اولين ميزگرد رفتار و منش اجتماعي: دروغ مصلحتي يا صداقت مسموم ؟!

[EECi]

با سلام به خدمت کاربران عزیز باشگاه مهندسان

موضوع این میزگرد که با همفکری مدیر محترم تالار مشاوره انتخاب شده :
اولين ميزگرد رفتارو منش اجتماعي:
دروغ مصلحتي يا صداقت مسموم ؟!

می باشد.

حتما تا بحال ، اصطلاحاتی نظیر دروغ مصلحتی و صداقت مسموم را شنیده اید .
محور سوالات و بحث ها در حوزه جامعه شناسی و روانشناختی است و وارد فلسفه دینی نمی شود

سوالات و محور های اصلی میزگرد :

1- آیا دروغ مصلحتی ، اخلاقی است ؟

2- آیا دروغ مصلحتی از مشکلات بعدی جلوگیری می کند ؟

3- آیا حق داریم در دیدگاه دیگران با بکار بردن دروغ مصلحتی تاثیر به نفع خودمان بگذاریم ؟

​

4- نظرتان در مورد این جمله چیست : من حقیقت را می گویم و تصمیم گیری و جهت گیری فکری را بر عهده شنونده می گذارم .

5- آیا بازگو کردن حقیقت تلخ تعریف درستی از صداقت مسموم است ؟

6- آیا صداقت مسموم ، تعریف منطقی از نوع صداقت بی رو دروایسی است ؟

7- چرا در جامعه ما صداقت اغلب پسوند مسموم به خود میگیرد ؟

8- آیا نداشتن ظرفیت فکری و فرهنگی و اجتماعی در شنونده ، می تواند دلیلی برای بکار بردن دروغ مصلحتی در طرفِ گوینده باشد ؟

9- نظرتان در مورد این جمله چیست : صداقت مسموم بیان جزییات غیرضروری در روابط بین انسانی است .

10- آیا تا بحال گرفتار دروغ مصلحتی شده اید ؟ آیا فکر می کنید تا بحال بخاطر صداقتتان آسیب خورده اید ؟




کاربران عزیز، خواهشمند است موارد زیر را رعایت کنند :
1- از توهین و افترا به یکدیگر بپرهیزند
2- اسپم ممنوع !

متشکرم


زمان اتمام میزگرد : دو هفته

 

[ELnur]

اسم دروغ روشه با پسوند و پیشوند تغییری تو وجهش ایجاد نمیشه

خیلی مواقع یه حرف راست همونقدر مخرب هست که ممکنه یه دروغ باعث تخریب یک باور بشه....
همیشه گفتن همه ی حقیقت لزومی نداره خیلی جاها ما به عنوان یه انسان مختار میتونیم همه ی حرف راستو نگیم اما این به معنای دروغ گفتن نیست ...دروغ مصلحتی همون دروغ خودمونه فقط یه راه در رو هستش تا از زیر اتهام دروغگویی در بریم از دیدگاه من اگر کسی نمیتونه حقیقت رو کامل بگه نباید دست به دروغ گفتن بزنه میتونه به جای اون با سیاست همه ی حرفشو نزنه....

دروغ بی اعتمادی میاره بی اعتمادی هم روابط دوستانه و خانوادگی رو سرد میکنه وقتی سرد شد افراد از هم فاصله میگیرن و طبیعتا یک جامعه ی ناگسسته ایجاد میشه و متاسفانه مثل حال حاضر این تصور تو ذهنمون ایجاد میشه که همه دروغگو هستن مگر خلافش ثابت بشه در حالی این تصور یه جامعه ی مریض هست و اون مرض بی اعتمادی ناشی از دروغگویی هستش

تصور اینکه راستگویی مایه ی درد سر هست درست نیست ببینید آدما شاید تو ظاهر خلافشو ثابت کنن و هر انسانی توی باطن خودش کسایی رو که در هر شرایطی راستشو میگن تحسین میکنن...ما باید اول بفهمیم دنبال چی هستیم؟دنبال اینیم که رضایت دیگرانو جلب کنیم ولو با دروغ گویی؟دنبال پست و مقام هستیم با دروغ گویی و زیر آب زنی؟ارزش زندگی رو اول باید درک کنیم ....یا نه دنبال راضی بودن از خودمون هستیم هر انسانی باید خودش قاضی خودش باشه تا به کسی اجازه نده قضاوتش کنی به خاطر دروغ یا راستگویی


اینکه بگم تا حالا دروغ مصلحتی نگفتم خودش یه دروغه اما سعی میکنم تعدادش خیلی خیلی کم باشه.....هر انسانی تو زندگیش این کارو هرچند کم انجام داده و بهترینشون اونایی هستن که رفته رفته به صفر تبدیلش کننن

 

[MaRaL.arch]

سلام


1- آیا دروغ مصلحتی ، اخلاقی است ؟

اگه اخلاق رو نسبی تعریف کنیم دروغ مصلحتی جایز هست و اگه اخلاق رو مطلق بدونیم خیر
و این هم برمیگرده ب جامعه و فرهنگش
من شنیدم تو کشور سوئد-اگه اشتباه نکنم- اصلا نمیدونن دروغ ینی چی و عجیبه واسشون
درحالی ک تو ی کشور-ک اسم نمیبرم :| - کار مردم بدون دروغ پیش نمیره


2- آیا دروغ مصلحتی از مشکلات بعدی جلوگیری می کند ؟
بطور کلی نمیشه گفت و بسته ب شرایط متفاوته. اما بنظر من در نهایت مشکل سازه.مشکلی ک با روش غیرصحیح حل شه زمینه ساز مشکلات بعدی میشه

3- آیا حق داریم در دیدگاه دیگران با بکار بردن دروغ مصلحتی تاثیر به نفع خودمان بگذاریم ؟خوبه ک بجای گفتن دروغ مصلحتی ظرفیت پذیرش حقیقت رو در خودمون و اطرافیان بالا ببریم
4- نظرتان در مورد این جمله چیست : من حقیقت را می گویم و تصمیم گیری و جهت گیری فکری را بر عهده شنونده می گذارم .
موافقم اما بستگی ب طرف مقابلم هم داره. گاهی سکوت رو ترجیح میدم



10- آیا تا بحال گرفتار دروغ مصلحتی شده اید ؟ آیا فکر می کنید تا بحال بخاطر صداقتتان آسیب خورده اید ؟
من بشخصه سعی میکنم اخلاقیات رو بطور مطلق رعایت کنم و جایی ک مجبور باشم ب دروغ مصلحتی سکوت کنم
چنددفه هم صداقت بخرج دادم و ضربشو خوردم اما اگه بازهم تو اون موقعیتها قرار بگیرم اصل صداقت رو رعایت میکنم

 

[Rah Pardaz]

درود بر دوستان .....

امان از روابطی که باعث ضربه زدن به صداقت آدم ها میشه ...................

خیلی این صداقت مظلومه ............

به قول دوستان ........... ضربه خوردن از صداقت آدم رو به سکوت وا میداره ..........این خیلی بده .....

و به قول معروف

جز راست نباید گفت .............هر راست نشاید گفت

صداقت پایه دوستی و همکاری​

.​

​

 

[MaRaL.arch]

درود بر دوستان .....

امان از روابطی که باعث ضربه زدن به صداقت آدم ها میشه ...................

خیلی این صداقت مظلومه ............

به قول دوستان ........... ضربه خوردن از صداقت آدم رو به سکوت وا میداره ..........این خیلی بده .....

و به قول معروف

جز راست نباید گفت .............هر راست نشاید گفت

صداقت پایه دوستی و همکاری
​

.​

​

درود
این ینی شما با دروغ مصلحتی موافقید؟؟

 

[Rah Pardaz]

درود
این ینی شما با دروغ مصلحتی موافقید؟؟

درود بر شما ........

البته بنده .........سکوت رو ترجیح میدم .....

و سعی میکنم بر اساس این نکته اخلاقی پیش بروم ..........

جز راست نباید گفت .............هر راست نشاید گفت

 

[EECi]

اسم دروغ روشه با پسوند و پیشوند تغییری تو وجهش ایجاد نمیشه

خیلی مواقع یه حرف راست همونقدر مخرب هست که ممکنه یه دروغ باعث تخریب یک باور بشه....
همیشه گفتن همه ی حقیقت لزومی نداره خیلی جاها ما به عنوان یه انسان مختار میتونیم همه ی حرف راستو نگیم اما این به معنای دروغ گفتن نیست ...دروغ مصلحتی همون دروغ خودمونه فقط یه راه در رو هستش تا از زیر اتهام دروغگویی در بریم از دیدگاه من اگر کسی نمیتونه حقیقت رو کامل بگه نباید دست به دروغ گفتن بزنه میتونه به جای اون با سیاست همه ی حرفشو نزنه....

دروغ بی اعتمادی میاره بی اعتمادی هم روابط دوستانه و خانوادگی رو سرد میکنه وقتی سرد شد افراد از هم فاصله میگیرن و طبیعتا یک جامعه ی ناگسسته ایجاد میشه و متاسفانه مثل حال حاضر این تصور تو ذهنمون ایجاد میشه که همه دروغگو هستن مگر خلافش ثابت بشه در حالی این تصور یه جامعه ی مریض هست و اون مرض بی اعتمادی ناشی از دروغگویی هستش

تصور اینکه راستگویی مایه ی درد سر هست درست نیست ببینید آدما شاید تو ظاهر خلافشو ثابت کنن و هر انسانی توی باطن خودش کسایی رو که در هر شرایطی راستشو میگن تحسین میکنن...ما باید اول بفهمیم دنبال چی هستیم؟دنبال اینیم که رضایت دیگرانو جلب کنیم ولو با دروغ گویی؟دنبال پست و مقام هستیم با دروغ گویی و زیر آب زنی؟ارزش زندگی رو اول باید درک کنیم ....یا نه دنبال راضی بودن از خودمون هستیم هر انسانی باید خودش قاضی خودش باشه تا به کسی اجازه نده قضاوتش کنی به خاطر دروغ یا راستگویی


اینکه بگم تا حالا دروغ مصلحتی نگفتم خودش یه دروغه اما سعی میکنم تعدادش خیلی خیلی کم باشه.....هر انسانی تو زندگیش این کارو هرچند کم انجام داده و بهترینشون اونایی هستن که رفته رفته به صفر تبدیلش کننن

متشکرم از مشارکت شما

یه سوالی پیش میاد ، بالاخره در صورت نگفتن همه اتفاقات یک واقعه ، ممکنه یک تصویر غیرواقعی از اون اتفاق در ذهن شنونده ایجاد بشه ، به نظر شما ، تفاوت اثر یک حرف دروغ با اثر نگفتن همه اتفاقات چیه ؟

حرف هاتون بسیار عالی بود

 

[EECi]

سلام


1- آیا دروغ مصلحتی ، اخلاقی است ؟

اگه اخلاق رو نسبی تعریف کنیم دروغ مصلحتی جایز هست و اگه اخلاق رو مطلق بدونیم خیر
و این هم برمیگرده ب جامعه و فرهنگش
من شنیدم تو کشور سوئد-اگه اشتباه نکنم- اصلا نمیدونن دروغ ینی چی و عجیبه واسشون
درحالی ک تو ی کشور-ک اسم نمیبرم :| - کار مردم بدون دروغ پیش نمیره


2- آیا دروغ مصلحتی از مشکلات بعدی جلوگیری می کند ؟
بطور کلی نمیشه گفت و بسته ب شرایط متفاوته. اما بنظر من در نهایت مشکل سازه.مشکلی ک با روش غیرصحیح حل شه زمینه ساز مشکلات بعدی میشه

3- آیا حق داریم در دیدگاه دیگران با بکار بردن دروغ مصلحتی تاثیر به نفع خودمان بگذاریم ؟خوبه ک بجای گفتن دروغ مصلحتی ظرفیت پذیرش حقیقت رو در خودمون و اطرافیان بالا ببریم
4- نظرتان در مورد این جمله چیست : من حقیقت را می گویم و تصمیم گیری و جهت گیری فکری را بر عهده شنونده می گذارم .
موافقم اما بستگی ب طرف مقابلم هم داره. گاهی سکوت رو ترجیح میدم



10- آیا تا بحال گرفتار دروغ مصلحتی شده اید ؟ آیا فکر می کنید تا بحال بخاطر صداقتتان آسیب خورده اید ؟
من بشخصه سعی میکنم اخلاقیات رو بطور مطلق رعایت کنم و جایی ک مجبور باشم ب دروغ مصلحتی سکوت کنم
چنددفه هم صداقت بخرج دادم و ضربشو خوردم اما اگه بازهم تو اون موقعیتها قرار بگیرم اصل صداقت رو رعایت میکنم

سلام
ممنونم از مشارکت شما

خب
به نظر شما اخلاق نسبی ، انسانی تر هست یا اخلاق مطلق ؟ یه تعریفی از این توصیفی که کردید ارائه بدید

و سوال بعدی ، آیا سکوتی که باعث ایجاد یه تصویر ذهنی غیر واقعی از یک اتفاق باشه ، نوعی دروغ نیست به نظرتون ؟

 

[EECi]

درود بر دوستان .....

امان از روابطی که باعث ضربه زدن به صداقت آدم ها میشه ...................

خیلی این صداقت مظلومه ............

به قول دوستان ........... ضربه خوردن از صداقت آدم رو به سکوت وا میداره ..........این خیلی بده .....

و به قول معروف

جز راست نباید گفت .............هر راست نشاید گفت

صداقت پایه دوستی و همکاری​

.​

​

درود دوست عزیز
از مشارکت شما متشکرم

همان سوال قبلی رو از شما هم میپرسم
به نظرتون ، اگر در صورت نگفتن هر راستی ، یه تصویر غلط از اون اتفاق در ذهن شنونده ایجاد بشه ، کار درستی است و ماهیتا با اثر دروغ متفاوته ؟

 

[sahar-architect]

10

- آیا تا بحال گرفتار دروغ مصلحتی شده اید ؟ آیا فکر می کنید تا بحال بخاطر صداقتتان آسیب خورده اید ؟

من فقط یه بار یه دروغ مصلحتی گفتم که از یه گرفتاری بزرگ چندین نفر رها شدند! تا همین الانشم عذاب وجدان اون دروغ رو دارما اما نتیجه ش عالی شد بقیه شون غیر مصلحتی بود!

 

[ELnur]

متشکرم از مشارکت شما

یه سوالی پیش میاد ، بالاخره در صورت نگفتن همه اتفاقات یک واقعه ، ممکنه یک تصویر غیرواقعی از اون اتفاق در ذهن شنونده ایجاد بشه ، به نظر شما ، تفاوت اثر یک حرف دروغ با اثر نگفتن همه اتفاقات چیه ؟

حرف هاتون بسیار عالی بود

از نظر منطق اگر چیزی صرفا بد باشه بهتره درستش کرد اگر حرفی باعث نابودی یه زندگی یا هر چیز دیگری هست نباید زده بشه نباید دروغ هم گفته بشه .....تصویر غیر واقعی از یک رویداد زمانی به دست میاد که تصویر سازی غلط صورت بگیره به عبارتی میتونیم بگیم وقتی همه ی حقیقت گفته نشه تصویر شخص از یک اتفاق غیر واقعی نیست بلکه درست اما ناقص هست .....تو زندگی بارها تجربه کردیم که تصور یه اتفاق خوب و نرمال تو ذهن تاثیر بسیار مثبتی تو افکار و طرز زندگیمون ایجاد میکنه چه بسا با کامل شدن اون تصور این انرژی مثبتی که ازش استخراج میشد دیگه به دست نیاد ...بعضی وقتا ناقص بودن بهتر از کامل بودن هست برای افراد دور و برمون.....

دروغ گفتن یعنی من دارم طرف مقابلمو گول میزنم یا به سمت چیزی میکوشنم که حقیقت نداره اما همه ی حققیتو نگفتن یعنی من نمیخوام ذهنشو منحرف کنم و سلب اعتماد کنم اما برای آرامش ذهنش همه ی حرفمو نمیزنم تا جایی میگم که بتونه اون تاثیر مثبتو بگیره و هیچ ضرری نمیرسونه نگفتن اون قسمت باقی مانده

خیلی ممنون

 

[آوای علم]

البته من عقيدم يك مقدار در مورد دروغ محض هست اما اول سوالهاي تاپيك پاسخ ميدم

1- آیا دروغ مصلحتی ، اخلاقی است ؟
از نظر من هيچ مصلحتي نيست اگر مصلحت بود ديگر اسم دروغ در كنارش چرا مي ايد البته اين موضوع كاملا از نظر ديني فرق دارد
اما طبق شنيده هام اين مصلحت جا تا جا دارد انسانها نمي توانن به راحتي كلاه سر هم بذارن بگن مصلحت بود در اصل مصلحت خودشون بوده!!!!!!

اين مصلحت دو سه مورد هم بيشتر نيست كه در خاطرم نيست اما
مثل اشتي بين دو نفر .........

2- آیا دروغ مصلحتی از مشکلات بعدی جلوگیری می کند ؟
نميشه درست قضاوت كرد .....گفتم اگر اون دو سه مورد كه واقعا موارد مصلحت هست باشه شايد از مشكلات بعدي جلوگيري كند مثلا جلو متلاشي شدن يك زندگي گرفته شود

3- آیا حق داریم در دیدگاه دیگران با بکار بردن دروغ مصلحتی تاثیر به نفع خودمان بگذاریم ؟
به عقيده خودم نه​

4- نظرتان در مورد این جمله چیست : من حقیقت را می گویم و تصمیم گیری و جهت گیری فکری را بر عهده شنونده می گذارم .
-يك موقع هست حقيقت ميگيم اما طرز بيان ما فرق دارد و باعث مي شود طرف يا فكر اشتباه كند يا در دو راهي بماند البته منظور حقيقت را گفتن با نيتي كه باعث ميشه لحن گفتارمون تغيير بديم
مثال واضحش به طرف ميگي غيبت نكن گناهه... دفعه بعد ميخواد غيبت كنه حرفشو ميزنه اما ميگه نميدونم حالا من قضاوت نمي كنم يا با ايما اشاره غيبتشو ميكنه

- گفتن حقيقت شرايط داره ببينيد جايي هست گفتن حقيقت لازم نيست يا از شما سوالي نكردن يا ميدوني اگر اين حرف بزني وضع بدتر ميشه مثلا اگر يك ماجرا با تمام جزئياتش تعريف كني اون جزئياتشايد خيلي مهم نباشن اما باعث بد شدن وضعيت ميشه
مثلا يك اقايي كارش رانندگي هست يك خانمي سوار ماشينش ميشه خانم چند جا كار داره خانم ميرسونه حالا شايد يكسري اتفاقات از نظر اين اقا جالب مياد اين خانم انجام داده
از اون طرف همسر اين اقا شكاك هست واقعا هم فرض بگيريم اين اقا منظوري نداره بياد تمام جزئيات براي خانمش تعريف كنه و باعث يك تنش اضافه بشه
خب شايد اتفاق خاصي نيفتاده بوده اما اينجاست كه ميگن هر حرفي نبايد زد

- موارد بعدي مثلا اگر قرار حقي ناحق بشه ,حقيقت بايد گفت

5- آیا بازگو کردن حقیقت تلخ تعریف درستی از صداقت مسموم است ؟
به نظرم من نه
يك موقع يك حقيقت انقدر تلخ هست كه شايد باعث نابودي يك نفر بشه اما در اصل جلو ضايع شدن يك حق ميگيره
5 سوال بعدي در فرصت ديگر

ممنون بابت ايجاد اين بحث

 

[آوای علم]

عقيده شخصي

به نظر من در گفتن دروغ دو نفر مشاركت دارن يكي گوينده و ديگري شنونده
خيلي اوقات شنونده اين اجازه ميدهد يا رفتارش باعث ميشه دروغ بشنود

دروغ براي من جز مواردي هست كه غير قابل بخشش هست بخاطر همين ميگم نگاهم به دروغ شايد محض هست
در ارتباط با دوستان ,نزديكان هر كسي باهاش در ارتباط باشم اين جمله اي هست كه عينا ميگم

هيچ موقع حتي بخاطر دوست داشتن من و يا ناراحت نشدن من بهم دروغ نگيد حتي كوچكترين موارد
چون ميدونم انساني هستم كه دروغ فراموش نمي كنم و به شدت توي رابطم تاثير ميذاره و نمي تونم به طرف ديگه اعتماد كنم

هميشه هم اين حديث امام علي در ذهنم هست
گناه عالم را در يك اتاق قرار دهيد كليد ورود به اين اتاق دروغ هست

واقعا اين جمله درك كردم

 

[EECi]

از نظر منطق اگر چیزی صرفا بد باشه بهتره درستش کرد اگر حرفی باعث نابودی یه زندگی یا هر چیز دیگری هست نباید زده بشه نباید دروغ هم گفته بشه .....تصویر غیر واقعی از یک رویداد زمانی به دست میاد که تصویر سازی غلط صورت بگیره به عبارتی میتونیم بگیم وقتی همه ی حقیقت گفته نشه تصویر شخص از یک اتفاق غیر واقعی نیست بلکه درست اما ناقص هست .....تو زندگی بارها تجربه کردیم که تصور یه اتفاق خوب و نرمال تو ذهن تاثیر بسیار مثبتی تو افکار و طرز زندگیمون ایجاد میکنه چه بسا با کامل شدن اون تصور این انرژی مثبتی که ازش استخراج میشد دیگه به دست نیاد ...بعضی وقتا ناقص بودن بهتر از کامل بودن هست برای افراد دور و برمون.....

دروغ گفتن یعنی من دارم طرف مقابلمو گول میزنم یا به سمت چیزی میکوشنم که حقیقت نداره اما همه ی حققیتو نگفتن یعنی من نمیخوام ذهنشو منحرف کنم و سلب اعتماد کنم اما برای آرامش ذهنش همه ی حرفمو نمیزنم تا جایی میگم که بتونه اون تاثیر مثبتو بگیره و هیچ ضرری نمیرسونه نگفتن اون قسمت باقی مانده

خیلی ممنون

خیلی جالب تونستید اون ارتباط بین دروغ مصلحتی و صداقت مسموم رو بین حرفاتون بیان کنید

ممنون

 

[EECi]

البته من عقيدم يك مقدار در مورد دروغ محض هست اما اول سوالهاي تاپيك پاسخ ميدم

1- آیا دروغ مصلحتی ، اخلاقی است ؟
از نظر من هيچ مصلحتي نيست اگر مصلحت بود ديگر اسم دروغ در كنارش چرا مي ايد البته اين موضوع كاملا از نظر ديني فرق دارد
اما طبق شنيده هام اين مصلحت جا تا جا دارد انسانها نمي توانن به راحتي كلاه سر هم بذارن بگن مصلحت بود در اصل مصلحت خودشون بوده!!!!!!

اين مصلحت دو سه مورد هم بيشتر نيست كه در خاطرم نيست اما
مثل اشتي بين دو نفر .........

2- آیا دروغ مصلحتی از مشکلات بعدی جلوگیری می کند ؟
نميشه درست قضاوت كرد .....گفتم اگر اون دو سه مورد كه واقعا موارد مصلحت هست باشه شايد از مشكلات بعدي جلوگيري كند مثلا جلو متلاشي شدن يك زندگي گرفته شود

3- آیا حق داریم در دیدگاه دیگران با بکار بردن دروغ مصلحتی تاثیر به نفع خودمان بگذاریم ؟
به عقيده خودم نه​

4- نظرتان در مورد این جمله چیست : من حقیقت را می گویم و تصمیم گیری و جهت گیری فکری را بر عهده شنونده می گذارم .
-يك موقع هست حقيقت ميگيم اما طرز بيان ما فرق دارد و باعث مي شود طرف يا فكر اشتباه كند يا در دو راهي بماند البته منظور حقيقت را گفتن با نيتي كه باعث ميشه لحن گفتارمون تغيير بديم
مثال واضحش به طرف ميگي غيبت نكن گناهه... دفعه بعد ميخواد غيبت كنه حرفشو ميزنه اما ميگه نميدونم حالا من قضاوت نمي كنم يا با ايما اشاره غيبتشو ميكنه

- گفتن حقيقت شرايط داره ببينيد جايي هست گفتن حقيقت لازم نيست يا از شما سوالي نكردن يا ميدوني اگر اين حرف بزني وضع بدتر ميشه مثلا اگر يك ماجرا با تمام جزئياتش تعريف كني اون جزئياتشايد خيلي مهم نباشن اما باعث بد شدن وضعيت ميشه
مثلا يك اقايي كارش رانندگي هست يك خانمي سوار ماشينش ميشه خانم چند جا كار داره خانم ميرسونه حالا شايد يكسري اتفاقات از نظر اين اقا جالب مياد اين خانم انجام داده
از اون طرف همسر اين اقا شكاك هست واقعا هم فرض بگيريم اين اقا منظوري نداره بياد تمام جزئيات براي خانمش تعريف كنه و باعث يك تنش اضافه بشه
خب شايد اتفاق خاصي نيفتاده بوده اما اينجاست كه ميگن هر حرفي نبايد زد

- موارد بعدي مثلا اگر قرار حقي ناحق بشه ,حقيقت بايد گفت

5- آیا بازگو کردن حقیقت تلخ تعریف درستی از صداقت مسموم است ؟
به نظرم من نه
يك موقع يك حقيقت انقدر تلخ هست كه شايد باعث نابودي يك نفر بشه اما در اصل جلو ضايع شدن يك حق ميگيره
5 سوال بعدي در فرصت ديگر

ممنون بابت ايجاد اين بحث

ممنونم از مشارکت شما

پس شما بکارگیری دروغ مصلحتی رو در زمانی که تاثیر مثبت داشته باشه تایید می کنید ؟
به نظر شما درسته من دو نفر رو با بکار بردن چند دروغ مصلحتی با هم آشتی بدم در شرایطی که شاید آمادگی و رشد کافی برای پذیرش اشتباهات و اصلاح ندارن ؟ آیا این آشتی با دوام هست ؟

 

[EECi]

عقيده شخصي

به نظر من در گفتن دروغ دو نفر مشاركت دارن يكي گوينده و ديگري شنونده
خيلي اوقات شنونده اين اجازه ميدهد يا رفتارش باعث ميشه دروغ بشنود

دروغ براي من جز مواردي هست كه غير قابل بخشش هست بخاطر همين ميگم نگاهم به دروغ شايد محض هست
در ارتباط با دوستان ,نزديكان هر كسي باهاش در ارتباط باشم اين جمله اي هست كه عينا ميگم

هيچ موقع حتي بخاطر دوست داشتن من و يا ناراحت نشدن من بهم دروغ نگيد حتي كوچكترين موارد
چون ميدونم انساني هستم كه دروغ فراموش نمي كنم و به شدت توي رابطم تاثير ميذاره و نمي تونم به طرف ديگه اعتماد كنم

هميشه هم اين حديث امام علي در ذهنم هست
گناه عالم را در يك اتاق قرار دهيد كليد ورود به اين اتاق دروغ هست

واقعا اين جمله درك كردم

با جمله بولد شده شما بسیار موافقم

به نظرم ، ما حق نداریم در مورد حق شنونده در شنیدن حقیقت کافی تصمیم گیری کنیم
حقیقت رو تا جایی که وارد صداقت مسموم نشه بیان می کنیم و تصمیم گیری رو میزاریم بر عهده شنونده که قبول کنه یا خیر

 

[آوای علم]

ممنونم از مشارکت شما

پس شما بکارگیری دروغ مصلحتی رو در زمانی که تاثیر مثبت داشته باشه تایید می کنید ؟
به نظر شما درسته من دو نفر رو با بکار بردن چند دروغ مصلحتی با هم آشتی بدم در شرایطی که شاید آمادگی و رشد کافی برای پذیرش اشتباهات و اصلاح ندارن ؟ آیا این آشتی با دوام هست ؟

خواهش مي كنم

نه,عقيده شخصي خودمو در پست جدا گفتم اينطوري بخوايم ببينيم خيلي جا ها وقتي به نفع ما هست پس تاثيرش مثبت ميشه ديگه!!!
اين مطالب طبق شنيده هام بود كه به اسم مصلحت انجام داده ميشه

نميخوام طبق قوانين تاپيك وارد مباحث ديني بشم هرچند دروغ مسئله اي هست كه هم روانشناختي هم ديني و به اجبار وارد اين مبحث ميشه

به نظر شما درسته من دو نفر رو با بکار بردن چند دروغ مصلحتی با هم آشتی بدم در شرایطی که شاید آمادگی و رشد کافی برای پذیرش اشتباهات و اصلاح ندارن ؟ آیا این آشتی با دوام هست ؟

دروغ هميشه مذموم هست
اين موضوع از نظر مشاوره بخوايم ببينيم اگر بشه بين دو نفر مسالمه برقرار كرد تا با هم ديگر مشكلشون حل كنن به نوعي خوبه(بحثش از دروغ مصلحتي جدا هست دروغي در كار نيست فقط پيدا كردن يك راه حل)

قهر فايده اي داره؟
با قهر مشكلي حل ميشه؟
دو نفر بايد ياد بگيرن بدون بحث و قهر حتي اگر جدايي در بين هست مشكلشون يك طوري حل كنند
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اما ببينيد در اينجا دروغ مصلحتي مردم چه طور به كار ميبرن:
مثلا به خانم ميگن شوهرت خيلي دوست داره از اين نوع حرفها و بعلكس به شوهر همين حرفها ميزنن بعد با هم اشتي كنن
حالا اينكه اين حرفها دروغ به شمار مي ايد؟!
مصلحت هست؟!
مشكلات اينده؟
به اين چيزها فكر نميشه

حالا شايد بين دو فاميل باشه انقدر اثرات بعدي نداشته باشه مفيد واقع بشه
پس نتايجش مي تونه مختلف باشه

 

[old eng]

من دروغ رو قبول ندارم.
اما اینکه میگید مصلحتی به نظرم اگه بگم قبول ندارم شاید خودش دروغ باشه. یعنی الان میخاستم بگما. ولی مثلا من یه نفرو میشناسم که وقتی بچه شون خ کوچیک بوده پدر بر اثر سانحه فوت میشه و بعد مادر ازدواج میکنه و بعد به دلیل اینکه اون بچه از نظر روحی اسیب نبینه الان شوهر دوم این خانوم رو پدر خودش میدونه. همه فامیلم حواسشون هست ک ... اما نمیدونم اگه روزی این بچه بفهمه... نمیدونم کاری که کردن درسته یا نه. ولی به نظرم درسته. و اینطوری تو اون خونه حس غریبی نمیکنه. و بچه ی دیگه رو خاهر برادر خودش میدونه. بعضی وقتا آدم مجبوره. شاید اگه تو بزرگیش بهش بگن هم خودش هم میپذیره که این سالها که نمیدونسته خ براش خوب بوده و اون موقع چون محبت خانواده بهش ثابت شده است دیگه این مسئله رنجش نمیده.

 

[EECi]

خواهش مي كنم

نه,عقيده شخصي خودمو در پست جدا گفتم اينطوري بخوايم ببينيم خيلي جا ها وقتي به نفع ما هست پس تاثيرش مثبت ميشه ديگه!!!
اين مطالب طبق شنيده هام بود كه به اسم مصلحت انجام داده ميشه

نميخوام طبق قوانين تاپيك وارد مباحث ديني بشم هرچند دروغ مسئله اي هست كه هم روانشناختي هم ديني و به اجبار وارد اين مبحث ميشه



دروغ هميشه مذموم هست
اين موضوع از نظر مشاوره بخوايم ببينيم اگر بشه بين دو نفر مسالمه برقرار كرد تا با هم ديگر مشكلشون حل كنن به نوعي خوبه(بحثش از دروغ مصلحتي جدا هست دروغي در كار نيست فقط پيدا كردن يك راه حل)

قهر فايده اي داره؟
با قهر مشكلي حل ميشه؟
دو نفر بايد ياد بگيرن بدون بحث و قهر حتي اگر جدايي در بين هست مشكلشون يك طوري حل كنند
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اما ببينيد در اينجا دروغ مصلحتي مردم چه طور به كار ميبرن:
مثلا به خانم ميگن شوهرت خيلي دوست داره از اين نوع حرفها و بعلكس به شوهر همين حرفها ميزنن بعد با هم اشتي كنن
حالا اينكه اين حرفها دروغ به شمار مي ايد؟!
مصلحت هست؟!
مشكلات اينده؟
به اين چيزها فكر نميشه

حالا شايد بين دو فاميل باشه انقدر اثرات بعدي نداشته باشه مفيد واقع بشه
پس نتايجش مي تونه مختلف باشه

قهر کردن فایده ای ندارد ولی دروغ مصلحتی هم فایده نداره !
وقتی دو نفر انقدر مشکلات دارند که دو روز بعد دوباره همان مشکلات بوجود میاد ، دروغ مصلحتی چه کمکی می کند ؟

گاهی اطرافیان فکر می کنند کمک می کنند در حالیکه اینطور نیست و شاید باعث کور شدن گره مشکلات هم بشوند

ببینید ما با استثناها کار نداریم

بهتر نیست اطرافیان بجای این کارها کمک کنند که این زوج ریشه ای مشکلات خودشان را رفع کنند ؟

دقت کنید هدف من این صحبت های جانبی نیست
هدفم این هست که بگم دروغ مصلحتی هیچ اثر مثبت بلند مدتی معمولا نداره

 

[F.A.R.Z.A.D]

سلاممم.
بین دو مسئله این شکلی از قاعده اهم و مهم استفاده میکنند.
مثلا دو نفر به تازگی با هم نامزد شدن و خانوم از آقا میپرسه شما قبلا به کسی ارتباط داشتید یا نه....دو تا جواب وجود داره (در صورتی که رابطه بوده باشه) اینکه بگه بله داشتم و در این صورت ممکنه مشکلاتی پدید بیاد و بی اعتمادی شکل بگیره(در صورتی که گفتن این مورد اصلا لزومی نداره) و مسئله بعدی اینکه بگه نه نداشتم ک هاین دروغه.ولی انتخاب بین این دو مورد به وسیله این قاعده انجام میشه.
گفتن رابطه گذشته که لزومی نداره گفتنش(چون اون زمان تعهدی به این خانوم نداشته) ارجحیت به نگفتنش نداره.

 

[ELnur]

سلاممم.
بین دو مسئله این شکلی از قاعده اهم و مهم استفاده میکنند.
مثلا دو نفر به تازگی با هم نامزد شدن و خانوم از آقا میپرسه شما قبلا به کسی ارتباط داشتید یا نه....دو تا جواب وجود داره (در صورتی که رابطه بوده باشه) اینکه بگه بله داشتم و در این صورت ممکنه مشکلاتی پدید بیاد و بی اعتمادی شکل بگیره(در صورتی که گفتن این مورد اصلا لزومی نداره) و مسئله بعدی اینکه بگه نه نداشتم ک هاین دروغه.ولی انتخاب بین این دو مورد به وسیله این قاعده انجام میشه.
گفتن رابطه گذشته که لزومی نداره گفتنش(چون اون زمان تعهدی به این خانوم نداشته) ارجحیت به نگفتنش نداره.

با صحت مثالتون کاملا مخالف هستم.....
اتفاقا تو اینجور مواقع راستگو بودن بسیار بسیار اهمیت داره چرا که بعد از ازدواج اگر طرف مقابل متوجه دروغگویی همسرش بشه طبیعتا یه حس بی اعتمادی تو وجودش ایجاد میشه و این شروع یک نا هنجاری تو زندگی خواهد بود
اینکه بگیم قبل ازدواج هر کاری کردیم به خودمون مربوطه و اون زمان تعهدی نداشتیم به نظرتون قانع کننده هستش؟مگه وقتی یکی میره خواستگاری شخصیت قبلی خودشو میذاره خونه شون با یه شخصیت دیگه میره؟نه همون وجودشه با همون ویژگی ها و خیلی چیزای دیگه پس باید که صادق باشه.....راستگویی مهمترین اصل تو ایجاد رابطه ی درست و ماندگار هستش
اما
گفتن این حقیقت زمان و مکان خودشو میطلبه(مثلا تو اولین دیدار نیاید بگید که آره قبلا با یکی رابطه داشتم بذارید شناخت تا یه مرحله ای جلو بره بعد اینو مطرح کنید) و باید دونست که چه مقدار از این حقیقت رو بیان کرد اینجاست که بی اعتمادی شکل نمیگیره تو زندگی ترس از فاش شدن حقیقت وجود نداره

 

[.:ارمیا:.]

1- آیا دروغ مصلحتی ، اخلاقی است ؟

نخیر. اخلاقی نیست. بهتره به جای دروغ مصلحتی بگیم "دروغ منفعتی". از دروغ مصلحتی این تعبیر میشه که؛ که هروقت مصلحت ما یا هرکس دیگری در دروغ گفتن بود، دروغ بگیم.
و کلا آدمیزاد چرا دروغ میگه؟ چون منفعتش رو در خطر می بینه. در نتیجه پسوند "مصلحتی" یه پسونده که دروغِ ما رو در ذهنون طیب و طاهر می کنه وگرنه در باطن صرفاً یه واژه ی اضافه ست که تغییر در معنای واژه ی قبلیش_دروغ_ ایجاد نمی کنه.

2- آیا دروغ مصلحتی از مشکلات بعدی جلوگیری می کند ؟

مقطعی بله. یا شاید در بعضی مواقع نادر، ابدی!
ولی ما باید ببینیم تکلیفمون چیه؟ نه اینکه نتیجه کارمون چیه! مثالهاش زیاده.
خیلی گناهان هستن که مانع از بوجود آمودن مشکلات میشن و تا آخر عمر دنیایِ مارو تأمین می کنن. آیا این تأمین شدن میشه مجوز انجام دادنشون؟ یا اخلاقی بودنشون؟

3- آیا حق داریم در دیدگاه دیگران با بکار بردن دروغ مصلحتی تاثیر به نفع خودمان بگذاریم؟

با اصطلاح رایج ولی غلط "دروغ مصلحتی" نه. ولی با "نگفتن" بله.
لازم نیست همه چیز رو، همه جا جار بزنیم. [تا وقتی که ازمون در موردش نپرسیدن و نشون ندادن که بهش حساسن.]
مگر اینکه بدونیم با نگفتنش ظلم بزرگی در حق طرف مقابلمون می کنیم و بالاخره اون بعدا قراره مطلع بشه یا تأثیر بزرگی در زندگیش بذاره.

مثلا من زمان خواستگاری و قبل از ازدواج به هیچ وجه از همسرم نپرسیدم که تا حالا چندبار خواستگاری رفتی یا کسی بوده که دوستش داشته باشی یا... چون پرسیدنش ممکن بود الکی من رو تحت تاثیر قرار بده. درصورتی نتیجه ی جوابش هرچی که بود، تاثیر واقعی در زندگی من نمیذاشت. بنابراین بر حس فضولیم غلبه کردم و نپرسیدم؛ که اون بنده خدارو هم تحت فشار نذارم!

ولی اگر ایشون معتاد بود یا همسر داشت، باید خودش بهم می گفت، هرچند من نپرسم.

​

4- نظرتان در مورد این جمله چیست : من حقیقت را می گویم و تصمیم گیری و جهت گیری فکری را بر عهده شنونده می گذارم.

باهاش موافقم. با این تبصره که : حقیقت رو چرا، چجوری و با چه لحنی میگم؟! ["چرا" برمی گرده به جواب سوال 3]

5- آیا بازگو کردن حقیقت تلخ تعریف درستی از صداقت مسموم است ؟

نه لزوماً. [توضیح در سوال 6]

6- آیا صداقت مسموم ، تعریف منطقی از نوع صداقت بی رو دروایسی است ؟

نه، به هیچ وجه؛ اگر ما تعریف درستی از اصطلاح "بی رو دربایستی " داشته باشیم.

مثلا دوست من صبح میاد دانشگاه، به من میگه: بی رودربایستی بهت میگم فلانی: «خیلی امروز زشت و کریه المنظر و دماغ گنده و... شدی. هار هار هار! ببخشیدا من خیلی رکم! :| »
اون خودش اشتباهاً فکر می کنه که آدم رک و راست و بی رودربایستیه ولی من به این میگم صداقت مسموم. چه لزومی و چه هدفی پشت این مثلاً بی رودربایستی بونش هست؟!؟!؟

7- چرا در جامعه ما صداقت اغلب پسوند مسموم به خود میگیرد ؟

دوتا حالت داره:

1- واقعا مسمومه:
چون اغلب مردم صداقتشون بوی خون میده! مثل مثال بالا، در ابعاد وسیع تر. هدف و لزوم نداره یا اگر داره، هدف نیکو نیست. پشتش نیت خالص نیست. به معنای واقعی کلمه مسمومه.

2- بیخودی پسوند مسموم می گیره:
علتش رواج دروغه! دروغ مصلحتی... منفعتی... دیگه مردم توان شنیدن حقیقت ندارن. به دلایلی مثل خودشیفتگی یا شاید نقطه مقابلش کمبود اعتماد به نفس، دوست دارن دروغ بشنون.
به تعریف و تمجید الکی عادت کردند و حتی نقد سازنده ی صادقانه ی صمیمانه رو هم تاب نمیارن و بهش پسوند مسموم می چسبونن.

8- آیا نداشتن ظرفیت فکری و فرهنگی و اجتماعی در شنونده ، می تواند دلیلی برای بکار بردن دروغ مصلحتی در طرفِ گوینده باشد ؟

قطعاً. برای هر دوطرف. برای کسی که تاب شنیدن حقیقت صاف و خالص رو هم نداره و کسی که به علت ضعف در موارد بالا دروغ میگه.
من همیشه شخصیت "ترسو" رو برای آدم دروغگو متصور میشم.
ترس از عدم پذیرش توسط دیگران و جامعه یا ترس از دریافت واکنش منفی تو هر زمینه ای باعث میشه دروغ بگن و این ریشه ش ترس و نداشتن ایمان محکم. اگر خداپرست باشن، ایمان به خدا و اگر نباشن، حداقل ایمان به خود.

9- آیا تا بحال گرفتار دروغ مصلحتی شده اید ؟ آیا فکر می کنید تا بحال بخاطر صداقتتان آسیب خورده اید ؟

من راحت اسم همه ی دروغ های زندگیم رو میتونم بذارم مصلحتی ولی شجاعت به خرج میدم، میگم: دروغ!
بله و سریع ضایع شدم! من خوشبختانه از اون دست آدمایی هستم که خدا توجهات خاص بهم داره و به سرعت میذاره تو کاسه م!
_________________________
آره. همچنان در حال آسیب خوردنم و به جان میخرم. حقیقت ارزشش رو داره که به خاطرش آدم آسیب ببینه.

یه نکته ی مهمی هم دوست دارم بگم در پایان مصاحبه!

اینکه بعضی وقتا "سکوت" در جایی که میتونی طرفداری حقیقت رو بکنی، خیلی وحشتناکه و به نظرم فرقی با دروغگوییِ کسی که از سرِ ترس و عدم پذیرش توسط دیگران دروغ میگه، نداره.

ممنون.

 

[EECi]

سلاممم.
بین دو مسئله این شکلی از قاعده اهم و مهم استفاده میکنند.
مثلا دو نفر به تازگی با هم نامزد شدن و خانوم از آقا میپرسه شما قبلا به کسی ارتباط داشتید یا نه....دو تا جواب وجود داره (در صورتی که رابطه بوده باشه) اینکه بگه بله داشتم و در این صورت ممکنه مشکلاتی پدید بیاد و بی اعتمادی شکل بگیره(در صورتی که گفتن این مورد اصلا لزومی نداره) و مسئله بعدی اینکه بگه نه نداشتم ک هاین دروغه.ولی انتخاب بین این دو مورد به وسیله این قاعده انجام میشه.
گفتن رابطه گذشته که لزومی نداره گفتنش(چون اون زمان تعهدی به این خانوم نداشته) ارجحیت به نگفتنش نداره.

سلام

راستش موافق حرفتون نیستم . با نظر خانم ائلنور موافقم .
اگر بخوام کاملش کنم :

فردی که در مقابل من و شما قرار میگیره حاصل هزاران تجربه کوچک و بزرگ مختلف در گذشته اش هست . از نظر منطقی و روانشناسی مهم هست که رابطه گذشته به چه علتی بهم خورده . توضیحات لازم نیست با جزییات باشه ولی کلیات لازمه . دقت کنید اگر یه فرد نغییر نکنه همان اشتباهات قبلی رو و شاید بدتر از آنها رو تکرار می کنه

فهمیدن علت کلی ، میتونه شناخت خوبی از فرد باشه . البته اگه دروغی در میان نباشه و صداقت وجود داشته باشه .

ولی همین صحبت ها هم موقع و وقت داره .

 

[F.A.R.Z.A.D]

سلام

راستش موافق حرفتون نیستم . با نظر خانم ائلنور موافقم .
اگر بخوام کاملش کنم :

فردی که در مقابل من و شما قرار میگیره حاصل هزاران تجربه کوچک و بزرگ مختلف در گذشته اش هست . از نظر منطقی و روانشناسی مهم هست که رابطه گذشته به چه علتی بهم خورده . توضیحات لازم نیست با جزییات باشه ولی کلیات لازمه . دقت کنید اگر یه فرد نغییر نکنه همان اشتباهات قبلی رو و شاید بدتر از آنها رو تکرار می کنه

فهمیدن علت کلی ، میتونه شناخت خوبی از فرد باشه . البته اگه دروغی در میان نباشه و صداقت وجود داشته باشه .

ولی همین صحبت ها هم موقع و وقت داره .

با صحت مثالتون کاملا مخالف هستم.....
اتفاقا تو اینجور مواقع راستگو بودن بسیار بسیار اهمیت داره چرا که بعد از ازدواج اگر طرف مقابل متوجه دروغگویی همسرش بشه طبیعتا یه حس بی اعتمادی تو وجودش ایجاد میشه و این شروع یک نا هنجاری تو زندگی خواهد بود
اینکه بگیم قبل ازدواج هر کاری کردیم به خودمون مربوطه و اون زمان تعهدی نداشتیم به نظرتون قانع کننده هستش؟مگه وقتی یکی میره خواستگاری شخصیت قبلی خودشو میذاره خونه شون با یه شخصیت دیگه میره؟نه همون وجودشه با همون ویژگی ها و خیلی چیزای دیگه پس باید که صادق باشه.....راستگویی مهمترین اصل تو ایجاد رابطه ی درست و ماندگار هستش
اما
گفتن این حقیقت زمان و مکان خودشو میطلبه(مثلا تو اولین دیدار نیاید بگید که آره قبلا با یکی رابطه داشتم بذارید شناخت تا یه مرحله ای جلو بره بعد اینو مطرح کنید) و باید دونست که چه مقدار از این حقیقت رو بیان کرد اینجاست که بی اعتمادی شکل نمیگیره تو زندگی ترس از فاش شدن حقیقت وجود نداره

سلاممم.
من در ابتدای رابطه رو گفتم.
ممکنه بعد از مدتی با شناختی که پیدا میکنن نسبت به هم حتما راستش رو تو یه فضای آروم به هم بگن.
چون بعضیا چه خانم و چه آقا حتی اگه بفهمن طرف قبلش خواستگاری(یا براش اومده) رفته هم به هم میریزن.
من یه سوال ازتون میپرسم :
اگه یکی از من بپرسه که آیا تا حالا دزدی کردی و من اینکار رو کرده باشم ،باید چی بگم؟باید بگم آره دزدی کردم یا بگم نه.

 

[ELnur]

سلاممم.
من در ابتدای رابطه رو گفتم.
ممکنه بعد از مدتی با شناختی که پیدا میکنن نسبت به هم حتما راستش رو تو یه فضای آروم به هم بگن.
چون بعضیا چه خانم و چه آقا حتی اگه بفهمن طرف قبلش خواستگاری(یا براش اومده) رفته هم به هم میریزن.
من یه سوال ازتون میپرسم :
اگه یکی از من بپرسه که آیا تا حالا دزدی کردی و من اینکار رو کرده باشم ،باید چی بگم؟باید بگم آره دزدی کردم یا بگم نه.

باید در نظر بگیرید کی این سوالو از شما میپرسه
فرض کنید همسرتون:به نظر من پاسخ شما باید این گونه باشه:هرکسی تو زندگیش ممکنه یه خطاهایی داشته باشه مهم اینه در حال حاضر اون فرد کجا قرار داره و چگونه رفتار میکنه و اینم باید دونست که اعتراف به گناه از خود گناه بدتره.......یا میتونید قضیه رو به صورت جزیی طوری که حسش تغییر نکنه براش توضیح بدید اما این ذهنیتو ایجاد کنید که الان کاملا مخالف دزدی هستید و قبلا به اشتباه این کارو انجام داده بودید

اما اگر دوستتون یا کسی که زیاد نمیشناسید این سوالو بپرسه من لزومی نمیبینم هر کاری کردید و نکردید و براش بریزید رو دایره انسان یک حریمی داره و نباید بذاره هر کسی واردش بشه....اینجا هم لازم نیست به دروغ بگید نه میتونید بگید دونستن جواب سوالایی که هیچ تاثیری تو روند زندگیت نمیذارن به چه دردی میخوره.....و پاسخ ندید.....

 

[EECi]

من یه سوال ازتون میپرسم :
اگه یکی از من بپرسه که آیا تا حالا دزدی کردی و من اینکار رو کرده باشم ،باید چی بگم؟باید بگم آره دزدی کردم یا بگم نه.

بستگی به جایگاه اون فرد داره . ممکنه شما شرکتی رو در اینده بزنید برای استخدام کارمندانتون سو پیشینه در بیارید . در غیر اینصورت لزومی به پرسش و پاسخ به این سوال وجود نداره .
ولی اگر اون فرد از خانواده درجه یک شما باشه ، می تونید تا جایی که وارد صداقت مسموم نشدید حقایق رو بگید .
مثلا همسر یه فرد حق داره کلیات گذشته اون فرد رو بدونه . بالاخره ممکنه از دیگران واقعیت موضوع رو بفهمه و همه روابط و تعلقات به یکباره بشکنه و حس بی اعتمادی بوجود بیاد

به نظرم ما حق نداریم بجای دیگران تصمیم گیری کنیم که موضوعی به این مهمی رو لازم نیست بدونه ، این حق طرف مقابل هست که بشنوه و تصمیم گیری کنه

 

[آوای علم]

به موضوع خوبي اشاره كردين

به نظر من هم موضوع و مكان دارد
ببينيد در رابطه با خواستگاري اگر موضوعي هست كه تمام شده و الان هيچ اثاري از اون نمونده و يعني در زندگي فعلي شما اثري نميذاره و حالا از اون روند و رابطه هر چي هست پشيمون شدين برگشتين نياز به گفتن همه چيز نيست

الان فيلم تنهايي ليلا ببينيد طرف وقتي برگشته لازم بياد بگه من گذشتم چي بودم و كي بودم؟
اگر گناهي هم بوده بين بنده و خداش بوده
حالا كه طرف پشيمون شده و اون رابطه كلا ديگه اثري الان براش نداره پس بهتره گفته نشه چون اگر موضوعاتي باشه وقتي شما كاملا اصلاح شدين ممكنه ديد طرف مقابل تغيير بده

اما گاهي چيزي هست كه در زندگي الان شما اثر ميذاره پس بايد گفته بشه

 

[mina12345]

به نظر من دروغ دروغه چه مصلحتی یا هر عنوان دیگه ای داشته باشه ... ضررش بیشتر از سودشه ... گاهی وقتها با یک دروغ یک زندگی از هم میپاشه چون وقتی یه دروغ میگی برای تمکیل حرفات مرتب باید دروغ بگی ...گاهی وقتها یه دروغ باشه اعتمادتو به افراد از دست بدی ... با یک دروغ ممکنه یک نفر کل اعتقاداتی که رو که داشت به یک باره از دست بده ... با یه دروغ ممکنه لبخندی مصنوعی روی لب یک نفر بیاری ولی بعد از برملا شدن اون دروغ زخمی سنگین بر طرف مقابلت وارد میکنی...

 

[M.A777]

به نظرم هیچ آدمی الآن رو کره ی زمین نیست که حداقل روزی چند دروغ نگه
اگر دروغ به این معنی باشه که " حرف دروغ = اطلاعات اشتباه دادن یا حرفی که اتفاق نیفتاده و قرار نیست بیفته، حرف راست = اطلاعات صحیح یا چیزی که پیش آمده یا قرار هست اتفاق بیفته"
مثلا وقتی یک نفر ازت میپرسه حالت چطوره،اولین دروغ "خوبم" یک واقعیته که در بهترین حالت 90%ـش درسته و باقیش دروغه و خود ما هم میدونیم ولی نمیگیم

فکر می کنم خود "دروغ" حیطه های خاصی داره مثلا از مفید مفید تا مضر مضر میتونه پراکنده باشه و این دیگه برمیگرده به شخصیت یک انسان که ترجیح بده در چه زمانی از کدومش استفاده کنه
مثلا وقتی دوستت که پر از مشکله از مشکلات تو میپرسه به دروغ بگی "من خوبم،من رو ول کن،از خودت بگو" این یه دروغه و خودت هم میدونی که پر از ناراحتی هستی ولی بخاطر دوستت و اینکه بیشتر از این ناراحتش نکنی چیزی نمیگی،ولی مثلا ممکنه در مقابل مادرت این دروغ رو نگی و مستقیما راستشو (ناراحتی ها و مشکلاتت رو) بگی


بنظرم حرف های راست و دروغ به اندازه هم میتونن مفید یا مضرر باشن در برخی مواقع حتی حرف راست میتونه صدمه بیشتری وارد کنه
فک کنم بهتره آدم اولویت رو بزاره با یک کار خوب و مثبت، یه حرف خوب ترجیحا حرف راست و اتفاق افتاده نیست، میتونه اتفاق نیفتاده باشه (دروغ باشه) ولی فایدش بهتر از حرف راستش باشه


مثلا نیوتن برای اینکه بتونه افکار مردم رو به نظریه ی جاذبه ی خودش معطوف کنه و بتونه طرفدار پیدا کنه توی کتاب خودش داستان "درخت سیب" رو تعریف کرد، که این از پایه دروغ بود (حرفی که اتفاق نیفتاده بود) ولی اگر این داستان رو نمیگفت ممکن بود نیوتن حمایت مردمیش رو از دست بده و حتی برای کشف قوانین حاکم جاذبه و مسائل هندسی سال های سال عقب تر بیفتیم و مثلا تازه امروز خبر اختراع خودرو رو میشنیدیم و هنوز با قاطر اینور و اونور میرفتیم! (البته اگر نیوتن نبود هم،همون سالها "هوک" اثباتش میکرد)


دروغ مصلحتی اگر به این معنی باشه که : درصورت دادن اطلاعات صحیح و اتفاق افتاده (حرف راست) باعث و بانی صدمه روحی یا جسمی به یک نفر میشیم، لذا اینجا 2راه بوجود میاد » حرف درست رو بگیم؟ یا کار درست رو انجام بدیم؟

حرف درست،حرف راست هست.ولی کار درست الزاما حرف راست نیست، میتونه حرف دروغ باشه.




اینجا دنیای Perfect نیست و دروغ جزئی از دنیاست.حتی از دروغ هم میشه استفاده صحیح بُرد.اولویت بایستی کار و حرکت و نیّت درست باشه، حالا اینکه چطور این اولویت رو مشخص کنیم این دیگه برمیگرده به شخصیت ما.

 

[modir banoo]

1- آیا دروغ مصلحتی ، اخلاقی است ؟
کلا دروغ غیر اخلاقیه و بهتره که گفته نشه
حتی گفته میشه که حتی به بچه ها هم دروغ های ظاهرا ساده و مصلحتی نگید
مثلا خیلیا وقتی بچه دوم میاد برای تسکین بچه اول و اینکه کار خطایی نکنه هی به بچه اول میگن خواهر کوچولوت (یا برادر) خیلی دوست داره
روانشناسان میگن حتی همین دروغ رو هم به بچتون نگید و بذارین اون حس حسادت و خشمی که نسبت به اون بچه داره رو نشون بده و بعد خودش بفهمه که خواهرش دوسش داره چون ممکنه این نفرت و خشم در بزرگسالی طور دیگه ای نمود پیدا کنه که توضیحش از بحث اینجا خارجه
فقط میخوام بگم دروغ حتی در این موارد کوچیک که خیلی هم به نظر نمیاد صد درصد تبعاتی در آینده داره، چه مصلحتی باشه و چه غیر مصلحتی

2- آیا دروغ مصلحتی از مشکلات بعدی جلوگیری می کند ؟
در خیلی از موارد نه
مثلا زیاد دیدم که خیلی ها برای تحقیق ازدواجشون میرن و از همسایه و آشنا پرس و جو می کنن و واقعیت ها رو نمیشنون، این دورغ مصلحتی و از روی خیرخواهی همسایه در مورد کسی که یه عیبی داره (مثلا معتاده یا برخورد خوبی با پدر و مادرش نداره و ...) ممکنه بعد ها بعد از ازدواج مشکل ایجاد کنه و اگه گفته می شد اون ازدواج سر نمی گرفت یا حداقل با آگاهی از این قضیه صورت می گرفت

3- آیا حق داریم در دیدگاه دیگران با بکار بردن دروغ مصلحتی تاثیر به نفع خودمان بگذاریم ؟
با نظر دوستمون موافقم که گفتند باید ظرفیت شنیدن حقیقت رو در خودمون بالا ببریم
خودمون ظرفیت پذیرش حقیقت رو در خودمون بالا ببریم و به اطرافیانمون هم این ظرفیت رو ایجاد کنیم که متاسفانه خیلی سخته اینکار، بیشتر آدما دوس دارن دروغ بشنون
مثلا تو این مصاحبه های استخدامی خیلیا دروغ میگن، طرف نمی دونه قبله ی خونشون کدوم وره بعد در جواب این که نماز می خونی میگه آره
در صورتی که تو خیلی از این مصاحبه ها اگه طرف بگه نه من نماز نمی خونم، رد شدنش صد در صده​

5- آیا بازگو کردن حقیقت تلخ تعریف درستی از صداقت مسموم است ؟
نه به نظرم حقیقت تلخ قضیش فرق داره
گاهی اوقات یه حقیقتی که از نظر یه نفر دور مونده ممکنه ندونستنش تاثیر زیادی تو زندگیش گذاشته باشه و با دونستن اون حقیقت تلخ مسیر زندگیش کلا عوض شه و بتونه تصمیمای بهتری بگیره
فقط باید برای بازگو کردن این حقیقت تلخ با احتیاط رفتار کنیم و درست بگیمش
6- آیا صداقت مسموم ، تعریف منطقی از نوع صداقت بی رو دروایسی است ؟
نه به نظرم خیلی چیزا رو نباید گفت
مثلا صداقت در مورد شکل ظاهری یه نفر اگه چندان زیبا نباشه یا مشکلی در ظاهرش داشته باشه خیلی بده
خیلی هام به این نوع صداقت داشتن و از این که آدم رکی هستن و همه چیز رو جلو روت میگن و نمیرن پشتت بگن می بالن به خودشون، ولی به نظرم این بیشتر بی ادبیه
یا مثلا اگه فیلم WHIPLASH رو دیده باشید، تو این فیلم استاد برای این که شاگردانش پیشرفت کنند و بهترین بشن از هر نوع توهین و تحقیر و صداقت مسمومی استفاده می کنه، در صورتی که خیلیا از این حرفا ناراحت می شدن و حتی موسیقی رو میذاشتن کنار و تاثیر بدی روشون میذاشت، در صورتی که استاد می تونست با روش های بهتری به شاگردان درس بده و از اونا یه هنرمند بساره

8- آیا نداشتن ظرفیت فکری و فرهنگی و اجتماعی در شنونده ، می تواند دلیلی برای بکار بردن دروغ مصلحتی در طرفِ گوینده باشد ؟
دقیقا
همون طور که گفتم بعضیا دوس دارن دروغ بشنون، رجوع کنید به مثال مصاحبه استخدامی
یا مثلا بعضی افراد همیشه دوست دارند در هر شرایطی تایید بشن و کسی نباید بهشون بگه بالا چشمشون ابروئه، تا حرف مخالف میشنون گارد می گیرن و حتی به توهین و زیر سوال بردن طرف مقابل رو میارن

10- آیا تا بحال گرفتار دروغ مصلحتی شده اید ؟ آیا فکر می کنید تا بحال بخاطر صداقتتان آسیب خورده اید ؟
بیشتر وقتا در مواردی که حساس هست و مربوط به خونوادمه سعی کردم حقیقت رو بگم و عواقبش رو هم بپذیرم
بیشتر دروغام برای چیزای جزئی بود مثلا اینکه یه نفر یه لباسی خریده و گفته چطوره، منم برای این که دلشو نشکونم با این که خوشم نیومده ولی گفتم خوبه
ولی هیچ وقت از داشتن صداقت آسیب نخوردم، بارها بهم ثابت شده که گفتن حقیقت خیلی بهتر از دروغه، چون اگه یه دروغ بگی باید پشتش هزاران دروغ دیگه هم بگی که این نیاز به یه تخیل بسیار قوی داره که من ندارم

ممنون از ایجاد موضوع