[گرافیک] -هولوگرافی چیست؟

n*@*f*@*s

عضو جدید
کاربر ممتاز
تمام نگاری یا هولوگرافی روشی از تصویربرداری و تولید تصاویر سه‌بعدی است.


تمام‌نگاری از نظر ثبت اطلاعات مربوط به یک صحنه و منظره بر روی فیلم، به عکاسی شباهت دارد اما شیوه‌ها و وسایل کار برای ایجاد تصویر همچون خود مقادیر به دست آمده کاملاً متفاوتند. در عکاسی متعارف تصویری که از یک منظره و صحنه به دست می‌آید، چه عکس باشد یا اسلاید به هر حال تصویری است که نهایتا ایجاد می‌شود. اطلاعات مربوط به هر سه بُعد ثبت شده‌است و ناظر از تماشای تمام‌نگاشت احساس برجستگی در تصویر می‌کند. حتی بیش از آنچه در برجسته‌نمایی (استرئوسکوپی) معمول است بُعد در برجسته‌نمایی را با تعبیری می‌شود بعد کاذب نامید.



چون فقط از یک زاویه یعنی همان زاویه‌ای که دوربین‌ها موقع عکسبرداری، مستقر بوده، می‌شود تصویر را مشاهده کرد. در حالی که در تمام‌نگاری منظره بازسازی شده را از زوایای متعدد می‌توان دید و ناظر با حرکت دادن سر خود اثر ناشی از اختلاف منظر معین جابجایی روشن نسبت به هم در اثر جابجایی ناظر را حس خواهد کرد.


[h=2]ماهیت هولوگرام[/h]
هولوگرام اگر بخواهید یک هولوگرام را ببینید، نیازی نیست از کیف پول‌‌تون جای دورتری برید! هولوگرام‌ها در تمام کارت‌های اعتباری، راهنمایی رانندگی و کارت‌های شناسایی می‌بینید


. اگر آنقدرها هم پیر نباشید که گواهی‌نامه‌ی شما از اعتبار ساقط شود،‌همچنان هولوگرام را در خانه‌ی خود دارید! هولوگرام‌ها را بر روی جعبه‌های سی‌دی، دی وی دیو کالاهای استاندارد می‌بینید.


متأسفانه این نوع هولوگرام‌ها چندان گیرا نیستند (ولی برای جلوگیری از ورود اجناس تقلبی یا شناخت آن ‌ها در بازار فروش بسیار ابزار مؤثری است).


اگر آن‌ها را کمی در راستای دید حرکت دهید رنگ‌ و شکلی که در یک راستا می‌دیدید با جهت دیگر فرق می‌کند، ولی این تغییرات در حد زیادی نیستند.


هولوگرام‌ها جدای از این‌که در بازار بر روی کالاها دیده می‌‌شوند، به صورت پوستر یا تصاویر قهرمان‌های فیلم‌ها یا کتاب‌های کودکان و نوجوانان هم هستند.


از طرف دیگر هولوگرام هایی هم در ابعاد بزرگ تولید می‌شوند که با لیزر‌ها و یا در اتاق تاریک با یک نور یک فقط به آن‌‌ها می‌تابد. این نوع بسیار جالب هستند!


[h=5] سطوح دو بُعدی دارند که تصویر واقعی سه بعدی را دقیقاً به نمایش می‌گذارد. حتی نیازی نیست برای دیدن آن‌ها از عینک‌های خاص یا عدسی‌های ویژ‌ه‌ی تصاویر سه بُعدی برای دیدن سه بُعد استفاده کنید.[/h]
‌ اگر از زوایای مختلف به تصاویر در هولوگرام نگاه کنید، آن‌ها را در عمق‌های متفاوتی خواهید دید؛ درست مثل این‌که به اجرام واقعی نگاه می‌کنید. برخی هولوگرام‌ها حتی وقتی شما فاصله خود را با آن‌ها تغییر می‌دهید، به نظر حرکت می‌کنند؛ این بستگی به چگونگی نگاه شما دارد.


اگر هولوگرام را نصف کنیم. و این کار را حتی چند بار تکرار کنیم،‌ همچنان تصویر اصلی قبلی را در اندازهای کوچک‌تر خواهیم دید. هلوگرام‌ها ویژگی‌های جالب دیگری هم دارند. اگر یکی از آن‌ها را نصف کنید، هر نیمه شامل کُل تصویر هولوگرام است!! حتی اگر یک بخش کوچکی از آن را جدا کنید، هم همین اتفاق خواهد افتاد.


جالب‌تر این‌که اگر هولوگرامی از شیشه‌ی ذره‌بینی شکل درست کنید، همه‌ی تصاویر در هولوگرام درست مانند خود جسم بزرگ دیده می‌شوند.


زمانی اصول هولوگرام را می‌دانید که بفهمید چگونه و به چه سادگی می‌توان هولوگرام را ساخت! همه‌ی این اصول مستقیماً به فرایند تولید و استفاده‌ی آن مربوط می‌شود. ببینیم این فرایند چگونه است.


[h=2]گذر و انعکاس[/h] دو دسته هولوگرام داریم- گذری و بازتابی. هولوگرام‌های گذری وقتی نور تک رنگ (فقط با یک طول موج) به آن‌ها برخورد می‌کند، تصویر 3 بُعدی تولید می‌کنند. هولوگرام‌های بازتابی وقتی لیزر یا نور سفید از سطح آن‌ها منعکس می‌شود، این تصویر سه بُعدی را تولید می‌کنند.


منبع : tebyan
 

n*@*f*@*s

عضو جدید
کاربر ممتاز
ادامه ی موضوع

ادامه ی موضوع

هولوگرافی از نظر ثبت اطلاعات مربوط به یک صحنه و منظره بر روی فیلم ، به عکاسی شباهت دارد، اما شیوه‌ها و وسایل کار برای ایجاد تصویر همچون خود مقادیر به دست آمده کاملا متفاوتند. در عکاسی متعارف تصویری که از یک منظره و صحنه بدست می‌آید، چه عکس باشد یا اسلاید به هر حال تصویری است که نهایتا ایجاد می‌شود.

اطلاعات مربوط به هر سه بند ثبت شده است و ناظر از تماشای هولوگرام احساس برجستگی در تصویر می‌کند. حتی بیش از آنچه در استرئوسکوپی معمول است، بر بعد در استرئوسکوپی را با تعبیری می‌شود بعد کاذب نامید.چون فقط از یک زاویه یعنی همان زاویه‌ای که دوربینها موقع عکسبرداری ، مستقر بوده، می‌شود تصویر را مشاهده کرد.در حالی که در هولوگرافی منظره بازسازی شده را از زوایای متعدد می‌توان دید و ناظر با حرکت دادن سر خود اثر ناشی از اختلاف منظر معین جابجایی روشن نسبت به هم در اثر جابجایی ناظر را حس خواهد کرد.





طرح هولوگرام

فیلم هولوگرافیک ظاهر شده یا هولوگرام ، شباهتی به منظره اصلی یا موضوع اصلی ندارد. هرگاه موضوع مورد عکاسی ، صفحه‌ای صاف و منعکس کننده نور باشد، تصویر روی فیلم مجموعه‌ای از رشته‌های روشن و تاریک خواهد بود. حال آنکه تصویر یک نقطه به صورت تعدادی دایره‌ هم مرکز خواهد بود و در واقع هولوگرام یک منظره به شکل دوایر تیره و روشن است است که با پیچیدگی خاصی بر روی هم قرار گرفته‌اند.






بازسازی صحنه

ثبت تصاویر هولوگرافی شیوه‌های گوناگون دارد اما معمولا هولوگراف به صورت شفافه (فیلمی مانند اسلاید) ثبت می‌شود، برای ایجاد و بازسازی منظره اصلی باید پرتو نور همدوس مطابق باریکه مبنا که در ثبت تصویر مورد استفاده قرار گرفته است بر شفافه تاباند. هرگاه در پشت همین شفافه قرار بگیریم تصویرهای صحنه یا منظره را دوباره خواهیم دید. در واقع پرتو لیزری که تصویر را بازسازی می‌کند، باید عینا مانند پرتو اولیه نباشد. این پرتو به محض عبور از داخل شفافه هولوگرام از نظر دامنه و فاز تغییر می‌کند و به این ترتیب تصویر مجازی از جسم ایجاد می‌کند که فقط ناظری که پشت هولوگرام قرار دارد، آن را می‌بیند.




علاوه بر آن یک تصویر حقیقی نیز در سمتی که ناظر قرار دارد، ظاهر می‌شود. این تصویر را با چشم نمی‌توان دید و برای مشاهده آن باید پرده‌ای را در باریکه کانونی قرار دارد، تا تصویر بر روی آن تشکیل شود. چون رنگ به فرکانس نور بستگی دارد. بنابراین هولوگرافی که با استفاده از یک باریکه لیزر به وجود می‌آید تکرنگ خواهد بود. البته با استفاده از سه باریکه لیزر که فرکانس آنها مطابق با فرکانس نور (رنگهای اصلی قرمز ، سبز و آبی باشد می‌تواند تصویری تمام رنگی ایجاد کرد.




کاربردهای هولوگرافی

با توجه به خواص بی‌شمار هولوگرافها از آنها در صنعت و مهندسی بسیار سود می‌برند. یک خاصیت این است که می‌توان چندین هولوگرام را روی یک فیلم ثبت کرد. جهت باریکه مبنا یا مرجع نسبت به فیلم در عکسبرداریهای گوناگون متفاوت است. از این رو الگوهای تداخلی و ایجاد تصویر هنگامی امکان دارد که فیلم را پس از ظهور و ثبت در برابر تابش پرتو در باز سازنده قرار دهیم. این پرتو دقیقا در همان جهتی بر فیلم می‌تابد که باریکه مبنا در آن جهت بر آن تابیده است.



در واقع به همین دلیل است که می‌توان با تغییر دادن زاویه تابش نور تصاویر متعددی را بر روی یک فیلم ثبت کرد و ناظر می‌تواند با چرخاندن فیلم در برابر باریکه ثابت نور ، کلیه تصاویر ثبت شده را یک به یک ببیند. بدین ترتیب از هولوگرافی در تمام زمینه‌هایی که به ذخیره و نگهداری اطلاعات مربوط می‌شود می‌توان استفاده کرد.




کاربرد دیگر هولوگرافی در بررسی اندازه اشیایی است که از روی آن مدل دیگری ساخته‌اند. در واقع اصل شیئ و نسخه بدل را طوری در معرض تابش شعاعهای لیزر قرار می‌دهند که هولوگرام ایجاد می‌کند. هرگاه اندازه‌ اصل و بدل با یکدیگر متفاوت باشند، الگوههای تداخلی به وجود می‌آورند. از روی این الگوها اختلافها را متوجه می‌شوند. در این شیوه اختلافی به اندازه 0.0003 میلیمتر قابل مشاهده و بررسی است. هولوگراف از کشفیات نسبتا جدید است و موارد استفاده از آن در حال افزایش است



منبع : tebyan
 

n*@*f*@*s

عضو جدید
کاربر ممتاز
تفاوت هولوگرافی و عکاسی

تفاوت هولوگرافی و عکاسی

هولوگرافی از نظر ثبت اطلاعات مربوط به یک صحنه و منظره بر روی فیلم، به عکاسی شباهت دارد اما شیوه ها و وسایل کار برای ایجاد تصویر، همچون خود تصاویر به دست آمده، کاملا متفاوتند. در عکاسی معمولی، تصویری که از یک صحنه بدست می آید، حال چه عکس باشد یا اسلاید یا هر چیز دیگری و فرقی نمی کند دیجیتال باشد یا معمولی در نهایت تصویری است با دو بعد (دوبعدی) و فاقد عمق. در هولوگرافی، به هر حال تصویری که ایجاد می کنیم و اصطلاحا هولوگرام نام دارد، اطلاعات هر سه بعد را در بر می گیرد و هر سه بعد را ثبت می کند و ناظر از تماشای هولوگرام احساس بعد و برجستگی می کند، حتی بیش از آنچه که در استرئوسکوپی معمول است.




[h=2]تفاوت بين فيلم هولوگرافي و عكاسي[/h]
اين ‌است كه فيلم هولوگرافي بايد قادر باشد تا تغييرات خيلي كوچك را كه در فاصله‌هاي ميكروسكپي اتفاق مي‌افتد،‌ ثبت كند. به عبارت ديگر بايد دانه بندي خيلي خوبي داشته باشد. در برخي حالت‌ها هولوگرام‌هايي كه ليزر قرمز استفاده مي‌كنند،‌ براساس امولسيوني هستند كه به نور قرمز بسيار حساس هستند



[h=2]کاربردهای هولوگرافی[/h]
با توجه به خواص بی‌شمار هولوگرافها از آنها در صنعت و مهندسی بسیار سود می‌برند. یک خاصیت این است که می‌توان چندین هولوگرام را روی یک فیلم ثبت کرد. جهت باریکه مبنا یا مرجع نسبت به فیلم در عکسبرداریهای گوناگون متفاوت است. از این رو الگوهای تداخلی و ایجاد تصویر هنگامی امکان دارد که فیلم را پس از ظهور و ثبت در برابر تابش پرتو در باز سازنده قرار دهیم. این پرتو دقیقا در همان جهتی بر فیلم می‌تابد که باریکه مبنا در آن جهت بر آن تابیده است.




در واقع به همین دلیل است که می‌توان با تغییر دادن زاویه تابش نور تصاویر متعددی را بر روی یک فیلم ثبت کرد و ناظر می‌تواند با چرخاندن فیلم در برابر باریکه ثابت نور ، کلیه تصاویر ثبت شده را یک به یک ببیند. بدین ترتیب از هولوگرافی در تمام زمینه‌هایی که به ذخیره و نگهداری اطلاعات مربوط می‌شود می‌توان استفاده کرد



منبع : tebyan
 
بالا