين تالار قسمتي با عنوان مقاله هاي فناوري نانو داريم ولي در ايران علاوه بر اين ماهنامه پرطرفدار ،دو ماهنامه فضاي نانو داريم كه متاسفانه به صورت pdf بر روي سايت نانوايران نيست. به همين خاطر برآن شدم تا مقالاتي را از اين مجله خودم تايپ كنم و در اختيار دوستان قرار دهم. اگر شما هم به اين ماهنامه دسترسي داريد خوشحال ميشم مرا ياري كنيد!

ساخت جليقه‌هاي ضدگلوله به كمك نانولوله‌كربني

ساخت جليقه‌هاي ضدگلوله به كمك نانولوله‌كربني

ساخت جليقه‌هاي ضدگلوله به كمك نانولوله‌كربني

به‌تازگي گروهي از محققان در استراليا به تحقيق روي ظرفيت جذب انرژي نانولوله‌هاي کربني تک‌ديواره تحت تأثير برخورد با گلوله، پرداخته‌اند. نتايج نشان مي‌دهد که مي‌توان از نانولوله‌هاي کربني به عنوان فاز تقويت‌كننده در مواد استفاده کرد تا مقاومت آنها در برابر نفوذ گلوله بالا رود.
پروفسور ليانگچي زانگ از دانشگاه سيدني در اين‌باره مي‌گويد: "مناسب‌ترين مواد محافظ براي ساخت جليقه‌هاي ضدگلوله، سپرها و پوشش‌هاي ضدانفجار، موادي هستند که توان بالايي در جذب انرژي داشته، گلوله و يا هر جسم نفوذکننده ديگري را برگردانند و يا منحرف کنند. در واقع هدف ما کاهش اثراتِ ضربه بر روي کسي است که گلوله به جليقه‌اش برخورد مي‌کند. به همين دليل، ما سعي کرديم تا رفتار نانولوله‌هاي کربني هنگام برخورد گلوله به آن را بررسي نماييم".


طالعات اين محقق در زمينه برخورد گلوله به نانولوله‌هاي کربني با شعاع‌هاي مختلف نشان داد كه در نانولوله‌‌اي که يک انتهاي آن ثابت و سر ديگر آن آزاد بود، افزايش ارتفاع نسبي نقطه برخورد گلوله، حد تحمل نانولوله را نسبت به سرعت گلوله افزايش ولي بازده جذب انرژي را کاهش داده است. در يک ارتفاع نسبي مشخص، اين مقادير مستقل از شعاع نانولوله بودند. در نانولوله‌اي كه هر دو سر آن ثابت بود، زماني که گلوله به ارتفاع نسبي 5/0 برخورد کرد، بازده جذب انرژي به کمترين مقدار خود رسيد.
زانگ اظهار داشت: "ما رابطه بين پارامترهاي شعاع نانولوله، ارتفاع نسبي نقطه برخورد گلوله، سرعت گلوله و ميزان جذب انرژي توسط نانولوله براي گلوله‌اي با شکل و اندازه مشخص، را بررسي کرديم. قطعه‌اي از الماس که داراي 1903 اتم بود و سرعتي بين صد الي1500 متر بر ثانيه داشت، به عنوان گلوله استفاده شد".
اندازه گلوله چنان انتخاب شد که پهناي آن از پهناي بزرگ‌ترين نانولوله پس از برخورد و مسطح شدن نانولوله، بزرگ‌تر باشد. فاصله بين محور نانولوله‌ و نقطه شليک گلوله 15 انگستروم بوده و گلوله با سرعت ثابت و به صورت افقي يعني عمود بر محور نانولوله شليک شد. در تحليل رفتار نانولوله با شرايط آزمايش ذکر شده، از روش ديناميک مولکولي کلاسيک استفاده شد.
زانگ در اين آزمايش متوجه شد در نانولوله‌هايي با يک سر ثابت، مي‌تواند گلوله‌هايي با سرعت بين 200 الي 1400 متر بر ثانيه را منحرف کند (براي مقايسه: سرعت اوليه گلوله‌هاي تفنگ‌هاي مدرن بر حسب نوع تفنگ و نوع گلوله، بين 180 الي 1500 متر بر ثانيه است. در حالي كه به طور معمول اين مقدار کمتر از هزار متر بر ثانيه است.). با زياد شدن ارتفاع نسبي، مقاومت نانولوله نسبت به سرعت گلوله افزايش و بازده جذب کاهش پيدا مي‌کند. در نانولوله‌هايي با دو سر ثابت، زماني که گلوله به وسط نانولوله برخورد مي‌کند، انرژي جذب شده بيشينه اما بازده جذب كمينه است.
جزئيات اين تحقيق در مجله Applied Physics Letters به چاپ رسيده است.


اين خبر در ماهنامه شماره 114 به چاپ رسيده است

سنتز نانولوله‌‌هاي كربني با روش رشد بر روي پاية كاتاليست آلومينا

سنتز نانولوله‌‌هاي كربني با روش رشد بر روي پاية كاتاليست آلومينا

سنتز نانولوله‌‌هاي كربني با روش رشد بر روي پاية كاتاليست آلومينا

سنتز نانولوله‌‌هاي كربني با روش رشد بر روي پايه كاتاليست آلومينا
دانشجو : هاجر قنبري
استاد راهنما: دكتر عليرضا ميرحبيبي
استاد راهنماي همكار: دكتر بهزاد ميرهادي
استاد مشاور: دكتر رويا آقابابازاده
دانشگاه: علم و صنعت - دانشكده متالورژي و مواد
مقطع: كارشناسي ارشد

از زمان کشف نانولوله هاي كربني، تلاش‌هاي زيادي براي ‏سنتز آنها انجام شده است و در حال حاضر سه تکنيک اصلي تخليه قوس (فيزيکي)، تبخير‌ ليزري (فيزيکي) ‏و رسوب از فاز بخار (شيميايي) براي سنتز آنها به‌کار مي‌رود. اما سنتز انبوه با ساختار از پيش تعيين شده اين مواد همچنان چالش بزرگي است.
‏
در اين تحقيق، روش رسوب از فاز بخار با توجه به سادگي، ‏هزينه پايين و قابليت توليد در مقياس صنعتي و. . . انتخاب شده‌است. در ‏اين روش، يک منبع کربني طي يک فرآيند کاتاليستي بر روي سطوح ذرات فلزات انتقالي، تجزيه و ‏اتم‌هاي کربن حاصل، ساختارهاي نانولوله‌اي تشكيل مي دهند. پارامترهاي متعدد مربوط به کاتاليست ‏مصرفي، از مهم‌ترين موارد تعيين‌کننده کيفيت و کميت محصول است که در اين پروژه بعضي ‏از اين پارامترها بررسي شده‌ است.
‏
در اين پروژه، آهن به عنوان فلز کاتاليستي انتخاب و به صورت پيش سازنده آهن‌دار بر روي دو نوع پايه ‏کاتاليست آلومينا و هيبريد آلومينا- سيليکا که به روش سل- ژل تهيه شده بودند، نشانده شد. ‏کاتاليست‌ها در دو حالت کلسينه شده و کلسينه نشده به‌کار رفتند. فرآيند سنتز شامل حرارت‌دهي ‏کاتاليست در محيط نيتروژن تا ‏C‏ ْ900 و اعمال گاز متان در اين دما به مدت 30 دقيقه و خنک کردن ‏نمونه در محيط نيتروژن تا دماي محيط است. کيفيت و کميت محصولات با روش‌هاي ‏آناليز ميکروسکپي (‏SEM‏ و ‏TEM‏) ، ‏XRD ، رامان و آناليز جذب و دفع کامل ارزيابي شد.
‏
اين مطالعات نشان داد که نانولوله‌هاي کربني بر روي تمامي کاتاليست‌ها تشکيل شده است، اما ‏مورفولوژي و نرخ رشد به نوع پايه، ميزان کاتاليست و نوع فرآيند پيش‌آماده‌سازي وابسته است. تصاوير ‏TEM‏‌ نشان داد که با استفاده از کاتاليست آلومينا- سيليکا-آهن در نسبت وزني آهن/پايه ‏برابر10 و عمليات پيش‌آماده‌سازي در محيط نيتروژن، دسته‌هاي نانولوله‌هاي ‏تک‌ديواره با توزيع قطري باريک سنتز مي‌شود، در حالي که استفاده از کاتاليست آلومينا-آهن درهمان ‏نسبت وزني، نانولوله‌هاي تک‌ديواره، دوديواره و به ندرت سه‌ديواره توليد مي‌شود. بررسي ‏مکانيزم رشد نشان داد که تغييراتي که باعث تغيير نوع بافت زيرپايه و نحوه ‏ارتباط زيرپايه با ذرات کاتاليست و خصوصيات کاتاليست و محيط پيرامون آن ‌شوند، منجر به تغييرات ‏چشمگيري بر روي کميت و کيفيت نانولوله‌هاي نهايي خواهند شد.

نتايج اين مطالعه به ‏صورت يك مقاله ‏ISI‏ و سه مقاله در سمينارهاي خارجي ارائه شده است.


اين خبر در ماهنامه شماره 114 به چاپ رسيده است

ممنونم ازت.

تشکرام تموم شده بود

ساخت نخستين آشکارساز فروسرخ نانولوله‌اي

ساخت نخستين آشکارساز فروسرخ نانولوله‌اي

صوير‌برداري به‌وسيله‌ي آشکارسازهاي فروسرخ، يکي از کاربردهاي متداول اين شيوه در حوزه‌هاي تشخيص طبي، پايش‌هاي زيست‌محيطي، علوم فضايي و افزارهاي نظامي امنيتي است. با اين حال به‌منظور افزايش دقت تصاوير به ‌دست‌آمده و جلوگيري از تأثير حرارت خود اين پرتوها بر کيفيت تصوير، اين قبيل دستگاه‌ها نيازمند سيستم‌هاي تبريدي دما پايين هستند و اين امر موجب بالا رفتن هزينه‌ي توليد و کاربري اين ابزارهاست. تاکنون سيستم‌هاي تصويربرداري فروسرخ بدون نياز به خنک شدن هم توليد شده‌است، اما اين سيستم‌ها در مقايسه با سيستم‌هاي فروسرخ قبلي از دقت چندان بالايي ندارند.
براي رفع اين مشکل دانشمندان دانشگاه ايالتي ميشيگان توانستند براي نخستين بار با استفاده از نانوآنتن‌ها و ايجاد ميدان‌هاي موضعي، آشکارسازهاي فروسرخي از نوع نانولوله‌ي کربني بسازند که ضمن داشتن دقت و کارايي فوق‌العاده، ديگر نيازي به خنک شدن هم نداشته باشند.
نينگ زي در گفتگو با سايت خبري Nanowerk در اين باره مي‌گويد: «ما در تحقيقات خود به اين نکته پي برديم که نانولوله‌هاي کربني يکي از مواد بسيار مناسب در کاربردهاي فوتوولتائيک است و خواص منحصربه‌فرد آنها از قبيل محدوده‌ي شکاف باندي وسيع و نويز حرارتي کم، نقش بسزايي در توليد ابزارها و سيستم‌هاي نوين و کاربردي فروسرخ خواهد داشت».
زنينگ و همکارانش با استفاده از نانوآنتن‌ها در آشکارساز خود، توانستند با افزايش موضعي ميدان الکتريکي در ناحيه‌ي آشکارسازي (که تحت محدوده‌ي خاصي از تابش فروسرخ قرار داشت) مشکل پاسخ نسبتاً ضعيف حسگرهاي نانولوله‌ي کربني به جريان‌هاي نوري را برطرف نمايند.
توسعه‌ي اين آشکارسازهاي جديد که قادرند حتي در دماهاي بسيار بالا هم کار کنند، موجب سادگي فوق‌العاده و ارتقاي قابل توجه سيستم‌هاي تصوير‌برداري کنوني مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود و زمينه را براي کاربردهايي فراهم مي‌سازد که امروزه به‌دليل حساسيت کم اين سيستم‌ها و نياز آنها به خنک شدن امکان‌پذير نيست.
به باور زي و همکارانش، نتايج اين تحقيق به‌ويژه در نانوفوتونيک و نانوساخت تأثيرات گسترده‌اي داشته، موجب پيدايش زمينه‌ي ميان‌رشته‌اي جديدي در حوزه‌ي تحقيقات فناوري نانو و الکترومغناطيس مي‌شود. وي در اين باره مي‌گويد: «با اين شيوه مي‌توان حسگرها و ابزارهاي جديدي در محدوده‌هاي نزديک به فروسرخ و فروسرخ متوسط ساخت و به اين ترتيب فناوري حسگري جديدي در زمينه‌هاي تشخيص طبي، پايش‌هاي زيست‌محيطي و کاربردهاي امنيت ملي حتي در دماي اتاق دست يافت».گفتني است جزئيات اين تحقيق در شماره‌ي 14 آوريل 2009 نشريه Nanotechnology به چاپ رسيده‌است.

منابع http://www.nanowerk.com/spotlight/spotid=10205.php

ساخت نانوکامپوزيت‌هاي با استحکام بالا و وزن کم





پژوهشگران فناوري نانو دانشگاه تهران، موفق شدند نانوکامپوزيت‌هاي پايه آلومينيم با استحکام بالا و وزن کم را با استفاده از فرايند همزن اصطکاکي تهيه کنند.

مهندس عزيز شفيعي، دانشجوي دکتري رشته فناوري نانو در دانشکده فني دانشگاه تهران، گفت: «همزن اصطکاکي، ابزاري استوانه‌اي است که مي‌تواند با سرعت بالا دوران کند و با حرکت در طول قطعه، عمل هم‌زدن را انجام دهد. اين تلاطم، سبب پخش شدن پودر در ساختار نمونه مورد نظر و ايجاد تبلور مجدد ديناميکي (به دليل تلاطم و تغيير شکل شديد) خواهد شد».

مهندس شفيعي، مهمترين عامل مؤثر در استحكام كامپوزيت‌ها را اندازه ذرات تقويت كننده و دانه‌هاي زمينه بيان‌کرد و افزود: «كامپوزيت‌هاي با زمينه آلومينيمي تقويت شده با ذرات سخت سراميكي، در مقايسه با آلياژهاي تقويت نشده، داراي خواص بي‌نظيري، از جمله نسبت استحكام به وزن بالا هستند».

وي اضافه کرد: «در اين پژوهش، نانوذرات سخت سراميکي در آلومينيم ادغام شده و نانوکامپوزيت AL/Al2O3 به‌منظور دستيابي به استحکام، سختي و مقاومت به سايش بالاتر، توليد شده‌است. سپس، براي بهبود بيشتر خواص مذکور، اندازه دانه‌هاي زمينه آلومينيمي به دليل عملکرد همزن اصطکاکي، به ابعاد نانومتري کاهش‌داده‌شد که اين امر سبب افزايش استحکام و سختي نانو کامپوزيت شده‌است».

همچنين، ريزساختار و خواص كامپوزيت ساخته‌شده، با استفاده از ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM)، ميكروسكوپ الكتروني عبوري (TEM)، دستگاه ميکروسختي‌سنج و دستگاه آزمايش سايش، مورد ارزيابي قرار گرفت و پس از بررسي نتايج به‌دست‌آمده، متغيرهاي بهينه، از جمله سرعت دوران بهينه ابزار، سرعت بهينه پيش‌روي ابزار و تعداد مراحل کاري بهينه فرايند، براي دستيابي به بهترين خواص تعيين شد.

شايان ذکر است که امروزه، تلاش محققان براي استفاده از نانوکامپوزيت‌ها در صنايع هواپيمايي و اتومبيل‌سازي، به‌منظور كاهش وزن سازه‌ها و کاهش مصرف انرژي در اين صنايع متمركز شده‌است. به‌عنوان مثال، درصورت استفاده از نانوكامپوزيت به‌دست‌آمده در صنايع اتومبيل‌سازي، ميزان مصرف بنزين را مي‌توان به مقدار قابل توجهي كاهش داد.

اين پژوهش، بخشي از پايان‌نامه دکتري عزيز شفيعي است که با راهنمايي آقاي دکتر سيدفرشيد کاشاني‌بزرگ و آقاي دکتر عباس زارعي هنزکي و مشاوره آقاي دکتر علي‌محمد هاديان انجام شده و جزئيات آن در مجله Materials Science and Engineering A (جلد 500؛ صفحات 91-84؛ سال 2009) منتشر شده‌است.

ساخت نانوپودرهاي سيليکون کاربيد





به همت محققان ايراني، نانوپودر سيليکون کاربيد، با دو روش حرارت‌دهي معمولي و امواج مايکروويو، در ابعاد متفاوت توليد شد.

پودرهاي سيليکون کاربيد، به‌علت خواص فيزيکي مناسب، در موارد بسياري از جمله؛ ساينده‌ها، ديرگدازها و المنت‌هاي حرارتي، کاربردهاي الکترونيکي و نوري، درزگيرهاي مکانيکي، قطعات پمپ، ساخت توربين‌هاي گازي، مبدل‌هاي حرارتي و پره‌هاي سراميکي، کاربرد دارند.

سنتز پودر سيليکون کاربيد با روش‌هاي مختلفي از جمله سنتز اين ماده غيراکسيدي با مواد اوليه‌اي همچون سيليس و ترکيبات سيليسي، پوسته برنج همراه با ترکيبات مختلف حاوي کربن (شامل کربن سياه، کربن فعال، گرافيت، قير و پليمرها)، در کوره‌هاي الکتريکي و گازي متداول انجام شده‌است. در سنتز سيليکون کاربيد نانومتري با استفاده از امواج مايکروويو به واسطه سرعت بالاي حرارت‌دهي در کوره مايکروويو و عدم امکان رشد ذرات، موجب سنتز نانو متري اين ماده گرديد.

تورج عبادزاده، پژوهشگر اين طرح گفت: «اين پژوهش، با هدف سنتز نانوپودر سيليکون کاربيد و مقايسه ابعاد نانوپودر توليد شده در هر دو روش حرارت‌دهي معمولي و امواج مايکروويو، انجام شد».

دکتر عبادزاده افزود: «نانوپودر سيليکون کاربيد ، با اختلاط پودرهاي سيليکاژل و کربن سياه و حرارت‌دهي در کوره‌هاي الکتريکي و مايکروويو تهيه شد. در روش حرارت‌دهي کوره‌هاي الکتريکي، پس از حرارت‌دهي به‌مدت 105دقيقه، نانوپودر سيليکون کاربيد (با متوسط ابعاد 2/8 نانومتر) ساخته‌شد و در حرارت‌دهي مايکروويو، دو اندازه نانوپودر، يکي با متوسط اندازه 6/13نانومتر و ديگري با متوسط اندازه 2/58 نانومتر، پس از 60دقيقه حرارت‌دهي، به‌دست‌آمد».

اين پژوهش که بخشي از طرح تحقيقاتي دکتر تورج عبادزاده (دانشيار پژوهشگاه مواد وانرژي) و همکاري دکتر مرزبان‌راد (عضو هيئت علمي پژوهشگاه مواد وانرژي) است و در پژوهشگاه مواد و انرژي انجام گرفته‌است، در مجله Materials Characterization ((جلد60؛ صفحات 72-69؛ سال2009) منتشر شده‌است.

صرفه‌جويي در هزينه‌ و زمان توليد نانوکامپوزيت‌هاي فلزي





محققان دانشگاه صنعتي اصفهان، مدلي براي مواد نانوکامپوزيت، ارائه نمودند که مي‌توان از آن در جهت صرفه‌جويي هزينه‌هاي توليد و همچنين زمان تهيه نانوكامپوزيت‌هاي فلزي، کمک گرفت.

دکتر سعيد ضيايي‌راد دانشيار رشته مهندسي مكانيك دانشگاه صنعتي اصفهان در گفتگو با بخش خبري سايت ستاد ويژه توسعه فناوري نانو گفت: «نانومواد نسبت به ساير مواد، داراي خواص مكانيكي متفاوتي از جمله سختي، دوام و استهلاك هستند. اين خواص را مي‌توان از طريق آزمايش روي مواد و يا تهيه مدل رفتاري مناسب، از آنها پيش‌بيني نمود. در صورت داشتن مدل مناسب از ماده مورد نظر، مي‌توان با روش‌هاي محاسباتي، خواص آن را پيش‌بيني نمود. اين كار علاوه بر صرفه‌جويي در هزينه‌ها، مي‌تواند در زمان تهيه تركيب مناسب نيز، كمك شاياني به محققان نمايد».

يكي از خواص مهم در نانوكامپوزيت‌ها، رفتار استهلاكي آنها تحت بارگذاري و به خصوص بارگذاري‌هاي دوره‌اي است، دکتر ضيايي‌راد براي پيش‌بيني استهلاک نانوكامپوزيت‌هاي فلزي، مدلي را براي اين مواد ارائه داده‌است و نانوكامپوزيت‌هاي فلزي را به روش آلياژكاري مكانيكي تهيه نموده‌است. سپس با استفاده از روش آناليز مودال تجربي، استهلاك نمونه ساخته شده را اندازه‌گيري و توانسته با کمک مدل توسعه داده شده، رفتار و استهلاك نمونه را پيش‌بيني کند.

جزئيات اين پژوهش که با همکاري جواد كدخداپور دانشجوي دكتري دانشگاه صنعتي اصفهان و دكتر فتح‌اله كريم‌زاده، دانشيار دانشگاه صنعتي اصفهان انجام شده، در مجله Materials Science and Engineering A (جلد507، صفحات 154–149، سال2009) منتشر شده است.

اين مطلب رو سردبير ماهنامه فناوري نانو در قسمت سخن نخست گذاشته بود! خوندنش خالي از لطف نيست! به اميد آن روزي كه ايران هم به توليد كننده مطرح علم در سرتاسر گيتي شناخته شود!!!




نويسنده : عماد احمدوند

خلاصه ما شرکت IBM را به‌عنوان يک مرکز قوي در زمينة کامپيوتر و الکترونيک مي‌شناسيم و هرجا نام اين شرکت برده مي‌شود، انتظار داريم مطلبي درمورد يک پردازندة جديد، يک ابررايانه يا چيزي در اين زمينه‌ها بشنويم. اين شرکت در چند سال گذشته تحولات زيادي در زمينة نانوالکترونيک به وجود آورده و ابداعات فراواني را به نام خود ثبت کرده است. ساخت اولين مدار رايانه‌اي تک‌مولکولي در جهان، سريع‌ترين ترانزيستور گرافني و ساخت کوچک‌ترين گسيل کننده حالت جامد، ازجمله مواردي است که به نام اين شرکت ثبت شده است. ما شرکت IBM را به‌عنوان يک مرکز قوي در زمينة کامپيوتر و الکترونيک مي‌شناسيم و هرجا نام اين شرکت برده مي‌شود، انتظار داريم مطلبي درمورد يک پردازندة جديد، يک ابررايانه يا چيزي در اين زمينه‌ها بشنويم. اين شرکت در چند سال گذشته تحولات زيادي در زمينة نانوالکترونيک به وجود آورده و ابداعات فراواني را به نام خود ثبت کرده است. ساخت اولين مدار رايانه‌اي تک‌مولکولي در جهان، سريع‌ترين ترانزيستور گرافني و ساخت کوچک‌ترين گسيل کننده حالت جامد، ازجمله مواردي است که به نام اين شرکت ثبت شده است.
اما در خبرهاي يک سال اخير، شاهد آن هستيم که اين شرکت، راهبرد جديدي را براي کسب درآمد از فناوري نانو آغاز کرده است؛ راهبرد توسعة آموزش فناوري نانو. IBM اعلام کرده است که چون کنگره آمريکا به اندازه کافي از آموزش فناوري‌نانو حمايت نمي‌کند، شرکت‌هايي مانند IBM موظفند براي توسعه پايدار و مسوولانه‌ي اين فناوري، در حوزه‌ي آموزش آن سرمايه‌گذاري کنند.
اما به نظر مي‌رسد واقعيت چيز ديگري است IBM طي يک سال گذشته چندين قرارداد همکاري با کشورهايي همچون عربستان، مصر، لهستان و بلغارستان منعقد کرده است و در تمامي اين قراردادها بناست شرکت IBM، مراکز تحقيقاتي فناوري نانو در اين کشورها ايجاد کند. آنچه از اين قراردادها به صورت خبر منتشر شده، نشان مي‌دهد که اين شرکت، چند وظيفه دارد:
1. تجهيزات مورد نياز براي يک مرکز تحقيقات پيشرفتة فناوري نانو را تامين کند؛
2. آموزش‌هاي لازم را به محققان اين مراکز ارائه دهد؛
3. پروژه هاي تحقيقاتي مشترک با آنها تعريف کند.
وظيفة اول، فرصت مناسبي را در در اوضاع فعلي براي اين شرکت مهيا مي‌کند تا بتواند بازار بزرگي براي محصولات خود ايجاد کند، زيرا فروش محصولات فناوري‌هاي پيشرفته به يک رقابت سنگين بين شرکت‌ها و کشورهاي پيشرو تبديل شده است و با رکود اقتصادي جهاني، کسب بازار همچنان سخت‌تر مي‌شود.
موضوعات پيشنهادي براي فعاليت تحقيقاتي اين مراکز نيز به‌گونه‌اي است که کشورهاي طرف قرارداد بايد بدون چشم‌داشت به نتيجة کاربردي، فعلاً فقط هزينه کنند.
مثلاً از چهار پروژه‌اي که براي مرکز تحقيقات علوم و فناوري نانو در کشور مصر تعريف شده است، سه مورد در موضوع فتوولتائيک است، که حوزه‌اي هزينه‌بر است و هنوز با کاربرد تجاري فاصله دارد. با کاهش قيمت جهاني نفت نيز، يافتن منابع مالي براي پروژه‌هاي صرفاً تحقيقاتي در زمينة انرژي‌هاي جايگزين نفت، کار خيلي ساده‌اي نيست.
IBM اين پروژه را عيناً در مرکز تحقيقاتي فناوري نانو در عربستان نيز دنبال مي‌کند. لذا اين شرکت به‌واسطة راه‌اندازي مراکز تحقيقاتي در کشورهاي عربي، عملاً منابع مالي لازم براي تجاري‌سازي فناوري تبديل انرژي خورشيد به انرژي الکتريکي را در اختيار خواهد داشت.
بنابراين با يک نگاه اجمالي مي‌بينيم که IBM با راهبرد توسعة آموزش فناوري نانو، اولاً خود را تا حد زيادي از تنگناي حاصل از رکود اقتصادي جهاني رهانده است و ثانياً به يک کسب و کار با ريسک پايين (البته بهتر است بگوييم با ريسک صفر) دست زده است.
اگر اين موضوع را با عينک داخلي نگاه کنيم، مي‌تواند براي مراکز تحقيقاتي ما درس‌آموز باشد. ما بايد به اين باور برسيم که اولاً کسب درآمد از فناوري نانو صرفاً محدود به فروش محصولات تجاري اين فناوي نيست و ثانياً تنها شرکت‌هاي توليدي نيستند که مي‌توانند ازاين فناوري کسب درآمد کنند. ما چندين مرکز تحقيقاتي و دانشگاه قوي داريم که در طول پنج شش سال گذشته، تجربيات ارزشمندي را در زمينة راه‌اندازي و تجهيز مرکز تحقيقاتي فناوري نانو کسب کرده‌اند. اين مراکز مي‌توانند با پياده‌سازي مجدد تجربياتشان و صدور خدمات آموزشي به کشورهاي ديگر، به کسب درآمد از اين فناوري برسند.

سلام
به پیشنهاد m4material عزیز

تیتر مقالات قرار داده شده در صفحات قبل ، در ابتدای
صفحه قرار داده می شود.

به مرور با افزایش تعداد مقالات، علاوه بر جلوگیری از امکان قرار گیری مقالات تکراری،
دسترسی و اطلاع از وجود مقاله ای خاص سهولت یابد.

شماره 140 ماهنامه - خرداد ماه 1388 پست 1
استحکام دندان‌هاي مصنوعي افزايش مي‌يابد پست 3
روش جديدي براي نانوجوشکاري پست5
شيشه‌هاي شفاف‌تر با پوشش‌هاي نانوکامپوزيتي پست 6
آرشیو ماهنامه های سال 87 پست 7
کتاب های فناوری نانو در ایران پست 9
استفاده از فناورى نانو در رفع لكه ها و خوردگى هاى دريايى از روى سطح فولاد زنگ نزن
ساخت باترى هاى ليتيمى جديد با استفاده از فناورى نانومواد پست 10

افزايش توان و چرخه عمر باتري‌هاي قليايي قابل شارژ به کمک دي‌اكسيد منگنز نانوساختار پست 11
شماره 141- تیرماه 88 پست 12
ساخت ابرکاغذي با مقاومت فولاد پست 15
بهبود خواص پليمرها با استفاده از نانوذرات کربنات کلسيم توسط پژوهشگران دانشگاه فردوسي مشهد پست 16
توليد نانولوله‌هاي کربني با خلوص بالا و هم جهت به روش پيروليز در پژوهشگاه صنعت نفت پست 17
بهبود خواص خوردگي فلز آهن با استفاده از نانوکامپوزيت خاک رس در دانشگاه تبريز پست 18
فناوري‌نانو و جوش‌کاري مواد پست 19
افزايش مقاومت در برابر خوردگي با نانولوله‌هاي کربني پست 20

ساخت جليقه‌هاي ضدگلوله به كمك نانولوله‌كربني پست 21
سنتز نانولوله‌‌هاي كربني با روش رشد بر روي پاية كاتاليست آلومينا پست 22
شماره 142 ماهنامه فناوري - مرداد ماه 88 پست 24
ساخت نانوکامپوزيت‌هاي با استحکام بالا و وزن کم پست 25
ساخت نانوپودرهاي سيليکون کاربيد پست 26
صرفه‌جويي در هزينه‌ و زمان توليد نانوکامپوزيت‌هاي فلزي پست 27
راهبرد توليد ثروت از آموزش فناوري نانو پست 30