به احتمال زیاد تاکنون نام موسسه گالوپ را شنیده اید، موسسه ای که به خاطر آمارهای مختلف و نظرسنجی هایش معروف است و یکی از معروفترین کارهایش هم ارائه لیست سالانه ملت های شاد دنیاست. امسال هم این موسسه لیست خود را برای 124 کشور دنیا منتشر کرد و باز هم مردم دانمارک توانستند برای چندمین بار عنوان شادترین مردم دنیا را به دست بیاورند. بعد از دانمارک کشورهای سوئد و کانادا رتبه های دوم و سوم را به دست آورده اند. رتبه های چهارم و پنجم هم متعلق به استرالیا و فنلاند است.
اما میزان شادی و خوشحالی مردم یک جامعه چطور قابل اندازه گیری است و اصلا واحد چنین اندازه گیری چه می تواند باشد؟ می دانیم که احساس خوشبختی یک حس درونی است که هرچند ممکن است تحت تاثیر بعضی واقعیتهای بیرونی (مثلا میزان اشتغال، سطح درآمد، شرایط اجتماعی و ...) قرار بگیرد، اما الزاما وابسته به این متغیرها نیست وماهیت کاملا مستقل و درونی دارد. بعبارتی دیگر تنها خود فرد می تواند حس کند که چقدر خوشحال است (هرچند این خوشحالی به نظر دیگران غیر منطقی باشد!)
بنابراین موسسه گالوپ روشی ساده و در عین حال کارآمد را برای سنجش میزان خوشحالی مردم پیشنهاد کرده است؛ به این صورت که به فرد مورد مصاحبه گفته می شود: " یک نردبان را در نظر بگیرید که پله های از پایین به بالا با شماره های 0 تا 10 مشخص شده اند. پایین ترین پله، بدترین وضع ممکن زندگی برای شما را نشان می دهد و بالاترین پله هم بهترین وضعیت ممکن را، در چنین شرایطی فکر می کنید الان روی کدام پله ایستاده اید (پله کنونی) و فکر می کنید 5 سال بعد روی کدام پله ایستاده باشید (پله آینده)"
شما چطور؟ آیا نگرانیهای شما بیشتر از جنس مسائل اقتصادی و اشتغال است یا مسائل اجتماعی؟ فکر می کنید الان در پله چندم این نردبان خوشبختی ایستاده اید؟ و امیدوارید در 5 سال آینده به کدام پله برسید؟
اما میزان شادی و خوشحالی مردم یک جامعه چطور قابل اندازه گیری است و اصلا واحد چنین اندازه گیری چه می تواند باشد؟ می دانیم که احساس خوشبختی یک حس درونی است که هرچند ممکن است تحت تاثیر بعضی واقعیتهای بیرونی (مثلا میزان اشتغال، سطح درآمد، شرایط اجتماعی و ...) قرار بگیرد، اما الزاما وابسته به این متغیرها نیست وماهیت کاملا مستقل و درونی دارد. بعبارتی دیگر تنها خود فرد می تواند حس کند که چقدر خوشحال است (هرچند این خوشحالی به نظر دیگران غیر منطقی باشد!)
بنابراین موسسه گالوپ روشی ساده و در عین حال کارآمد را برای سنجش میزان خوشحالی مردم پیشنهاد کرده است؛ به این صورت که به فرد مورد مصاحبه گفته می شود: " یک نردبان را در نظر بگیرید که پله های از پایین به بالا با شماره های 0 تا 10 مشخص شده اند. پایین ترین پله، بدترین وضع ممکن زندگی برای شما را نشان می دهد و بالاترین پله هم بهترین وضعیت ممکن را، در چنین شرایطی فکر می کنید الان روی کدام پله ایستاده اید (پله کنونی) و فکر می کنید 5 سال بعد روی کدام پله ایستاده باشید (پله آینده)"
شما چطور؟ آیا نگرانیهای شما بیشتر از جنس مسائل اقتصادی و اشتغال است یا مسائل اجتماعی؟ فکر می کنید الان در پله چندم این نردبان خوشبختی ایستاده اید؟ و امیدوارید در 5 سال آینده به کدام پله برسید؟
