ای رسول مهربانی! ای آبروی هر دو جهان!
ای محمد!
آمدی بر دروازه شهر آشتی ایستادی و دستهای بی تفاوت را به تماشای ایمان خواندی.
تو آمدی قرآن را سرودی کردی و اینک به برکت شکوه تو تلاوت روشن وحی جانهای مشتاق را آفتابی می کند و به پیشواز آب و آیینه و روشنی می برد.
آمدی کلید اقیانوس در دست و دست ها را به اندازه مهربانی باران وسعت دادی، بر دلهای کویری باران چکاندی و باور عشق و ایمان را در جانها رویاندی.