صمغ در درختان هسته دار

زهرا فرشید

عضو جدید
کاربر ممتاز
چکیده: عوامل مختلفی باعث ایجاد صمغ در گیاهان می شوند از جمله این عوامل هورمونها هستند که نقش اساسی در ایجاد شانکر و تولید صمغ دارند و از عوامل دیگرکه باعث ایجاد شانکر می شوند می توان به فشارها ی محیطی و آلودگی گیاهان به باکتریها وقارچهایی از جمله باکتری Pesudomonas syringae pv. syringae قارچPh.citrophthora و Phytophthora parasitica ، قارچValsa leucostoma وCytospora spp، حمله حشرات از جمله کرم Grapholita molesta و صدمات مکانیکی و شیمیایی اشاره کرد. برای پیشگیری ومبارزه با آلودگی ها می توان کارهای زیر را انجام داد: انتخاب ارقام مقاوم به بیماری گموز، استفاده از نهال های گلخانه ای که عاری از بیماری و مقاوم می باشند از میزان آلودگی می کاهد. باید توجه شود در موقع کاشت نهال ضدعفونی ریشه توسط محلول بردو 3 درهزارصورت گیرد.محل پیوندک باید 30-15 سانتیمتر از خاک فاصله داشته باشد، باید دقت شود در حین پیوندزنی قطراتی از آب یا ذره‌ای ازخاک باغ بین پایه وپیوندک قرار نگیرد ، حذف علفهای هرز از دور طوقه ، جلوگیری از ایجاد زخم اطراف طوقه ، جلوگیری از جمع شدن آب دور طوقه درخت و همچنین هرس همه ساله درختان که سبب سیر کولاسیون یا چرخش مناسب مواد در بین اعضا درخت می شود از راههای موثر برای پیشگیری به شمار می آید. در صورت آلودگی اگر آلودگی توسعه چندانی نداشته ‌باشد ودر مراحل اولیه است با یک چاقوی تیز پوست محل را تراشیده تا به بافت زنده برسیم آنگاه به وسیله محلول یک درصد پرمنگنات پتاسیم و یا مخلوط بردو و یا ارتوساید و کوپراویت به میزان یک در هزار ضدعفونی سطحی می‌کنیم وپس از دو هفته محل را با چسب باغبانی می‌پوشانیم.همچنین اگر پوسیدگی بیشتر از نصف دور طوقه را فرا گرفته باشد باید درخت آلوده را قطع کرد.جداسازی گیاهان جدید از درختان آلوده به طور شایانی شمار عفونت ها یا آلودگی های شانکری را کاهش می دهد.
 

زهرا فرشید

عضو جدید
کاربر ممتاز
مقدمه:

صمغ بوسیله آلودگی هایی نظیر حمله حشرات ، آسیب های ماشینی و شیمیایی ، استرس های آبی و دیگر عوامل محرک تنش زا ی محیطی در برخی گونه های گیاهان القا می شود. همه این فاکتورها بر واکنشی که از طریق اتیلن تولید شده در بافتهای گیاهی ، معتقد می باشندعمل می کنند.اتبلن یک فاکتور اصلی مسئول برای القا صمغ به شمار می آید.اتیلن یا ترکیبات اتیلن آزاد شده از قبیل اتفن(2- کلرو اتیل فسفونیک اسید) می باشد که اساسا باعث تحریک ساختمان صمغ در درختان میوه هسته دار و دیگر درختان میوه خانواده رزاسه از قبیل گیلاس، گیلاس زینتی ژاپنی ،آلو،هلو وبادام ها می شود.صمغ ها بیشتر شامل پلی ساکاریدها می باشند اگرچه آنها شامل چندین ماده سالم دیگر می باشند.استرسور(تنش زا)زنده و حیاتی سبب افزایش سریع سطح داخلی جاسمونتها اساسا اسیدجاسمونتها می شود. جاسمونتها گروه جدیدی از هورمونهای گیاهی می باشند.

آلودگی ، حمله حشرات ،صدمات مکانیکی و دیگر فشارها تولید اتیلن را در بافتهای گیاهی تلقین می کنند. جاسمونتها همچنین کاربرد خارجی در بافتهای گیاهی برای تحریک تولید اتیلن دارند. جاسمونتها اساسا باعث تحریک gummosis در گیلاس ها، آلوها،هلوها وزردآلو ها می شوند.در این رابطه، اتیلن و جاسمونتها به عنوان گذرگاهی که محل فعالیت و بیوسنتز صمغ هستند مورد مطرح می باشند.
 

زهرا فرشید

عضو جدید
کاربر ممتاز
صمغ :



به موادی اطلاق می شود که مانند صمغ عربی و صمغ درخت گیلاس از اعضا گیاه به خارج ترشح می گردد و این عمل نیز بطور خود به خود و یا بر اثر ایجاد شکاف و زخم در اعضاء گیاهان انجام می گیرد. ضمناً صمغ ها همیشه بر اثر از بین رفتن غشاء سلولزی بوجود می آیند. صمغ‌ها عموما بدون مزه و حالت چسبنده دارند. در الکل، اتر و مواد چرب غیر محلول اند. با مشابهتی که صمغ ها و موسیلاژها با یکدیگر دارند پیدا کردن حد فاصل قاطعی که این دو دسته را از یکدیگر متمایز سازد، مشکل بنظر می رسد..
 

زهرا فرشید

عضو جدید
کاربر ممتاز
صمغ وموسیلاژ:



تقسیم بندی صمغ ها و موسیلاژ به این دلیل است که اولین بار که آنها را از پلی ساکارید ها جدا کردند محلولی که حالت لیزی داشت صمغ (Gum) نامیده می شود و دسته ای دیگر که محلول های آنها حالت لزج و چسبناک داشت موسیلاژ نامیده شدند. اما این ترکیبات پلی ساکاریدی بر حسب تغییرات ایجاد شده در ساختمانشان می توانند به هر دو شکل لیز و چسبناک وجود داشته باشند.

موسیلاژها بر اثر ایجاد زخم در اعضا گیاه به خارج ترشح نمی گردند و بعلاوه همیشه نیز بر اثر از بین رفتن غشاء سلولزی حاصل نمی شوند بلکه از فعالیت پروتوپلاسم به وجود می آیند در حالیکه صمغ ها ترکیبات در هم ،گلوسیدی می باشند که به حالت طبیعی و یا بر اثر ایجاد شکاف از اعضای مختلف بعضی از گیاهان به خارج ترشح می شوند صمغ ها مواد غیر قابل تبلور و فاقد بو می باشند اگر در آب قرار گیرند در آن حل می شوند و یا مانند کتیرا با آب به صورت توده ژلاتینی در می آیند با قرار دادن انواع مختلف صمغ در آب تمام مراحل حد واسط بین دو حالت مذکور را می توان در آنها دید. صمغ ها اگر هیدرولیز شوند بر حسب نوع صمغ ایجاد آرابینوز ، گالاکتوز و گزیلوز می نمایند.
 

زهرا فرشید

عضو جدید
کاربر ممتاز
صمغ ها و پلی ساکاریدها:



صمغ ها گروه بزرگی از پلی ساکارید هایی هستند که بوسیله توانایی شان در تولید محصولاتی با ویسکوزیته بالا در غلظت های پایین مشخص می شوند. آرایش پلی ساکارید های صمغ، از گونه ای به گونه ی دیگر و از رقمی به رقم دیگر تغییر می کند. محلول های پلی ساکاریدی انشعابی به خاطر گیر افتادن وسیع زنجیر های جانبی شان چسبناک هستند و محلول های خشک شده آنها به آسانی فیلم تشکیل نمی دهند. پلی ساکارید های خنثی فقط به صورت جزئی بوسیله تغییر Ph تحت تاثیر قرار می گیرند و همچنین نمک ها در غلظت کم اثر کمی بر روی آنها دارد. غلظت بالای نمک ممکن است منجر به جدا سازی آب پیوسته و رسوب پلی ساکارید شود. تعدادی از پلی ساکارید ها دارای زنجیره های مستقیم دراز با انشعابات کوتاه هستند. چنین ترکیباتی دارای نواحی پلی ساکاریدی خطی و انشعابی هستند. به عنوان مثال صمغ دانه خرنوب و صمغ گوار از این دسته هستند. تعدادی از صمغ ها دارای مولکول هایی با گروه های کربوکسیل زیاد در امتداد زنجیره ها می باشند. به عنوان مثال پکتین و صمغ آلژینات از این نوع هستند. این مولکول ها در Ph های زیر 3 وقتی گروه های کربوکسیل آزاد تشکیل می شوند رسوب می کنند. در Ph بالاتر نمک های فلزی قلیایی این ترکیبات به مقدار زیادی یونیزه می شوند و مولکول را در شکل گسترده و شدیدا هیدراته شده نگه می دارند. این امر موجب ایجاد محلول های پایدار می شود. فورسلران و کاراگینان مثال هایی برای پلی ساکارید هایی با گروه های اسیدی قوی هستند. این صمغ ها در Ph های پایین پایدار می باشند. چون اسید سولفوریک یونیزه نمی شود خصوصیات صمغ ها را با وارد کردن جایگزین های خنثی مانند : متیل ، اتیل ، هیدروکسی متیل و یا گروه های اسیدی مانند سولفات و فسفات با توجه به نوع کاربرد تغییر داد.
 

زهرا فرشید

عضو جدید
کاربر ممتاز
تشکیل مجرای صمغ:

مجراهای صمغ هم در بافت های چوبی و هم در میوه ها در همه ی گونه های باغیPrunus یافت می شود. مجاری صمغ بطور طبیعی در درختان میوه ی سالم تشکیل می شوند. تولید صمغ در اثر تحریک تولیداتیلن یا ترکیبات آزاد شونده ی اتیلن، آلودگی، حمله ی حشرات، آسیب های مکانیکی، و فشار محیطی، افزایش می یابد. (Morrison and Polito, 1985) تشکیل مجرای صمغ یکی از فرآیندهایی است که در تجزیه ی دیواره ی سلولی مرتبط می باشد به این معناست که آن با بافت های زنده همراه می شود. در شاخه های گیلاس، آغاز تشکیل مجرای صمغ معمولاً در بافت های غیر چوبی که بوسیله ی کامبیوم شکل گرفته اند، طی رشد جانبی مشاهده می شود. سلولهایی که مجراهای صمغ را شکل می دهند، سلولهای آغازین یا ابتدایی نامیده می شوند. سلولهای ابتدایی می توانند بوسیله تراکم سیتوپلاسمی و لکه های خیلی زیاد دیواره ی سلولی با واکنش acid – Schiff برروی کربوهیدراتها شناسایی شوند. تجزیه ی سلولها در مرکز سلولهای ابتدایی شروع می شود. مجرای صمغ با اندازه های مختلف بالأخره در چوب شکل می گیرد. پس از شکل گیری مجرای صمغ، کامبیوم به حالت فعال باقی می ماند و مجرا بالأخره در چوب ضمیمه می شود. (Stösser, 1979) در میوه های درخت بادام، نخستین نشانه هایی از شروع مجرای صمغ، تفکیک تراکمی سلولهای ترشحی سیتوپلاسمی بافت آوندی میان بر می باشد. (Morrison and Polito, 1985)

این سلولهای ترشحی حاوی دیکتیوزوم ها، کیسه های دیکتیوزومال، میتوکندری، و بافت همبند آندوپلاسمی زبری می باشد. تشکیل مجرا با تفکیک اسکیزوژنی ( شکاف سلولی ) راسته های همتای سلولهای ترشحی شروع می شود. سپس، سیتوپلاسم سلولهای ترشحی زمانی که صمغ انباشته می شود در فضای بین پروتوپلاسم و دیواره ی سلولی ، همتراز یا فاسد می شوند. در نتیجه دیواره های سلولی و سیتوپلاسم باقیمانده متلاشی می شوند. صمغ در اصل فرآورده ی ترشحی سلولهای ترشحی ویژه ای می باشد، خروج آنزیم های تجزیه کننده دیواره سلولی از فضای آزاد دیواره سلولی زمانی آغاز می شود که مجاری صمغ تشکیل می شود. (Morrison et al., 1987b).

فعالیت پلی گالاکتوروناز و 1-3-- βگلوکاناز به سرعت و به طور مستقیم پیش از مرحله آغازی تکثیر سلولی ، تشکیل مجاری را افزایش می دهد. فعالیت α-گالاکتوسیداز،β- گالاکتوسیداز،α-آرابینوسیداز و α-مانوسیداز بعد از مرحله lysigenous ، باعث تشکیل مجاری می شود.
 

Similar threads

بالا