| برای من این صرفاً یک ماشین نیست, بلکه یک مجسمه ی الهام بخش منحصر به فرد است. این ماشین در سال 1940 توسط مهندس مکانیک نورمن ای.تیمبز طراحی و ساخته شد. و در مسیرهای بسیاری به نمایش در آمد. تیمبز بسیاری از پروژه های خود را که شامل یک کالبد فلزی و بدنه ی آلومینیومی مرسوم بودند, طراحی کرد و ساخت. این کار از تیمبز بیش از دو سال وقت گرفت, و منجر به یک اسبِ سواری شیک که به اندازه ی کافی برای پوشش موتور ترند و همچنین شاخصه های در مکانیسم مصور, مکانیکی محبوب و موتوری با عمر طولانی مناسب بود, شد.
آقای تیمبز طراح 500 مسابقه ی ایندیاناپولیس بر روی اتومبیل هایی مانند تاج آبی ویژه, که چندین مسابقه را پیروز شد, بود. تیمبز شک نداشت که توسط اتحادیه خودرو نوع سی استرملین و مرسدس بنز 1937 و استروملین آوس دبلیو 25 تحت تأثیر قرار گرفته است. شکل مهیج اتومبیل او تقریباً به این ماشین ها نزدیک بود. بدنه ی این اتومبیل تحت تأثیر اتومبیل جی پی آلمان بود. که در یک زمان عمل هوانودری آن را تقلید می کرد. پ
طراحی عادی رها از زیاده روی های افراطی بود. مانند ضربه گیر بزرگ کروم و باله ی بزرگ که سرانجام بر طراحی های آمریکایی غالب شد.
این ماشین شیک و ظریف در آمریکا نادر بود, حتی اگر توسط استانداردهای پسا جنگ جز ماشین های از رده خارج نام گرفت.
امروزه شکل ساده ماشین خوش آیند است, همانطور که در سال 1948 بود. بدنه با یک پنل کوچک کامل کشیده و افتاده به نظر می آید. با موتوری که عقب شاسی را اشغال کرده است.
صندلی راننده به سمت جلو فشرده شده ی ماشین بسیار شبیه نوع دی اتحادیه خودرو می باشد, که با شکل آیرودینامیک حفظ شد.
درب این ماشین در بدنه برش نخورده است. پنل عقبی تک قطعه ای به شکل هیدرولیکی به منظور نشان دادن کامل عقب شاسی ماشین گشوده می شود.
این ماشین یک بیوک 1948 با موتور سوپر 8 می باشد, که با 2200 پوند با سرعت 120 مایلد ساعت قدرت گرفته است.
شاسی اصلی ماشین ساخته شده از لوله های فلزی 5 اینچی در محور عقب تشدید شده است. به منظور ارائه ی یک سواری ساده, و یک فورد 1947 معلق استفاده شده است.
| 
