شب ميلادتواي يارمراشب غمگيني بود خانه بايادتوازگل لبريز
همه جاپرتولرزنده شمع دوستانت همه شاد عاشقانت همه جمع
ليك درجمع عزيزان تونبودي افسوس!همه بايادتودرطيف سرور خانه درگل مستور
همه جا لمعه نور يادشيرين تودرموج نشاط عكس زيباي تودرجام بلور
ليك درجمع عزيزان تونبودي افسوس!
همه بايادتوخندان بودندومن خانه به طوفان داده درميان همه گريان بودم
شمع همراه دل من ميسوخت وكسي آگه ازاين رازنبود چه كنم؟بي تودرشاديها بردلم بازنبود
شمع هم گريان بودليكن اي معني عشق!اشك دلداده كجا؟گريه شمع كجا؟
من كجابادل تنگ؟شادي جمع كجا؟چه شب تلخي بود....شب تنهايي من...!
من كه دربسترغمهابودم من كه ازاشك غريبانه چودريابودم
تونداني كه چه تنهابودم....!كاش ميدانستي...شب ميلادعزيزت
اي يارمن به اندازه چشم همه مردم شهرگريه كردم درخويش
گريه ام بدرقه راهت باد...!شب ميلادتومن بودم واشك
من كه ازاشك غريبانه چودريابودم
آه اي معني عشق!تونداني كه چه تنهابودم.....!!!!