مهدی نوروزی
عضو جدید
تغییرات بار الکتریکی
1- کلیات:برای درک صحیح از عملکرد یک سیستم تولید کننده نیرو باید نحوه طبقه بندی بارها و تغییرات آنها با زمان را دانست.
2- تغییرات روزانه بار الکتریکی:بار یا مقدار نیاز به انرژی الکتریکی ،ساعت به ساعت،روز به روز،فصل به فصل ، بسته به مقدار نیاز و نحوه زندگی مصرف کنندگان تغییر می کند.در ساعات اولیه صبح که مردم در حال استراحت هستند میزان نیاز به انرژی الکتریکی کم می باشد. مقدار نیاز به طور محسوسی در ساعت 6 صبح که مردم بیدار می شوند و به سرکار می روند افزایش می یابد و در باقیمانده ساعات صبح به یک نقطه اوج می رسد .در طول روز مقدار نیاز در سطح بالایی باقی می ماند و اغلب در ساعات اولیه شب به یک نقطه اوج دیگر می رسد و سپس کاهش می یابد.
3- تغییرات هفتگی بار الکتریکی:در طی روز های کاری هفته نیاز به انرژی الکتریکی بالا می رود و در روز های تعطیل به پایین ترین حد خود می رسد.این الگو متاثر از مقدار تقاضای انرژی برای فعالیت های اقتصادی و صنعتی در طول هفته می باشد .
4- تغییرات فصلی بار الکتریکی:الگوی نیاز فصلی برق تحت تاثیر آب و هوا و ساعات روشنایی روز است .آب و هوا می تواند باعث ایجاد دو پیک مصرف شود . یکی در زمستان در نتیجه وسایل گرمایش و یکی در تابستان در نتیجه وسایل سرمایش .نیاز برق در این دو فصل نسبت به بهار و پاییز بیشتر است .بیشتر کشورها پریودهای پیک را هم در تابستان و هم در زمستان دارند.
5- اشکال مختلف بار الکتریکی:بار الکتریکی به سه بخش تقسیم می شود :بار پایه ،بار متوسط و بار حداکثر.بار پایه حداقل بار در پریود زمانی است.بار حداکثر آن بخش از بار الکتریکی است که 8 ساعت در روز یا کمتر وجود داشته باشد .بار متوسط بار بین بار پایه و بار حداکثر است .نیروگاه های برق اغلب بر حسب این که کدام بخش از بار الکتریکی را تامین می کنند تحت عناوین بار پایه،بار متوسط و بار پیک (حداکثر) تقسیم بندی می شوند .بار متوسط در 8 تا 14 ساعت از روز وجود دارد و بار پایه بخشی از بار الکتریکی است که زیر بار متوسط قرار می گیرد.
6- طبقه بندی بار:بار الکتریکی می تواند بر اساس نوع مصرف کننده تقسیم بندی شود (صنعتی،مسکونی،تجاری،کشاورزی و روشنایی معابر)
7- پیش بینی مقدار بار الکتریکی:برای طراحی و ساخت نیروگاه ها باید مقدار بار الکتریکی در سال های آینده پیش بینی شود.
ذخیره سازی(Reserves)
برای تضمین خدمات مناسب به مشترکین تنها برآورده کردن نیاز آنها در ساعات پر مصرف کافی نیست و باید همواره یک ظرفیت اضافی برای جبران قطع برق های پیش بینی نشده،عملیات تعمیر ،ظرفیت های غیر عادی و دیگر احتمالات موجود باشد .به طور نمونه منابع تولید نیرو باید قادر به تولید 20 درصد ظرفیت بیش از بار پیک سالانه باشند.این ظرفیت ، ذخیره طراحی نامیده می شود.در عملکرد روزانه سیستم باید ظرفیت ذخیره،5 تا 10 درصد ظرفیت طراحی در تمام اوقات در نظر گرفته شود. نیمی از این ذخیره باید به صورت ذخیره چرخشی (Rotating) باشد و نیمی دیگر نیز ذخیره ای است که باید در عرض چند دقیقه در دسترس قرار گیرد .ذخیره چرخشی برای کنترل تغییرات لحظه ای بار استفاده می شود،حال آنکه ذخیره عادی برای جبران قطع برق های پیش بینی نشده نیروگاه ها به کار می رود.
