یه حرفایی همیشه هست که از عمق نگاه پیداست
از اون حرفای تلخی که مثل شعر فروغ زیباست
از اون حرفا که یک عمره به گوش ما شده ممنوع
از اون حرفای بی پرده شبیه شعری از شاملو
از اون حرفا که میترسیم از اون حرفی که باید زد
از اون درددل های خوب از اون حرفای خیلی بد
نگفتی و نمیگم من حقیقت های پنهونی
از اون حرفا که میدونم از اون حرف که میدونی
به ریز سقف این خونه منم مثل تو مهمونم
منم مثل تو میدونم تو این خونه نمی مونم
یه حرفایی همیشه هست که از درد توی سینه است
مثل فریاد نسلی که پر از عشق و پر از کنیه است
پر از ناگفته هایی که خیال کردیم یکی دیگه
دلش طاقت نمیاره همه حرفامونو میگه
همیشه آخر حرفا پر از حرفای ناگفته است
همیشه حال ما اینه همیشه دنیا آشفته است ...