نتایح جستجو

به زیبایی دلت ندیدم دل دیگر نگاه کن به رویای دلم که یک نظر کافیست شاد کن دل بی درمانم را فقط یک نگاه کافیست فقط یک نگاه از پس دیوار دلت به امید رویایی که هرگز نخواهد بود چشمانم را بستم به دنیای تو و گشودم دلی به رویای تو زمزمه می کردم با قلب بیمارم و در آن نجوای پنهان دیدم مست آن...

عمرم به تلخی تلخی ها گذشت پیر شد دلم ، به سردی ایام شکست. در فکر آرزوهای فردا سیر کردم لحظه ها را فدای باورهای ساده ام کردم فردا از راه رسید و در حسرت دیروز نشستم کی آمد و کی رفت؟ مقصود نیافتم! غم دوستان ،خنده ی ایام دیدم عمرم بگذشت و به آخر رسید کارم عجبم نیست که افسوس به کامم آمد...

به زیبایی دلت ندیدم دل دیگر نگاه کن به رویای دلم که یک نظر کافیست شاد کن دل بی درمانم را فقط یک نگاه کافیست فقط یک نگاه از پس دیوار دلت به امید رویایی که هرگز نخواهد بود چشمانم را بستم به دنیای تو و گشودم دلی به رویای تو زمزمه می کردم با قلب بیمارم و در آن نجوای پنهان دیدم مست آن...

گرایش بین زن و مرد در نوع خود میتواند مفید یا مضر باشد . البته بیشتر ما حداقل یک بار در زندگی تمایل قوی را نسبت به فرد مخالف حس کرده ایم ، خوب! ، این حس در مورد روابط معمولی شاید بتواند موثر باشد ولی در مورد مسئله ی ازدواج اگر بخواهیم تنها با اکتفا به این تمایلات و بدون توجه به معیارهای دیگر...

من چهره ام گرفته من قایقم نشسته به خشکی با قایقم نشسته به خشکی فریاد می زنم: « وامانده در عذابم انداخته است در راه پر مخافت این ساحل خراب و فاصله است آب امدادی ای رفیقان با من » گل کرده است پوزخندشان اما بر من ، بر قایقم که نه موزون بر حرفهایم در چه ره و رسم بر التهابم از حد بیرون...

چقدر آرام و زيبا پا بر ساحل وجودم گذاشتي آن زمان كه من به فكر پوچي بودم آن زمان كه با ناز صدايم مي كردي و من در انديشه بي خيالي به سر مي بردم چقدر زيبا گلبرگ هاي وجودت را به گردنم مي آويختي و من در روياي گم شدن بودم نگاهت چه گرم بود زماني كه معناي نگاهت از گستاخي بيش نمي دانستم نوازش...

آشناي عرشه ي دل! ناخدا! خداحافظ ! بادبان کشتی من! - تا خدا - خدا حافظ ! خيسم از ترانه ي امواج - داده است انگار حسّ شاعرانه به دريا خدا ، خداحافظ ! اي ستاره! در شب و تنها ، به جاده ی غربت مي روم شبانه به هرجا خدا ، خدا حافظ ! در طلوع خاطره ها پرسه مي زنم تا عشق عاشقانه ها! - که تويي...

هميشه فاجعه ها را به گريه مي باري شباهتي به غزلهاي دفترم داري : مُرَدّفي به «غريبي» ، مقفّي از : حسرت غروب - فاصله - افسوس - خستگي - ، آري چه روزگار عجيبي! تو هم شبيه خودم بدل شدي به شب و قاب عكس ِ ديواري و شاه بيت نگاهت درون هر غزلم شد عاشقانه و دنياي من ، چه اقراري ! به جنس...

و اين بار منم كه خواهشانه فرياد مي زنم تا بيايي آهسته و آرام بيا همان گونه كه براي اولين بار آمدي بدون صدا فقط با يك نگاه خوب و آرام و زيبا براي اولين بار چه با ناز آمدي آن زمان كه نفرت در دلم خانه كرده بود و تو با آهسته آمدنت عشق را جايگزين اين كوير خالي كردي و من ندانستم . . . آهسته...

چقدر آرام و زيبا پا بر ساحل وجودم گذاشتي آن زمان كه من به فكر پوچي بودم آن زمان كه با ناز صدايم مي كردي و من در انديشه بي خيالي به سر مي بردم چقدر زيبا گلبرگ هاي وجودت را به گردنم مي آويختي و من در روياي گم شدن بودم نگاهت چه گرم بود زماني كه معناي نگاهت از گستاخي بيش نمي دانستم نوازش...

(در ادامه) و اين بار منم كه خواهشانه فرياد مي زنم تا بيايي آهسته و آرام بيا همان گونه كه براي اولين بار آمدي بدون صدا فقط با يك نگاه خوب و آرام و زيبا براي اولين بار چه با ناز آمدي آن زمان كه نفرت در دلم خانه كرده بود و تو با آهسته آمدنت عشق را جايگزين اين كوير خالي كردي و من ندانستم ...

چقدر آرام و زيبا پا بر ساحل وجودم گذاشتي آن زمان كه من به فكر پوچي بودم آن زمان كه با ناز صدايم مي كردي و من در انديشه بي خيالي به سر مي بردم چقدر زيبا گلبرگ هاي وجودت را به گردنم مي آويختي و من در روياي گم شدن بودم نگاهت چه گرم بود زماني كه معناي نگاهت از گستاخي بيش نمي دانستم نوازش...

در عوض توي چند تا از تاپيكهاي ادبيات شعر گذاشتم دوست داشتي يه سري بزن.البته اينايي رو كه واست فرستادم تو تاپيك نمي زارم.متن تكراري نمي بيني خيالت راحت....

نمي تونم واسه امروز بيشتر از اين واست شعر بزارم.مي ترسم يه روزي تموم بشن.پل احساس بشكنه.بيوفتيم تو رودخونه.

امشب . . . باد بی جهت می وزد باران بی جهت می بارد رعد و برق بی جهت می زند معجزه ای خواهد شد می دانم . . . معجزه ای خواهد شد و باد و باران و رعد و برق را جهت خواهد داد همین امشب شاید . . . معجزه ای خواهد شد

امشب . . . باد بی جهت می وزد باران بی جهت می بارد رعد و برق بی جهت می زند معجزه ای خواهد شد می دانم . . . معجزه ای خواهد شد و باد و باران و رعد و برق را جهت خواهد داد همین امشب شاید . . . معجزه ای خواهد شد

امشب . . . باد بی جهت می وزد باران بی جهت می بارد رعد و برق بی جهت می زند معجزه ای خواهد شد می دانم . . . معجزه ای خواهد شد و باد و باران و رعد و برق را جهت خواهد داد همین امشب شاید . . . معجزه ای خواهد شد

امشب . . . باد بی جهت می وزد باران بی جهت می بارد رعد و برق بی جهت می زند معجزه ای خواهد شد می دانم . . . معجزه ای خواهد شد و باد و باران و رعد و برق را جهت خواهد داد همین امشب شاید . . . معجزه ای خواهد شد

هميشه ، وقتي هواي خودکشي به سرم ميزند طناب دار را روبروي پنجره مي بندم تا قبل از مردنم يک بار ديگر آسمان را ببينم يا لبه پنجره اي رو به خياباني مي ايستم که پياده روهايش پر از شمشادهاي جوان باشد يا مي روم مرگ موش با طعم ذغال اخته مي خرم ( هميشه ذغال اخته دوست داشته ام ! ) از داروخانه اي...

احساس ميکنم دستانم ديگر به قدر کافي جوان نيستند نشان به آن نشان که روز هاي خوب آرام آرام از کف دستانم سُر ميخورند و پرت مي شوند به زمان هاي ماضي احساس ميکنم کمي از زندگي را کم آورده ام مثلا از ازل تا آغاز را ! حالا هي تلقين کنم به خودم ماه و ستاره وآسمان و بهار را روزي عاقبت همه چيز،...