بعدازاین دیوانگی ها ای دریغ
باورم ناید ک عاقل گشته ام
گوییااومرده درمن کاینچنین
خسته وخاموش وباطل گشته ام
هردم از ایینه میپرسم ملول
چیستم دیگر ب چشمت چیستم؟
لیک در ایینه میبینم ک وای
سایه ای هم ز انچه بودم نیستم
همچو ان رقاصه هندو بناز
پای میکوبم ولی برگورخویش
وه ک باصدحسرت این ویرانه را...