پروژه 1986 ، ساخت 1995-1991
رنزو پیانو
مجموعه ساختمان ها به تدریج حول منحنی عریض رون شکل می گیرد .قاب های شیشه ای بزرگی که نمای ساختمان را پوشانده اند ، ترکیبی از انعکاس آب و رنگ سفال اخرایی را در نمای پشتی پدید می آورند. این ساختمانهای جدید جایگزین ساختمانهای کهنه شهر بازی بین المللی شده اند و با محیط طبیعی پشت پارک تته دور از طریق فضای خالی با طرح مودولار ، رابطه خوبی برقرار کرده اند .این مجموعه تنوع گسترده ای از فعالیت های مربوط به اداره شهر در تقاطع محور های اصلی بین المللی ایجاد می کند. در این زمان باید با دو ویژگی طبیعی خاص ارتباط برقرار کرد ؛ پارک و رودخانه که مکمل جدا نشدنی آن بود ، یک گذر گاه داخلی به گونه ای باز سازی شده است که دو ساختمان مقابل یکدیگر قرار گرفته اند و پیاده رویی به وجود می آید که از شکاف بین شاختمانها به باغ مشرف است.
در بالای آن یک سقف شیشه ای ، گذر گاه سر پوشیده ای ایجاد کرده که انعکاس نور خورشید در آن شکل های هندسی جدیدی از نور و سایه در فضای شهری ایجاد می کند . این محیط الگویی روشن و آشکاری از طرح های معمول شهر های دوره رنسانس است که در آن ساختمانها علی رغم کاربرد های مختلفشان بخشی از یک طرح کلی هستند ؛ همچنین این تکرار پی در پی قطعات سفالی در سطح نما به یک پارچگی فضا کمک می کند. انتخاب این مصالح سنتی نیاز به برقراری ارتباطی مجدد میان جنبه های مختلف تکنولوژی ساختمان را دارد که ذهن با محیط بیرونی بیشترین پیوند را حس کند .پوسته دولایه ، با سطوح شیشه ای بزرگ فرصت را مهیا می سازد تا از تهویه طبیعی در تابستان ، آثار مثبت نور خورشید و آثار گلخانه ای پدید آمده در زمستان بهره گیرد .
