نتایح جستجو

ناگهان سینه ی خدا لرزید و عروسک دلش افتاد توی دستهای من لغزیر قرعه ها به نام من چرخید .... همه ی فرشته ها مبهوت که خدا هم عروسکی دارد که خدا هم برای چشمانت یک .. دو .. بیتی ترانه می خواند بی هوا عاشقانه می خواند

ترسم نرسی به کعبه ای اعرابی این ره که تو میروی به ترکستان است (چرا یکی به میخ میزنی یکی به نعل ؟)

دیگر شهاب کم ندارم به آسمان تا آرزو کنم که نباشد ... نبودنت

تو که دل برده از این شهر دلت یک نفر گمشده از شهر دلت من تنها که از این شهر شلوغ میرود باز شود بخت دلت

سلام ساعت دقیق شده امشب به روی من ساعت شمار ثانیه های نبودنت

تو را که هر چه هست در جهان .... داری چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری !؟

ترس از چشم های براقم زیر تختت تو را پکر کرده بچه ای بین خواب های بدش تشکش را دوباره تر کرده ! مشاعره کن حرفتم بزن از شعر ننال از شاعر بگو !

این آسمان لعنتی ابریست .... بی خیال ! شاعر شعور جامعه اش نیست .... بی خیال !

به امید تو تیله هایم را پرت کردم به سمتت از دستی تو ولی مثل خنده ای ثابت توی تاریکی خودت هستی

روی نبضی که میزند محکم ساعتت ... ایستاده با تردید

اینجا سکوت حرف زیادیست عشق من دی ماه زیر برف زیادیست عشق من

در کوزه های مست بخوابان سر مرا جغرافیای مرگ بکن بستر مرا

تو بوی کفتر بعد از اذان ظهر حرم منم سیاست چشم سیاه اهل قلم !

الکل به شکل قافیه هایم بروز کرد آمد تمام خاطره ها را به روز کرد شبت خوشگل

روی تنم هی سبز تر میشد وجودت و رد پایم روی رگهای کبودت

دیوونشونم ولی یه ماه مسافرت بودن مننم فهمیدم وقتی از هم جدا زندگی میکنیم موفق ترم ! عجیب ولی واقعی !

از هر شبی که تو ی خودم میگریستم از آدمی که نبودم..... و نیستم

روی دوشم به خواب رفته پتو....... پلک های تو باد کرده ... مرا که عزیزم به خاطر همه چیز .... که نبودی .. که نیستی... ممنون

شهرام میرزایی