سحابی "جنگ و صلح"
* اگر لئو تولستوی، نویسنده ی روسی زنده بود عاشق این چشم انداز فضایی می شد: ستارگان جوان داغ، فروزان بر پهنه ای از ابرهای گسترده ی گازی، در تصویر تازه ی یک سحابی تماشایی با نام "جنگ و صلح".
تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) در رصدخانه ی جنوبی اروپا (ESO) نمایی چشمگیر از ابرهای گازی برافروخته ی این سحابی و ساختارهای غباری فریبنده ی آن که در اثر تابش فرابنفش و بادهای ستارگان نوزاد تراش خورده اند ثبت نموده است. چنان که مقامات ESO در بیانیه ای گفته اند، مشاهدات این رصدخانه به پدید آمدن دقیق ترین عکسی که تاکنون از این سحابی خیره کننده گرفته شده انجامیده است.
ولی سحابی جنگ و صلح با وجود نامش، هیچ ربطی به تولستوی که رمان حماسیش به همین نام را درباره ی جنگ های ناپلئون و یورش فرانسه به روسیه نوشت ندارد. کتاب "جنگ و صلح" نخست در سال 1869 منتشر شد. گروهی از دانشمندان که در آزمایش فضایی دومرحله ای، طراحی شده برای نقشه برداری کیهان در نور فروسرخ کار می کردند، این عنوان را برای سحابی برگزیدند. به گفته ی پژوهشگران این پروژه، بخش روشن باختری این سحابی در محدوده ی نور فروسرخ آن ها را به یاد یک کبوتر می‌انداخت، در حالی که بخش خاوری سحابی نمای یک جمجمه را در ذهنشان تداعی می کرد. [در ویدیوی زیر بهتر مشخص می شود] (تصاویری از سحابی های عجیب را ببینید)
نام رسمی این سحابی NGC 6357 است، و در صورت فلکی کژدم (عقرب) جای دارد [ویدیوی زیر را ببینید]. ستارگان تازه به گونه ای پیاپی از دل ابرهای گسترده ی گاز و غبار سحابی شکل گرفته و سر بر می آورند. به گفته ی مقامات اِسو، خود این ابرهای گاز و غبار هم عمدتن از ذرات ریز سیلیکات، گرافیت، و آب یخ زده ای تشکیل شده اند که توسط نسل پیشین ستارگان پس زده و به فضا رانده شده بوده.
در میانه ی این تصویر تازه، جریان گسترده ای از غبار به چشم می خورد و سمت راست عکس هم یک خوشه ی کوچک از ستارگان جوان آبی-سفید را می توان دید. تابش شدید پرتوهای فرابنفش از این ستارگان نوزاد با پس زدن گاز و غبار محیط، حفره‌ای در آن پدید آورده اند. در راستای لبه ی سمت راست و گوشه ی پایین- سمت راست تصویر، پرتوهای گسیلیده از ستارگان روشن و جوان، ستون هایی از غبار را شکل داده اند که یادآور "ستون های آفرینش"، ستون های نمادین سحابی عقاب که در تصویر پرآوازه ی تلسکوپ فضایی هابل دیده می شوند می باشند.
این تصویر تازه ی اِسو بر بخش های بیرونی سحابی جنگ و صلح کانونی شده. بخش میانی این پرورشگاه ستاره ای را نمی شود در آن دید، ولی چنانچه مقامات اِسو می گویند، خوشه ای از ستارگان سنگین در آن وجود دارد که از جمله ی درخشان ترین ستارگان کهکشان راه شیریند.
این تصویر به عنوان بخشی از برنامه ی جواهرات کیهانی اسو تهیه شده که یک برنامه ی آموزشی و همگانی برای گرفتن عکس هایی از اجرام خیره کننده و فریبنده با بهره از تلسکوپ های اسو می باشد. تلسکوپ بسیار بزرگ در کوه پارانال واقع در بیابان آتاکامای شیلی قرار دارد.
منبع: SPACE.com
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
* اگر لئو تولستوی، نویسنده ی روسی زنده بود عاشق این چشم انداز فضایی می شد: ستارگان جوان داغ، فروزان بر پهنه ای از ابرهای گسترده ی گازی، در تصویر تازه ی یک سحابی تماشایی با نام "جنگ و صلح".
تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) در رصدخانه ی جنوبی اروپا (ESO) نمایی چشمگیر از ابرهای گازی برافروخته ی این سحابی و ساختارهای غباری فریبنده ی آن که در اثر تابش فرابنفش و بادهای ستارگان نوزاد تراش خورده اند ثبت نموده است. چنان که مقامات ESO در بیانیه ای گفته اند، مشاهدات این رصدخانه به پدید آمدن دقیق ترین عکسی که تاکنون از این سحابی خیره کننده گرفته شده انجامیده است.
ولی سحابی جنگ و صلح با وجود نامش، هیچ ربطی به تولستوی که رمان حماسیش به همین نام را درباره ی جنگ های ناپلئون و یورش فرانسه به روسیه نوشت ندارد. کتاب "جنگ و صلح" نخست در سال 1869 منتشر شد. گروهی از دانشمندان که در آزمایش فضایی دومرحله ای، طراحی شده برای نقشه برداری کیهان در نور فروسرخ کار می کردند، این عنوان را برای سحابی برگزیدند. به گفته ی پژوهشگران این پروژه، بخش روشن باختری این سحابی در محدوده ی نور فروسرخ آن ها را به یاد یک کبوتر می‌انداخت، در حالی که بخش خاوری سحابی نمای یک جمجمه را در ذهنشان تداعی می کرد. [در ویدیوی زیر بهتر مشخص می شود] (تصاویری از سحابی های عجیب را ببینید)
|
| تلسکوپ بسیار بزرگ واقع در رصدخانه ی جنوبی اروپا دقیق ترین عکسی که تاکنون از یک بخش تماشایی پرورشگاه ستاره ای NGC 6357 را ثبت کرده. این نما ستارگان داغ جوان بسیاری که ابرهای گازی را برافروخته اند و نیز ساختارهای غباری شگفت انگیزی که توسط پرتوهای فرابنفش و بادهای ستاره ای تراش خورده اند را نشان می دهد. . تصویر بزرگ تر |
نام رسمی این سحابی NGC 6357 است، و در صورت فلکی کژدم (عقرب) جای دارد [ویدیوی زیر را ببینید]. ستارگان تازه به گونه ای پیاپی از دل ابرهای گسترده ی گاز و غبار سحابی شکل گرفته و سر بر می آورند. به گفته ی مقامات اِسو، خود این ابرهای گاز و غبار هم عمدتن از ذرات ریز سیلیکات، گرافیت، و آب یخ زده ای تشکیل شده اند که توسط نسل پیشین ستارگان پس زده و به فضا رانده شده بوده.
در میانه ی این تصویر تازه، جریان گسترده ای از غبار به چشم می خورد و سمت راست عکس هم یک خوشه ی کوچک از ستارگان جوان آبی-سفید را می توان دید. تابش شدید پرتوهای فرابنفش از این ستارگان نوزاد با پس زدن گاز و غبار محیط، حفره‌ای در آن پدید آورده اند. در راستای لبه ی سمت راست و گوشه ی پایین- سمت راست تصویر، پرتوهای گسیلیده از ستارگان روشن و جوان، ستون هایی از غبار را شکل داده اند که یادآور "ستون های آفرینش"، ستون های نمادین سحابی عقاب که در تصویر پرآوازه ی تلسکوپ فضایی هابل دیده می شوند می باشند.
این تصویر تازه ی اِسو بر بخش های بیرونی سحابی جنگ و صلح کانونی شده. بخش میانی این پرورشگاه ستاره ای را نمی شود در آن دید، ولی چنانچه مقامات اِسو می گویند، خوشه ای از ستارگان سنگین در آن وجود دارد که از جمله ی درخشان ترین ستارگان کهکشان راه شیریند.
این تصویر به عنوان بخشی از برنامه ی جواهرات کیهانی اسو تهیه شده که یک برنامه ی آموزشی و همگانی برای گرفتن عکس هایی از اجرام خیره کننده و فریبنده با بهره از تلسکوپ های اسو می باشد. تلسکوپ بسیار بزرگ در کوه پارانال واقع در بیابان آتاکامای شیلی قرار دارد.
منبع: SPACE.com
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
