انتخاب رشته نرم افزار در ارشد

f-mahtabi

عضو جدید
سلام
گفتم شاید اینجا جای مناسبی باشه تا تجارب خودم رو تا رسیدن به ارشد نرم افزار رو در اختیار دوستانم در این وبسایت بگذارم شاید راهگشای آینده اونها باشه.
من خیلی دیر شروع به خوندن درس در دانشگاه شدم. علاقه زیادی به تدریس داشتم. ابتدا فکر میکردم میتونم کارشناسی بگیرم و در آموزشگاهها کامپیوتر درس بدم ولی وقتی تدریس کامپیوتر به مدارس داده شد آموزشگاهها دیگه رونقشون رو از دست دادن و مدرک کارشناسی من به درد نمیخورد. به این فکر افتادم که ارشدم رو بگیرم تا بتونم در دانشگاه تدریس کنم.
خوب وارد ارشد شدم.
اولین اشتباهم این بود که در انتخاب دانشگاهم دانشگاه قبلی رو در اولویت نگذاشتم و وارد یه دانشگاه جدید شدم. در نتیجه یک ترم من به شناسایی اخلاق اساتید و روش تدریسشون گذشت.
اشتباه دومم این بود که دانشگاه تمام دخترانه انتخاب کردم. در حالیکه متاسفانه در چنین دانشگاههایی جبهه گیری حسادت و کلا انرژی منفی در کلاسها موج میزنه.
دیگه اینکه من فکر میکردم یه دانشگاه غیرانتفاعی در تهران اعتبار بالاتری نسبت به یه دانشگاه آزاد در حومه تهران از نظر مدرک خواهد داشت. غافل از اینکه دانشگاه انتخابی من از نظر اعتبار در سطح پایین تری هست و من دیگه امکان برگشت به دانشگاه قبلی رو ندارم چرا که جهت اطلاع دوستان بگم که در مقطع ارشد امکان انتقالی وجود نداره.
و اما در مورد انتخاب واحد: برخلاف مقطع کارشناسی (حداقل در دانشگاه ما، من از شرایط دانشگاههای دیگه اطلاعی ندارم) چیزی بعنوان انتخاب واحد وجود نداره. یعنی یه لیست از 9 واحد در هر ترم به شما داده میشه و اساتید از پیش انتخاب شده و شما فقط حق انتخاب اونها و واریز پول رو دارید و بس.
تنها امکان انتخاب مربوط به انتخاب استاد سمینار و پایان نامه است و اونهم نه اینکه تصور کنید مثلا 10 تا استاد در تخصصهای مختلف وجود داره. نخیر. 4 استاد هست که هر کدام ادعا دارند در 4-5 رشته از زیرگروههای نرم افزار تخصص دارند!!! و شما باید بین بد و بدتر یکی رو انتخاب کنید.
از جمله روشهای دانشگاه ما گذاشتن کلاسهای رنگ و وارنگ بوسیله دانشجویان دانشگاههای دیگه است.
حالا شما باید انتخاب کنید. استادی که کلاسی رو راهبری میکنه رو میتونید بعنوان استاد سمینار و پایان نامه تون انتخاب کنید و پولها رو برای یادگیری نرم افزارهای مختلف که مرتبط با موضوع تایید شده سمینار و پایان نامه تون هست بدبد، جلوی چشم استادتون باشید و تقریبا مطمئن باشید که موفق می شید و یا بگید من میرم بیرون یا اصلا خودم یاد میگیرم که قطعا امتیاز موفقیت خودتون رو پایین آوردید.
و اما درس دادن: مدت زمانی هست که مطمئنا مطلع هستید که دیگه دوران درس دادن واقعی اساتید بنوعی سپری شده. دیگه یه پی دی اف و یه ویدئوپروژکتور مدرس شماست. استاد کنار تخته می ایسته و از روی پی دی اف می خونه چون چه بسا شما سواد نداشته باشید!!!
دیگه دوران جزوه دادن اساتید که در کارشناسی و کاردانی بود تموم شده و هر پی دی اف گاه 120-30 صفحه خواهد بود و کلاسها 3 ساعته و تصور کنید که در این مدت زمان چقدر درس میشه داد و شما برای امتحان فاینال چند صفحه پی دی اف باید امتحان بدید.
مورد دیگه اینکه شاید خوشحال بشید وقتی می بینید که در ارشد برخلاف کارشناسی که گاه هفته ای 5 روز در دانشگاه بودید، تنها هفته ای یه روز دانشگاه میرید و چقدر تو دلتون قند آب میشه. غافل از اینکه این زمانها برای استراحت شما نیست بلکه برای ترجمه مقالات رنگارنگ اساتید (که فکر میکنن دارن دانشجوی مترجمی زبان انگلیسی رو درس میدن) و انجام پروژه ها و آماده شدن برای حفظ امتحانات 500-600 صفحه ایست.
سایتهای کامپیوتر فقط نام سایت رو یدک می کشند بهتره که گول این اسم رو نخورید و از اولین جلسه با خودتون لپ تاپ داشته باشید.
مطلب دیگه اینکه همه اساتید به شما خواهند گفت: حضور شما در کلاسها اجباری نیست و عدم حضور باعث حذف شما نخواهد شد. خوشحال نباشید. نیامدن شما کاملا از دید اساتید دیده میشه و در نمره شما تاثیر 100% خواهد داشت.
فعلا همین قدر بخاطر دارم. امیدوارم تجربیاتم برای شما راهگشا باشه.
موفق باشید.
 
بالا