نتایح جستجو

ای خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا ................ تو 5 دربی 4 تا باختن بازم کری دارن میخونن ....بزارید یکساعت بگذره

دلم جز مهر مه رویان طریقی بر نمی​گیرد ............. ز هر در می دهم پندش ولیکن در نمی گیرد [TABLE] [TR]

کاشکی گاهی وقتا خـــــــــدا از پشت اون ابر ها میــومد بیرون و گوشم رو محکم می گرفت و داد می زد که آهـــــــــــــــــای !!! بگیر بشین سر جــــات اینقـــده غــــر نزن... همینه که هست! بعد یک چشمک می زد و آروم توی گوشـــم می گفت همچــی درســـت میشه....

تمام هستی من اشتباهه ..... اینجوریه : همه ی هستی من ایه تاریکیست ... دلم گرفته خدایا تو دلگشایی کن ...... من آمدم به امیدت تو هم خدایی کن

هر نفس آواز عشق می رسد از چپ و راست ...................... ما به فلک میرویم عزم تماشا که راست

تا رفت مرا از نظر ان چشم جهان بین .................. کس واقف ما نیست که از دیده چه ها رفت

تا به فراق خو کنم صبر من و فراق کو ؟ ........... وعده ی وصل اگر دهد طاقت انتظار کو ؟

کاش میشد به شقایق دل بست کاش میشد که به باغ دل تو میرویید یاسمین ، نرگس و یاس کاش میشد که به قلب من و تو چشمه ها می جوشید ، اطلسی میرویید و همه...

نخستین نگاهی که ما را بهم دوخت نخستین سلامی که در جان ما شعله افروخت نخستین کلامی که دلهای ما را به بوی خوش آشنایی سپرد و به مهمانی عشق برد پر از مهر بودی ، پر از نور بودی...

دیروزها کسی را دوست میداشتی این روزها دلتنگی ... تنهایی تمام عمر ما به همین سادگی گذشت ...

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست ................... تا اشارات نظر نامه رسان من و توست

بگذار سر به سینه من تا که بشنوی آهنگ اشتیاق دلی دردمند را شاید که بیش از این نپسندی به کار عشق آزار این رمیده سر در کمند را... بگذار سر به سینه من تا بگویمت اندوه چیست؟ عشق کدام است؟ غم کجاست؟ بگذار تا بگویمت این مرغ خسته جان عمری ست در هوای تو از آشیان جداست...

میدانی چه میشود وقتی تمام احساسات و عشقت را جمع می کنی و همه را به یک نفر هدیه کنی ؟ مایه نشاطش باشی , تمام تلاشت شاد نگه داشتن او باشد امـــــــــــــــــــــــــــــــ ا .... اما او بی اعتنا باشد و بی تفاوت ! این چنین است که لحظه های خاموشی جان میگیرد !!!

یاد باد آن که خرابات نشین بودم و مست .......................وآنچه در مسجدم امروز کم است آن جا بود

میترسم از روزی که نامم در میان هق هق گریه هایت شب آویز رویا شود . می ترسم از روزی که عشق بی بال و پر شود ، بمیرد در میان اندوه دلتنگی هایت ! چه معصومانه بخشیدم دلم را بی آنکه بیاندیشم به شاعری که شعر رفتن را سرود و بی آنکه باور کنم عشق معنی مبهم فاصله هاست ! خسته ام ...

از عشق تو به هر سو , در شهر گفتگوییست ..........من عاشق تو هستم این گفتگو ندارد

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز .................... چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود

بريده از همه ، كز كرده ام كنج اتاق ، سرد و بي روح... به حلقه هاي دود اطرافم مي انديشم كه هرشب ، تنهايي مرا سهيم مي شوند...

دلم ميخواهد دشت روياهايم را با شبنم بلور آذين كنم و رنگين كمان را سايباني بر فرازش. دلم ميخواهد اتاقي بسازم با سنگفرشي از ياس و نرگس و پنجره اي رو به آسمان تا بتوانم ابرها را نوازش كنم . دلم ميخواهد با قطرات باران آيينه اي بسازم و در كنج اتاق بگذارم...

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو ...................... تا تو به داد من رسی من به خدا رسیده ام