تمام تن لرزه هاي زمين!
نقشه زلزله‌هاي 110 سال اخير جهان را ببينيد!
اگر تاكنون علاقمند به دانستن اين موضوع بوده‌ايد كه چه مكان‌هايي و به چه دليل از بيشترين ميزان وقوع زلزله برخوردار بوده، يك نقشه جديد مي‌تواند به نمايش بيش از يك قرن اطلاعات از تمام زمين‌لرزه‌هاي ثبت شده با قدرت كافي براي لرزاندن يك قفسه كتاب بپردازد.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اين نقشه به نمايش زلزله‌هايي با بزرگاي 4.0 يا بزرگتر از سال 1898 به اين سو پرداخته كه هر كدام با يك شكل رعد و برق رنگي كه با بالاتر رفتن بزرگاي زلزله براقتر شده‌اند، مشخص شده‌اند.
اين نقشه جالب به رونمايي از سايه‌هاي مرزهاي تكتونيكي زمين در انبوهي از رنگهاي درخشان و آشكار مي‌پردازد.
جان نلسون، طراح اين نقشه و مدير نقشه‌برداري شركت تصور داده «IDV Solutions»، اين پروژه را ارائه‌هنده چندين شگفتی خواند.
نلسون اظهار كرد: در ابتدا از ميزان زياد زمين‌لرزه‌هاي ثبت شده بسيار متعجب شدم. اگر اين تعداد در اقيانوس شناور بودند مي‌توانستيد به راحتي از سياتل به سوي نيوزلند راه برويد و من انتظار اين موضوع را نداشتم! در شكل كلي تعداد 203 هزار و 186 زمين‌لرزه در اين نقشه به نمايش درآمده که در حال حاضر تا سال 2003 است.
درزهای طولانی آتشفشانی كه در آن پوسته زمين متولد شده در اين نقشه به شكل خطهاي كمرنگ مارپيچي در جهان اقيانوس‌ها ديده مي‌شود. زمين‌لرزه‌هاي كنار اين مراكز پخش تا حدي ملايمتر هستند. مركز گسترش خط الراس میانی اقیانوس اطلس كه بيشترين ميزان مطالعه در مورد آن صورت گرفته، اقيانوس اطلس را در سمت راست تصوير به دو بخش تقسيم كرده است.
همراه اقيانوسي آن در لبه شرقي اقيانوس آرام به قطع يك بخش گسترده از ساحل آمريكاي جنوبي پرداخته است. يك مركز گسترش ديگر نيز در اقيانوس هند آغاز شده و تا درياي سرخ كشيده شده است.
اما يك نگاه مجمل به نقشه نشان مي‌دهد كه فعاليت زلزله‌هاي واقعي در مناطق ديگر است.
مناطق فرورانش كه در آن صفحه‌هاي تكتونيكي روي هم آمده و يكي وادار به غرق شدن در زير ديگري و كشيده شدن به داخل محيط دروني شكننده زمين شده مسبب بزرگترين زمين‌لرزه‌هاي سياره ما بوده اند.
به گفته نلسون، اين مفهوم به ويژه در حلقه آتش وجود دارد كه خط گسترده نواحي فرورانش در اطراف لبه‌هاي غربي و شرقي اقيانوس آرام است.
برخلاف بسياري از نقشه‌هاي ايجاد شده در آمريكا، اين نقشه بر اقيانوس آرام تمركز دارد. كاليفرنيا نيز كه در جايي كه گسل‌ها به طور افقي روي هم افتاده‌اند، دچار زلزله شده به شكل براق ديده مي شود.
ترديدي نيست كه با توجه به تغییرات چشمگیر در گستره و دقت ابزارهای لرزه نگاری از سال 1898 تا به امروز بسياري از زمين‌لرزه‌ها در اين نقشه حضور ندارند.
به گفته نلسون، يك جهش عظيم را در ميزان اطلاعات از دهه 1960 تا به امروز شاهد بوده ايم. اين نقشه حتي بدون کاتالوگ کاملي از زمين لرزه‌ها به ارائه يك منبع بصري قابل توجه از زلزله ها پرداخته بدون اين كه حتي يكي از داده‌هاي آن جديد باشند؛ چرا كه اطلاعات تمام زمين‌لرزه‌ها و نقشه‌هاي آنها در صفحه اينترنتي سازمان زمین شناسی آمريكا، دانشگاه‌ها و شركاي دولتي در كاليفرنيا و ناسا در دسترس هستند.
اگرچه نلسون در مورد قوانين خود به عنوان يك طراح بسيار متعصب بوده اما بر ارزش طراحي در تعامل‌پذير كردن بيشتر تاكيد داشته است. اين پروژه در ادامه يك نقشه اخير از بيش از 50 سال مسيرهاي گردباد در سراسر آمريكا است كه به گفته نلسون هر دو براي جذب كردن بيشتر مردم در مورد پديده بزرگتر پشت آنها و ايجاد پرسش طراحي شده‌اند.
مختصر اينكه يك نقشه رنگي خيلي بيشتر از صفحه گسترده اكسل با اطلاعات مشابه نظر افراد را به خود جلب مي‌كند.
