مينشينم و...فقط تماشا ميكنم...
تمام ادعاها را مرور ميكنم...روزهايي كه برايم مهم بودي...
و من...
چه ساده و كودك بودم...
چقدر صادقانه باور كردم كه واقعي هستي!!
امروز مينشينم و...تماشا ميكنم كه...
چگونه آنروزها به من ميخنديدي و من نميديدم
من اگر عاشقانه می نویسم
نه عاشقم و نه معشوق کسی!
فقط می نویسم تا عشق یاد قلبم بماند...
در این ژرفای دل کندن ها و عادت ها و هوس ها
فقط تمرین آدم بودن می کنم !