من دل به زيباي ي، به خوب ي ميسپارم؛دينم اين است . من مهربان ي را ستبيش ميكنم ؛آيينم اين است .
من رنجها را با صبور ي ميپذيرم؛ من زندگ ي را دوست دارم؛ انسان و باران و چمن را ميستايم . انسان و
باران و چمن را ميسرايم ،،،در اين گزرگه ... بگزار خود را گم كنم ......... بگ زار از اين ره بگزرم با
دوست...با دوست....