تو هرگز از خیال من نخواهی رفت
تو در پس کوچه های ذهن من ماندی
و در اندیشه ی قلبم
همیشه تا ابد تکرار خواهی شد چه شبهایی که از تنهاترین اوقات بی رویا
چو شبگرد کثیف مست لایعقل
غم تنهایی خود را
به خاک کوچه های یاس می گفتم
تو بودی که زبان گنگ من را خوب فهمیدی
و خندیدی و گفتی
یار من هستی
و هرگز تا ابد...